EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Συμβιβασμός των Ιωαννίνων

Ο Συμβιβασμός των Ιωαννίνων έλκει την ονομασία του από μια άτυπη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στην ελληνική πόλη των Ιωαννίνων, στα τέλη Μαρτίου του 1994. Κατά τη συνεδρίαση αυτή το Συμβούλιο εξέδωσε μία απόφαση όσον αφορά το ζήτημα της ψήφου με ειδική πλειοψηφία σε μια διευρυμένη ΕΕ των 16 μελών. Στη συνέχεια, η απόφαση αυτή προσαρμόστηκε λόγω της άρνησης προσχώρησης της Νορβηγίας.

Ο συμβιβασμός ο οποίος επετεύχθη προέβλεπε ότι αν μέλη του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν από 23 (το παλιό όριο της μειοψηφίας αρνησικυρίας — ο αριθμός ψήφων που ήταν απαραίτητος για να αντιταχθούν στην έγκριση μιας απόφασης η οποία απαιτεί ειδική πλειοψηφία για να εγκριθεί) έως 26 ψήφους (το νέο όριο της μειοψηφίας αρνησικυρίας) δηλώσουν την πρόθεσή τους να αντιταχθούν στη λήψη απόφασης από το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία, το Συμβούλιο θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να καταλήξει, εντός εύλογης προθεσμίας, σε ικανοποιητική λύση που να μπορεί να εγκριθεί με τουλάχιστον 68 από 87 ψήφους.

Το άρθρο 16 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση θεσπίζει έναν νέο ορισμό του κανόνα της ειδικής πλειοψηφίας, ο οποίος εφαρμόζεται από την 1η Νοεμβρίου 2014 και εφεξής.

Ωστόσο, από την εν λόγω ημερομηνία μέχρι την 31η Μαρτίου 2017, κάθε κράτος μέλος της ΕΕ είχε τη δυνατότητα να ζητήσει την εφαρμογή των προηγούμενων κανόνων στάθμισης. Ήταν επίσης δυνατή η εφαρμογή του «Συμβιβασμού των Ιωαννίνων». Αυτό θα επιτρέπει σε χώρες που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της ΕΕ ή τουλάχιστον τα τρία τέταρτα του αριθμού των κρατών που είναι απαραίτητος για τη σύσταση μειοψηφίας αρνησικυρίας να αντιταχθούν στην έγκριση πράξης από το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία, σε μία προσπάθεια εύρεσης λύσης εντός εύλογης προθεσμίας.

Από την 1η Απριλίου 2017 ο νέος κανόνας ειδικής πλειοψηφίας έχει καταστεί υποχρεωτικός. Το ποσοστό ενεργοποίησης του «Συμβιβασμού των Ιωαννίνων» μειώθηκε σε τουλάχιστον 55 % του πληθυσμού της ΕΕ ή τουλάχιστον 55 % του αριθμού των κρατών μελών που είναι απαραίτητος για τη σύσταση μειοψηφίας αρνησικυρίας.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Top