7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1437/2007

z dnia 26 listopada 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przypadku środków interwencyjnych, dla których nie ustalono kwoty jednostkowej w ramach wspólnej organizacji rynków, należy przyjąć przepisy wykonawcze w szczególności w odniesieniu do metody określania finansowanych kwot, finansowania wydatków wynikających z unieruchomienia środków finansowych niezbędnych w celu skupu produktów oraz finansowania wydatków wynikających z działań związanych ze składowaniem oraz, w stosownych przypadkach, z przetwórstwem.

(2)

Ze względu na charakter środków i programów objętych decyzją Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (2) należy przewidzieć, że w należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) może finansować koszty administracyjne i zatrudnienia ponoszone w związku z realizacją takich środków i programów.

(3)	Rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 (3) określa procedurę stosowaną przez Komisję w przypadku decyzji o redukcji lub zawieszeniu płatności miesięcznych a także procedurę stosowaną w przypadku decyzji o zawieszeniu lub redukcji płatności pośrednich.

(4)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 Komisja podejmuje decyzję w sprawie kwot podlegających wyłączeniu z finansowania wspólnotowego, jeśli uzna, że danych wydatków dokonano z naruszeniem przepisów wspólnotowych. W ramach procedury prowadzącej do wyłączenia z finansowania wspólnotowego, aby zaradzić istniejącej sytuacji, Komisja kieruje do danego państwa członkowskiego zalecenia dotyczące sposobu stosowania przepisów wspólnotowych. Jeśli państwo członkowskie nie zastosuje się do tych zaleceń, Komisja podejmuje dalsze decyzje dotyczące wyłączenia wydatków z finansowania wspólnotowego. Ponadto w niektórych przypadkach możliwe jest stwierdzenie, że zalecenia te nie będą lub nie będą mogły być w bliskiej przyszłości zrealizowane.

(5)

W takich okolicznościach możliwość zawieszenia lub redukcji płatności miesięcznych lub płatności pośrednich przewidziana w rozporządzeniu (WE) nr 1290/2005 nie zapewnia wystarczającej ochrony interesów finansowych Wspólnoty. Za stosowne pod tym względem uznaje się wprowadzenie nowej procedury umożliwiającej Komisji skuteczniejsze zawieszanie lub redukowanie płatności w szczególnych sytuacjach.

(6)

Zawieszenie lub zredukowanie płatności w dziedzinie rolnictwa dokonywane ex ante mogłoby mieć poważne skutki finansowe dla danych państw członkowskich. Ponadto w porównaniu z procedurą dotyczącą decyzji w sprawie rozliczenia zgodności państwo członkowskie dysponuje jedynie ograniczoną możliwością obrony własnego stanowiska wobec Komisji. W związku z powyższym nowa procedura zawieszania lub redukcji płatności powinna być stosowana tylko w sytuacji, gdy co najmniej jeden kluczowy element przedmiotowego krajowego systemu kontroli nie istnieje lub działa nieskutecznie z powodu wagi stwierdzonych nieprawidłowości lub ich utrzymywania się.

(7)	Należy wyjaśnić warunki, w jakich niedopuszczalne są pośrednie deklaracje wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFFROW).

(8)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (4) wymaga, aby państwa członkowskie przeprowadzały kontrole ex post dotyczące niektórych wydatków w ramach wspólnej polityki rolnej poniesionych w roku budżetowym „n” w okresie od dnia 1 lipca roku budżetowego n + 1 do dnia 30 czerwca roku budżetowego n + 2. Sprawozdanie dotyczące przeprowadzonych w tym okresie działań kontrolnych przedstawia się Komisji dopiero na koniec roku budżetowego n + 2.

(9)

Zważywszy na przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1290/2005 ograniczenie czasowe dotyczące decyzji w sprawie rozliczenia zgodności, Komisja faktycznie nie ma żadnej możliwości podjęcia decyzji o wyłączeniu z finansowania wspólnotowego, w przypadku gdy państwo członkowskie nie dopełnia obowiązków dotyczących kontroli wynikających z rozporządzenia (EWG) nr 4045/89. Aby zaradzić temu problemowi, ograniczeń czasowych nie powinno stosować się w przypadku naruszenia obowiązków dotyczących kontroli nałożonych na państwa członkowskie rozporządzeniem (EWG) nr 4045/89, pod warunkiem podjęcia przez Komisję działania w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu sprawozdania przedstawionego przez państwo członkowskie.

(10)	Ponieważ nie ma potrzeby, by państwa członkowskie informowały Komisję o ustalonym lub planowanym sposobie wykorzystania wycofanych funduszy oraz dokonania zmiany planu finansowania danego programu rozwoju obszarów wiejskich, należy skreślić stosowne przepisy rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

(11)

W celu ujednolicenia przejściowych zasad dotyczących Sekcji Orientacji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) z nowymi przepisami stosowanymi w odniesieniu do następnego okresu programowania funduszy strukturalnych, rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 należy dostosować do rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności (5).

(12)

Niezbędne jest wyjaśnienie podstawy prawnej przyjęcia przepisów wykonawczych do rozporządzenia (WE) nr 1290/2005. Komisja powinna w szczególności przyjąć przepisy wykonawcze dotyczące publikowania informacji na temat beneficjentów wspólnej polityki rolnej, dotyczące środków interwencyjnych, dla których nie ustalono kwoty jednostkowej w ramach wspólnej organizacji rynków oraz dotyczące środków finansowych przeniesionych w celu sfinansowania płatności bezpośrednich dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej.

(13)

W celu wprowadzenia w życie europejskiej inicjatywy na rzecz przejrzystości, w ramach przeglądu rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6), do rozporządzenia tego dodano przepisy dotyczące corocznej publikacji ex post wykazu beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu. Sposób publikacji takich informacji ma zostać określony w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych sektorów. Zarówno EFRG, jak i EFFROW stanowią część budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich i finansują wydatki na zasadzie podziału zarządzania między państwami członkowskimi i Wspólnotą. Należy zatem określić zasady publikowania informacji na temat beneficjentów tych funduszy. W związku z tym państwa członkowskie powinny zapewnić coroczną publikację ex post wykazu beneficjentów oraz kwot otrzymanych przez każdego beneficjenta w ramach każdego z tych funduszy.

(14)

Udostępnienie tych informacji do publicznej wiadomości zwiększa przejrzystość wykorzystania środków wspólnotowych w ramach wspólnej polityki rolnej oraz jakość finansowego zarządzania wspomnianymi funduszami, w szczególności przez wzmocnienie publicznej kontroli wykorzystanych środków finansowych. Przez wzgląd na nadrzędną wagę wyznaczonych celów uzasadnione jest, przy poszanowaniu zasady proporcjonalności i wymogu ochrony danych osobowych, przyjęcie przepisu przewidującego podanie do wiadomości ogólnej stosownych informacji, ponieważ nie wykracza on poza to, co jest konieczne w społeczeństwie demokratycznym w celu zapobiegania nieprawidłowościom. Uwzględniając opinię Europejskiego Inspektora Ochrony Danych z dnia 10 kwietnia 2007 r. (7), należy przewidzieć sposób informowania beneficjentów funduszy o tym, że takie dane mogą być upubliczniane i że mogą być przetwarzane przez organy kontrolne i śledcze.

(15)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1290/2005,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1290/2005 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 3 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Jeżeli w ramach wspólnej organizacji rynków dla środka interwencyjnego nie ustalono kwoty jednostkowej, EFRG finansuje dany środek na podstawie ryczałtowych kwot jednakowych w całej Wspólnocie, w szczególności w przypadku środków finansowych pochodzących z państw członkowskich wykorzystanych na skup produktów, działania związane ze składowaniem oraz, w stosownych przypadkach, z przetwarzaniem produktów z interwencji.

Odpowiednie opłaty i koszty oblicza się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41 ust. 3.”;

2)	w art. 13 dodaje się akapit w brzmieniu: „W należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach akapitu pierwszego nie stosuje się w odniesieniu do środków ani programów objętych decyzją Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (8).

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 17a

Redukcja i zawieszenie płatności miesięcznych w szczególnych przypadkach

1. Bez uszczerbku dla art. 17 Komisja może, zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, podjąć decyzję o redukcji lub zawieszeniu płatności miesięcznych, o których mowa w art. 14, na określony w tej decyzji okres, nieprzekraczający dwunastu miesięcy, który może być przedłużany na dalsze okresy nieprzekraczające dwunastu miesięcy, jeśli warunki określone w ust. 2 niniejszego artykułu są nadal spełnione.

2. Płatności miesięczne mogą być zredukowane lub zawieszone, jeśli spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a)	co najmniej jeden kluczowy element przedmiotowego krajowego systemu kontroli nie istnieje lub działa nieskutecznie ze względu na wagę stwierdzonych nieprawidłowości lub ich utrzymywanie się;

b)	nieprawidłowości, o których mowa w lit. a), mają stały charakter i stanowiły podstawę podjęcia co najmniej dwóch decyzji, na mocy art. 31, o wyłączeniu z finansowania wspólnotowego wydatków poniesionych przez dane państwo członkowskie; oraz

c)	Komisja stwierdza, że dane państwo członkowskie nie wdrożyło jej zaleceń mających na celu zaradzenie sytuacji oraz że państwo to nie jest w stanie uczynić tego w najbliższej przyszłości.

3. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja informuje dane państwo członkowskie o swoim zamiarze i zwraca się do niego o udzielenie odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez Komisję w zależności od wagi problemu, który to termin co do zasady nie może być krótszy niż 30 dni.

Stawka procentowa redukcji lub zawieszenia płatności miesięcznych odpowiada stawce ustalonej przez Komisję w ostatniej wydanej przez nią decyzji, o której mowa w ust. 2 lit. b). Ta stawka procentowa jest stosowania w odniesieniu do stosownych wydatków dokonanych przez agencję płatniczą, której dotycza nieprawidłowości określone w ust. 2 lit. a).

4. Zaprzestaje się stosowania redukcji lub zawieszenia płatności, w przypadku gdy warunki przewidziane w ust. 2 przestały być spełniane. Pozostaje to bez uszczerbku dla rozliczenia zgodności, o którym mowa w art. 31.”;

art. 26 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Komisja powiadamia niezwłocznie akredytowaną agencję płatniczą oraz jednostkę koordynującą, jeżeli taka została wyznaczona, o braku spełnienia jednego z warunków przewidzianych w ust. 3. Jeżeli nie jest spełniony jeden z warunków przewidzianych w ust. 3 lit. a) lub lit. c), deklaracja wydatków jest niedopuszczalna.”;

5)	dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 27a Redukcja i zawieszenie płatności pośrednich w szczególnych przypadkach Artykuł 17a stosuje się odpowiednio do zawieszenia i redukcji płatności pośrednich, o których mowa w art. 26.”;

w art. 31 ust. 5 dodaje się literę w brzmieniu:

„c)

naruszenia przez państwa członkowskie obowiązków nałożonych na nie rozporządzeniem Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (9), pod warunkiem że w ciągu 12 miesięcy po otrzymaniu przedstawionego przez państwo członkowskie sprawozdania na temat wyników przeprowadzanych przez nie kontroli danych wydatków Komisja powiadomi państwo członkowskie na piśmie o ustaleniach wynikających z inspekcji.

7)	w art. 33 ust. 4 skreśla się akapit drugi;

art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na zasadzie odstępstwa od art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 4 i art. 37 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (10) częściowe kwoty przeznaczone na pomoc współfinansowaną z Sekcji Orientacji EFOGR zatwierdzone przez Komisję między dniem 1 stycznia 2000 r. a dniem 31 grudnia 2006 r., dla których poświadczone deklaracje faktycznie poniesionych wydatków, sprawozdanie końcowe z realizacji i deklaracja, o której mowa w art. 38 ust. 1 lit. f) tego rozporządzenia, nie zostały przesłane Komisji w terminie 15 miesięcy po ostatecznej dacie kwalifikowalności wydatków określonej w decyzji przyznającej wkład funduszy, są automatycznie anulowane przez Komisję nie później niż 6 miesięcy po tym terminie, skutkując zwrotem nienależnie wypłaconych kwot.

w art. 42 wprowadza się następujące zmiany:

punkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.	warunki mające zastosowanie do akredytacji agencji płatniczych oraz do szczegółowej akredytacji jednostek koordynujących, ich odpowiednich funkcji, wymaganych informacji oraz warunków udostępniania i przekazywania tych informacji Komisji;”;

dodaje się następujące punkty:

„8a.	szczegółowe zasady dotyczące finansowania i księgowania środków interwencyjnych w formie składowania w magazynach państwowych, a także zasady dotyczące innych wydatków finansowanych przez EFRG i EFFROW;

8b.

szczegółowe zasady dotyczące publikowania informacji o beneficjentach, o których mowa w art. 44a, w tym aspekty praktyczne związane z ochroną osób w związku z przetwarzaniem ich danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w przepisach wspólnotowych dotyczących ochrony danych. Przepisy te powinny zapewnić w szczególności informowanie beneficjentów funduszy o możliwości podania tych danych do wiadomości publicznej oraz przetwarzania ich przez organy kontrolne i śledcze w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot, a także powinny określać kiedy informacja ta jest przekazywana beneficjentom;

8c.	warunki i szczegółowe zasady mające zastosowanie do środków finansowych przeniesionych zgodnie z art. 149 ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 w celu sfinansowania wydatków, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia.”;

10)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 44a

Publikacja wykazu beneficjentów

Zgodnie z art. 53b ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 państwa członkowskie zapewniają coroczną publikację ex post wykazu beneficjentów funduszy EFRG i EFFROW oraz kwot otrzymanych przez każdego beneficjenta w ramach każdego z tych funduszy.

Publikacja takiego wykazu obejmuje przynajmniej:

a)	w odniesieniu do EFRG kwotę podzieloną na płatności bezpośrednie w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i inne wydatki;

b)	w odniesieniu do EFFROW łączną kwotę finansowania ze środków publicznych na beneficjenta.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 3 i 5 ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2008 r.

Artykuł 1 pkt 6 ma zastosowanie do sprawozdań państw członkowskich otrzymanych przez Komisję po dniu 1 stycznia 2008 r., z wyłączeniem wszelkich wydatków poczynionych przez państwa członkowskie przed rokiem budżetowym 2006.

Artykuł 1 pkt 10 ma zastosowanie do wydatków EFRG poniesionych od dnia 16 października 2007 r. i do wydatków EFFROW poniesionych od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 listopada 2007 r.

W imieniu Rady

J. SILVA

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 11 października 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dz.U.).

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/965/WE (Dz.U. L 397 z 30.12.2006, str. 22).

(3) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 378/2007 (Dz.U. L 95 z 5.4.2007, str. 1).

(4) Dz.U. L 388 z 30.12.1989, str. 18. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2154/2002 (Dz.U. L 328 z 5.12.2002, str. 4).

(5) Dz.U. L 210 z 31.7.2006, str. 25. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1989/2006 (Dz.U. L 411 z 30.12.2006, str. 6).

(6) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1995/2006 (Dz.U. L 390 z 30.12.2006, str. 1).

(7) Dz.U. C 134 z 16.6.2007, str. 1.

(8) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/965/WE (Dz.U. L 397 z 30.12.2006, str. 22).”;

(9) Dz.U. L 388 z 30.12.1989, str. 18. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2154/2002 (Dz.U. L 328 z 5.12.2002, str. 4).”;

(10) Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1198/2006 (Dz.U. L 223 z 15.8.2006, str. 1).”;

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/6

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1438/2007

z dnia 6 grudnia 2007 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 grudnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 756/2007 (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, str. 41).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 6 grudnia 2007 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	114,0
	MA	65,3
	SY	68,2
	TR	128,1
	ZZ	93,9
0707 00 05	JO	196,3
	MA	52,5
	TR	130,3
	ZZ	126,4
0709 90 70	MA	58,8
	TR	110,8
	ZZ	84,8
0805 10 20	AR	21,0
	AU	12,3
	BR	12,7
	SZ	31,4
	TR	60,4
	ZA	39,8
	ZW	20,2
	ZZ	28,3
0805 20 10	MA	65,8
0805 20 10	ZZ	65,8
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	61,4
	HR	32,2
	IL	66,8
	TR	70,6
	UY	95,3
	ZZ	65,3
0805 50 10	EG	108,5
	TR	116,9
	ZA	61,9
	ZZ	95,8
0808 10 80	AR	87,7
	CA	87,3
	CL	86,0
	CN	87,0
	MK	31,5
	US	101,0
	ZA	82,4
	ZZ	80,4
0808 20 50	AR	71,0
	CN	77,6
	TR	145,7
	ZZ	98,1

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, str. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1439/2007

z dnia 5 grudnia 2007 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej, załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, koniecznym jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie (EWG) nr 2658/87 ustaliło Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej, bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku, powinny być klasyfikowane do kodów CN wskazanych w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli.

(4)

Właściwym jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku muszą być klasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej do kodów CN wskazanych w kolumnie 2 tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 580/2007 (Dz.U. L 138 z 30.5.2007, str. 1).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja

(Kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Zestaw składający się z kilku plastrów i podkładek, które zawierają następujące składniki (% masy):

—

turmalina

—

chitosan

—	ocet drzewny

—	proszek perłowy

—	czysta krzemionka

—	kwas glikolowy

—

dekstryna

Zgodnie z informacją podaną na opakowaniu produkt przeznaczony jest do poprawienia krążenia krwi w stopie poprzez stymulację metabolizmu komórek i detoksykację organizmu.

Podkładki przeznaczone są do umieszczenia na podeszwach stóp za pomocą plastrów i zalecane do noszenia przez 8–10 godzin.

Produkt prezentowany jest w składanym opakowaniu kartonowym do sprzedaży detalicznej.

3824 90 98

Klasyfikacja wyznaczona jest przez postanowienia reguł 1, 3b) i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej oraz brzmienie kodów CN 3824, 3824 90 i 3824 90 98.

Produkt nie może być uważany ani za preparat do pielęgnacji skóry, ani do pielęgnacji stóp, ponieważ nie jest głównie przeznaczony do takich celów (Noty wyjaśniające do Systemu Zharmonizowanego dotyczące pozycji 3304 A) 3) oraz B)).

Podkładki te nadają temu towarowi zasadniczy charakter. Nie wykazują one naukowo udowodnionego działania terapeutycznego poprzez obniżenie poziomu toksyn w całym organizmie i nie mogą być klasyfikowane ani do pozycji 3004, ani do pozycji 3005. W związku z tym muszą być klasyfikowane jako pozostałe preparaty chemiczne gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/10

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1440/2007

z dnia 5 grudnia 2007 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej, załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, koniecznym jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku powinny być klasyfikowane do kodów CN wskazanych w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli.

(4)

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku muszą być klasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej do kodów CN wskazanych w kolumnie 2 tej tabeli.

Artykuł 2

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 580/2007 (Dz.U. L 138 z 30.5.2007, str. 1).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja

(Kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Mała koperta o wymiarach ok. 40 × 50 mm, samoprzylepna, składająca się z dwóch zgrzewanych na gorąco folii z tworzywa sztucznego i z aluminium, zawierająca próbkę perfum w postaci żelu. Na kopercie jest umieszczony nadruk z nazwą perfum.

Po zdjęciu folii odsłonięta zostaje próbka perfum w ilości wystarczającej do uzyskania zapachu po naniesieniu ich na nadgarstki.

Produkt ten nie jest przeznaczony do sprzedaży detalicznej. Jest przeznaczony do naklejania na broszury, ulotki, karty pocztowe lub na strony reklamowe czasopism zawierające drukowane teksty i obrazy reklamujące określone perfumy.

3303 00 10

Klasyfikacja wyznaczona jest przez postanowienia reguł 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę 2 do sekcji VI oraz brzmienie kodów CN 3303 00 i 3303 00 10.

Produkt ten należy klasyfikować do podpozycji 3303 00 10, ponieważ ilość perfum jest wystarczająca do nadania zapachu ludzkiemu ciału.

Strona wydruku reklamy w formacie A4, zawierająca materiał reklamowy, częściowo lub całkowicie złożona. Pod zakładką strona pokryta jest próbką perfum w postaci mikrokapsułek, pasty lub proszku. Zakładka jest zgrzewana.

Po odchyleniu zakładki odsłonięta zostaje próbka perfum w ilości niewystarczającej do uzyskania zapachu po naniesieniu ich na nadgarstki.

Produkt ten nie jest przeznaczony do sprzedaży detalicznej. Jest przeznaczony do umieszczania wewnątrz czasopism i podobnych artykułów zawierających drukowane teksty i obrazy reklamujące określone perfumy.

4911 10 90

Klasyfikacja wyznaczona jest przez postanowienia reguł 1, 3b) i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej oraz brzmienie kodów CN 4911, 4911 10 i 4911 10 90.

Produkt ten nie może być klasyfikowany do podpozycji 3303 00 10, ponieważ ilość perfum nie jest wystarczająca do nadania zapachu ludzkiemu ciału.

Produkt ten należy klasyfikować do podpozycji 4911 10 90 jako drukowany materiał reklamowy, ponieważ drukowany materiał reklamowy nadaje temu produktowi zasadniczy charakter (Noty wyjaśniające do Systemu Zharmonizowanego dotyczące działu 49, Uwagi ogólne, akapit pierwszy).

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/12

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1441/2007

z dnia 5 grudnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2073/2005 w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 4 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (2) ustanawia kryteria mikrobiologiczne dotyczące niektórych mikroorganizmów oraz przepisy wykonawcze obowiązujące przedsiębiorstwa sektora spożywczego przy wdrażaniu ogólnych i szczególnych środków higienicznych, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 852/2004. Rozporządzenie (WE) nr 2073/2005 stanowi również, że przedsiębiorstwa sektora spożywczego są zobowiązane dopilnować, aby środki spożywcze były zgodne z odpowiednimi kryteriami mikrobiologicznymi wymienionymi w załączniku I do tego rozporządzenia.

(2)

Rozdziały 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 ustanawiają kryteria bezpieczeństwa środków spożywczych i kryteria higieny procesu dotyczące preparatów w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywności dietetycznej w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczonych dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy („preparaty w proszku dla niemowląt i żywność dietetyczna w proszku”). Część 2.2 rozdziału 2 tego załącznika stanowi, że w przypadku gdy badane są preparaty w proszku dla niemowląt i żywność dietetyczna w proszku i w jakiejkolwiek próbce wykryte zostaną Enterobacteriaceae, partia musi zostać zbadana w kierunku Enterobacter sakazakii i Salmonella.

(3)

W dniu 24 stycznia 2007 r. Komisja Naukowa do spraw Zagrożeń Biologicznych (Komisja BIOHAZ) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wydała opinię na temat Enterobacteriaceae i jako wskaźników Salmonella i Enterobacter sakazakii. Stwierdziła ona, że nie ma możliwości ustalenia współzależności pomiędzy Enterobacteriaceae i Salmonella oraz że nie istnieje żadna ogólna współzależność pomiędzy Enterobacteriaceae i Enterobacter sakazakii. Można jednak ustalić współzależność pomiędzy Enterobacteriaceae a Enterobacter sakazakii na poziomie poszczególnych zakładów.

(4)

W związku z tym wymóg określony w rozporządzeniu (WE) nr 2073/2005, dotyczący badania preparatów w proszku dla niemowląt i żywności dietetycznej w proszku na obecność Salmonella i Enterobacter sakazakii tam, gdzie w jakiejkolwiek próbce wykryte zostaną Enterobacteriaceae, nie powinien już obowiązywać. Należy zatem odpowiednio zmienić część 2.2 rozdziału 2 załącznika I do tego rozporządzenia.

(5)

Zgodnie z opinią na temat zagrożeń mikrobiologicznych w preparatach do początkowego żywienia niemowląt i preparatach do dalszego żywienia niemowląt, wydaną przez Komisję BIOHAZ dnia 9 września 2004 r., kryteria mikrobiologiczne dotyczące Salmonella i Enterobacteriaceae powinny zostać wprowadzone w stosunku do preparatów do dalszego żywienia niemowląt.

(6)

W dniach 26 i 27 stycznia 2005 r. Komisja BIOHAZ Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności wydała opinię dotyczącą Bacillus cereus i innych Bacillus spp. w środkach spożywczych. Komisja stwierdziła, że jednym z najważniejszych środków kontrolnych jest kontrola temperatury i ustanowienie systemu opartego na zasadach analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli. Odwodniona żywność, w której często obecne są zarodniki chorobotwórczych Bacillus spp., może umożliwić wzrost Bacillus cereus po ponownym dodaniu ciepłej wody. Niektóre rodzaje odwodnionej żywności, w tym preparaty w proszku dla niemowląt i żywność dietetyczna w proszku, spożywane są przez potencjalnie wrażliwych konsumentów. Zgodnie z opinią EFSA liczba zarodników Bacillus cereus w preparatach w proszku dla niemowląt i żywności dietetycznej w proszku powinna być jak najniższa w trakcie przetwarzania, a oprócz dobrych praktyk opracowanych w celu zmniejszania opóźnienia pomiędzy momentem przygotowania a czasem konsumpcji należy wprowadzić kryterium higieny procesu.

(7)

Rozdział 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 wprowadza referencyjną metodę badania enterotoksyn gronkowcowych w niektórych serach, mleku w proszku i serwatce w proszku. Metoda ta została sprawdzona przez wspólnotowe laboratorium referencyjne dla gronkowców koagulazo-dodatnich. Należy zatem zmienić odniesienie do tej referencyjnej metody badania oraz odpowiednio zmienić rozdział 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(8)

Rozdział 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 określa zasady pobierania próbek z tusz wołowych, wieprzowych, baranich, kozich i końskich w celu prowadzenia badań na obecność Salmonella. Zgodnie z tymi zasadami obszar pobierania próbek powinien obejmować co najmniej 100 cm2 wybranego miejsca. Nie określono jednak ani liczby miejsc pobierania próbek, ani minimalnego łącznego obszaru pobierania próbek. Aby usprawnić wdrażanie tych zasad we Wspólnocie, właściwym jest dalsze uściślenie w rozporządzeniu (WE) nr 2073/2005, że do pobierania próbek należy wybierać obszary najbardziej narażone na zanieczyszczenie oraz że łączny obszar pobierania próbek powinien zostać zwiększony. Należy zatem odpowiednio zmienić rozdział 3 załącznika I do tego rozporządzenia.

(9)	W celu zachowania przejrzystości wspólnotowych przepisów prawnych załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 powinien zostać zastąpiony załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 1.

(2) Dz.U. L 338 z 22.12.2005, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

Kryteria mikrobiologiczne dotyczące środków spożywczych

Rozdział 1.

Kryteria bezpieczeństwa żywności

Rozdział 2.

Kryteria higieny procesu

2.1.	Mięso i produkty mięsne

2.2.	Mleko i produkty mleczne

2.3.	Produkty jajeczne

2.4.	Produkty rybołówstwa

2.5.	Warzywa, owoce i produkty pochodne

Rozdział 3.

Zasady pobierania i przygotowywania próbek do badań

3.1.	Ogólne zasady pobierania i przygotowywania próbek do badań

3.2.	Pobieranie próbek bakteriologicznych w rzeźniach i zakładach produkujących mięso mielone i wyroby mięsne

Rozdział 1. Kryteria bezpieczeństwa żywności

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy/ich toksyny, metabolity

Plan pobierania próbek (1)

Limity (2)

Referencyjna metoda badania (3)

Etap stosowania kryterium

1.1.	Żywność gotowa do spożycia przeznaczona dla niemowląt oraz gotowa do spożycia żywność specjalnego medycznego przeznaczenia (4)

Listeria monocytogenes

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 11290-1

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.2.	Żywność gotowa do spożycia, w której możliwy jest wzrost L. monocytogenes, niebędąca żywnością przeznaczoną dla niemowląt ani żywnością specjalnego medycznego przeznaczenia

Listeria monocytogenes

100 jtk/g (5)

EN/ISO 11290-2 (6)

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

Nieobecne w 25 g (7)

EN/ISO 11290-1

Przed wyjściem żywności spod bezpośredniej kontroli przedsiębiorstwa sektora spożywczego, które jest jego producentem

1.3.	Gotowa do spożycia żywność, w której niemożliwy jest wzrost L. monocytogenes, niebędąca żywnością przeznaczoną dla niemowląt ani żywnością specjalnego medycznego przeznaczenia (4) (8)

Listeria monocytogenes

100 jtk/g

EN/ISO 11290-2 (6)

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.4.	Mięso mielone i wyroby mięsne przeznaczone do spożycia na surowo

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.5.	Mielone mięso i produkty z mięsa drobiowego przeznaczone do spożycia po obróbce termicznej

Salmonella

Od 1.1.2006 r.

Nieobecne w 10 g

Od 1.1.2010 r.

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.6.	Mielone mięso i produkty z mięsa gatunków innych niż drób, przeznaczone do spożycia po obróbce termicznej

Salmonella

Nieobecne w 10 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.7.	Mięso odkostnione mechanicznie (MOM) (9)

Salmonella

Nieobecne w 10 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.8.	Produkty mięsne przeznaczone do spożycia na surowo, z wyjątkiem produktów, w przypadku których proces produkcji lub ich skład eliminuje zagrożenie salmonellą

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.9.	Produkty z mięsa drobiowego, przeznaczone do spożycia po obróbce termicznej

Salmonella

Od 1.1.2006 r.

Nieobecne w 10 g

Od 1.1.2010 r.

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.10.

Żelatyna i kolagen

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.11.

Sery, masło i śmietana wyprodukowane z mleka surowego lub mleka poddanego obróbce termicznej w temperaturze niższej niż pasteryzacja (10)

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.12.

Mleko w proszku i serwatka w proszku

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.13.

Lody (11), z wyjątkiem produktów, w przypadku których proces produkcji lub ich skład eliminuje zagrożenie salmonellą

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.14.

Produkty jajeczne, z wyjątkiem produktów, w przypadku których proces produkcji lub ich skład eliminuje zagrożenie salmonellą

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.15.

Żywność gotowa do spożycia zawierająca surowe jaja, z wyjątkiem produktów, w przypadku których proces produkcji lub ich skład eliminuje zagrożenie salmonellą

Salmonella

Nieobecne w 25 g lub 25 ml

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.16.

Gotowane skorupiaki i mięczaki

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.17.

Żywe małże oraz żywe szkarłupnie, osłonice i głowonogi

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.18.

Kiełki (gotowe do spożycia) (12)

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.19.

Owoce i warzywa krojone (gotowe do spożycia)

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.20.

Soki owocowe i warzywne niepasteryzowane (gotowe do spożycia)

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.21.

Sery, mleko w proszku i serwatka w proszku, zgodnie z kryteriami dla gronkowców koagulazo-dodatnich, zawartymi w rozdziale 2.2 niniejszego załącznika

Enterotoksyny gronkowcowe

Niewykrywane w 25 g

Europejska metoda skriningowa z CRL dla gronkowców koagulazo-dodatnich (13)

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.22.

Preparaty w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywność dietetyczna w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczona dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.23.

Preparaty w proszku do dalszego żywienia niemowląt

Salmonella

Nieobecne w 25 g

EN/ISO 6579

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.24.

Preparaty w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywność dietetyczna w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczona dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy (14)

Enterobacter sakazakii

Nieobecne w 10 g

ISO/TS 22964

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.25.

Żywe małże oraz żywe szkarłupnie, osłonice i głowonogi

E. coli (15)

1 (16)

230 NPL/100 g mięsa i płynu międzyskorupowego

ISO TS 16649-3

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.26.

Produkty rybołówstwa z gatunków ryb o podwyższonym poziomie histydyny (17)

Histamina

9 (18)

100 mg/kg

200 mg/kg

HPLC (19)

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

1.27.

Produkty rybołówstwa, które poddano zabiegowi enzymatycznego dojrzewania w solance, wyprodukowane z gatunków ryb o podwyższonym poziomie histydyny (17)

Histamina

200 mg/kg

400 mg/kg

HPLC (19)

Produkty wprowadzane do obrotu w ciągu okresu przydatności do spożycia

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki, z wyjątkiem żywych małż oraz żywych szkarłupni, osłonic i głowonogów w przypadku badania obecności E. coli, gdzie limit odnosi się do zbiorczej próbki.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanej partii (20).

L. monocytogenes w żywności gotowej do spożycia przeznaczonej dla niemowląt oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie stwierdzono obecności bakterii,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność bakterii stwierdzono nawet w jednej próbce.

L. monocytogenes w żywności gotowej do spożycia, w której możliwy jest wzrost L. monocytogenes, przed wyjściem tej żywności spod bezpośredniej kontroli przedsiębiorstwa sektora spożywczego, które jest jego producentem, jeśli producent nie jest w stanie wykazać, że produkt nie przekroczy limitu 100 jtk/g w ciągu całego okresu przydatności do spożycia:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie stwierdzono obecności bakterii,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność bakterii stwierdzono nawet w jednej próbce.

L. monocytogenes w innej żywności gotowej do spożycia oraz E. coli w żywych małżach:

—	zadowalająca, jeśli wszystkie wartości są ≤ limitu;

—	niezadowalająca, jeśli przynajmniej jedna wartość jest > limitu.

Salmonella w różnych rodzajach żywności:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie stwierdzono obecności bakterii,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność bakterii stwierdzono nawet w jednej próbce.

Enterotoksyny gronkowcowe w produktach mlecznych:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie wykryto enterotoksyn,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność enterotoksyn wykryto nawet w jednej próbce.

Enterobacter sakazakii w preparatach w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywności dietetycznej w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczonej dla niemowląt w wieku do 6 miesięcy:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie stwierdzono obecności bakterii,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność bakterii stwierdzono nawet w jednej próbce.

Histamina w produktach rybołówstwa z gatunków ryb o podwyższonym poziomie histydyny:

—

jakość zadowalająca, jeśli spełnione są następujące wymagania:

1)	stwierdzona średnia wartość jest ≤ m,

2)	maksymalne stwierdzane wartości c/n zawierają się pomiędzy m i M,

3)	żadna stwierdzona wartość nie przekracza M,

—	jakość niezadowalająca, jeśli stwierdzona średnia wartość przekracza m lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m i M lub co najmniej jedna z wartości jest > M.

Rozdział 2. Kryteria higieny procesu

2.1. Mięso i produkty mięsne

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy

Plan pobierania próbek (21)

Limity (22)

Referencyjna metoda badania (23)

Etap stosowania kryterium

Działanie w wypadku niezadowalających wyników

2.1.1.

Tusze wołowe, baranie, kozie i końskie (24)

Liczba bakterii tlenowych

dzienna średnia logarytmiczna 3,5 log jtk/cm2

dzienna średnia logarytmiczna 5,0 log jtk/cm2

ISO 4833

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju i przegląd środków kontrolnych procesu.

Enterobacteriaceae

dzienna średnia logarytmiczna 1,5 log jtk/cm2

dzienna średnia logarytmiczna 2,5 log jtk/cm2

ISO 21528-2

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju i przegląd środków kontrolnych procesu.

2.1.2.

Tusze wieprzowe (24)

Liczba bakterii tlenowych

dzienna średnia logarytmiczna 4,0 log jtk/cm2

dzienna średnia logarytmiczna 5,0 log jtk/cm2

ISO 4833

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju i przegląd środków kontrolnych procesu.

Enterobacteriaceae

dzienna średnia logarytmiczna 2,0 log jtk/cm2

dzienna średnia logarytmiczna 3,0 log jtk/cm2

ISO 21528-2

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju i przegląd środków kontrolnych procesu.

2.1.3.

Tusze wołowe, baranie, kozie i końskie

Salmonella

50 (25)

2 (26)

Brak w badanym obszarze na jedną tuszę

EN/ISO 6579

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju, przegląd środków kontrolnych procesu oraz pochodzenia zwierząt.

2.1.4.

Tusze wieprzowe

Salmonella

50 (25)

5 (26)

Brak w badanym obszarze na jedną tuszę

EN/ISO 6579

Tusze po wytrzewieniu, ale przed schłodzeniem

Poprawa higieny uboju oraz przegląd środków kontrolnych procesu, pochodzenia zwierząt i środków bezpieczeństwa biologicznego w gospodarstwie.

2.1.5.

Tusze drobiowe brojlerów i indyków

Salmonella

50 (25)

7 (26)

Nieobecne w 25 g zbiorczej próbki skóry szyi

EN/ISO 6579

Tusze po schłodzeniu

Poprawa higieny uboju oraz przegląd środków kontrolnych procesu, pochodzenia zwierząt i środków bezpieczeństwa biologicznego w gospodarstwie.

2.1.6.

Mięso mielone

Liczba bakterii tlenowych (27)

5 × 105 jtk/g

5 × 106 jtk/g

ISO 4833

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz poprawa selekcji i/lub pochodzenia surowców.

E. coli (28)

50 jtk/g

500 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz poprawa selekcji i/lub pochodzenia surowców.

2.1.7.

Mięso odkostnione mechanicznie (MOM) (29)

Liczba bakterii tlenowych

5 × 105 jtk/g

5 × 106 jtk/g

ISO 4833

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz poprawa selekcji i/lub pochodzenia surowców.

E. coli (28)

50 jtk/g

500 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz poprawa selekcji i/lub pochodzenia surowców.

2.1.8.

Wyroby mięsne

E. coli (28)

500 jtk/g lub cm2

5 000 jtk/g lub cm2

ISO 16649-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz poprawa selekcji i/lub pochodzenia surowców.

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki, z wyjątkiem badania tusz, gdzie limity odnoszą się do zbiorczych próbek.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanego procesu.

Enterobacteriaceae i ilość bakterii tlenowych w tuszach wołowych, baranich, kozich, końskich i wieprzowych:

—	jakość zadowalająca, jeśli dzienna średnia logarytmiczna jest ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli dzienna średnia logarytmiczna mieści się w przedziale między m a M,

—	jakość niezadowalająca, jeśli dzienna średnia logarytmiczna jest > M.

Salmonella w tuszach:

—	jakość zadowalająca, jeśli obecność Salmonella została wykryta maksymalnie w c/n próbek,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność Salmonella została wykryta w większej liczbie próbek niż c/n.

Po każdej sesji pobierania próbek wyniki ostatnich dziesięciu sesji pobierania próbek podlegają ocenie dla uzyskania liczby n próbek.

E. coli i liczba bakterii tlenowych w mięsie mielonym, wyrobach mięsnych i mięsie odkostnionym mechanicznie (MOM):

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie zaobserwowane wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna ze stwierdzonych wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

2.2. Mleko i produkty mleczne

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy

Plan pobierania próbek (30)

Limity (31)

Referencyjna metoda badania (32)

Etap stosowania kryterium

Działanie w wypadku niezadowalających wyników

2.2.1.

Mleko pasteryzowane i inne pasteryzowane płynne produkty mleczne (33)

Enterobacteriaceae

< 1/ml

5/ml

ISO 21528-1

Koniec procesu produkcji

Kontrola skuteczności obróbki cieplnej i środków zapobiegających wtórnemu zanieczyszczeniu, a także jakości surowców.

2.2.2.

Sery wyprodukowane z mleka lub serwatki poddanych obróbce termicznej

E. coli (34)

100 jtk/g

1 000 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

W czasie procesu produkcji, w momencie, w którym spodziewana jest najwyższa liczba E. coli (35)

Poprawa higieny produkcji oraz selekcji surowców.

2.2.3.

Sery wyprodukowane z mleka surowego

Gronkowce koagulazo-dodatnie

104 jtk/g

105 jtk/g

EN/ISO 6888-2

W czasie procesu produkcji, w momencie, w którym spodziewana jest najwyższa liczba gronkowców

Poprawa higieny produkcji oraz selekcji surowców. W razie wykrycia wartości > 105 jtk/g partię sera należy badać na obecność enterotoksyn gronkowcowych.

2.2.4.

Sery wyprodukowane z mleka poddanego obróbce termicznej w temperaturze niższej niż pasteryzacja (36) oraz sery dojrzewające wyprodukowane z mleka lub serwatki poddanych pasteryzacji lub obróbce termicznej w wyższej temperaturze (36)

Gronkowce koagulazo-dodatnie

100 jtk/g

1 000 jtk/g

EN/ISO 6888-1 lub 2

2.2.5.

Sery niedojrzewające (świeże) wyprodukowane z mleka lub serwatki poddanych pasteryzacji lub obróbce termicznej w wyższej temperaturze (36)

Gronkowce koagulazo-dodatnie

10 jtk/g

100 jtk/g

EN/ISO 6888-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji. W razie wykrycia wartości > 105 jtk/g partię sera należy badać na obecność enterotoksyn gronkowcowych.

2.2.6.

Masło i śmietana wyprodukowane z mleka surowego lub mleka poddanego obróbce termicznej w temperaturze niższej niż pasteryzacja

E. coli (34)

10 jtk/g

100 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji oraz selekcji surowców.

2.2.7.

Mleko w proszku i serwatka w proszku (33)

Enterobacteriaceae

10 jtk/g

ISO 21528-2

Koniec procesu produkcji

Kontrola skuteczności obróbki cieplnej i środków zapobiegających wtórnemu zanieczyszczeniu.

Gronkowce koagulazo-dodatnie

10 jtk/g

100 jtk/g

EN/ISO 6888-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji. W razie wykrycia wartości > 105 jtk/g partię należy badać na obecność enterotoksyn gronkowcowych.

2.2.8.

Lody (37) mrożone desery mleczne

Enterobacteriaceae

10 jtk/g

100 jtk/g

ISO 21528-2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji.

2.2.9.

Preparaty w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywność dietetyczna w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczona dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy

Enterobacteriaceae

Nieobecne w 10 g

ISO 21528-1

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji w celu zminimalizowania zanieczyszczenia (38).

2.2.10.

Preparaty w proszku do dalszego żywienia niemowląt

Enterobacteriaceae

Nieobecne w 10 g

ISO 21528-1

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji w celu zminimalizowania zanieczyszczenia.

2.2.11.

Preparaty w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywność dietetyczna w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczona dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy

Przypuszczalne Bacillus cereus

50 jtk/g

500 jtk/g

EN/ISO 7932 (39)

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji. Zapobieganie wtórnemu zanieczyszczeniu. Wybór surowca.

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanego procesu.

Enterobacteriaceae w preparatach w proszku do początkowego żywienia niemowląt, żywności dietetycznej w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczonej dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy oraz preparatach w proszku do dalszego żywienia niemowląt:

—	jakość zadowalająca, jeśli we wszystkich próbkach nie stwierdzono obecności bakterii,

—	jakość niezadowalająca, jeśli obecność bakterii stwierdzono nawet w jednej próbce.

E. coli, Enterobacteriaceae (inne rodzaje żywności) i gronkowce koagulazo-dodatnie:

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

Przypuszczalne Bacillus cereus w preparatach w proszku do początkowego żywienia niemowląt i żywności dietetycznej w proszku specjalnego przeznaczenia medycznego przeznaczonej dla niemowląt w wieku do sześciu miesięcy:

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

2.3. Produkty jajeczne

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy

Plan pobierania próbek (40)

Limity

Referencyjna metoda badania (41)

Etap stosowania kryterium

Działanie w wypadku niezadowalających wyników

2.3.1.

Produkty jajeczne

Enterobacteriaceae

10 jtk/g lub ml

100 jtk/g lub ml

ISO 21528-2

Koniec procesu produkcji

Kontrola skuteczności obróbki cieplnej i środków zapobiegających wtórnemu zanieczyszczeniu.

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanego procesu.

Enterobacteriaceae w produktach jajecznych:

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie zaobserwowane wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

2.4. Produkty rybołówstwa

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy

Plan pobierania próbek (42)

Limity

Referencyjna metoda badania (43)

Etap stosowania kryterium

Działanie w wypadku niezadowalających wyników

2.4.1.

Produkty z gotowanych skorupiaków i mięczaków bez skorup i muszli

E. coli

1/g

10/g

ISO TS 16649-3

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji.

Gronkowce koagulazo-dodatnie

100 jtk/g

1 000 jtk/g

EN/ISO 6888-1 lub 2

Koniec procesu produkcji

Poprawa higieny produkcji.

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanego procesu.

E. coli w produktach z gotowanych skorupiaków i mięczaków bez skorup i muszli:

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie zaobserwowane wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

Gronkowce koagulazo-dodatnie w gotowanych skorupiakach i mięczakach bez skorup i muszli:

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie zaobserwowane wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

2.5. Warzywa, owoce i produkty pochodne

Rodzaj żywności

Mikroorganizmy

Plan pobierania próbek (44)

Limity

Referencyjna metoda badania (45)

Etap stosowania kryterium

Działanie w wypadku niezadowalających wyników

2.5.1.

Owoce i warzywa krojone (gotowe do spożycia)

E. coli

100 jtk/g

1 000 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

Proces produkcyjny

Poprawa higieny produkcji oraz selekcji surowców.

2.5.2.

Soki owocowe i warzywne niepasteryzowane (gotowe do spożycia)

E. coli

100 jtk/g

1 000 jtk/g

ISO 16649-1 lub 2

Proces produkcyjny

Poprawa higieny produkcji oraz selekcji surowców.

Interpretacja wyników badań

Podane limity odnoszą się do każdej badanej próbki.

Wyniki badań określają jakość mikrobiologiczną badanego procesu.

E. coli w owocach i warzywach krojonych (gotowych do spożycia) oraz w sokach owocowych i warzywnych niepasteryzowanych (gotowych do spożycia):

—	jakość zadowalająca, jeśli wszystkie stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość dopuszczalna, jeśli nie więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M, a pozostałe stwierdzone wartości są ≤ m,

—	jakość niezadowalająca, jeśli co najmniej jedna z wartości jest > M lub więcej niż c/n wartości mieści się w przedziale między m a M.

Rozdział 3. Zasady pobierania i przygotowywania próbek do badań

3.1. Ogólne zasady pobierania i przygotowywania próbek do badań

W razie braku bardziej szczegółowych zasad dotyczących pobierania i przygotowywania próbek do badań jako metody referencyjne stosuje się odpowiednie normy ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) oraz wytyczne Kodeksu Żywnościowego.

3.2. Pobieranie próbek bakteriologicznych w rzeźniach i zakładach produkujących mięso mielone i wyroby mięsne

Zasady pobierania próbek z tusz wołowych, wieprzowych, baranich, kozich i końskich

Niszczące i nieniszczące metody pobierania próbek, wybór miejsc ich pobierania oraz zasady przechowywania i transportu próbek są określone w normie ISO 17604.

Podczas każdej sesji pobiera się losowo próbki z pięciu tusz. Przy wyborze miejsc pobierania próbek należy brać pod uwagę technologię uboju stosowaną w każdym zakładzie.

W celu badania obecności Enterobacteriaceae oraz liczby bakterii tlenowych pobiera się próbki z czterech miejsc każdej tuszy. W przypadku metody niszczącej pobiera się cztery próbki tkanki o łącznej powierzchni 20 cm2. Przy stosowaniu do tego celu metody nieniszczącej powierzchnia pobierania próbek powinna obejmować co najmniej 100 cm2 na każde miejsce pobierania próbek (dla tusz małych przeżuwaczy – 50 cm2).

Pobieranie próbek do badań na obecność Salmonella odbywa się metodą gąbki ściernej. Należy wybrać obszary najbardziej narażone na zanieczyszczenie. Łączna powierzchnia pobierania próbek musi obejmować co najmniej 400 cm2.

Próbki pobrane z różnych miejsc tuszy należy połączyć przed badaniem.

Zasady pobierania próbek z tusz drobiowych

W celu oznaczeń na obecność Salmonella pobiera się losowo próbki z co najmniej 15 tusz w ciągu każdej sesji pobierania próbek i po schłodzeniu. Z każdej tuszy pobiera się kawałek skóry szyi o masie ok. 10 g. Za każdym razem próbki skóry szyi z trzech tusz łączy się przed badaniem dla uzyskania 5 × 25 g końcowych próbek.

Wytyczne dla pobierania próbek

Bardziej szczegółowe wytyczne do pobierania próbek z tusz, szczególnie w odniesieniu do miejsc pobierania próbek, mogą być zawarte w wytycznych dobrej praktyki, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 852/2004.

Częstotliwość pobierania próbek tusz, mięsa mielonego, wyrobów mięsnych i mięsa odkostnionego mechanicznie

Przedsiębiorstwa sektora spożywczego, prowadzące rzeźnie lub zakłady produkujące mięso mielone, wyroby mięsne lub mięso odkostnione mechanicznie, pobierają próbki dla analiz mikrobiologicznych co najmniej raz w tygodniu. Dzień pobierania próbek powinien być zmieniany co tydzień, tak aby zapewnić pobieranie w każdym dniu tygodnia.

W przypadku pobierania próbek mięsa mielonego i wyrobów mięsnych dla badania obecności E. coli i liczby bakterii tlenowych oraz w przypadku pobierania próbek z tusz dla badania obecności Enterobacteriaceae i liczby bakterii tlenowych częstotliwość badania próbek może być zmniejszona do jednego razu na dwa tygodnie, jeżeli w ciągu sześciu kolejnych tygodni uzyska się zadowalające wyniki.

W przypadku pobierania próbek mięsa mielonego, wyrobów mięsnych i tusz dla badania obecności Salmonella częstotliwość pobierania próbek może być zmniejszona do jednego razu na dwa tygodnie, jeżeli w ciągu 30 kolejnych tygodni uzyska się zadowalające wyniki. Częstotliwość pobierania próbek dla badania obecności Salmonella można również zmniejszyć, jeśli stosowany jest krajowy lub regionalny program kontroli salmonelli, obejmujący badanie mogące zastąpić procedurę pobierania próbek opisaną w niniejszym akapicie. Dalsze zmniejszenie częstotliwości pobierania próbek jest możliwe, o ile w ramach krajowego lub regionalnego programu kontroli salmonelli zostanie wykazane, że występowanie salmonelli u zwierząt nabywanych przez daną rzeźnię jest niskie.

Jednak w przypadkach uzasadnionych na podstawie analizy ryzyka i zgodnie z upoważnieniem wydanym na tej podstawie przez właściwy organ małe rzeźnie i zakłady produkujące mięso mielone i wyroby mięsne w małych ilościach mogą być zwolnione z obowiązku przestrzegania wyżej opisanych częstotliwości pobierania próbek.”

(1) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(2) Dla pkt 1.1–1.25 m = M.

(3) Stosuje się najnowszą edycję normy.

(4) Regularne badanie zgodności z tym kryterium nie jest wymagane w normalnych warunkach dla następujących rodzajów żywności gotowej do spożycia:

—	żywność poddana obróbce cieplnej lub innej obróbce skutecznie eliminującej L. monocytogenes, o ile po takiej obróbce nie jest możliwe wtórne zanieczyszczenie (na przykład produkty poddane obróbce cieplnej w końcowym opakowaniu),

—	świeże, niekrojone i nieprzetworzone warzywa i owoce, z wyłączeniem kiełków,

—	pieczywo, herbatniki i podobne produkty,

—	woda, napoje bezalkoholowe, piwo, jabłecznik, wino, napoje spirytusowe i podobne produkty, w butelkach lub innych opakowaniach,

—	cukier, miód i wyroby cukiernicze, w tym wyroby kakaowe i czekoladowe,

—	żywe małże.

(5) Niniejsze wymaganie stosuje się, o ile producent jest w stanie wykazać w sposób zadowalający dla właściwego organu, że produkt nie przekroczy limitu 100 jtk/g w całym okresie przydatności do spożycia. Dane przedsiębiorstwo może w ciągu procesu określić limity przejściowe, które powinny być wystarczająco niskie, aby zagwarantować, że limit 100 jtk/g nie będzie przekroczony na koniec okresu przydatności do spożycia.

(6) 1 ml inokulum posiewa się na płytkę Petriego o średnicy 140 mm lub na trzy płytki Petriego o średnicy 90 mm.

(7) Niniejsze kryterium stosuje się do produktów przed ich wyjściem spod bezpośredniej kontroli przedsiębiorstwa sektora spożywczego, które jest jego producentem, jeśli producent nie jest w stanie wykazać w sposób zadowalający dla właściwego organu, że produkt nie przekroczy limitu 100 jtk/g w ciągu całego okresu przydatności do spożycia.

(8) Produkty o pH ≤ 4,4 lub aw ≤ 0,92, produkty o pH ≤ 5,0 i aw ≤ 0,94, produkty o okresie przydatności do spożycia krótszym niż 5 dni będą automatycznie uznawane za należące do tej kategorii. Inne kategorie produktów mogą również należeć do tej kategorii pod warunkiem naukowego uzasadnienia.

(9) Niniejsze kryterium będzie się stosować do mięsa odkostnionego mechanicznie (MOM), wyprodukowanego technikami, o których mowa w rozdziale III ust. 3 sekcji V załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady.

(10) Z wyjątkiem produktów, w odniesieniu do których producent jest w stanie wykazać w sposób zadowalający dla właściwego organu, że okres dojrzewania oraz aw produktu są odpowiednie i nie ma zagrożenia salmonelą.

(11) Tylko lody zawierające składniki mleczne.

(12) Wstępne badanie partii nasion przed rozpoczęciem procesu kiełkowania lub dobór próbki trzeba przeprowadzić na etapie, na którym spodziewane jest najwyższe prawdopodobieństwo wykrycia salmonelli.

(13) Źródło: Wspólnotowe laboratorium referencyjne dla gronkowców koagulazo-dodatnich. Europejska metoda skriningowa mająca na celu wykrywanie enterotoksyn gronkowcowych w mleku i produktach mlecznych.

(14) Prowadzone będą równolegle badania w kierunku Enterobacteriaceae i E. sakazakii, chyba że ustalono współzależność pomiędzy tymi mikroorganizmami na poziomie poszczególnych zakładów. Jeśli Enterobacteriaceae zostaną wykryte w jakiejkolwiek próbce produktu badanej w takim zakładzie, partia musi zostać zbadana w kierunku E. sakazakii. Na producencie będzie spoczywała odpowiedzialność za wykazanie w sposób zadowalający dla właściwego organu, czy istnieje taka współzależność pomiędzy Enterobacteriaceae a E. sakazakii.

(15) E. coli jest tutaj stosowane jako wskaźnik zanieczyszczenia bakteriami typu kałowego.

(16) Połączona próba obejmująca co najmniej 10 osobników.

(17) W szczególności gatunki z rodzin: makrelowate (Scombridae), śledziowate (Clupeidae), sardelowate (Engraulidae), koryfenowate (Coryfenidae), tasergalowate (Pomatomidae), makreloszowate (Scombresosidae).

(18) Na poziomie sprzedaży detalicznej można pobierać pojedyncze próbki. W takim przypadku nie ma zastosowania założenie określone w art. 14 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, według którego całą partię należy uznać za niebezpieczną.

(19) Źródła: 1. Malle P., Valle M., Bouquelet S. Assay of biogenic amines involved in fish decomposition. J. AOAC Internat. 1996, 79, 43-49. 2. Duflos G., Dervin C., Malle P., Bouquelet S. Relevance of matrix effect in determination of biogenic amines in plaice (Pleuronectes platessa) and whiting (Merlangus merlangus). J. AOAC Internat. 1999, 82, 1097-1101.

(20) Wyniki badań mogą również być wykorzystane do wykazania skuteczności zasad analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli lub dobrych procedur higienicznych w odniesieniu do procesu.

(21) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(22) Dla pkt 2.1.3–2.1.5 m = M.

(23) Stosuje się najnowszą edycję normy.

(24) Limity (m i M) stosuje się tylko do próbek pobranych metodą niszczącą. Dzienna średnia logarytmiczna jest wyliczana poprzez obliczenie wartości logarytmu z każdego pojedynczego wyniku testu, a następnie obliczenie średniej uzyskanych wartości logarytmów.

(25) 50 próbek pobiera się w ramach 10 kolejnych sesji zgodnie z zasadami pobierania próbek i częstotliwościami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(26) Liczba próbek, w których wykryto obecność salmonelli. Wartość c podlega przeglądowi w celu uwzględnienia postępu w ograniczaniu występowania salmonelli. Państwa członkowskie lub regiony o niskim poziomie występowania salmonelli mogą stosować niższe poziomy c również przed przeglądem.

(27) Niniejsze kryterium nie ma zastosowania do mięsa mielonego produkowanego na poziomie detalicznym, o ile okres przechowywania produktu jest krótszy niż 24 godziny.

(28) E. coli jest tutaj stosowane jako wskaźnik zanieczyszczenia bakteriami typu kałowego.

(29) Niniejsze kryteria będzie się stosować do mięsa odkostnionego mechanicznie (MOM), wyprodukowanego technikami, o których mowa w rozdziale III ust. 3 sekcji V załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady.

(30) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(31) Dla pkt 2.2.7, 2.2.9 i 2.2.10 m = M.

(32) Stosuje się najnowszą edycję normy.

(33) Niniejsze kryterium nie ma zastosowania do produktów przeznaczonych do dalszej obróbki w przemyśle spożywczym.

(34) E. coli jest tutaj stosowane jako wskaźnik poziomu higieny.

(35) Dla serów, w których nie jest możliwy wzrost E. coli, liczba E. coli jest zwykle najwyższa na początku okresu dojrzewania; dla serów, w których jest możliwy wzrost E. coli, liczba E. coli jest zwykle najwyższa na końcu okresu dojrzewania.

(36) Z wyjątkiem serów, w przypadku których producent może wykazać w sposób zadowalający dla właściwego organu, że produkt nie stanowi zagrożenia enterotoksynami gronkowcowymi.

(37) Tylko lody zawierające składniki mleczne.

(38) Prowadzone będą równolegle badania w kierunku Enterobacteriaceae i E. sakazakii, chyba że ustalono współzależność pomiędzy tymi mikroorganizmami na poziomie poszczególnych zakładów. Jeśli Enterobacteriaceae zostaną wykryte w jakiejkolwiek próbce produktu badanej w takim zakładzie, partia musi zostać zbadana w kierunku E. sakazakii. Na producencie będzie spoczywała odpowiedzialność za wykazanie w sposób zadowalający dla właściwego organu, czy istnieje taka współzależność pomiędzy Enterobacteriaceae a E. sakazakii.

(39) 1 ml inokulum posiewa się na płytkę Petriego o średnicy 140 mm lub na trzy płytki Petriego o średnicy 90 mm.

(40) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(41) Stosuje się najnowszą edycję normy.

(42) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(43) Stosuje się najnowszą edycję normy.

(44) n = liczba próbek; c = liczba próbek dających wartości między m a M.

(45) Stosuje się najnowszą edycję normy.

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/30

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1442/2007

z dnia 6 grudnia 2007 r.

ustalające refundacje wywozowe dla cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 33 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia a cenami na te produkty na rynku wspólnotowym może być objęta refundacją wywozową.

(2)	Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku cukru, refundacje wywozowe powinny być ustalone zgodnie z zasadami i niektórymi kryteriami przewidzianymi w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)	Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że ze względu na sytuację na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków może zaistnieć konieczność zróżnicowania refundacji w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)	Refundacją mogą być objęte jedynie te produkty, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty i które spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje wywozowe przewidziane w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 grudnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 247/2007 (Dz.U. L 69 z 9.3.2007, str. 3). Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, str. 1) od dnia 1 października 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe do cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym mające zastosowanie od dnia 7 grudnia 2007 r.

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Wysokość refundacji

1701 11 90 9100

S00

EUR/100 kg

28,88 (1)

1701 11 90 9910

S00

EUR/100 kg

29,49 (1)

1701 12 90 9100

S00

EUR/100 kg

28,88 (1)

1701 12 90 9910

S00

EUR/100 kg

29,49 (1)

1701 91 00 9000

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,3140

1701 99 10 9100

S00

EUR/100 kg

31,40

1701 99 10 9910

S00

EUR/100 kg

32,06

1701 99 10 9950

S00

EUR/100 kg

32,06

1701 99 90 9100

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,3140

NB: Miejsca przeznaczenia są określone w następujący sposób:

S00

—

Wszystkie miejsca przeznaczenia, z wyjątkiem następujących:

a)	krajów trzecich: Albanii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii, Kosowa, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Andory, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Liechtensteinu;

b)	terytoriów państw członkowskich UE, które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia, wyspy Helgoland, Grenlandii, Wysp Owczych oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli.

c)	terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie, i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru

(1) Kwota ta ma zastosowanie w odniesieniu do cukru surowego z uzyskiem wynoszącym 92 %. W przypadku gdy uzysk wywożonego cukru surowego ma wartość inną niż 92 %, w odniesieniu do każdej przedmiotowej operacji wywozu należy mającą zastosowanie kwotę refundacji przemnożyć przez współczynnik przeliczeniowy, który otrzymuje się przez podzielenie uzysku wywożonego cukru surowego, obliczonego zgodnie z przepisami pkt III ust. 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 318/2006, przez 92.

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/32

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1443/2007

z dnia 6 grudnia 2007 r.

ustalające maksymalną refundację wywozową dla cukru białego w ramach stałego przetargu przewidzianego na mocy rozporządzenia (WE) nr 900/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 33 ust. 2 akapit drugi oraz akapit trzeci lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 900/2007 z dnia 27 lipca 2007 r. dotyczące stałego przetargu na ustalenie refundacij wywozowych na cukier biały do końca roku gospodarczego 2007/2008 (2) wymaga, by ogłaszano częściowe przetargi.

(2)	Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 900/2007 oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na przetarg częściowy, zakończony w dniu 6 grudnia 2007 r., właściwym będzie ustalenie maksymalnych refundacji wywozowych dla tego przetargu.

(3)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla częściowego przetargu, który zakończył się w dniu 6 grudnia 2007 r., maksymalna refundacja wywozowa dla produktu wymienionego w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 900/2007 wynosi 37,062 EUR/100 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 grudnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(2) Dz.U. L 196 z 28.7.2007, str. 26. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1298/2007 (Dz.U. L 289 z 7.11.2007, str. 3).

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/33

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1444/2007

z dnia 6 grudnia 2007 r.

ustalające maksymalną refundację wywozową dla cukru białego w ramach stałego przetargu przewidzianego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1060/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1060/2007 z dnia 14 września 2007 r. otwierające przetarg stały na odsprzedaż cukru znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnych w Belgii, Republice Czeskiej, Hiszpanii, Irlandii, Włoszech, na Węgrzech, w Polsce, Słowacji i Szwecji z przeznaczeniem na wywóz (2) wymaga, by ogłaszano częściowe przetargi.

(2)	Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1060/2007 oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na przetarg częściowy, zakończony w dniu 5 grudnia 2007 r., właściwe będzie ustalenie maksymalnych refundacji wywozowych dla tego przetargu.

(3)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla częściowego przetargu, który zakończył się w dniu 5 grudnia 2007 r., maksymalna refundacja wywozowa dla produktu wymienionego w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1060/2007 wynosi 433,98 EUR/t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 grudnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(2) Dz.U. L 242 z 15.9.2007, str. 8.

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/34

DECYZJA KOMISJI

z dnia 4 grudnia 2007 r.

w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty, w 2007 r., przeznaczonego na badania, oceny skutków i oceny w obszarach bezpieczeństwa żywności, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zootechniki

(2007/795/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy decyzji 90/424/EWG Wspólnota może podejmować środki techniczne i naukowe potrzebne do opracowania prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie weterynarii, a także do rozwoju kształcenia i szkolenia w dziedzinie weterynarii, lub pomagać państwom członkowskim albo organizacjom międzynarodowym w ich podejmowaniu.

(2)

Badania, oceny skutków oraz dokonywanie systematycznych i przeprowadzanych na czas ocen programów wydatkowania w obszarach bezpieczeństwa żywności, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zootechniki są istotne w celu powzięcia tych środków, a także będą wspierać działania określone we wspólnotowym planie działań dotyczącym ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006–2010.

(3)	Poszczególne zadania podlegają umowom szczegółowym zawieranym w ramach ramowej umowy oceny, dla której w 2004 r. ogłoszono przetarg. Wspomniane umowy szczegółowe są podpisywane przez Komisję i wybranego wykonawcę, jak określono w umowie ramowej.

(4)

Badania, oceny skutków i oceny w obszarach bezpieczeństwa żywności, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zootechniki mają być jednym z elementów dalszego rozwoju prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie weterynarii oraz rozwoju kształcenia i szkolenia, a także będą wspierać działania określone we wspólnotowym planie działań dotyczącym ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006–2010.

(5)	Właściwe jest zatem, aby Wspólnota wniosła wkład finansowy w 2007 r. przeznaczony na badania, oceny skutków i oceny w obszarach bezpieczeństwa żywności, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zootechniki. Należy określić maksymalną kwotę, która ma być przydzielona na te działania.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Działania, o których mowa w załączniku, zostały zatwierdzone i będą finansowane w ramach pozycji w budżecie 17 04 02 01 budżetu Wspólnot Europejskich na 2007 r., do maksymalnej kwoty wynoszącej 700 000 EUR.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

Dziedzina: Bezpieczeństwo żywności, zdrowie i dobrostan zwierząt oraz zootechnika.

Podstawa prawna: Decyzja Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii.

Cele polityki: Wspólnotowy plan działań dotyczący ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006–2010 (1) określił kilka obszarów działań, w szczególności dostosowanie istniejących minimalnych wymogów dotyczących ochrony i dobrostanu zwierząt i wprowadzenie standardowych wskaźników w dziedzinie dobrostanu zwierząt. Co do transportu zwierząt zalecenia naukowe wskazują, że potrzebne są nowe odpowiednie przepisy dotyczące czasu trwania przewozu i gęstości załadunku. W związku z tym komisarz Kyprianou kilkakrotnie zapowiedział, że na posiedzeniu Rady ds. Rolnictwa w październiku 2007 r. Komisja bada tę kwestię w celu zaproponowania zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 (2) w 2009 r.

W odniesieniu do znakowania dotyczącego dobrostanu zwierząt, w planie działań zwrócono się do Komisji o przedłożenie sprawozdania w sprawie możliwości wprowadzenia systemu obowiązkowego znakowania mięsa kurzego i produktów z tego mięsa pod względem zgodności z wymogami w zakresie ochrony zwierząt oraz sprawozdania w sprawie dalszego stosowania we wspólnotowym prawodawstwie w dziedzinie dobrostanu zwierząt mierzalnych wskaźników. Ponadto w maju 2007 r. Rada wezwała Komisję (3) do przedłożenia jej sprawozdania na temat znakowania dotyczącego dobrostanu zwierząt, aby umożliwić pogłębioną dyskusję w tej sprawie. Z tych powodów konieczne jest przedłożenie szerszej analizy na temat skutków znakowania dotyczącego dobrostanu zwierząt oraz na temat utworzenia Ośrodka Referencyjnego ds. Dobrostanu Zwierząt, który mógłby być europejskim organem koordynującym różne inicjatywy związane z dobrostanem zwierząt (jak np. standaryzacja/certyfikacja wskaźników w dziedzinie dobrostanu zwierząt, systemy audytowe, bazy danych związane z istniejącymi zatwierdzonymi etykietami).

Zadania: Różne rodzaje badań oraz innych usług wspierających opracowywanie i przygotowywanie wniosków Komisji.

Badania oraz inne usługi wspierające wdrażanie wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006–2010 zostały zaplanowane na 2007 r., w szczególności te, które dotyczą przygotowania ocen skutków w odniesieniu do transportu zwierząt, uboju oraz przygotowania wymaganego przez Radę sprawozdania na temat znakowania dotyczącego dobrostanu zwierząt.

Środki na 2007 r.: 17 04 02 01 – Inne środki w zakresie weterynarii, dobrostanu zwierząt oraz zdrowia publicznego: 700 000 EUR.

Liczba przewidywanych działań szczegółowych: Około cztery.

Wszystkie działania podlegają ogólnym zasadom zamówień publicznych i zostaną przeprowadzone w drodze umów szczegółowych w ramach umowy ramowej. Umowy szczegółowe zostaną podpisane w ostatnim kwartale 2007 r.

(1) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006–2010, COM(2006) 13, wersja ostateczna.

(2) Dz.U. L 3 z 5.1.2005, str. 1.

(3) Konferencja pt. „Dobrostan zwierząt – osiągnięcie poprawy dzięki etykietowaniu?”. Konkluzje Rady, http://www.consilium.europa.eu/ueDocs/cms_Data/docs/pressData/en/agricult/94008.pdf

7.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 322/37

DECYZJA KOMISJI

z dnia 5 grudnia 2007 r.

zmieniająca decyzję 2007/554/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych przeciwko pryszczycy w Zjednoczonym Królestwie

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 5890)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/796/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylającą dyrektywę 85/511/EWG oraz decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniającą dyrektywę 92/46/EWG (3), w szczególności jej art. 60 ust. 2 oraz art. 62 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Po ostatnim wystąpieniu ognisk pryszczycy w Wielkiej Brytanii została przyjęta decyzja Komisji 2007/554/WE z dnia 9 sierpnia 2007 r. dotycząca niektórych środków ochronnych przeciwko pryszczycy w Zjednoczonym Królestwie i uchylająca decyzję 2007/552/WE (4) w celu wzmocnienia środków zwalczania podjętych przez to państwo członkowskie w ramach dyrektywy 2003/85/WE.

(2)

Decyzja 2007/554/WE ustanawia zasady mające zastosowanie do wysyłania z Wielkiej Brytanii z obszarów wysokiego ryzyka, wymienionych w załączniku I do tej decyzji, oraz obszarów niskiego ryzyka, wymienionych w załączniku II do tej decyzji („obszary objęte ograniczeniami”), produktów uznanych za bezpieczne, które wyprodukowano przed wprowadzeniem ograniczeń w Zjednoczonym Królestwie, z surowców pochodzących spoza obszarów objętych ograniczeniami lub które zostały poddane zabiegowi o udowodnionej skuteczności w zakresie inaktywacji ewentualnego wirusa pryszczycy.

(3)

W decyzji 2007/554/WE, zmienionej decyzją 2007/664/WE, Komisja ustanowiła zasady wysyłki niektórych kategorii mięsa z niektórych obszarów wymienionych w załączniku III do decyzji 2007/554/WE z późniejszymi zmianami, na których nie odnotowano żadnych ognisk pryszczycy przez co najmniej 90 dni przed ubojem i które spełniają pewne określone warunki.

(4)

W związku z ewolucją sytuacji związanej ze zdrowiem zwierząt w Zjednoczonym Królestwie, a w szczególności w wyniku prowadzonego nadzoru, możliwe jest obecnie dalsze rozszerzenie wykazu obszarów wymienionych w załączniku II oraz ograniczenie obszaru składającego się z jednostek administracyjnych wymienionych w załączniku I do decyzji 2007/554/WE.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/554/WE.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załączniki I, II i III do decyzji 2007/554/WE zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Wdrażanie

Państwa członkowskie zmieniają środki stosowane w handlu w celu dostosowania ich do niniejszej decyzji. Informują o tym niezwłocznie Komisję.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 33).

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14).

(3) Dz.U. L 306 z 22.11.2003, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/104/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 352).

(4) Dz.U. L 210 z 10.8.2007, str. 36. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/746/WE (Dz.U. L 303 z 21.11.2007, str. 24).

ZAŁĄCZNIK

„

ZAŁĄCZNIK I

Następujące obszary Zjednoczonego Królestwa:

GRUPA

ADNS

Jednostka administracyjna

Anglia

Bracknell Forest Borough

Slough

Windsor i Maidenhead

Wokingham

138

Hrabstwo Buckinghamshire, okręgi:

South Buckinghamshire

148

Hrabstwo Hampshire, okręgi:

Hart

Rushmoor

163

Surrey

168

Greater London Authority, gminy:

Hillingdon

Hounslow

Richmond upon Thames

Kingston upon Thames

Ealing

Harrow

Brent

Hammersmith i Fulham

Wandsworth

Merton

Sutton

ZAŁĄCZNIK II

Następujące obszary Zjednoczonego Królestwa:

Zjednoczone Królestwo z wyjątkiem obszarów wymienionych w załączniku I.

ZAŁĄCZNIK III

Następujące obszary wymienione w załączniku I posiadają status obszarów wymienionych w załączniku III:

GRUPA

ADNS

Jednostka administracyjna

O/K

DZH

Anglia

Bracknell Forest

Slough

Windsor i Maidenhead

Wokingham

138

Hrabstwo Buckinghamshire, okręgi:

South Buckinghamshire

148

Hrabstwo Hampshire, okręgi:

Hart

Rushmoor

163

Hrabstwo Surrey

168

Greater London Authority, gminy:

Hillingdon

Hounslow

Richmond upon Thames

Kingston upon Thames

Ealing

Harrow

Brent

Hammersmith i Fulham

Wandsworth

Merton

Sutton

ADNS	=	Kod systemu zgłaszania chorób zwierzęcych (decyzja 2005/176/WE)
B	=	mięso pochodzące z bydła
O/K	=	mięso owiec i kóz
WP	=	mięso wieprzowe
DZH	=	mięso dziczyzny hodowlanej podatnej na pryszczycę
DZ	=	mięso dziczyzny podatnej na pryszczycę

”

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 322

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 7 grudnia 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1437/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1438/2007 z dnia 6 grudnia 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	6
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1439/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	8
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1440/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	10
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1441/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2073/2005 w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych ( 1 )	12
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1442/2007 z dnia 6 grudnia 2007 r. ustalające refundacje wywozowe dla cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym	30
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1443/2007 z dnia 6 grudnia 2007 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla cukru białego w ramach stałego przetargu przewidzianego na mocy rozporządzenia (WE) nr 900/2007	32
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1444/2007 z dnia 6 grudnia 2007 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla cukru białego w ramach stałego przetargu przewidzianego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1060/2007	33

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2007/795/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty, w 2007 r., przeznaczonego na badania, oceny skutków i oceny w obszarach bezpieczeństwa żywności, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zootechniki	34
	2007/796/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniająca decyzję 2007/554/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych przeciwko pryszczycy w Zjednoczonym Królestwie (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 5890) ( 1 )	37