Materiały i wyroby z tworzyw sztucznych przeznaczone do kontaktu z żywnością

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?

• Materiały i wyroby z tworzyw sztucznych wchodzące w kontakt z żywnością mogą do niej uwalniać substancje toksyczne i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi.
• Rozporządzenie wprowadza limity migracji* dla substancji stosowanych w tego typu opakowaniach i ustanawia warunki dotyczące ich stosowania, by zapewnić bezpieczeństwo żywności.
• Określa ono wymogi dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Wymogi te uzupełniają ogólne zasady określone w rozporządzeniu (WE) nr 1935/2004 w sprawie materiałów i wyrobów stosowanych w opakowaniach do żywności.
• Materiały i wyroby z tworzyw sztucznych oraz ich części mogą składać się:
  • wyłącznie z tworzyw sztucznych,
  • z kliku warstw tworzyw sztucznych,
  • z tworzyw sztucznych połączonych z innymi materiałami.
• Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do żywic jonowymiennych, kauczuków i silikonów.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dozwolone substancje

• W rozporządzeniu wymieniono substancje, które mogą być w sposób zamierzony stosowane do produkcji materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych. Wykaz zawiera:
  • monomery,
  • dodatki (z wyłączeniem barwników),
  • substancje pomocnicze w produkcji polimerów (z wyłączeniem rozpuszczalników),
  • makrocząsteczki uzyskiwane z fermentacji mikrobiologicznej.
• Do wykazu dodaje się nowe substancje, jeżeli Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, po rozpatrzeniu wniosku i zastosowaniu procedury zatwierdzającej, wyda pozytywną opinię.

Wprowadzanie do obrotu

• Materiały i wyroby z tworzyw sztucznych można wprowadzać do obrotu, jeżeli są zgodne:
  • z wymogami dotyczącymi stosowania, znakowania i możliwości śledzenia określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1935/2004,
  • z dobrą praktyką wytwarzania określoną w rozporządzeniu (WE) nr 2023/2006,
  • wymogami dotyczącymi składu i deklaracją dotyczącą zgodności (patrz poniżej).
• Załączniki do niniejszego rozporządzenia określają warunki stosowania dotyczące zatwierdzonych substancji i limity migracji. Wszystkie materiały i wyroby z tworzyw sztucznych muszą być zgodne z limitami migracji specyficznej i limitami migracji globalnej.
• Skład każdej warstwy z tworzywa sztucznego materiału lub wyrobu musi być zgodny z rozporządzeniem. Warstwa, która nie ma bezpośredniego kontaktu z żywnością, może:
  • nie być zgodna z ograniczeniami i wymaganiami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu (z wyjątkiem monomeru chlorku winylu zgodnie z załącznikiem I),
  • być produkowana z wykorzystaniem substancji niewymienionych w wykazie zatwierdzonych substancji (z wyłączeniem substancji mutagennych*, rakotwórczych*, działających szkodliwie na rozrodczość lub będących w formie nanomateriału*).
• Producent ma obowiązek wystawienia pisemnej deklaracji (załącznik IV). Deklaracja musi umożliwić identyfikację materiałów, wyrobów lub produktów z pośrednich etapów wytwarzania lub substancji, których dotyczy. Deklaracje odnawia się, jeżeli w składzie lub procesie wytwarzania zachodzą znaczące zmiany.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 4 lutego 2011 r.

KONTEKST

• Materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością – wprowadzenie
• Unijne wytyczne w sprawie rozporządzenia (UE) nr 10/2011 w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością

KLUCZOWE POJĘCIA

*Limity migracji: maksymalna dozwolona ilość danej substancji, którą materiały i wyroby mogą uwalniać do żywności. Są one wyrażane w miligramach substancji na kilogram żywności (mg/kg).

*Mutagenny: czynnik fizyczny lub chemiczny wywołujący zmiany w materiale genetycznym organizmu, zwiększając tym samym częstotliwość występowania mutacji ponad naturalny poziom tła.

*Rakotwórczy: czynnik bezpośrednio powodujący raka.

*Forma nanomateriału: naturalny, powstały przypadkowo lub wytworzony materiał zawierający cząstki w stanie swobodnym lub w formie agregatu bądź aglomeratu, w którym co najmniej 50% lub więcej cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma jeden lub więcej wymiarów w zakresie 1–100 nm (tzn. jedna miliardowa część metra).

AKT

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 12 z 15.1.2011, s. 1–89)

Kolejne zmiany i poprawki do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Niniejszy tekst skonsolidowany służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4–17). Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, s 75–78). Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 24.11.2015