Unijny wzór dokumentów pobytowych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (WE) nr 1030/2002 – jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Rozporządzenie ustanawia jednolity wzór dokumentów pobytowych oraz określa informacje, które muszą być w nim zawarte, dla obywateli krajów spoza UE legalnie żyjących w UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dokumenty pobytowe muszą być dokumentami odrębnymi w formie karty (początkowo mogą także być w formie naklejki dołączanej do innego dokumentu).
Rozporządzenie określa formę i treść wszystkich widocznych w dokumencie informacji, takich jak nazwisko i imię osoby (w takiej właśnie kolejności), a także datę początku i końca okresu ważności.
Specyfikacje techniczne obejmują kolor, technikę druku i techniki oraz materiały stosowane w dokumentach pobytowych.
Specyfikacje obejmują zabezpieczenia zapobiegające podrabianiu i fałszowaniu dokumentów. Są one utrzymywane w tajemnicy i udostępniane wyłącznie władzom krajowym odpowiedzialnym za drukowanie dokumentów pobytu.
Kraje UE mogą dodawać dalsze krajowe zabezpieczenia zgodnie z listą w załączniku do rozporządzenia, pod warunkiem że nie będą ingerować w jednolity wygląd karty.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
- rodzin obywateli Unii, wykonujących swoje prawo do zamieszkiwania w innym państwie UE;
- posiadaczy wiz; lub
- tych obywateli państw trzecich, którzy posiadają zgodę na pobyt w państwie członkowskim przez okres poniżej trzech miesięcy bez obowiązku posiadania wizy.

Rozporządzenie (WE) nr 380/2008 zmienia rozporządzenie (WE) nr 1030/2002 pod względem integracji identyfikatorów biometrycznych* z jednolitym formatem dokumentów pobytowych.

Identyfikatory biometryczne stosowane są w celu weryfikacji autentyczności dokumentu i tożsamości posiadacza. Tożsamość ustala się na podstawie aktualnego zdjęcia i odcisków dwóch palców posiadacza.
Procedura pobierania tych identyfikatorów musi być zgodna z prawem krajowym i z zabezpieczeniami konwencji praw człowieka i praw dziecka ONZ.
Dane z identyfikatorów biometrycznych muszą być przechowywane i zabezpieczone w taki sposób, by zagwarantować ich integralność, autentyczność i poufność.

Ponieważ obecny wzór dokumentów pobytowych jest stosowany od ponad 20 lat, przyjęto rozporządzenie zmieniające (UE) 2017/1954.

Wprowadza ono nowy jednolity wzór zezwoleń z nowymi zabezpieczeniami, aby zapobiec fałszerstwom. Obrazy i specyfikacje tekstowe zawarte w załączniku do rozporządzenia zmieniającego (UE) 2017/1954 zastępują te zawarte w załączniku do pierwotnego rozporządzenia z 2002 r. Państwa UE mają 6-miesięczny okres przejściowy na wykorzystanie istniejących zapasów dokumentów pobytowych.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie (WE) nr 1030/2002 ma zastosowanie od dnia 15 czerwca 2002 r.

Rozporządzenie zmieniające (UE) nr 2017/1954 wchodzi w życie nie później niż 15 miesięcy po przyjęciu przez Komisję Europejską nowych dodatkowych specyfikacji technicznych dokumentów pobytowych.

KONTEKST

Więcej informacji:

Bezpieczeństwo dokumentów (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

Identyfikatory biometryczne: wykorzystanie jednej cechy lub większej liczby cech fizycznych danej osoby (odciski palców, struktura twarzy, tęczówka) przechowywanych na nośniku, takim jak karta elektroniczna, kod kreskowy lub dokument, w celu weryfikacji tożsamości osoby legitymującej się danym dokumentem.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 1–7)

Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 1030/2002 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji (UE) 2020/1730 z dnia 18 listopada 2020 r. potwierdzająca uczestnictwo Irlandii w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1954 zmieniającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz.U. L 387 z 19.11.2020, s. 22)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1806 z dnia 14 listopada 2018 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz.U. L 303 z 28.11.2018, s. 39–58)

Ostatnia aktualizacja: 27.11.2020