Odpowiedzialność za środowisko

Odpowiedzialność za środowisko odnosi się do szkód w środowisku oraz ryzyka ich wystąpienia w wyniku działalności komercyjnej w przypadku, gdy możliwe jest ustalenie związku przyczynowego pomiędzy szkodami a wspomnianą działalnością. Szkody w środowisku to bezpośrednie lub pośrednie straty w środowisku wodnym, florze, faunie i siedliskach przyrodniczych chronionych w ramach sieci Natura 2000 oraz bezpośrednie lub pośrednie zanieczyszczenie gleby, mogące prowadzić do poważnego zagrożenia zdrowia ludzkiego.

Odpowiedzialność za środowisko oznacza stosowanie zasady „zanieczyszczający płaci” zgodnie z artykułem 191 ustęp 2) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Porozumienia dotyczące jej stosowania określa dyrektywa 2004/35/WE.

Stworzono dwa systemy odpowiedzialności:

1. System niewymagający udowodnienia winy: stosuje się go w przypadku niebezpiecznej lub potencjalnie niebezpiecznej działalności komercyjnej określonej przepisami UE. Zgodnie z tym systemem operator może ponieść odpowiedzialność, nawet jeśli nie popełnił przewinienia.
2. System wymagający przedstawienia dowodów winy lub zaniedbania. Ma on zastosowanie w przypadku wszystkich innych rodzajów działalności komercyjnej, jeśli gatunki lub siedliska przyrodnicze chronione prawem UE doznały szkód lub są bezpośrednio zagrożone powstaniem szkody. Operator ponosi odpowiedzialność jedynie, jeżeli popełnił przewinienie lub dopuścił się zaniedbań.