Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne reguły przywozu do Unii Europejskiej (UE) produktów pochodzących z niektórych krajów trzecich. Określa również procedury umożliwiające UE wprowadzanie nadzoru i środków ochronnych koniecznych do chronienia interesu UE.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 625/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych krajów trzecich.

Przywóz produktów objętych niniejszym rozporządzeniem nie podlega żadnym ograniczeniom ilościowym, a zatem odbywa się swobodnie, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia ewentualnych środków ochronnych.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do produktów pochodzących z któregokolwiek z następujących krajów trzecich: Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Kazachstan, Korea Północna, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan i Wietnam. Zakres rozporządzenia wyłącza wyroby włókiennicze objęte szczególnymi wspólnymi regułami przywozu.

Jeżeli tendencje przywozu wskazują potrzebę zastosowania nadzoru lub środków ochronnych, państwa członkowskie informują o tym Komisję. Konsultacje mogą być przeprowadzane na wniosek państwa członkowskiego albo z inicjatywy Komisji. Konsultacje odbywają się w ramach komitetu doradczego składającego się z przedstawicieli każdego z państw członkowskich oraz przedstawiciela Komisji jako przewodniczącego.

Konsultacje mogą być przeprowadzane w razie konieczności w formie pisemnej. W takim przypadku państwa członkowskie mogą, w terminie od pięciu do ośmiu dni roboczych, wyrazić swoją opinię lub zwrócić się o odbycie ustnych konsultacji.

Jeżeli po przeprowadzeniu konsultacji Komisja stwierdza, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania wyjaśniającego, wszczyna ona takie postępowanie w terminie jednego miesiąca oraz publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawierające streszczenie otrzymanej informacji i określające terminy składania informacji przez zainteresowane strony oraz terminy składania wniosków o wysłuchanie.

W przypadku domniemania groźby poważnej szkody Komisja bada również, czy istnieje duże prawdopodobieństwo, że dana sytuacja może przekształcić się w rzeczywistą szkodę. W związku z tym Komisja analizuje stopę wzrostu wywozu do UE i potencjał wywozowy w kraju pochodzenia lub wywozu.

Postępowanie powinno zostać przeprowadzone w terminie dziewięciu miesięcy. W przypadkach wyjątkowych termin ten może być przedłużony o maksymalnie dwa miesiące.

W trakcie całego postępowania konieczne jest przestrzeganie praw proceduralnych (dostęp do informacji jawnych, prawo do bycia wysłuchanym, poufność).

Kończąc postępowanie wyjaśniające, Komisja przedstawia sprawozdanie komitetowi doradczemu i w zależności od wniosków z postępowania podejmuje decyzję o jego zakończeniu lub o wprowadzeniu nadzoru lub środków ochronnych.

W przypadku gdy wymaga tego ochrona interesu UE, Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy wprowadzić wsteczny nadzór niektórych przywożonych produktów lub poddać je uprzedniemu nadzorowi. Produkty podlegające uprzedniemu nadzorowi można wprowadzić do swobodnego obrotu w UE jedynie po przedłożeniu dokumentu nadzoru. Dokument ten jest ważny w całej UE, niezależnie od państwa członkowskiego wystawienia.

Pod tym względem niniejsze rozporządzenie różni się od rozporządzenia (WE) nr 260/2009 (wspólne reguły przywozu z innych państw trzecich). W przypadku wprowadzenia środków nadzoru warunki wykorzystywania lub wydawania dokumentów przywozowych mogą być w odniesieniu do krajów wymienionych powyżej bardziej rygorystyczne niż dla innych państw trzecich. W szczególności w przypadku gdy wymaga tego interes UE, Komisja może ograniczyć okres ważności dokumentu przywozowego, uzależnić wydanie tego dokumentu od spełnienia pewnych warunków lub nawet od umieszczenia klauzuli uchylającej.

Środki ochronne mogą zostać zastosowane w przypadku, gdy produkty są przywożone do UE w tak znacznie zwiększonych ilościach lub na warunkach, które powodują lub mogą spowodować poważną szkodę dla unijnych producentów. Warunki te są podobne do tych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 260/2009. Środki ochronne mają zastosowanie do każdego produktu, który znalazł się w swobodnym obrocie po ich wejściu w życie. Środki takie nie stanowią jednak przeszkody dla dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów już wysłanych do UE.

Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza realizacji zobowiązań wynikających ze szczególnych umów zawartych między UE a wymienionymi powyżej krajami trzecimi. Nie stanowi ono również przeszkody dla przyjęcia lub stosowania przez państwa członkowskie zakazów, ograniczeń ilościowych lub środków nadzoru uzasadnionych względami: moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej bądź ochrony własności przemysłowej i handlowej, oraz szczególnych formalności dotyczących wymiany dewiz.

Odniesienia

Akt	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy
Rozporządzenie (WE) nr 625/2009	6.8.2009	–	Dz.U. L 185 z 17.7.2009

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1241/2009 z dnia 16 grudnia 2009 r. utrzymujące i aktualizujące zakres uprzedniego nadzoru nad przywozem niektórych wyrobów z żelaza i stali pochodzących z niektórych państw trzecich.