Program PERYKLES wspiera współpracę pomiędzy krajowymi, europejskimi oraz międzynarodowymi organami władzy odpowiedzialnymi za zwalczanie fałszerstw euro. Przyjęte środki obejmują wymianę informacji (seminaria, warsztaty, spotkania i konferencje), staże, wymiany pracowników, jak również wsparcie techniczne, naukowe i operacyjne.

Decyzja Rady 2001/923/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. ustanawiająca program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program Perykles) [Zob. akty zmieniające].

Decyzja ustanawia program działania Perykles obejmujący szkolenia oraz pomoc techniczną dla instytucji odpowiedzialnych za zwalczanie fałszerstw. Początkowo przewidziany na okres od 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2005 r. program został przedłużony do dnia 31 grudnia 2013 r..

Program finansuje seminaria, staże, warsztaty specjalistyczne, wymiany urzędników i wszelkie inne działania mające na celu poprawę kompetencji pracowników zajmujących się wspólną walutą (policjanci, celnicy, pracownicy administracji podatkowej, przedstawiciele narodowych banków centralnych i mennic, funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości oraz wyspecjalizowani w tej dziedzinie prawnicy lub jakakolwiek grupa zawodowa, której dotyczy tematyka). Szkolenia mają charakter wielodyscyplinarny oraz międzynarodowy. Program podejmuje aspekty związane z bezpieczeństwem, wymianą informacji oraz wsparciem technicznym i naukowym.

Ponadto Komisja przewiduje aktywny wkład instytucji specjalistycznych, takich jak Europejski System Banków Centralnych, krajowe ośrodki analityczne zajmujące się fałszywymi banknotami i monetami oraz Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe. Europol, Interpol oraz instytucje centralne utworzone na podstawie Konwencji międzynarodowej o zwalczaniu fałszowania pieniędzy (konwencja genewska z 26 kwietnia 1929 r.).

Program jest otwarty na uczestnictwo państw kandydujących do przystąpienia, jak i państw trzecich z uwzględnieniem pewnych warunków. Decyzją 2001/924/WE Rada rozszerzyła program Perykles na państwa członkowskie, które nie przyjęły euro.

Projekty w ramach programu mogą pochodzić od właściwych organów państw członkowskich lub od Komisji. Państwa członkowskie mogą przedstawiać rocznie nie więcej niż jeden projekt dotyczący warsztatów, spotkań lub seminariów. Komisja wybiera projekty przedstawione przez państwa członkowskie na podstawie następujących kryteriów:

Komisja jest odpowiedzialna za ocenę realizacji projektów. Dlatego beneficjenci wybranych programów są zobowiązani do przedstawienia Komisji sprawozdania końcowego.

Między 1 stycznia 2007 r. a 31 grudnia 2013 r. kwota przyznana na realizację programu wynosi 7 mln EUR.

W konkluzjach Rady Europejskiej z Nicei wskazano państwom członkowskim przyjęcie skutecznych narzędzi do zwalczania fałszerstw euro możliwie jak najszybciej w ciągu 2001 r. Przyjęta została decyzja ramowa Rady mająca na celu wzmocnienie ochrony euro poprzez sankcje karne, jak również rozporządzenie dotyczące niezbędnych środków ochrony. Zdaniem Komisji tego typu inicjatywy muszą być uzupełniane działaniami na rzecz szkoleń środowisk zawodowych, których dotyczy wprowadzenie nowej waluty.

Odniesienia

Akt	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy
Decyzja 2001/923/WE	21.12.2001	–	Dz.U. L 339 z 21.12.2001

Akt(-y) zmieniający(-e)	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy
Decyzja 2006/75/WE	8.2.2006	–	Dz.U. L 36 z 8.2.2006
Decyzja 2006/76/WE	8.2.2006	–	Dz.U. L 36 z 8.2.2006
Decyzja 2006/849/WE	28.11.2006	–	Dz.U. L 330 z 28.11.2006
Decyzja 2006/850/WE	28.11.2006	–	Dz.U. L 330 z 28.11.2006

Kolejne zmiany i poprawki do decyzji 2001/923/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

Sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 maja 2006 r. w sprawie realizacji i wyników programu ochrony euro przed fałszowaniem – programu Perykles [COM(2006) 243 wersja ostateczna – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Dzięki wymianie informacji oraz rozwojowi współpracy program Perykles przyczynia się do ochrony euro przed fałszowaniem. Wsparcie w zakresie szkoleń oraz pomoc techniczna odgrywają ważną rolę w zakresie utrzymania oraz polepszania aktualnych wyników. Sprawozdanie zaleca, aby program został ponownie realizowany w nowym okresie trwającym minimum 4 lata oraz by podkreślano znaczenie szkoleń praktycznych. Należy przede wszystkim wspierać wymiany pracowników oraz przeprowadzanie szczegółowych szkoleń.

Decyzja Komisji 2005/37/WE z dnia 29 października 2004 r. ustanawiająca Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) oraz przewidująca koordynację działań technicznych w celu ochrony euro przed fałszowaniem [Dz.U. L 19 z 21.01.2005].

Niniejsza decyzja powołuje Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) podlegające Komisji i przyłączone do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych. ECTN analizuje i klasyfikuje każdy nowy rodzaj fałszywej monety oraz świadczy pomoc krajowym centrom analiz (NAC), jak również władzom policyjnym.

See also