Strategia regionalna dla Ameryki Łacińskiej 2007–2013

Dokument strategii regionalnej dla Ameryki Łacińskiej definiuje priorytety współpracy pomiędzy Unią Europejską a regionem na lata 2007–2013, to znaczy spójność społeczną, integrację regionalną oraz wzmocnienie wzajemnego zrozumienia. Określa także indykatywny program regionalny na lata 2007–2010.

AKT

Komisja Europejska – Dokument programowanie regionalne 2007–2013 (DE) (EN) (FR) dla Ameryki Łacińskiej.

STRESZCZENIE

Regionalny Dokument Strategiczny (RDS) definiuje cele i priorytety współpracy z Ameryką Łacińską (AŁ) na lata 2007–2013. Region ten obejmuje: Meksyk, Amerykę Środkową (Kostaryka, Gwatemala, Honduras, Nikaragua, Panama), Wspólnotę Andyjską (Kolumbia, Ekwador, Boliwia, Peru), Chile, Mercosur (Argentyna, Brazylia, Urugwaj, Paragwaj, Wenezuela).

Jego celem jest wzmocnienie strategicznej współpracy między dwoma regionami w następujących dziedzinach: polityka, gospodarka i społeczeństwo.

Wspólne wyzwania Ameryki Łacińskiej i Unii Europejskiej

Promocja spójności społecznej jest najważniejszym narzędziem w walce z nierównościami i ubóstwem. W regionie Ameryki Łacińskiej istnieją znaczne nierówności w zakresie podziału bogactwa i podziału dochodów. Te nierówności są przyczyną wykluczenia społecznego i niestabilności politycznej. Należy stymulować zatrudnienie, żeby skutecznie walczyć z bezrobociem. Wreszcie koniecznie jest połączenie demokracji z prawami człowieka, w tym także praw kobiet, praw mniejszości oraz praw ludów tubylczych. Należy coraz bardziej włączać do debaty społeczeństwo obywatelskie.

Kolejnym wyzwaniem, które należy podjąć, jest zdynamizowanie kontaktów handlowych. Należy wykorzystać inwestycje, aby wzmocnić zdolności innowacyjne i konkurencyjność w zakresie infrastruktury, badań, rozwoju technicznego, edukacji, kształcenia, ochrony środowiska oraz zarządzania zasobami naturalnymi. Wznowienie wymiany i nowe inwestycje są konieczne do tego, aby utrzymać rozwój i tworzyć nowe miejsca pracy, a także walczyć z bezdomnością.

Wspieranie współpracy jest istotne, aby stawić czoła regionalnym wyzwaniom i wspierać zrównoważony rozwój. Ta współpraca polityczna, ekonomiczna i handlowa musi posiadać także wymiar społeczny i środowiskowy (zmiana klimatu, woda, ochrona bioróżnorodności oraz walka z degradacją lasów). Unia Europejska i region Ameryki Łacińskiej są przywiązane do multilateralizmu i muszą wnieść swój wkład do stworzenia przejrzystych i sprawiedliwych reguł światowych, globalnego zarządzania, wyzwań stojących przed światem, takich jak np. zmiana klimatu. Muszą także współpracować ze sobą w zakresie praw człowieka.

Priorytetowe dziedziny programowania regionalnego 2007–2013

Pierwszym priorytetem programowania regionalnego jest spójność społeczna (ograniczenie ubóstwa, nierówności i wykluczenia). Dotyczy on promowania rozwoju polityki publicznej w sektorach społecznych, podnoszenia poziomu wydatków publicznych oraz publicznych inwestycji społecznych, polepszenia polityki podatkowej oraz redystrybucji dochodów za pomocą EUROsociAL (program współpracy technicznej na linii UE-AŁ na rzecz spójności społecznej), stymulowania dialogu, wymiany dobrych praktyk, wspólnego monitorowania oraz wzmacniania walki z narkotykami.

Integracja regionalna jako uzupełnienie do podejścia podregionalnego stanowi drugi priorytet strategii. Jej celem jest promocja:

Trzeci priorytet dotyczy inwestycji w szkolenie zasobów ludzkich i wzajemne zrozumienie. Współpraca skupia się na wzmacnianiu szkolnictwa wyższego oraz konkurencyjności regionu (m.in. za pomocą programów szkoleniowych), a także na działaniach promujących i pogłębiających wzajemne zrozumienie między obydwoma regionami.

Należy prowadzić konsultacje i dialog dotyczący wprowadzenia i realizacji programów regionalnych. Aby zoptymalizować ich skuteczność, należy poprawić widoczność, wiedzę oraz waloryzować osiągnięte wyniki, promując komplementarność i synergie, używając do tego odpowiednich narzędzi, zajmując się nierównościami, łącząc podmioty publiczne z prywatnymi, uwzględniając przy tym kwestie przekrojowe i faworyzując odpowiednie zarządzanie.

Przepisy

Niniejszy RDS zawiera także indykatywny program regionalny (IPR) na lata 2007–2010. Drugi IPR zostanie przygotowany na lata 2011–2013. Koszty dwóch IPR (2007–2013) wynoszą 556 mln EUR, z czego 35% jest przeznaczone na spójność społeczną, 25% na integrację regionalną, a 40% na szkolenia i działania regionalne.

Beneficjentami współpracy są organy administracji krajowej, regionalnej i lokalnej, stowarzyszenia będące reprezentantami społeczeństwa obywatelskiego, organizacje reprezentujące przedsiębiorców, podmioty działające na poziomie kształcenia wyższego, organizacje pozarządowe itp.

Wspierane są następujące rodzaje działalności: ocena, badania, sprawozdania, publikacje, działania upowszechniające, seminaria, spotkania, szkolenia, wymiana personelu akademickiego, stypendia naukowe, wspólne projekty rozwijane w ramach sieci instytucji, mobilność interweniujących podmiotów, kontrola jakości, wymiana informacji. Wsparcie przeznaczane jest także na te rodzaje działalności, które rozwijają badania statystyczne, banki danych oraz narzędzia nacisku na polityki. Aby zmierzyć wpływ projektów, zastosowane zostaną wskaźniki wydajności.

Kontekst

Współpraca między UE a Ameryką Łacińską wpisuje się w ramy wzmocnionego partnerstwa oraz celów określonych na szczytach w Guadalajarze i w Wiedniu (DE) (EN) (FR). RDS na lata 2007–2013 określa priorytety, które będą korzystać ze wsparcia z tytułu instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju. Pasuje on do tego typu programów, strategii dla każdego podregionu i kraju.

AKTY POWIĄZANE

Mid Term Review and Regional Indicative Programme 2011–2013 for Latin America (EN). (Śródokresowa ocena indykatywnego programu regionalnego 2011–2013 dla Ameryki Łacińskiej).

See also

Ostatnia aktualizacja: 02.02.2011