Zobowiązanie przewoźników do przekazywania danych pasażerów

Dyrektywą zobowiązuje się przewoźników lotniczych do zbierania i przekazywania danych o pasażerach organom państwa członkowskiego przeznaczenia odpowiedzialnym za kontrolę celną. Nieprzestrzeganie jej przepisów może skutkować nałożeniem grzywny, a nawet, w przypadku poważnych naruszeń, konfiskatą środków transportu lub wycofaniem licencji operacyjnej.

AKT

Dyrektywa Rady 2004/82/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zobowiązania przewoźników do przekazywania danych pasażerów.

STRESZCZENIE

Zgodnie z tą dyrektywą przewoźnicy lotniczy * są zobowiązani przekazywać informacje dotyczące swoich pasażerów podróżujących do przejścia granicznego na terenie Unii Europejskiej (UE) *. Informacje takie dostarcza się na wniosek organów odpowiedzialnych za przeprowadzenie kontroli * osób na granicach zewnętrznych * UE w celu poprawy kontroli granicznej oraz skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji.

Dane te przekazuje się takim organom w celach związanych z ewidencją pasażerów. Zasadniczo są one przekazywane drogą elektroniczną.

Przewoźnicy są zobowiązani do przekazywania następujących informacji: numeru i rodzaju wykorzystanego dokumentu podróży, obywatelstwa, imienia i nazwiska, daty urodzenia, przejścia granicznego wejścia na terytorium UE, czasu wylotu i przylotu danego transportu, jego całkowitej liczby pasażerów.

Zasadniczo organy te kasują takie dane w ciągu 24 godzin od momentu przesłania, pod warunkiem że pasażerowie przybyli na terytorium państw członkowskich. Dane osobowe są kasowane przez przewoźnika w ciągu 24 godzin od dotarcia środka transportu.

Państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania wobec przewoźników, którzy nie wykonują tego zobowiązania, odstraszających, skutecznych i proporcjonalnych sankcji. Sankcje takie odnoszą się do przewoźników, którzy w wyniku błędu nie przesłali danych lub przesłali dane niepełne lub fałszywe. Maksymalna wysokość takich sankcji jest nie mniejsza niż 5 000 EUR, a minimalna nie mniejsza niż 3 000 EUR za każdy rejs.

Państwa członkowskie mogą także przewidzieć inne rodzaje sankcji w razie poważnego naruszenia wymogu informacyjnego. Sankcje takie mogą obejmować:

Przewoźnicy mają prawo do odwołania się od nałożonych na nie środków, a państwa członkowskie przyjmują wszelkie środki konieczne do tego, by prawo do odwołania było skuteczne.

Kontekst

Dyrektywa została przyjęta na wniosek Rady Europejskiej obradującej w dniach 25 i 26 marca 2004 r., która zebrała się po atakach terrorystycznych w Madrycie. Zobowiązania przewidziane w tej dyrektywie są uzupełnieniem zobowiązań określonych w art. 26 konwencji wykonawczej do układu z Schengen, uzupełnionej dyrektywą Rady 2001/51/WE dotyczącą zobowiązania przewoźników do odsyłania obywateli państw trzecich, którym państwo członkowskie przeznaczenia odmówiło wjazdu.

Pojęcia kluczowe stosowane w akcie

Odniesienia

Akt

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Dyrektywa 2004/82/WE

5.9.2004

5.9.2006

Dz.U. L 261 z 6.8.2004

Ostatnia aktualizacja: 24.08.2008