Regulamin Sądu Pierwszej Instancji

Sąd, wraz z Trybunałem Sprawiedliwości i Sądem do spraw Służby Publicznej, tworzy europejską instytucję sądowniczą, której celem jest zapewnienie jednolitej wykładni i jednolitego stosowania prawa unijnego.

AKT

Regulamin Sądu Pierwszej Instancji.

STRESZCZENIE

W regulaminie określone zostały przepisy dotyczące wewnętrznej organizacji Sądu i przebiegu prowadzonych przed nim postępowań. Zadaniem Sądu jest przede wszystkim rozpoznawanie:

• skarg bezpośrednich, wniesionych przez osoby prywatne lub prawne, przeciwko aktom instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii,
• skarg wniesionych przez państwa członkowskie przeciwko Komisji Europejskiej i przeciwko Radzie,
• skarg dotyczących wspólnotowego znaku towarowego,
• odwołań od orzeczeń Sądu do spraw Służby Publicznej UE.

Organizacja Sądu

Sąd jest zorganizowany w następujący sposób:

• skład Sądu: w skład Sądu wchodzi 28 członków, po jednym sędzi z każdego państwa członkowskiego. Wybierają oni prezesa Sądu na okres trzech lat, którego zadaniem jest kierowanie pracami i administracją Sądu. Prezes przewodniczy posiedzeniom i obradom oraz zajmuje się wnioskami o środki tymczasowe.
• tworzenie izb i wyznaczanie sędziów sprawozdawców: Sąd obraduje w izbach składających się z trzech do pięciu sędziów. Izby te rozpatrują sprawy, które są im przydzielone. W celu zapewnienia rozpatrzenia każdej sprawy wyznaczony zostaje jeden sędzia sprawozdawca. Sędziowie wybierają prezesów izb.
• rola sekretarza: zadaniem sekretarza, mianowanego przez Sąd na okres sześciu lat, jest wspieranie Sądu, prezesa oraz sędziów we wszystkich działaniach związanych z pełnioną przez nich funkcją. Odpowiada on za archiwum i publikacje Sądu.
• funkcjonowanie Sądu: narady Sądu są niejawne. Na koniec narady sędziowie przyjmują większością głosów wnioski, które stanowią podstawę rozstrzygnięcia Sądu.
• system językowy: skarżący ma możliwość wyboru systemu językowego postępowania spośród dwudziestu czterech języków urzędowych Unii.
• prawa i obowiązki pełnomocników, doradców i adwokatów lub radców prawnych: osobom tym przyznany jest immunitet, obejmujący ich wypowiedzi ustne i pisemne. Pisma i dokumenty dotyczące postępowania nie mogą podlegać przeszukaniu ani zajęciu.

Cechy charakterystyczne postępowania

Postępowanie przed Sądem może składać się ze wszystkich lub niektórych z wymienionych poniżej etapów:

• procedury pisemnej: polega ona na wymianie pism procesowych między stronami. Skarga musi zawierać informacje dotyczące nazwiska albo nazwy oraz miejsca zamieszkania albo siedziby skarżącego, oznaczenie strony, przeciwko której wnoszona jest skarga, przedmiot sporu, żądania skarżącego i wnioski dowodowe. Oryginał skargi podpisuje pełnomocnik albo adwokat lub radca prawny strony skarżącej. W terminie dwóch miesięcy od doręczenia skargi pozwany musi odpowiedzieć na skargę, wskazując swoje nazwisko albo nazwę oraz miejsce zamieszkania albo siedzibę, powołane argumenty, żądania oraz wnioski dowodowe.
• procedury ustnej: ma miejsce na rozprawie jawnej, której przewodniczy prezes. W jej trakcie prezes zadaje pytania pełnomocnikom stron, ich doradcom albo adwokatom lub radcom prawnym. Strony nie mogą występować we własnym imieniu, muszą być reprezentowane przez pełnomocników albo adwokatów lub radców prawnych. Na koniec procedury sekretarz sporządza protokół.
• środki dowodowe i środki dotyczące przesłuchiwania świadków: odnoszą się do stawiennictwa stron, wezwania do udzielenia informacji i przedstawienia dokumentów, zeznań świadków, opinii biegłych oraz oględzin. Niektóre fakty ustalane są w drodze przesłuchania świadków. Tych ostatnich wzywa Sąd, ewentualnie na wniosek stron.

Pomoc w zakresie kosztów postępowania przyznawana jest na pokrycie kosztów związanych z doradztwem i reprezentowaniem przed Sądem.

Rozpoznawanie spraw szczególnych

Ponieważ na podstawie skargi o stwierdzenie nieważności nie można zawiesić wykonania danego orzeczenia, wniosek o zawieszenie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy wnioskodawca zaskarżył to orzeczenie do Sądu. Taki wniosek o zawieszenie musi zawierać przedmiot sporu i okoliczności, które usprawiedliwiają wnioskowane zawieszenie.

Jeżeli interwenient ma uzasadniony interes w danej sprawie, może wziąć udział w postępowaniu prowadzonym przed Sądem. W takiej sytuacji musi w określonym terminie złożyć wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, zawierający przede wszystkim oznaczenie sprawy, oznaczenie głównych stron sporu oraz wskazanie okoliczności uzasadniających prawo wstąpienia do sprawy w charakterze interwenienta.

Po wniesieniu do Trybunału Sprawiedliwości wniosku o odwołanie wyroku lub postanowienia Sądu Trybunał może taki wyrok lub postanowienie uchylić. Jeżeli wyrok lub postanowienie Sądu zostało uchylone, można do Sądu wnieść sprawę do ponownego rozpoznania.

W przypadku powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, tj. złożenia wniosku do Sądu o ponowne rozpatrzenie sprawy, w ramach której wydano już prawomocne orzeczenie, powództwo wnosi się w terminie dwóch miesięcy od publikacji orzeczenia w Dzienniku Urzędowym. Skargę o wznowienie postępowania można również wnieść w przypadku błędu.

Postępowanie w sprawach z zakresu własności intelektualnej

Tego typu sprawy dotyczą skarg przeciwko Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (UHRW), odnoszących się do stosowania zasad systemu własności intelektualnej.

Interwenienci, którzy nie są skarżącymi, mogą przystąpić do sprawy, w ramach której korzystają z tych samych praw co główne strony sporu.

Odwołania od orzeczeń Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

Sąd jest właściwy do rozpoznawania odwołań od orzeczeń Sądu do spraw Służby Publicznej. W ramach odwołań tego typu postępowanie wszczyna się, wnosząc skargę do sekretariatu Sądu do spraw Służby Publicznej. Językiem postępowania jest język, w którym wydane zostało orzeczenie Sądu do spraw Służby Publicznej, będące przedmiotem odwołania.

Odwołanie zawiera następujące informacje:

• nazwisko albo nazwę oraz miejsce zamieszkania albo siedzibę strony skarżącej,
• oznaczenie innych stron postępowania,
• powołane zarzuty i argumenty,
• żądania strony skarżącej.

Strony mogą przedstawić uwagi, na podstawie których wniosek o odwołanie może zostać uchylony lub orzeczenie Sądu do spraw Służby Publicznej unieważnione.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 904/2012 z dnia 24 września 2012 r. zmieniające rozporządzenie nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom określające uposażenie przewodniczącego i członków Komisji oraz prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot, prezesa, członków i sekretarza Sądu Pierwszej Instancji oraz prezesa, członków i sekretarza Sądu Służby Cywilnej Unii Europejskiej [Dz.U. L 269 z 4.10.2012].

Ostatnia aktualizacja: 27.02.2014