Polityka wynagrodzeń w sektorze usług finansowych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Zalecenie 2009/384/WE – polityka wynagrodzeń w sektorze usług finansowych

JAKIE SĄ CELE ZALECENIA?

Zalecenie określa ogólne zasady dla praktyk w zakresie wynagrodzeń w sektorze usług finansowych, mające na celu uniknięcie nadmiernego ryzyka w tym sektorze, w szczególności w bankach i przedsiębiorstwach inwestycyjnych.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zalecenie dotyczy:

• przedsiębiorstw finansowych, posiadających siedzibę zarządu lub siedzibę statutową na terytorium kraju UE;
• wynagrodzeń dla tych kategorii personelu, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka przedsiębiorstwa.

Zalecenie nie ma zastosowania do honorariów ryczałtowych i prowizji otrzymywanych przez pośredników i zewnętrznych usługodawców w przypadkach działalności zlecanej w ramach outsourcingu.

Polityka wynagrodzeń

• Polityka wynagrodzeń powinna być zgodna ze strategią biznesową, celami, wartościami i długoterminowym interesem przedsiębiorstwa finansowego, w tym np. z perspektywami trwałego wzrostu, oraz z zasadami związanymi z ochroną klientów i inwestorów w procesie świadczenia usług.
• Polityka wynagrodzeń powinna wynikać z równowagi pomiędzy stałymi i zmiennymi składnikami wynagrodzenia. Stałe składniki powinny stanowić wystarczająco dużą część wynagrodzenia całkowitego, aby umożliwiać przedsiębiorstwu prowadzenie w pełni elastycznej polityki premiowej.
• Należy regularnie aktualizować strukturę polityki wynagrodzeń, aby odpowiadała ona rozwojowi przedsiębiorstwa.
• W przypadku gdy wynagrodzenie zależne jest od wyników, należy je określać w odniesieniu do ryzyka bieżącego i przyszłego, uwzględniając także koszty zaangażowanego kapitału i wymaganą płynność.
• Stosowane procedury powinny być jasne, udokumentowane i wewnętrznie przejrzyste.
• Rada nadzorcza powinna ustanawiać ogólne zasady polityki wynagrodzeń przedsiębiorstwa finansowego i być odpowiedzialna za ich realizację.
• Jednostki pełniące funkcje kontrolne, działy kadr oraz eksperci zewnętrzni powinni również uczestniczyć w opracowywaniu polityki wynagrodzeń.
• Polityka wynagrodzeń powinna być przynajmniej raz do roku poddawana centralnemu i niezależnemu przeglądowi wewnętrznemu przez jednostki sprawujące funkcje kontrolne w celu weryfikacji jej zgodności ze strategiami i procedurami określonymi przez radę nadzorczą.

Ujawnianie informacji

Informacje na temat polityki wynagrodzeń powinny być ujawniane przez przedsiębiorstwo w formie niezależnej deklaracji lub informacji ujawnianych okresowo i powinny zawierać:

• informacje dotyczące procesu podejmowania decyzji stosowanego przy ustalaniu polityki wynagrodzeń;
• informacje na temat powiązania między wynagrodzeniem a wynikami;
• kryteria stosowane przy pomiarze wyników;
• kryteria wynikowe, stanowiące podstawę uprawnień do akcji, opcji na akcje lub zmiennych składników wynagrodzenia;
• główne parametry oraz uzasadnienie systemu premii rocznych i wszelkich innych świadczeń niepieniężnych.

Nadzór

Właściwe organy powinny podejmować działania nadzorcze, biorąc pod uwagę:

• rozmiar przedsiębiorstwa;
• charakter jego działalności;
• złożoność jego działalności.

Przedsiębiorstwa finansowe powinny ponadto przedstawiać właściwym władzom deklaracje na temat zgodności z powyżej określonymi zasadami dotyczącymi polityki wynagrodzeń.

KONTEKST

Praktyki w dziedzinie wynagrodzeń w sektorze przedsiębiorstw finansowych, zwłaszcza w bankach i firmach inwestycyjnych, doprowadziły do podejmowania nadmiernego ryzyka. Praktyki te przyczyniły się w pewnym stopniu do poniesienia dużych strat przez największe przedsiębiorstwa finansowe i były częściowo odpowiedzialne za kryzys finansowy w październiku 2008 r. Komunikat „Realizacja europejskiego planu naprawy”, opublikowany przez Komisję Europejską wiosną 2009 r., przedstawił plan przywrócenia i utrzymania stabilnego i wiarygodnego systemu finansowego. Niniejsze zalecenie w sprawie polityki wynagrodzeń było częścią strategii zaproponowanej w tym planie.

GŁÓWNY DOKUMENT

Zalecenie Komisji 2009/384/WE z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie polityki wynagrodzeń w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 120 z 15.5.2009, s. 22–27)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1–337)

Kolejne zmiany do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338–436)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Komunikat na wiosenny szczyt Rady Europejskiej — Realizacja europejskiego planu naprawy — Część 1 (COM(2009) 114 końcowy z 4.3.2009)

Ostatnia aktualizacja: 31.07.2018