Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Decyzja Rady 2008/801/WE w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DECYZJI?

Upoważnia UE do podpisania Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji. Konwencja ma na celu wspieranie walki z korupcją i odpowiedniego zarządzania sprawami publicznymi oraz zachęcanie do współpracy międzynarodowej i udzielania pomocy technicznej.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Konwencję stosuje się do zapobiegania korupcji, jej wykrywania i ścigania oraz do zamrożenia, zajęcia, konfiskaty i zwrotu dochodów z przestępstwa.

Obejmuje to wprowadzenie środków mających na celu zapobieganie praniu pieniędzy i zwalczanie go, jak również standardów księgowych w sektorze prywatnym i przepisów dotyczących przejrzystości i równego dostępu dla wszystkich kandydatów do zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi.

Zapobieganie korupcji

Konwencja ustanawia szereg zasad mających na celu zapobieganie korupcji, takich jak:

wdrożenie polityki i praktyk zapobiegających korupcji i ustanowienie specjalnych organów do tego celu,
wprowadzenie kodeksów postępowania dla urzędników państwowych,
obiektywne kryteria zatrudniania i awansowania urzędników publicznych,
zasady dotyczące zamówień publicznych.

Konwencja zaleca również:

promowanie przejrzystości i odpowiedzialności w zarządzaniu finansami publicznymi i w sektorze prywatnym,
udoskonalone standardy księgowe i rewizyjne,
środki mające na celu zapewnienie niezależności sądownictwa.

Kryminalizacja

Konwencja zaleca ustanowienie środków umożliwiających uznawanie za przestępstwa określonych czynów, takich jak:

przekupstwo krajowych funkcjonariuszy publicznych i urzędników publicznych organizacji międzynarodowych,
malwersacja, sprzeniewierzenie lub inne nadużycie mienia publicznego lub prywatnego przez funkcjonariusza publicznego,
handel wpływami (w przypadku gdy osoba posiadająca wpływ na inne jednostki nadużywa tego wpływu w zamian za korzyści majątkowe od osoby dążącej do wykorzystania tego wpływu),
nadużycie funkcji i nielegalne wzbogacenie*.

W sektorze prywatnym wiąże się to z uznawaniem za przestępstwa następujących czynów:

malwersacja,
korupcja,
pranie dochodów z przestępstw,
paserstwo,
obstrukcja wymiaru sprawiedliwości,
udział w malwersacji lub działaniach o charakterze korupcyjnym lub usiłowanie podjęcia takich działań.

Konwencja zaleca ponadto podjęcie dalszych działań prawnych i administracyjnych, takich jak:

zapewnienie, że przedsiębiorstwa mogą być pociągnięte do odpowiedzialności,
umożliwienie zakazu obrotu, zajęcia i konfiskaty,
ochrona świadków, biegłych i ofiar,
ochrona osób zgłaszających,
zapewnienie, że przedsiębiorstwa lub osoby, które doznały szkód w wyniku działań o charakterze korupcyjnym, mają prawo do podjęcia działań prawnych w celu uzyskania odszkodowania,
zachęcanie do współpracy z organami ścigania.

Zwrot aktywów

Konwencja określa środki umożliwiające bezpośredni zwrot aktywów i podaje, w jaki sposób można to osiągnąć poprzez współpracę międzynarodową w zakresie konfiskaty. Zawiera również zasady zwrotu aktywów.

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zajmuje się prowadzeniem dochodzeń w tego rodzaju sprawach mających związek z instytucjami unijnymi. OLAF prowadzi dochodzenia w sprawach dotyczących nadużyć na szkodę budżetu UE, korupcji i poważnych uchybień w instytucjach UE, a także tworzy politykę zwalczania nadużyć finansowych dla Komisji Europejskiej.

OD KIEDY NINIEJSZA DECYZJA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza decyzja ma zastosowanie od 25 września 2008 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

KLUCZOWE POJĘCIE

* Nielegalne wzbogacenie: sytuacja, w której dana osoba odnosi korzyści kosztem innej osoby, nie dając jej w zamian korzyści o takiej samej wartości.

AKT

Decyzja Rady 2008/801/WE z dnia 25 września 2008 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji (Dz.U. L 287 z 29.10.2008, s. 1–110)

Ostatnia aktualizacja: 21.04.2016