Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA)
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Rozporządzenie (UE) nr 1094/2010 ustanawiające Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA)
JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?
- Rozporządzenie powołuje EIOPA, organ Unii Europejskiej (UE), który wspiera współpracę pomiędzy organami krajowymi i zapewnia spójne stosowanie prawa UE w sektorach ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych w państwach członkowskich UE.
- Jego celem jest wspieranie stabilności finansowej i zaufania wśród opinii publicznej do rynków ubezpieczeń i programów emerytalnych.
- Ma ponadto za zadanie ochronę właścicieli polis, członków programów emerytalnych i uposażonych.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Spójne stosowanie prawa
- EIOPA opracowuje standardy regulacyjne i techniczne, które uzupełniają prawo przyjęte przez Radę i Parlament Europejski z zakresu:
- zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji;
- konglomeratów finansowych (dużych firm finansowych aktywnie działających w różnych sektorach finansowych);
- pracowniczych programów emerytalnych;
- pośredników ubezpieczeniowych (przedsiębiorstw zajmujących się sprzedażą programów emerytalnych i polis ubezpieczeniowych).
- Urząd posiada też uprawnienia do wydawania wytycznych i zaleceń w sprawie stosowania odnośnych przepisów prawa UE.
Trendy rynkowe
- Aby zapewnić stabilność rynków ubezpieczeniowych i ochronę właścicielom polis, członkom programów emerytalnych i uposażonym, EIOPA wykonuje szereg zadań. Należą do nich: monitorowanie trendów konsumenckich oraz ocena potencjalnych zagrożeń rynkowych i słabości.
- Pod pewnymi ściśle określonymi warunkami EIOPA może czasowo zakazać prowadzenia lub ograniczyć pewne rodzaje działalności finansowej, które zagrażają stabilności systemu finansowego lub mogą narazić klientów i konsumentów na znaczne szkody finansowe.
Naruszenie prawa
- EIOPA może przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w sprawie naruszenia prawa przez organ krajowy, jeśli organ krajowy nie zapewnia stosowania prawa UE przez instytucję finansową.
- W terminie do dwóch miesięcy EIOPA może skierować zalecenie do organu krajowego. Następnie Komisja Europejska może wydać formalną opinię nakładającą na właściwy organ obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa. W przypadku nieusunięcia niezgodności przez organ krajowy EIOPA może skierować decyzję bezpośrednio do instytucji finansowej w pewnych ściśle określonych warunkach. Taka decyzja ma pierwszeństwo wobec decyzji przyjętych wcześniej przez organ krajowy w tej samej sprawie.
Konwergencja nadzorcza
Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 rozszerzyło zakres działalności i odpowiedzialności EIOPA. Daje ono EIOPA możliwość:
- wspierania krajowych organów nadzoru w zakresie stosowania i zatwierdzenia modeli wewnętrznych – wykorzystywanych przez firmy ubezpieczeniowe do obliczania wymogów dotyczących wypłacalności – pomagając tym samym w osiąganiu większej konwergencji we wszystkich państwach członkowskich;
- propagowania konwergencji praktyk nadzorczych na unijnym rynku wewnętrznym i wspierania właściwych organów w zapewnianiu ochrony właścicielom polis w sporach transgranicznych za pośrednictwem platform do współpracy, które mają być zakładane zawsze, gdy właściwe organy dostrzegą potrzebę koordynacji w świetle specyficznych zmian zachodzących na rynku, oraz sprawniejszą wymianę informacji pomiędzy różnymi organami nadzorującymi firmy ubezpieczeniowe działające transgranicznie;
- oceny pracy krajowych organów nadzorczych (wzajemna weryfikacja) we współpracy z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru oraz publikowania raportów w celu zwiększenia zgodności i przejrzystości;
- w przypadku prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu przez podmioty sektora finansowego lub właściwe organy objęte zakresem uprawnień EIOPA, udzielania wcześniej wyrażonej zgody w przypadku konieczności podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (posiadającego nadrzędne uprawnienia w tym obszarze w odniesieniu do wszystkich europejskich urzędów nadzoru).
OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?
- Rozporządzenie (UE) nr 1094/2010 ma zastosowanie od 1 stycznia 2011 r. (oprócz art. 76 dotyczącego działań przygotowawczych oraz art. 77, ust. 1 i 2 dotyczącego przepisów przejściowych odnośnie do personelu, które mają zastosowanie od 16 grudnia 2010 r.).
- Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 ma zastosowanie od 1 stycznia 2020 r.
KONTEKST
Więcej informacji:
GŁÓWNY DOKUMENT
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48–83).
Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
DOKUMENTY POWIĄZANE
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349–496).
Zobacz tekst skonsolidowany.
Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162–164).
Decyzja Komisji 2004/9/WE z dnia 5 listopada 2003 r. ustanawiająca Europejski Komitet ds. Ubezpieczeń i Emerytur Pracowniczych (Dz.U. L 3 z 7.1.2004, s. 34–35).
Ostatnia aktualizacja: 14.12.2021