Jednolita europejska przestrzeń powietrzna II

Reforma europejskiego systemu kontroli ruchu lotniczego ma pomóc sprostać wyzwaniom związanym ze znaczącym wzrostem ruchu lotniczego przewidywanym w nadchodzących latach. Jej celem jest ponadto zwiększenie bezpieczeństwa, zmniejszenie kosztów, opóźnień oraz wpływu ruchu lotniczego na środowisko.

AKT

Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 25 czerwca 2008 r. – Jednolita europejska przestrzeń powietrzna II: w kierunku bardziej zrównoważonego rozwoju lotnictwa i poprawy jego efektywności [COM(2008) 389 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

STRESZCZENIE

Proponowana przez Komisję reforma jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej opiera się na czterech filarach: efektywność, jednolite bezpieczeństwo, nowe technologie i zarządzanie przepustowością na ziemi.

Pierwszy filar: regulacje w zakresie efektywności

Komisja proponuje w tym filarze trzy rodzaje środków.

Poprawa efektywności działania systemu kontroli ruchu lotniczego: niezależny organ oceniający efektywność monitoruje i ocenia efektywność systemu i proponuje ogólnowspólnotowe cele odnośnie do ilości opóźnień, redukcji kosztów i skrócenia tras. Komisja zatwierdza cele i przekazuje je krajowym organom nadzorującym, które organizują zakrojone na szeroką skalę konsultacje, aby uzgodnić wiążące cele krajowe i regionalne.
Ułatwienie integracji zapewniania służb: celem jest przekształcenie aktualnych inicjatyw w zakresie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w autentyczny instrument integracji regionalnej, który ułatwi realizację celów w zakresie efektywności. Bloki te muszą zostać ustanowione najpóźniej do końca 2012 r.
Wzmocnienie funkcji zarządzania siecią: funkcja ta uzupełnia ramy dla wzrostu efektywności i obejmuje szereg zadań wykonywanych przez różne podmioty, w tym projektowanie europejskiej sieci tras, koordynacja czasów na start lub lądowanie oraz ich przydział i zarządzanie wdrażaniem technologii europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR).

Drugi filar: ramy jednolitego bezpieczeństwa

Komisja podkreśla, że wzrost ruchu lotniczego, tłok w przestrzeni powietrznej i na lotniskach oraz wykorzystywanie nowych technologii uzasadnia wspólne podejście na rzecz ujednoliconego opracowania regulacji w zakresie bezpieczeństwa oraz ich wdrożenia w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa w transporcie lotniczymi. W związku z takim podejściem Komisja proponuje rozszerzenie kompetencji Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) o pozostałe kluczowe kwestie bezpieczeństwa: lotniska, zarządzenie ruchem lotniczym i służby żeglugi powietrznej.

Trzeci filar: otwarcie na nowe technologie

Komisja zauważa, że aktualny system kontroli ruchu lotniczego jest bliski wyczerpania swoich możliwości, ponieważ działa w oparciu o przestarzałe technologie i jest rozdrobniony. W związku z tym Europa musi przyspieszyć opracowanie systemu kontroli przez wdrożenie SESAR, aby podnieść poziom bezpieczeństwa i mocy przerobowych kontroli ruchu.

Czwarty filar: zarządzanie przepustowością na ziemi

Komisja podkreśla konieczność inwestycji mających zapewnić dostosowanie przepustowości portów lotniczych do możliwości systemu zarządzania ruchem lotniczym w celu utrzymania ogólnej efektywności sieci. Komisja potwierdza potrzebę wdrożenia środków proponowanych w planie działania w zakresie przepustowości, efektywności i bezpieczeństwa portów lotniczych w Europie.

Wspólnotowe centrum monitorowania przepustowości portów lotniczych

Komisja ustanowi centrum monitorowania, składające się z przedstawicieli państw członkowskich, odpowiednich organów i zainteresowanych podmiotów, którego zadaniem będzie wymiana i monitorowanie danych i informacji na temat całościowej przepustowości portów lotniczych oraz zapewnianie opinii w procesie opracowywania i wdrażania przepisów dotyczących transportu europejskiego.

Eurocontrol

Reforma wewnętrzna Eurocontrol powinna dostosować struktury zarządzania tej organizacji do jednolitej przestrzeni powietrznej. Zakładając, że reforma zostanie wdrożona, Komisja zamierza wzmocnić współpracę z organizacją Eurocontrol w celu realizacji swojej polityki.

Kontekst

Zdaniem Komisji utworzona w 2004 r. jednolita przestrzeń powietrzna nie przyniosła spodziewanych rezultatów w najważniejszych obszarach, na przykład w odniesieniu do procesu integracji w ramach funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej, kontroli ruchu lotniczego, efektywności pod względem kosztów oraz efektywności całej europejskiej sieci lotniczej. Użytkownicy przestrzeni powietrznej i pasażerowie ponoszą niepotrzebne koszty z powodu braku efektywności, w postaci straty czasu i pieniędzy oraz zużytego paliwa.

W związku z tym zdaniem Komisji konieczna jest zmiana czterech rozporządzeń ((WE) nr 549/2004, (WE) nr 550/2004, (WE) nr 551/2004 i (WE) nr 552/2004) dotyczących jednolitej przestrzeni powietrznej, aby zwiększyć efektywność lotnictwa, dostosować przepisy do zmian, które zaszły w ostatnich kliku latach, oraz stworzyć zjednoczoną, prawdziwie jednolitą przestrzeń powietrzną.

See also