Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB)
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego
JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?
- W rozporządzeniu ustanawia się Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), czyli agencję Unii Europejskiej (UE), której zadaniem jest zapewnianie skuteczności i spójności regulacji ostrożnościowej i nadzoru ostrożnościowego w europejskim sektorze bankowym.
- Do ogólnych celów realizowanych przez EUNB należy utrzymywanie stabilności finansowej w UE, a także zapewnianie integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania sektora bankowego.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Spójne stosowanie prawa UE
EUNB:
- opracowuje regulacyjne standardy techniczne w celu uściślenia przepisów w dziedzinie bankowości, które są przyjmowane przez Komisję Europejską w przypadku przekazania Komisji takich uprawnień przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej;
- może wydawać wytyczne i zalecenia dotyczące stosowania odpowiednich aktów prawa UE oraz dysponuje, na mocy rozporządzenia zmieniającego (UE) 2019/2175, szerszymi uprawnieniami w odniesieniu do naruszeń związanych z praniem pieniędzy.
Testy warunków skrajnych
EUNB odgrywa istotną rolę w procesie przeprowadzania na szczeblu całej UE testów warunków skrajnych, które pozwalają określić odporność banków na niekorzystne zmiany na rynku oraz ryzyko systemowe w systemie finansowym UE.
- Inicjuje on i koordynuje testy warunków skrajnych w UE we współpracy z organami krajowymi odpowiedzialnymi za nadzór bankowy.
- EUNB, działając w porozumieniu z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ERRS), Europejskim Bankiem Centralnym i Komisją, określa wspólną metodologię dla każdej edycji testu warunków skrajnych.
- Ponadto EUNB monitoruje i ocenia tendencje na rynku i tendencje w kredytowaniu.
Naruszenia prawa UE
- EUNB może przeprowadzać postępowanie wyjaśniające w sprawie domniemanego nieprawidłowego stosowania przez krajowy organ nadzoru przepisów UE w dziedzinie bankowości i finansów (zwłaszcza w sytuacji, gdy taki organ nie zapewnia, że dany bank spełnia wymogi określone w tych przepisach).
- EUNB może skierować zalecenie do właściwego krajowego organu nadzoru. Jeżeli organ nadzoru nie zastosuje się do takiego zalecenia, Komisja może wydać, mając na uwadze zalecenie EUNB, formalną opinię.
- Jeżeli krajowy organ nadzoru nadal nie przestrzega przepisów, EUNB może wydać decyzje mające zastosowanie bezpośrednio do banku. Z tego uprawnienia można skorzystać wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach.
- Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 przyznaje EUNB uprawnienia do podejmowania bezpośrednich działań w przypadku naruszania na szczeblu krajowym przepisów w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy (zob. poniżej).
Europejski nadzór finansowy
EUNB stanowi część utworzonego w 2010 r. Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego, w skład którego oprócz ERRS wchodzą jeszcze dwa inne organy nadzoru:
Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 wzmacnia mandat trzech Europejskich Urzędów Nadzoru, poprawia zarządzanie nimi oraz zwiększa ich finansowanie. Jeśli chodzi konkretnie o EUNB, rozporządzenie to:
- powierza mu istotniejszą rolę i przyznaje szersze uprawnienia w zakresie nadzoru w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zobowiązując go w tym zakresie do:
- zbierania informacji przekazywanych przez właściwe organy krajowe,
- opracowywania nowych standardów w celu poprawy jakości nadzoru,
- przeprowadzania ocen ryzyka,
- ułatwiania współpracy z państwami niebędącymi członkami UE w sprawach o wymiarze transgranicznym;
- przyznaje mu większe uprawnienia w dziedzinie ochrony konsumenta i zobowiązuje go do propagowania większej przejrzystości produktów i usług finansowych w drodze:
- monitorowania trendów dotyczących kosztów i opłat z tytułu detalicznych produktów finansowych,
- opracowywania wskaźników ryzyka detalicznego dla konsumentów;
- zwiększa jego zasoby, tak aby umożliwić mu wykonywanie nowych zadań.
Usługi płatnicze
W obszarze usług płatniczych w UE dyrektywa zmieniająca (UE) 2015/2366 zwiększa rolę EUNB (zob. streszczenie) i zobowiązuje go do:
- opracowania ogólnodostępnego centralnego rejestru posiadających zezwolenie instytucji płatniczych, który musi być na bieżąco aktualizowany przez organy krajowe;
- udzielania wsparcia przy rozwiązywaniu sporów pomiędzy organami krajowymi;
- opracowywania i wydawania wytycznych i projektów regulacyjnych standardów technicznych w zakresie:
- silnego uwierzytelniania klienta i bezpiecznych kanałów komunikacji, które wszyscy dostawcy usług płatniczych zobowiązani są spełniać,
- współpracy i wymiany informacji między organami nadzorczymi.
Siedziba
Na mocy rozporządzenia zmieniającego (UE) 2018/1717, w kontekście wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE, siedziba EUNB została przeniesiona z Londynu do Paryża z dniem 30 marca 2019 r.
OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?
- Rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 ma zastosowanie od 1 stycznia 2011 r.
- Dyrektywa zmieniająca (UE) 2015/2366 ma zastosowanie od 12 stycznia 2016 r., przy czym do porządku prawnego państw członkowskich miała zostać włączona do 13 stycznia 2018 r.
- Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 ma zastosowanie od 1 stycznia 2020 r.
KONTEKST
Więcej informacji:
GŁÓWNY DOKUMENT
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12–47).
Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
DOKUMENTY POWIĄZANE
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349–496).
Zobacz tekst skonsolidowany.
Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162–164).
Ostatnia aktualizacja: 29.11.2021