Wzmacnianie praw ofiar w UE

Celem tego rozporządzenia UE jest zapewnienie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych na rzecz wzmocnienia praw ofiar w UE.

AKT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 606/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych [Dz.U. L 181 z 29.6.2013]

STRESZCZENIE

Rozporządzenie UE przyjmuje przepisy dotyczące prostego i szybkiego mechanizmu uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych wydanych w państwach członkowskich.

Celem jest zapewnienie, że bez konieczności poddawania się czasochłonnym procedurom ofiary przemocy (np. domowej) lub osoby, których integralność fizyczna lub psychiczna lub wolność osobista są zagrożone oraz które korzystają ze środków ochrony przyjętych w jednym państwie członkowskim, uzyskają taki sam poziom ochrony w innym państwie członkowskim w przypadku przeprowadzki lub podróży.

Środek ochrony w jednym państwie członkowskim ma na celu chronić ofiary przemocy (np. przemocy domowej, nękania lub przemocy wobec dzieci), jeżeli ich integralność fizyczna lub psychiczna lub wolność osobista są zagrożone.

Środki ochrony są przyjmowane przez organ sądowy lub inny organ na wniosek osoby zagrożonej. Wiele z nich jest orzekanych bez wzywania osoby powodującej zagrożenie, w szczególności w przypadkach niecierpiących zwłoki.

Więcej osób przeprowadza się lub podróżuje za granicę. Dlatego niezwykle istotne jest zapewnienie, że taka tymczasowa ochrona przewidziana w jednym państwie członkowskim jest utrzymywana, kiedy dana osoba podróżuje lub przenosi się do innego państwa członkowskiego bez konieczności poddawania się czasochłonnym procedurom.

Standardowe wielojęzyczne zaświadczenie stworzono po to, aby przyspieszyć ten proces i zapewnić, że państwo członkowskie, do którego udała się osoba zagrożona, uzna środek ochrony wydany przez pierwsze państwo członkowskie bez dodatkowych formalności.

Zaświadczenie zawiera wszystkie istotne informacje niezbędne do uznania lub, gdy ma to zastosowanie, do wykonania zagranicznego środka ochrony. Procedura działa w następujący sposób:

• właściwy organ pierwszego państwa członkowskiego wydaje zaświadczenie osobie objętej ochroną oraz zawiadamia osobę stwarzającą zagrożenie (osoba objęta ochroną może wystąpić z wnioskiem o przetłumaczenie zaświadczenia),
• osoba objęta ochroną dostarcza zaświadczenie i odpis środka ochrony właściwemu organowi państwa członkowskiego, do którego kierowany jest wniosek, który następnie zapewnia jego wykonanie, dostosowując elementy faktyczne środka ochrony, aby nadać mu skuteczność.

AKTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW (Dz.U. L 315 z 14.11.2012)

Dyrektywa zastępująca postanowienia decyzji ramowej 2001/220/WSiSW w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym. Dyrektywa zmierza do promowania prawa do godności, życia, integralności fizycznej i psychicznej, wolności i bezpieczeństwa, prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa własności, zasady niedyskryminacji, zasady równości kobiet i mężczyzn, praw dzieci, osób starszych i osób niepełnosprawnych, jak również prawa do rzetelnego procesu sądowego, a mianowicie do ustanowienia norm minimalnych w zakresie ochrony ofiar przestępstw na poziomie UE.

Ostatnia aktualizacja: 07.03.2014