Charakterystyka energetyczna budynków

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

JAKI JEST CEL DYREKTYWY?

Dyrektywa ma na celu poprawę charakterystyki energetycznej budynków w Unii Europejskiej (UE) z uwzględnieniem warunków klimatycznych i lokalnych.
Określono w niej minimalne wymagania i wspólne ramy obliczania charakterystyki energetycznej.
W następstwie przeglądu wdrożenia dyrektywy 2010/31/UE została ona zmieniona w 2018 r. dyrektywą (UE) 2018/844. Głównym celem było przyspieszenie opłacalnej ekonomicznie renowacji istniejących budynków i promowanie inteligentnych technologii w budynkach. W ramach pakietu „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków” dyrektywa zmieniająca stanowi uzupełnienie prawodawstwa dotyczącego efektywności energetycznej.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Państwa członkowskie muszą określić optymalne minimalne wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej. Powinny one być poddawane przeglądowi w odstępach pięciu lat. Muszą one obejmować budynek, jego elementy i energię zużywaną do:
- ogrzewania pomieszczeń;
- chłodzenia pomieszczeń;
- ciepłej wody użytkowej;
- wentylacji;
- wbudowanego oświetlenia;
- innych systemów technicznych budynku*.
Komisja Europejska ustaliła ramy metodologii porównawczej obliczania optymalnego poziomu kosztów dla wymagań dotyczących charakterystyki energetycznej.
Nowe budynki muszą spełniać minimalne standardy. Budynki będące własnością władz publicznych i użytkowane przez nie powinny osiągnąć poziom niemal zerowego zużycia energii* do 31 grudnia 2018 r., a inne nowe budynki do 31 grudnia 2020 r.
W przypadku istniejących budynków poddawanych ważniejszym renowacjom należy poprawić ich charakterystykę energetyczną w celu spełnienia obowiązujących wymogów.
Państwa członkowskie muszą stosować system certyfikacji charakterystyki energetycznej. Certyfikaty:
- dostarczają informacji dla potencjalnych nabywców lub najemców budynku pod względem jego charakterystyki energetycznej;
- zawierają zalecenia dotyczące opłacalnych ekonomicznie usprawnień;
- przy okazji wystawienia tych budynków na sprzedaż lub pod wynajem muszą być powołane we wszystkich reklamach w komercyjnych mediach.
Organy krajowe państw członkowskich są odpowiedzialne za istnienie przepisów wprowadzających obowiązek przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji.

Zmiany pierwotnej dyrektywy

W dyrektywie zmieniającej (UE) 2018/844 państwa członkowskie zobowiązuje się do opracowania długoterminowych strategii renowacji w celu wsparcia renowacji budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, tak aby do 2050 r. stały się one budynkami wysoce energooszczędnymi i niskoemisyjnymi. W strategiach tych należy określić plan działania zawierający środki i wymierne wskaźniki postępu, mając na uwadze długoterminowy cel UE na 2050 r., jakim jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 80–95% w porównaniu z 1990 r. Plan działania musi zawierać orientacyjne cele pośrednie na lata 2030, 2040 i 2050 oraz określać, w jaki sposób przyczyniają się one do osiągnięcia celów UE w zakresie efektywności energetycznej zgodnie z dyrektywą 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (zob. streszczenie dokumentu).
Ponadto w zmienionej dyrektywie:
- rozszerza się zakres obecnego reżimu przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji o systemy łączone (z wentylacją) i z uwzględnieniem wydajności systemów w typowych warunkach eksploatacji;
- zachęca się do stosowania technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz inteligentnych technologii automatyzacji i sterowania w budynkach;
- wspiera się rozwój infrastruktury do ładowania pojazdów elektrycznych na parkingach samochodowych w budynkach, wymagając zainstalowania infrastruktury kanałów i punktów ładowania;
- wprowadza się „wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci” do oceny zdolności budynków w celu dostosowania ich do potrzeb użytkowników, optymalizacji ich działania i interakcji z siecią.

Opcjonalny wspólny system Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci

W 2020 r. Komisja przyjęła akt delegowany i akt wykonawczy:

Rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2155 uzupełnia dyrektywę 2010/31/UE ustanawiając opcjonalny wspólny system Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci, tzn. określa wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci oraz wspólną metodologię do jego obliczania. Metodologia ta polega na obliczaniu punktacji w zakresie gotowości budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci oraz ocenie gotowości budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci.
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2156 określa się szczegółowe warunki techniczne wdrożenia opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci. Obejmuje ono poniższe aspekty:
- akredytacja i kwalifikacja ekspertów ds. wskaźnika gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci;
- wydawanie świadectwa dotyczącego wskaźnika gotowości budynku do obsługi inteligentnych sieci i warunki jego stosowania; oraz
- testowanie systemu wskaźników gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci.

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2155 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2156 mają zastosowanie od 10 stycznia 2021 r.

OD KIEDY DYREKTYWY MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa 2010/31/UE ma zastosowanie od 8 lipca 2010 r., przy czym do porządku krajowego państw UE musiała zostać włączona do 9 lipca 2012 r.
Dyrektywa zmieniająca (UE) 2018/844 ma zastosowanie od 9 lipca 2018 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do 10 marca 2020 r.

KONTEKST

Sektor budowlany w UE jest samodzielnie największym konsumentem energii w Europie, pochłaniającym 40% energii, a około 75% budynków jest nieefektywnych energetycznie. Biorąc pod uwagę niski poziom efektywności energetycznej, dekarbonizacja zasobów budowlanych jest jednym z długoterminowych celów UE. Dyrektywa ta jest ważnym elementem poprawy efektywności budynków.

Więcej informacji:

Dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

System techniczny budynku: urządzenia techniczne do ogrzewania pomieszczeń, chłodzenia pomieszczeń, wentylacji, ciepłej wody użytkowej, oświetlenia wbudowanego, automatyki i sterowania budynkiem, wytwarzania energii elektrycznej na miejscu lub ich kombinacji, w tym systemy wykorzystujące energię ze źródeł odnawialnych, budynku lub modułu budynku.

Budynek o niemal zerowym zużyciu energii: budynek o bardzo wysokiej charakterystyce energetycznej. Bardzo niska ilość wymaganej energii powinna pochodzić w bardzo dużym stopniu ze źródeł odnawialnych, w tym energii ze źródeł odnawialnych wytwarzanej na miejscu lub w pobliżu.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (wersja przekształcona) (Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 13–35)

Kolejne zmiany dyrektywy 2010/31/UE zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/2155 z dnia 14 października 2020 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE poprzez ustanowienie opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci (Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 9–24)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2156 z dnia 14 października 2020 r. określające warunki techniczne skutecznego wdrożenia opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci (Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 25–29)

Zalecenie Komisji (UE) 2016/1318 z dnia 29 lipca 2016 r. w sprawie wytycznych dotyczących promowania budynków o niemal zerowym zużyciu energii oraz najlepszych praktyk służących zapewnieniu, aby w terminie do 2020 r. wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (Dz.U. L 208 z 2.8.2016, s. 46–57)

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady: Postęp państw członkowskich w zwiększaniu liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii (COM(2013) 483 final/2 z 7.10.2013)

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady: Wsparcie finansowe na rzecz efektywności energetycznej budynków (COM(2013) 225 final z 18.4.2013)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1–56)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 244/2012 z dnia 16 stycznia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i ustanawiające ramy metodologii porównawczej do celów obliczania optymalnego pod względem kosztów poziomu wymagań minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej budynków i elementów budynków (Dz.U. L 81 z 21.3.2012, s. 18–36)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 26.02.2021