Praca w niepełnym wymiarze godzin

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 97/81/WE – Porozumienie ramowe dotyczące pracy w niepełnym wymiarze godzin zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC (związki zawodowe)

JAKI JEST CEL NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Wdraża ona porozumienie ramowe dotyczące pracy w niepełnym wymiarze godzin uzgodnione pomiędzy pracodawcami Unii Europejskiej (UE) a związkami zawodowymi (partnerzy społeczni).
• Porozumienie ma na celu likwidację nieuzasadnionej dyskryminacji pracowników pracujących w niepełnym wymiarze godzin oraz polepszenie jakości pracy w niepełnym wymiarze czasu. Jego celem jest też ułatwienie rozwoju dobrowolnego zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin oraz umożliwienie pracownikom i pracodawcom organizowania czasu pracy w sposób odpowiadający potrzebom obu stron.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Kogo obejmuje dyrektywa?

Obejmuje ona pracowników pracujących w niepełnym wymiarze godzin, będących stroną umowy o pracę lub pozostających w stosunku pracy zgodnie z definicją określoną przez każdy kraj UE. Osoby pracujące wyłącznie dorywczo mogą zostać wyłączone spod warunków z przyczyn obiektywnych, po przeprowadzeniu konsultacji pomiędzy zainteresowanym krajem UE a jego partnerami społecznymi.

Niedyskryminacja

Pracownicy pracujący w niepełnym wymiarze godzin nie mogą być traktowani w mniej korzystny sposób niż porównywalni pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin jedynie z tytułu zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin, o ile odmienne traktowanie nie znajduje uzasadnienia w przyczynach o charakterze obiektywnym. Dostęp do poszczególnych warunków zatrudnienia, po przeprowadzeniu konsultacji pomiędzy krajami UE a partnerami społecznymi, może zależeć od okresu pracy, długości czasu pracy lub wysokości zarobków.

Dostęp do pracy w niepełnym wymiarze godzin

Kraje UE oraz partnerzy społeczni powinni identyfikować i dokonywać przeglądu, a jeśli jest to konieczne likwidować wszelkie prawne lub administracyjne przeszkody mogące ograniczać możliwości pracy w niepełnym wymiarze godzin. Odmowa pracownika przejścia od pracy w pełnym wymiarze godzin do pracy w niepełnym wymiarze godzin lub vice versa nie stanowi powodu do jego zwolnienia.

Rola pracodawców

Pracodawca powinien rozważyć:

• wnioski o przeniesienie z systemu pracy w pełnym wymiarze godzin do pracy w niepełnym wymiarze godzin, w przypadku pojawienia się takiej możliwości;
• wnioski o przeniesienie z systemu pracy w niepełnym wymiarze godzin do pracy w pełnym wymiarze godzin, w przypadku pojawienia się takiej możliwości;
• zapewnienie, z należytym wyprzedzeniem, poinformowania pracowników o dostępności stanowisk związanych z pracą w niepełnym i pełnym wymiarze godzin;
• podjęcie działań, mających na celu promowanie pracy w niepełnym wymiarze godzin na wszystkich szczeblach danego przedsiębiorstwa;
• przekazanie organizacjom reprezentującym pracowników właściwych informacji odnośnie możliwości pracy w niepełnym wymiarze godzin.

Wykonanie

Kraje UE oraz partnerzy społeczni mogą wprowadzać bardziej korzystne zasady niż te określone w porozumieniu. Wykonanie porozumienia nie stanowi jednak podstawy do obniżenia ogólnego poziomu ochrony pracowników pracujących w niepełnym wymiarze godzin.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od 20 stycznia 1998 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do 20 stycznia 2000 r.

KONTEKST

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej poświęconej warunkom pracy i pracy w niepełnym wymiarze godzin.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotycząca Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) — załącznik: Porozumienie ramowe dotyczące pracy w niepełnym wymiarze godzin (OJ L 14, 20.1.1998, pp. 9-14)

Kolejne zmiany do dyrektywy 97/81/WE zostały włączone do tekstu pierwotnego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Krajowe środki wykonawcze

Sprawozdanie służb Komisji w sprawie wdrażania dyrektywy Rady 97/81/WE z dnia 17 grudnia 1997 r. dotyczącej porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC, 21.1.2003

Niniejsze sprawozdanie uzupełniają dwa badania:

Sprawozdanie Komisji — Wdrażanie dyrektywy 97/81/WE dotyczącej porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC (Cypr, Republika Czeska, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia) (2007 r.)

Sprawozdania (streszczenia) w sprawie wdrażania dyrektywy 1997/81/WE w Bułgarii i Rumunii (2009 r.)

Ostatnia aktualizacja: 04.12.2016