Celem tego rozporządzenia jest ustanowienie systemu porównywania odcisków palców osób ubiegających się o azyl oraz należących do niektórych kategorii nielegalnych imigrantów. System ułatwia zastosowanie rozporządzenia Dublin II, dzięki któremu możliwe jest określenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej (UE) właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl.

Rozporządzenie Rady nr 2725/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. dotyczące ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania konwencji dublińskiej.

System Eurodac pozwala państwom członkowskim Unii Europejskiej (UE) zidentyfikować osoby występujące o azyl oraz osoby zatrzymane przy próbie nielegalnego przekroczenia zewnętrznej granicy Unii. Dzięki porównaniu danych daktyloskopijnych państwa członkowskie mogą stwierdzić, czy ubiegający się o azyl lub cudzoziemiec, którego pobyt w państwie członkowskim okazał się nielegalny, nie ubiegał się poprzednio o azyl w innym państwie członkowskim, albo też czy ubiegający się o azyl nie przedostał się na terytorium Unii nielegalnie.

Eurodac składa się z jednostki centralnej w obrębie Komisji, wyposażonej w skomputeryzowaną centralną bazę danych do porównywania odcisków palców, oraz systemu elektronicznego przesyłania danych pomiędzy państwami członkowskimi UE a bazą danych.

Oprócz odcisków palców dane nadsyłane przez państwa członkowskie obejmują:

Dane pobierane są od osób w wieku co najmniej 14 lat, a następnie przesyłane do jednostki centralnej za pośrednictwem krajowych punktów dostępu.

W przypadku osób ubiegających się o azyl, dane przechowywane są przez dziesięć lat, chyba że uda się uzyskać obywatelstwo któregokolwiek z państw członkowskich, w którym to przypadku dane są natychmiast usuwane. Dane dotyczące cudzoziemców zatrzymanych przy próbie nielegalnego przekroczenia zewnętrznej granicy przechowywane są przez dwa lata od daty pobrania odcisków palców. Dane są natychmiast usuwane przed upłynięciem dwóch lat, w przypadku gdy cudzoziemiec:

W przypadku cudzoziemców przebywających nielegalnie w państwie członkowskim UE, istnieje możliwość porównania ich odcisków palców do tych zgromadzonych w centralnej bazie danych w celu określenia, czy dana osoba ubiegała się wcześniej o azyl w innym państwie członkowskim. Po przesłaniu odcisków palców w celu porównania następuje ich usunięcie z systemu Eurodac.

W kwestii ochrony danych osobowych, państwa UE wysyłające dane do Eurodac gwarantują, że procedura pobierania odcisków palców i wszelkie operacje obejmujące przetwarzanie, przesyłanie, przechowywanie lub usuwanie danych przeprowadzane są zgodnie z prawem. Komisja zapewnia, by odpowiednie przepisy rozporządzenia były stosowane przez jednostkę centralną, a także podejmuje środki niezbędne do jej ochrony. Komisja informuje także Parlament Europejski i Radę o podjętych środkach.

Czynności UE związane z przetwarzaniem danych są monitorowane przez krajowe organy nadzorcze, z kolei kroki Komisji monitorowane są przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD).

Oprócz wszystkich państw członkowskich UE, rozporządzenie to ma zastosowanie we wszystkich krajach, które obowiązuje (na podstawie umów międzynarodowych) rozporządzenie Dublin, a mianowicie w Islandii, Norwegii i Szwajcarii.

Odniesienia

Akt	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy
Rozporządzenie nr 2725/2000	15.12.2000	–	Dz.U. L 316 z 15.12.2000

Rozporządzenie Rady (WE) nr 407/2002 z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiające niektóre zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 2725/2000 dotyczącego ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej [Dz.U. L 62 z 5.3.2002]. Zgodnie z art. 22 rozporządzenia Eurodac, Rada przyjęła pewne przepisy dotyczące przesyłania i porównywania odcisków palców oraz definicje zadań należących do jednostki centralnej. Jednostka centralna określa techniczne wymagania przekazu odcisków palców drogą elektroniczną. Numer referencyjny umożliwia przyporządkowanie danych do jednej określonej osoby oraz do państwa członkowskiego, które przekazuje dane. Numer referencyjny składa się z kilku liter i kodu. Państwa członkowskie zapewniają „właściwą jakość” odcisków palców umożliwiającą porównywanie.

W oparciu o ogólną zasadę jednostka centralna rozpatruje wnioski dotyczące porównania w ciągu 24 godzin (z wyjątkiem przypadków szczególnie pilnych), zgodnie z kolejnością napływania wniosków.

Decyzja Rady 2008/147/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o udzielenie azylu złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii [Dz.U. L 53 z 27.2.2008]. Na mocy tej umowy, przepisy rozporządzeń Dublin i Eurodac, a także powiązane rozporządzenia wykonawcze, mają zastosowanie do Szwajcarii w kwestii jej stosunków z państwami członkowskimi. Umowa, która weszła w życie 1 marca 2008 r., określa prawa i obowiązki między Szwajcarią a państwami członkowskimi UE z uwzględnieniem tych rozporządzeń. W razie niewywiązania się z obowiązków umowa może zostać zawieszona lub wypowiedziana. Ustanawiany jest komitet mieszany, składający się z przedstawicieli Szwajcarii i państw członkowskich, który sprawdza proces wdrażania i praktycznego zastosowania przepisów zawartych w dorobku prawnym Dublin/Eurodac. Korespondencja załączona do umowy przewiduje, że posiedzenia komitetów mieszanych między UE a Islandią i Norwegią z jednej strony (zob. poniżej), a między UE a Szwajcarią z drugiej, będą organizowane wspólnie.

Decyzja Rady 2006/188/WE z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie objęcia Danii przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela państwa trzeciego, oraz przepisami rozporządzenia (WE) nr 2725/2000 dotyczącego ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej [Dz.U. L 66 z 8.3.2006].

Decyzja Rady 2001/258/WE z dnia 15 marca 2001 r. dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii, dotyczącego kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w Państwie Członkowskim lub w Islandii, lub Norwegii [Dz.U. L 93 z 3.4.2001].

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2 sierpnia 2010 r. – Sprawozdanie roczne dla Parlamentu Europejskiego i Rady z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac w 2009 r. [COM(2010) 415 wersja ostateczna – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym]. To siódme roczne sprawozdanie z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac przedstawia informacje o zarządzaniu systemem i uzyskiwanych w 2009 r. wynikach, dokonując oceny rezultatów, efektywności pod względem kosztów oraz jakości usług.

W kwestii zarządzania systemem, trwają prace nad wprowadzeniem nowej wersji systemu Eurodac w związku ze zwiększoną ilością administrowanych danych, faktem, że platforma techniczna staje się przestarzała, jak również brakiem możliwości przewidzenia, na ile zwiększy się ilość operacji przetwarzanych w systemie.

W załączniku dołączonym do sprawozdania przedstawiono statystyki dotyczące wniosków o udzielenie azylu (kategoria 1), osób zatrzymanych podczas próby nielegalnego przekroczenia granicy zewnętrznej Unii (kategoria 2) oraz osób przebywających nielegalnie w państwie członkowskim UE (kategoria 3). Podczas gdy utrzymywała się odnotowana w ostatnich latach tendencja zwyżkowa liczby operacji dotyczących danych osób z kategorii 1 i 3, liczba operacji dotyczących danych osób w kategorii 2 drastycznie spadła.

Ogólnie rzecz biorąc, jednostka centralna uzyskiwała bardzo zadowalające wyniki w zakresie jakości, rezultatów, bezpieczeństwa i efektywności pod względem kosztów, jednak problemem pozostają nadmierne opóźnienia w przesyłaniu danych.

Sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 września 2009 r. – Sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC w 2008 r. [COM(2009) 494 wersja ostateczna – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 stycznia 2009 r. – Sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC w 2007 r. [COM(2009) 13 wersja ostateczna – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Commission staff working document - Annual Report to the Council and the European Parliament on the activities of the EURODAC Central Unit in 2006 SEC(2007) 1184 final – Not published in the Official Journal] (Dokument roboczy służb Komisji z dnia 11 września 2007 r. – Sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC w 2006 r.) [SEC(2007) 1184 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z oceny systemu dublińskiego z dnia 6 czerwca 2007 r. [COM(2007) 299 wersja ostateczna – Dz.U. C 191 z 17.8.2007]. Według opinii Komisji, cele systemu dublińskiego (rozporządzenie Dublin II i rozporządzenie Eurodac) zostały, ogólnie rzecz biorąc, zrealizowane. Ponadto Komisja stwierdza, że do rozwiązania pozostają pewne problemy dotyczące zarówno zastosowania systemu w praktyce, jak i jego efektywności. W związku z tym proponuje wniesienie poprawek do obu rozporządzeń.

Trzecie sprawozdanie roczne z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC) [SEC(2006) 1170 – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Drugie sprawozdanie roczne z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC) [SEC(2005) 839 – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Pierwsze sprawozdanie roczne z działalności jednostki centralnej systemu EURODAC) [SEC(2004) 557 – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].