13.10.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 264/7

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/1850

z dnia 11 października 2017 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 6774)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (4) ustanawia się środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich lub na ich obszarach wymienionych w załączniku do wspomnianej decyzji („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach od I do IV wspomnianego załącznika wymienia się obszary w zainteresowanych państwach członkowskich w zależności od ich sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń.

(2)

Środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określone w decyzji wykonawczej 2014/709/UE obejmują ograniczenia w zakresie wysyłania przesyłek żywych świń, nasienia, komórek jajowych i zarodków trzody chlewnej, wieprzowiny, surowych wieprzowych wyrobów mięsnych, wieprzowych produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów zawierających wieprzowinę, a także przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ze świń z obszarów wymienionych w niektórych częściach załącznika do wspomnianej decyzji.

(3)

Ponadto w decyzji wykonawczej 2014/709/UE ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące w szczególności zdziczałych świń, świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów składających się z mięsa zdziczałych świń lub zawierających takie mięso z obszarów wymienionych w załączniku do tej decyzji.

(4)

Aby dostosować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt ustanowione w decyzji wykonawczej 2014/709/UE do rozwoju sytuacji epidemiologicznej na różnych obszarach wymienionych w załączniku do tej decyzji, należy przewidzieć pewne odstępstwa od ograniczeń określonych w tej decyzji wykonawczej dla niektórych typów towarów pochodzących od świń z obszarów wymienionych w różnych częściach tego załącznika. Odstępstwa te powinny uwzględniać różne poziomy ryzyka związanego z różnymi rodzajami towarów pochodzących od świń, a także być zgodne z obowiązującymi środkami zmniejszającymi ryzyko w przypadku ich przywozu, w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, wskazanymi w rozdziale 15.1 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (5). W decyzji wykonawczej 2014/709/UE należy również przewidzieć dodatkowe środki ochronne w przypadkach, gdy takie odstępstwa zostają przyznane.

(5)

Wysyłanie przesyłek żywych świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju stwarza mniejsze ryzyko niż inne rodzaje przemieszczania żywych świń, pod warunkiem zastosowania środków zmniejszających ryzyko. W decyzji wykonawczej 2014/709/UE należy zatem przewidzieć odstępstwo w odniesieniu do wysyłki żywych świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju z obszarów wymienionych w części II załącznika do tej decyzji, pod warunkiem zastosowania środków zmniejszających ryzyko.

(6)

Te środki zmniejszające ryzyko powinny obejmować wymóg, aby żywe świnie wysyłane do natychmiastowego uboju z gospodarstwa znajdującego się na obszarze wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE (gospodarstwo wysyłki) pochodziły tylko z jednego, odrębnego gospodarstwa hodowlanego, któremu właściwy organ przyznał wcześniej zezwolenie na wysyłanie świń do gospodarstwa wysyłki i które znajduje się na obszarze wymienionym w części I lub części II załącznika do tej decyzji (gospodarstwo hodowlane). Ponadto gospodarstwo hodowlane i gospodarstwo wysyłki powinny mieć wspólny plan ochrony biologicznej zatwierdzony wcześniej przez właściwy organ.

(7)

Wysyłka różnych rodzajów towarów pochodzących od świń stwarza różne poziomy ryzyka rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń. Aktualne wydanie Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt przewiduje większą elastyczność w przypadku wysyłki nasienia trzody chlewnej z obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń. W związku z tym należy skreślić niektóre środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące wysyłki nasienia trzody chlewnej określone w art. 9 ust. 2 lit. d) decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(8)

Środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określone w art. 15 decyzji wykonawczej 2014/709/UE dotyczące przesyłek mięsa zdziczałych świń z zainteresowanych państw członkowskich powinny zostać zaktualizowane z uwzględnieniem poziomu ryzyka stwarzanego przez takie mięso. Mięso dzikich świń z obszarów wymienionych w częściach I i II załącznika do wspomnianej decyzji wykonawczej powinno móc być wysyłane do innych obszarów na terytorium tego samego państwa członkowskiego oraz do innych państw członkowskich, pod warunkiem stosowania odpowiednich środków zmniejszających ryzyko w odniesieniu do przemieszczania tego mięsa w obrębie tego samego państwa członkowskiego oraz do innych państw członkowskich przy znikomym ryzyku przeniesienia tej choroby.

(9)

Od czerwca 2017 r. odnotowano szereg przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików na obszarze okresu Zlin w Republice Czeskiej. W następstwie tych przypadków przyjęto decyzje wykonawcze Komisji (UE) 2017/1162 (6) i (UE) 2017/1437 (7), które stosuje się do dnia 30 września 2017 r. Przypadki te oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(10)

Niektóre obszary Estonii i Polski są obecnie wymienione w częściach I, II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Od sierpnia 2016 r. nie otrzymano żadnego powiadomienia o ogniskach afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na niektórych obszarach Estonii i Polski, które są obecnie wymienione w części III tego załącznika. Ponadto w gospodarstwach na tych obszarach w sposób zadowalający wprowadzono nadzór nad środkami bezpieczeństwa biologicznego w oparciu o krajowe programy bezpieczeństwa biologicznego mające na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się przedmiotowego wirusa. Fakty te wskazują na poprawę sytuacji epidemiologicznej w tych państwach członkowskich.

(11)

We wrześniu 2017 r. kilka przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików zaobserwowano w powiatach sokólskim i sejneńskim w Polsce, na obszarach, które są obecnie wymienione w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przypadki te oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej.

(12)

We wrześniu 2017 r. w novads Cesu i Saldus na Łotwie, w rajono savivaldybė Panevezys, Pasvalys i Ukmerge na Litwie oraz w powiecie siedleckim w Polsce wystąpiło kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych. Ogniska te wystąpiły na obszarze obecnie wymienionym w częściach I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przedmiotowe ogniska oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do tej decyzji wykonawczej.

(13)

Przy ocenie ryzyka w zakresie zdrowia zwierząt, jakie stwarza nowa sytuacja w związku z tą chorobą w Republice Czeskiej, Estonii, na Łotwie, Litwie i w Polsce, należy uwzględnić zmiany obecnej sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w dotkniętych tą chorobą populacjach zdziczałych świń i świń domowych w Unii. Aby skoncentrować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określone w decyzji wykonawczej 2014/709/UE i zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, a jednocześnie zapobiegać niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz unikać nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, należy zmienić unijny wykaz obszarów podlegających środkom kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określony w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej, tak aby uwzględnić w nim zmiany w sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby w tych państwach członkowskich.

(14)	W związku z tym obszary dotknięte niedawnymi przypadkami afrykańskiego pomoru świń u dzików w Republice Czeskiej i Polsce powinny zostać wymienione w częściach I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(15)	Ponadto określone obszary Estonii i Polski, wymienione obecnie w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, w przypadku których ostatnio nie powiadamiano o ogniskach afrykańskiego pomoru świń, powinny teraz być wymienione w części II tego załącznika.

(16)	Poza tym obszary dotknięte niedawnymi przypadkami afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na Łotwie, Litwie i w Polsce powinny być teraz wymienione w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zamiast w częściach I i II tego załącznika.

(17)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(18)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji wykonawczej 2014/709/UE wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się art. 3b w brzmieniu:

„Artykuł 3b

Odstępstwo od zakazu wysyłania żywych świń z obszarów wymienionych w części II załącznika w celu natychmiastowego uboju

Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 2 lit. a) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę żywych świń w celu natychmiastowego uboju z gospodarstwa znajdującego się na obszarach wymienionych w załączniku część II (gospodarstwo wysyłki) do innych obszarów na terytorium tego samego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	przed wysyłką świnie przebywały w gospodarstwie wysyłki przez okres co najmniej 30 dni lub od urodzenia;

b)	świnie te spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 2 lub 3;

c)	wszystkie świnie w gospodarstwie wysyłki pochodzą tylko z jednego, odrębnego gospodarstwa hodowlanego położonego na obszarze wymienionym w części I lub II załącznika na terytorium tego samego państwa członkowskiego (gospodarstwo hodowlane);

d)	właściwy organ udzielił uprzedniego zezwolenia na przemieszczanie świń z gospodarstwa hodowlanego do gospodarstwa wysyłki na podstawie oceny ryzyka związanej ze środkami zmniejszającymi ryzyko stosowanymi zarówno w gospodarstwie hodowlanym, jak i w gospodarstwie wysyłki;

e)	zarówno gospodarstwo wysyłki, jak i gospodarstwo hodowlane posiadają wspólny plan ochrony biologicznej zatwierdzony wcześniej przez właściwy organ;

f)	właściwy organ sprawdza regularnie, a przynajmniej raz na trzy miesiące, wdrażanie wspólnego planu ochrony biologicznej, o którym mowa w lit. e);

g)	przesyłka świń jest przewożona do natychmiastowego uboju bezpośrednio, bez zatrzymywania ani rozładunku, do rzeźni zatwierdzonej zgodnie z art. 12 oraz specjalnie wyznaczonej do tego celu przez właściwy organ;

h)	właściwy organ został powiadomiony z wyprzedzeniem o zamiarze wysłania przesyłki żywych świń do rzeźni w celu natychmiastowego uboju;

transport przesyłki żywych świń do rzeźni wewnątrz obszarów znajdujących się poza obszarami wymienionymi w załączniku część II oraz przez obszary znajdujące się poza obszarami wymienionymi w załączniku część II przeprowadza się wzdłuż szlaków transportowych określonych z wyprzedzeniem, a pojazdy używane do takiego transportu zostają oczyszczone, zdezynfekowane i, w razie konieczności, zdezynsekowane jak najszybciej po rozładunku;

j)	każdy samochód ciężarowy i inne pojazdy, które są używane do transportu przesyłek żywych świń, zostały indywidualnie zarejestrowane do tego celu przez właściwy organ;

k)	właściwy organ jest systematycznie informowany o każdej wysyłce i przybyciu przesyłek żywych świń z gospodarstwa hodowlanego do gospodarstwa wysyłki;

l)	nadzór zarówno w gospodarstwie wysyłki, jak i w gospodarstwie hodowlanym jest wzmocniony poprzez stosowanie do wszystkich świń w wieku powyżej czterech miesięcy procedur określonych w rozdziale IV część A pkt 4 załącznika do decyzji 2003/422/WE.”;

2)	w art. 9 ust. 2 skreśla się lit. d);

w art. 11 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 zainteresowane państwa członkowskie, na których terytoriach położone są obszary wymienione w załączniku część II, mogą zezwolić na wysyłanie do innych państw członkowskich i państw trzecich świeżej wieprzowiny, o której mowa w ust. 1, oraz surowych wieprzowych wyrobów mięsnych i wieprzowych produktów mięsnych składających się z takiej świeżej wieprzowiny lub ją zawierających, o ile takie surowe wieprzowe wyroby mięsne i wieprzowe produkty mięsne uzyskano ze świń, które spełniają wymogi określone w art. 3b.”;

w art. 15 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. b) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę mięsa zdziczałych świń z obszarów wymienionych w częściach I i II załącznika na inne obszary na terytorium tego samego państwa członkowskiego lub do innych państw członkowskich, pod warunkiem że mięso to:

a)	zostało wyprodukowane i przetworzone zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/99/WE i poddane obróbce termicznej zgodnie z lit. a) albo d) załącznika III do tej dyrektywy;

b)	podlega certyfikacji weterynaryjnej zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/99/WE;

c)	posiada stosowne świadectwo zdrowia w handlu wewnątrzunijnym określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 599/2004, a w części II tego świadectwa znajduje się następujący wpis: »Produkty zgodne z decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE.«”;

5)	załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 października 2017 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(5) Kodeks zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (http://www.oie.int/international-standard-setting/terrestrial-code/access-online/).

(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1162 z dnia 28 czerwca 2017 r. dotycząca niektórych tymczasowych środków ochronnych w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Republice Czeskiej (Dz.U. L 167 z 30.6.2017, s. 55).

(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1437 z dnia 4 sierpnia 2017 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Republice Czeskiej (Dz.U. L 205 z 8.8.2017, s. 87).

ZAŁĄCZNIK

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:

„

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1. Republika Czeska

Następujące obszary w Republice Czeskiej:

—	okres Uherské Hradiště,

—	okres Kroměříž,

—	okres Vsetín.

2. Estonia

Następujące obszary w Estonii:

—	Hiiu maakond.

3. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—	Aizputes novads,

—	Alsungas novads,

—	Auces novada Bēnes, Vecauces un Ukru pagasts, Auces pilsēta,

—	Brocēnu novads,

—	Dobeles novada Penkules pagasts,

—	Jelgavas novada Platones, Vircavas, Jaunsvirlaukas, Vilces, Lielplatones, Elejas un Sesavas pagasts,

—	Kandavas novada Vānes un Matkules pagasts,

—	Kuldīgas novads,

—	Pāvilostas novada Sakas pagasts un Pāvilostas pilsēta,

—	republikas pilsēta Jelgava,

—	Rundāles novada Svitenes un Viesturu pagasts,

—	Saldus novada Ezeres, Jaunlutriņu, Kursīšu, Lutriņu, Novadnieku, Pampāļu, Saldus, Zaņas, Zirņu un Šķēdes pagasts, Saldus pilsēta,

—	Skrundas novads,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Tērvetes novads,

—	Ventspils novada Jūrkalnes pagasts.

4. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Joniškio rajono savivaldybė,

—	Jurbarko rajono savivaldybė,

—	Kalvarijos savivaldybė,

—	Kazlų Rūdos savivaldybė,

—	Kelmės rajono savivaldybė,

—	Marijampolės savivaldybė,

—	Panevėžio rajono savivaldybė: Krekenavos seninūnijos dalis į vakarus nuo Nevėžio upės ir į pietus nuo kelio Nr. 3004,

—	Radviliškio rajono savivaldybė: Aukštelkų, Baisogalos, Grinkiškio, Radviliškio, Radviliškio miesto, Skėmių, Šaukoto, Šeduvos miesto, Šaulėnų ir Tyrulių,

—	Raseinių rajono savivaldybė,

—	Šakių rajono savivaldybė,

—	Šiaulių miesto savivaldybė,

—	Šiaulių rajono savivaldybė,

—	Vilkaviškio rajono savivaldybė.

5. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Kalinowo, Prostki, Stare Juchy i gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

—	gminy Biała Piska, Orzysz, Pisz i Ruciane Nida w powiecie piskim,

—	gminy Miłki i Wydminy w powiecie giżyckim,

—	gminy Olecko, Świętajno i Wieliczki w powiecie oleckim,

w województwie podlaskim:

—

gmina Brańsk z miastem Brańsk, gminy Boćki, Rudka, Wyszki, część gminy Bielsk Podlaski położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 (w kierunku północnym od miasta Bielsk Podlaski) i przedłużonej przez wschodnią granicę miasta Bielsk Podlaski i drogę nr 66 (w kierunku południowym od miasta Bielsk Podlaski), miasto Bielsk Podlaski, część gminy Orla położona na zachód od drogi nr 66 w powiecie bielskim,

—	gminy Dąbrowa Białostocka, Janów, Suchowola i Korycin w powiecie sokólskim,

—	gminy Dziadkowice, Grodzisk i Perlejewo w powiecie siemiatyckim,

—	gminy Kolno z miastem Kolno, Mały Płock i Turośl w powiecie kolneńskim,

—	gminy Juchnowiec Kościelny, Suraż, Turośń Kościelna, Łapy i Poświętne w powiecie białostockim,

—	powiat zambrowski,

—	gminy Bakałarzewo, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki i Szypliszki w powiecie suwalskim,

—	gminy Sokoły, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo, Ciechanowiec, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew w powiecie wysokomazowieckim,

—	powiat augustowski,

—	gminy Łomża, Miastkowo, Nowogród, Piątnica, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim,

—	powiat miejski Białystok,

—	powiat miejski Łomża,

—	powiat miejski Suwałki,

—	gminy Sejny z miastem Sejny i Giby w powiecie sejneńskim,

w województwie mazowieckim:

—	gminy Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Sabnie, Sterdyń, Repki i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim,

—	gminy Domanice, Kotuń, Mokobody, Skórzec, Suchożebry, Mordy, Siedlce, Wiśniew i Zbuczyn w powiecie siedleckim,

—	powiat miejski Siedlce,

—	gminy Lelis, Łyse, Rzekuń, Troszyn, Czerwin i Goworowo w powiecie ostrołęckim,

—	gminy Olszanka i Łosice w powiecie łosickim,

—	powiat ostrowski,

w województwie lubelskim:

—	gminy Stary Brus i Urszulin w powiecie włodawskim,

—	gminy Borki, Czemierniki, miasto Radzyń Podlaski i Ulan-Majorat w powiecie radzyńskim,

—	gmina Adamów, Krzywda, Serokomla, Stanin, Trzebieszów, Wojcieszków i gmina wiejska Łuków w powiecie łukowskim,

—	gminy Dębowa Kłoda, Jabłoń, Milanów, Parczew, Siemień i Sosnowica w powiecie parczewskim,

—	gminy Dorohusk, Kamień, Chełm, Ruda – Huta, Sawin i Wierzbica w powiecie chełmskim,

—	powiat miejski Chełm,

—	gminy Firlej, Kock, Niedźwiada, Ostrówek, Ostrów Lubelski i Uścimów w powiecie lubartowskim.

CZĘŚĆ II

1. Republika Czeska

Następujące obszary w Republice Czeskiej:

—	okres Zlín.

2. Estonia

Następujące obszary w Estonii:

—	Harju maakond,

—	Ida-Viru maakond,

—	Jõgeva maakond,

—	Järva maakond,

—	Kihelkonna vald,

—	Kuressaare linn,

—	Lääne-Viru maakond,

—	Lääne maakond,

—	Lääne-Saare vald,

—	osa Leisi vallast, mis asub lääne pool Kuressaare-Leisi maanteest (maanatee nr 79),

—	Muhu vald,

—	Mustjala vald,

—	Pihtla vald,

—	Pärnu maakond (välja arvatud Audru ja Tõstamaa vald),

—	Põlva maakond,

—	Rapla maakond,

—	Ruhnu vald,

—	Salme vald,

—	Tartu maakond,

—	Torgu vald,

—	Viljandi maakond,

—	Võru maakond.

3. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—	Ādažu novads,

—	Aglonas novada Kastuļinas, Grāveru un Šķeltovas pagasts,

—	Aizkraukles novads,

—	Aknīstes novads,

—	Alojas novads,

—	Alūksnes novads,

—	Amatas novads,

—	Apes novada Trapenes, Gaujienas un Apes pagasts, Apes pilsēta,

—	Auces novada Lielauces un Īles pagasts,

—	Babītes novads,

—	Baldones novads,

—	Baltinavas novads,

—	Balvu novada Vīksnas, Bērzkalnes, Vectilžas, Lazdulejas, Briežuciema, Tilžas, Bērzpils un Krišjāņu pagasts,

—	Bauskas novads,

—	Beverīnas novads,

—	Burtnieku novads,

—	Carnikavas novads,

—	Cēsu novads,

—	Cesvaines novads,

—	Ciblas novads,

—	Dagdas novads,

—	Daugavpils novada Vaboles, Līksnas, Sventes, Medumu, Demenas, Kalkūnes, Laucesas, Tabores, Maļinovas, Ambeļu, Biķernieku, Naujenes, Vecsalienas, Salienas un Skrudalienas pagasts,

—	Dobeles novada Dobeles, Annenieku, Bikstu, Zebrenes, Naudītes, Auru, Krimūnu, Bērzes un Jaunbērzes pagasts, Dobeles pilsēta,

—	Dundagas novads,

—	Engures novads,

—	Ērgļu novads,

—	Garkalnes novada daļa, kas atrodas uz ziemeļrietumiem no autoceļa A2,

—	Gulbenes novada Līgo pagasts,

—	Iecavas novads,

—	Ikšķiles novada Tīnūžu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidaustrumiem no autoceļa P10, Ikšķiles pilsēta,

—	Ilūkstes novads,

—	Jaunjelgavas novads,

—	Jaunpils novads,

—	Jēkabpils novads,

—	Jelgavas novada Glūdas, Zaļenieku, Svētes, Kalnciema, Līvbērzes un Valgundes pagasts,

—	Kandavas novada Cēres, Kandavas, Zemītes un Zantes pagasts, Kandavas pilsēta,

—	Kārsavas novads,

—	Ķeguma novads,

—	Ķekavas novads,

—	Kocēnu novads,

—	Kokneses novads,

—	Krāslavas novads,

—	Krimuldas novada Krimuldas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļaustrumiem no autoceļa V89 un V81, un Lēdurgas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļaustrumiem no autoceļa V81 un V128,

—	Krustpils novads,

—	Lielvārdes novads,

—	Līgatnes novads,

—	Limbažu novada Skultes, Limbažu, Umurgas, Katvaru, Pāles un Viļķenes pagasts, Limbažu pilsēta,

—	Līvānu novads,

—	Lubānas novads,

—	Ludzas novads,

—	Madonas novads,

—	Mālpils novads,

—	Mārupes novads,

—	Mazsalacas novads,

—	Mērsraga novads,

—	Naukšēnu novads,

—	Neretas novads,

—	Ogres novads,

—	Olaines novads,

—	Ozolnieku novads,

—	Pārgaujas novads,

—	Pļaviņu novads,

—	Preiļu novada Saunas pagasts,

—	Priekuļu novada Veselavas pagasts un Priekuļu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidiem no autoceļa P28 un rietumiem no autoceļa P20,

—	Raunas novada Raunas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidiem no autoceļa A2,

—	republikas pilsēta Daugavpils,

—	republikas pilsēta Jēkabpils,

—	republikas pilsēta Jūrmala,

—	republikas pilsēta Rēzekne,

—	republikas pilsēta Valmiera,

—

Rēzeknes novada Audriņu, Bērzgales, Čornajas, Dricānu, Gaigalavas, Griškānu, Ilzeskalna, Kantinieku, Kaunatas, Lendžu, Lūznavas, Maltas, Mākoņkalna, Nagļu, Ozolaines, Ozolmuižas, Rikavas, Nautrēnu, Sakstagala, Silmalas, Stoļerovas, Stružānu un Vērēmu pagasts un Feimaņu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļiem no autoceļa V577 un Pušas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļaustrumiem no autoceļa V577 un V597,

—	Riebiņu novada Sīļukalna, Stabulnieku, Galēnu un Silajāņu pagasts,

—	Rojas novads,

—	Ropažu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa P10,

—	Rugāju novada Lazdukalna pagasts,

—	Rundāles novada Rundāles pagasts,

—	Rūjienas novads,

—	Salacgrīvas novads,

—	Salas novads,

—	Saulkrastu novads,

—	Siguldas novada Mores pagasts un Allažu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidiem no autoceļa P3,

—	Skrīveru novads,

—	Smiltenes novada Brantu, Blomes, Smiltenes, Bilskas un Grundzāles pagasts un Smiltenes pilsēta,

—	Strenču novads,

—	Talsu novads,

—	Tukuma novads,

—	Valkas novads,

—	Varakļānu novads,

—	Vecpiebalgas novads,

—	Vecumnieku novads,

—	Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta,

—	Viesītes novads,

—	Viļakas novads,

—	Viļānu novads,

—	Zilupes novads.

4. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Alytaus miesto savivaldybė,

—	Alytaus rajono savivaldybė,

—	Anykščių rajono savivaldybė: Andrioniškio, Anykščių, Debeikių, Kavarsko seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 120 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 1205, Kurklių, Skiemonių, Svėdasų, Troškūnų ir Viešintų seniūnijos,

—	Birštono savivaldybė,

—	Biržų miesto savivaldybė,

—	Biržų rajono savivaldybė: Nemunėlio Radviliškio, Pabiržės, Pačeriaukštės ir Parovėjos seniūnijos,

—	Elektrėnų savivaldybė,

—	Ignalinos rajono savivaldybė,

—	Jonavos rajono savivaldybė: Žeimių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr 144 ir į vakarus nuo kelio Nr 232,

—	Kaišiadorių miesto savivaldybė,

—	Kaišiadorių rajono savivaldybė,

—	Kauno miesto savivaldybė,

—	Kauno rajono savivaldybės: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Domeikavos, Ežerėlio, Garliavos apylinkių, Garliavos, Karmėlavos, Kačerginės, Kulautuvos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Užliedžių, Vilkijos apylinkių, Vilkijos, Zapyškio seniūnijos,

—	Kėdainių rajono savivaldybė savivaldybės: Dotnuvos, Gudžiūnų, Josvainių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr 3514 ir Nr 229, Krakių, Kėdainių miesto, Surviliškio, Truskavos, Vilainių ir Šėtos seniūnijos,

—	Kupiškio rajono savivaldybė: Noriūnų, Skapiškio, Subačiaus ir Šimonių seniūnijos,

—	Molėtų rajono savivaldybė,

—	Pakruojo rajono savivaldybė: Klovainių, Rozalimo ir Žeimelio seniūnijos,

—	Pasvalio rajono savivaldybė: Joniškėlio apylinkių, Joniškėlio miesto, Saločių ir Pušaloto seniūnijos,

—	Radviliškio rajono savivaldybė: Pakalniškių ir Sidabravo seniūnijos,

—	Prienų miesto savivaldybė,

—	Prienų rajono savivaldybė,

—	Rokiškio rajono savivaldybė,

—	Širvintų rajono savivaldybė,

—	Švenčionių rajono savivaldybė,

—	Trakų rajono savivaldybė,

—	Utenos rajono savivaldybė,

—	Vilniaus miesto savivaldybė,

—	Vilniaus rajono savivaldybė,

—	Visagino savivaldybė,

—	Zarasų rajono savivaldybė.

5. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie podlaskim:

—	część gminy Wizna położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Jedwabne i Wizna oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 64 (od skrzyżowania w miejscowości Wizna w kierunku wschodnim do granicy gminy) w powiecie łomżyńskim,

—	gmina Dubicze Cerkiewne, Czyże, Białowieża, Hajnówka z miastem Hajnówka, Narew, Narewka i części gmin Kleszczele i Czeremcha położone na wschód od drogi nr 66 w powiecie hajnowskim,

—	gmina Kobylin-Borzymy w powiecie wysokomazowieckim,

—	gminy Grabowo i Stawiski w powiecie kolneńskim,

—	gminy Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Duże, Gródek, Michałowo, Supraśl, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady i Choroszcz w powiecie białostockim,

—

część gminy Bielsk Podlaski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 (w kierunku północnym od miasta Bielsk Podlaski) i przedłużonej przez wschodnią granicę miasta Bielsk Podlaski i drogę nr 66 (w kierunku południowym od miasta Bielsk Podlaski), część gminy Orla położona na wschód od drogi nr 66 w powiecie bielskim,

—	gminy Krasnopol, Puńsk w powiecie sejneńskim,

—	gminy Sokółka, Szudziałowo, Sidra, Kuźnica, Nowy Dwór i Krynki w powiecie sokólskim,

w województwie mazowieckim:

—	gmina Przesmyki w powiecie siedleckim,

w województwie lubelskim:

—	gminy Komarówka Podlaska i Wohyń w powiecie radzyńskim,

—	gminy Rossosz, Wisznice, Sławatycze, Sosnówka, Tuczna i Łomazy w powiecie bialskim.

CZĘŚĆ III

1. Estonia

Następujące obszary w Estonii:

—	Audru vald,

—	Laimjala vald,

—	osa Leisi vallast, mis asub ida pool Kuressaare-Leisi maanteest (maantee nr 79),

—	Orissaare vald,

—	Pöide vald,

—	Tõstamaa vald,

—	Valjala vald.

2. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—	Apes novada Virešu pagasts,

—	Aglonas novada Aglonas pagasts,

—	Auces novada Vītiņu pagasts,

—	Balvu novada Kubuļu un Balvu pagasts un Balvu pilsēta,

—	Daugavpils novada Nīcgales, Kalupes, Dubnas un Višķu pagasts,

—	Garkalnes novada daļa, kas atrodas uz dienvidaustrumiem no autoceļa A2,

—	Gulbenes novada Beļavas, Galgauskas, Jaungulbenes, Daukstu, Stradu, Litenes, Stāmerienas, Tirzas, Druvienas, Rankas, Lizuma un Lejasciema pagasts un Gulbenes pilsēta,

—	Ikšķiles novada Tīnūžu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļrietumiem no autoceļa P10,

—	Inčukalna novads,

—	Jaunpiebalgas novads,

—	Krimuldas novada Krimuldas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidrietumiem no autoceļa V89 un V81, un Lēdurgas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidrietumiem no autoceļa V81 un V128,

—	Limbažu novada Vidrižu pagasts,

—	Priekuļu novada Liepas un Mārsēnu pagasts un Priekuļu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļiem no autoceļa P28 un austrumiem no autoceļa P20,

—	Preiļu novada Preiļu, Aizkalnes un Pelēču pagasts un Preiļu pilsēta,

—	Raunas novada Drustu pagasts un Raunas pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļiem no autoceļa A2,

—	Rēzeknes novada Feimaņu pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidiem no autoceļa V577 un Pušas pagasta daļa, kas atrodas uz dienvidrietumiem no autoceļa V577 un V597,

—	Riebiņu novada Riebiņu un Rušonas pagasts,

—	Ropažu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa P10,

—	Rugāju novada Rugāju pagasts,

—	Salaspils novads,

—	Saldus novada Jaunauces, Rubas, Vadakstes un Zvārdes pagasts,

—	Sējas novads,

—	Siguldas novada Siguldas pagasts un Allažu pagasta daļa, kas atrodas uz ziemeļiem no autoceļa P3, un Siguldas pilsēta,

—	Smiltenes novada Launkalnes, Variņu un Palsmanes pagasts,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Vārkavas novads.

3. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Anykščių rajono savivaldybė: Kavarsko seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 120 ir į pietus nuo kelio Nr. 1205 ir Traupio seniūnija,

—	Biržų rajono savivaldybė: Vabalninko, Papilio ir Širvenos seniūnijos,

—	Druskininkų savivaldybė,

—	Jonavos rajono savivaldybė: Bukonių, Dumsių, Jonavos miesto, Kulvos, Rūklos, Šilų, Upninkų, Užusalio seniūnijos ir Žeimių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr 144 ir į rytus nuo kelio Nr 232,

—	Kauno rajono savivaldybė: Babtų, Čekiškės ir Vandžiogalos seniūnijos,

—	Kėdainių rajono savivaldybė: Pelėdnagių, Pernaravos seniūnijos ir Josvainių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr 3514 ir Nr 229,

—	Kupiškio rajono savivaldybė: Alizavos ir Kupiškio seniūnijos,

—	Lazdijų rajono savivaldybė,

—	Pakruojo rajono savivaldybė: Guostagalio seniūnija,

—	Panevėžio miesto savivaldybė,

—	Panevėžio rajono savivaldybė: Karsakiškio, Miežiškių, Naujamiesčio, Paįstrio, Raguvos, Ramygalos, Smilgių, Upytės, Vadoklių, Velžio seniūnijos ir Krekenavos seniūnijos dalis į rytus nuo Nevėžio upės ir į šiaurę nuo kelio Nr. 3004,

—	Pasvalio rajono savivaldybė: Daujėnų, Krinčino, Namišių, Pasvalio apylinkių, Pasvalio miesto, Pumpėnų ir Vaškų seniūnijos,

—	Šalčininkų rajono savivaldybė,

—	Ukmergės rajono savivaldybė,

—	Varėnos rajono savivaldybė.

4. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie podlaskim:

—	powiat grajewski,

—	powiat moniecki,

—	gminy Jedwabne i Przytuły oraz część gminy Wizna położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Jedwabne i Wizna oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę 64 (od skrzyżowania w miejscowości Wizna w kierunku wschodnim do granicy gminy) w powiecie łomżyńskim,

—	części gminy Czeremcha i Kleszczele położone na zachód od drogi nr 66 w powiecie hajnowskim,

—	gminy Drohiczyn, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja, Siemiatycze z miastem Siemiatycze w powiecie siemiatyckim,

w województwie mazowieckim:

—	gminy Platerów, Sarnaki, Stara Kornica i Huszlew w powiecie łosickim,

—	gminy Korczew i Paprotnia w powiecie siedleckim,

w województwie lubelskim:

—	gminy Kodeń, Konstantynów, Janów Podlaski, Leśna Podlaska, Piszczac, Rokitno, Biała Podlaska, Zalesie i Terespol z miastem Terespol, Drelów, Międzyrzec Podlaski z miastem Międzyrzec Podlaski w powiecie bialskim,

—	powiat miejski Biała Podlaska,

—	gminy Radzyń Podlaski i Kąkolewnica w powiecie radzyńskim,

—	gminy Hanna, Hańsk, Wola Uhruska, Wyryki i gmina wiejska Włodawa w powiecie włodawskim,

—	gmina Podedwórze w powiecie parczewskim.

CZĘŚĆ IV

Włochy

Następujące obszary we Włoszech:

—	tutto il territorio della Sardegna.

”.

13.10.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 264/20

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/1851

z dnia 11 października 2017 r.

zmieniająca lit. E w załączniku II do decyzji 92/260/EWG w odniesieniu do wymagań dotyczących afrykańskiego pomoru koni w przypadku odprawy czasowej rejestrowanych koni z Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji i Turcji, oraz zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisu dotyczącego Zjednoczonych Emiratów Arabskich w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych oraz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni

(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 6775)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w sekcji I w załączniku A do dyrektywy 90/425/EWG (1), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (2), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4, art. 15 lit. a), art. 16 ust. 2 oraz art. 19 formułę wprowadzającą i lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Stanowi ona między innymi, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich, które od dwóch lat są wolne od afrykańskiego pomoru koni.

(2)

W decyzji Komisji 92/260/EWG (3) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych stosowanych przy odprawie czasowej rejestrowanych koni wprowadzanych na okres krótszy niż 90 dni. W lit. E w załączniku II do tej decyzji ustanowiono wzór świadectwa zdrowia do odprawy czasowej rejestrowanych koni z państw trzecich zaliczonych do grupy E, między innymi, z Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji i Turcji.

(3)

Zgodnie z uchwałą nr 27 (4) w sprawie uznania statusu państw członkowskich w odniesieniu do afrykańskiego pomoru koni (Recognition of the African Horse Sickness Status of Member Countries) przyjętą przez Światowe Zgromadzenie Delegatów Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) w dniu 23 maja 2017 r. Algieria, Kuwejt, Maroko, Oman, Katar, Tunezja i Turcja znajdują się w wykazie państw członkowskich OIE wolnych od afrykańskiego pomoru koni.

(4)

We wzorze świadectwa zdrowia przy odprawie czasowej rejestrowanych koni z państw trzecich zaliczonych do grupy E, określonym w lit. E w załączniku II do decyzji 92/260/EWG należy zatem dostosować wymogi dotyczące izolacji przed wywozem i badań pod kątem występowania afrykańskiego pomoru koni w odniesieniu do rejestrowanych koni przeznaczonych do odprawy czasowej do Unii, z uwzględnieniem oficjalnego statusu Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji i Turcji, które OIE uznała za wolne od afrykańskiego pomoru koni.

(5)	W decyzji Komisji 2004/211/WE (5) ustalono wykaz państw trzecich i części ich terytoriów, z których państwa członkowskie muszą dopuścić przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych oraz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni.

(6)	Właściwe władze Zjednoczonych Emiratów Arabskich zwróciły się o zezwolenie na przywóz do Unii komórek jajowych i zarodków koni. Złożyły już one świadectwo i kwestionariusz w odniesieniu do zatwierdzenia jednego zespołu pozyskiwania i produkcji zarodków.

(7)

Zgodnie z art. 5 decyzji 2004/211/WE państwa członkowskie dopuszczają przywóz komórek jajowych i zarodków koni z państw trzecich lub części terytoriów państw trzecich wymienionych w kolumnach 2 i 4 załącznika I do tej decyzji, z których dopuszczony jest również, odpowiednio, stały przywóz zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz koniowatych do hodowli i produkcji. Zjednoczone Emiraty Arabskie są już wymienione w wykazie w odniesieniu do odprawy czasowej rejestrowanych koni, przywozu rejestrowanych koni, a także przywozu nasienia rejestrowanych koni.

(8)

Jako że Zjednoczone Emiraty Arabskie spełniają warunki dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do przywozu rejestrowanych koni oraz nasienia koni, a właściwe władze tego państwa przedstawiły wystarczające informacje na temat zatwierdzenia zespołu pozyskiwania i produkcji zarodków, państwa członkowskie powinny być upoważnione do przywozu komórek jajowych i zarodków koni z tego państwa.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 92/260/EWG i 2004/211/WE.

(10)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W lit. E w załączniku II do decyzji 92/260/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 października 2017 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

(2) Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.

(3) Decyzja Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (Dz.U. L 130 z 15.5.1992, s. 67).

(4) http://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Animal_Health_in_the_World/docs/pdf/Resolutions/2017/A27_RESO_2017_AHS.pdf

(5) Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

W lit. E w załączniku II do decyzji 92/260/EWG wprowadza się następujące zmiany:

w sekcji III lit. d) tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

„—

państwie wysyłki

i)	albo w ośrodku izolacji (3); albo

ii)	w przypadku, jeśli był wysyłany z Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji, Turcji (1) lub Zjednoczonych Emiratów Arabskich, w wydzielonych pomieszczeniach pod urzędową kontrolą weterynaryjną (3);”;

w sekcji III lit. i) tiret czwarte ppkt ii) otrzymuje brzmienie:

„ii)	jednokrotnie, na podstawie próbek krwi pobranych w okresie 10 dni od wywozu, dnia …(5), z reakcją negatywną, jeśli zostanie wysłany z Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji, Turcji (1) lub ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich (3) (4);”.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wpis dotyczący Zjednoczonych Emiratów Arabskich otrzymuje brzmienie:

„AE

Zjednoczone Emiraty Arabskie

AE-0

cały kraj

—

X”

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 264

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 60 13 października 2017

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1846 z dnia 12 października 2017 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1272 w odniesieniu do pułapów budżetowych na 2017 r. mających zastosowanie do niektórych systemów wsparcia bezpośredniego w Portugalii	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1847 z dnia 12 października 2017 r. zatwierdzające zmianę specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym [Dealurile Crișanei (ChOG)]	3
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1848 z dnia 12 października 2017 r. zatwierdzające zmianę specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym [Dealurile Zarandului (ChOG)]	4
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2017/1849 z dnia 10 października 2017 r. w sprawie zmiany decyzji 1999/70/WE dotyczącej zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych, w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska	5
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1850 z dnia 11 października 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2017) 6774) ( 1 )	7
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1851 z dnia 11 października 2017 r. zmieniająca lit. E w załączniku II do decyzji 92/260/EWG w odniesieniu do wymagań dotyczących afrykańskiego pomoru koni w przypadku odprawy czasowej rejestrowanych koni z Algierii, Kuwejtu, Maroka, Omanu, Kataru, Tunezji i Turcji, oraz zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisu dotyczącego Zjednoczonych Emiratów Arabskich w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych oraz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni (notyfikowana jako dokument nr C(2017) 6775) ( 1 )	20

	Sprostowania
*	Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/1542 z dnia 8 czerwca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) 2015/35 w zakresie obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych w odniesieniu do określonych kategorii aktywów (przedsiębiorstwa infrastrukturalne) posiadanych przez zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji ( Dz.U. L 236 z 14.9.2017 )	24
*	Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/653 z dnia 8 marca 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2014 w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP) przez ustanowienie regulacyjnych standardów technicznych w zakresie prezentacji, treści, przeglądu i zmiany dokumentów zawierających kluczowe informacje oraz warunków spełnienia wymogu przekazania takich dokumentów ( Dz.U. L 100 z 12.4.2017 )	25