Europejski nakaz aresztowania

Europejski nakaz aresztowania oznacza orzeczenie sądowe wydane przez organ sądowy państwa członkowskiego UE w celu aresztowania i przekazania przez inne państwo członkowskie osoby poszukiwanej celem przeprowadzenia postępowania karnego lub wykonania kary pozbawienia wolności.

Jest to narzędzie, które wzmocniło współpracę między organami wymiaru sprawiedliwości państw członkowskich w oparciu o zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych.

Europejski nakaz aresztowania opiera się na decyzji ramowej przyjętej przez Radę 13 czerwca 2002 r. i zmienionej w 2009 r.

Szereg dyrektyw UE dotyczących praw proceduralnych przyjętych w latach 2010–2016 zapewnia, aby osoby podlegające europejskiemu nakazowi aresztowania:

• miały prawo dostępu do adwokata i pomocy prawnej;
• miały prawo do tłumaczenia ustnego i pisemnego europejskiego nakazu aresztowania;
• były informowane o swoich prawach.

ZOBACZ TAKŻE

• Polityka UE w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości
• Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych
• Rzetelny proces – prawo podejrzanego do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (streszczenie)
• Pomoc prawna w postępowaniach karnych (streszczenie)
• Skuteczniejsze procedury ekstradycji: Europejski nakaz aresztowania (streszczenie)
• Prawo dostępu do adwokata w postępowaniach karnym i dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania (streszczenie)
• Prawo do informacji w postępowaniu karnym (streszczenie)
• Europejski nakaz aresztowania (Komisja Europejska).