Περιβαλλοντική ευθύνη

Η περιβαλλοντική ευθύνη εφαρμόζεται στις περιβαλλοντικές ζημίες και στους κινδύνους ζημιών εφόσον προκύπτουν από επαγγελματική δραστηριότητα, μόλις είναι δυνατόν να καθοριστεί αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας και της εν λόγω δραστηριότητας. Ως περιβαλλοντικές ζημίες ορίζονται οι άμεσες ή έμμεσες ζημίες που προξενούνται στο υδάτινο περιβάλλον, στη χλωρίδα και την πανίδα και στους φυσικούς βιότοπους που προστατεύονται από το δίκτυο Natura 2000, καθώς και η άμεση ή έμμεση μόλυνση των εδαφών η οποία συνεπάγεται σημαντικό κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου.

Η περιβαλλοντική ευθύνη αποτελεί εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» η οποία προβλέπεται στο άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην οδηγία 2004/35/ΕΚ θεσπίζονται ρυθμίσεις για την εφαρμογή της εν λόγω ευθύνης.

Καθορίζονται δύο καθεστώτα ευθύνης:

• Ένα καθεστώς κατά το οποίο δεν απαιτείται απόδειξη για τον καταλογισμό της ευθύνης· αυτό ισχύει στις επικίνδυνες ή ενδεχομένως επικίνδυνες επαγγελματικές δραστηριότητες που απαριθμούνται από τη νομοθεσία της ΕΕ. Εν προκειμένω, μπορεί να καταλογισθεί ευθύνη στον επικεφαλής της εκμετάλλευσης έστω και εάν ο ίδιος δεν διέπραξε αδίκημα.
• Ένα καθεστώς κατά το οποίο πρέπει να προσκομίζεται απόδειξη του δόλου ή της αμέλειας. Αυτό ισχύει στις υπόλοιπες επαγγελματικές δραστηριότητες εφόσον έχει επέλθει ζημία ή υφίσταται επικείμενος κίνδυνος για τα είδη και τους φυσικούς βιότοπους που προστατεύονται από τη νομοθεσία της ΕΕ. Η ευθύνη του επικεφαλής της εκμετάλλευσης καταλογίζεται μόνον εφόσον αυτός διέπραξε αδίκημα ή επέδειξε αμέλεια.

ΒΛ. ΕΠΙΣΗΣ:

• Πολιτική για τις επιχειρήσεις
• Περιβάλλον
• Natura 2000
• Σύνοψη EUR-Lex για την περιβαλλοντική ευθύνη
• Περιβαλλοντική ευθύνη στον δικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής