13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/1

(1)

W dniu 30 sierpnia 2017 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2017/1509.

(2)

W dniu 28 grudnia 2017 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) powołany na podstawie rezolucji RB ONZ (RB ONZ) nr 1718 (2006) wyznaczył cztery statki zgodnie z ust. 6 rezolucji (RB ONZ) nr 2375 (2017).

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XIV do rozporządzenia (UE) 2017/1509,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/3

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2017/127 (2) określono kwoty na rok 2017.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2017 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/5

(1)

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 (2) wymieniono państwa trzecie uznawane za stosujące normy ochrony równoważne ze wspólnymi podstawowymi normami dotyczącymi ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji, które zagrażają bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego.

(2)

Komisja zweryfikowała, że Republika Singapuru także spełnia kryteria uznawania za równoważne standardów w zakresie ochrony w krajach trzecich, określone w części E załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 272/2009 (3).

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998.

(4)

Należy przewidzieć odpowiedni okres przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, biorąc pod uwagę fakt, że konieczne mogą być zmiany w funkcjonowaniu portów lotniczych, ich infrastrukturze lub w obu tych dziedzinach.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/9

(1)

Zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2) przy przeprowadzaniu badania bezpośredniego wydatków jednostki certyfikujące mogą stosować zintegrowaną metodę doboru próby. Z doświadczenia ze stosowania tego artykułu w ciągu pierwszych dwóch lat wynika, że trzeba wyjaśnić, co należy rozumieć przez zintegrowaną metodę doboru próby przy realizacji różnych celów audytu, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(2)

Art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) ustala limit dla każdej deklaracji wydatków agencji płatniczych zawierającej wnioski o płatności związane z instrumentami finansowymi na maksymalnie 25 % całkowitej kwoty wkładów z programu przeznaczonych na dany instrument finansowy. Art. 22 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 stanowi, że w kwartalnych deklaracjach podaje się kwotę kwalifikowalnych wydatków publicznych, rzeczywiście wypłaconą przez agencję płatniczą w każdym kwartale, zgodnie z ust. 2 tego artykułu. Kwoty wypłacone przez agencję płatniczą w ramach instrumentów finansowych należy zgłaszać Komisji z uwzględnieniem limitu 25 % i pod warunkiem że osiągnięto odpowiedni ważny etap wdrażania. Pierwsza deklaracja składana Komisji w ramach limitu 25 % jest uruchamiana przez podpisanie umowy o finansowaniu i związaną z nią płatność na rzecz instrumentu finansowego. Kolejne transze należy deklarować Komisji po osiągnięciu odpowiedniego poziomu wypłat środków, zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. W przypadku Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich („EFRROW”) oznacza to, że agencja płatnicza może wykazywać tylko 25 % całkowitego planowanego wkładu na kwartał. Wynika z tego, że przepisy art. 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 nie przystają do sposobu, w jaki zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 ma odbywać się zarządzanie instrumentami finansowymi między państwami członkowskimi a Komisją, i że należy je odpowiednio zmienić.

(3)

Z doświadczenia wynika, że aby zmniejszyć obciążenie administracyjne państw członkowskich związane z odzyskiwaniem kwot, należy ustalić próg nieodzyskiwania odsetek.

(4)

Art. 30 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 stanowi, że dokumenty i informacje rachunkowe używane do celów rozliczenia rachunków należy przesyłać Komisji Europejskiej w formie papierowej, wraz z kopią elektroniczną. W celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego państw członkowskich i Komisji, usprawnienia analizy dokumentów oraz ograniczenia ryzyka wystąpienia niespójności w danych należy zobowiązać państwa członkowskie do przedkładania wyłącznie dokumentów elektronicznych, z użyciem podpisu elektronicznego. Wymóg ten powinien zostać odzwierciedlony również w tekście deklaracji zarządczej, określonym w załączniku I do tego rozporządzenia wykonawczego. Aby uniknąć opóźnień w przekazywaniu dokumentów w przypadku trudności technicznych związanych z wdrożeniem podpisu elektronicznego, w pierwszym roku stosowania nowego wymogu należałoby dopuścić możliwość przedłożenia podpisanych dokumentów przesłanych w formie elektronicznej.

(5)

Zgodnie z art. 31 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 forma i treść informacji rachunkowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia wykonawczego, oraz sposób ich przesyłania do Komisji są tożsame z przewidzianymi zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1758 (4). Doświadczenie pokazuje, że forma i treść informacji rachunkowych muszą być zmieniane co roku, co wiąże się z obciążeniem administracyjnym i ryzykiem opóźnień. W celu uproszczenia przepisów oraz umożliwienia terminowego ustalania kwestii dotyczących specyfikacji technicznych należy zatem przewidzieć, że modele i związane z nimi specyfikacje techniczne na potrzeby informacji rachunkowych będą, począwszy od roku budżetowego 2019, udostępniane i aktualizowane przez Komisję na podstawie informacji przekazanych przez Komitet ds. Funduszy Rolniczych przed rozpoczęciem każdego roku budżetowego. Należy również ustanowić ogólne wymogi w odniesieniu do tych specyfikacji technicznych.

(6)

Art. 34 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 stanowi, że jeśli Komisja uznaje, że wydatki nie zostały dokonane zgodnie z zasadami unijnymi, powiadamia ona dane państwo członkowskie o wynikach kontroli, a także wyznacza w powiadomieniu spotkanie dwustronne w ciągu czterech miesięcy od daty upłynięcia terminu przewidzianego na udzielenie odpowiedzi przez państwo członkowskie. W trakcie tego okresu należy przeprowadzić niezbędne kroki administracyjne, takie jak: tłumaczenie pisemne odpowiedzi od państwa członkowskiego, analiza przez Komisję elementów przedstawionych przez państwo członkowskie, przygotowanie zaproszenia na spotkanie dwustronne w języku polskim i przygotowanie spotkania. Doświadczenie z ostatnich dwóch lat wskazuje, że we wspomniany okres czterech miesięcy w większości przypadków jest niewystarczający, by przygotować efektywne spotkania. Aby umożliwić lepsze przygotowanie spotkań dwustronnych, czas na zorganizowanie spotkania należy wydłużyć do pięciu miesięcy. W celu uniknięcia zakłócenia toczących się dochodzeń przedłużony termin będzie miał zastosowanie wyłącznie przy postępowaniach, w odniesieniu do których do momentu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie wysłano jeszcze powiadomienia na podstawie art. 34 ust. 2.

(7)

Art. 34 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 wymaga, by Komisja przekazała swoje wnioski państwu członkowskiemu w ciągu sześciu miesięcy od przesłania protokołu ze spotkania dwustronnego. Termin jest określony wyłącznie w odniesieniu do protokołu ze spotkania dwustronnego, przy założeniu że spotkanie dwustronne miało miejsce. Rozporządzenie wykonawcze nie określa wyraźnie terminu przesłania tego powiadomienia w przypadku, gdy państwo członkowskie uznało, że spotkanie dwustronne nie jest konieczne. W związku z tym przepis ten należy uściślić w tym względzie oraz ustalić punkt odniesienia dla okresu sześciu miesięcy w przypadku, gdy spotkanie dwustronne nie było wymagane.

(8)

Art. 34 ust. 9 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 stanowi, że w należycie uzasadnionych przypadkach można przedłużyć terminy, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 tego artykułu. Art. 34 ust. 2 tego rozporządzenia wykonawczego przewiduje termin zorganizowania spotkania dwustronnego, ale może się zdarzyć, że w należycie uzasadnionych przypadkach zajdzie konieczność przedłużenia tego terminu. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 34 ust. 9 przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego.

(9)

Zgodnie z art. 111 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mają publikować informacje na temat beneficjentów Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz EFRROW, w tym, między innymi, kwotę płatności otrzymanych z tytułu każdego środka finansowanego przez te fundusze w danym roku budżetowym oraz charakter i opis każdego środka. W art. 57 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewidziano obowiązek publikacji dodatkowych informacji związanych z tymi środkami, odsyłając do załącznika XIII do tego rozporządzenia wykonawczego, który zawiera wykaz odnośnych środków.

(10)

Załącznik XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 należy zatem zmienić, tak by uwzględniał również wyjątkowe środki, niezbędne do zaradzenia sytuacji na rynku na podstawie art. 220 ust. 1 i art. 221 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (5); należy zatem włączyć je do środków wymienionych w tym załączniku. Te wyjątkowe środki uważa się za środki mające na celu wspieranie rynków rolnych zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. W związku z tym należy zmienić pkt 10 załącznika XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014. Ponadto pomoc w sektorze jedwabników, o której mowa w pkt 3 wykazu w tym załączniku, nie ma już zastosowania, zważywszy że art. 111 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (6) został uchylony rozporządzeniem (UE) nr 1308/2013 z mocą od dnia 1 stycznia 2014 r. oraz że zaprzestano stosowania wszystkich wynikających z niego zobowiązań finansowych i płatności na rzecz beneficjentów. Odniesienie do pomocy w sektorze jedwabników należy zatem wykreślić z tego wykazu.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 908/2014.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych,

(1)

w art. 7 ust. 3, zdanie czwarte otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do badania bezpośredniego, w tym metody doboru próby, jednostki certyfikujące mogą stosować badania służące jednocześnie różnym celom audytu.”;

(2)

w art. 22 ust. 2 dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

„W odniesieniu do instrumentów finansowych ustanowionych zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wydatki należy zgłaszać w odniesieniu do okresów referencyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, dopiero po spełnieniu warunków dotyczących każdego kolejnego wniosku o płatność okresową zgodnie z art. 41 ust. 1 tego rozporządzenia.”;

(3)

w art. 27 ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o nieodzyskiwaniu odsetek w przypadkach, gdy ich kwota nie przekracza 5 EUR”;

(4)

art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Dokumenty i informacje rachunkowe, o których mowa w ust. 1, należy przesłać Komisji najpóźniej do dnia 15 lutego roku następującego po zakończeniu roku budżetowego, którego dotyczą. Dokumenty, o których mowa w lit. a), b) i d) tego ustępu, należy przesłać w wersji elektronicznej zgodnie z formatem i warunkami ustanowionymi przez Komisję na podstawie art. 24.

Dokumenty te opatrzone są obowiązkowym podpisem elektronicznym w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (*1). W odniesieniu do dokumentów dotyczących roku budżetowego 2017 Komisja może zaakceptować podpisane dokumenty przekazane w formie elektronicznej.

(*1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).”;"

(5)

art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Komisja udostępnia państwom członkowskim formę i treść informacji rachunkowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. c), w formie wzorów za pośrednictwem systemów informacyjnych.

Komisja aktualizuje i udostępnia wzory i specyfikacje techniczne na potrzeby informacji rachunkowych przed rozpoczęciem każdego roku budżetowego i po zawiadomieniu o tym Komitetu ds. Funduszy Rolniczych.

Specyfikacje techniczne obejmują:

(6)

w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:

(7)

załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia;

(8)

w załączniku XIII wprowadza się następujące zmiany:

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/14

(1)

Zgodnie z decyzją 2014/219/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (zwany dalej „KPiB”) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 Traktatu, do podejmowania stosownych decyzji, aby sprawować kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad misją EUCAP Sahel Mali, w tym również decyzji o mianowaniu szefa misji.

(2)

W dniu 18 września 2017 r. KPiB przyjął decyzję EUCAP Sahel Mali/1/2017 (2) w sprawie mianowania Philippe'a RIO szefem misji EUCAP Sahel Mali na okres od dnia 1 października 2017 r. do dnia 14 stycznia 2018 r.

(3)

W dniu 13 grudnia 2017 r. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował, aby przedłużyć mandat Philippe'a RIO jako szefa misji EUCAP Sahel Mali na okres od dnia 15 stycznia 2018 r. do dnia 14 stycznia 2019 r.,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/15

(1)

W dniu 27 maja 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/849.

(2)

W dniu 28 grudnia 2017 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) powołany na podstawie rezolucji RB ONZ (RB ONZ) nr 1718 (2006) wyznaczył cztery statki zgodnie z ust. 6 rezolucji (RB ONZ) nr 2375 (2017).

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do decyzji (WPZiB) 2016/849,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/17

(1)

W decyzji Komisji 2009/300/WE (2) ustanowiono szczególne kryteria ekologiczne i wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dotyczące grupy produktów „odbiorniki telewizyjne”.

(2)

Ważność obecnie obowiązujących kryteriów ekologicznych oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji, określonych w decyzji 2009/300/WE wygasa z dniem 31 grudnia 2017 r.

(3)

Pierwsze kryterium określone w decyzji 2009/300/WE, dotyczące oszczędności energii, opiera się na istniejących wymogach dotyczących ekoprojektu i etykiet efektywności energetycznej dla odbiorników telewizyjnych ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 642/2009 (3). W związku z tym oznakowanie ekologiczne UE przyznawane jest obecnie odbiornikom telewizyjnym, które są oznakowane klasą B systemu etykiet efektywności energetycznej dla odbiorników telewizyjnych ustanowionego w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2010 (4) („system etykietowania energetycznego”). Niemniej klasa efektywności energetycznej B nie jest najbardziej efektywną klasą produktów sprzedawanych na rynku w Unii. Należy zatem zaktualizować pierwsze kryterium w decyzji 2009/300/WE w celu zapewnienia przyznawania oznakowania ekologicznego UE efektywnym energetycznie produktom.

(4)

Zgłoszono również wniosek dotyczący zastąpienia obowiązujących wymogów dotyczących ekoprojektu i etykiet efektywności energetycznej dla odbiorników telewizyjnych nowym zestawem wymogów najpóźniej w 2019 r. (5), ale wniosek ten nie został jeszcze przyjęty. W oczekiwaniu na przyjęcie tego wniosku, należy zmienić kryterium „oszczędność energii” w decyzji 2009/300/WE tak, aby odnosiło się do wyższych klas efektywności energetycznej w obecnej wersji systemu etykietowania energetycznego.

(5)

Przeprowadzono ocenę, która potwierdziła znaczenie i stosowność proponowanej zmiany kryterium „oszczędność energii”, a także potwierdziła znaczenie i stosowność wszystkich pozostałych obowiązujących kryteriów ekologicznych dla odbiorników telewizyjnych i związanych z nimi wymogów oceny i weryfikacji ustanowionych w decyzji 2009/300/WE. Po przyjęciu proponowanych nowych wymogów dotyczących ekoprojektu i etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów przewiduje się przeprowadzenie przeglądu oznakowania ekologicznego.

(6)

Z powodów przedstawionych w motywach 4 i 5 oraz aby zapewnić wystarczającą ilość czasu na przegląd obecnych ekologicznych kryteriów po przyjęciu proponowanych nowych wymogów dotyczących ekoprojektu i etykiet efektywności energetycznej, okres obowiązywania obecnych kryteriów i związanych z nimi wymogów oceny i weryfikacji, zmienionych niniejszą decyzją, należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2019 r.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/300/WE.

(8)

W odniesieniu do wniosków i pozwoleń objętych kryteriami określonymi w decyzji 2009/300/WE należy przyznać okres przejściowy, tak by dać wnioskodawcom i posiadaczom pozwoleń wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do zmiany kryterium „oszczędność energii”.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

13.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 10/20

(1)

Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową dotykającą populacje świń domowych i zdziczałych, która może mieć duży wpływ na rentowność hodowli trzody chlewnej, powodując zakłócenia w handlu wewnątrz Unii i wywozie do państw trzecich.

(2)

W przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń istnieje ryzyko, że czynnik chorobotwórczy rozprzestrzeni się na inne gospodarstwa, w których chowa się trzodę chlewną, i na zdziczałe świnie. W rezultacie, w wyniku handlu żywymi świniami lub pochodzącymi z nich produktami, może się on rozprzestrzenić z jednego państwa członkowskiego na inne państwa członkowskie i na państwa trzecie.

(3)

Dyrektywą Rady 2002/60/WE (3) wprowadzono minimalne środki, które mają być stosowane w Unii w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń. Art. 9 dyrektywy 2002/60/WE przewiduje w przypadku wystąpienia ognisk tej choroby ustanowienie okręgów zapowietrzonych i zagrożonych, na których mają mieć zastosowanie środki określone w art. 10 i 11 tej dyrektywy.

(4)

Rumunia poinformowała Komisję o aktualnej sytuacji w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na swoim terytorium i zgodnie z art. 9 dyrektywy 2002/60/WE ustanowiła okręgi zapowietrzone i zagrożone, w których mają zastosowanie środki, o których mowa w art. 10 i 11 tej dyrektywy.

(5)

W celu zapobieżenia niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii, a także aby uniknąć wprowadzenia przez państwa trzecie nieuzasadnionych barier w handlu, konieczne jest opisanie na poziomie Unii obszarów ustanowionych jako okręgi zapowietrzone i zagrożone w związku z afrykańskim pomorem świń w Rumunii we współpracy z tym państwem członkowskim.

(6)

W związku z tym, w oczekiwaniu na następne posiedzenie Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, obszary wskazane jako okręgi zapowietrzone i zagrożone w Rumunii powinny zostać określone w załączniku do niniejszej decyzji oraz powinien zostać ustalony czas trwania takiej regionalizacji.

(7)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz dokona przeglądu niniejszej decyzji na swoim następnym posiedzeniu,