Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Summaries of EU Legislation

Wymóg pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/61 uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Niniejsze rozporządzenie delegowane szczegółowo określa sposób stosowania ogólnej zasady wprowadzonej do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, rozporządzenia w sprawie wymogów kapitałowych, która stanowi, że instytucje kredytowe muszą posiadać środki w ilości wystarczającej do zrealizowania żądań wycofania w terminie 30 dni.

Rozporządzenie delegowane w sprawie wymogu pokrycia wpływów netto określa, które aktywa mają być uznawane za aktywa płynne*. Określa ono, w jaki sposób powinny być obliczane oczekiwane wypływy i wpływy środków pieniężnych w okresie trzydziestodniowym.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Instytucje kredytowe muszą utrzymywać wskaźnik pokrycia wypływów netto przynajmniej na poziomie 100 %. Jest on równy stosunkowi między ich zabezpieczeniem przed utratą płynności* a wypływami płynności netto* przez okres trwający 30 dni.

Dana instytucja kredytowa podlega warunkom skrajnym* w następujących sytuacjach (wykaz niewyczerpujący):

  • wypływ znacznej części depozytów detalicznych instytucji;
  • częściowa lub całkowita utrata zdolności do niezabezpieczonego finansowania na rynku międzybankowym lub zabezpieczonego finansowania krótkoterminowego;
  • dodatkowe wypływy płynności wynikające z obniżenia ratingu kredytowego;
  • większa zmienność rynku mająca wpływ na wartość zabezpieczenia;
  • nieplanowane wykorzystanie instrumentów wsparcia płynności i instrumentów kredytowych;
  • potencjalne zobowiązanie do wykupu długu lub honorowania zobowiązań pozaumownych.

Aktywa płynne:

  • stanowią własność, prawo, uprawnienie lub udział posiadane przez instytucję kredytową, które mogą zapewnić środki pieniężne w terminie 30 dni;
  • nie zostały wyemitowane przez samą instytucję kredytową lub inne organy, takie jak firmy inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń lub finansowe spółki holdingowe;
  • określenie ich wartości jest możliwe na podstawie łatwo dostępnych cen rynkowych;
  • są notowane na uznanej giełdzie lub zbywalne na rynkach umów zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłej umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu*.

Aktywa płynne dzielą się na różne kategorie:

  • Aktywa poziomu 1 (najbardziej płynne), takie jak monety i banknoty lub aktywa gwarantowane przez Europejski Bank Centralny, krajowe banki centralne lub samorządy regionalne i władze lokalne;
  • Aktywa poziomu 2A, takie jak aktywa gwarantowane przez samorządy regionalne, władze lokalne lub podmioty sektora publicznego UE z wagą ryzyka równą 20%;
  • Aktywa poziomu 2B, takie jak papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, papiery dłużne przedsiębiorstw, akcje, pod warunkiem że spełniają określone wymogi, i sekurytyzacje*, które muszą spełniać szereg ściśle określonych warunków, aby mogły zostać uznane za aktywa poziomu 2B.

Instytucje kredytowe muszą zapewnić:

  • aby aktywa tworzące zabezpieczenie przed utratą płynności były zawsze odpowiednio zdywersyfikowane, łatwo dostępne i aby można je było spieniężyć w ciągu 30 dni;
  • że co najmniej 60 % zabezpieczenia przed utratą płynności stanową aktywa poziomu 1 i maksymalnie 15 % zabezpieczenia przed utratą płynności stanowią aktywa poziomu 2B;
  • że w ciągu 30 dni nie będą uznawać za aktywa płynne tych, które nie spełniają już kryteriów.

W celu określenia i obliczenia wypływów i wpływów płynności oraz procedur, jakie mają zostać podjęte, stosuje się szczegółowe zasady i obliczenia.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 wprowadziło pewne zmiany do ustawodawstwa z 2015 r., aby usprawnić jego praktyczne stosowanie. Najważniejsze zmiany polegają na:

  • pełnym dostosowaniu obliczania oczekiwanych wypływów i wpływów płynności w odniesieniu do transakcji repo, umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu* i transakcji zabezpieczających swap* do standardu w zakresie płynności opracowanego przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego;
  • określeniu sposobu traktowania rezerw banków centralnych utrzymywanych przez jednostki zależne lub oddziały;
  • odstąpieniu od wymogu minimalnej wielkości emisji w przypadku określonych aktywów płynnych spoza UE.;
  • usprawnieniu mechanizmu zamknięcia* do celów obliczania zabezpieczenia przed utratą płynności;
  • włączeniu nowych kryteriów dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 stosuje się od dnia 30 kwietnia 2020 r.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 1 października 2015 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

KLUCZOWE POJĘCIA

Aktywa płynne: aktywa, które można z łatwością spieniężyć.
Zabezpieczenie przed utratą płynności: kwota aktywów płynnych posiadanych przez daną instytucję kredytową.
Wypływy płynności netto: suma wypływów płynności pomniejszona o sumę wpływów.
Warunki skrajne: nagłe i poważne pogorszenie sytuacji instytucji kredytowej pod względem wypłacalności lub płynności.
Umowa z udzielonym przyrzeczeniem odkupu: zwana też „repo”, to kredyt krótkoterminowy, na podstawie którego sprzedawca zabezpieczenia zobowiązuje się je odkupić po określonej cenie i w określonym terminie.
Sekurytyzacja: procedura, w trakcie której różne aktywa finansowe lub długi umowne, takie jak kredyty na samochód lub hipoteki, zostają podzielone i sprzedane inwestorom.
Umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu: znana jako „transakcje repo”, to zakup papierów wartościowych z umową dotyczący ich sprzedaży po wyższej cenie w określonym terminie w przyszłości.
Transakcje zabezpieczające swap: kredyt w postaci aktywów płynnych w zamian za mniej płynne zabezpieczenie. Kredytobiorca uiszcza względem kredytodawcy opłatę w związku z istniejącym ryzykiem.
Mechanizm zamknięcia: zamknięcie transakcji (takich jak transakcji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu lub transakcji z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu), których termin zapadalności upływa w ciągu następnych 30 dni.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1–36)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 2015/61 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/61 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 271 z 30.10.2018, s. 10–24)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1–1861)

Zob. tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149–178)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34–85)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1–337)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338–436)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1–59)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 135 z 31.5.1994, s. 5–14)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 16.01.2019

Top