I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

17.4.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 107/6

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 340/2008

z dnia 16 kwietnia 2008 r.

w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 74 ust. 1 i art. 132,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Należy określić strukturę i wysokość opłat i należności pobieranych przez Europejską Agencję Chemikaliów, zwaną dalej „Agencją”, jak również zasady dokonywania płatności.

(2)

Struktura i wysokość opłat powinna uwzględniać prace, które mają być wykonywane przez Agencję i właściwe organy na podstawie wymogów rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, oraz powinna zostać ustalona na poziomie zapewniającym, że przychód z nich w połączeniu z innymi źródłami przychodów Agencji zgodnie z art. 96 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jest wystarczający do pokrycia kosztów świadczonych usług. Opłaty za rejestrację powinny również uwzględniać pracę, która może zostać wykonana na mocy tytułu VI rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(3)	Należy ustanowić opłaty z tytułu rejestracji substancji, których wysokość powinna być uzależniona od zakresu wielkości obrotu tymi substancjami. Jednakże nie należy pobierać opłat z tytułu rejestracji substancji objętych art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(4)	Należy pobierać opłaty specjalne z tytułu rejestracji półproduktów wyodrębnianych przedkładanych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(5)	Wnioski złożone zgodnie z art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 również powinny pociągać za sobą konieczność uiszczenia odpowiedniej opłaty.

(6)

Opłatę należy pobierać z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych. W szczególności opłata powinna być pobierana z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu, zmiany danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągającej za sobą zmianę jego osobowości prawnej oraz niektórych zmian w statusie informacji zawartych w dokumentach rejestracyjnych.

(7)

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 należy pobierać opłatę z tytułu zgłoszenia informacji dotyczących działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji (PPORD). Należność należy również pobierać z tytułu każdego wniosku o przedłużenie okresu zwolnienia PPORD.

(8)

Opłatę należy pobierać z tytułu złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia. Opłata powinna składać się z opłaty podstawowej obejmującej jedną substancję, jedno zastosowanie i jednego wnioskodawcę, oraz opłat dodatkowych za włączenie do wniosku każdej dodatkowej substancji, zastosowania lub wnioskodawcy. Należność należy pobierać również z tytułu przedłożenia sprawozdania z przeglądu.

(9)

Opłaty i należności ulgowe należy stosować w odniesieniu do niektórych przypadków wspólnego przedkładania informacji. Opłaty i należności ulgowe należy również pobierać od mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (2).

(10)

W przypadku wyłącznych przedstawicieli ustalenie, czy ma zastosowanie ulga dla MŚP, odbywa się na podstawie informacji dotyczących liczby pracowników, obrotu i bilansu producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, reprezentowanego przez danego wyłącznego przedstawiciela w związku z daną transakcją, w tym na podstawie odpowiednich informacji od przedsiębiorstw powiązanych i przedsiębiorstw partnerskich producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, zgodnie z zaleceniem 2003/361/WE.

(11)

Ulgi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy stosować na podstawie oświadczenia podmiotu, który twierdzi, iż jest uprawniony do ulgi. Należy zniechęcać do przedkładania fałszywych informacji poprzez nakładanie należności administracyjnych przez Agencję oraz, w stosownych przypadkach, odstraszającej grzywny przez państwa członkowskie.

(12)	Należy pobierać opłatę z tytułu jakichkolwiek odwołań wniesionych zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Wysokość opłaty powinna uwzględniać złożoność związanej z tym pracy.

(13)	Opłaty i należności należy pobierać wyłącznie w euro.

(14)

Część opłat i należności pobieranych przez Agencję należy przekazywać właściwym organom państw członkowskich, aby wynagrodzić je za pracę wykonaną przez sprawozdawców komitetów Agencji i, w stosownych przypadkach, za inne zadania przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006. Maksymalna część opłat i należności, jaka może zostać przekazana właściwym władzom państw członkowskich, powinna zostać określona przez Zarząd Agencji po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję.

(15)

Podczas określania wysokości kwot, jakie zostaną przekazane właściwym organom państw członkowskich, oraz ustalania koniecznych wynagrodzeń za wszelką inną pracę wykonaną dla Agencji Zarząd Agencji powinien przestrzegać zasady należytego zarządzania finansami określonej w art. 27 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (3). Zarząd powinien również zapewnić, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, przy uwzględnieniu istniejących i wieloletnich szacunkowych środków budżetowych, oraz powinien wziąć pod uwagę nakład pracy do wykonania przez właściwe organy państw członkowskich.

(16)

Terminy uiszczania opłat i należności pobieranych na mocy niniejszego rozporządzenia należy ustalać przy należytym uwzględnieniu terminów procedur przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006. W szczególności pierwszy termin wniesienia opłaty związanej z przedłożeniem dokumentacji rejestracyjnej lub z przedłożeniem aktualizacji powinien być ustalony przy uwzględnieniu terminów, w których Agencja musi przeprowadzić weryfikację kompletności. Podobnie, pierwszy termin wniesienia opłat związanych ze zgłoszeniem zwolnienia z obowiązku rejestracji działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji powinien być ustalany przy uwzględnieniu terminu przewidzianego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Jednakże Agencja powinna ustalić drugi rozsądny termin dla płatności nieuiszczonych przed wygaśnięciem pierwszego terminu.

(17)

Opłaty i należności przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy dostosować w celu uwzględnienia inflacji i w tym celu należy korzystać z Europejskiego Wskaźnika Cen Konsumpcyjnych opublikowanego przez Eurostat na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (4).

(18)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa wysokość i zasady uiszczania opłat i należności pobieranych przez Europejską Agencję Chemikaliów, zwaną dalej „Agencją”, jak przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

1)	„MŚP” oznacza mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE;

2)	„średnie przedsiębiorstwo” oznacza średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE;

3)	„małe przedsiębiorstwo” oznacza małe przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE;

4)	„mikroprzedsiębiorstwo” oznacza mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE.

ROZDZIAŁ II

OPŁATY I NALEŻNOŚCI

Artykuł 3

Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdej rejestracji substancji na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Jednakże nie pobiera się opłaty za rejestrację substancji w ilości od 1 do 10 ton, w przypadku gdy przedłożone dokumenty rejestracyjne zawierają wszystkie informacje wymagane w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jak przewidziano w art. 74 ust. 2 tego rozporządzenia.

2. Jeżeli przedłożone dokumenty rejestracyjne substancji w ilości od 1 do 10 ton nie zawierają wszystkich informacji wymaganych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Agencja pobiera każdorazowo opłatę z tytułu rejestracji substancji w ilości 10 ton lub większej, jak określono w załączniku I.

3. W przypadku wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku I.

Jednakże jeśli rejestrujący przedkłada osobno część wymaganych informacji, o których mowa w art. 10 lit. a) ppkt (iv), (vi), (vii) i (ix) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera od tego rejestrującego opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku I tabela 2.

5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.

Jednakże faktury związane z rejestracją wstępnie zarejestrowanej substancji, przedkładane Agencji w ciągu dwóch miesięcy przed odpowiednim terminem rejestracji określonym w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, opłacane są w ciągu 30 dni od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.

6. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 5, Agencja ustala drugi termin płatności. Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, wówczas rejestracja zostaje odrzucona.

7. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty w określonym terminie rejestracja została odrzucona, opłaty uiszczone w związku z tą rejestracją nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane rejestrującemu.

Artykuł 4

Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdej rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych półproduktów wyodrębnianych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Jednakże nie pobiera się opłaty za rejestrację półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych produktów wyodrębnianych w ilości od 1 do 10 ton, w przypadku gdy przedłożone dokumenty rejestracyjne zawierają wszystkie informacje wymagane w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jak przewidziano w art. 74 ust. 2 tego rozporządzenia.

Opłaty określone w niniejszym artykule mają zastosowanie wyłącznie do rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych produktów wyodrębnianych, przedkładanych do rejestracji na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W przypadku rejestracji półproduktów wymagających informacji określonych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 zastosowanie mają opłaty określone w art. 3 do niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli przedłożone dokumenty rejestracyjne półproduktu wyodrębnianego w miejscu wytwarzania lub transportowanego produktu wyodrębnianego w ilości od 1 do 10 ton nie zawierają wszystkich informacji wymaganych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Agencja pobiera każdorazowo opłatę z tytułu rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych półproduktów wyodrębnianych w ilości 10 ton lub większej, jak określono w załączniku II.

3. W przypadku wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku II.

Jednakże w sytuacji, gdy rejestrujący przedkłada osobno część wymaganych informacji, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. c) i d) lub w art. 18 ust. 2 lit. c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera od tego rejestrującego opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku II tabela 2.

5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.

Artykuł 5

Opłaty z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Jednakże Agencja nie pobiera opłaty z tytułu następujących aktualizacji dokumentów rejestracyjnych:

a)	zmniejszenia zakresu wielkości obrotu;

b)	zwiększenia zakresu wielkości obrotu, jeżeli rejestrujący uiścił już opłatę za większy zakres wielkości obrotu;

c)	zmiany statusu rejestrującego lub jego danych identyfikacyjnych, pod warunkiem że nie jest ona związana ze zmianą osobowości prawnej;

d)	zmiany składu substancji;

e)	informacji o nowych zastosowaniach, w tym o zastosowaniach odradzanych;

f)	informacji o nowych zagrożeniach stwarzanych przez substancję;

g)	zmiany w klasyfikacji lub oznakowaniu substancji;

h)	zmiany raportu bezpieczeństwa chemicznego;

i)	zmiany wytycznych dotyczących bezpiecznego stosowania;

j)	powiadomienia o potrzebie przeprowadzenia badania wymienionego w załączniku IX lub załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

k)	wniosku o udostępnienie uprzednio utajnionych informacji.

2. Agencja pobiera opłatę z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu, jak określono w załączniku III tabele 1 i 2.

Agencja pobiera opłatę z tytułu innych aktualizacji, jak określono w załączniku III tabele 3 i 4.

3. W przypadku aktualizacji wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego przedkładającego aktualizację, jak określono w załączniku III.

Jednakże jeśli część wymaganych informacji, o których mowa w art. 10 lit. a) ppkt (iv), (vi), (vii) i (ix), art. 17 ust. 2 lit. c) i d) lub art. 18 ust. 2 lit. c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jest składana osobno, Agencja pobiera opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku III.

Jednakże w przypadku aktualizacji wymagających zmiany danych identyfikacyjnych rejestrującego ulgę dla MŚP stosuje się jedynie w przypadku gdy nowym rejestrującym jest MŚP.

5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.

6. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 5, Agencja ustala drugi termin płatności.

W przypadku aktualizacji zakresu wielkości obrotu przedłożonej zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, rejestracja zostaje odrzucona.

W przypadku innych aktualizacji, jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, aktualizacja zostaje odrzucona po udzieleniu przez Agencję formalnego ostrzeżenia rejestrującemu.

7. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty w określonym terminie aktualizacja została odrzucona, opłaty uiszczone w związku z tą aktualizacją nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane rejestrującemu.

Artykuł 6

Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdego wniosku złożonego na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2. Agencja pobiera opłatę z tytułu każdej pozycji, w odniesieniu do której został złożony wniosek, jak określono w załączniku IV.

W przypadku wniosku dotyczącego podsumowań przebiegu badań lub szczegółowych podsumowań przebiegu badań Agencja pobiera opłatę za każde podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań będące przedmiotem złożonego wniosku.

3. W przypadku wniosku odnoszącego się do wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku IV.

4. Jeżeli wniosek został złożony przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku IV tabela 2.

5. Dzień, w którym Agencja otrzyma opłatę uiszczoną z tytułu wniosku, jest uznawany za dzień przyjęcia wniosku.

Artykuł 7

Opłaty i należności z tytułu zgłoszeń przedłożonych na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak określono w tabeli 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia, za każde zgłoszenie zwolnienia z ogólnego obowiązku rejestracji w zakresie działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji, zwanych dalej „PPORD”, na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Jeżeli zgłoszenie zostało złożone przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku V tabela 1.

2. Agencja pobiera opłatę, jak określono w tabeli 2 załącznika V do niniejszego rozporządzenia, za każdy wniosek o przedłużenie zwolnienia z ogólnego obowiązku rejestracji w zakresie PPORD, na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Jeżeli wniosek został złożony przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku V tabela 2.

3. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 są uiszczane w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję producenta, importera lub wytwórcy wyrobu przedkładającego zgłoszenie o wystawieniu faktury.

Należności wymagane na mocy ust. 2 są uiszczane w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję producenta, importera lub wytwórcy wyrobu wnioskującego o przedłużenie o wystawieniu faktury.

4. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 3, Agencja ustala drugi termin płatności.

Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, zgłoszenie lub wniosek o przedłużenie zostają odrzucone.

5. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty lub należności w określonym terminie, zgłoszenie lub wniosek o przedłużenie zostają odrzucone, opłaty lub należności uiszczone w związku z tym zgłoszeniem lub wnioskiem o przedłużenie nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane osobie składającej zgłoszenie lub wniosek.

Artykuł 8

Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, z tytułu każdego wniosku o udzielenie zezwolenia dla substancji na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2. Agencja pobiera opłatę podstawową z tytułu każdego wniosku o udzielenie zezwolenia dla substancji, jak określono w załączniku VI. Opłata podstawowa obejmuje wniosek o udzielenie zezwolenia dla jednej substancji, jednego zastosowania i jednego wnioskodawcy.

Agencja pobiera opłatę dodatkową, jak określono w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, z tytułu każdego dodatkowego zastosowania, od każdej dodatkowej substancji, która odpowiada definicji grupy substancji określonej w sekcji 1.5 załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i która jest objęta wnioskiem, oraz od każdego dodatkowego wnioskodawcy, który jest stroną wniosku.

Do celów niniejszego ustępu, każdy scenariusz narażenia uznaje się za oddzielne zastosowanie.

3. Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez średnie przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest średnie przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 2.

Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez małe przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest małe przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 3.

Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez jedno lub więcej mikroprzedsiębiorstw, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 4.

4. Dzień, w którym Agencja otrzyma opłatę uiszczoną za wniosek o udzielenie zezwolenia, jest uznawany za dzień przyjęcia wniosku.

Artykuł 9

Należności z tytułu przeglądów zezwoleń na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera należność, jak przewidziano w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, z tytułu przedłożenia każdego sprawozdania z przeglądu na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2. Agencja pobiera należność podstawową z tytułu przedłożenia każdego sprawozdania z przeglądu, jak określono w załączniku VII. Należność podstawowa obejmuje przedłożenie sprawozdania z przeglądu dla jednej substancji, jednego zastosowania i jednego wnioskodawcy.

Agencja pobiera dodatkową należność, jak określono w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia, z tytułu każdego dodatkowego zastosowania, od każdej dodatkowej substancji, która odpowiada definicji grupy substancji określonej w sekcji 1.5 załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i która jest objęta sprawozdaniem z przeglądu, oraz od każdego dodatkowego podmiotu objętego sprawozdaniem z przeglądu.

Do celów niniejszego ustępu, każdy scenariusz narażenia uznaje się za oddzielne zastosowanie.

3. Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez średnie przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest średnie przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 2.

Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez małe przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest małe przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 3.

Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez jedno lub więcej mikroprzedsiębiorstw, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 4.

4. Dzień, w którym Agencja otrzyma należność z tytułu przedłożenia sprawozdania z przeglądu, jest uznawany za dzień przyjęcia sprawozdania.

Artykuł 10

Opłaty z tytułu odwołań od decyzji Agencji na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

1. Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia, za każde wniesienie odwołania od decyzji Agencji na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2. Jeżeli odwołanie zostało wniesione przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku VIII tabela 2.

3. Jeżeli odwołanie zostanie uznane przez Radę Odwoławczą za niedopuszczalne, opłata nie jest zwracana.

4. Agencja zwraca opłatę pobraną zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli dyrektor wykonawczy Agencji skoryguje decyzję zgodnie z art. 93 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub jeżeli odwołanie zostało rozpatrzone na korzyść osoby odwołującej się.

5. Odwołanie nie jest uznawane za przyjęte przez Komisję Odwoławczą do czasu otrzymania przez Agencję stosownej opłaty.

Artykuł 11

Pozostałe należności

1. Można pobrać należność z tytułu usług o charakterze administracyjnym i technicznym, świadczonych przez Agencję na wniosek strony, które nie są objęte inną opłatą lub należnością przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu. Wysokość należności uwzględnia nakład wykonanej pracy.

Jednakże należności nie są pobierane z tytułu pomocy udzielanej przez centrum informacyjne oraz z tytułu wsparcia dla państw członkowskich przewidzianego art. 77 ust. 2 lit. h) oraz i) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Dyrektor wykonawczy Agencji może podjąć decyzję o niepobieraniu należności od organizacji międzynarodowych lub państw zgłaszających się do Agencji o pomoc.

2. Należności z tytułu usług administracyjnych są uiszczane w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję o wystawieniu faktury.

3. W sytuacji gdy płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 2, Agencja ustala drugi termin płatności.

Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, Agencja odrzuca wniosek.

4. Należności z tytułu usług technicznych są uiszczane przed skorzystaniem z tej usługi, wobec braku postanowień umownych zabraniających takiego postępowania.

5. Zarząd Agencji sporządza klasyfikację usług i należności i przyjmuje ją po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję.

Artykuł 12

Wyłączni przedstawiciele

W przypadku wyłącznych przedstawicieli, o których mowa w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, ustalenia, czy ma zastosowanie ulga dla MŚP, dokonuje się na podstawie informacji dotyczących liczby pracowników, obrotu i bilansu producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, reprezentowanego przez danego wyłącznego przedstawiciela w związku z daną transakcją, w tym na podstawie odpowiednich informacji z przedsiębiorstw powiązanych i przedsiębiorstw partnerskich producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, zgodnie z zaleceniem 2003/361/WE.

Artykuł 13

Ulgi i zwolnienie z opłaty

1. Osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, iż jest uprawniona do ulgowej opłaty lub należności na mocy art. 3 do 10, powiadamia o tym Agencję w chwili składania dokumentów rejestracyjnych, aktualizacji dokumentów rejestracyjnych, wniosku, zgłoszenia, wniosku o udzielenie zezwolenia, sprawozdania z przeglądu lub odwołania, którego złożenie pociąga za sobą konieczność uiszczenia opłaty.

2. Osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, iż jest zwolniona z opłaty na mocy art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, informuje o tym Agencję w chwili składania dokumentów rejestracyjnych.

3. Agencja może w dowolnym czasie zażądać dowodów potwierdzających spełnienie wymogów dla zastosowania ulgowych opłat lub należności, lub dla zwolnienia z opłat.

4. Jeżeli osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, że jest uprawniona do ulgi lub zwolnienia z opłaty, nie może udowodnić, że jest do takiej ulgi lub zwolnienia uprawniona, wówczas Agencja pobiera pełną opłatę lub należność oraz opłatę administracyjną.

Jeżeli osoba fizyczna lub prawna, która twierdziła, że jest uprawniona do ulgi, uiściła ulgową opłatę lub należność, ale nie może udowodnić, że jest do takiej ulgi uprawniona, wówczas Agencja pobiera wyrównanie do pełnej opłaty lub należności oraz opłatę administracyjną.

Ustępy 2, 3 i 5 stosuje się mutatis mutandis.

ROZDZIAŁ III

WYPŁATA WYNAGRODZENIA PRZEZ AGENCJĘ

Artykuł 14

Przekazanie środków państwom członkowskim

1. Część opłat i należności pobranych na mocy niniejszego rozporządzenia jest przekazywana właściwym organom państw członkowskich w następujących przypadkach:

a)	jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia Agencję o zakończeniu procedury oceny substancji zgodnie z art. 46 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

b)	jeżeli właściwy organ powołał członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka na sprawozdawcę w kontekście procedury udzielenia zezwolenia, w tym również w kontekście przeglądu;

c)	jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych na sprawozdawcę w kontekście procedury udzielenia zezwolenia, w tym również w kontekście przeglądu;

d)	jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka na sprawozdawcę w kontekście procedury wprowadzania ograniczeń;

e)	jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych na sprawozdawcę w kontekście procedury wprowadzania ograniczeń;

f)	w stosownych przypadkach, na inne zadania wykonywane przez właściwe organy na wniosek Agencji.

Jeżeli Komitety, o których mowa w niniejszym ustępie, postanawiają powołać współsprawozdawcę, przekazywane środki są dzielone między sprawozdawcę i współsprawozdawcę.

2. Wysokość środków należnych za każde z zadań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu oraz maksymalna część opłat i należności, jaka może zostać przekazana właściwym organom państw członkowskich, a także jakiekolwiek inne uzgodnienia konieczne do przekazania środków, są ustalane przez Zarząd Agencji po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję. Podczas ustalania wysokości środków, jakie zostaną przekazane, Zarząd Agencji postępuje zgodnie z zasadami gospodarności, efektywności i skuteczności w rozumieniu art. 27 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Zarząd dokłada również starań, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006, mając na uwadze jej obecne środki budżetowe oraz wieloletnie szacunki dochodów, przy uwzględnieniu dotacji wspólnotowych, oraz bierze pod uwagę nakład pracy właściwych organów państw członkowskich.

3. Przekazy środków przewidziane w ust. 1 są dokonywane wyłącznie po otrzymaniu przez Agencję odpowiedniego sprawozdania.

Jednakże Zarząd Agencji może zezwolić na płatność z góry lub płatności zaliczkowe zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

4. Przekazy środków przewidziane w ust. 1 lit. b) do e) mają na celu wynagrodzenie właściwych organów państw członkowskich za pracę sprawozdawcy i współsprawozdawcy oraz za wszelkie inne wsparcie o charakterze naukowym i technicznym oraz pozostają one bez uszczerbku dla zobowiązania państw członkowskich do niewydawania jakichkolwiek instrukcji stojących w sprzeczności z niezależnością Agencji.

Artykuł 15

Inne wynagrodzenia

Ustalając wysokość płatności dokonywanych w celu wynagrodzenia ekspertów lub dokooptowanych członków Komitetów za pracę wykonaną na rzecz Agencji zgodnie z art. 87 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Zarząd Agencji uwzględnia nakład wykonanej pracy oraz postępuje zgodnie z zasadami gospodarności, efektywności i skuteczności w rozumieniu art. 27 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Zarząd dokłada również starań, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006, mając na uwadze jej obecne środki budżetowe oraz wieloletnie szacunki dochodów, przy uwzględnieniu dotacji wspólnotowych.

ROZDZIAŁ IV

PŁATNOŚCI

Artykuł 16

Sposób dokonywania płatności

1. Opłaty i należności są uiszczane w euro.

2. Płatności są dokonywane wyłącznie po wystawieniu faktury przez Agencję, z wyjątkiem płatności należnych na mocy art. 10.

3. Płatności są dokonywane przelewem na rachunek bankowy Agencji.

Artykuł 17

Identyfikacja płatności

1. W przypadku każdej płatności w polu odniesienia musi być podany numer faktury, z wyjątkiem płatności należnych na mocy art. 10.

W przypadku płatności należnych na mocy art. 10 w polu odniesienia podaje się dane identyfikacyjne osoby (osób) odwołującej się (odwołujących się) oraz, jeśli jest dostępny, numer decyzji, od której wniesiono odwołanie.

2. Jeżeli nie można ustalić celu płatności, Agencja określa termin, w którym płatnik musi powiadomić na piśmie, jaki jest cel płatności. Jeśli Agencja nie otrzyma przed upływem tego terminu pisemnego powiadomienia o celu płatności, wówczas płatność uznaje się za nieważną, a daną kwotę zwraca się płatnikowi.

Artykuł 18

Termin płatności

1. Dzień, w którym pełna kwota płatności została wpłacona na rachunek bankowy należący do Agencji, jest uważany za dzień, w którym została dokonana płatność.

2. Płatność jest uważana za dokonaną w terminie, jeżeli za pomocą wystarczających dowodów wykazano, że przed upływem odpowiedniego terminu płatnik zlecił przelew na rachunek bankowy podany na fakturze.

Wystarczającym dowodem jest wystawione przez instytucję finansową potwierdzenie wydania polecenia przelewu. Jednakże jeśli przelew musi zostać dokonany przy wykorzystaniu systemu elektronicznych rozliczeń bankowych SWIFT, potwierdzenie wydania polecenia przelewu ma formę kopii sprawozdania SWIFT, opieczętowanej i podpisanej przez odpowiednio upoważnionego urzędnika instytucji finansowej.

Artykuł 19

Niewystarczająca płatność

1. Termin płatności uważa się za dotrzymany jedynie wtedy, jeżeli pełna kwota opłaty lub należności została uiszczona w terminie.

2. Jeżeli faktura odnosi się do grupy transakcji, Agencja może przypisać dowolną niedopłatę do każdej z odpowiednich transakcji. Kryteria przypisywania płatności określa Zarząd Agencji.

Artykuł 20

Zwrot nadpłat

1. Dyrektor wykonawczy Agencji określa i publikuje na stronie internetowej Agencji tryb dokonywania zwrotu nadpłaconej opłaty lub należności płatnikowi.

Jednakże jeżeli wysokość nadpłaty wynosi mniej niż 100 EUR, a zainteresowana strona nie zażądała wyraźnie zwrotu nadpłaty, kwota ta nie jest zwracana.

2. Zaliczenie kwot nadpłat na poczet przyszłych płatności na rzecz Agencji nie jest możliwe.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 21

Preliminarz tymczasowy

Podczas sporządzania preliminarza łącznych wydatków i dochodów Agencji na kolejny rok finansowy, zgodnie z art. 96 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Zarząd uwzględnia specjalny preliminarz tymczasowy dochodów z opłat i należności, które nie łączą się z dochodami pochodzącymi z dotacji wspólnotowych.

Artykuł 22

Przegląd

1. Opłaty i należności przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są przedmiotem corocznego przeglądu w oparciu o wskaźnik inflacji mierzony za pomocą Europejskiego Wskaźnika Cen Konsumpcyjnych publikowanego przez Eurostat na mocy rozporządzenia (WE) nr 2494/95. Pierwszy przegląd odbędzie się do dnia 1 czerwca 2009 r.

2. Komisja poddaje również niniejsze rozporządzenie ciągłemu przeglądowi w świetle istotnych informacji udostępnianych w związku z założeniami, na podstawie których ustalane są przewidywane dochody i wydatki Agencji. Najpóźniej do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja przeprowadzi przegląd niniejszego rozporządzenia w celu jego zmiany, w stosownych przypadkach, uwzględniając w szczególności koszty Agencji i powiązane koszty usług świadczonych przez właściwe organy państw członkowskich.

Artykuł 23

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2008 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1. Sprostowane w Dz.U. L 136 z 29.5.2007, s. 3. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1354/2007 (Dz.U. L 304 z 22.11.2007, s. 1).

(2) Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36.

(3) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).

(4) Dz.U. L 257 z 27.10.1995, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty standardowe

(w EUR)
	Indywidualne przedłożenie informacji	Wspólne przedłożenie informacji
Opłata za substancje w ilości od 1 do 10 ton	1 600	1 200
Opłata za substancje w ilości od 10 do 100 ton	4 300	3 225
Opłata za substancje w ilości od 100 do 1 000 ton	11 500	8 625
Opłata za substancje w ilości powyżej 1 000 ton	31 000	23 250

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla MŚP

(w EUR)
	Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)
Opłata za substancje w ilości od 1 do 10 ton	1 120	840	640	480	160	120
Opłata za substancje w ilości od 10 do 100 ton	3 010	2 258	1 720	1 290	430	323
Opłata za substancje w ilości od 100 do 1 000 ton	8 050	6 038	4 600	3 450	1 150	863
Opłata za substancje w ilości powyżej 1 000 ton	21 700	16 275	12 400	9 300	3 100	2 325

ZAŁĄCZNIK II

Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych/na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub art. 18 ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty standardowe

(EUR)
	Indywidualne przedłożenie informacji	Wspólne przedłożenie informacji
Opłata	1 600	1 200

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla MŚP

(EUR)

Średnie przedsiębiorstwo

(Indywidualne przedłożenie informacji)

Średnie przedsiębiorstwo

(Wspólne przedłożenie informacji)

Małe przedsiębiorstwo

(Indywidualne przedłożenie informacji)

Małe przedsiębiorstwo

(Wspólne przedłożenie informacji)

Mikro przedsiębiorstwo

(Indywidualne przedłożenie informacji)

Mikro przedsiębiorstwo

(Wspólne przedłożenie informacji)

Opłata

1 120

840

640

480

160

120

ZAŁĄCZNIK III

Opłaty z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Standardowe opłaty z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu

(EUR)
	Indywidualne przedłożenie informacji	Wspólne przedłożenie informacji
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 10–100 ton	2 700	2 025
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 100–1 000 ton	9 900	7 425
Od zakresu 1–10 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	29 400	22 050
Od zakresu 10–100 ton do zakresu 100–1 000 ton	7 200	5 400
Od zakresu 10–100 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	26 700	20 025
Od zakresu 100–1 000 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	19 500	14 625

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla MŚP z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu

(EUR)
	Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 10–100 ton	1 890	1 418	1 080	810	270	203
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 100–1 000 ton	6 930	5 198	3 960	2 970	990	743
Od zakresu 1–10 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	20 580	15 435	11 760	8 820	2 940	2 205
Od zakresu 10–100 ton do zakresu 100–1 000 ton	5 040	3 780	2 880	2 160	720	540
Od zakresu 10–100 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	18 690	14 018	10 680	8 010	2 670	2 003
Od zakresu 100–1 000 ton do zakresu powyżej 1 000 ton	13 650	10 238	7 800	5 850	1 950	1 463

Tabela 3

Opłaty z tytułu innych aktualizacji

(EUR)
Rodzaj aktualizacji
Zmiana danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągająca za sobą zmianę jego osobowości prawnej	1 500
Rodzaj aktualizacji	Indywidualne przedłożenie informacji	Wspólne przedłożenie informacji
Zmiana udzielonego dostępu do informacji zawartych we wniosku (na jedną pozycję)	1 500	1 125

Tabela 4

Opłaty ulgowe dla MŚP z tytułu innych aktualizacji

(EUR)
Rodzaj aktualizacji	Średnie przedsiębiorstwo		Małe przedsiębiorstwo		Mikroprzedsiębiorstwo
Zmiana danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągająca za sobą zmianę jego osobowości prawnej	1 050		600		150
Rodzaj aktualizacji	Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)
Zmiana udzielonego dostępu do informacji zawartych we wniosku (na jedną pozycję)	1 050	788	600	450	150	113

ZAŁĄCZNIK IV

Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty standardowe

(EUR)
Pozycje, dla których wnioskowana jest poufność	Indywidualne przedłożenie informacji	Wspólne przedłożenie informacji
Stopień czystości substancji i/lub dane identyfikujące zanieczyszczenia lub dodatki	4 500	3 375
Odpowiedni zakres wielkości obrotu	1 500	1 125
Podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań	4 500	3 375
Informacje zawarte w karcie charakterystyki	3 000	2 250
Nazwa handlowa substancji	1 500	1 125
Nazwa IUPAC dla niebezpiecznych substancji niewprowadzonych	1 500	1 125
Nazwa IUPAC dla substancji niebezpiecznych wykorzystywanych jako półprodukty, w badaniach naukowych i rozwoju lub działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji	1 500	1 125

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla MŚP

(EUR)
Pozycje, dla których wnioskowana jest poufność	Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji)	Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji)
Stopień czystości substancji i/lub dane identyfikujące zanieczyszczenia lub dodatki	3 150	2 363	1 800	1 350	450	338
Odpowiedni zakres wielkości obrotu	1 050	788	600	450	150	113
Podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań	3 150	2 363	1 800	1 350	450	338
Informacje zawarte w karcie charakterystyki	2 100	1 575	1 200	900	300	225
Nazwa handlowa substancji	1 050	788	600	450	150	113
Nazwa IUPAC dla niebezpiecznych substancji niewprowadzonych	1 050	788	600	450	150	113
Nazwa IUPAC dla substancji niebezpiecznych wykorzystywanych jako półprodukty, w badaniach naukowych i rozwoju lub działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji	1 050	788	600	450	150	113

ZAŁĄCZNIK V

Opłaty i należności z tytułu zgłoszeń PPORD przedłożonych na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty z tytułu zgłoszeń PPORD

(EUR)
Opłata standardowa	500
Opłata ulgowa dla średnich przedsiębiorstw	350
Opłata ulgowa dla małych przedsiębiorstw	200
Opłata ulgowa dla mikroprzedsiębiorstw	50

Tabela 2

Należności z tytułu przedłużenia okresu zwolnienia PPORD

(EUR)
Należność standardowa	1 000
Należność ulgowa dla średnich przedsiębiorstw	700
Należność ulgowa dla małych przedsiębiorstw	400
Należność ulgowa dla mikroprzedsiębiorstw	100

ZAŁĄCZNIK VI

Opłaty z tytułu złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty standardowe

Opłata podstawowa	50 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedną substancję	10 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie	10 000 EUR
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą nie jest MŚP: 37 500 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla średnich przedsiębiorstw

Opłata podstawowa	40 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedną substancję	8 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie	8 000 EUR
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 3

Opłaty ulgowe dla małych przedsiębiorstw

Opłata podstawowa	25 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedną substancję	5 000 EUR
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie	5 000 EUR
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 4

Opłaty ulgowe dla mikroprzedsiębiorstw

Opłata podstawowa	7 500 EUR
Dodatkowa opłata za jedną substancję	1 500 EUR
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie	1 500 EUR
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę	Dodatkowy wnioskodawca: 5 625 EUR

ZAŁĄCZNIK VII

Należności z tytułu przeglądu zezwolenia na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Należności standardowe

Należność podstawowa	50 000 EUR
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie	10 000 EUR
Dodatkowa należność za jedną substancję	10 000 EUR
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę	Dodatkowy wnioskodawca nie jest MŚP: 37 500 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 2

Należności ulgowe dla średnich przedsiębiorstw

Należność podstawowa	40 000 EUR
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie	8 000 EUR
Dodatkowa należność za jedną substancję	8 000 EUR
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 3

Należności ulgowe dla małych przedsiębiorstw

Należność podstawowa	25 000 EUR
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie	5 000 EUR
Dodatkowa należność za jedną substancję	5 000 EUR
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

Tabela 4

Należności ulgowe dla mikroprzedsiębiorstw

Należność podstawowa	7 500 EUR
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie	1 500 EUR
Dodatkowa należność za jedną substancję	1 500 EUR
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę	Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR

ZAŁĄCZNIK VIII

Opłaty z tytułu odwołań wniesionych na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Tabela 1

Opłaty standardowe

(EUR)
Odwołanie od decyzji podjętej na mocy:	Opłata
Artykuł 9 lub 20 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	2 200
Artykuł 27 lub 30 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	4 400
Artykuł 51 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	6 600

Tabela 2

Opłaty ulgowe dla MŚP

(EUR)
Odwołanie od decyzji podjętej na mocy:	Opłata
Artykuł 9 lub 20 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	1 800
Artykuł 27 lub 30 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	3 600
Artykuł 51 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006	5 400

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

17.4.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 107/32

DECYZJA KOMISJI

z dnia 5 marca 2008 r.

ustanawiająca standardowy dokument dla nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego określonych w dyrektywie Rady 2006/117/Euratom

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 793)

(2008/312/Euratom)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając dyrektywę 2006/117/Euratom z dnia 20 listopada 2006 r. w sprawie nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego (1), w szczególności jej art. 17 ust. 2,

po otrzymaniu opinii od Komitetu Doradczego ustanowionego zgodnie z procedurą określoną w art. 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Komisja jest zobowiązana ustanowić nowy standardowy dokument, który ma być stosowany do przemieszczania odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego w zakresie dyrektywy 2006/117/Euratom.

(2)

Wymagane jest, by nowy standardowy dokument stosowany był w odniesieniu do przemieszczania odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego między państwami członkowskimi oraz do przywozu na obszar Wspólnoty i wywozu z obszaru Wspólnoty takich odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, a także do ich tranzytu z kraju trzeciego do innego kraju trzeciego przez obszar Wspólnoty.

(3)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ustanowionego zgodnie z procedurą określona w art. 21,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Określony w załączniku standardowy dokument jest stosowany w odniesieniu do każdego przemieszczenia odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego między państwami członkowskimi, a także do ich przywozu na obszar Wspólnoty, wywozu z obszaru Wspólnoty oraz tranzytu poprzez obszar Wspólnoty w zakresie dyrektywy 2006/117/Euratom.

Artykuł 2

Standardowy dokument jest dostępny w formie elektronicznej, w formacie przedstawionym przez Komisję.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmą środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji najpóźniej do dnia 25 grudnia 2008 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Komisji 93/552/Euratom (2).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 marca 2008 r.

W imieniu Komisji

Andris PIEBALGS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 337 z 5.12.2006, s. 21.

(2) Dz.U. L 268 z 29.10.1993, s. 83.

ZAŁĄCZNIK

Standardowy dokument dla nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego

(dyrektywa Rady 2006/117/Euratom)

Uwagi ogólne

Sekcje od A-1 do A-6: wypełnia się w odniesieniu do przemieszczenia odpadów promieniotwórczych.

Sekcje od B-1 do B-6: wypełnia się w odniesieniu do przemieszczenia wypalonego paliwa jądrowego (w tym wypalonego paliwa przeznaczonego do ostatecznego składowania i jako takie zaliczonego do kategorii odpadów).

Sekcja A-1 lub B-1 (wniosek o zezwolenie na przemieszczenie): wypełnia wnioskodawca, czyli zależnie od typu przemieszczenia:

—	posiadacz, w przypadku przemieszczenia między państwami członkowskimi (typ MM) lub wywozu z obszaru Wspólnoty do kraju trzeciego (typ ME),

—	odbiorca, w przypadku przywozu na obszar Wspólnoty z kraju trzeciego (typ IM),

—	osoba odpowiedzialna za przemieszczanie w państwie członkowskim, za pośrednictwem którego odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe wprowadzane są na obszar Wspólnoty, w przypadku tranzytu przez obszar Wspólnoty (typ TT).

Sekcja A-2 lub B-2 (potwierdzenie odbioru wniosku): wypełniają stosowne zaangażowane właściwe organy, którymi są – zależnie od typu przemieszczenia – właściwe organy:

—	państwa członkowskiego pochodzenia, w przypadku przemieszczenia typu MM lub ME,

—	państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu IM,

—	państwa członkowskiego pierwszego wprowadzenia na obszar Wspólnoty, w przypadku przemieszczenia typu TT,

oraz wszystkie właściwe organy państw członkowskich tranzytu, jeżeli takowe występują.

Sekcja A-3 lub B-3 (odmowa lub zgoda): wypełniają wszystkie zaangażowane właściwe organy.

Sekcja A-4a/A-4b lub B-4a/B-4b (zezwolenie lub odmowa zezwolenia na przemieszczenie): wypełnia właściwy organ odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń, którym jest – zależnie od typu przemieszczenia – właściwy organ:

—	państwa członkowskiego pochodzenia, w przypadku przemieszczenia typu MM oraz przemieszczenia typu ME,

—	państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu IM, lub

—	pierwszego państwa członkowskiego tranzytu, przez które ładunek wprowadzany jest na obszar Wspólnoty, w przypadku przemieszczenia typu TT.

Sekcja A-5 lub B-5 (opis przesyłki/wykaz sztuk przesyłki): wypełnia wnioskodawca, o którym mowa w sekcji A-1 lub B-1.

Sekcja A-6 lub B-6 (potwierdzenie odbioru przesyłki): wypełnia odbiorca (w przypadku przemieszczenia MM i IM) lub posiadacz (w przypadku przemieszczenia ME), lub osoba odpowiedzialna za przemieszczanie (w przypadku przemieszczenia TT).

Uwagi wyjaśniające do każdej pozycji w standardowym dokumencie: sekcje od A-1 do A-6 i od B-1 do B-6

Definicja poprawnie wypełnionego wniosku: Wniosek o udzielenie zezwolenia na przemieszczenie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego jest poprawnie wypełniony zgodnie z dyrektywą 2006/117/Euratom, jeżeli – w przypadku przemieszczenia odpadów promieniotwórczych – w każdej pozycji w sekcji A-1 lub – w przypadku przemieszczenia wypalonego paliwa jądrowego – w każdej pozycji w sekcji B-1 podano wymagane informacje, poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola, wykreślenie opcji niemającej zastosowania albo wpisanie stosownych danych i wartości. W przypadku wniosku o przeprowadzenie wielokrotnych przemieszczeń, pozycje 8 i 9 mogą zawierać dane szacunkowe.

Wnioskodawca musi poprawnie wypełnić wszystkie pozycje 1–14. W pozycji 1 należy zaznaczyć odpowiednie pole określające typ przemieszczenia i wpisać odpowiednie posterunki graniczne w przypadku, gdy przemieszczenie obejmuje kraje trzecie.

a)	W odniesieniu do przemieszczeń między państwami członkowskimi, odbywających się ostatecznie przez jedno lub więcej innych państw członkowskich lub krajów trzecich, należy zaznaczyć typ MM.

W odniesieniu do przemieszczeń z kraju trzeciego do państwa członkowskiego (= przywóz do Wspólnoty), należy zaznaczyć typ IM, mając na uwadze, że wniosek musi zawierać dowód, iż odbiorca zawarł umowę z posiadaczem mającym siedzibę w kraju trzecim, która została zaakceptowana przez właściwy organ w tym kraju trzecim i zobowiązuje posiadacza do odebrania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego, jeżeli przemieszczenie nie może dojść do skutku lub może nie dojść do skutku.

c)	W odniesieniu do przemieszczeń z państwa członkowskiego do kraju trzeciego (= wywóz ze Wspólnoty), należy zaznaczyć typ ME.

W odniesieniu do przemieszczeń z jednego kraju trzeciego do innego kraju trzeciego przez jedno lub więcej państw członkowskich, należy zaznaczyć typ TT, mając na uwadze, że wniosek musi zawierać dowód, iż odbiorca mający siedzibę w kraju trzecim zawarł umowę z posiadaczem mającym siedzibę w kraju trzecim, która została zaakceptowana przez właściwy organ w tym kraju trzecim i zobowiązuje posiadacza do odebrania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego, jeżeli przemieszczenie nie może dojść do skutku lub może nie dojść do skutku.

Przez zaznaczenie odpowiedniego pola wnioskodawca musi jasno stwierdzić, czy wniosek obejmuje tylko jedno przemieszczenie w danym okresie (np. 05/2010, 2009 lub 2010–2011), czy też wniosek obejmuje więcej niż jedno przemieszczenie w danym okresie, nie dłuższym jednak niż okres trzech lat od daty wydania zezwolenia. Można złożyć pojedynczy wniosek w odniesieniu do więcej niż jednego przemieszczenia, pod warunkiem, że spełnione są następujące warunki określone w art. 6 ust. 2 dyrektywy 2006/117/Euratom:

a)	odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, których dotyczy wniosek, mają zasadniczo takie same właściwości fizyczne, chemiczne i promieniotwórcze; oraz

b)	przemieszczenia mają zostać przeprowadzone między tym samym posiadaczem a tym samym odbiorcą i podlegać tym samym właściwym organom; oraz

jeżeli przemieszczenia wymagają tranzytu przez kraje trzecie, tranzyt ten odbywa się przez to samo przejście graniczne wjazdu do lub wyjazdu ze Wspólnoty oraz przez to samo przejście lub te same przejścia graniczne danego kraju trzeciego lub danych krajów trzecich, chyba że odpowiednie właściwe organy uzgodniły między sobą inaczej.

3.	Wnioskodawca musi wpisać odpowiednie przejścia graniczne w przypadku, gdy przemieszczenie dotyczy jednego lub więcej krajów trzecich. Te przejścia graniczne muszą być identyczne dla wszystkich przemieszczeń objętych wnioskiem, chyba że właściwe organy uzgodniły inaczej.

Wnioskodawca musi wpisać swoją nazwę handlową, adres i dane kontaktowe. Nazwa handlowa, znana także jako nazwa stosowana w handlu lub nazwa firmy, jest nazwą, pod którą przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą, chociaż jego zarejestrowana nazwa prawna używana w kontraktach i innych sytuacjach formalnych może być inna. Wnioskodawca musi zaznaczyć odpowiednie pole, aby określić swoją funkcję, która zależnie od typu przemieszczania może być następująca:

a)	posiadacz w przypadku przemieszczania między państwami członkowskimi (typ MM) lub wywozu ze Wspólnoty do kraju trzeciego (typ ME);

b)	odbiorca w przypadku przywozu do Wspólnoty z kraju trzeciego (typ IM);

c)	osoba odpowiedzialna za przemieszczanie w państwie członkowskim, przez które odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe wprowadzone są na obszar Wspólnoty, w przypadku tranzytu przez Wspólnotę (typ TT).

5.	Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe są przechowywane przed przemieszczeniem, a które może być inne niż adres wnioskodawcy.

6.	Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe odbiorcy. W przypadku przemieszczenia typu IM informacje te są identyczne z pozycją 4.

7.	Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe będą przechowywane po przemieszczeniu, a które może być inne niż adres odbiorcy.

Wnioskodawca musi wypełnić wszystkie pola albo przez zaznaczenie odpowiedniego pola (możliwa jest więcej niż jedna odpowiedź), albo przez wpisanie określonych właściwości i wartości odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego. W przypadku wielokrotnych przemieszczeń wartości te mogą być szacunkowe.

9.	Wnioskodawca musi wypełnić pozycję 9, wartości mogą być szacunkowe.

10.	Wnioskodawca musi zaznaczyć i określić rodzaj działalności powodującej powstanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i zaznaczyć odpowiednie pola lub określić jakikolwiek inny rodzaj działalności. Możliwa jest więcej niż jedna odpowiedź.

11.	Wnioskodawca musi określić cel przemieszczenia i zaznaczyć odpowiednie pole (możliwa jest tylko jedna odpowiedź) lub podać jakikolwiek inny cel.

12.

Wnioskodawca musi wymienić, zgodnie z planem, różne rodzaje transportu przewidziane dla przemieszczenia (drogowy, kolejowy, morski, lotniczy, śródlądowy) i zgodnie z tym podać odpowiedni punkt odjazdu, punkt przybycia oraz planowanego przewoźnika (jeśli jest już znany). W trakcie procedury oceny wniosku możliwe są późniejsze zmiany w tym harmonogramie i należy o nich powiadomić właściwe organy, ale nie wymagają one nowego wniosku o udzielenie zgody.

13.

Wnioskodawca musi wymienić wszystkie państwa zaangażowane w przemieszczenie, poczynając od pierwszego państwa członkowskiego lub kraju trzeciego, w którym przechowywane są odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, a kończąc na ostatnim państwie członkowskim lub kraju trzecim, w którym będą one przechowywane po zakończeniu przemieszczania. Gdyby wnioskodawca chciał zmienić wykaz kolejnych państw, wymagany jest nowy wniosek.

14.

Wnioskodawca musi zadeklarować, kto odbierze odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe w przypadku, gdy przemieszczenie lub przemieszczenia nie dojdą do skutku lub gdy warunki przemieszczania nie mogą być spełnione. Jeżeli przemieszczenie jest typu IM lub TT, wnioskodawca musi załączyć do wniosku dowód zawarcia umowy między odbiorcą w państwie członkowskim lub kraju trzecim przeznaczenia i posiadaczem odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego w kraju trzecim, która została zatwierdzona przez właściwe organy w kraju trzecim.

Po wypełnieniu pozycji 1–14 wnioskodawca musi przesłać sekcję 1 standardowego dokumentu do właściwego organu, który jest odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie.

Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie lub odmowy jest następujący, zależnie od typu przemieszczenia:

—	właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia w przypadku przemieszczenia między państwami członkowskimi (typ MM) i wywozu ze Wspólnoty (typ ME),

—	właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia w przypadku przywozu do Wspólnoty (typ IM),

—

właściwy organ pierwszego państwa członkowskiego tranzytu, w którym ładunek wprowadzany jest na obszar Wspólnoty w przypadku tranzytu przez Wspólnotę (typ TT).

Odpowiednie dane kontaktowe można pobrać z elektronicznej platformy komunikacyjnej utworzonej i utrzymywanej przez Komisję lub z wykazu opublikowanego przez właściwe organy.

15.

Natychmiast po otrzymaniu wniosku właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi:

a)	wprowadzić numer rejestracyjny u góry każdej sekcji standardowego dokumentu, poczynając od sekcji 1;

b)	sprawdzić, czy wszystkie pozycje w sekcji 1 zostały poprawnie wypełnione przez wnioskodawcę;

c)	wypełnić pozycję 15 sekcji 2 i sporządzić wystarczającą liczbę egzemplarzy sekcji 1, 2 i 3 dla każdego państwa członkowskiego lub zaangażowanego kraju. Kraje trzecie tranzytu są jedynie konsultowane w celach informacji.

16.

Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi:

a)	wypełnić odpowiednio pozycję 16 sekcji 2 (i pozycję 18 sekcji 3) dla każdego właściwego organu zaangażowanych państw członkowskich lub państw wymienionych w pozycji 13, których zgoda jest wymagana do wydania zezwolenia na przemieszczenie lub przemieszczenia; oraz

b)	bezzwłocznie przesłać poprawnie wypełniony wniosek (sekcja 1) wraz z sekcją 2 do każdego zaangażowanego właściwego organu wymienionego w pozycji 16, celem uzyskania zgody.

17.

Pozycja 17 musi zostać wypełniona przez właściwy organ zaangażowanego państwa członkowskiego. Data wniosku i data potwierdzenia odbioru musi zostać wprowadzona natychmiast po odbiorze wniosku. W terminie 20 dni od daty odbioru właściwy organ zaangażowanych państw członkowskich musi sprawdzić, czy wniosek jest poprawnie wypełniony (wszystkie pozycje 1–14 muszą być wypełnione i nie może brakować żadnych informacji; niektóre wartości mogą być szacunkowe). Tylko pozycje 17a) lub 17b) mogą mieć zastosowanie, pozycje niemające zastosowania należy skreślić.

Jeżeli właściwy organ w państwie członkowskim (lub państwach członkowskich) tranzytu (o ile ma zastosowanie) lub w państwie członkowskim przeznaczenia uzna, że wniosek jest niepoprawnie wypełniony, organ taki musi wypełnić pozycję 17a), skreślić pozycję 17b) i powiadomić właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia (określony w pozycji 15) o swoim wezwaniu do uzupełnienia informacji. Organ ten musi jasno stwierdzić, jakich informacji brakuje (wpisać lub załączyć dokument). Właściwy organ wzywający do uzupełnienia informacji musi przesłać egzemplarze sekcji 2 do wszystkich innych właściwych organów zaangażowanych państw członkowskich określonych w pozycji 13 w terminie 20 dni od daty odbioru wniosku. Odpowiednie dane kontaktowe można pobrać z elektronicznej platformy komunikacyjnej ustanowionej i utrzymywanej przez Komisję lub z wykazu opublikowanego przez właściwe organy. Jeżeli jedno zaangażowane państwo członkowskie uzna, że wniosek nie jest poprawnie wypełniony, procedura zostaje wstrzymana. W tym przypadku nawet jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia uzna, że wniosek jest poprawnie wypełniony, nie może przesłać potwierdzenia odbioru do chwili otrzymania żądanych informacji i przez 10 dni od otrzymania brakujących informacji, jeżeli w tym okresie nie wpłynęły żadne wezwania do uzupełnienia informacji. Procedura ta może być powtarzana do czasu uzyskania wszystkich brakujących informacji, aż przestaną wpływać dalsze wezwania do uzupełnienia informacji.

Najpóźniej 10 dni po upływie 20 dni od otrzymania wniosku, jeżeli w ciągu 20-dniowego okresu nie otrzymano żadnego wezwania do uzupełnienia informacji i jeżeli właściwy organ danego państwa członkowskiego uznał, że wniosek jest poprawnie wypełniony, organ ten musi przesłać sekcję 2 do właściwego organu odpowiedzialnego za wydanie zezwolenia określonego w pozycji 15 i jej kopię do wszystkich innych właściwych organów zaangażowanych państw członkowskich określonych w pozycji 13. Odpowiednie dane kontaktowe można pobrać z elektronicznej platformy komunikacyjnej ustanowionej i utrzymywanej przez Komisję lub z wykazu opublikowanego przez właściwe organy.

Właściwe organy zaangażowanych państw członkowskich mogą uzgodnić krótsze terminy.

Aby umożliwić właściwym organom wezwanie do uzupełnienia informacji w okresie 20 dni od otrzymania wniosku, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia nie może wydać potwierdzenia odbioru przed upływem 20-dniowego terminu. Po upływie 20-dniowego terminu, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia uznał, że wniosek jest poprawnie wypełniony, i jeżeli nie są zaangażowane żadne inne państwa członkowskie albo jeśli żaden inny zaangażowany właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia nie wezwał do uzupełnienia informacji, właściwy organ musi wypełnić pozycję 17b).

18.

Natychmiast po otrzymaniu potwierdzenia odbioru poprawnie wypełnionego wniosku od właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia, właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi sprawdzić, czy zachowane zostały terminy i wypełniona pozycja 18 sekcji 3 w przypadku każdego zaangażowanego państwa członkowskiego wymienionego w pozycji 13, którego zgoda jest wymagana do wydania zezwolenia na przemieszczenie lub przemieszczenia.

Zaangażowany właściwy organ musi wprowadzić niezbędne dodatkowe dane w pozycji 18.

19.

Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi wpisać ogólny termin wydania automatycznej zgody, który ma zastosowanie do wszystkich zaangażowanych państw członkowskich. Ten termin ważności to na ogół dwa miesiące od daty potwierdzenia odbioru przez państwo członkowskie przeznaczenia określonej w pozycji 17b). Następnie właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi przesłać sekcję 3 dotyczącą zgody lub odmowy do wszystkich zaangażowanych państw członkowskich lub zaangażowanych krajów.

Natychmiast po otrzymaniu sekcji 3 każdy zaangażowany właściwy organ musi zdecydować, czy potrzebny jest dodatkowy okres na podjęcie decyzji o wydaniu odmowy lub zgody na przemieszczenie. O przyznanie dodatkowego okresu do jednego miesiąca można ubiegać się poprzez skreślenie ogólnego terminu w pozycji 19 i wpisanie nowego terminu oraz powiadomienie o przedłużonym terminie wszystkich zaangażowanych właściwych organów.

20.

Zaangażowany właściwy organ musi należycie rozpatrzyć wniosek. Najpóźniej w dniu upływu terminu udzielenia automatycznej zgody zaangażowany właściwy organ musi wypełnić pozycję 20 i zwrócić oryginalny egzemplarz sekcji 3 (zeskanowany oryginał, jeżeli został przesłany pocztą elektroniczną) do właściwego organu odpowiedzialnego za wydanie zezwolenia (określonego w pozycji 15). W przypadku odmowy wydania zgody należy podać powody odmowy i musi zostać ona wydana (w przypadku państw członkowskich tranzytu) w oparciu o odnośne przepisy krajowe, wspólnotowe lub międzynarodowe, mające zastosowanie do transportu materiałów promieniotwórczych, lub – w przypadku państwa członkowskiego przeznaczenia – w oparciu o odpowiednie przepisy dotyczące zarządzania odpadami promieniotwórczymi lub wypalonym paliwem jądrowym, lub odpowiednie przepisy krajowe, wspólnotowe lub międzynarodowe, mające zastosowanie do transportu materiałów promieniotwórczych. Wszelkie nałożone warunki nie mogą być bardziej rygorystyczne niż warunki ustalane dla podobnych przemieszczeń w państwach członkowskich. Niewypełnienie i niezwrócenie standardowego dokumentu w odpowiednim czasie uznane zostanie za udzielenie zgody na wniosek o przemieszczenie, zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2006/117/Euratom.

21.

Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi wypełnić pozycje 21–23, gdy wszystkie niezbędne zgody na przemieszczenie zostały wydane przez zaangażowane właściwe organy, mając na uwadze, że uznaje się, iż wydana została milcząca zgoda jedynie pod warunkiem, że:

a)	otrzymano potwierdzenie odbioru (przynajmniej) od właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia określonego w pozycji 17b); oraz

b)	żadne wezwanie do uzupełnienia informacji nie pozostało bez odpowiedzi; oraz

c)	w mających zastosowanie terminach określonych w pozycji 19 nie otrzymano żadnej odpowiedzi (ani zgody, ani odmowy) od zaangażowanych właściwych organów.

22.	Właściwy organ określony w pozycji 21 musi wymienić lub załączyć, jeżeli nie przewidziano wystarczająco dużo miejsca, wszystkie otrzymane zgody (włącznie z warunkami) i ewentualne odmowy (włącznie z powodami) od wszystkich zaangażowanych właściwych organów.

23.

Właściwy organ określony w pozycji 21 musi:

a)	wypełnić pozycję 23, mając na uwadze, że maksymalny okres ważności zezwolenia wynosi trzy lata i że pojedyncze zezwolenie może obejmować więcej niż jedno przemieszczenie, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 6 ust. 2 dyrektywy 2006/117/Euratom;

b)	przesłać oryginał sekcji 4a do wnioskodawcy wraz z sekcjami 1, 4a, 5 i 6; oraz

c)	przesłać kopie sekcji 4a do wszystkich innych zaangażowanych właściwych organów.

24.	Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi wypełnić pozycje 24 i 25, jeżeli przynajmniej jeden z zaangażowanych właściwych organów nie wydał swojej zgody na przemieszczenie.

25.	Właściwy organ określony w pozycji 24 musi wymienić lub załączyć wszystkie otrzymane zgody i odmowy, włącznie z wszystkimi warunkami i powodami odmowy, i przesłać oryginalny egzemplarz sekcji 4b do wnioskodawcy oraz kopie tej sekcji do wszystkich innych zaangażowanych właściwych organów.

26.

Jeżeli zostało wydane zezwolenie na przemieszczenie lub przemieszczenia i wnioskodawca otrzymał sekcje 4a, 5 i 6, musi on poprawnie wypełnić pozycję 26. W przypadku, gdy wniosek dotyczy wielokrotnych przemieszczeń, wnioskodawca musi sporządzić wystarczającą liczbę egzemplarzy sekcji 5 dla każdego przemieszczenia.

27.	Wnioskodawca musi zaznaczyć odpowiednie pole, wskazując, czy zezwolenie obejmuje pojedyncze przemieszczenie, czy wielokrotne przemieszczenia. W przypadku wielokrotnych przemieszczeń należy wpisać odpowiedni numer seryjny.

28.	Przed każdym przemieszczeniem wnioskodawca musi poprawnie wypełnić pozycje 28–30 (nawet jeżeli zezwolenie dotyczy wielokrotnych przemieszczeń). W tej sekcji wartości nie mogą być szacunkowe!

29.

Wnioskodawca musi poprawnie wypełnić pozycję 29 (wykaz sztuk przesyłki) i podać u dołu łączną liczbę sztuk przesyłki, łączną liczbę każdego typu sztuki przesyłki, łączną masę netto, łączną masę brutto i całkowitą aktywność (GBq) wszystkich sztuk przesyłki. Jeżeli miejsce przewidziane w dokumencie jest niewystarczające, należy załączyć oddzielny wykaz zawierający żądane informacje.

30.

Wnioskodawca musi wypełnić pozycję 30 (data wysyłki i deklaracja) przed każdym przemieszczeniem odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego (nawet jeżeli zezwolenie dotyczy wielokrotnych przemieszczeń). Wraz z sekcjami 1 i 4a sekcja 5 towarzyszy odpadom promieniotwórczym lub wypalonemu paliwu jądrowemu podczas przemieszczania. Opis przesyłki i wykaz sztuk przesyłki (sekcja 5) jest następnie załączony do sekcji 6 (potwierdzenie odbioru).

31.

Odbiorca (w przypadku przemieszczenia MM i IM), posiadacz (w przypadku przemieszczenia ME) lub osoba odpowiedzialna za przemieszczanie (w przypadku przemieszczenia TT) musi poprawnie wypełnić pozycje 31–35 (oraz 36, jeżeli ma zastosowanie), przy czym wszelkie niezbędne dodatkowe dokumenty sporządza wnioskodawca. Jednakże odbiorca spoza Wspólnoty Europejskiej może potwierdzić odbiór odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego, używając oddzielnej deklaracji.

32.	Odbiorca musi poprawnie wpisać nazwę, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe są przechowywane po przemieszczeniu.

33.

Odbiorca musi wypełnić pozycję 33 (określoną jak w pozycji 23) i wskazać, czy odebrany ładunek jest ostatnim ładunkiem objętym zezwoleniem.

W przypadkach, w których zezwolenie obejmuje pojedyncze przemieszczenie typu MM lub IM, odbiorca musi wypełnić sekcję 6 w terminie 15 dni od dnia odbioru odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i przedłożyć sekcje 5 i 6 właściwemu organowi państwa członkowskiego przeznaczenia. Właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przesyła następnie kopie sekcji 5 i 6 do innych zaangażowanych właściwych organów (oraz, gdy jest to stosowne, oryginał tych dwóch sekcji, do właściwego organu, który wydał zezwolenie). W przypadku przemieszczenia typu MM właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia musi przesłać kopię potwierdzenia odbioru do posiadacza.

W przypadkach, w których zezwolenie obejmuje pojedyncze przemieszczenie typu ME lub TT, wnioskodawca musi zapewnić, by odbiorca spoza Wspólnoty Europejskiej przysłał mu poprawnie wypełnioną sekcją, 5 i sekcję 6 natychmiast po odbiorze odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego. Sekcja 6 może być zastąpiona deklaracją odbiorcy zawierającą co najmniej informacje zawarte w pozycjach 31–36. W terminie 15 dni od odbioru odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego wnioskodawca musi przesłać do właściwego organu, który wydax zezwolenie, sekcję 5, sekcję 6 (jeżeli odbiorca nie użył sekcji 6, musi ją wypełnić wnioskodawca) oraz, jeśli ma to zastosowanie, deklarację odbiorcy. Organ ten musi następnie przesłać kopie sekcji 5 i 6 oraz, jeśli ma to zastosowanie, deklarację odbiorcy, do innych zaangażowanych właściwych organów.

W przypadkach, gdy zezwolenie obejmuje wielokrotne przemieszczenia typu MM lub IM, odbiorca musi wypełnić sekcję 6 po każdym przemieszczeniu (sporządziwszy w tym celu kilka kopii z pustą sekcją 6) i przesłać ją bezpośrednio do właściwego organu, który wydał zezwolenie. Odbiorca do przesyłanej sekcji 6 załącza sekcję 5 dotyczącą tego przemieszczenia.

d)	W przypadkach, w których zezwolenie obejmuje wielokrotne przemieszczenia typu ME lub TT, wnioskodawca musi zapewnić, by po każdym przemieszczeniu odbiorca spoza Wspólnot Europejskich wypełnił dla każdego przemieszczenia kopię sekcji 6 i zwrócił ją wraz z odpowiednią sekcją 5.

34.	Odbiorca musi zaznaczyć „nie dotyczy” lub wypełnić pozycję 34 dla przemieszczenia typu ME lub TT lub załączyć oddzielną deklarację i umieścić odniesienie do załącznika.

35.

Odbiorca musi wypełnić pozycję 35, jeżeli przeprowadzono pojedyncze przemieszczenie lub wszystkie przemieszczenia objęte zezwoleniem. W przypadkach, w których zezwolenie obejmuje wielokrotne przemieszczenia, wypełnia się i przedkłada końcowe potwierdzenie odbioru, jak gdyby zezwolenie było ważne dla pojedynczego przemieszczenia, z wyjątkiem tego, że:

a)	w pozycji 30 sekcji 6 stwierdza się, że przedmiotowe przemieszczenie jest ostatnim przemieszczeniem objętym zezwoleniem;

b)	w każdej deklaracji sporządzonej przez odbiorcę spoza Wspólnot Europejskich musi on stwierdzić, że wszystkie odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe objęte zezwoleniem na przemieszczenie rzeczywiście przybyły.

Odbiorca musi przesłać sekcję 6 (potwierdzenie odbioru) wraz z sekcją 5, zależnie od typu przemieszczenia, do właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu MM lub IM, lub do wnioskodawcy określonego w pozycji 5 (sekcja 1), w przypadku przemieszczenia typu ME lub TT. W celach informacyjnych sekcja 6 dla każdego przemieszczenia objętego zezwoleniem musi być załączona do ostatecznego potwierdzenia odbioru.

36.

W przypadku przemieszczenia typu ME lub TT odbiorca musi zaznaczyć „nie dotyczy” lub wypełnić pozycję 36, lub zastąpić ją oddzielną deklaracją, odsyłając do załącznika. Wnioskodawca musi przesłać sekcje 5 i 6 do organu, który wydał zezwolenie. W celach informacyjnych sekcja 6 dla każdego z przemieszczeń objętych zezwoleniem musi być załączona do ostatecznego potwierdzenia odbioru.

17.4.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 107/62

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2008/314/WPZiB

z dnia 14 kwietnia 2008 r.

dotyczące wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, która w rozdziale III zawiera listę środków, które należy podjąć zarówno w Unii Europejskiej (UE), jak i w państwach trzecich w celu zwalczania rozprzestrzeniania tej broni.

(2)	UE aktywnie wdraża tę strategię i stosuje środki wymienione w jej rozdziale III, w szczególności przez przeznaczanie zasobów finansowych na wspieranie poszczególnych projektów przeprowadzanych przez instytucje wielostronne, takie jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA).

(3)

W dniu 17 listopada 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/805/WPZiB w sprawie upowszechnienia i wzmocnienia porozumień wielostronnych w dziedzinie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków przenoszenia (1). To wspólne stanowisko wzywa między innymi do działania na rzecz powszechnego zawierania z MAEA całościowych porozumień o zabezpieczeniach i przystępowania do protokołów dodatkowych oraz zobowiązuje UE do działania na rzecz przekształcenia protokołów dodatkowych oraz porozumień o zabezpieczeniach w standardy systemu weryfikacji MAEA.

(4)	W dniu 17 maja 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/495/WPZiB w sprawie wspierania działań MAEA w ramach Planu bezpieczeństwa jądrowego i w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2).

(5)	W dniu 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/574/WPZiB dotyczące wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (3).

(6)	W dniu 12 czerwca 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/418/WPZiB w sprawie wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (4).

(7)

W dniu 22 grudnia 2003 r. Rada przyjęła dyrektywę 2003/122/Euratom w sprawie kontroli wysoce radioaktywnych źródeł zamkniętych i odpadów radioaktywnych (5). W odniesieniu do UE wzmocnienie kontroli źródeł wysoce promieniotwórczych we wszystkich państwach trzecich, zgodnie z oświadczeniem grupy G-8 i planem działań w sprawie zabezpieczenia źródeł promieniotwórczych, jest ważnym celem, który należy osiągnąć.

(8)

W lipcu 2005 r. państwa strony oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej postanowiły w drodze konsensusu zmienić Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych (CPPNM) z zamiarem rozszerzenia jej zakresu zastosowania, aby obejmowała materiały i urządzenia jądrowe do wykorzystywania i składowania, jak również do transportu w danym kraju w sposób pokojowy, i zobowiązywała państwa strony do wprowadzenia sankcji karnych za naruszenia.

(9)

We wrześniu 2005 r. Międzynarodowa konwencja w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (konwencja o terroryzmie jądrowym) została otwarta do podpisu. Po jej wejściu w życie państwa strony będą zobowiązane wprowadzić prawodawstwo, na mocy którego takie wykroczenia będą obciążone odpowiedzialnością karną.

(10)	MAEA dąży do tych samych celów, które określono w motywach 3–9. Są one osiągane poprzez wdrażanie jej planu bezpieczeństwa jądrowego, który finansowany jest poprzez dobrowolne wpłaty do Funduszu Bezpieczeństwa Jądrowego MAEA,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

1. W celu natychmiastowego i praktycznego wprowadzenia w życie niektórych elementów strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia UE wspomaga działania MAEA w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji, służące osiągnięciu następujących celów:

a)	praca nad upowszechnieniem międzynarodowych instrumentów służących nierozprzestrzenianiu i bezpieczeństwu jądrowemu, obejmujących całościowe porozumienia o zabezpieczeniach oraz protokół dodatkowy;

b)	zwiększenie poziomu ochrony wrażliwych na rozprzestrzenianie materiałów, sprzętu i odnośnych technologii oraz zapewnienie wsparcia legislacyjnego i regulacyjnego w obszarze bezpieczeństwa jądrowego i zabezpieczeń;

c)	ulepszenie wykrywania i reagowania na nielegalny handel materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi.

2. Środkom strategii UE odpowiadają projekty MAEA, których celem jest:

a)	wzmocnienie krajowych infrastruktur legislacyjnych i regulacyjnych do wdrażania odnośnych instrumentów międzynarodowych w obszarze bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji, obejmujących całościowe porozumienia o zabezpieczeniach oraz protokół dodatkowy;

b)	wspieranie państw w zwiększaniu bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych;

c)	wzmocnienie zdolności państw w zakresie wykrywania i reagowania na nielegalny handel materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi.

Projekty te są realizowane w krajach, gdzie niezbędna jest pomoc w tym zakresie po dokonaniu przez zespół ekspertów wstępnej oceny.

Szczegółowy opis powyższych projektów jest zawarty w załączniku.

Artykuł 2

1. Za wdrożenie niniejszego wspólnego działania odpowiada Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (SG/WP). Komisja jest w pełni włączana w prowadzone działania.

2. Projekty, o których mowa w art. 1 ust. 2, są realizowane przez MAEA. Wykonuje ona to zadanie pod kontrolą SG/WP, wspierającego Prezydencję. W tym celu SG/WP dokonuje niezbędnych ustaleń z MAEA.

3. Prezydencja, SG/HR i Komisja regularnie informują się wzajemnie o projektach, zgodnie z ich właściwymi kompetencjami.

Artykuł 3

1. Kwota referencyjna przeznaczona na realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 7 703 000 EUR.

2. Wydatkami finansowanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami Wspólnoty Europejskiej mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 2, które przyjmują postać dotacji. W tym celu Komisja zawiera z MAEA umowę o finansowaniu. Umowa o finansowaniu zawiera zobowiązanie MAEA do zapewnienia uwidocznienia wkładu UE, stosownie do jego wielkości.

4. Komisja podejmie starania w celu zawarcia umowy o finansowaniu, o której mowa w ust. 3, w najkrótszym możliwym terminie po wejściu w życie niniejszego wspólnego działania. Poinformuje ona Radę o wszelkich napotkanych w związku z tym trudnościach i o terminie zawarcia umowy o finansowaniu.

Artykuł 4

Prezydencja, wspierana przez SG/WP, przedstawia Radzie sprawozdania dotyczące realizacji niniejszego wspólnego działania na podstawie sprawozdań okresowych przygotowywanych przez MAEA. Sprawozdania te stanowią podstawę oceny przez Radę. Komisja jest w pełni włączana w prowadzone działania. Przedstawia ona informacje dotyczące aspektów finansowych realizacji niniejszego wspólnego działania.

Artykuł 5

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Niniejsze wspólne działanie wygasa 15 miesięcy po dacie zawarciu umowy o finansowaniu między Komisją a MAEA lub z dniem 14 kwietnia 2009 r., jeżeli umowa o finansowaniu nie została zawarta przed tą datą.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 kwietnia 2008 r.

W imieniu Rady

I. JARC

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 302 z 20.11.2003, s. 34.

(2) Dz.U. L 182 z 19.5.2004, s. 46.

(3) Dz.U. L 193 z 23.7.2005, s. 44.

(4) Dz.U. L 165 z 17.6.2006, s. 20.

(5) Dz.U. L 346 z 31.12.2003, s. 57.

ZAŁĄCZNIK

Wsparcie UE dla działań MAEA w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

1. Opis

Liczba incydentów terrorystycznych w państwach członkowskich Unii Europejskiej i na świecie w ostatnich latach nie wykazuje tendencji spadkowej. Społeczność międzynarodowa na różnych forach uznała, że zagrożenie skutecznymi aktami terroryzmu z zastosowaniem materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych jest nadal wysokie. Ponadto niedawne doniesienia o nielegalnym handlu, w tym również o handlu wyjątkowo czułymi materiałami jądrowymi, wyraźnie unaoczniły ciągłe zagrożenie, że terroryści mogą nabywać takie materiały.

Społeczność międzynarodowa zareagowała zdecydowanie na te zagrożenia i podjęła kilka inicjatyw mających na celu zapobieganie dostawaniu się w ręce przestępców i terrorystów materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych. Szczególną uwagę zwrócono na sytuację w Azji podczas seminarium dotyczącego wzmocnienia bezpieczeństwa jądrowego w krajach azjatyckich, które odbyło się w Tokio w listopadzie 2006 r. i w ramach którego zaapelowano do MAEA o zacieśnienie współpracy z państwami tego regionu, by zapewnić stosowanie zadowalających poziomów bezpieczeństwa w odniesieniu do wszystkich materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych zgodnie z przepisami krajowymi i odpowiednio do faktycznych krajowych systemów i funkcji. Starania międzynarodowe otrzymały dodatkowy impuls w postaci uruchomienia w lipcu 2006 r. globalnej inicjatywy na rzecz zwalczania terroryzmu jądrowego.

Weryfikacja dokonywana przez MAEA pozostaje nadal nieodzownym narzędziem budowy zaufania pomiędzy państwami w odniesieniu do przedsięwzięć w zakresie nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz do postępów w pokojowym wykorzystywaniu materiałów jądrowych.

Ostatnie wydarzenia na arenie międzynarodowej zaowocowały nowym i wzmocnionym zestawem międzynarodowych instrumentów prawnych dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji: w lipcu 2005 r. państwa strony przyjęły poprawkę do Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych; Międzynarodowa konwencja w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (konwencja o terroryzmie jądrowym) została otwarta do podpisu we wrześniu 2005 r.; zaś w kwietniu 2004 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1540 (2004) dotyczącą broni masowego rażenia i podmiotów niepaństwowych. Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1373 (2001) wzywa wszystkie państwa do przystąpienia najszybciej jak to możliwe do odnośnych międzynarodowych konwencji i protokołów dotyczących terroryzmu.

Do dziś ponad 80 państw podjęło polityczne zobowiązanie do wprowadzenia w życie Kodeksu postępowania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych (1). Ponadto w roku 2005 Konferencja Generalna i Rada Gubernatorów MAEA przyjęły kilka rezolucji i decyzji wzmacniających system zabezpieczeń MAEA (2).

Wdrażanie przez państwa tych instrumentów międzynarodowych może zostać znacznie ułatwione, częściowo dzięki wsparciu udzielanemu poprzez Plan bezpieczeństwa jądrowego MAEA na lata 2006–2009, który został zatwierdzony przez Radę Gubernatorów MAEA we wrześniu 2005 r. (3). Jest to kontynuacja planu działań na lata 2003–2005 w zakresie ochrony przed terroryzmem jądrowym (4). Plan bezpieczeństwa jądrowego obejmuje trzy obszary działalności: 1) ocena, analiza i koordynacja potrzeb; 2) zapobieganie; oraz 3) wykrywanie i reagowanie. Zawiera on również część zatytułowaną „Działania wspierające bezpieczeństwo jądrowe” obejmującą działania służące pierwotnie do osiągnięcia celów związanych z bezpieczeństwem i ochroną, ale które zostały również uznane za wnoszące ważny wkład w bezpieczeństwo jądrowe.

Międzynarodowe zabezpieczenia wdrożone przez MAEA stanowią kluczowy sposób weryfikacji spełniania przez państwa ich szczególnych zobowiązań i obowiązków w zakresie nierozprzestrzeniania. Podstawowe znaczenie ma istnienie przepisów krajowych dotyczących wprowadzenia w życie całościowego porozumienia o zabezpieczeniach z MAEA oraz, w odpowiednich przypadkach, protokołu dodatkowego (5). Wprowadzanie w życie wymaga, by każde państwo strona takiego porozumienia utrzymywało skuteczny krajowy system ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (State System for Accounting for and Control of Nuclear Material — SSAC). We wrześniu 2005 r. Rada Gubernatorów MAEA zwróciła się do sekretariatu MAEA o udzielenie, w ramach dostępnych środków, wsparcia państwom, w tym państwom niebędącym członkami agencji, które przystąpiły do całościowych porozumień o zabezpieczeniach uzupełnionych o protokoły w sprawie małych ilości, w ustanawianiu i utrzymywaniu takich SSAC.

W planie bezpieczeństwa jądrowego na lata 2006–2009 wyznaczono cele podobne do niektórych elementów strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Cele te przedstawiają całościowe podejście do kwestii bezpieczeństwa jądrowego, w tym do kontroli, zakresu odpowiedzialności i zabezpieczenia materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych podczas stosowania, składowania i transportu, „od kołyski do grobu”, w krótkim i długim terminie. Jeśli jednak ochrona zawiedzie, istnieje konieczność ustanowienia środków wspierających wykrycie kradzieży lub prób przemytu tych materiałów przez granice międzynarodowe oraz konieczność reagowania na czyny zabronione z użyciem materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych, o ile takie czyny wystąpią.

MAEA w niedługim czasie ukończy wdrażanie wspólnego działania Rady 2004/495/WPZiB i jest w trakcie wdrażania wspólnego działania Rady 2005/574/WPZiB oraz wspólnego działania Rady 2006/418/WPZiB, przy czym wszystkie one dotyczą wsparcia dla działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego oraz w ramach realizacji strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Przy pomocy wkładu UE związanego z tymi działaniami MAEA rozpoczęła szeroko zakrojoną działalność wspierającą wysiłki państw odbiorców w rejonie Kaukazu, Azji Środkowej, Europy Południowo-Wschodniej i Bałkanów, regionu śródziemnomorskiego Bliskiego Wschodu oraz Afryki, zmierzające do zwiększenia bezpieczeństwa jądrowego i wdrożenia zabezpieczeń międzynarodowych w tych państwach.

Nadal istnieje duże zapotrzebowanie na takie wsparcie w państwach członkowskich MAEA, jak również w krajach, które jeszcze nie są członkami MAEA. Do otrzymania wsparcia kwalifikują się następujące państwa:

w Europie Południowo-Wschodniej: Turcja, Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Serbia, Czarnogóra, Republika Mołdowy oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii,

w rejonie Azji Środkowej: Kazachstan, Kirgistan, Uzbekistan, Tadżykistan i Turkmenistan,

w rejonie Kaukazu: Armenia, Azerbejdżan i Gruzja,

w regionie śródziemnomorskim Bliskiego Wschodu: Izrael, Jordania, Liban i Arabska Republika Syryjska,

w Afryce (6): Algieria, Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Kamerun, Republika Zielonego Przylądka, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Komory, Kongo (ze stolicą w Brazzaville), Wybrzeże Kości Słoniowej, Demokratyczna Republika Konga, Dżibuti, Egipt, Gwinea Równikowa, Erytrea, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea-Bissau, Kenia, Lesotho, Liberia, Wielka Arabska Libijska Dżamahirijja Ludowo-Socjalistyczna, Madagaskar, Malawi, Mali, Mauretania, Mauritius, Maroko, Mozambik, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Somalia, Afryka Południowa, Sudan, Suazi, Togo, Tunezja, Uganda, Tanzania, Zambia oraz Zimbabwe,

w rejonie Azji Południowo-Wschodniej: Bangladesz, Brunei, Kambodża, Indonezja, Laos, Malezja, Myanmar, Filipiny, Singapur, Tajlandia, Wietnam.

W Europie Południowo-Wschodniej, Azji Środkowej, na Kaukazie, w regionie śródziemnomorskim Bliskiego Wschodu oraz w Afryce prace będą kontynuowane na podstawie obowiązujących wspólnych działań i zaktualizowanych ocen potrzeb przeprowadzanych jako część tych wspólnych działań. Ostateczny wybór państw w regionie Azji Południowo-Wschodniej, które otrzymają wsparcie, zostanie przeprowadzony w fazie oceny potrzeb, która będzie obejmowała ocenę informacji dostępnych w siedzibie głównej oraz, w razie potrzeby, uzupełniające misje oceniające. Działania wspierające dla każdego projektu będą skupiały się na tych państwach, które najbardziej potrzebują wsparcia w każdej dziedzinie projektu.

W celu dokonania oceny potrzeb zespół uznanych ekspertów przeprowadzi ocenę obecnego stanu systemu bezpieczeństwa jądrowego, który jest obecnie stosowany w tych krajach, i przedstawi zalecenia dotyczące poprawy sytuacji. Zalecenia te będą stanowiły podstawę do określenia pomocy, która ma być udzielona, z uwzględnieniem obecnego stanu i potrzebnych usprawnień w zakresie zapobiegania, wykrywania i reagowania na czyny zabronione, które dotyczą materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, łącznie z materiałami, które wykorzystuje się do innych celów niż jądrowe, oraz obiektów jądrowych. Ustalone zostaną priorytety w określaniu państw uczestniczących w każdym projekcie objętym budżetem udostępnianym dzięki wsparciu ze strony UE. Rozwój zasobów ludzkich zostanie wdrożony jako część ustalonego programu szkoleniowego MAEA, który w dużym stopniu opiera się na podejściu regionalnym. Wspierany będzie udział możliwie największej liczby ekspertów z państw kwalifikujacych się, w zależności od dostępnych środków finansowych.

Projekty będą następnie realizowane w wybranych krajach w trzech obszarach:

1. Wsparcie legislacyjne i regulacyjne

Prawne podstawy bezpieczeństwa jądrowego obejmują w dużej części instrumenty międzynarodowe i uznane zasady (traktaty, konwencje, porozumienia, normy, standardy MAEA, kodeksy postępowania i dokumenty z wytycznymi oraz zaleceniami), które są wdrażane przez władze krajowe, aby kontrolować materiały jądrowe i inne źródła promieniotwórcze. Taki szeroki zakres norm (z których wiele zostało opracowanych pod auspicjami MAEA) stanowi ramy bezpiecznego stosowania materiału jądrowego, innych substancji promieniotwórczych oraz związanych z nimi obiektów – zarówno w dużych programach jądrowych, jak i przy prowadzeniu działań jądrowych jedynie w ograniczonym zakresie.

Istnienie właściwego prawodawstwa krajowego i regulacyjnej infrastruktury kontroli jest warunkiem wstępnym stworzenia skutecznego systemu bezpieczeństwa jądrowego. Krajowe przepisy wykonawcze powinny zawierać zestaw zasad i przepisów ogólnych, umożliwiających uprawnionym podmiotom rządowym sprawowanie odpowiednich funkcji regulacyjnych i regulujących postępowanie osób zaangażowanych w działania podlegające tym przepisom. W wielu państwach takie prawodawstwo jest nieodpowiednie, zaś infrastruktura regulacyjna nie istnieje lub jest nieodpowiednia. Skutkiem takich luk, w połączeniu z nieskuteczną infrastrukturą kontroli regulacyjnej, jest osłabienie globalnego systemu bezpieczeństwa. Celem powinno być więc wzmocnienie odpowiednich krajowych ram legislacyjnych i regulacyjnych lub ustanowienie takich ram oraz skuteczne stosowanie odnośnych środków.

Materiały promieniotwórcze są często wykorzystywane w zastosowaniach innych niż jądrowe, np. w medycynie lub przemyśle. Niektóre z tych źródeł są wysoko promieniotwórcze i należą do kategorii 1–3 zgodnie z definicją zawartą w dokumencie MAEA „Podział źródeł promieniotwórczych na kategorie” (ang. Categorization of Radioactive Sources). Źródła te, jeśli nie są odpowiednio kontrolowane i zabezpieczone, mogą dostać się w niepowołane ręce i być wykorzystane do czynów zabronionych. Infrastruktura regulacyjna dotycząca bezpieczeństwa promieniowania oraz bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych musi być skuteczna i funkcjonować zgodnie z normami międzynarodowymi, wytycznymi Kodeksu postępowania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych oraz związanymi z nim wytycznymi w sprawie przywozu/wywozu, jak również z najlepszymi praktykami.

Zawarcie porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych z MAEA jest skutecznym środkiem umożliwiającym ścisłą krajową i międzynarodową kontrolę nad materiałami jądrowymi i związanymi z nimi technologiami. Ważne jest, aby krajowe przepisy wykonawcze wyraźnie wskazywały działania, instalacje, obiekty i materiały jądrowe, do których zastosowanie będą miały zabezpieczenia. Dodatkowo państwa, które zawarły protokół dodatkowy, muszą zapewnić ulepszenie krajowego ustawodawstwa wykonawczego w celu wywiązania się z dodatkowych zobowiązań w ramach protokołu dodatkowego. W szczególności zmienione powinny zostać przepisy prawa krajowego, w celu rozszerzenia zakresu obowiązków i uprawnień organu regulującego wyznaczonego do wdrażania i stosowania zawartych porozumień o zabezpieczeniach.

Państwa przyjmują również zobowiązania do spełniania międzynarodowych norm dotyczących bezpieczeństwa jądrowego gdy stają się stronami Konwencji o fizycznym zabezpieczeniu materiałów jądrowych poprzez ratyfikację poprawki do CPPNM, a także gdy stają się stronami konwencji o terroryzmie jądrowym. Ponadto rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1540 (2004) zobowiązuje również wszystkie państwa do ustanowienia krajowych środków kontroli, w tym odpowiedniej kontroli nad materiałami mającymi związek z bronią jądrową.

Przedsięwzięcia państw uwzględnione we wspomnianych instrumentach międzynarodowych w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego zaowocowały zestawieniem zobowiązań związanych z bezpieczeństwem materiału jądrowego i obiektów oraz innych źródeł promieniotwórczych. Zobowiązania te obejmują środki ustanowienia infrastruktury regulacyjnej dla bezpieczeństwa radiologicznego i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych; środki rozliczania i kontroli; środki ochrony fizycznej; kontrolę przywozu i wywozu oraz odpowiedzialność karną za czyny zabronione.

2. Wzmocnienie bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych

Materiały stosowane lub składowane w obiektach i zakładach jądrowych muszą być odpowiednio ewidencjonowane i zabezpieczone w celu zapobiegania kradzieży lub sabotażowi. Skuteczny system regulacyjny powinien umożliwić określenie tych elementów, które wymagają wdrożenia odpowiednio na poziomie państwa i operatora.

Niezwykle ważne jest również, aby silne, wrażliwe źródła promieniotwórcze o zastosowaniach niejądrowych były chronione fizycznie przed czynami zabronionymi w trakcie ich stosowania i składowania, a gdy nie są już potrzebne, aby były zdemontowane i składowane jako odpady promieniotwórcze w bezpiecznych i odpowiednio zabezpieczonych miejscach.

Wszystkie państwa, które przystąpiły do całościowych porozumień o zabezpieczeniach, muszą ustanowić i utrzymywać krajowe systemy ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (SSAC) podlegających zabezpieczeniom. MAEA szacuje jednak, że takich systemów brakuje lub są one nieodpowiednie w wielu państwach, które są stronami takich porozumień. Sytuacja ta jest szczególnie rozpowszechniona wśród około 120 państw, które nie obsługują żadnych obiektów jądrowych.

3. Wzmocnienie potencjału państwa w wykrywaniu i reagowaniu na nielegalny handel

Nielegalny handel dotyczy sytuacji nieuprawnionego uzyskania, dostarczania, wykorzystania, transferu lub zbycia materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych w sposób zamierzony lub niezamierzony, z przekraczaniem lub bez przekraczania granic międzynarodowych.

Wyprodukowana przez terrorystów brudna bomba radiologiczna lub emisyjne urządzenie radiologiczne nie mogą być skonstruowane bez materiałów pozyskanych poprzez nielegalny handel. Poza tym wrażliwy sprzęt i technologia niezbędne do produkcji materiałów wrażliwych lub skonstruowania brudnej bomby radiologicznej również mogłyby być pozyskane w drodze nielegalnego handlu. Można założyć, że ruch transgraniczny materiałów lub technologii jest warunkiem dotarcia materiału do ostatecznego miejsca przeznaczenia. W celu zwalczania nielegalnego handlu państwa muszą posiadać odpowiedni system kontroli i nadzoru, jak również odpowiednie systemy techniczne (łącznie z łatwymi w obsłudze urządzeniami), a także procedury i informacje w przejściach granicznych, aby możliwe było wykrycie prób przemytu materiałów promieniotwórczych (łącznie z rozszczepialnymi materiałami promieniotwórczymi) lub nieuprawnionego handlu wrażliwym sprzętem i technologią.

Aby można było reagować na takie działania oraz umożliwić konfiskatę materiałów promieniotwórczych, należy udostępnić skuteczne środki. Służby odpowiedzialne za egzekwowanie prawa (celnicy, policja itp.) często nie są przeszkolone w używaniu sprzętu do wykrywania i dlatego mogą nie znać wrażliwego sprzętu i technologii. Szkolenie tych funkcjonariuszy jest więc istotnym warunkiem powodzenia wszelkich środków stosowanych w celu wykrywania nielegalnego handlu. Pracownikom różnych kategorii powinny być zaproponowane różnego rodzaju szkolenia, zarówno w zakresie użytkowania urządzeń do wykrywania, jak i umiejętności odczytu wskazań instrumentów, tak aby mogli oni podejmować decyzje w sprawie dalszych działań.

Istnieje duże zapotrzebowanie na wsparcie w tej dziedzinie w wyniku rosnącej świadomości na temat związanych z nią zagrożeń oraz dostępności sprzętu i metodologii pozwalającej na zwiększenie potencjału monitorowania granic.

2. Cele

Cel ogólny: Wzmocnienie bezpieczeństwa jądrowego w wybranych krajach.

2.1. Faza oceny: finansowanie międzynarodowych misji ds. bezpieczeństwa jądrowego

Ocenę przeprowadzi MAEA w celu wskazania potrzeb wzmocnienia bezpieczeństwa jądrowego w każdym z krajów wymienionych w pkt 1, w których takiej oceny nie dokonano. W przypadku określonych innych państw uaktualniona zostanie przeprowadzona wcześniej ocena. W stosownych przypadkach ocena będzie obejmowała fizyczną ochronę i bezpieczeństwo zastosowań jądrowych i niejądrowych, ustanowione środki zwalczania nielegalnego handlu, jak również niezbędną infrastrukturę prawną i regulacyjną. Wyniki oceny ogólnej będą wykorzystane jako podstawa do wyboru krajów, w których projekty będą realizowane.

Powyższe projekty będą w każdym kraju służyć ocenie:

—

stanu ochrony fizycznej materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, jak również ochrony wszelkich obiektów lub zakładów, zarówno jądrowych, jak i badawczych, w których te materiały są stosowane lub składowane. Wskażą grupę obiektów i zakładów, w których znajdują się te materiały, wybranych do dalszego udoskonalania i wspierania,

—

wszelkich potrzeb w zakresie zwiększania bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych. Będą określać wszelkie słabości i niedociągnięcia w stosunku do norm międzynarodowych oraz do kodeksu postępowania, które wymagają poprawy infrastruktury regulacyjnej, oraz wskażą potrzeby dodatkowej ochrony silnych, wrażliwych źródeł. W wyniku przeprowadzonej oceny zostanie ustalone, jaki specjalistyczny sprzęt jest niezbędny do zapewnienia ochrony,

—	obecnego stanu zdolności zwalczania nielegalnego handlu oraz wskazaniu niezbędnych ulepszeń,

—	stanu krajowego systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (SSAC) oraz określeniu konieczności wprowadzania wymaganych ulepszeń.

2.2. Wdrożenie konkretnych działań określonych jako priorytetowe w wyniku fazy oceniającej

Projekt 1: Wsparcie legislacyjne i regulacyjne

Cel projektu:

—

wzmocnienie krajowych infrastruktur prawnych i regulacyjnych związanych z materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi, przy uwzględnieniu odnośnych instrumentów międzynarodowych oraz uznanych zasad w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego, jak również istniejących synergii z krajowymi systemami ochrony radiologicznej,

—	wzmocnienie krajowych ram prawnych w celu wdrożenia porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych zawartych między państwami a Agencją,

—	poprawa krajowej infrastruktury regulacyjnej w zakresie ochrony radiologicznej i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych.

Rezultaty projektu:

—	opracowanie i przyjęcie całościowego, spójnego i skutecznego prawodawstwa na szczeblu krajowym, a co za tym idzie – przyczynienie się do rozwoju zharmonizowanego, wzmocnionego i bardziej uniwersalnego systemu bezpieczeństwa jądrowego,

—	opracowanie i przyjęcie (w językach narodowych) przepisów prawa krajowego niezbędnych do umożliwienia państwom przestrzegania zobowiązań w ramach porozumień o zabezpieczeniach z agencją i protokołów dodatkowych,

—

ustanowienie/udoskonalenie krajowej infrastruktury regulacyjnej dotyczącej bezpieczeństwa promieniowania i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych poprzez udostępnienie usług doradczych, sprzętu i szkolenia, zgodnie z normami międzynarodowymi, wytycznymi Kodeksu postępowania dotyczącego bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych, jak również najlepszych praktyk.

Projekt 2: Wzmocnienie bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych

Cel projektu:

—	wzmocnienie ochrony fizycznej obiektów jądrowych oraz materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych w wybranych krajach,

—	wzmocnienie kontroli i fizycznej ochrony materiałów promieniotwórczych w zastosowaniach niejądrowych w wybranych krajach,

—	wzmocnienie SSAC przy wdrażaniu porozumień o zabezpieczeniach oraz protokołów dodatkowych, łącznie z państwami, które podpisały „protokoły w sprawie małych ilości”.

Rezultaty projektu:

—	poprawa fizycznej ochrony materiałów jądrowych oraz innych materiałów promieniotwórczych w wybranych obiektach jądrowych i lokalizacjach,

—	ochrona wrażliwych źródeł w zastosowaniach niejądrowych lub, w miarę potrzeb, ich zdemontowanie i przeniesienie w bezpieczne i chronione miejsce przechowywania w wybranych krajach,

—	udoskonalenie krajowej infrastruktury ochrony fizycznej w wyniku udzielonej pomocy eksperckiej,

—	ustanowienie i utrzymywanie skutecznych SSAC zdolnych do wdrażania porozumień o zabezpieczeniach oraz protokołów dodatkowych, łącznie z państwami, które podpisały „protokoły w sprawie małych ilości”,

—	organizowanie szkoleń personelu w państwach kwalifikujących się do uzyskania wsparcia.

Projekt 3: Wzmocnienie potencjału państwa w wykrywaniu nielegalnego handlu i reagowaniu na niego

Cel projektu:

—	wzmocnienie potencjału państw w zakresie nielegalnego handlu i reagowaniu na niego w wybranych krajach.

Rezultaty projektu:

—

zebranie i ocena wzbogaconych informacji na temat nielegalnego handlu ze źródeł otwartych i z krajowych punktów kontaktowych w celu uzyskania obszerniejszej wiedzy o nielegalnym handlu materiałami jądrowymi i towarzyszących mu okolicznościach. Informacje te ułatwią także określenie priorytetów dla różnych działań podejmowanych w celu zwalczania nielegalnego handlu,

—	stworzenie w wyniku pomocy eksperckiej krajowych struktur w zakresie zwalczania nielegalnego handlu i usprawnienia krajowej koordynacji kontroli ruchu transgranicznego materiałów promieniotwórczych, wrażliwego sprzętu jądrowego i technologii jądrowej w wybranych krajach,

—	unowocześnienie sprzętu służącego kontroli granicznej w wybranych przejściach granicznych,

—	zorganizowanie szkoleń dla służb odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa w państwach kwalifikujących się do uzyskania wsparcia.

3. Czas trwania

Ocena odbędzie się w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie umowy o finansowaniu między Komisją i MAEA. Te trzy projekty będą prowadzone jednocześnie w okresie kolejnych 12 miesięcy.

Całkowity szacowany czas realizacji niniejszego wspólnego działania wynosi 15 miesięcy.

4. Beneficjenci

Beneficjentami są kraje, w których realizowana będzie ocena oraz następujące po niej projekty. W celu zrozumienia słabych punktów i uzyskania wsparcia, które umożliwi znalezienie odpowiednich rozwiązań i przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa, władzom tych krajów zostanie udzielona stosowna pomoc. Ostateczny wybór beneficjentów oraz kwestie, którymi należy się zająć w wybranych krajach, określane są po konsultacji z instytucją realizującą i prezydencją, przy wsparciu ze strony SG/WP, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i Komisją w ramach właściwej grupy roboczej Rady. Decyzje te oparte są, w stosownych przypadkach, na propozycjach instytucji realizującej zgodnie z art. 2 ust. 1.

5. Instytucja realizująca

Realizacja projektów zostanie powierzona MAEA. Międzynarodowe misje dotyczące bezpieczeństwa jądrowego będą przeprowadzane zgodnie ze standardową procedurą przewidzianą dla misji MAEA, które będą kierowane przez ekspertów MAEA i państw członkowskich. Te trzy projekty będą realizowane bezpośrednio przez pracowników MAEA lub wybranych ekspertów lub kontrahentów z państw członkowskich MAEA. W przypadku kontrahentów zamówienia na wszelkie towary, prace lub usługi przez MAEA w kontekście niniejszego wspólnego działania przeprowadza się zgodnie z umową o finansowaniu z MAEA.

6. Udział stron trzecich

Projekty będą finansowane w 100 % przez niniejsze wspólne działanie. Ekspertów z państw członkowskich MAEA można uważać za stronę trzecią. Będą oni pracowali zgodnie ze standardowymi zasadami działania ekspertów MAEA.

7. Szczególne warunki kontraktów i zamówień

W niektórych przypadkach, aby ulepszyć uzgodnienia dotyczące bezpieczeństwa w zakresie materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, np. źródeł promieniotwórczych dostarczanych pierwotnie przez Federację Rosyjską, kontrakty na dostarczanie towarów, wykonywanie prac i usług będą mogły być proponowane dostawcom w Federacji Rosyjskiej, którzy są zaznajomieni z technologią rosyjską.

8. Szacowane wymagane środki

Wkład UE pokryje koszty oceny i realizacji trzech projektów, o których mowa w punkcie 2.2. Szacowane koszty są następujące:

Ocena bezpieczeństwa jądrowego, w tym misje	160 000 EUR
Projekt 1	1 340 000 EUR
Projekt 2	3 400 000 EUR
Projekt 3	3 050 000 EUR

Dodatkowo uwzględniono rezerwę w wysokości około 3 % zakładanych kosztów (w łącznej wysokości 250 000 EUR) na nieprzewidziane wydatki.

9. Finansowa kwota referencyjna na pokrycie kosztów projektu

Całkowity koszt projektu wynosi 7 703 000 EUR.

(1) GOV/2003/49-GC(47)/9. Ponadto dokument „Środki mające na celu wzmocnienie współpracy międzynarodowej w zakresie bezpieczeństwa materiałów promieniotwórczych, jądrowych i transportu oraz zarządzania odpadami: propagowanie skutecznej i trwałej krajowej infrastruktury regulacyjnej do kontroli źródeł promieniowania” (GOV/2004/52-GC(48)/15) zawiera części istotne dla współpracy MAEA-UE w ramach strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Środki te ujęte zostały również w sekcji „Działania wspierające bezpieczeństwo jądrowe” w planie bezpieczeństwa jądrowego na lata 2006–2009 opracowanym przez MAEA.

(2) We wrześniu 2005 r. Rada Gubernatorów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) postanowiła, że w celu wzmocnienia systemu zabezpieczeń, tzw. protokół w sprawie małych ilości (SQP) do ustaleń w zakresie zabezpieczeń w ramach układu o nierozprzestrzenianiu należy pozostawić jako część systemu zabezpieczeń agencji, z zastrzeżeniem wprowadzenia zmian w tekście standardowym i zmiany kryteriów SQP; Konferencja Generalna MAEA przyjęła w roku 2005 rezolucję, w której odnotowuje między innymi, że w przypadku państwa, które przystąpiło do całościowego porozumienia o zabezpieczeniach uzupełnionego obowiązującym protokołem dodatkowym, środki te stanowią wzmocniony standard weryfikacji dla tego państwa.

(3) GOV/2005/50-GC(49)/17.

(4) GOV/2002/10.

(5) Zob. opublikowany przez MAEA plan działania w zakresie propagowania zawarcia porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych.

(6) Przewiduje się, że w ramach różnych projektów łącznie ok. 20–25 państw w Afryce otrzyma wsparcie na udoskonalanie systemów bezpieczeństwa jądrowego. Dodatkowe państwa mogą być włączone w regionalne projekty szkoleniowe.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 107

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 51 17 kwietnia 2008

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. dotyczące dostosowania kwot, jakie mają być przydzielone Polsce na połowy dorsza w Morzu Bałtyckim (podobszary 25–32, wody WE) w okresie od 2008 r. do 2011 r.	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 339/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	4
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 340/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) ( 1 )	6
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 341/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz dla wniosków złożonych w kwietnia 2008 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 616/2007 na mięso drobiowe	26

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Rada
	2008/308/WE
*	Decyzja Rady z dnia 7 kwietnia 2008 r. w sprawie mianowania dwóch członków oraz dwóch zastępców członków z Austrii do Komitetu Regionów	28
	2008/309/WE
*	Decyzja Rady z dnia 7 kwietnia 2008 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów z Belgii	29
	2008/310/WE
*	Decyzja Rady z dnia 7 kwietnia 2008 r. w sprawie mianowania siedmiu członków i siedmiu zastępców członków Komitetu Regionów ze Zjednoczonego Królestwa	30
	2008/311/WE, Euratom
*	Decyzja Rady z dnia 14 kwietnia 2008 r. w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z Irlandii	31
	Komisja
	2008/312/Euratom
*	Decyzja Komisji z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiająca standardowy dokument dla nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego określonych w dyrektywie Rady 2006/117/Euratom (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 793)	32

	III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
	AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE
	2008/313/WPZiB
*	Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa CHAD/2/2008 z dnia 18 marca 2008 r. w sprawie ustanowienia Komitetu Uczestników dla operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej	60
*	Wspólne działanie Rady 2008/314/WPZiB z dnia 14 kwietnia 2008 r. dotyczące wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia	62

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	65,4
	TN	144,8
	TR	105,3
	ZZ	105,2
0707 00 05	JO	178,8
	MK	88,0
	TR	151,1
	ZZ	139,3
0709 90 70	MA	92,6
	TR	102,1
	ZZ	97,4
0709 90 80	EG	349,4
0709 90 80	ZZ	349,4
0805 10 20	EG	51,2
	IL	53,1
	MA	56,7
	TN	56,4
	TR	58,4
	US	55,6
	ZZ	55,2
0805 50 10	AR	117,4
	IL	126,5
	TR	134,5
	ZA	128,0
	ZZ	126,6
0808 10 80	AR	90,5
	BR	82,4
	CA	79,6
	CL	85,7
	CN	97,7
	MK	64,5
	NZ	123,8
	US	112,9
	UY	65,3
	ZA	73,8
	ZZ	87,6
0808 20 50	AR	84,6
	AU	93,7
	CL	90,9
	CN	50,6
	ZA	92,9
	ZZ	82,5

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 116/2008 z dnia 28 stycznia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Iranowi (Dz.U. L 35 z 9.2.2008)	70

Nr grupy	Nr porządkowy	Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu od dnia 1.7.2008-30.9.2008 (%)	Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości w podokresie od dnia 1.10.2008-31.12.2008 (kg)
1	09.4211	1,780550	—
2	09.4212	(1)	27 783 000
4	09.4214	28,694208	—
5	09.4215	36,799882	—
6	09.4216	(2)	2 014 010
7	09.4217	4,045341	—
8	09.4218	(1)	3 478 800