30.6.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 165/1

---

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/35/UE

z dnia 16 czerwca 2010 r.

w sprawie ciśnieniowych urządzeń transportowych oraz uchylająca dyrektywy Rady 76/767/EWG, 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG oraz 1999/36/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 91,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przyjęcie dyrektywy Rady 1999/36/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie przewoźnych urządzeń ciśnieniowych (3) stanowiło pierwszy krok w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa transportu ciśnieniowych urządzeń transportowych, umożliwiając jednocześnie ich swobodny przepływ na jednolitym rynku transportowym.

(2)	W kontekście rozwoju sytuacji w zakresie bezpieczeństwa transportu konieczna jest aktualizacja niektórych przepisów technicznych dyrektywy 1999/36/WE.

(3)

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (4) rozszerzyła zakres stosowania postanowień niektórych umów międzynarodowych na ruch krajowy w celu harmonizacji warunków transportu drogowego, kolejowego i śródlądowego towarów niebezpiecznych na terenie Unii.

(4)	Konieczna jest zatem odpowiednia aktualizacja przepisów dyrektywy 1999/36/WE, aby uniknąć konfliktu przepisów, zwłaszcza w odniesieniu do wymagań zgodności, ocen zgodności i procedur oceny zgodności dotyczących ciśnieniowych urządzeń transportowych.

(5)

W celu zwiększenia bezpieczeństwa w odniesieniu do ciśnieniowych urządzeń transportowych homologowanych do transportu lądowego towarów niebezpiecznych oraz zapewnienia ich swobodnego przepływu, w tym wprowadzania do obrotu, udostępniania na rynku i używania tego rodzaju ciśnieniowych urządzeń transportowych w Unii, konieczne jest ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących obowiązków różnych użytkowników tych urządzeń oraz wymagań, które muszą spełniać dane urządzenia.

(6)

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu (5) stanowi ogólne ramy o horyzontalnym charakterze dla przyszłego prawodawstwa harmonizującego zasady wprowadzania produktów do obrotu. Ramy te powinny w stosownych przypadkach mieć zastosowanie w sektorze ciśnieniowych urządzeń transportowych zgodnie z celem harmonizacji przepisów dotyczących swobodnego przepływu produktów.

(7)

Aby nie spowodować utrudnień w operacjach transportowych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi, niniejszej dyrektywy nie należy stosować do ciśnieniowych urządzeń transportowych używanych wyłącznie w transporcie towarów niebezpiecznych między terytorium Unii a terytorium krajów trzecich.

(8)	Obowiązki różnych podmiotów gospodarczych, w tym właścicieli ciśnieniowych urządzeń transportowych i użytkowników tych urządzeń, należy wyraźnie określić w interesie bezpieczeństwa transportu i swobodnego przepływu ciśnieniowych urządzeń transportowych.

(9)	Podmioty gospodarcze powinny, w odniesieniu do ich odpowiednich ról w łańcuchu dostaw, być odpowiedzialne za zgodność ciśnieniowych urządzeń transportowych z przepisami w zakresie bezpieczeństwa i dostępu do rynku.

(10)	Zgodność nowych ciśnieniowych urządzeń transportowych z wymaganiami technicznymi określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie powinna być wykazana w ramach oceny zgodności w celu przedstawienia dowodów, że ciśnieniowe urządzenie transportowe jest bezpieczne.

(11)	Badania okresowe, badania pośrednie i badania nadzwyczajne ciśnieniowych urządzeń transportowych powinny być przeprowadzane zgodnie z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE i z niniejszą dyrektywą w celu zapewnienia ciągłej zgodności z zawartymi w nich wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa.

(12)	Ciśnieniowe urządzenia transportowe powinny posiadać oznaczenie wskazujące na ich zgodność z dyrektywą 2008/68/WE i niniejszą dyrektywą w celu zapewnienia ich swobodnego przepływu i swobodnego użytkowania.

(13)	Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do ciśnieniowych urządzeń transportowych wprowadzonych do obrotu przed właściwą datą wdrożenia dyrektywy 1999/36/WE i niepodlegających ponownej ocenie zgodności.

(14)	Jeżeli istniejące ciśnieniowe urządzenia transportowe, które uprzednio nie zostały poddane ocenie zgodności z dyrektywą 1999/36/WE, mają podlegać swobodnemu przepływowi i swobodnemu użytkowaniu, powinny zostać poddane ponownej ocenie zgodności.

(15)	Konieczne jest określenie wymagań względem organów odpowiedzialnych za ocenę, notyfikację i monitorowanie jednostek notyfikowanych w celu zapewnienia stałego poziomu jakości wykonywania zadań przez jednostki notyfikowane.

(16)

Procedury oceny zgodności przewidziane w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie wymagają interwencji jednostek kontrolujących w celu określenia szczegółowych wymagań w zakresie operacyjnym, aby zapewnić jednolity poziom wykonywania zadań w całej Unii. Jednostki kontrolujące powinny być zatem notyfikowane Komisji przez państwa członkowskie.

(17)	Organ notyfikujący powinien zachować odpowiedzialność za monitorowanie jednostki notyfikowanej, bez względu na to, gdzie jednostki notyfikowane wykonują swoje zadania, w celu zapewnienia wyraźnej odpowiedzialności za bieżące monitorowanie.

(18)

Konieczne jest ustanowienie wspólnych zasad wzajemnego uznawania jednostek notyfikowanych, które zapewniają zgodność z dyrektywą 2008/68/WE i niniejszą dyrektywą. Te wspólne zasady będą skutkowały wyeliminowaniem niepotrzebnych obciążeń finansowych i procedur administracyjnych związanych z homologacją urządzeń oraz wyeliminowaniem barier technicznych w handlu.

(19)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość podejmowania środków w celu ograniczenia lub zakazania wprowadzenia do obrotu i używania urządzeń, jeżeli takie urządzenia stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa w pewnych określonych okolicznościach, również w przypadku gdy takie urządzenia są zgodne z dyrektywą 2008/68/WE oraz z niniejszą dyrektywą.

(20)	Komisja powinna sporządzić specjalne wytyczne, aby ułatwić praktyczne wdrożenie przepisów technicznych niniejszej dyrektywy, z uwzględnieniem wyników wymiany doświadczeń przewidzianej w art. 28 i 29.

(21)

Komisję należy upoważnić do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do niektórych dostosowań załączników. Szczególnie istotne jest, by w czasie prac przygotowawczych Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje, w tym również z ekspertami.

(22)

Dyrektywa Rady 76/767/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących zbiorników ciśnieniowych oraz procedury ich kontroli (6), dyrektywa Rady 84/525/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących stalowych butli do gazu bez szwów (7), dyrektywa Rady 84/526/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do butli do gazu bez szwów, wykonanych z niestopowego aluminium oraz stopu aluminiowego (8), dyrektywa Rady 84/527/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zgrzewanych butli do gazu z niestopowej stali (9) oraz dyrektywa 1999/36/WE zdezaktualizowały się, w związku z czym należy je uchylić.

(23)

Zgodnie z pkt 34 porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (10) zachęca się państwa członkowskie do sporządzania na własne potrzeby, a także w interesie Unii, własnych tabel ilustrujących w miarę możliwości korelacje między niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji oraz do ich publicznego udostępniania,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ 1

ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres

1.   Niniejsza dyrektywa określa szczegółowe zasady dotyczące ciśnieniowych urządzeń transportowych w celu zwiększenia bezpieczeństwa i zapewnienia swobodnego przepływu tych urządzeń w Unii.

2.   Niniejszą dyrektywę stosuje się do:

a)	nowych ciśnieniowych urządzeń transportowych określonych w art. 2 ust. 1 nieposiadających znaków zgodności określonych w dyrektywach 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG lub 1999/36/WE do celów udostępnienia ich na rynku;

b)	ciśnieniowych urządzeń transportowych określonych w art. 2 ust. 1 posiadających znaki zgodności określone w niniejszej dyrektywie lub w dyrektywach 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG lub 1999/36/WE do celów badań okresowych, badań pośrednich, badań nadzwyczajnych i użytkowania;

c)	ciśnieniowych urządzeń transportowych określonych w art. 2 ust. 1 nieposiadających znaków zgodności określonych w dyrektywie 1999/36/WE do celów ponownej oceny zgodności.

3.   Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do ciśnieniowych urządzeń transportowych wprowadzonych do obrotu przed datą wdrożenia dyrektywy 1999/36/WE i niepodlegających ponownej ocenie zgodności.

4.   Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do ciśnieniowych urządzeń transportowych używanych wyłącznie w transporcie towarów niebezpiecznych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi prowadzonym zgodnie z art. 4 dyrektywy 2008/68/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

1)

„ciśnieniowe urządzenia transportowe” oznaczają: a) wszelkie naczynia ciśnieniowe, w stosownych przypadkach ich zawory i inne wyposażenie, objęte działem 6.2 załączników do dyrektywy 2008/68/WE; b) zbiorniki, pojazdy baterie, wagony baterie, wieloelementowe kontenery do transportu gazu (MEGC), w stosownych przypadkach ich zawory i inne wyposażenie, objęte działem 6.8 załączników do dyrektywy 2008/68/WE; jeżeli urządzenia określone w lit. a) lub b) są używane zgodnie z wymienionymi załącznikami w transporcie gazów klasy 2, z wyłączeniem gazów lub artykułów mających w kodzie klasyfikacji cyfry 6 i 7, oraz w transporcie towarów niebezpiecznych innych klas określonych w załączniku I do niniejszej dyrektywy. Ciśnieniowe urządzenia transportowe obejmują naboje gazowe (UN 2037), ale nie obejmują aerozoli (UN 1950), otwartych naczyń kriogenicznych, butli gazowych do aparatów oddechowych, gaśnic (UN 1044), ciśnieniowych urządzeń transportowych wyłączonych zgodnie z podrozdziałem 1.1.3.2 załączników do dyrektywy 2008/68/WE i ciśnieniowych urządzeń transportowych wyłączonych z zakresu stosowania zasad budowy i badań opakowań zgodnie z przepisami szczególnymi działu 3.3 załączników do dyrektywy 2008/68/WE;

2)	„załączniki do dyrektywy 2008/68/WE” oznaczają sekcję I.1 załącznika I, sekcję II.1 załącznika II i sekcję III.1 załącznika III do dyrektywy 2008/68/WE;

3)	„wprowadzenie do obrotu” oznacza pierwsze udostępnienie ciśnieniowego urządzenia transportowego na rynku unijnym;

4)	„udostępnienie na rynku” oznacza każde dostarczenie ciśnieniowego urządzenia transportowego w celu jego dystrybucji lub użytkowania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej lub działalności użyteczności publicznej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

5)	„użytkowanie” oznacza napełnianie, okresowe przechowywanie połączone z przewozem, opróżnianie lub ponowne napełnianie ciśnieniowych urządzeń transportowych;

6)	„wycofanie z obrotu” oznacza dowolny środek, którego celem jest zapobieżenie udostępnieniu na rynku lub użytkowaniu ciśnieniowego urządzenia transportowego;

7)	„odzyskanie” oznacza każdy środek, którego celem jest zwrot ciśnieniowego urządzenia transportowego, które zostało już udostępnione użytkownikowi końcowemu;

8)	„producent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza ciśnieniowe urządzenia transportowe lub ich części lub która zleca ich zaprojektowanie lub wytworzenie i oferuje je pod własną nazwą lub znakiem towarowym;

9)	„upoważniony przedstawiciel” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, posiadającą pisemne pełnomocnictwo od producenta do działania w jego imieniu w odniesieniu do określonych zadań;

10)	„importer” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, wprowadzającą do obrotu na rynku unijnym ciśnieniowe urządzenia transportowe lub ich części z kraju trzeciego;

11)	„dystrybutor” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną inną niż producent lub importer mającą siedzibę w Unii, udostępniającą na rynku ciśnieniowe urządzenia transportowe lub ich części;

12)	„właściciel” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, będącą właścicielem ciśnieniowego urządzenia transportowego;

13)	„użytkownik” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, użytkującą ciśnieniowe urządzenia transportowe;

14)	„podmiot gospodarczy” oznacza producenta, upoważnionego przedstawiciela, importera, dystrybutora, właściciela lub użytkownika, prowadzących działalność gospodarczą lub świadczących usługi publiczne odpłatnie lub nieodpłatnie;

15)	„ocena zgodności” oznacza ocenę i procedurę oceny zgodności określoną w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE;

16)	„znak zgodności Pi” oznacza oznakowanie, które wskazuje na zgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego z mającymi zastosowanie wymaganiami oceny zgodności określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie;

17)	„ponowna ocena zgodności” oznacza podjętą na wniosek właściciela lub użytkownika procedurę późniejszej oceny zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego wyprodukowanego i wprowadzonego do obrotu przed datą wdrożenia dyrektywy 1999/36/WE;

18)	„badanie okresowe” oznacza badanie okresowe i procedury regulujące badania okresowe określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE;

19)	„badanie pośrednie” oznacza badanie pośrednie i procedury regulujące badanie pośrednie, określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE;

20)	„badanie nadzwyczajne” oznacza badanie nadzwyczajne i procedury regulujące badanie nadzwyczajne określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE;

21)	„krajowa jednostka akredytująca” oznacza jedyną jednostkę w państwie członkowskim przeprowadzającą akredytację na podstawie upoważnienia udzielonego jej przez państwo;

22)	„akredytacja” oznacza poświadczenie przez krajową jednostkę akredytującą, że jednostka notyfikowana spełnia wymagania określone w podrozdziale 1.8.6.8 akapit drugi załączników do dyrektywy 2008/68/WE;

23)	„organ notyfikujący” oznacza organ wyznaczony przez państwo członkowskie zgodnie z art. 17;

24)	„jednostka notyfikowana” oznacza jednostkę kontrolującą spełniającą wymagania określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i warunki określone w art. 20 i 26 niniejszej dyrektywy oraz notyfikowaną zgodnie z art. 22 niniejszej dyrektywy;

25)	„notyfikacja” oznacza proces przyznania jednostce notyfikowanej statusu jednostki kontrolującej i obejmuje przekazanie tej informacji Komisji i państwom członkowskim;

26)

„nadzór rynku” oznacza czynności wykonywane i środki podejmowane przez organy władzy publicznej w celu zapewnienia, że ciśnieniowe urządzenia transportowe w swoim cyklu życia są zgodne z wymaganiami określonymi w dyrektywie 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie oraz nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, bezpieczeństwa lub jakiegokolwiek innego aspektu ochrony interesów publicznych.

Artykuł 3

Wymagania dodatkowe

Państwa członkowskie mogą ustanowić na swoim terytorium dodatkowe wymagania dotyczące średnio- lub długoterminowego przechowywania lub użytkowania na miejscu ciśnieniowych urządzeń transportowych. Państwa członkowskie nie ustanawiają jednak dodatkowych wymagań dotyczących samych ciśnieniowych urządzeń transportowych.

ROZDZIAŁ 2

OBOWIĄZKI PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 4

Obowiązki producentów

1.   Producenci wprowadzający do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe zapewniają, aby urządzenia te zostały zaprojektowane, wytworzone oraz aby posiadały odpowiednią dokumentację zgodnie z obowiązującymi wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE oraz w niniejszej dyrektywie.

2.   W przypadku wykazania zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych z obowiązującymi wymaganiami w ramach procesu oceny zgodności określonego w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie, producenci umieszczają na urządzeniach znak zgodności Pi zgodnie z art. 15 niniejszej dyrektywy.

3.   Producenci przechowują dokumentację techniczną określoną w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE. Dokumentację tę przechowuje się przez okres określony w załącznikach.

4.   Producenci, którzy uważają lub mają powody, aby sądzić, że wprowadzone przez nich do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe nie są zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE lub z niniejszą dyrektywą, natychmiast podejmują środki naprawcze niezbędne dla zapewnienia zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych, wycofania ich z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenia transportowe stwarzają zagrożenie, producenci niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których ciśnieniowe urządzenia transportowe zostały przez nich udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i podjętych środków naprawczych.

5.   Producenci dokumentują wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.

6.   Na uzasadniony wniosek właściwego organu krajowego producenci udzielają mu ponadto wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na wniosek tego organu producenci podejmują z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe wprowadzone przez nich do obrotu.

7.   Producenci dostarczają użytkownikom jedynie informacje zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 5

Upoważnieni przedstawiciele

1.   Producenci mogą wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela na podstawie pisemnego pełnomocnictwa.

Obowiązki określone w art. 4 ust. 1 i 2 oraz sporządzanie dokumentacji technicznej nie wchodzą w zakres pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela.

2.   Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w pełnomocnictwie udzielonym mu przez producenta. Pełnomocnictwo umożliwia upoważnionemu przedstawicielowi co najmniej następujące czynności:

a)	przechowywanie dokumentacji technicznej do dyspozycji krajowych organów nadzoru co najmniej przez okres określony dla producentów w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE;

b)	na uzasadniony wniosek właściwego organu krajowego udzielanie temu organowi wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu;

c)	na wniosek właściwych organów krajowych podejmowanie z nimi współpracy w jakichkolwiek działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają ciśnieniowe urządzenia transportowe objęte pełnomocnictwem.

3.   Tożsamość i adres upoważnionego przedstawiciela podaje się w certyfikacie zgodności określonym w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

4.   Upoważnieni przedstawiciele dostarczają użytkownikom jedynie informacje zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 6

Obowiązki importerów

1.   Importerzy wprowadzają do obrotu na rynku unijnym jedynie ciśnieniowe urządzenia transportowe zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE i z niniejszą dyrektywą.

2.   Przed wprowadzeniem ciśnieniowych urządzeń transportowych do obrotu importerzy zapewniają poddanie tych urządzeń odpowiedniej procedurze oceny zgodności przez producenta. Zapewniają oni, aby producent sporządził dokumentację techniczną i, aby ciśnieniowe urządzenia transportowe były opatrzone znakiem zgodności Pi oraz, aby towarzyszyły im certyfikaty zgodności określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

Jeżeli importer uważa lub ma powody, aby sądzić, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE lub z niniejszą dyrektywą, nie wprowadza danego urządzenia do obrotu do momentu zapewnienia jego zgodności. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stanowi zagrożenie, importer informuje o tym producenta i organy nadzoru rynku.

3.   W certyfikacie zgodności określonym w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE albo w dołączonym do niego dokumencie importerzy podają swoją nazwę i adres do kontaktu.

4.   Importerzy zapewniają, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie zagrażały jego zgodności z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

5.   Importerzy, którzy uważają lub mają powody, aby sądzić, że wprowadzone przez nich do obrotu ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE lub z niniejszą dyrektywą, podejmują natychmiast niezbędne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, importerzy niezwłocznie powiadamiają o tym właściwe organy państw członkowskich, w których ciśnieniowe urządzenie transportowe zostało udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i wszelkich podjętych środków naprawczych.

Importerzy dokumentują wszystkie takie przypadki niezgodności i podejmowane środki naprawcze.

6.   Importerzy przechowują co najmniej przez okres ustanowiony dla producentów w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE kopię dokumentacji technicznej do dyspozycji organów nadzoru rynku i zapewniają tym organom na ich wniosek dostęp do dokumentacji technicznej.

7.   Na uzasadniony wniosek właściwego organu krajowego importerzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na wniosek właściwego organu importerzy podejmują z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe wprowadzone przez nich do obrotu.

8.   Importerzy dostarczają użytkownikom jedynie informacje zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 7

Obowiązki dystrybutorów

1.   Dystrybutorzy udostępniają na rynku unijnym jedynie ciśnieniowe urządzenia transportowe zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE i z niniejszą dyrektywą. Przed udostępnieniem ciśnieniowego urządzenia transportowego na rynku dystrybutorzy sprawdzają, czy ciśnieniowe urządzenie transportowe jest opatrzone znakiem zgodności Pi, czy towarzyszy mu certyfikat zgodności i czy dołączono do niego adres do kontaktu, o którym mowa w art. 6 ust. 3 niniejszej dyrektywy.

Jeżeli dystrybutor uważa lub ma powody, aby sądzić, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE lub z niniejszą dyrektywą, nie udostępnia danego ciśnieniowego urządzenia transportowego na rynku do momentu zapewnienia jego zgodności. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, dystrybutor informuje o tym producenta lub importera oraz organy nadzoru rynku.

2.   Dystrybutorzy zapewniają, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie wpływały ujemnie na jego zgodność z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

3.   Dystrybutorzy, którzy uważają lub mają powody, aby sądzić, że udostępnione przez nich na rynku ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE lub z niniejszą dyrektywą, zapewnią podjęcie środków naprawczych koniecznych w celu zapewnienia zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stanowi zagrożenie, dystrybutorzy niezwłocznie informują o tym producenta, w stosownych przypadkach importera i właściwe organy państw członkowskich, w których ciśnieniowe urządzenie transportowe zostało udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i wszelkich podjętych środków naprawczych.

Dystrybutorzy dokumentują wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.

4.   Na uzasadniony wniosek właściwego organu krajowego dystrybutorzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na wniosek właściwego organu dystrybutorzy podejmują z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe udostępnione przez nich na rynku.

5.   Dystrybutorzy dostarczają użytkownikom jedynie informacje zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 8

Obowiązki właścicieli

1.   Jeżeli właściciel uważa lub ma powody, aby sądzić, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE, w tym z wymaganiami dotyczącymi badań okresowych, i z niniejszą dyrektywą, nie udostępnia lub nie użytkuje danego urządzenia do momentu zapewnienia jego zgodności. Ponadto jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, właściciel informuje o tym producenta, importera lub dystrybutora oraz organy nadzoru rynku.

Właściciele dokumentują wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.

2.   Właściciele zapewniają, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie zagrażały jego zgodności z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

3.   Właściciele dostarczają użytkownikom jedynie informacje zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

4.   Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do osób fizycznych wykorzystujących lub zamierzających wykorzystywać ciśnieniowe urządzenia transportowe do celów osobistych lub do użytku domowego lub do uprawiania sportu lub rekreacji.

Artykuł 9

Obowiązki użytkowników

1.   Użytkownicy użytkują jedynie ciśnieniowe urządzenia transportowe, które są zgodne z wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

2.   Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, użytkownik informuje o tym właściciela oraz organy nadzoru rynku.

Artykuł 10

Przypadki, w których obowiązki producentów stosuje się do importerów i dystrybutorów

Do celów niniejszej dyrektywy importera lub dystrybutora uważa się za producenta i podlega on obowiązkom producenta zgodnie z art. 4, jeżeli wprowadza ciśnieniowe urządzenia transportowe do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym albo zmienia już wprowadzone do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z obowiązującymi wymaganiami.

Artykuł 11

Identyfikacja podmiotów gospodarczych

Na wniosek organu nadzoru rynku podmioty gospodarcze przez okres co najmniej 10 lat dokonują identyfikacji:

a)	każdego podmiotu gospodarczego, który dostarczył im ciśnieniowe urządzenia transportowe;

b)	każdego podmiotu gospodarczego, któremu dostarczyły ciśnieniowe urządzenia transportowe.

ROZDZIAŁ 3

ZGODNOŚĆ CIŚNIENIOWYCH URZĄDZEŃ TRANSPORTOWYCH

Artykuł 12

Zgodność ciśnieniowych urządzeń transportowych i jej ocena

1.   Ciśnieniowe urządzenia transportowe, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), spełniają odpowiednie wymagania oceny zgodności, badań okresowych, badań pośrednich i badań nadzwyczajnych określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE oraz w rozdziałach 3 i 4 niniejszej dyrektywy.

2.   Ciśnieniowe urządzenia transportowe, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b), są zgodne ze specyfikacjami zawartymi w dokumentacji, zgodnie z którą wyprodukowano urządzenia. Urządzenia podlegają badaniom okresowym, badaniom pośrednim i badaniom nadzwyczajnym zgodnie z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE oraz wymaganiami określonymi w rozdziałach 3 i 4 niniejszej dyrektywy.

3.   Wydane przez jednostkę notyfikowaną certyfikaty oceny zgodności i ponownej oceny zgodności oraz sprawozdania z badań okresowych, badań pośrednich i badań nadzwyczajnych są ważne we wszystkich państwach członkowskich.

W odniesieniu do demontowalnych części ciśnieniowych urządzeń transportowych z możliwością ponownego napełnienia można przeprowadzić oddzielne oceny zgodności.

Artykuł 13

Ponowna ocena zgodności

Ponowną ocenę zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), wyprodukowanych i wprowadzonych do eksploatacji przed datą wdrożenia dyrektywy 1999/36/WE ustanawia się zgodnie z procedurą ponownej oceny zgodności określoną w załączniku III do niniejszej dyrektywy.

Znak zgodności Pi umieszcza się zgodnie z załącznikiem III do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 14

Ogólne zasady znaku zgodności Pi

1.   Znak zgodności Pi jest umieszczany jedynie przez producenta lub, w przypadkach ponownej oceny zgodności, zgodnie z załącznikiem III. W odniesieniu do butli gazowych uprzednio zgodnych z dyrektywami 84/525/EWG, 84/526/EWG lub 84/527/EWG znak zgodności Pi jest umieszczany przez jednostkę notyfikowaną lub pod jej nadzorem.

2.   Znak zgodności Pi umieszcza się wyłącznie na ciśnieniowych urządzeniach transportowych, które:

a)	spełniają wymagania oceny zgodności określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie; lub

b)	spełniają wymagania ponownej oceny zgodności, o których mowa w art. 13.

Znaku zgodności nie umieszcza się na żadnych innych ciśnieniowych urządzeniach transportowych.

3.   Poprzez umieszczenie znaku zgodności Pi producent wskazuje, że przyjmuje na siebie odpowiedzialność za zgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego ze wszystkimi obowiązującymi wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

4.   Do celów niniejszej dyrektywy znak zgodności Pi stanowi jedyne oznakowanie poświadczające zgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego z obowiązującymi wymaganiami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

5.   Zakazuje się umieszczania na ciśnieniowych urządzeniach transportowych oznakowań, znaków i napisów, które mogą wprowadzić osoby trzecie w błąd w odniesieniu do znaczenia lub formy znaku zgodności Pi. Zezwala się na umieszczanie na ciśnieniowych urządzeniach transportowych innych oznakowań w taki sposób, że nie wpływają one niekorzystnie na widoczność, czytelność i znaczenie znaku zgodności Pi.

6.   Znak zgodności Pi umieszcza się na demontowalnych częściach ciśnieniowych urządzeń transportowych z możliwością ponownego napełnienia spełniających bezpośrednio funkcję bezpieczeństwa.

7.   Państwa członkowskie zapewniają prawidłowe wdrożenie przepisów regulujących znak zgodności Pi oraz podejmują stosowne działania w przypadku jego nieprawidłowego stosowania. Państwa członkowskie zapewniają także sankcje za naruszenia, które mogą obejmować sankcje karne w przypadku poważnych naruszeń. Sankcje te są proporcjonalne do powagi wykroczenia oraz stanowią skuteczny środek zapobiegający nieprawidłowościom w zakresie stosowania znaku zgodności Pi.

Artykuł 15

Zasady i warunki umieszczania znaku zgodności Pi

1.   Znak zgodności Pi odpowiada poniższemu symbolowi:

2.   Minimalna wysokość znaku zgodności Pi wynosi 5 mm. W przypadku ciśnieniowych urządzeń transportowych o średnicy do 140 mm minimalna wysokość wynosi 2,5 mm.

3.   Zachowuje się proporcje wskazane na skalowanym szkicu w ust. 1. Kratka nie stanowi części znaku.

4.   Znak zgodności Pi umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały na ciśnieniowym urządzeniu transportowym lub jego tablicy znamionowej oraz na demontowalnych częściach ciśnieniowych urządzeń transportowych z możliwością ponownego napełnienia spełniających bezpośrednio funkcję bezpieczeństwa.

5.   Znak zgodności Pi umieszcza się przed wprowadzeniem do obrotu nowego ciśnieniowego urządzenia transportowego lub demontowalnych części ciśnieniowych urządzeń transportowych z możliwością ponownego napełnienia spełniających bezpośrednio funkcję bezpieczeństwa.

6.   Obok znaku zgodności Pi umieszcza się numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, która brała udział w badaniach odbiorczych i próbach.

Numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej umieszcza sama jednostka notyfikowana lub producent zgodnie z jej wskazówkami.

7.   Oznakowanie daty badania okresowego lub – w odpowiednich przypadkach – badania pośredniego umieszcza się obok numeru identyfikacyjnego jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za badanie okresowe.

8.   W odniesieniu do butli gazowych zgodnych uprzednio z dyrektywami 84/525/EWG, 84/526/EWG lub 84/527/EWG, nieposiadających znaku zgodności Pi, przy przeprowadzaniu pierwszego badania okresowego zgodnie z niniejszą dyrektywą umieszcza się numer identyfikacyjny odpowiedzialnej jednostki notyfikowanej poprzedzony znakiem zgodności Pi.

Artykuł 16

Swobodny przepływ ciśnieniowych urządzeń transportowych

Bez uszczerbku dla procedur ochronnych określonych w art. 30 i 31 niniejszej dyrektywy i dla ram nadzoru rynku określonych w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008 (11) żadne państwo członkowskie nie może na swoim terytorium zakazać, ograniczać lub utrudniać swobodnego przepływu, udostępniania na rynku i użytkowania ciśnieniowych urządzeń transportowych, które są zgodne z niniejszą dyrektywą.

ROZDZIAŁ 4

ORGANY NOTYFIKUJĄCE I JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE

Artykuł 17

Organy notyfikujące

1.   Państwa członkowskie wyznaczają organ notyfikujący, który odpowiada za opracowanie i stosowanie procedur koniecznych do oceny, notyfikacji i dalszego monitorowania jednostek notyfikowanych.

2.   Państwa członkowskie mogą uznać, że ocena i monitorowanie, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane przez krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i zgodnie z nim.

3.   Jeżeli organ notyfikujący przekazuje lub w inny sposób powierza monitorowanie, o którym mowa w ust. 1, jednostce, która nie jest jednostką rządową, jednostka ta posiada status osoby prawnej oraz spełnia odpowiednio wymagania określone w art. 18 ust. 1–6. Ponadto jednostka ta jest przygotowana na pokrycie zobowiązań wynikających z jej działalności.

4.   Organ notyfikujący ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez jednostkę, o której mowa w ust. 3.

Artykuł 18

Wymagania dotyczące organów notyfikujących

1.   Organ notyfikujący jest ustanawiany w sposób niepowodujący konfliktu interesów z jednostkami notyfikowanymi.

2.   Sposób organizacji i funkcjonowania organu notyfikującego zapewnia zachowanie obiektywizmu i bezstronności jego działalności.

3.   Organ notyfikujący jest tak zorganizowany, aby każda decyzja dotycząca notyfikowania jednostek notyfikowanych była podejmowana przez kompetentne osoby spoza grona osób, które przeprowadziły ocenę.

4.   Organ notyfikujący nie może oferować ani wykonywać żadnej działalności ani świadczyć usług doradczych na zasadach komercyjnych lub konkurencyjnych, które wykonują lub świadczą jednostki notyfikowane.

5.   Organ notyfikujący zapewnia ochronę poufności otrzymywanych informacji.

6.   Organ notyfikujący dysponuje wystarczającą liczbą kompetentnych pracowników do właściwego wykonywania swoich zadań.

Artykuł 19

Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania

Państwa członkowskie informują Komisję o swoich krajowych procedurach oceny, notyfikacji i monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich zmianach tych informacji.

Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej.

Artykuł 20

Wymagania dotyczące jednostek notyfikowanych

1.   Do celów notyfikacji jednostka notyfikowana spełnia wymagania określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie.

2.   Właściwy organ w rozumieniu załączników do dyrektywy 2008/68/WE może być jednostką notyfikowaną, pod warunkiem że spełnia on wymagania określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie oraz nie działa jednocześnie jako organ notyfikujący.

3.   Jednostka notyfikowana jest ustanawiana zgodnie z prawem krajowym i posiada osobowość prawną.

4.   Jednostka notyfikowana bierze udział w stosownej działalności normalizacyjnej i w działalności grupy koordynującej jednostki notyfikowane, ustanowionej zgodnie z art. 29 lub zapewnia informowanie o takiej działalności swoich pracowników przeprowadzających oceny, oraz stosuje decyzje administracyjne i dokumenty opracowane w wyniku prac takiej grupy jako ogólne wytyczne.

Artykuł 21

Wniosek o notyfikację

1.   Jednostka kontrolująca składa wniosek o notyfikację organowi notyfikującemu państwa członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę.

2.   Do wniosku dołącza się opis:

a)	działalności związanej z oceną zgodności, badaniami okresowymi, badaniami pośrednimi, badaniami nadzwyczajnymi i ponowną oceną zgodności;

b)	procedur dotyczących lit. a);

c)	ciśnieniowych urządzeń transportowych, w odniesieniu do których jednostka wskazuje swoje kompetencje;

d)	certyfikatu akredytacji wydanego przez krajową jednostkę akredytująca w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 765/2008, potwierdzającego, że dana jednostka kontrolująca spełnia wymagania określone w art. 20 niniejszej dyrektywy.

Artykuł 22

Procedura notyfikacji

1.   Organy notyfikujące notyfikują tylko te jednostki, które spełniły wymagania określone w art. 20.

2.   Notyfikacja kierowana jest do Komisji i innych państw członkowskich z wykorzystaniem narzędzia elektronicznego opracowanego i zarządzanego przez Komisję.

3.   Do notyfikacji dołącza się informacje wymagane na mocy art. 21 ust. 2.

4.   Dana jednostka może wykonywać działalność jednostki notyfikowanej wyłącznie pod warunkiem, że Komisja lub pozostałe państwa członkowskie nie zgłosiły zastrzeżeń w terminie dwóch tygodni od notyfikacji.

Wyłącznie taką jednostkę uznaje się za jednostkę notyfikowaną do celów niniejszej dyrektywy.

5.   Wszelkie późniejsze istotne zmiany w notyfikacji notyfikuje się Komisji i pozostałym państwom członkowskim.

6.   Zgodnie z załącznikami do dyrektywy 2008/68/WE służby kontroli wewnętrznej kandydata nie podlegają obowiązkowi notyfikacji.

Artykuł 23

Numery identyfikacyjne i wykazy jednostek notyfikowanych

1.   Komisja przydziela jednostce notyfikowanej numer identyfikacyjny.

Komisja przydziela jeden taki numer identyfikacyjny nawet w przypadku, gdy jednostka jest notyfikowana na mocy różnych unijnych aktów prawnych.

2.   Komisja podaje do wiadomości publicznej wykaz jednostek notyfikowanych na mocy niniejszej dyrektywy, włącznie z numerami identyfikacyjnymi, które im przydzielono, oraz informacją na temat działalności będącej przedmiotem notyfikacji.

Komisja zapewnia stałą aktualizację tego wykazu.

Artykuł 24

Zmiany notyfikacji

1.   Jeżeli organ notyfikujący stwierdza lub otrzymuje informację, że jednostka notyfikowana przestała spełniać wymagania określone w art. 20 lub uchybia swoim obowiązkom, organ notyfikujący ogranicza, zawiesza lub wycofuje notyfikację stosownie do danego przypadku w zależności od wagi uchybienia tym wymaganiom lub obowiązkom. Niezwłocznie informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

2.   W przypadku cofnięcia, ograniczenia lub zawieszenia notyfikacji lub w razie zaprzestania działalności przez jednostkę notyfikowaną notyfikujące państwo członkowskie podejmuje właściwe kroki w celu zapewnienia prowadzenia akt tej jednostki przez inną jednostkę notyfikowaną albo udostępnienia ich na wniosek odpowiedzialnym organom notyfikującym i organom nadzoru rynku.

Artykuł 25

Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych

1.   Komisja bada wszystkie przypadki, w których ma wątpliwości lub otrzymuje informację o wątpliwościach dotyczących kompetencji jednostki notyfikowanej lub dalszego wywiązywania się przez tę jednostkę z nałożonych na nią wymagań i obowiązków.

2.   Na wniosek Komisji notyfikujące państwo członkowskie udziela jej wszelkich informacji dotyczących podstawy notyfikacji lub utrzymania kompetencji danej jednostki.

3.   Komisja zapewnia utrzymanie w poufności wszystkich szczególnie chronionych danych uzyskanych w trakcie dochodzeń.

4.   Jeżeli Komisja stwierdzi, że jednostka notyfikowana nie spełnia wymagań notyfikacji lub przestała je spełniać, informuje o tym odpowiednio notyfikujące państwo członkowskie i zwraca się do niego o podjęcie koniecznych środków naprawczych, włącznie z wycofaniem notyfikacji, jeśli zachodzi taka potrzeba.

Artykuł 26

Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie dotyczącym ich działalności

1.   Jednostki notyfikowane przeprowadzają oceny zgodności, badania okresowe, badania pośrednie i badania nadzwyczajne zgodnie z warunkami notyfikacji i procedurami określonymi w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE.

2.   Jednostki notyfikowane przeprowadzają ponowne oceny zgodności zgodnie z załącznikiem III.

3.   Jednostki notyfikowane, które zostały notyfikowane przez jedno państwo członkowskie, są uprawnione do działania we wszystkich państwach członkowskich. Organ notyfikujący, który przeprowadził pierwotną ocenę i notyfikację, pozostaje odpowiedzialny za monitorowanie bieżącej działalności jednostki notyfikowanej.

Artykuł 27

Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie udzielania informacji

1.   Jednostki notyfikowane informują organ notyfikujący:

a)	o każdej odmowie, ograniczeniu, zawieszeniu lub wycofaniu certyfikatu;

b)	o wszelkich okolicznościach, które mogą mieć wpływ na zakres i warunki notyfikacji;

c)	o każdym wniosku o udzielenie informacji o przeprowadzonych działaniach, który otrzymały one od organów nadzoru rynku;

d)	na wniosek, o działalności wykonywanej w zakresie ich notyfikacji oraz o innej wykonywanej działalności, w tym o działalności transgranicznej i podwykonawstwie.

2.   Na mocy niniejszej dyrektywy jednostki notyfikowane przekazują pozostałym jednostkom notyfikowanym prowadzącym podobną działalność w zakresie oceny zgodności, badań okresowych, badań pośrednich i badań nadzwyczajnych, obejmującą te same ciśnieniowe urządzenia transportowe, informacje na temat kwestii związanych z negatywnymi, a na wniosek również z pozytywnymi wynikami oceny zgodności.

Artykuł 28

Wymiana doświadczeń

Komisja zapewnia organizację wymiany doświadczeń między krajowymi organami państw członkowskich odpowiedzialnymi na mocy niniejszej dyrektywy za:

a)	politykę w obszarze notyfikowania;

b)	nadzór rynku.

Artykuł 29

Koordynacja jednostek notyfikowanych

Komisja zapewnia wprowadzenie i właściwą realizację koordynacji i współpracy między jednostkami notyfikowanymi na mocy niniejszej dyrektywy w formie sektorowego zespołu jednostek notyfikowanych.

Państwa członkowskie zapewniają udział notyfikowanych przez nie jednostek w pracach tego zespołu bezpośrednio lub przez wyznaczonych przedstawicieli.

ROZDZIAŁ 5

PROCEDURY OCHRONNE

Artykuł 30

Procedura postępowania w przypadku ciśnieniowych urządzeń transportowych stwarzających zagrożenie na poziomie krajowym

1.   Jeżeli organy nadzoru rynku jednego państwa członkowskiego podjęły działania zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub mają wystarczające powody, aby sądzić, że ciśnieniowe urządzenia transportowe objęte niniejszą dyrektywą stwarzają zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub innych aspektów ochrony interesów publicznych objętych niniejszą dyrektywą, dokonują w odniesieniu do danych ciśnieniowych urządzeń transportowych ocenę obejmującą wszystkie wymagania ustanowione w niniejszej dyrektywie. W miarę potrzeby właściwe podmioty gospodarcze współpracują z organami nadzoru rynku, w tym udzielając dostępu do swoich pomieszczeń i w stosownych przypadkach dostarczając próbki.

Jeżeli w trakcie tej oceny organy nadzoru rynku ustalą, że ciśnieniowe urządzenia transportowe nie spełniają wymagań określonych w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie, niezwłocznie żądają od właściwego podmiotu gospodarczego podjęcia wszelkich właściwych działań naprawczych w celu zapewnienia zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych z tymi wymaganiami, wycofania ciśnieniowych urządzeń transportowych z obrotu lub odzyskania ich w wyznaczonym przez siebie rozsądnym terminie, współmiernym z charakterem zagrożenia.

Organy nadzoru rynku powiadamiają o tym właściwą jednostkę notyfikowaną.

Artykuł 21 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 ma zastosowanie do działania naprawczego, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu.

2.   Jeżeli organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność nie ogranicza się wyłącznie do terytorium ich państwa, informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wynikach oceny i działaniach, których podjęcia zażądały od podmiotu gospodarczego.

3.   Podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie wszelkich właściwych działań naprawczych w odniesieniu do ciśnieniowych urządzeń transportowych, które udostępnił na rynku unijnym.

4.   Jeżeli odnośny podmiot gospodarczy nie podejmie odpowiednich działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, organy nadzoru rynku podejmują wszelkie odpowiednie środki tymczasowe w celu zakazania lub ograniczenia udostępniania ciśnieniowych urządzeń transportowych na ich rynku krajowym, wycofania urządzeń z obrotu lub ich odzyskania.

Niezwłocznie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje o tych środkach.

5.   Informacje, o których mowa w ust. 4, obejmują wszelkie dostępne informacje szczegółowe, w szczególności dane niezbędne do identyfikacji niezgodnych ciśnieniowych urządzeń transportowych, informacje na temat pochodzenia urządzeń, charakteru zarzucanej niezgodności i związanego z nią ryzyka oraz rodzaju i okresu obowiązywania podjętych środków krajowych, a także argumentację przedstawioną przez właściwy podmiot gospodarczy. Organy nadzoru rynku wskazują w szczególności, czy niezgodność wynika z:

a)	niespełnienia przez ciśnieniowe urządzenia transportowe wymagań dotyczących zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub innych aspektów ochrony interesów publicznych określonych w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE i w niniejszej dyrektywie; albo

b)	braków w normach lub kodeksach technicznych, o których mowa w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE lub w innych przepisach tej dyrektywy.

6.   Państwa członkowskie inne niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę, niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszystkich przyjętych środkach i przekazują wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności danych ciśnieniowych urządzeń transportowych, którymi dysponują, a w przypadku sprzeciwu wobec notyfikowanego środka krajowego, przedstawiają swoje zastrzeżenia.

7.   Jeżeli w terminie dwóch miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 4, żadne państwo członkowskie ani Komisja nie zgłosiły sprzeciwu wobec środka tymczasowego podjętego przez państwo członkowskie, środek ten uznaje się za uzasadniony.

8.   Państwa członkowskie zapewniają niezwłoczne podjęcie właściwych środków ograniczających w odniesieniu do danych ciśnieniowych urządzeń transportowych, takich jak wycofanie urządzeń z obrotu.

Artykuł 31

Procedura ochronna na poziomie Unii

1.   Jeżeli po zakończeniu procedury określonej w art. 30 ust. 3 i 4 zgłaszane są zastrzeżenia wobec środka podjętego przez państwo członkowskie lub jeżeli Komisja uznaje krajowy środek za sprzeczny z wiążącym Unię aktem prawnym, Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i właściwym podmiotem gospodarczym lub właściwymi podmiotami gospodarczymi oraz poddaje środek krajowy ocenie. Na podstawie wyników tej oceny Komisja podejmuje decyzję, czy dany środek krajowy jest uzasadniony.

Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich oraz niezwłocznie przekazuje ją państwom członkowskim i właściwemu podmiotowi gospodarczemu lub właściwym podmiotom gospodarczym.

2.   Jeżeli środek krajowy uznaje się za uzasadniony, wszystkie państwa członkowskie podejmują środki konieczne do zapewnienia wycofania z obrotu na ich rynkach niezgodnych ciśnieniowych urządzeń transportowych i informują o nich Komisję.

Jeżeli środek krajowy uznaje się za nieuzasadniony, dane państwo członkowskie wycofuje go.

3.   Jeżeli środek krajowy uznaje się za uzasadniony, a niezgodność ciśnieniowych urządzeń transportowych przypisuje się brakom w normach, o których mowa w art. 30 ust. 5 lit. b), Komisja informuje właściwą europejską organizację normalizacyjną lub organizacje normalizacyjne i może skierować sprawę do komitetu powołanego na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE (12). Przed wydaniem opinii Komitet może skonsultować się z właściwą europejską organizacją normalizacyjną lub organizacjami normalizacyjnymi.

Artykuł 32

Zgodne z wymaganiami ciśnieniowe urządzenia transportowe stwarzające zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa

1.   Jeżeli po przeprowadzeniu oceny zgodnie z art. 30 ust. 1 państwo członkowskie ustala, że ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa ludzkiego lub innych aspektów ochrony interesów publicznych, mimo że jest zgodne z wymaganiami dyrektywy 2008/68/WE i niniejszej dyrektywy, żąda od właściwego podmiotu gospodarczego podjęcia wszelkich właściwych środków w celu zapewnienia, aby ciśnieniowe urządzenia transportowe przy wprowadzaniu do obrotu nie stwarzały już zagrożenia, wycofania urządzeń z obrotu lub odzyskania ich w wyznaczonym przez siebie rozsądnym terminie współmiernym z rodzajem zagrożenia.

2.   Podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie działań naprawczych wobec wszystkich odnośnych ciśnieniowych urządzeń transportowych, które udostępnił na rynku lub użytkuje w całej Unii.

3.   Państwo członkowskie niezwłocznie informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Informacja ta obejmuje wszelkie dostępne szczegóły, w szczególności dane niezbędne do identyfikacji danych ciśnieniowych urządzeń transportowych, dane dotyczące pochodzenia i łańcucha dostaw urządzeń, rodzaju związanego z nimi zagrożenia oraz rodzaju i okresu obowiązywania podjętych środków krajowych.

4.   Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i właściwym podmiotem gospodarczym lub właściwymi podmiotami gospodarczymi oraz poddaje środki krajowe ocenie. Na podstawie wyników tej oceny Komisja podejmuje decyzję, czy środek krajowy jest uzasadniony i w razie potrzeby proponuje odpowiednie środki.

5.   Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich oraz niezwłocznie przekazuje ją państwom członkowskim i właściwemu podmiotowi gospodarczemu lub właściwym podmiotom gospodarczym.

Artykuł 33

Brak zgodności pod względem formalnym

1.   Bez uszczerbku dla art. 30, w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych ustaleń, wymaga ono od właściwego podmiotu gospodarczego usunięcia danej niezgodności:

a)	znak zgodności Pi został umieszczony z naruszeniem art. 12, 13, 14 lub 15;

b)	nie umieszczono znaku zgodności Pi;

c)	dokumentacja techniczna jest niedostępna albo niekompletna;

d)	nie zostały spełnione wymagania określone w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE oraz niniejszej dyrektywy.

2.   Jeżeli niezgodność, o której mowa w ust. 1, w dalszym ciągu nie zostanie usunięta, zainteresowane państwo członkowskie podejmuje wszelkie odpowiednie środki w celu ograniczenia lub zakazania udostępniania ciśnieniowych urządzeń transportowych na rynku lub zapewnia odzyskanie urządzeń lub ich wycofanie z obrotu.

ROZDZIAŁ 6

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 34

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie mogą na swoim terytorium utrzymać przepisy wymienione w załączniku II.

Państwa członkowskie, które utrzymują takie przepisy, informują o tym Komisję. Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie.

Artykuł 35

Dostosowanie do postępu technicznego i naukowego

Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do dostosowań załączników do niniejszej dyrektywy do postępu naukowego i technicznego, ze szczególnym uwzględnieniem dostosowań załączników do dyrektywy 2008/68/WE.

Do aktów delegowanych, o których mowa w niniejszym artykule, zastosowanie mają procedury ustanowione w art. 36, 37 i 38.

Artykuł 36

Wykonywanie oddelegowanych uprawnień

1.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 35, przyznaje się Komisji na czas nieokreślony.

2.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o nim jednocześnie Parlament Europejski i Radę.

3.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w art. 37 i 38.

Artykuł 37

Odwołanie oddelegowanych uprawnień

1.   Parlament Europejski lub Rada mogą w dowolnym momencie odwołać oddelegowane uprawnienia, o których mowa w art. 35.

2.   Instytucja wszczynająca procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o odwołaniu oddelegowanych uprawnień informuje o tym fakcie drugą instytucję oraz Komisję w rozsądnym czasie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując, których oddelegowanych uprawnień może dotyczyć odwołanie oraz ewentualne powody odwołania.

3.   Decyzja o odwołaniu kładzie kres delegacji uprawnień w niej wymienionych oraz wchodzi w życie bezzwłocznie lub z dniem w niej określonym. Nie ma ona wpływu na ważność już obowiązujących aktów delegowanych. Decyzja ta zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 38

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1.   W terminie dwóch miesięcy od dnia powiadomienia Parlament Europejski lub Rada mogą zgłosić sprzeciw wobec aktu delegowanego.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady okres ten można przedłużyć o dwa miesiące.

2.   Jeżeli po upływie tego okresu Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, akt ten publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

Akt delegowany może być opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego okresu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu.

3.   W przypadku sprzeciwu wobec aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady akt delegowany nie wchodzi w życie. Instytucja zgłaszająca sprzeciw wobec aktu delegowanego określa powody zgłoszenia sprzeciwu.

Artykuł 39

Uchylenie

Dyrektywy 76/767/EWG, 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG i 1999/36/WE tracą moc ze skutkiem od dnia 1 lipca 2011 r.

Odesłania do uchylonej dyrektywy 1999/36/WE traktuje się jak odesłania do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 40

Uznanie równoważności

1.   Świadectwa homologacji wzoru EWG dla ciśnieniowych urządzeń transportowych wydane zgodnie z dyrektywami 84/525/EWG, 84/526/EWG i 84/527/EWG oraz certyfikaty badania projektu WE wydane zgodnie z dyrektywą 1999/36/WE uznawane są za równoważne ze świadectwami homologacji typu, o których mowa w załącznikach do dyrektywy 2008/68/WE, i podlegają określonym w tych załącznikach przepisom dotyczącym ograniczonemu w czasie uznawaniu homologacji typu.

2.   Zawory i wyposażenie, o których mowa w art. 3 ust. 3 dyrektywy 1999/36/WE, opatrzone znakiem określonym w dyrektywie 97/23/WE (13) zgodnie z art. 3 ust. 4 dyrektywy 1999/36/WE mogą być nadal używane.

Artykuł 41

Obowiązki państw członkowskich

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zagwarantowania, że odnośne podmioty gospodarcze stosują się do przepisów określonych w rozdziałach 2 i 5. Państwa członkowskie zapewniają również podjęcie niezbędnych środków wykonawczych w odniesieniu do art. 12–15.

Artykuł 42

Transpozycja

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r. Niezwłocznie informują o nich Komisję.

Środki te przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3.   Niezależnie od ust. 1 państwa członkowskie zapewniają stosowanie art. 21 ust. 2 lit. d) najpóźniej ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r.

4.   Państwa członkowskie zapewniają stosowanie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych, o których mowa w ust. 1, do naczyń ciśnieniowych, ich zaworów i innego wyposażenia, używanych do przewozu towarów o numerach UN 1745, UN 1746 i UN 2495 najpóźniej od dnia 1 lipca 2013 r.

Artykuł 43

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 44

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

---

(1)  Opinia z dnia 17 lutego 2010 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 5 maja 2010 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 31 maja 2010 r.

(3)  Dz.U. L 138 z 1.6.1999, s. 20.

(4)  Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13.

(5)  Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82.

(6)  Dz.U. L 262 z 27.9.1976, s. 153.

(7)  Dz.U. L 300 z 19.11.1984, s. 1.

(8)  Dz.U. L 300 z 19.11.1984, s. 20.

(9)  Dz.U. L 300 z 19.11.1984, s. 48.

(10)  Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.

(11)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

(12)  Dyrektywa 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, s. 37).

(13)  Dyrektywa 97/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 maja 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych (Dz.U. L 181 z 9.7.1997, s. 1).

---

---

---

---

---

---