This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Áirítear ar lear mór ceart atá ag daoine aonair san Aontas Eorpach (AE), bheith ábalta cónaí agus oibriú i mBallstát AE eile. Áirítear leis an reachtaíocht seo go bhfuil ann do réitigh náisiúnta dhlíthiúla i gcás go measfaidh oibrithe nó a gcuid teaghlach go bhfuil mí–úsáid á baint as na cearta sin.
Le prionsabail na saorghluaiseachta agus an fhrith–idirdhealaithe de chuid an Aontais Eorpaigh, áirithítear go mbeidh na cearta céanna ag daoine atá ag obair thar lear agus atá ag náisiúnaigh. Tá na cearta sin leagtha amach i Rialachán (AE) Uimh 492/2011 (féach an achoimre).
Faoin treoir seo, éilítear ar na húdaráis náisiúnta a áirithiú go mbeidh rochtain ar nósanna imeachta breithiúnacha ag oibrithe uile AE a mheasann go bhfuil idirdhealú á dhéanamh ina n–aghaidh ar bhealach éigin. Ina theannta sin, féadfaidh eagraíochtaí, comhlachais, ceardchumainn agus comhlachtaí fostóirí, a bhfuil páirt á glacadh acu i gcur i bhfeidhm na treorach, ionadaíocht a dhéanamh d’oibrithe AE agus dá dteaghlaigh nó tacú leo agus aon chaingean dlí a d’fhéadfaidís siad a thionscnamh.
Bíonn ar gach Ballstát eagraíocht nó pointe lárnach amháin ar a laghad a ainmniú lena áirithiú nach ndéanfar idirdhealú in aghaidh oibrithe ná in aghaidh gcuid teaghlach agus nach gcuirfear srianta gan údar maith lena gceart chun dul ag obair pé áit ar mian leo, de bharr a náisiúntachta.
Ní mór do na heagraíochtaí sin an méid seo a leanas a dhéanamh:
Tá feidhm léi ón agus b’éigean dlí a dhéanamh di sna Ballstáit faoin .
Le haghaidh tuilleadh faisnéise, féach:
Treoir 2014/54/AE ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an maidir le bearta a éascaíonn feidhmiú na gceart a thugtar d’oibrithe i gcomhthéacs shaorghluaiseacht na n–oibrithe (IO L 128, , lgh. 8–14).
nuashonrú is deireanaí