Procedura nadmiernego deficytu (PND)

Celem procedury nadmiernego deficytu (PND) jest to, aby państwa UE korygowały nadmierny deficyt lub poziomy zadłużenia. Komisja Europejska może zastosować PND w stosunku do państwa UE, które nie respektuje Paktu stabilności i wzrostu (PSiW) – zestawu zasad służących koordynacji polityk fiskalnych państw UE.

PND można zastosować w szczególności w sytuacji, gdy:

• państwo UE narusza lub istnieje ryzyko naruszenia przez nie progu deficytu równego 3% PKB, lub
• państwo UE narusza regułę dotyczącą zadłużenia poprzez utrzymywanie poziomu długu publicznego przekraczającego wartość 60% PKB, który nie zmniejsza się w zadowalającym tempie – oznacza to, że różnica między poziomem zadłużenia danego państwa a wartością 60% musi zostać zredukowana o jedną dwudziestą rocznie (średnio w przeciągu trzech lat).

PSiW ma na celu ochronę zdrowych finansów publicznych i składa się z dwóch części:

• części prewencyjnej, której celem jest zapewnienie, aby polityka fiskalna państw UE była prowadzona w sposób zrównoważony,
• części naprawczej, w której określono, w jaki sposób mają postępować państwa w przypadku, gdy ich dług publiczny lub deficyt budżetowy jest zbyt wysoki.

PND regulowana jest przez artykuł 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i stanowi podstawę części naprawczej paktu stabilności i wzrostu UE.

Każdego roku w kwietniu państwa strefy euro przedkładają przed Komisją i Radą programy stabilności, a kraje nienależące do strefy euro programy konwergencji. Program stabilności i konwergencji musi zawierać średniookresowy cel budżetowy państwa oraz informacje, w jaki sposób zostanie osiągnięty. Zawiera także analizę wyników zmian w głównych założeniach gospodarczych dotyczących pozycji fiskalnej państwa.

Programy kontrolowane są przez Komisję. Jeżeli kryteria nie zostaną spełnione, Rada rozpoczyna procedurę nadmiernego deficytu na podstawie zaleceń Komisji.

PND nakłada na dane państwo wymóg złożenia planu działania naprawczego i polityki, którą wdroży, oraz terminów osiągnięcia tych celów. Państwa strefy euro, które nie zastosują się do zaleceń, mogą zostać ukarane.