Priorytety w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego w latach 2011–2020

Rada ustala priorytety dla kształcenia i szkolenia zawodowego na lata 2011–2020, a także określa cele krajowe, które powinny być osiągnięte w perspektywie bardziej krótkoterminowej oraz wsparcie, które będzie udzielane przez Unię Europejską (UE).

STRESZCZENIE

Rada ustala priorytety procesu kopenhaskiego na lata 2011–2020. Proces kopenhaski ma na celu poprawę jakości i atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego (VET) poprzez wzmocnienie współpracy na poziomie europejskim.

Te zaktualizowane cele będą przyczyniać się do realizacji priorytetów i inicjatyw strategii Europa 2020. Kształcenie i szkolenie zawodowe (VET) ma w istocie zasadnicze znaczenie w realizacji dwóch celów strategii: zwiększenie do 40% liczby osób w wieku od 30 do 34 lat posiadających wykształcenie wyższe oraz zmniejszenie do poniżej 10% odsetka osób przedwcześnie kończących naukę do 2020 r.

Wizja ogólna

Rada uważa, że aby polityki kształcenia i szkolenia zawodowego były w pełni skuteczne, powinny przyjąć podejście całościowe uwzględniające politykę społeczną i politykę zatrudnienia.

Do 2020 r. systemy kształcenia i szkolenia zawodowego powinny stać się bardziej atrakcyjne i otwarte dla wszystkich, zapewniając wysokiej jakości kształcenie w pełni dostosowane do potrzeb rynku pracy. Muszą być one wystarczająco elastyczne, aby umożliwić łatwe przemieszczanie się w ramach różnych systemów edukacji (edukacja szkolna, szkolnictwo wyższe itp.). Kształcenie i szkolnictwo zawodowe powinno być łatwo dostępne i bardziej zorientowane na karierę zawodową. Należy zwiększyć możliwości uczestniczenia w kształceniu lub szkoleniach zawodowych prowadzonych częściowo za granicą.

Cele na lata 2011–2020

W perspektywie do 2020 r. zostało określonych kilka celów strategicznych. Każdemu z nich towarzyszą cele krótkoterminowe (na lata 2011–2014), które należy realizować na poziomie krajowym oraz szczegółowe informacje dotyczące wsparcia Unii Europejskiej (UE) mającego na celu ich osiągnięcie. Określono sześć celów strategicznych, a mianowicie:

• Uczynienie z kształcenia i szkolenia zawodowego (I-VET) atrakcyjnej opcji edukacyjnej. W perspektywie krótkookresowej władze krajowe powinny wspierać działania zwiększające atrakcyjność kształcenia i szkolenia zawodowego, a także działania umożliwiające uczniom zapoznanie się z różnymi branżami i oferowanymi możliwościami kariery zawodowej.
• Dbanie o wysoki poziom, jakość i adekwatność kształcenia, szkolenia i doskonalenia zawodowego. W latach 2011–2014 państwa członkowskie powinny stworzyć krajowe ramy zapewniania jakości. Powinna być również wzmacniana współpraca między organizatorami kształcenia i szkolenia zawodowego a przedsiębiorstwami, w szczególności poprzez organizowanie praktyk zawodowych dla nauczycieli. Organizatorzy kształcenia i szkolenia zawodowego powinni otrzymywać informacje zwrotne dotyczące szans ich absolwentów na zatrudnienie.
• Tworzenie elastycznego dostępu do szkoleń i kwalifikacji. Na poziomie krajowym w perspektywie krótkoterminowej konieczne będzie dokonanie przeglądu stosowania zachęt do uczestnictwa w kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz przeglądu praw i obowiązków stron. Władze krajowe powinny również przedsięwziąć odpowiednie środki mające na celu zachęcanie do uczestnictwa w ustawicznym kształceniu i doskonaleniu zawodowym. Powiązanie między poziomami europejskich ram kwalifikacji i poziomami ram krajowych ram powinno zostać ustanowione do 2012 r.
• Promowanie międzynarodowej mobilności w kształceniu i szkoleniu zawodowym. W tym celu kraje UE powinny w szczególności zachęcać studentów i pracowników do udziału w programie mobilności, a także zachęcać władze lokalne i regionalne oraz organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego do opracowywania strategii nadawania działaniom wymiaru międzynarodowego. Do programów powinna zostać włączona nauka języków obcych.
• Promowanie innowacyjności, kreatywności i przedsiębiorczości, jak również wykorzystania nowych technologii. Na poziomie krajowym należy zachęcać do tworzenia partnerstw między instytucjami kształcenia i szkolenia zawodowego, instytucjami szkolnictwa wyższego oraz ośrodkami projektowymi, badawczymi i innowacyjnymi. Organizatorzy kształcenia i szkolenia zawodowego powinni dysponować niezbędnym wyposażeniem korzystającym z nowych technologii. Promowanie praktyk w przedsiębiorstwach powinno także wspierać promocję przedsiębiorczości.
• Udostępnianie możliwości kształcenia i szkolenia zawodowego wszystkim, w szczególności poprzez wkład w walkę z przedwczesnym porzucaniem nauki. Udział osób o niskich kwalifikacjach i innych grup zagrożonych powinien być wspierany poprzez właściwe usługi wsparcia i poradnictwa, korzystanie z nowych technologii i istniejących systemów monitorowania.

Rada określa również 45 celów przekrojowych:

• zwiększenie aktywności podmiotów zaangażowanych w kształcenie i szkolenie zawodowe oraz lepsze eksponowanie rezultatów europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego,
• koordynowanie zarządzania europejskimi i krajowymi instrumentami w dziedzinie przejrzystości, uznawania, zapewniania jakości oraz mobilności,
• pogłębianie związków między polityką kształcenia i szkolenia zawodowego a innymi stosownymi dziedzinami polityki,
• zwiększanie jakości i porównywalności danych wykorzystywanych do opracowywania polityki UE w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego,
• dobre wykorzystywanie wsparcia UE.

Kontekst

Cele określone w konkluzjach zostały zatwierdzone w „komunikacie z Brugii” z dnia 7 grudnia 2010 r. przyjętym przez ministrów edukacji trzydziestu trzech krajów europejskich, partnerów społecznych i Komisję Europejską.

AKT

Konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie priorytetów ściślejszej europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego w latach 2011–2020 (Dz.U. C 324 z 1.12.2010, s. 5–15)

Ostatnia aktualizacja: 24.09.2015