VAT: Specjalny program dotyczący złota

Dokument ten ma na celu uzupełnienie systemu wspólnej podstawy wymiaru podatku VAT we Wspólnocie przez wprowadzenie specjalnego programu dotyczącego złota.

AKT

Dyrektywa Rady 1998/80/WE z dnia 12 października 1998 r. uzupełniająca wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG - specjalny program dotyczący złota inwestycyjnego [Dz.U. L 281 z 17.10.1998].

STRESZCZENIE

W celu promowania wykorzystania złota jako instrumentu finansowego niniejsza dyrektywa ustanawia zwolnienie od podatku dostaw złota do celów inwestycyjnych. Wcześniej normalne zasady podatkowe były stosowane również w odniesieniu do złota inwestycyjnego. Na podstawie tych zasad dostawy złota inwestycyjnego podlegały z zasady opodatkowaniu VAT, chociaż na podstawie przejściowego odstępstwa niektóre państwa członkowskie mogły kontynuować zwalnianie z podatku transakcji dotyczących tych dostaw. Nowa dyrektywa usuwa te zakłócenia konkurencji między państwami członkowskimi, wzmacniając jednocześnie konkurencyjność wspólnotowego rynku złota.

Definicja złota inwestycyjnego:

• złoto w postaci sztabki lub płytki o masie akceptowanej przez rynki kruszców opatrzone próbą równą lub większą niż 995 tysięcznych, bez względu na to, czy jest reprezentowane przez papiery wartościowe czy też nie (państwa członkowskie mogą wyłączyć z programu małe sztabki lub płytki o masie do 1 g),
• złote monety oznaczone próbą równą lub większą niż 900 tysięcznych, wybite po 1800 r., które są lub były prawnym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia i które są zwykle sprzedawane po cenie, która nie przekracza wartości rynkowej złota zawartego w monetach o więcej niż 80%. Co roku państwa członkowskie określają, jakie monety spełniające te kryteria są dopuszczone do obrotu na ich terytorium. Wykazy te są publikowane w Dzienniku Urzędowym.

Dostawy, nabycia wewnątrzwspólnotowe i przywóz złota inwestycyjnego są zwolnione przez państwa członkowskie z podatku od wartości dodanej.

Istnieje jednak możliwość opodatkowania dostaw złota inwestycyjnego dla innych podatników prowadzonych przez:

• producentów złota inwestycyjnego lub podmioty przetwarzające złoto w złoto inwestycyjne (w tym przypadku państwa członkowskie muszą zapewnić prawo wyboru),
• podatników, którzy w ramach swojej działalności gospodarczej dostarczają zwykle złoto do celów przemysłowych (w tym przypadku państwa członkowskie mogą przyznać prawo wyboru).

Państwa członkowskie określają warunki stosowania tych praw i odpowiednio do tego informują Komisję.

Dyrektywa określa zasady regulujące prawo do odliczeń dotyczące podatników uczestniczących w dostarczaniu lub produkcji złota inwestycyjnego lub przetwarzaniu złota na złoto inwestycyjne, jeżeli nie zdecydowali się na opodatkowanie swoich dostaw.

Podmioty prowadzące obrót handlowy złotem inwestycyjnym posiadają szczególne zobowiązania mające przede wszystkim na celu zapobieganie możliwościom popełnienia oszustwa podatkowego w związku z podwójnym wykorzystywaniem złota (przemysłowym i inwestycyjnym): muszą one prowadzić rachunkowość wszystkich znaczących transakcji i przechowywać dokumenty umożliwiające identyfikowanie ich klientów przez co najmniej pięć lat.

W niektórych przypadkach państwa członkowskie mogą wyznaczyć nabywcę, a nie sprzedającego, jako osobę zobowiązaną do zapłaty podatku (mechanizm „odwrotnego obciążenia”), aby zapobiec oszustwom podatkowym i obniżyć koszty finansowe związane z operacją.

W zakresie działalności na regulowanym rynku złota państwa członkowskie mogą być upoważnione do niestosowania specjalnego systemu i wprowadzenia uproszczeń.

Ostatnia aktualizacja: 31.08.2006