Karta praw podstawowych Unii Europejskiej

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Karta praw podstawowych Unii Europejskiej

JAKIE SĄ CELE KARTY?

Karta praw podstawowych Unii Europejskiej (karta) służy ochronie praw podstawowych przysługujących ludziom w Unii Europejskiej (UE). Jest to nowoczesny i kompleksowy instrument prawa UE, który zapewnia ochronę i upowszechnianie praw i wolności człowieka w kontekście przemian zachodzących w społeczeństwie, postępu społecznego oraz rozwoju naukowo-technicznego.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Treść

W karcie potwierdzono – przy poszanowaniu kompetencji i zadań UE oraz zasady pomocniczości – prawa wynikające z tradycji konstytucyjnych i zobowiązań międzynarodowych wspólnych państwom członkowskim UE, w tym z europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, kart społecznych przyjętych przez UE i Radę Europy oraz z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Karta wprowadza pewność prawa w UE, ponieważ doprecyzowuje prawa podstawowe i czyni je bardziej widocznymi.

Karta składa się z preambuły i 54 artykułów zebranych w siedmiu rozdziałach.

Zakres

Karta ma zastosowanie do wszystkich działań podejmowanych przez instytucje UE oraz jej organy i jednostki organizacyjne. Karta nie rozszerza określonego w traktatach zakresu ich uprawnień i zadań. Karta ma ponadto zastosowanie do państw członkowskich w zakresie, w jakim stosują one prawo UE.

Kartę stosuje się w powiązaniu z międzynarodowymi i krajowymi systemami ochrony praw podstawowych, takimi jak europejska konwencja praw człowieka.

Sprawozdania roczne

Corocznie od 2010 r. Komisja Europejska publikuje sprawozdanie roczne. Ma ono na celu monitorowanie postępów w zakresie stosowania karty. Począwszy od 2021 r., zgodnie ze strategią na rzecz wzmocnienia stosowania karty w UE (zob. streszczenie), każde sprawozdanie roczne dotyczy innego obszaru tematycznego o znaczeniu strategicznym podlegającego prawu UE.

KONTEKST

Więcej informacji:

GŁÓWNY DOKUMENT

Karta praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. C 202 z 7.6.2016, s. 389–405).

Ostatnia aktualizacja: 14.01.2022