Etykietowanie obuwia

Etykietowanie obuwia i jego części składowych zapewnia konsumentom informacje umożliwiające podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu. Pomaga ono też chronić branżę przed nieuczciwą konkurencją i usprawnia funkcjonowanie rynku wewnętrznego w Unii Europejskiej (UE).

AKT

Dyrektywa 94/11/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do etykietowania materiałów używanych w głównych częściach składowych obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom.

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Określa ona zasady dotyczące etykietowania obuwia:

zawartość i formę etykiety;
odpowiedzialność za etykietowanie.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Jedynie materiały pokrywające 80% lub więcej powierzchni przyszwy, podbicia i wkładek do butów oraz przynajmniej 80% lub więcej objętości zewnętrznej podeszwy muszą być etykietowane. Jeśli żaden z materiałów nie stanowi 80%, na etykiecie należy podać informacje o dwóch głównych materiałach.
Etykiety muszą zawierać informacje na temat trzech części składowych obuwia:
- przyszwy;
- podbicia i wkładek do butów;
- zewnętrznej podeszwy.
Etykieta może przyjmować formę pisemną lub piktogramu.
Etykiety muszą być widoczne, umieszczone w sposób trwały i łatwo dostępne.
Etykieta powinna być:
- nadrukowana lub wytłoczona na obuwiu; lub
- umieszczona na obuwiu, np. w formie etykiety samoprzylepnej; lub
- przymocowana, np. za pomocą zatrzasku lub sznurka.
Etykieta musi się pojawić przynajmniej na jednym z pary butów, kozaków itd.
Unijni producenci odpowiadają za dołączanie etykiety oraz za rzetelność informacji w niej zawartych, w przypadku importowanego obuwia osobą odpowiedzialną jest osoba wprowadzająca obuwie po raz pierwszy na rynek UE. Sprzedawca zobowiązany jest zapewnić, że sprzedawane przez niego obuwie posiada właściwą etykietę.
W załącznikach określono:
- definicje (np. przyszywa, podeszwa itp.) i odpowiadające im piktogramy lub pisemne wskazówki dotyczące określonej części obuwia (załącznik I);
- przykłady obuwia objętego dyrektywą zawarte są w załączniku II. Dyrektywa nie ma, na przykład, zastosowania do obuwia wykorzystywanego na potrzeby ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy. Takiego typu obuwie objęte jest unijnymi przepisami dotyczącymi środków ochrony indywidualnej.

Istnieje też unijne dobrowolne oznakowanie ekologiczne dla obuwia. Oznakowanie to pomaga konsumentom w identyfikacji obuwia, którego cykl życia (produkcja, użytkowanie i utylizacja) ma niewielki wpływ na środowisko.

ODNIESIENIA

Akt	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Dyrektywa 94/11/WE	9.5.1994	23.9.1995	Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 37-41

Akt(-y) zmieniający(-e)	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Dyrektywa 2006/96/WE	1.1.2007	1.1.2007	Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 81-106
Dyrektywa 2013/15/UE	1.7.2013	1.7.2013	Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 172-183

Kolejne zmiany do dyrektywy 94/11/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych.

Ostatnia aktualizacja: 19.08.2015