Bezpieczeństwo morskie: przyspieszone wprowadzanie tankowców o konstrukcji podwójnokadłubowej

Niniejsze rozporządzenie ma na celu przyspieszenie zamiany zbiornikowców pojedynczokadłubowych na zbiornikowce podwójnokadłubowe lub zbiornikowce o równoważnej konstrukcji, aby zmniejszyć ryzyko przypadkowego zanieczyszczenia ropą na wodach europejskich.

AKT

Rozporządzenie (WE) nr 417/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania w odniesieniu dla tankowców pojedynczokadłubowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2978/94 [Zob. akt(-y) zmieniający(-e)].

STRESZCZENIE

Obecnie większość zbiornikowców posiada konstrukcję „jednokadłubową”. W takich statkach ropę transportowaną w zbiornikach ładunkowych oddziela od morza jedynie dolna i boczna blacha. W przypadku uszkodzenia tej blachy w wyniku kolizji lub utknięcia na mieliźnie powstaje ryzyko wycieku zawartości zbiorników ładunkowych do morza i poważnego zanieczyszczenia. Skutecznym sposobem uniknięcia tego ryzyka jest otoczenie zbiorników ładunkowych drugą wewnętrzną warstwą blachy w odpowiedniej odległości od zewnętrznej warstwy. Taka konstrukcja, zwana „podwójnokadłubową” chroni zbiorniki ładunkowe przed uszkodzeniem i tym samym zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia.

Po katastrofie tankowca Exxon Valdez w 1989 r. Stany Zjednoczone, zawiedzione brakiem skuteczności norm międzynarodowych dotyczących zapobiegania zanieczyszczeniom przez statki, przyjęły w 1990 r. ustawę o zanieczyszczeniu ropą (OPA 90). Na mocy tej ustawy jednostronnie nałożono wymogi dotyczące konstrukcji podwójnokadłubowej zarówno na nowe, jak i istniejące zbiornikowce. W związku z przyjęciem przez Amerykanów takiego jednostronnego środka Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) (EN) musiała podjąć działania i wprowadziła w 1992 r. normy dotyczące konstrukcji podwójnokadłubowej w Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki (MARPOL) (EN). Na mocy konwencji wszystkie zbiornikowce o nośności 600 ton (DWT) i powyżej oddane do użytku od lipca 1996 r. muszą posiadać konstrukcję podwójnokadłubową lub równoważną. Dlatego nie ma już zbiornikowców jednokadłubowych tych rozmiarów wyprodukowanych po tym terminie. Na mocy ustawy zbiornikowce jednokadłubowe o nośności 20 000 ton (DWT) lub powyżej, które zostały oddane do użytku przed dniem 6 lipca 1996 r. muszą spełniać normy dotyczące konstrukcji podwójnokadłubowej najpóźniej po 25 lub 30 latach od daty oddania do użytku, w zależności od tego, czy posiadają oddzielne zbiorniki balastowe.

Biorąc pod uwagę trudności związane z przekształceniem zbiornikowca jednokadłubowego w zbiornikowiec dwukadłubowy oraz fakt, że określone limity dotyczące lat użytkowania są bliskie końca żywotności statków, zarówno wprowadzenie systemu amerykańskiego, jak i konwencji MARPOL prowadzi do wycofywania zbiornikowców jednokadłubowych. Niemniej jednak różnice pomiędzy systemem amerykańskim a systemem międzynarodowym oznaczają, że od 2005 r. zbiornikowce jednokadłubowe zakazane na wodach Stanów Zjednoczonych ze względu na ich wiek zaczną pływać w innych częściach świata, w tym po wodach Unii Europejskiej (UE), zwiększając ryzyko zanieczyszczenia tych obszarów.

Komisja jest zaniepokojona tą sytuacją, ponieważ statystyki wskazują wzrost wypadkowości w przypadku starszych statków. Dlatego zdaniem Komisji konieczna jest reakcja UE i wprowadzenie odpowiednich wymogów przed 2005 r. Termin ten ma zasadnicze znaczenie, ponieważ od 2005 r. zbiornikowce jednokadłubowe zakazane na wodach USA zaczną być używane na wodach europejskich.

Zatem celem tego rozporządzenia jest zmniejszenie ryzyka przypadkowego zanieczyszczenia ropą wód europejskich poprzez przyspieszone wprowadzenie konstrukcji podwójnokadłubowych. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do zbiornikowców o nośności 5000 ton i powyżej wchodzących do portu lub terminala pływającego, lub z nich wychodzących, lub kotwiczących na terytorium znajdującym się pod jurysdykcją państwa członkowskiego UE, niezależnie od bandery, lub pływających pod banderą państwa członkowskiego UE. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie również do zbiornikowców o nośności 600 ton lub powyżej, transportujących oleje ciężkie.

Żaden zbiornikowiec jednokadłubowy nie może pływać pod banderą państwa członkowskiego UE ani też nie zostanie wpuszczony do portu ani pływającego terminala pod jurysdykcją państwa członkowskiego UE po upływie rocznicy oddania do użytku statku w roku określonym poniżej:

Program Oceny Stanu Technicznego (CAS) będzie miał zastosowanie do wszystkich rodzajów zbiornikowców, w przypadku których w roku 2005 upłynęła 15. rocznica daty oddania do użytkowania dla kategorii statków 2 i 3. CAS jest uzupełniającym programem obejmującym rozszerzone badania ukierunkowane specjalnie na wykrywanie słabych punktów w konstrukcji zbiornikowców jednokadłubowych.

Akt

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Rozporządzenie (WE) nr 417/2002

27.3.2002

Dz.U. L 64 z 7.3.2002

Akt(-y) zmieniający(-e)

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Rozporządzenie (WE) nr 2099/2002

19.12.2002

Dz.U. L 324 z 29.11.2002

Rozporządzenie (WE) nr 1726/2003

21.10.2003

Dz.U. L 249 z 1.10.2003

Rozporządzenie (WE) nr 2172/2004

7.1.2005

Dz.U. L 371 z 18.12.2004

Rozporządzenie (WE) nr 457/2007

20.5.2007

Dz.U. L 113 z 30.4.2007

Rozporządzenie (WE) nr 219/2009

20.4.2009

Dz.U. L 87 z 31.3.2009

Rozporządzenie (WE) nr 1163/2009

21.12.2009

Dz.U. L 314 z 1.12.2009

Kolejne zmiany i poprawki do rozporządzenia nr 417/2002 zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

Ostatnia aktualizacja: 29.08.2011