4.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/1

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Jodek potasu i bezwodny jodan wapnia zostały dopuszczone bez ograniczeń czasowych dyrektywą 70/524/EWG zmienioną rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1459/2005 (3). Produkty te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wnioski o ponowną ocenę jodku potasu i bezwodnego jodanu wapnia jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Dodatkowo złożono wniosek w oparciu o art. 10 ust. 2, dotyczący ponownej oceny bezwodnego jodanu wapnia w formie powlekanego granulatu dla wszystkich gatunków zwierząt. W odniesieniu do tych trzech związków jodu wnioskowano o sklasyfikowanie tych dodatków w kategorii „dodatki dietetyczne”. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w opiniach z dnia 19 maja 2014 r. (4)  (5)  (6)  (7) stwierdził, że zgodnie z proponowanymi warunkami stosowania jodek potasu, bezwodny jodan wapnia i powlekany, granulowany bezwodny jodan wapnia nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko naturalne.

(5)

Urząd stwierdził ponadto, że jodek potasu, bezwodny jodan wapnia i powlekany, granulowany bezwodny jodan wapnia są skuteczne jako źródło jodu dla gatunków docelowych oraz że obaw nie budzi bezpieczeństwo użytkowników, pod warunkiem że zastosowane zostaną odpowiednie środki ochronne. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatków paszowych w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena jodku potasu, bezwodnego jodanu wapnia i powlekanego, granulowanego bezwodnego jodanu wapnia dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych substancji i preparatów, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia jodku potasu i bezwodnego jodanu wapnia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

4.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/8

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

4.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/10

(1)

Dyrektywa 2011/65/UE określa zasady dotyczące ograniczenia stosowania substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (EEE), aby przyczynić się do lepszej ochrony zdrowia ludzi i środowiska, w tym do przyjaznego dla środowiska odzysku i unieszkodliwiania zużytego EEE.

(2)

W dyrektywie 2011/65/UE wprowadzono zakaz stosowania ołowiu, rtęci, kadmu, sześciowartościowego chromu, polibromowanych bifenyli (PBB) i polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzanym do obrotu w Unii. W załączniku II do tej dyrektywy wymieniono te objęte ograniczeniem substancje.

(3)

Za priorytet okresowego przeglądu wykazu substancji objętych ograniczeniem zawartego w załączniku II należy uznać zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska wynikające ze stosowania heksabromocyklododekanu (HBCDD), ftalanu di(2-etyloheksylu) (DEHP), ftalanu benzylu butylu (BBP) i ftalanu dibutylu (DBP). Mając na względzie wprowadzenie dalszych ograniczeń, substancje, które były przedmiotem poprzednich ocen, należy ponownie zbadać.

(4)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 2011/65/UE przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami, w tym z podmiotami gospodarczymi, podmiotami zajmującymi się recyklingiem, podmiotami zajmującymi się przetwarzaniem, organizacjami środowiskowymi oraz stowarzyszeniami pracowniczymi i konsumenckimi, oraz przeprowadzono szczegółową ocenę.

(5)

Ftalan di(2-etyloheksylu) (DEHP), ftalan benzylu butylu (BBP), ftalan dibutylu (DBP) oraz ftalan diizobutylu (DIBP) są substancjami stanowiącymi bardzo duże zagrożenie (SVHC). DIBP to substancja, którą można stosować jako substytut DBP i która była przedmiotem wcześniejszych ocen przeprowadzonych przez Komisję. Z dostępnych dowodów wynika, iż te cztery substancje, jeżeli są stosowane w EEE, mogą mieć negatywny wpływ na recykling oraz na zdrowie ludzi i na środowisko podczas operacji przetwarzania zużytego EEE.

(6)

Substytuty, które mają mniej szkodliwe skutki, są dostępne dla DEHP, BBP, DBP i DIBP w większości EEE. Stosowanie tych substancji w EEE należy zatem objąć ograniczeniem. DEHP, BBP oraz DBP podlegają już ograniczeniu określonemu w pozycji 51 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (2), zgodnie z którym zabawki zawierające DEHP, BBP oraz DBP w stężeniu większym niż 0,1 % masy materiału z dodatkiem plastyfikatorów, obliczonym dla trzech ftalanów łącznie, nie mogą być wprowadzane do obrotu w UE. Aby uniknąć podwójnych uregulowań, ograniczenie określone w pozycji 51 załącznika XVII do wspomnianego rozporządzenia powinno zatem nadal być jedynym ograniczeniem mającym zastosowanie do DEHP, BBP oraz DBP w zabawkach.

(7)

W celu ułatwienia zmiany i złagodzenia jej ewentualnych skutków społeczno-gospodarczych należy ustanowić odpowiedni okres przejściowy, który pozwoli podmiotom gospodarczym na złożenie wniosków o przyznanie wyłączenia z ograniczeń dotyczących substancji zgodnie z art. 5 dyrektywy 2011/65/UE. Przy określaniu okresu przejściowego należy wziąć pod uwagę dłuższe cykle innowacji dla wyrobów medycznych i przyrządów do nadzoru i kontroli. Ograniczenie stosowania DEHP, BBP, DBP i DIBP powinno zatem mieć zastosowanie do wyrobów medycznych, w tym wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz do przyrządów do nadzoru i kontroli, w tym do przyrządów do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych, od dnia 22 lipca 2021 r.

(8)

Wszelkie dostosowania załączników III lub IV do dyrektywy 2011/65/UE, mające na celu wyłączenie zastosowań w odniesieniu do DEHP lub DBP, powinny odbywać się w sposób, który, aby uniknąć powielania przepisów i wprowadzania niepotrzebnych obciążeń, zapewnia spójność z administrowaniem wszelkimi zezwoleniami udzielonymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do włączenia tych substancji do EEE. Podmioty gospodarcze, które rozważają ubieganie się o wyłączenia na podstawie dyrektywy 2011/65/UE, powinny mieć świadomość, że takie wyłączenia mogą obejmować cały cykl życia EEE, w tym fazę wytwarzania.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

4.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/13