Regulamin wewnętrzny Komitetu Regionów
Komitet Regionów (KR) jest konsultacyjnym organem Unii Europejskiej. Artykuł 306 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przyznaje KR prawo przyjęcia regulaminu wewnętrznego.
AKT
Komitet Regionów - Regulamin wewnętrzny
STRESZCZENIE
Komitet Regionów (KR) jest konsultacyjnym organem Unii Europejskiej. Artykuł 306 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przyznaje KR prawo przyjęcia regulaminu wewnętrznego.
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO REGULAMINU WEWNĘTRZNEGO?
Reguluje on pracę i organizację KR.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Skład
Komitet Regionów składa się z 350 członków i takiej samej liczby zastępców, powoływanych na okres 5 lat. Członkowie - którzy są przedstawicielami społeczności regionalnych i lokalnych - są nominowani przez ich własny kraj. Rada przyjmuje listę członków i zastępców kwalifikowaną większością głosów.
Na mocy decyzji 2014/930/UE miejsca są przydzielane w następujący sposób:
|
— |
24: Niemcy, Francja, Włochy i Wielka Brytania;
|
|
— |
21: Hiszpania i Polska;
|
|
— |
15: Rumunia;
|
|
— |
12: Belgia, Bułgaria, Republika Czeska, Grecja, Węgry, Niderlandy, Austria, Portugalia i Szwecja;
|
|
— |
9: Dania, Irlandia, Chorwacja, Litwa, Słowacja i Finlandia;
|
|
— |
7: Łotwa i Słowenia;
|
|
— |
6: Estonia;
|
|
— |
5: Cypr, Luksemburg i Malta.
|
Konsultacja
KR musi być konsultowany, w ramach procesu podejmowania decyzji w UE, w następujących obszarach:
|
— |
spójność gospodarcza i społeczna;
|
|
— |
|
— |
zdrowie, edukacja i kultura;
|
|
— |
polityka zatrudnienia;
|
|
— |
polityka społeczna;
|
|
— |
środowisko;
|
|
— |
szkolenie zawodowe; oraz
|
|
— |
transport.
|
Członkowie KR pełnią swe funkcje całkowicie niezależnie, kierując się ogólnym interesem Unii.
Członkowie i zastępcy z poszczególnych krajów tworzą delegacje krajowe.
Tworzą również grupy reprezentujące różne opcje polityczne. Do utworzenia grupy politycznej wymaganych jest co najmniej 18 członków reprezentujących łącznie co najmniej jedną piątą krajów UE. Co najmniej połowę składu grupy muszą stanowić członkowie.
Zgromadzenie plenarne
Komitet zbiera się na Zgromadzeniu Plenarnym. Główne zadania Zgromadzenia Plenarnego są następujące:
|
— |
przyjmowanie opinii, raportów i rezolucji;
|
|
— |
zatwierdzanie projektu preliminarza dochodów i wydatków Komitetu;
|
|
— |
zatwierdzanie programu politycznego Komitetu na początku każdej pięcioletniej kadencji;
|
|
— |
wybór przewodniczącego, pierwszego wiceprzewodniczącego i innych członków prezydium;
|
|
— |
ustanawianie komisji;
|
|
— |
przyjmowanie i zmiana regulaminu wewnętrznego Komitetu;
|
|
— |
podejmowanie decyzji w sprawie wnoszenia skarg do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
|
Zgromadzenie plenarne jest zwoływane przynajmniej raz na trzy miesiące. Jeżeli co najmniej jedna czwarta członków wniesie o to na piśmie, przewodniczący ma obowiązek zwołać nadzwyczajną sesję plenarną.
Sesje zgromadzenia plenarnego są otwarte dla publiczności, chyba że postanowi ono inaczej.
Za kworum (czyli najmniejszą liczbę członków, których obecność jest wymagana do podejmowania decyzji) zgromadzenia plenarnego uznaje się obecność więcej niż połowy członków.
Zgromadzenie plenarne podejmuje decyzje większością oddanych głosów, chyba że przepisy regulaminu wewnętrznego stanowią inaczej.
Prezydium
Prezydium odzwierciedla ogólny skład KR. W skład prezydium wchodzą: przewodniczący, pierwszy wiceprzewodniczący i po jednym wiceprzewodniczącym na każdy kraj UE, 28 innych członków oraz przewodniczący grup politycznych. Zgromadzenie plenarne wybiera prezydium na okres dwóch i pół roku. Oprócz funkcji przewodniczącego, pierwszego wiceprzewodniczącego i przewodniczących pięciu grup politycznych stanowiska w prezydium podzielone są w następujący sposób:
|
— |
trzy stanowiska: Niemcy, Zjednoczone Królestwo, Francja, Włochy, Hiszpania, Polska;
|
|
— |
dwa stanowiska: Niderlandy, Grecja, Republika Czeska, Belgia, Węgry, Portugalia, Szwecja, Austria, Słowacja, Dania, Finlandia, Irlandia, Chorwacja, Litwa, Bułgaria, Rumunia;
|
|
— |
jedno stanowisko: Łotwa, Słowenia, Estonia, Cypr, Luksemburg, Malta.
|
Do głównych zadań prezydium należą:
|
— |
opracowywanie programu politycznego prezydium na początku jego kadencji i nadzorowanie jego wykonania;
|
|
— |
organizacja i koordynacja prac zgromadzenia plenarnego i komisji;
|
|
— |
ogólne kompetencje w sprawach natury finansowej, organizacyjnej i administracyjnej;
|
|
— |
wyznaczanie sekretarza generalnego oraz niektórych kategorii urzędników i innych pracowników.
|
Prezydium może wnosić skargi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w imieniu KR. Ma to miejsce na przykład wtedy, gdy przyjęcie aktu prawnego UE łamie zasadę pomocniczości i narusza kompetencje regionalne i lokalne lub gdy prawa instytucjonalne KR nie były przestrzegane (np. konsultacje w sprawie aktu prawnego). Zgromadzenie plenarne na następnej sesji plenarnej musi podjąć decyzję o utrzymaniu skargi.
Przewodniczący
Przewodniczący reprezentuje Komitet i kieruje jego pracami.
Komisje
Na początku każdej kadencji ustanawiane są komisje. Odpowiadają one za przygotowanie projektów opinii, sprawozdań i rezolucji, które będą przyjęte przez zgromadzenie plenarne. Istnieje sześć komisji:
|
— |
CIVEX: Komisja Obywatelstwa, Sprawowania Rządów, Spraw Instytucjonalnych i Zewnętrznych;
|
|
— |
COTER: Komisja Polityki Spójności Terytorialnej i Budżetu UE;
|
|
— |
ECON: Komisja Polityki Gospodarczej i Społecznej;
|
|
— |
ENVE: Komisja Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii;
|
|
— |
NAT: Komisja Zasobów Naturalnych;
|
|
— |
SEDEC: Komisja Polityki Społecznej, Edukacji, Zatrudnienia, Badań i Kultury.
|
Skład komisji odzwierciedla ogólny skład KR. Każdy członek należy do co najmniej jednej komisji, ale nie więcej niż do dwóch. Dopuszczalne są wyjątki wobec członków należących do delegacji krajowych liczących mniej członków, niż wynosi liczba komisji. Posiedzenia komisji są zazwyczaj otwarte dla publiczności.
Dokumenty sporządzane przez Komitet Regionów
KR sporządza opinie, raporty i rezolucje. Są one publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Przyjmuje opinie:
|
— |
w sprawie wniosków legislacyjnych i dokumentów strategicznych opracowanych przez Komisję, Radę i Parlament w przypadkach przewidzianych w traktatach UE lub gdy jedna z tych instytucji uzna to za stosowne;
|
|
— |
z własnej inicjatywy;
|
|
— |
gdy zwrócono się o opinię do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, a Komitet uzna, że w grę wchodzą określone interesy regionalne.
|
Sekretariat Generalny
KR posiada Sekretariat Generalny, którym kieruje sekretarz generalny. Sekretarz generalny jest odpowiedzialny za wprowadzanie w życie decyzji podjętych przez prezydium lub przewodniczącego. Prezydium zatrudnia sekretarza generalnego na podstawie decyzji większości dwóch trzecich oddanych głosów na okres pięciu lat.
KONTEKST
W 2012 r. przyjęto protokół o współpracy między Komisją Europejską a Komitetem Regionów. Ma on zapewnić ścisłą współpracę obu stron w obszarach wspólnego zainteresowania. Obejmują one aspekty związane ze strategią Europa 2020, spójnością gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz, w szczególności, realizacją współpracy międzyregionalnej i ponadnarodowej.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komitetu Regionów.
ODNIESIENIA
|
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
|
10.1.2010 |
- |
AKTY POWIĄZANE
Protokół o współpracy między Komisją Europejską a Komitetem Regionów (Dz.U. C 102 z 5.4.2012, s. 6-10)
Decyzja Rady 2014/930/UE z dnia 16 grudnia 2014 r. ustalająca skład Komitetu Regionów (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 143-144)
Ostatnia aktualizacja: 22.07.2015