This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Η οδηγία 2011/98/ΕΕ δημιουργεί:
Η οδηγία εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν την άδεια να διαμένουν ή να εργάζονται στην ΕΕ ανεξάρτητα από τον αρχικό λόγο εισδοχής τους. Τούτο περιλαμβάνει:
Ορισμένες κατηγορίες υπηκόων τρίτων χωρών δεν καλύπτονται από την οδηγία, όπως αυτοί που υπάγονται στο καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος (καλύπτονται από άλλη νομοθετική πράξη της ΕΕ).
Οι αρχές στις χώρες της ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίζουν κάθε αίτηση για αυτήν την ενιαία άδεια διαμονής και εργασίας (νέα, τροποποιημένη ή ανανεωμένη) ως ανήκουσα σε μια ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης. Πρέπει να αποφασίσουν εάν η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από τον υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του (ή και από τους δύο).
Ο τύπος της ενιαίας άδειας είναι ο ίδιος όπως αυτός που περιγράφεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 ο οποίος θεσπίζει ενιαία άδεια διαμονής για υπηκόους τρίτων χωρών.
Η ενιαία άδεια επιτρέπει οι δικαιούχοι τρίτων χωρών να επωφελούνται από δέσμη δικαιωμάτων που συμπεριλαμβάνουν:
Η οδηγία ορίζει συγκεκριμένα κριτήρια, στη βάση των οποίων οι χώρες της ΕΕ μπορούν να περιορίζουν την ίση μεταχείριση σε ορισμένα θέματα (πρόσβαση στην εκπαίδευση/κατάρτιση, παροχές κοινωνικής ασφάλειας, όπως οικογενειακές και στεγαστικές παροχές).
Η οδηγία 2011/98/ΕΕ θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από την οδηγία (ΕΕ) 2024/1233 (βλέπε σύνοψη) από τις .
Η οδηγία 2011/98/ΕΕ έπρεπε να μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο έως τις . Οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται από τις .
Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της , σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (ΕΕ L 343, , σ. 1–9).
τελευταία ενημέρωση