This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Rozporządzenia (WE) nr 1882/2006, 333/2007 i (UE) 2017/644, 2022/1428, 2023/2782 i 2023/2783 określają metody pobierania próbek i analizy w celu sprawdzenia poziomów zanieczyszczeń w żywności.
Zanieczyszczenia to nieumyślnie dodane substancje obecne w żywności w wyniku różnych etapów jej produkcji, pakowania, transportu i przechowywania lub pochodzące ze środowiska. Z uwagi na fakt, że zanieczyszczenia mają zazwyczaj negatywny wpływ na bezpieczeństwo żywności i stwarzają zagrożenie dla zdrowia ludzi, Unia Europejska (UE) podjęła działania w celu zminimalizowania ilości zanieczyszczeń w żywności. Ustanowione zostały najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń żywności, które stanowią największe zagrożenie dla konsumentów w UE.
Wspomniane sześć rozporządzeń odnosi się do rozporządzenia (UE) 2017/625 w sprawie przepisów dotyczących łańcucha rolno-spożywczego, w tym kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego. W artykule 34 rozporządzenia (UE) 2017/625 określono zasady stosowania metod pobierania próbek i analizy do celów kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych. Rozporządzenie (UE) 2017/625 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie (WE) nr 882/2004 w 2019 roku.
Rozporządzenie (WE) nr 1882/2006 ustanawia metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów azotanów w szpinaku, sałacie, sałacie lodowej, żywności dla niemowląt i przetworzonej żywności na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci.
Rozporządzenie (WE) nr 333/2007 ustanawiające metody pobierania próbek i analizy poziomów pierwiastków śladowych i zanieczyszczeń procesowych w środkach spożywczych.
Rozporządzenie (UE) 2017/644 ustanawiające metody pobierania i analizy próbek do celów kontroli poziomów dioksyn, dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli i niedioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli w niektórych środkach spożywczych Dioksyny i związki dioksynopodobne to trwałe zanieczyszczenia, które występują w środowisku najczęściej w postaci produktów ubocznych procesów spalania lub innych procesów przemysłowych. Polichlorowane bifenyle były wykorzystywane przy produkcji urządzeń elektrycznych, tuszy, klejów, środków zmniejszających palność i farb. To substancje o wysokiej trwałości, które są bardzo łatwo rozpuszczalne w tłuszczach, co tłumaczy, dlaczego PCB nadal występują w środowisku i mogą odkładać się w tłuszczu zwierzęcym oraz być obecne na różnych poziomach łańcucha żywnościowego.
Rozporządzenie (UE) 2022/1428 ustanawia metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli substancji perfluoroalkilowych w środkach spożywczych, takich jak ryby, mięso i podroby, dla których najwyższe dopuszczalne poziomy określono w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006, które zostało uchylone i zastąpione rozporządzeniem (UE) 2023/915.
Rozporządzenie (UE) nr 2023/2782 ustanawia metody pobierania próbek i przeprowadzania analiz do celów kontroli poziomów mikotoksyn w żywności. Mikotoksyny to substancje toksyczne wytwarzane przez grzyby, które potencjalnie mogą doprowadzić do skażenia żywności i paszy na każdym etapie łańcucha dostaw żywności. Niektóre mikotoksyny mogą działać rakotwórczo na wątrobę i nerki. Rozporządzenie zmieniające (UE) 2024/885 aktualizuje metody pobierania próbek do celów kontroli poziomów mikotoksyn w suszonych ziołach, naparach ziołowych (produkt suszony), herbatach (produkt suszony) i sproszkowanych przyprawach stosowanych w suplementach diety. Rozporządzenie uchyliło rozporządzenie (WE) nr 401/2006 z dniem , chociaż do dnia szczegółowe wymogi dotyczące potwierdzających, półilościowych i jakościowych metod przesiewowych przewidziane w pkt 4.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 401/2006 nadal mają zastosowanie do metod, które zostały zwalidowane przed rozpoczęciem stosowania nowego rozporządzenia.
Rozporządzenie (UE) 2023/2783 ustanawia metody pobierania próbek i określa kryteria przygotowania próbek oraz metody analizy do celów kontroli poziomów toksyn roślinnych w żywności. Rozporządzenie to uchyliło rozporządzenie (UE) 2015/705 w sprawie urzędowej kontroli poziomów kwasu erukowego w środkach spożywczych z dniem roku.
Więcej informacji:
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2782 z dnia ustanawiające metody pobierania próbek i przeprowadzania analiz do celów kontroli poziomów mikotoksyn w żywności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 401/2006 (Dz.U. L, 2023/2782, ).
Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2023/2782 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2783 z dnia ustanawiające metody pobierania próbek i przeprowadzania analiz do celów kontroli poziomów toksyn roślinnych w żywności i uchylające rozporządzenie (UE) 2015/705 (Dz.U. L, 2023/2783, ).
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/1428 z dnia ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli substancji perfluoroalkilowych w niektórych środkach spożywczych (Dz.U. L 221 z , s. 66–73).
Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/644 z dnia ustanawiające metody pobierania i analizy próbek do celów kontroli poziomów dioksyn, dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli i niedioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli w niektórych środkach spożywczych oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 589/2014 (Dz.U. L 92 z , s. 9–34).
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia ustanawiające metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych (Dz.U. L 88 z , s. 29–38).
Zob. tekst skonsolidowany.
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1882/2006 z dnia ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomu azotanów w niektórych środkach spożywczych (Dz.U. L. 364 z , s. 25–31).
ostatnia aktualizacja