This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Kunststofafval kan worden verontreinigd door stoffen afkomstig van het eerdere gebruik van de kunststoffen of door contact met kunststoffen die niet bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen. Daarom is voor de controle van de veiligheid van het eindproduct een passend proces voor de verwijdering van mogelijke verontreinigingen noodzakelijk.
Deze verordening stelt specifieke maatregelen voor gerecycleerde kunststof materialen en voorwerpen vast, in aanvulling op Verordening (EG) nr. 1935/2004 betreffende materialen en voorwerpen die zijn bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen.
Deze verordening heeft betrekking op het gebruik van gerecycleerde kunststof materialen en voorwerpen die rechtstreeks met levensmiddelen in aanraking komen. De verordening is niet van toepassing op eerder niet-gebruikt afval, of polymeren die chemisch zijn afgebroken tot bijvoorbeeld monomeren*, waardoor ze hun kwaliteit van plasticiteit verliezen.
De hier behandelde materialen en voorwerpen zijn tevens onderworpen aan Verordening (EU) nr. 10/2011 betreffende kunststof materialen bestemd voor de verpakking van levensmiddelen.
De gerecycleerde kunststof die wordt gebruikt voor de vervaardiging van materialen en voorwerpen die onder deze verordening vallen, moet afkomstig zijn van een toegelaten recyclageproces dat wordt beheerd overeenkomstig voorschriften die zijn uiteengezet in de bijlage van Verordening (EG) nr. 2023/2006 betreffende goede praktijken voor materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen.
Toelating kan worden toegekend indien de recyclageprocessen voldoen aan het volgende:
De Europese Commissie (EC) houdt een openbaar register van toegelaten recyclageprocessen bij, alsook een register van recyclinglocaties in EU- en niet-EU-landen.
De vrijwillige opgave van het gerecycleerde gehalte aan gerecycleerde kunststof materialen en voorwerpen dient plaats te vinden overeenkomstig de regels die zijn uiteengezet in ISO 14021:1999.
Behalve dat de verklaring van conformiteit moet voldoen aan de vereisten van Verordening (EU) nr. 20/2011, moet de verklaring bevestigen dat:
*Monomeer: een stof bestaande uit niet-verbonden moleculen, in tegenstelling tot een polymeer die de kwaliteit van plasticiteit haalt uit moleculen in een monomeer die met elkaar worden verbonden.
Vanaf 17 april 2008.
Kijk voor meer informatie op de website van de Europese Commissie over materialen die met levensmiddelen in aanraking komen.
Verordening (EG) nr. 282/2008 van de Commissie van 27 maart 2008 betreffende materialen en voorwerpen van gerecycleerde kunststof bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2023/2006
Besluit |
Datum van inwerkingtreding |
Uiterste datum voor omzetting in nationaal recht |
Publicatieblad van de Europese Unie |
Verordening (EG) nr. 282/2008 |
17.4.2008 |
— |
Verordening (EG) nr. 1935/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 2004 inzake materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in contact te komen en houdende intrekking van de Richtlijnen 80/590/EEG en 89/109/EEG (PB L 338 van 13.11.2004, blz. 4-17)
Verordening (EG) nr. 2023/2006 van de Commissie van 22 december 2006 betreffende goede fabricagemethoden voor materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in contact te komen (PB L 384 van 29.12.2006, blz. 75-78)
Verordening (EU) nr. 10/2011 van de Commissie van 14 januari 2011 betreffende materialen en voorwerpen van kunststof, bestemd om met levensmiddelen in contact te komen (PB L 12 van 15.1.2011, blz. 1-89)
Laatste bijwerking 03.12.2015