Europejskie normy dotyczące homologacji lokomotyw

W komunikacie przedstawiono różne środki mające zwiększyć konkurencyjność sektora kolejowego w stosunku do innych środków transportu. Komisja proponuje uproszczenie procedur dotyczących homologacji lokomotyw oraz stosowanie zasady wzajemnego uznawania w tym sektorze. Ponadto Komisja sugeruje połączenie dyrektyw w sprawie interoperacyjności kolejowej oraz wzmocnienie uprawnień Europejskiej Agencji Kolejowej

AKT

Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2006 r. – „Ułatwienie przemieszczania się lokomotyw na obszarze Wspólnoty” [COM(2006) 782 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

STRESZCZENIE

W swoim przeglądzie średniookresowym białej księgi w sprawie europejskiej polityki transportowej Komisja potwierdziła korzyści dla środowiska naturalnego płynące z korzystania z kolei oraz kluczową rolę, którą może ona odgrywać w zapewnieniu zrównoważonej mobilności. Ponadto Komisja wprowadziła inicjatywy mające na celu zniesienie barier technicznych i operacyjnych stojących przed międzynarodową działalnością kolejową zarówno w odniesieniu do kolei konwencjonalnych, jak i kolei dużych prędkości, transportu towarów lub pasażerów. Celem jest zwiększenie konkurencyjności sektora kolejowego, w szczególności w stosunku do transportu drogowego i lotniczego, poprzez tworzenie zintegrowanego obszaru kolejowego w całej Unii Europejskiej.

Uproszczenie krajowych procedur dotyczących homologacji lokomotyw

Jedną z głównych przeszkód stojących na drodze rozwoju wspólnotowego systemu kolejowego jest fakt, że tabor kolejowy dopuszczony do eksploatacji w jednym państwie członkowskim niekoniecznie musi być dopuszczony do eksploatacji na zasadzie wzajemności w innym państwie członkowskim. W istocie wzajemne dopuszczanie taboru kolejowego jest przedmiotem bardzo rozbieżnych wymogów krajowych i operatorzy międzynarodowi muszą przechodzić przez proces zatwierdzania powtarzany w każdym państwie członkowskim, w którym zamierzają działać, przy czym często oznacza to konieczność przedstawienia dowodów, których państwa członkowskie wzajemnie nie uznają. Wzajemne dopuszczanie stosowane jest w przypadku wagonów towarowych i pasażerskich, ale nie w odniesieniu do lokomotyw. Jak pokazuje doświadczenie, powoduje to opóźnienia i generuje dodatkowe koszty zarówno po stronie przedsiębiorstw kolejowych, jak i producentów.

W ujęciu historycznym krajowi producenci pozostawali w bliskich relacjach z upaństwowionym przemysłem kolejowym, co przyczyniało się do powstania zamkniętego rynku produkcji taboru ze względu na specyfikę krajową. Obecne rozwiązania przewidują podpisywanie dwustronnych i wielostronnych porozumień. Niemniej jednak rozszerzenie takich porozumień może doprowadzić do dalszego rozdrobnienia rynku i jeszcze większej złożoności.

Na etapie konsultacji stało się jasne, że w sektorze kolejowym zasada wzajemnego uznawania nie była wystarczająco stosowana. W istocie problemem jest nieznajomość zasady wzajemnego uznawania wśród przedsiębiorstw i władz krajowych. Ponadto nadal istnieje brak pewności prawnej co do zakresu tej zasady i ciężaru dowodu. W związku z tym Komisja zamierza:

Ujednolicenie/połączenie/przekształcenie dyrektyw w sprawie interoperacyjności kolei

Dyrektywy 96/48/WE i 2001/16/WE odpowiednio w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości oraz systemu kolei konwencjonalnych, które zostały dogłębnie zmienione w 2004 r., mają zostać połączone w jeden akt.

Zmiana dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa kolei

Komisja proponuje ponadto zmianę art. 14 dyrektywy 2004/49/WE w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych, aby przyjąć procedurę na szczeblu wspólnotowym, która oznacza:

Propozycje nowych zadań dla agencji są następujące:

Ostatnia aktualizacja: 14.01.2008