Najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

W rozporządzeniu ustanowiono najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych w celu zapewnienia ochrony zdrowia obywateli Unii Europejskiej (UE), w tym najbardziej wrażliwych grup ludności, takich jak dzieci, osoby starsze i kobiety w ciąży.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zakres

Rozporządzenie obejmuje:

• mikotoksyny (aflatoksyny, ochratoksynę A, toksyny Fusarium, patulinę i cytryninę oraz alkaloidy sporyszu)
• metale (ołów, kadm, rtęć, cynę nieorganiczną i arsen nieorganiczny)
• 3-monochloropropano-1,2-diol (3-MCPD), jego estry kwasów tłuszczowych oraz estry glicydowe kwasów tłuszczowych
• dioksyny i polichlorowane bifenyle (PCB)
• wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)
• melaminę
• kwas erukowy, cyjanowodór, alkaloidy tropanowe i alkaloidy pirolizydynowe
• azotany
• nadchloran.

Poziomy dopuszczalne

Środki spożywcze o poziomach zanieczyszczeń wyższych od poziomów wskazanych w załączniku do rozporządzenia nie mogą być wprowadzane do obrotu. Poziomy te obejmują jadalne części środków spożywczych i mają zastosowanie także do złożonych, przetworzonych, suszonych lub rozcieńczonych środków spożywczych.

W rozporządzeniu ustanowiono ponadto najniższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń, które są racjonalnie osiągalne przy stosowaniu dobrych praktyk produkcyjnych lub dobrych praktyk rolniczych, tj. „najniższe rozsądnie osiągalne poziomy”.

Zakaz mieszania

• Środki spożywcze zgodne z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami nie mogą być mieszane z innymi środkami spożywczymi, które przekraczają te poziomy.
• Środki spożywcze, które trzeba sortować lub poddawać innej obróbce fizycznej w celu zmniejszenia poziomu zanieczyszczeń, nie mogą być mieszane ze środkami spożywczymi przeznaczonymi do bezpośredniej konsumpcji przez ludzi lub środkami spożywczymi przeznaczonymi do użytku jako składniki środków spożywczych.

Oznakowanie

• Oznakowanie orzechów arachidowych, innych nasion roślin oleistych, orzechów, suszonych owoców, ryżu i kukurydzy sprzedawanych jako środki spożywcze, które należy poddawać sortowaniu lub innym rodzajom obróbki fizycznej przed spożyciem przez człowieka, musi zawierać sformułowanie „przed spożyciem przez człowieka lub użyciem jako składnik środka spożywczego produkt należy poddać sortowaniu lub innej fizycznej obróbce w celu zmniejszenia zanieczyszczenia aflatoksynami”.
• Opakowane jednostkowo orzechy arachidowe, inne nasiona roślin oleistych, ich produkty pochodne i zboża muszą być oznakowane przez wskazanie ich przeznaczenia i naniesienie kodu identyfikacyjnego partii zgodnie z dyrektywą 2011/91/UE w sprawie określania pochodzenia produktów spożywczych opakowanych jednostkowo (zob. streszczenie).

Wyjątki

• W niektórych państwach członkowskich UE dopuszcza się przekraczanie poziomów dioksyn i PCB dla pewnych gatunków ryb i produktów rybnych pochodzących z Morza Bałtyckiego i przeznaczonych do spożycia na terytorium takiego państwa. Konsumentów należy poinformować o potencjalnym ryzyku dla ich zdrowia.
• Niektóre państwa członkowskie korzystają też z wyjątków dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów WWA w tradycyjnie wędzonych mięsach i wędzonych produktach mięsnych oraz w tradycyjnie wędzonych rybach i wędzonych produktach rybołówstwa.

Badanie

Państwa członkowskie muszą badać poziomy zanieczyszczeń w żywności. Wyniki tych badań są przekazywane Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności, który ustanowiono na mocy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (zob. streszczenie).

Zmiany rozporządzenia (WE) nr 1881/2006

Rozporządzenie było zmieniane ponad 30 razy. Wiele z tych zmian dotyczyło załącznika do rozporządzenia, który określa najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od 1 marca 2007 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Zanieczyszczenia (Komisja Europejska)
• Zanieczyszczenia chemiczne (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności).

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5–24).

Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1–24).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1–3).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 26.03.2023