18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/1

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/3

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 810/2008 (2) przed przywozem wołowiny i cielęciny do Wspólnoty muszą być wydane świadectwa autentyczności. Wykaz organów upoważnionych do wystawiania świadectw autentyczności w krajach wywozu znajduje się w załączniku do tego rozporządzenia.

(2)

W Paragwaju zmieniono nazwę organu wydającego świadectwa autentyczności. Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 810/2008 wykaz znajdujący się w załączniku II do tego rozporządzenia należy zatem odpowiednio zmienić.

(3)

Aby uniknąć sytuacji, że nazwa organu wymienionego na niedawno wydanym świadectwie autentyczności różni się od nazwy organu wymienionego w rozporządzeniu (WE) nr 810/2008, zmiana do tego rozporządzenia powinna obowiązywać od dnia 1 lipca 2008 r., tj. od dnia rozpoczęcia roku, na który otwarto obecnie obowiązujące kontyngenty taryfowe. W odniesieniu do roku zakończonego dnia 30 czerwca 2008 r., w którym obowiązywały poprzednie kontyngenty taryfowe, Komisja nie otrzymała żadnych informacji o świadectwach autentyczności przedłożonych przez właściwe organy w Paragwaju.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

„—

SERVICIO NACIONAL DE CALIDAD Y SALUD ANIMAL, Dirección General de Calidad e Inocuidad de Productos de Origen Animal:”

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/4

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji, wobec braku przepisów wspólnotowych, przewiduje powiadamianie o nowych przepisach krajowych dotyczących między innymi zakazu lub ograniczenia stosowania niektórych innych substancji w produkcji określonej żywności oraz ocenę tych przepisów.

(2)

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 12 odczytywanym w powiązaniu z art. 11 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 w dniu 30 listopada 2007 r. władze Czech zgłosiły Komisji projekt dekretu ustanawiającego wymogi dotyczące suplementów diety i wzbogacania środków spożywczych, w szczególności jego art. 2 ust. 3 i art. 4, jak również załączniki 4 i 5.

(3)

Artykuł 2 ust. 3 projektu dekretu ustanawia poprzez załącznik 4 wykaz innych substancji w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1925/2006, jak również właściwe warunki stosowania tych substancji w produkcji suplementów diety.

(4)

Artykuły 2 ust. 3 i art. 4 projektu dekretu ustanawiają poprzez załącznik 5 wykaz roślin i innych substancji, których stosowanie w produkcji suplementów diety i środków spożywczych w ogólności jest zakazane.

(5)

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Komisja zasięgnęła opinii pozostałych państw członkowskich w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

(6)

Projekt dekretu w swym obecnym brzmieniu nie precyzuje, dlaczego substancje wymienione w załączniku 4 powinny być stosowane z określonymi w nim ograniczeniami ze względu na zdrowie publiczne.

(7)

Wobec braku zharmonizowanego prawodawstwa wspólnotowego państwa członkowskie utrzymują swoje kompetencje w zakresie regulowania produkcji i obrotu towarami na ich terytorium, nie naruszając przepisów art. 28 i 30 Traktatu WE.

(8)

W szczególności art. 2 ust. 3 projektu dekretu odczytywany w powiązaniu z załącznikiem 4 wydaje się sugerować, że stosowanie w produkcji suplementów diety substancji innych niż te wymienione w załączniku 4 nie jest dozwolone.

(9)

Nawet w przypadku gdyby wykazano, że załącznik 4 jest uzasadniony ze względów zdrowia publicznego, projekt dekretu nie określa sposobu traktowania produktów produkowanych lub wprowadzanych do obrotu zgodnie z prawem w innych państwach członkowskich, ale niespełniających wymogów ustanowionych w art. 2 ust. 3 i art. 4 dekretu.

(10)

Projekt dekretu nie zawiera żadnych przepisów gwarantujących swobodny przepływ suplementów diety produkowanych lub wprowadzanych do obrotu zgodnie z prawem w innych państwach członkowskich, które albo zawierają substancje wymienione w załączniku 4, ale nie spełniają ustanowionych w nim warunków, albo zawierają substancje inne niż te wymienione w załączniku 4 do dekretu, ani w formie klauzuli o wzajemnym uznawaniu, ani w formie procedury zatwierdzania umożliwiającej podmiotom gospodarczym włączenie takich substancji do krajowego wykazu substancji zatwierdzonych.

(11)

Zgodnie z art. 2 ust. 3 i art. 4 zgłoszonego dekretu odczytywanego w powiązaniu z jego załącznikiem 5, suplementy diety oraz środki spożywcze w ogólności nie zawierają substancji odurzających i psychotropowych, prekursorów kategorii 1 ani żadnych innych substancji, w przypadku których wykazano, że mają toksyczny, genotoksyczny, teratogeniczny, halucynogenny, odurzający lub każdy inny szkodliwy wpływ na ludzki organizm, ani żadnej z substancji wymienionej w załączniku 5 do dekretu. Zakaz stosowania niektórych innych substancji w produkcji suplementów diety i środków spożywczych w ogólności może być uzasadniony względami ochrony zdrowia i życia ludzi w rozumieniu art. 30 Traktatu WE.

(12)

Ze względu na to, że wymieniony artykuł przewiduje interpretowany w sposób ścisły wyjątek od zasady swobodnego przepływu towarów we Wspólnocie, władze krajowe, które się na niego powołują, powinny wykazać w każdym przypadku, uwzględniając krajowe zwyczaje żywieniowe oraz wyniki międzynarodowych badań naukowych, że ich zasady są niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony interesów, o których mowa w wymienionym przepisie, a w szczególności że wprowadzenie do obrotu przedmiotowych produktów stanowiłoby realne zagrożenie dla zdrowia publicznego.

(13)

Władze Czech nie przedstawiły żadnych dowodów uzasadniających ustanowienie wykazu substancji, których stosowanie w produkcji suplementów diety i ogólnie środków spożywczych jest zakazane.

(14)

Nawet w przypadku przedstawienia takich dowodów projekt dekretu nie zawiera żadnych przepisów gwarantujących swobodny przepływ suplementów diety i środków spożywczych w ogólności, produkowanych lub wprowadzanych do obrotu zgodnie z prawem w innych państwach członkowskich, które zawierają substancje zakazane przez dekret.

(15)

Projekt dekretu nie przedstawia zatem odpowiednich gwarancji, że przestrzegane są prawa podmiotów gospodarczych wynikające z art. 28 i 30 Traktatu WE.

(16)

W świetle powyższych spostrzeżeń Komisja wydała negatywną opinię na mocy art. 12 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1925/2006.

(17)

Należy zatem wezwać władze Czech, aby nie przyjmowały przedmiotowego projektu dekretu i odpowiednio go zmieniły, zgodnie z art. 28 i 30 Traktatu WE, uwzględniając spostrzeżenia zawarte w negatywnej opinii Komisji.

(18)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/7

(1)

Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że państwo członkowskie może, w okresie 12 lat od dnia notyfikacji wymienionej dyrektywy, zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji, podczas gdy prowadzone są stopniowe badania tych substancji w ramach programu prac.

(2)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) określają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie, w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje chloran.

(3)

Wpływ chloranu na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 1490/2002 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które mają przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 451/2000. W przypadku chloranu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy była Francja, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 26 lipca 2007 r.

(4)

Komisja przeprowadziła badanie chloranu zgodnie z art. 11a rozporządzenia (WE) nr 1490/2002. Projekt sprawozdania z przeglądu dotyczącego tej substancji został zweryfikowany przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowany w dniu 11 lipca 2008 r. w formie sprawozdania z przeglądu opracowanego przez Komisję.

(5)

Podczas badania tej substancji czynnej, uwzględniając uwagi państw członkowskich, Komitet ustalił, iż istnieją wyraźne przesłanki wskazujące, że może mieć ona szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka, biorąc pod uwagę w szczególności niedopuszczalne narażenie operatora, przy uwzględnieniu zaproponowanego tymczasowego dopuszczalnego poziomu narażenia operatora (AOEL). Ponadto dostępne informacje były niewystarczające, by ustalić ostateczny dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL) i ocenić przenikanie przedmiotowego metabolitu do wód gruntowych. W dotyczącym tej substancji sprawozdaniu z przeglądu wskazano ponadto inne zagrożenia wymienione przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w sprawozdaniu z oceny.

(6)

Komisja poprosiła powiadamiającego o przedstawienie uwag w odniesieniu do wyników badania chloranu oraz o poinformowanie jej, czy powiadamiający nadal chce utrzymać wniosek o wydanie zezwolenia dla substancji. Powiadamiający przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane. Jednak pomimo przedstawionych przez powiadamiającego argumentów nie udało się rozwiać istniejących obaw, a oceny dokonane na podstawie przedłożonych informacji nie wykazały, że można się spodziewać, by w ramach proponowanych warunków stosowania środki ochrony roślin zawierające chloran zasadniczo spełniały wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(7)

Nie należy zatem włączać chloranu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(8)

Należy podjąć odpowiednie środki, aby istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające chloran zostały wycofane w ustalonym czasie i nie były odnawiane oraz, aby nie były udzielane nowe zezwolenia na te produkty.

(9)

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie na likwidację, składowanie, wprowadzanie do obrotu lub zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających chloran powinien być ograniczony do dwunastu miesięcy w celu wykorzystania istniejących zapasów nie dłużej niż przez jeden kolejny sezon wegetacyjny, co zapewni dostępność środków ochrony roślin zawierających chloran przez osiemnaście miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(10)

Niniejsza decyzja nie wyklucza możliwości złożenia wniosku dla chloranu zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (4), w celu ewentualnego włączenia go do załącznika I.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające chloran zostały wycofane do dnia 10 maja 2009 r.;

b)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające chloran nie były udzielane ani odnawiane, począwszy od daty publikacji niniejszej decyzji.

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/9

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie wspólnotowym i krajowym. W rozporządzeniu tym przewidziano przyjęcie środków nadzwyczajnych, jeżeli jest ewidentne, że żywność lub pasze, które pochodzą ze Wspólnoty lub są przywożone z państwa trzeciego, prawdopodobnie stanowią poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt lub środowiska, lub jeżeli ryzyka tego nie można w zadowalającym stopniu ograniczyć środkami wprowadzanymi przez państwo(-a) członkowskie, którego(-ych) sprawa dotyczy.

(2)

We Wspólnocie potwierdzono wystąpienie ogniska zapalenia wątroby typu A u ludzi. Stwierdzono, że źródłem choroby było spożycie niektórych małży przywożonych z Peru, zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu A (HAV).

(3)

Zakażone małże należą do rodzaju urąbków (Donax spp.), a źródłem zakażenia jest najprawdopodobniej zakażenie wirusem wody na obszarach produkcji. W związku z tym inne małże również mogą być zakażone.

(4)

Ponieważ spożywanie tych małży stanowi poważne ryzyko dla zdrowia ludzi, należy zawiesić przywóz małży z Peru do Wspólnoty.

(5)

Ze względu na poważny charakter zakażenia zawieszenie powinno mieć zastosowanie do małży, które zostały wysłane do Wspólnoty przed datą wejścia w życie niniejszej decyzji, lecz które dotrą do wspólnotowych punktów kontroli granicznej po tej dacie.

(6)

Zawieszenia tego przywozu należy dokonać na poziomie Wspólnoty, aby zapewnić skuteczną i jednolitą ochronę zdrowia konsumentów we wszystkich państwach członkowskich.

(7)

Produkcja przegrzebków (Pectinidae) w Peru jest prowadzona w wydzielonych obszarach produkcji o niskiej gęstości populacji; obszary te są oddalone od potencjalnych źródeł zakażenia. Ponadto przegrzebki są przetwarzane w celu usunięcia narządów wewnętrznych, co ogranicza ryzyko zakażenia wirusem jadalnych części produktu. W związku z tym należy zezwolić na przywóz z Peru przegrzebków (Pectinidae) przetworzonych w podany wyżej sposób.

(8)

Ponadto wirus traci żywotność pod wpływem obróbki cieplnej. W związku z tym należy zezwolić na przywóz z Peru małży, które zostały poddane obróbce cieplnej zgodnie z wymogami określonymi w sekcji VII, rozdział II pkt A.5 lit. b) załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (2).

(9)

Władze Peru zobowiązały się do natychmiastowego wprowadzenia środków naprawczych oraz, w razie konieczności, do zezwolenia na inspekcję Komisji w najbliższych miesiącach. W związku z tym środki określone w niniejszej decyzji powinny być stosowane przez ograniczony czas, do dnia 31 marca 2009 r., bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie zmiany, uchylenia lub przedłużenia stosowania tych środków w świetle wszelkich nowych informacji związanych z ewolucją sytuacji w Peru oraz z wynikiem inspekcji prowadzonych przez jej służby.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

przegrzebki (Pectinidae) patroszone, pochodzące z akwakultury;

b)

małże, które poddano obróbce cieplnej zgodnie z sekcją VII rozdział II pkt A.5 lit. b) załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/11

(1)

Poszanowanie godności ludzkiej jest jedną z fundamentalnych zasad Unii Europejskiej, a do celów Unii należy promowanie pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, zwalczanie wykluczenia społecznego i dyskryminacji oraz propagowanie sprawiedliwości społecznej i ochrony socjalnej. Zgodnie z art. 137 ust. 1 lit. h) Traktatu, rolą Wspólnoty jest m.in. wspieranie i uzupełnianie działań państw członkowskich w zakresie integracji osób wyłączonych z rynku pracy. Artykuł 34 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej przewiduje prawo do pomocy społecznej i mieszkaniowej dla zapewnienia godnej egzystencji wszystkim osobom pozbawionym wystarczających środków.

(2)

Zalecenie Rady 92/441/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnych kryteriów dotyczących wystarczających środków i pomocy społecznej w ramach systemów ochrony socjalnej (1) jest nadal instrumentem odniesienia na potrzeby polityki Wspólnoty w zakresie ubóstwa i wykluczenia społecznego; treść zalecenia pozostaje w pełni aktualna, choć konieczne są dalsze działania w celu jego pełnego wprowadzenia w życie.

(3)

Od 1992 r. pojawiły się nowe instrumenty polityczne. Jednym z nich jest otwarta metoda koordynacji w dziedzinie ochrony socjalnej i integracji społecznej, której cele obejmują aktywną integrację społeczną wszystkich osób w drodze promowania uczestnictwa w rynku pracy oraz zwalczania ubóstwa i wykluczenia wśród najbardziej zmarginalizowanych osób i grup (2). Kolejnym instrumentem jest europejska strategia zatrudnienia, która zmierza m.in. do wzmocnienia integracji społecznej, zwalczania ubóstwa, zapobiegania wykluczeniu z rynku pracy oraz wspierania integracji zawodowej osób w niekorzystnej sytuacji (3).

(4)

Skala występowania ubóstwa i bezrobocia, a także coraz większa złożoność i wieloaspektowość problemów doświadczanych przez niektóre osoby i grupy, wymagają kompleksowej i zintegrowanej polityki (4). W ramach modernizacji systemów ochrony socjalnej odpowiednie wsparcie dochodu musi iść w parze z dostępem do rynku pracy i do wysokiej jakości usług w ramach skonsolidowanej strategii integracji społecznej (5). Strategia ta uzupełnia się całkowicie z modelem elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego (flexicurity), natomiast skierowana jest do osób wykluczonych z rynku pracy. Przyczynia się ona do realizacji strategii lizbońskiej, ułatwiając aktywizację i mobilność pracowników, a także stanowi istotny element społecznego wymiaru strategii UE w sprawie zrównoważonego rozwoju (6).

(5)

W toku stopniowego wdrażania niniejszego rozporządzenia należy brać pod uwagę priorytety krajowe i dostępność środków finansowych.

(6)

Niniejsze zalecenie oraz wdrażanie zawartych w nim wspólnych zasad pozostają bez uszczerbku dla stosowania prawa wspólnotowego, w tym przepisów dotyczących pomocy państwa i ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych (7), a także zasad Wspólnoty w zakresie zamówień publicznych.

(7)

Zgodnie z zasadą pomocniczości ustalanie poziomu wsparcia dochodu oraz określanie właściwego doboru środków politycznych w świetle rozmaitych sytuacji i potrzeb na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym jest w kompetencji państw członkowskich,

a)

spójne opracowanie polityki przy określeniu właściwego doboru i proporcji trzech wymiarów strategii aktywnej integracji, przy uwzględnieniu ich łącznego wpływu na integrację społeczną i ekonomiczną osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji oraz potencjalnego wzajemnego oddziaływania wspomnianych trzech wymiarów, w tym ich wzajemnej synergii i koniecznych kompromisów;

b)

zintegrowane wdrażanie wszystkich trzech wymiarów strategii aktywnej integracji w celu właściwego uwzględniania wielorakich przyczyn ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz w celu udoskonalania koordynacji między agencjami publicznymi i służbami realizującymi politykę aktywnej integracji;

c)

koordynacja polityki pomiędzy władzami lokalnymi, regionalnymi, krajowymi i na poziomie UE zgodnie z ich rolami, kompetencjami i priorytetami;

d)

aktywne uczestnictwo wszystkich właściwych podmiotów, w tym dotkniętych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, a także partnerów społecznych, organizacji pozarządowych i usługodawców, w opracowywaniu, wdrażaniu i ocenie strategii.

a)

wspierano wprowadzanie w życie praw podstawowych;

b)

propagowano równość płci i równe szanse dla wszystkich;

c)

uwzględniano z należytą uwagą złożoność niekorzystnej sytuacji wynikającej z wielorakich czynników oraz szczególne położenie i potrzeby różnych grup słabszych społecznie;

d)

brano pod uwagę okoliczności lokalne i regionalne oraz dążono do poprawy spójności terytorialnej;

e)

dbano o spójność z podejściem do polityki społecznej i polityki zatrudnienia opartym na cyklu życia, aby zapewnić wspieranie solidarności międzypokoleniowej i przerwać międzypokoleniowe dziedziczenie ubóstwa.

(i)

Przegląd, w miarę potrzeby, systemu ochrony socjalnej danego państwa członkowskiego w świetle wspólnych zasad wymienionych w ustępie B zalecenia 92/441/EWG. W szczególności, w ramach strategii aktywnej integracji, prawo do wystarczających zasobów powinno:

(ii)

Zapewnienie realizacji tego prawa zgodnie z praktycznymi wskazówkami zawartymi w ust. C(1), C(2) i C(3) zalecenia 92/441/EWG. W szczególności, przy określaniu poziomu zasobów koniecznych do godnego życia, należy wziąć pod uwagę standard życia i poziom cen w odniesieniu do rodzaju i wielkości gospodarstwa domowego w danym państwie członkowskim, z zastosowaniem odpowiednich wskaźników krajowych. W ramach aktywnej integracji należy zapewnić środki motywacyjne zachęcające do poszukiwania pracy w przypadku osób, których sytuacja umożliwia pracę, a także dostosować lub uzupełnić kwoty w celu zaspokojenia konkretnych potrzeb.

(i)

Propagowanie następujących wspólnych zasad w kontekście strategii aktywnej integracji:

(ii)

Wdrażanie powyższych zasad zgodnie z następującymi wskazówkami praktycznymi:

—

dostępność terytorialna i fizyczna, przystępność finansowa,

—

solidarność, równość szans wszystkich pracowników i osób korzystających z usług, właściwe uwzględnienie różnorodności osób korzystających,

—

inwestowanie w kapitał ludzki, warunki pracy i odpowiednią infrastrukturę fizyczną,

—

kompleksowy i skoordynowany charakter usług, opracowanych i świadczonych w sposób zintegrowany,

—

angażowanie osób korzystających i podejście dostosowane do zaspokajania różnorodnych potrzeb poszczególnych osób,

—

monitorowanie, ocena skuteczności i rozpowszechnianie najlepszych praktyk.

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/15

(1)

W dniu 15 października 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/677/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej (1) (operacja EUFOR Tchad/RCA).

(2)

Artykuł 10 ust. 3 tego wspólnego działania przewiduje, że szczegółowe ustalenia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umowy zgodnie z art. 24 Traktatu.

(3)

Po otrzymaniu upoważnienia od Rady w dniu 13 września 2004 r. prezydencja, wspomagana przez Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej/Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, wynegocjowała Umowę między Unią Europejską a Federacją Rosyjską w sprawie udziału Federacji Rosyjskiej w operacji EUFOR Tchad/RCA (zwaną dalej „umową”).

(4)

Umowa powinna zostać zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej,

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/21

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/22

18.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/s3