I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

26.6.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 164/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 722/2007

z dnia 25 czerwca 2007 r.

zmieniające załączniki II, V, VI, VIII, IX i XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (1), w szczególności jego art. 23,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 ustanawia zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii u zwierząt. Ma zastosowanie do produkcji i wprowadzania do obrotu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, a także w niektórych szczególnych przypadkach do ich wywozu.

(2)

Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 stanowi, że status państw członkowskich, krajów trzecich i ich regionów („krajów lub regionów”) w odniesieniu do gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) ma być określony poprzez zaklasyfikowanie ich do jednej z trzech kategorii. Załącznik II do tego rozporządzenia ustanawia zasady określania statusu BSE krajów lub regionów. Artykuł 5 tego rozporządzenia stanowi także o dokonaniu ponownej oceny kategoryzacji wspólnotowej państw po ustaleniu przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) procedury klasyfikacji państw według kategorii.

(3)	Załącznik V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanawia zasady zbierania i usuwania określonych materiałów niebezpiecznych, a załącznik IX do tego rozporządzenia ustanawia zasady przywozu do Wspólnoty żywych zwierząt, zarodków, komórek jajowych i produktów pochodzenia zwierzęcego.

(4)	Na sesji ogólnej Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) w maju 2005 r. przyjęto nową uproszczoną procedurę klasyfikacji krajów według ich stopnia zagrożenia BSE w oparciu o trzy kategorie.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1923/2006 (2) w celu transpozycji nowego systemu uproszczonej kategoryzacji do prawodawstwa wspólnotowego. W związku z tą zmianą należy zmienić załączniki II, V i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 w celu uwzględnienia nowego systemu kategoryzacji.

(6)

W związku z brakiem decyzji w sprawie klasyfikacji krajów zgodnie z art. 5 ust. 2 lub 4 rozporządzenia (WE) nr 999/2001, przepisy art. 9 i załącznika VI nie mają zastosowania. W związku z faktem, że nowy system kategoryzacji ma stosować się od dnia 1 lipca 2007 r. i w celu dostosowania tego załącznika do zasad mających zastosowanie w ramach środków przejściowych opartych na dowodach naukowych i do zmian wprowadzonych do artykułów, należy zmienić załącznik VI.

(7)

Załącznik VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określa wymogi obowiązujące przy wprowadzaniu do obrotu i wywozie żywych zwierząt, ich nasienia, zarodków, komórek jajowych i produktów pochodzenia zwierzęcego. Rozdział C tego załącznika ustanawia wymogi dla wewnątrzwspólnotowego handlu niektórymi produktami. Wymogi te powinny zostać zmienione, by uwzględnić nowy system kategoryzacji.

(8)

Punkt 5 sekcji D załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanawia środki w odniesieniu do handlu wewnątrzwspólnotowego bydła urodzonego lub hodowanego w Zjednoczonym Królestwie przed 1 sierpnia 1996 r. i przywozu do Wspólnoty produktów mięsnych pochodzących od zwierzyny płowej. Ze względu na ochronę zdrowia człowieka i zdrowia zwierząt, środki te powinny nadal obowiązywać po 1 lipca 2007 r.

(9)

Przez wzgląd na jasność i spójność postanowienia dotyczące handlu wewnątrzwspólnotowego i wywozu do krajów trzecich bydła urodzonego lub hodowanego w Zjednoczonym Królestwie przed 1 sierpnia 1996 r. powinny zostać zawarte w załączniku VIII, a postanowienia dotyczące przywozu produktów mięsnych pochodzących od zwierzyny płowej powinny zostać zawarte w załączniku IX.

(10)

Przepisy przejściowe dotyczące określonych materiałów niebezpiecznych zawarte w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinny przestać obowiązywać w odniesieniu do danego kraju lub regionu niezwłocznie po przyjęciu decyzji w sprawie klasyfikacji tego kraju lub regionu. Załącznik XI powinien zatem zostać uchylony.

(11)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 999/2001.

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki II, V, VI, VIII, IX i XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1923/2006 (Dz.U. L 404 z 30.12.2006, str. 1).

(2) Dz.U. L 404 z 30.12.2006, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach II, V, VI, VIII, IX i XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 wprowadza się następujące zmiany:

załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK II

OKREŚLENIE STATUSU BSE

ROZDZIAŁ A

Kryteria

Status BSE państw członkowskich lub krajów trzecich lub ich regionów, w dalszej części dokumentu zwanych »państwami lub regionami«, należy określić na podstawie kryteriów ustanowionych w lit. od a) do e):

W danym państwie lub regionie:

a)	przeprowadza się analizę ryzyka zgodnie z postanowieniami rozdziału B, określającą wszystkie możliwe czynniki występowania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) oraz ich rozwój w czasie w danym państwie lub regionie;

b)	działa system ciągłego nadzoru i kontroli BSE ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka opisanych w rozdziale B i zgodny z minimalnymi wymaganiami dotyczącymi nadzoru określonymi w rozdziale D;

prowadzony jest program podnoszenia świadomości skierowany do weterynarzy, rolników oraz pracowników uczestniczących w transporcie, sprzedaży i uboju bydła, by zachęcić ich do zgłaszania wszystkich przypadków wykazujących objawy kliniczne BSE w danej subpopulacji, jak stanowi rozdział D niniejszego załącznika;

d)	istnieje obowiązek zgłaszania i badania bydła wykazującego kliniczne objawy BSE;

e)	przeprowadza się w zatwierdzonym laboratorium badania mózgu i innych tkanek pobranych w ramach systemu nadzoru i kontroli, o którym mowa w lit. b).

ROZDZIAŁ B

Analiza ryzyka

1. Struktura analizy ryzyka

Analiza ryzyka obejmuje ocenę uwolnienia czynnika i ocenę narażenia na jego działanie.

2. Ocena uwolnienia (wyzwanie zewnętrzne)

2.1.

Ocena uwolnienia obejmuje ocenę prawdopodobieństwa tego, że czynnik BSE został wprowadzony do danego państwa lub regionu za pośrednictwem towarów potencjalnie zanieczyszczonych czynnikiem BSE albo, że już jest obecny w danym państwie lub regionie.

Uwzględnia się następujące czynniki ryzyka:

a)	obecność lub brak czynnika BSE w państwie lub regionie, a jeśli czynnik jest obecny, jego występowanie w oparciu o wynik nadzoru;

b)	produkcję mączki mięsno-kostnej lub skwarek ze zwierząt należących do populacji przeżuwaczy z państw o rodzimym występowaniu BSE;

c)	przywóz mączki mięsno-kostnej lub skwarek;

d)	przywóz bydła, owiec i kóz;

e)	przywóz paszy zwierzęcej i składników paszowych;

f)	przywóz produktów uzyskanych z przeżuwaczy przeznaczonych do spożycia przez ludzi, które mogły zawierać tkanki wymienione w pkt 1 załącznika V i którymi mogło być skarmiane bydło;

g)	przywóz produktów pochodzących od przeżuwaczy do stosowania in vivo u bydła.

2.2.	Przy przeprowadzaniu oceny uwolnienia powinno się uwzględnić specjalne programy zwalczania, nadzoru i inne badania epidemiologiczne (zwłaszcza nadzór pod kątem BSE prowadzony nad populacją bydła) istotne dla czynników ryzyka wymienionych w pkt 2.1.

3. Ocena narażenia

Ocena narażenia składa się z oceny prawdopodobieństwa narażenia bydła na czynnik BSE, poprzez uwzględnienie następujących kwestii:

a)	powrót do obiegu i szerzenie czynnika BSE poprzez skarmianie bydła mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, lub innymi paszami i dodatkami paszowymi zanieczyszczonymi tymi produktami;

b)	wykorzystywanie tusz przeżuwaczy (w tym padłych zwierząt), produktów ubocznych i odpadów rzeźnych, parametry procesów utylizacji i metody wytwarzania paszy zwierzęcej;

c)	skarmianie przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, w tym środki przeciwdziałania zanieczyszczeniu krzyżowemu paszy zwierzęcej;

d)	poziom dotychczasowego nadzoru BSE prowadzonego nad populacją bydła i wyniki tego nadzoru.

ROZDZIAŁ C

Definicje kategorii

I. PAŃSTWO LUB REGION O ZNIKOMYM RYZYKU BSE

Państwo lub region:

1)	w którym przeprowadzono analizę ryzyka zgodnie z rozdziałem B, aby określić przeszłe i istniejące czynniki ryzyka;

2)	które wykazało, że podejmowano odpowiednie konkretne środki przez odpowiednio długi czas w celu opanowania zidentyfikowanych czynników ryzyka;

3)	które wykazało, że funkcjonuje nadzór typu B, zgodnie z rozdziałem D i że osiągnięto stosowny cel punktowy zgodnie z tabelą 2 zawartą w tym rozdziale; oraz

które znajduje się:

w następującej sytuacji:

(i)	w państwie tym lub regionie nie zanotowano żadnych przypadków BSE lub wykazano, że ewentualne przypadki BSE zostały przywiezione i zostały one całkowicie zlikwidowane;

(ii)	kryteria zawarte w lit. d) i e) rozdziału A niniejszego załącznika były spełnione od co najmniej siedmiu lat; oraz

(iii)

wykazano poprzez właściwy poziom kontroli i audytu, że od co najmniej ośmiu lat nie skarmiano przeżuwaczy mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

lub w następującej sytuacji:

(i)	wystąpił przynajmniej jeden przypadek rodzimego zakażenia BSE w tym państwie lub regionie, ale wszystkie zwierzęta chore na BSE urodziły się ponad 11 lat temu;

(ii)	od co najmniej siedmiu lat spełnione są kryteria zawarte w lit. c), d) i e) rozdziału A oraz

(iii)

wykazano poprzez właściwy poziom kontroli i audytu, że od co najmniej ośmiu lat nie skarmiano przeżuwaczy mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

(iv)

następujące zwierzęta w danym państwie lub regionie, jeśli jeszcze żyją, są na stałe oznakowane i ich przemieszczanie podlega kontroli, a ubite lub padłe są całkowicie likwidowane:

—	wszystkie przypadki BSE,

—	bydło, które w trakcie pierwszego roku życia było hodowane ze zwierzętami zakażonymi BSE i, jak wykazało dochodzenie, było w tym okresie skarmiane tą samą potencjalnie zanieczyszczoną paszą, lub

—	jeśli wyniki dochodzenia, o których mowa w tiret drugie, nie są jednoznaczne, bydło urodzone w tym samym stadzie i w ciągu 12 miesięcy od narodzin zwierząt chorych na BSE.

II. PAŃSTWO LUB REGION O KONTROLOWANYM RYZYKU BSE

Państwo lub region:

1)	w którym przeprowadzono analizę ryzyka zgodnie z rozdziałem B, aby określić przeszłe i obecne czynniki ryzyka;

2)	które wykazało, że podjęto odpowiednie środki w celu kontroli ustalonego ryzyka, ale nie obowiązywały one przez odpowiednio długi okres;

3)	które wykazało, że obowiązuje nadzór typu A, zgodnie z rozdziałem D i że osiągnięto stosowne cele punktowe zgodnie z tabelą 2. Nadzór typu B może zastąpić nadzór typu A po osiągnięciu stosownych celów punktowych; oraz

które znajduje się:

w następującej sytuacji:

(i)

w państwie tym lub regionie nie zanotowano żadnych przypadków BSE lub wykazano, że ewentualne przypadki BSE zostały przywiezione i zostały one całkowicie zlikwidowane, kryteria zawarte w lit. c), d) i e) rozdziału A są spełnione i wykazano poprzez właściwy poziom kontroli i audytu, że nie skarmiano przeżuwaczy mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

(ii)	kryteria zawarte w lit. c), d) i e) rozdziału A spełnione są od mniej niż siedmiu lat; oraz/lub

(iii)

nie można wykazać, że od ośmiu lat obowiązywały kontrole nad skarmianiem przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

lub w następującej sytuacji:

(i)	w państwie tym lub regionie odnotowano rodzimy przypadek BSE, kryteria zawarte w lit. c), d) i e) rozdziału A są spełnione i można wykazać poprzez właściwy poziom kontroli i audytu, że nie skarmiano przeżuwaczy mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

(ii)	kryteria zawarte w lit. od c) do e) rozdziału A niniejszego załącznika spełnione są przez okres krótszy niż siedem lat; oraz/lub

(iii)

nie można wykazać, że od co najmniej ośmiu lat obowiązywały kontrole nad skarmianiem przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy;

(iv)

następujące zwierzęta w danym państwie lub regionie, jeśli jeszcze żyją, są na stałe oznakowane i ich przemieszczanie podlega kontroli, a ubite lub padłe są całkowicie likwidowane:

—	wszystkie przypadki BSE, oraz

—	bydło, które w trakcie pierwszego roku życia było hodowane ze zwierzętami chorymi na BSE i, jak wykazało dochodzenie, było w tym okresie skarmiane tą samą potencjalnie zanieczyszczoną paszą, lub

—	jeśli wyniki dochodzenia, o których mowa w tiret drugie, nie są jednoznaczne, bydło urodzone w tym samym stadzie i w ciągu 12 miesięcy od narodzin przypadków BSE.

III. PAŃSTWO LUB REGION O NIEOKREŚLONYM RYZYKU BSE

Państwo lub region, dla którego nie zakończono określania statusu BSE lub które nie spełnia warunków wymaganych do klasyfikacji państwa lub regionu w jednej z pozostałych kategorii.

ROZDZIAŁ D

Minimalne wymagania dotyczące nadzoru

1. Typy nadzoru

Do celów niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

a)	Nadzór typu A: Zastosowanie nadzoru typu A umożliwi wykrycie BSE przy szacowanej częstości występowania (1) wynoszącej co najmniej 1 przypadek na 100 000 sztuk w populacji dorosłego bydła w danym państwie lub regionie, przy poziomie ufności wynoszącym 95 %;

Nadzór typu B:

Zastosowanie nadzoru typu B umożliwi wykrycie BSE przy szacowanej częstości występowania wynoszącej co najmniej 1 przypadek na 50 000 sztuk w populacji dorosłego bydła w danym państwie lub regionie, przy poziomie ufności wynoszącym 95 %.

Nadzór typu B może być prowadzony przez państwa lub region o znikomym ryzyku występowania BSE, by potwierdzić wnioski z analizy ryzyka, na przykład przez wykazanie skuteczności środków łagodzenia wszystkich ustalonych czynników ryzyka, poprzez nadzór nakierowany na maksymalizację prawdopodobieństwa wykrycia błędów w tych środkach.

Nadzór typu B może być także prowadzony przez państwa lub regiony o kontrolowanym ryzyku występowania BSE, po osiągnięciu stosownego celu punktowego za pomocą nadzoru typu A, by utrzymać wiarygodność danych uzyskanych poprzez nadzór typu A.

Do celów niniejszego załącznika, określono do celów nadzoru następujące cztery subpopulacje bydła:

a)	bydło w wieku powyżej 30 miesięcy wykazujące zaburzenia w zachowaniu lub objawy kliniczne zgodne z opisem BSE (przypadki podejrzane klinicznie);

b)	bydło w wieku powyżej 30 miesięcy niezdolne do chodu, zalegające, niezdolne do podniesienia się lub chodu bez pomocy; bydło w wieku powyżej 30 miesięcy wysłane do uboju sanitarnego lub z anormalnymi objawami wykrytymi podczas inspekcji ante-mortem (ubój z konieczności lub sanitarny);

c)	bydło w wieku powyżej 30 miesięcy, które znaleziono martwe lub zabito w gospodarstwie, podczas transportu lub w rzeźni (padłe zwierzęta);

d)	bydło w wieku powyżej 36 miesięcy poddane zwykłemu ubojowi.

2. Strategia nadzoru

2.1.

Strategia nadzoru planowana jest tak, by zadbać, by próbki były reprezentatywne dla stada w danym państwie lub regionie i uwzględnić czynniki demograficzne takie jak typ produkcji i położenie geograficzne oraz ewentualny wpływ uwarunkowanej kulturowo praktyki rolniczej. Zastosowane podejście i przyjęte założenia są w pełni dokumentowane, a dokumentacja zachowana przez siedem lat.

2.2.	W celu realizacji strategii nadzoru nad BSE, państwo korzysta z udokumentowanych zapisów lub wiarygodnych szacunków rozkładu wieku dorosłej populacji bydła i liczby bydła przebadanej w kierunku BSE stratyfikowanej według wieku i według subpopulacji w danym kraju lub regionie.

3. Wartości i cele punktowe

Próby do nadzoru muszą spełnić cele punktowe określone w tabeli 2, w oparciu o »wartości punktowe« ustalone w tabeli 1. Wszystkie przypadki kliniczne muszą zostać objęte dochodzeniem, niezależnie od zebranej liczby punktów. Każde państwo pobiera próbki z co najmniej trzech spośród czterech subpopulacji. Całkowita liczba punktów za pobrane próbki kumuluje się w okresie co najwyżej siedmiu kolejnych lat w celu uzyskania docelowej liczby punktów. Wszystkie zgromadzone punkty porównuje się okresowo z docelową liczbą punktów dla danego państwa lub regionu.

Tabela 1

Wartości punktowe dla nadzoru dla próbek pobranych od zwierząt w danej subpopulacji i kategorii wiekowej

Subpopulacja do nadzoru
Zwykły ubój (2)	Padłe zwierzęta (3)	Ubój z konieczności (4)	Przypadki podejrzane klinicznie (5)
Wiek ≥ rok < 2 lata
0,01	0,2	0,4	Nie dotyczy
Wiek ≥ 2 lata i < 4 lata (młody osobnik dorosły)
0,1	0,2	0,4	260
Wiek ≥ 4 lata i < 7 lat (osobnik dorosły w średnim wieku)
0,2	0,9	1,6	750
Wiek ≥ 7 lat i < 9 lat (starszy osobnik dorosły)
0,1	0,4	0,7	220
Wiek ≥ 9 lat (osobnik stary)
0,0	0,1	0,2	45

Tabela 2

Cele punktowe dla różnych wielkości populacji dorosłego bydła w danym państwie lub regionie

Cele punktowe dla danych państw lub regionów
Wielkość populacji dorosłego bydła (w wieku 24 miesięcy i powyżej)	Nadzór typu A	Nadzór typu B
≥ 1 000 000	300 000	150 000
800 000 – 1 000 000	240 000	120 000
600 000 – 800 000	180 000	90 000
400 000 – 600 000	120 000	60 000
200 000 – 400 000	60 000	30 000
100 000 – 200 000	30 000	15 000
50 000 – 100 000	15 000	7 500
25 000 – 50 000	7 500	3 750

4. Ustalanie konkretnych grup docelowych do nadzoru

W ramach każdej z powyższych subpopulacji w danym państwie lub regionie, państwo może przyjąć za grupę docelową do nadzoru bydło zidentyfikowane jako przywiezione z państw lub regionów, gdzie wykryto BSE i bydło, które spożyło potencjalnie zanieczyszczoną paszę z państw lub regionów, gdzie wykryto BSE.

5. Model nadzoru nad BSE

Dane państwo może wybrać wykorzystanie gotowego modelu nadzoru nad BSE lub metody alternatywnej opartej na modelu nadzoru BSE, by oszacować obecność/częstość występowania BSE.

6. Utrzymanie nadzoru

Po osiągnięciu celu punktowego oraz w celu dalszego określania danego kraju lub regionu pod kątem jego statusu jako kraju o kontrolowanym lub znikomym ryzyku BSE, nadzór ograniczyć można do typu B (pod warunkiem że wszystkie pozostałe wskaźniki pozostają dodatnie). Jednakże, aby zachować zgodność z wymogami określonymi w tym rozdziale, funkcjonujący nadzór roczny musi nadal obejmować co najmniej trzy z czterech wskazanych subpopulacji. Ponadto bydło podejrzane klinicznie o zakażenie BSE musi nadal podlegać nadzorowi niezależnie od liczby zebranych punktów. Roczny nadzór w danym państwie lub regionie po osiągnięciu wymaganego celu punktowego obejmować będzie co najmniej liczbę punktów wymaganą do zgromadzenia jednej siódmej całego celu punktowego nadzoru typu B.”;

załącznik V otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK V

OKREŚLONY MATERIAŁ NIEBEZPIECZNY

1. Definicja określonego materiału niebezpiecznego

Wymienione poniżej tkanki należy uznać za określony materiał niebezpieczny, jeśli pochodzą od zwierząt pochodzących z państwa członkowskiego lub państwa trzeciego lub jednego z ich regionów o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku wystąpienia BSE:

w odniesieniu do bydła:

(i)	czaszka z wyłączeniem żuchwy, zawierająca mózg i oczy oraz rdzeń kręgowy bydła w wieku powyżej 12 miesięcy;

(ii)	kręgosłup z wyłączeniem odcinka kręgowego ogona, wyrostków kolczystych i poprzecznych kręgu odcinka szyjnego, odcinka piersiowego i lędźwiowego oraz środkowego grzebienia krzyżowego wraz ze skrzydłami kości, ale włączając zwoje korzonków grzbietowych, bydła w wieku powyżej 24 miesięcy; oraz

(iii)

migdałki, jelita od dwunastnicy do odbytnicy oraz krezka bydła w każdym wieku.

w odniesieniu do owiec i kóz:

(i)	czaszka zawierająca mózg i oczy, migdałki i rdzeń kręgowy zwierząt w wieku powyżej 12 miesięcy lub które mają stały siekacz wyrżnięty z dziąsła; oraz

(ii)	śledziona i jelito kręte zwierząt w każdym wieku.

2. Odstępstwo dla państw członkowskich

W drodze odstępstwa od pkt 1, wymienione tkanki pochodzące z państw członkowskich o znikomym ryzyku występowania BSE będą nadal uznawane za określony materiał niebezpieczny.

3. Znakowanie i usuwanie

Określony materiał niebezpieczny zabarwia się barwnikiem, lub, tam gdzie to właściwe, znakuje w inny sposób natychmiast po usunięciu i likwiduje zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, w szczególności jego art. 4 ust. 2.

4. Usunięcie określonego materiału niebezpiecznego

4.1.

Określony materiał niebezpieczny usuwa się w:

a)	rzeźniach lub, tam gdzie to właściwe, innych miejscach uboju;

b)	zakładach rozbioru, w przypadku kręgosłupa bydła;

c)	tam gdzie to właściwe, w zakładach pośrednich, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 lub z zastosowaniem użytkowników i punktów odbioru posiadających zezwolenie i zarejestrowanych zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. c) pkt iv), vi) oraz vii) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002.

4.2.

W drodze odstępstwa od pkt 4.1 zastosowanie alternatywnego badania przy usuwaniu określonego materiału niebezpiecznego może być zatwierdzone pod następującymi warunkami:

a)	badania należy przeprowadzić w rzeźniach u wszystkich zwierząt kwalifikujących się do usunięcia określonego materiału niebezpiecznego;

rzeźni nie może opuścić żaden produkt pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego, przeznaczony do użycia w żywności dla ludzi lub w karmie dla zwierząt, zanim właściwy organ nie otrzyma i nie zaakceptuje wyników badań wszystkich potencjalnie zakażonych ubitych zwierząt, w przypadku gdy u jednego z nich stwierdzono BSE;

c)	jeśli badanie alternatywne da wynik dodatni, cały materiał pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, który został potencjalnie skażony w rzeźni należy zniszczyć zgodnie z pkt 3, chyba że da się zidentyfikować i przechowywać oddzielnie wszystkie części ciała łącznie ze skórą zakażonych zwierząt.

4.3.

W drodze odstępstwa od pkt 4.1, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję zezwalającą na:

a)	usuwanie rdzenia kręgowego w przypadku owiec i kóz w zakładach rozbioru zatwierdzonych specjalnie w tym celu;

b)	usunięcie kręgosłupa bydła z tusz lub części tusz w specjalnie zatwierdzonych, monitorowanych i zarejestrowanych do tego celu sklepach rzeźniczych;

c)	oddzielanie mięsa od głowy u bydła w zakładach rozbioru zatwierdzonych specjalnie do tym celu zgodnie z przepisami ustanowionymi w pkt 9.

4.4.	Zasady usuwania określonego materiału niebezpiecznego ustanowione w niniejszym rozdziale nie mają zastosowania do surowca kategorii 1 określonego w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 wykorzystywanego pod nadzorem właściwych organów do karmienia zagrożonych i chronionych gatunków ptaków nekrofagów.

5. Środki dotyczące odzyskanego w sposób mechaniczny mięsa

Bez uszczerbku dla oddzielnych decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 2 i w drodze odstępstwa od art. 9 ust. 3, zakazuje się w państwach członkowskich wykorzystywania kości lub części kostnych bydła, owiec i kóz do produkcji odzyskiwanego mechanicznie mięsa.

6. Środki dotyczące uszkadzania tkanek

Bez uszczerbku dla oddzielnych decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 2 i w drodze odstępstwa od art. 8 ust. 3 we wszystkich państwach członkowskich, dopóki wszystkie państwa członkowskie nie zostaną zaklasyfikowane jako państwa o znikomym ryzyku występowania BSE, zakazuje się u bydła, owiec ani kóz, których mięso przeznaczone jest do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, uszkadzania, po ogłuszeniu, ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wydłużonego narzędzia w kształcie pręta wprowadzonego do jamy czaszki.

7. Oddzielanie języków u bydła

Języki bydła w każdym wieku przeznaczonego do spożycia przez ludzi lub zwierzęta pobiera się w ubojni, wykrawając za pomocą poprzecznego cięcia rostralnego do kości gnykowej.

8. Oddzielanie mięsa od głowy u bydła

8.1.

Mięso głowy bydła powyżej 12 miesiąca życia oddziela się w rzeźniach, zgodnie z zasadami systemu kontroli uznanego przez właściwy organ, by zapobiec możliwemu skażeniu mięsa głowy tkanką ośrodkowego układu nerwowego. System obejmuje co najmniej następujące zasady:

a)	oddzielanie następuje w przeznaczonym do tego miejscu oddzielonym fizycznie od innych części linii uboju;

gdy głowy zostają usunięte z przenośnika lub haków, przed przystąpieniem do oddzielania mięsa od głów należy zabezpieczyć otwór w kości czołowej i otwór wielki (foramen magnum) za pomocą nieprzepuszczalnej i trwałej zatyczki. Po pobraniu próbki z pnia mózgowego do badań laboratoryjnych w kierunku BSE, należy natychmiast zabezpieczyć otwór wielki;

c)	nie oddziela się mięsa od głowy z głów, w których nastąpiło uszkodzenie lub utrata oczu przed lub po uboju lub które są uszkodzone w inny sposób, który może spowodować skażenie mięsa głowy tkanką ośrodkowego układu nerwowego;

d)	nie oddziela się mięsa od głowy z głów, które nie zostały właściwie zapieczętowane zgodnie z lit. b);

e)	bez uszczerbku dla ogólnych zasad higieny, wprowadza się specjalne instrukcje pracy, by zapobiec skażeniu mięsa głowy podczas oddzielania, w szczególności, gdy nastąpi utrata zatyczki, o której mowa w lit. b) lub uszkodzenie oczu w trakcie działania;

f)	wprowadzony zostaje plan poboru próbek z zastosowaniem właściwego badania laboratoryjnego do wykrywania tkanki ośrodkowego układu nerwowego, by sprawdzić, czy środki zapobiegania skażeniu zostały właściwie wdrożone.

8.2.

W drodze odstępstwa od wymogów pkt 8.1 państwa członkowskie mogą postanowić o zastosowaniu w rzeźni alternatywnego systemu kontroli nad oddzielaniem mięsa od głowy, prowadzącego do równoważnego zapobiegania skażeniu mięsa głowy tkanką ośrodkowego układu nerwowego. Wprowadzony zostanie plan poboru próbek z zastosowaniem właściwego badania laboratoryjnego do wykrywania tkanki ośrodkowego układu nerwowego, by sprawdzić, czy środki zapobiegania skażeniu zostały właściwie wdrożone. Państwa członkowskie stosujące wyżej wymienione odstępstwo informują Komisję i inne państwa członkowskie w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt o swoim systemie kontroli i wynikach badań próbek.

8.3.	Jeśli oddzielanie mięsa od głowy odbywa się bez zdejmowania głowy z przenośnika lub haków, pkt 8.1 i 8.2 nie mają zastosowania.

9. Oddzielanie mięsa od głowy u bydła w zatwierdzonych zakładach rozbioru

W drodze odstępstwa od pkt 8, państwa członkowskie mogą postanowić o zezwoleniu na oddzielanie mięsa od głowy u bydła w zakładach rozbioru zatwierdzonych specjalnie w tym celu pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a)	głowy przeznaczone do transportu do zakładu rozbioru na czas przechowywania i transportu z rzeźni do zakładu rozbioru wiesza się na stojaku;

otwór w kości czołowej i otwór wielki są właściwie zabezpieczone za pomocą nieprzepuszczalnej i trwałej zatyczki przed przeniesieniem głów z przenośnika lub haków i umieszczeniem na stojaku. Po pobraniu próbki z pnia mózgowego do badań laboratoryjnych w kierunku BSE, otwór wielki natychmiast się zabezpiecza;

wyłącza się z transportu do specjalnie zatwierdzonych zakładów rozbioru głowy, w których otwór nie został właściwie zabezpieczony zgodnie z lit. b) lub w których nastąpiło uszkodzenie lub utrata oczu przed lub po uboju, lub które są uszkodzone w inny sposób, który może spowodować skażenie mięsa głowy tkanką ośrodkowego układu nerwowego;

d)	wprowadzony zostanie plan poboru próbek dla rzeźni z zastosowaniem właściwego badania laboratoryjnego do wykrywania tkanki ośrodkowego układu nerwowego, by sprawdzić, czy środki zapobiegania skażeniu zostały właściwie wdrożone;

oddzielanie mięsa od głowy bydła prowadzi się w rzeźniach zgodnie z zasadami systemu kontroli uznanego przez właściwy organ, by zapobiec możliwemu skażeniu mięsa głowy. System ten obejmuje co najmniej następujące zasady:

(i)	wszystkie głowy poddawane są inspekcji wizualnej pod kątem skażenia lub uszkodzenia oraz właściwego zabezpieczenia przed rozpoczęciem oddzielania mięsa od głowy;

(ii)

nie oddziela się mięsa od głowy z głów, które nie zostały właściwie zabezpieczone, w których nastąpiło uszkodzenie oczu lub które są uszkodzone w inny sposób, który może spowodować skażenie mięsa głowy tkanką ośrodkowego układu nerwowego. Nie należy oddzielać mięsa od głowy, gdy istnieje podejrzenie, że głowa ta może być źródłem skażenia;

(iii)

bez uszczerbku dla ogólnych zasad higieny, wprowadza się specjalne instrukcje pracy, by zapobiec skażeniu mięsa głowy podczas transportu i oddzielania, w szczególności, gdy nastąpi utrata zabezpieczenia lub uszkodzenie oczu w trakcie tego działania;

f)	wprowadzony zostanie plan poboru próbek dla zakładu rozbioru z zastosowaniem właściwego badania laboratoryjnego do wykrywania tkanki ośrodkowego układu nerwowego, by sprawdzić, czy środki zapobiegania skażeniu są właściwie wdrożone.

10. Zasady dotyczące handlu i wywozu

10.1.

Państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę głów i niepodzielonych tusz zawierających określony materiał niebezpieczny do innego państwa członkowskiego po tym, jak to państwo członkowskie zgodzi się przyjąć ten materiał oraz zatwierdzi warunki wysyłania i transportu.

10.2.

W drodze odstępstwa od pkt 10.1, tusze, półtusze i półtusze podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe oraz ćwierćtusze, niezawierające żadnego określonego materiału niebezpiecznego poza kręgosłupem łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych, mogą być wysyłane do innych państw członkowskich bez ich uprzedniej zgody.

10.3.

Zabrania się wywozu poza Wspólnotę głów i świeżego mięsa bydła, owiec i kóz zawierających określony materiał niebezpieczny.

11. Kontrole

11.1.

Państwa członkowskie prowadzą częste urzędowe kontrole w celu sprawdzenia poprawnego stosowania niniejszego załącznika oraz dbają, by zostały podjęte środki mające na celu zapobieganie skażeniu, zwłaszcza w rzeźniach, zakładach rozbioru i innych miejscach, w których usuwa się określony materiał niebezpieczny, takich jak sklepy rzeźnicze lub zakłady, o których mowa w pkt 4.1 lit. c).

11.2.

Państwa członkowskie ustanowią w szczególności system gwarantujący i nadzorujący obchodzenie się z określonym materiałem niebezpiecznym i usuwanie go zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001 i rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002.

11.3.

Wprowadza się system kontroli nad usuwaniem kręgosłupa jak określono w pkt 1 lit. a). System obejmuje co najmniej następujące środki:

a)	jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, tusze i części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym niebieskim paskiem na etykiecie, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000;

na dokumencie handlowym odnoszącym się do danej partii mięsa umieszcza się szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa, a także liczby tych, z których nie jest wymagane usunięcie kręgosłupa. Tam, gdzie to właściwe, w przypadku przywozów te szczegółowe informacje wpisuje się do dokumentu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004 (6);

c)	sklepy rzeźnicze zachowują, przez co najmniej rok, dokumenty handlowe określone w lit. b).

3)	załącznik VI otrzymuje brzmienie: „ZAŁĄCZNIK VI PRODUKTY POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO UZYSKANE LUB ZAWIERAJĄCE MATERIAŁ ZE ZWIERZĄT PRZEŻUWAJĄCYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9 UST. 1”;

w załącznika wprowadza się następujące zmiany:

w rozdziale A wprowadza się następujące zmiany:

i)	tytuł części I otrzymuje brzmienie:

ii)	część II otrzymuje brzmienie: „II. Wymogi dotyczące bydła Zjednoczone Królestwo dopilnowuje, aby bydło urodzone lub hodowane na jego terytorium przed 1 sierpnia 1996 r. nie było wysyłane z jego terytorium do innych państw członkowskich lub krajów trzecich.”;

rozdział C otrzymuje brzmienie:

„ROZDZIAŁ C

Wymogi odnoszące się do wewnątrzwspólnotowego handlu niektórymi produktami pochodzenia zwierzęcego

SEKCJA A

Produkty

Niżej wymienione produkty pochodzenia zwierzęcego zwolnione są z zakazu, o którym mowa w art. 16 ust. 3, pod warunkiem że pochodzą one od bydła, owiec i kóz spełniających wymogi podane w sekcji B:

—	mięso świeże,

—	mięso mielone,

—	preparaty mięsne,

—	produkty mięsne.

SEKCJA B

Wymogi

Produkty określone w sekcji A muszą spełnić następujące wymogi:

a)	bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego nie były skarmiane mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy oraz zostały poddane badaniu przedśmiertnemu i pośmiertnemu;

bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego nie zostały ubite, po uprzednim ogłuszeniu, poprzez wstrzyknięcie gazu do jamy czaszki ani zabite z zastosowaniem tej samej metody ani ubite poprzez uszkodzenie, po uprzednim ogłuszeniu, tkanki ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wydłużonego narzędzia w kształcie pręta, wprowadzonego do jamy czaszki;

produkty pochodzenia zwierzęcego, pochodzące od bydła, owiec i kóz, nie zostały uzyskane z:

i)	określonego materiału niebezpiecznego określonego w załączniku V;

ii)	tkanek układu nerwowego i limfatycznego odsłoniętych podczas odkostniania; oraz

iii)	mechanicznie odzyskiwanego mięsa otrzymanego z kości bydła, owiec i kóz.”;

w załączniku IX wprowadza się następujące zmiany:

a)	skreśla się rozdział A;

rozdziały B, C i D otrzymują brzmienie:

„ROZDZIAŁ B

Przywóz bydła

SEKCJA A

Przywóz z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	zwierzęta urodziły się i były przez cały czas hodowane w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE;

b)	zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie są bydłem narażonym, jak określa rozdział C, część I, pkt 4 lit. b) akapit iv) załącznika II; oraz

jeśli w danym państwie wystąpiły rodzime przypadki BSE, zwierzęta te urodziły się po terminie skutecznego wprowadzenia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy lub po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu tego zakazu.

SEKCJA B

Przywóz z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku występowania BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako państwo lub region o kontrolowanym ryzyku występowania BSE;

b)	zwierzęta zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie są bydłem narażonym, o którym mowa w rozdziale C, część II, pkt 4 lit. b) akapit iv) załącznika II;

c)	zwierzęta urodziły się po terminie skutecznego wprowadzenia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy lub po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu tego zakazu.

SEKCJA C

Przywóz z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	dane państwo lub region nie zostało sklasyfikowane zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 lub zostało sklasyfikowane jako państwo lub region o nieokreślonym ryzyku występowania BSE;

b)	zwierzęta zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie są bydłem narażonym, jak określa rozdział C, część II, pkt 4 lit. b) akapit iv) załącznika II;

c)	zwierzęta urodziły się co najmniej dwa lata po terminie skutecznego wprowadzenia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy lub po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu tego zakazu.

ROZDZIAŁ C

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego

SEKCJA A

Produkty

Następujące produkty pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego wymienione poniżej, określone w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (7) podlegają wymogom ustanowionym w sekcjach B, C lub D, w zależności od kategorii ryzyka występowania BSE, do której zaklasyfikowane jest dane państwo pochodzenia:

—	mięso świeże,

—	mięso mielone i przetwory mięsne,

—	produkty mięsne,

—	wytopiony tłuszcz zwierzęcy,

—	skwarki, oraz

—

żelatyna.

SEKCJA B

Przywóz z państwa lub regionu o znikomym ryzyku BSE

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE;

b)	bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego, nie były skarmiane mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy oraz zostały poddane badaniu przedśmiertnemu i pośmiertnemu;

jeśli w tym państwie lub regionie wystąpiły rodzime przypadki BSE:

(i)	zwierzęta urodziły się po terminie skutecznego wprowadzenia zakazu karmienia przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy; lub

(ii)	produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z określonego materiału niebezpiecznego, o którym mowa w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, ani z odzyskanego w sposób mechaniczny mięsa uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz.

SEKCJA C

Przywóz z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku BSE

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako państwo lub region o kontrolowanym ryzyku występowania BSE;

b)	bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego, zostały poddane badaniu przedśmiertnemu i pośmiertnemu;

bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wywóz, nie zostały ubite, po uprzednim ogłuszeniu, poprzez wstrzyknięcie gazu do jamy czaszki ani zabite z zastosowaniem tej samej metody, ani ubite, po ogłuszeniu, poprzez uszkodzenie tkanki ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wydłużonego narzędzia w kształcie pręta, wprowadzonego do jamy czaszki;

d)	produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z określonego materiału niebezpiecznego, o którym mowa w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, ani z odzyskanego w sposób mechaniczny mięsa uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz;

2.	W drodze odstępstwa od pkt 1 lit. d), przywożone mogą być tusze, półtusze i półtusze, podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe, oraz ćwierćtusze niezawierające żadnego określonego materiału niebezpiecznego innego niż kręgosłup łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych.

3.	Jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, tusze i hurtowe części tusz bydlęcych zawierające kręgosłup oznakowuje się niebieskim paskiem na etykiecie, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000.

W przypadku przywozu na dokumencie handlowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, umieszcza się szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa i liczby tych, z których nie jest wymagane usunięcie kręgosłupa.

SEKCJA D

Przywóz z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a)	bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego nie były skarmiane mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy oraz zostały poddane badaniu przedśmiertnemu i pośmiertnemu;

bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego, nie zostały ubite, po ogłuszeniu, poprzez wstrzyknięcie gazu do jamy czaszki ani zabite z zastosowaniem tej samej metody ani ubite poprzez uszkodzenie, po ogłuszeniu, tkanki ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wydłużonego narzędzia w kształcie pręta wprowadzonego do jamy czaszki;

produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zostały uzyskane z:

(i)	określonego materiału niebezpiecznego określonego w załączniku V;

(ii)	tkanek układu nerwowego i limfatycznego odsłoniętych podczas odkostniania;

(iii)

odzyskanego w sposób mechaniczny mięsa uzyskanego z kości bydła, owiec i kóz.

2.	W drodze odstępstwa od pkt 1 lit. c), przywożone mogą być tusze, półtusze i półtusze podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe oraz ćwierćtusze niezawierające żadnego określonego materiału niebezpiecznego innego niż kręgosłup łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych.

3.	Jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, tusze i hurtowe części tusz bydlęcych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym niebieskim paskiem na etykiecie, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000.

4.	W przypadku przywozu na dokumencie handlowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, umieszcza się szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa i z których nie jest wymagane usunięcie kręgosłupa.

ROZDZIAŁ D

Przywóz ubocznych produktów zwierzęcych i przetworzonych produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego

SEKCJA A

Uboczne produkty zwierzęce

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do następujących ubocznych produktów zwierzęcych i przetworzonych produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002:

—	wytopione tłuszcze zwierzęce,

—	karma dla zwierząt domowych,

—	produkty krwiopochodne,

—	przetworzone białko zwierzęce,

—	kości i produkty kostne,

—	surowiec kategorii 3, oraz

—

żelatyna.

SEKCJA B

Przywóz ubocznych produktów zwierzęcych i przetworzonych produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego, o których mowa w sekcji A, odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a)	uboczne produkty zwierzęce nie zawierają ani nie zostały uzyskane z określonego materiału niebezpiecznego, o którym mowa w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, ani z odzyskanego w sposób mechaniczny mięsa uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz;

zwierzęta, z których uzyskano uboczne produkty zwierzęce, nie zostały ubite, po ogłuszeniu, poprzez wstrzyknięcie gazu do jamy czaszki ani zabite z zastosowaniem tej samej metody, ani ubite poprzez uszkodzenie, po ogłuszeniu, tkanki ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wydłużonego narzędzia w kształcie pręta wprowadzonego do jamy czaszki;

lub

uboczne produkty zwierzęce nie zawierają i nie zostały uzyskane z materiału bydlęcego, owczego ani koziego innego niż materiał pochodzący od zwierząt, które urodziły się i były przez cały czas hodowane w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE.

Rozdział F otrzymuje brzmienie:

„ROZDZIAŁ F

Przywóz produktów pochodzenia zwierzęcego uzyskanych od hodowlanej i dzikiej zwierzyny płowej

W przypadku gdy mięso świeże, mięso mielone, przetwory mięsne i produkty mięsne, określone w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004, uzyskiwane z hodowlanej zwierzyny płowej, są przywożone do Wspólnoty z Kanady lub Stanów Zjednoczonych, zaświadczenia zdrowia powinny mieć dołączoną deklarację, podpisaną przez właściwe organy kraju pochodzenia produktu, sformułowaną jak następuje:

»Niniejszy produkt zawiera lub jest uzyskiwany wyłącznie z mięsa, wyłączając podroby i rdzeń kręgowy, hodowlanej zwierzyny płowej, która została przebadana pod kątem chronicznej wyniszczającej choroby, za pomocą histopatologii, immunohistochemii lub innej metody diagnostycznej uznawanej przez właściwe organy, z wynikiem negatywnym i produkt nie został uzyskany ze zwierząt pochodzących ze stada, w którym chroniczna wyniszczająca choroba została potwierdzona lub istnieje oficjalne podejrzenie jej występowania.«.

W przypadku gdy mięso świeże, mięso mielone, przetwory mięsne i produkty mięsne, określone w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, uzyskiwane z dzikiej zwierzyny płowej, są przywożone do Wspólnoty z Kanady lub Stanów Zjednoczonych, zaświadczenia zdrowia powinny mieć dołączoną deklarację, podpisaną przez właściwe organy kraju pochodzenia produktu, sformułowaną jak następuje:

»Niniejszy produkt zawiera lub jest uzyskiwany wyłącznie z mięsa, wyłączając podroby i rdzeń kręgowy, dzikiej zwierzyny płowej, która została przebadana pod kątem chronicznej wyniszczającej choroby, za pomocą histopatologii, immunohistochemii lub innej metody diagnostycznej uznawanej przez właściwe organy, z wynikiem negatywnym i produkt nie został uzyskany ze zwierząt pochodzących ze stada, w którym chroniczna wyniszczająca choroba została potwierdzona lub istnieje oficjalne podejrzenie jej występowania.«”;

d)	Skreśla się rozdział G;

6)	skreśla się załącznik XI.

(1) Szacowana częstość występowania jest stosowana do określenia wielkości badania wyrażonej w celach punktowych. Jeśli rzeczywista częstość występowania jest wyższa niż wybrana szacowana częstość występowania, badanie wykryje chorobę z dużym prawdopodobieństwem.

(2) Bydło w wieku powyżej 36 miesięcy poddane zwykłemu ubojowi.

(3) Bydło w wieku powyżej 30 miesięcy, które znaleziono martwe lub zabito w gospodarstwie, podczas transportu lub w rzeźni (padłe zwierzęta).

(4) Bydło w wieku powyżej 30 miesięcy niezdolne do ruchu, zalegające, niezdolne do podniesienia się lub chodu bez pomocy; bydło w wieku powyżej 30 miesięcy wysłane do uboju sanitarnego lub z nienormalnymi objawami zaobserwowanymi w czasie badania przedśmiertnego (ubój z konieczności lub sanitarny).

(5) Bydło w wieku powyżej 30 miesięcy wykazujące zaburzenia w zachowaniu lub objawy kliniczne zgodne z opisem BSE (przypadki podejrzane klinicznie).

(6) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, str. 11.”;

(7) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 55.”

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

26.6.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 164/24

DECYZJA RADY

z dnia 18 czerwca 2007 r.

zmieniająca decyzję 2001/264/WE w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa

(2007/438/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 207 ust. 3,

uwzględniając decyzję Rady 2006/683/WE, Euratom, z dnia 15 września 2006 r. w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (1), w szczególności jej art. 24,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dodatki 1 i 2 do przepisów Rady Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa, załączone do decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (2), zawierają, odpowiednio, wykaz krajowych władz bezpieczeństwa oraz tabelę porównawczą obejmującą krajowe klauzule bezpieczeństwa. Dodatki 1 i 2 do przepisów Rady Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa zostały ostatnio zmienione decyzją Rady 2005/571/WE z dnia 12 lipca 2005 r. zmieniającą decyzję 2001/264/WE (3).

(2)	W dniu 25 kwietnia 2005 r. Republika Bułgarii i Rumunia podpisały traktat dotyczący przystąpienia tych krajów do Unii Europejskiej, który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2007 r.

(3)	Zgodnie z art. 2 ust. 2 decyzji 2001/264/WE te państwa członkowskie są zobowiązane przedsięwziąć stosowne środki w celu zagwarantowania, że w przypadku kontaktu z informacjami niejawnymi UE przestrzegane są przepisy Rady dotyczące bezpieczeństwa.

(4)	Aby uwzględnić przystąpienie Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej w dodatkach określonych w motywie 1, z technicznego punktu widzenia konieczna jest zmiana decyzji 2001/264/WE,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W decyzji 2001/264/WE dodatki 1 i 2 zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 18 czerwca 2007 r.

W imieniu Rady

F.-W. STEINMEIER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 285 z 16.10.2006, str. 47. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/4/WE, Euratom (Dz.U. L 1 z 4.1.2007, str. 9).

(2) Dz.U. L 101 z 11.4.2001, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2005/952/WE (Dz.U. L 346 z 29.12.2005, str. 18).

(3) Dz.U. L 193 z 23.7.2005, str. 31.

ZAŁĄCZNIK

„

Dodatek 1

Wykaz krajowych władz bezpieczeństwa

BELGIA/BELGIË

Nationale veiligheidsoverheid/

Autorité nationale de sécurité

FOD Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking/SPF affaires étrangères, commerce extérieur et coopération au développement

Karmelietenstraat 15/Rue des Petits Carmes 15

B-1000 Brussel/B-1000 Bruxelles

Tel. secretariaat/secrétariat: (32-2) 501 45 42

Fax (32-2) 501 45 96

BUŁGARIA

Държавна комисия по сигурността на информацията

ул. Ангел Кънчев 1

София 1000

България

Телефон: (359-2) 921 59 11

Факс: (359-2) 987 37 50

State Commission on Information Security

1 Angel Kanchev Str.

BG-1000 Sofia

Телефон: (359-2) 921 59 11

Факс: (359-2) 987 37 50

REPUBLIKA CZESKA

Národní bezpečnostní úřad

(National Security Authority)

Na Popelce 2/16

CZ-150 06 Praha 56

Tel.: (420) 257 28 33 35

Fax: (420) 257 28 31 10

DANIA

Politiets Efterretningstjeneste

Klausdalsbrovej 1

DK-2860 Søborg

Telefon (45) 33 14 88 88

Fax (45) 33 43 01 90

Forsvarets Efterretningstjeneste

Kastellet 30

DK-2100 København Ø

Telefon (45) 33 32 55 66

Fax (45) 33 93 13 20

NIEMCY

Bundesministerium des Innern

Referat IS 4

Alt-Moabit 101 D

D-11014 Berlin

Telefon (49-1) 88 86 81 15 26

Fax (49-1) 888 68 15 15 26

ESTONIA

Estonian National Security Authority

Security Department

Ministry of Defence of the Republic of Estonia

Sakala 1

EE-15094 Tallinn

Tel: + 372/7170 077, + 372/7170 030

Faks: + 372/7170 213

GRECJA

Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης (ΓΕΕΘΑ)

Διακλαδική Διεύθυνση Στρατιωτικών Πληροφοριών (ΔΔΣΠ)

Διεύθυνση Ασφαλείας και Αντιπληροφοριών

ΣΤΓ 1020

Χολαργός — Αθήνα

Ελλάδα

Τηλέφωνα:

(30-210) 657 20 09 (ώρες γραφείου)

(30-210) 657 20 10 (ώρες γραφείου)

Φαξ

(30-210) 642 64 32

(30-210) 652 76 12

Hellenic National Defence General Staff (HNDGS)

Military Intelligence Sectoral Directorate

Security Counterintelligence Directorate

GR-STG 1020

Holargos — Athens

Τηλέφωνα:

(30-210) 657 20 09 (ώρες γραφείου)

(30-210) 657 20 10 (ώρες γραφείου)

Φαξ

(30-210) 642 64 32

(30-210) 652 76 12

HISZPANIA

Autoridad Nacional de Seguridad

Oficina Nacional de Seguridad

Avenida Padre Huidobro s/n

Carretera Nacional Radial VI, km 8,5

E-28023 Madrid

Tel.	(34) 913 72 57 07 (34) 913 72 50 27

Fax (34) 913 72 58 08

FRANCJA

Secrétariat général de la défense nationale

Service de sécurité de défense (SGDN/SSD)

51, boulevard de la Tour-Maubourg

F-75700 Paris 07 SP

Tél. (33) 171 75 81 77

Fax (33) 171 75 82 00

IRLANDIA

National Security Authority

Department of Foreign Affairs

80 St Stephens Green

Dublin 2

Telephone: + 353-1-478 08 22

Fax + 353-1-478 14 84

WŁOCHY

Presidenza del Consiglio dei Ministri

Autorità Nazionale per la Sicurezza

Cesis III Reparto (UCSi)

Via di Santa Susanna, 15

I-1187 Roma

Tel. (39) 06 61 17 42 66

Fax (39) 06 488 52 73

CYPR

Υπουργείο Άμυνας

Στρατιωτικό Επιτελείο του Υπουργού

Εθνική Αρχή Ασφάλειας (ΕΑΑ)

Υπουργείο Άμυνας

Λεωφόρος Εμμανουήλ Ροΐδη 4

1432 Λευκωσία

Κύπρος

Τηλέφωνα: (357-22) 80 75 69, (357-22) 80 76 43, (357-22) 80 77 64, (357) 99 35 80 00

Φαξ (357-22) 30 23 51

Ministry of Defence

Minister’s Military Staff

National Security Authority (NSA)

4 Emanuel Roidi street

CY-1432 Nicosia

Τηλέφωνα: (357-22) 80 75 69, (357-22) 80 76 43, (357-22) 80 77 64, (357) 99 35 80 00

Φαξ (357-22) 30 23 51

ŁOTWA

National Security Authority of Constitution Protection

Bureau of the Republic of Latvia

Miera iela 85 A

LV-1001 Rīga

Tālrunis: (371) 702 54 18

Fakss: (371) 702 54 54

LITWA

National Security Authority of the Republic of Lithuania

Gedimino pr. 40/1 LTL-2600 Vilnius

Telefonas: (370) 5 266 32 05

Faksas: (370) 5 266 32 00

LUKSEMBURG

Autorité nationale de sécurité

Boîte postale 2379

L-1023 Luxembourg

Tél.	(352) 47 82 210 central (352) 47 82 253 direct

Fax (352) 47 82 243

WĘGRY

Nemzeti Biztonsági Felügyelet

Pf.: 2

H-1357 Budapest

Telefon: (36-1) 346 96 52

Fax: (36-1) 346 96 58

MALTA

Ministeru tal-Ġustizzja u l-Affarijiet Interni

P.O. Box 146

MT-Valletta

Telefown: + 356/21 24 98 44

Fax + 356/25 69 53 21

NIDERLANDY

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Postbus 20010

NL-2500 EA Den Haag

Telefoon: + 31/70/320 44 00

Fax 31/70/320 07 33

Ministerie van Defensie

Beveiligingsautoriteit

Postbus 20701

NL-2500 ES Den Haag

Telefoon: + 31/70/318 70 60

Fax 31/70/318 75 22

AUSTRIA

Informationssicherheitskommission

Bundeskanzleramt

Ballhausplatz 2

A-1014 Wien

Telefon (43-1) 531 15 25 94

Fax (43-1) 531 15 26 15

POLSKA

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego – ABW

Departament Ochrony Informacji Niejawnych

ul. Rakowiecka 2 A

00-993 Warszawa

Polska

Tel.: (48-22) 585 73 60

Faks: (48-22) 585 85 09

Służba Kontrwywiadu Wojskowego

Biuro Ochrony Informacji Niejawnych

ul. Oczki 1

02-007 Warszawa

Polska

Tel.: (48-22) 684 12 47

Faks: (48-22) 684 10 76

PORTUGALIA

Presidência do Conselho de Ministros

Autoridade Nacional de Segurança

Avenida Ilha da Madeira, 1

P-1400-204 Lisboa

Tel.: (+351) 21 301 17 10

Fax: (+351) 21 303 17 11

RUMUNIA

Romanian ANS – ORNISS

Strada Mureș nr. 4

RO-012275 București

Telefon: (40-21) 224 58 30

Fax: (40-21) 224 07 14

SŁOWENIA

Urad Vlade RS za varovanje tajnih podatkov

Gregorčičeva 27

SI-1000 Ljubljana

Tel. (386-1) 478 13 90

Faks (386-1) 478 13 99

SŁOWACJA

Národný bezpečnostný úrad

(National Security Authority)

Budatínska 30

P.O. Box 16

850 07 Bratislava 57

Slovenská republika

Tel.: (421-2) 68 69 23 14

Fax: (421-2) 63 82 40 05

FINLANDIA

Kansallinen turvallisuusviranomainen

Ulkoasiainministeriö/Turvallisuusyksikkö

Kanavakatu 3 A

PL 176

FI-00161 Helsinki

P. (358-9) 16 05 55 10

F. (358-9) 16 05 55 16

SZWECJA

Utrikesdepartementet

SSSB

S-103 39 Stockholm

Telefon (46-8) 405 54 44

Fax (46-8) 723 11 76

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

UK National Security Authority

PO Box 49359

GB-London SW1P 1LU

Telephone: + 44-020 7930 8768

Fax + 44-020 7821 8604

Dodatek 2

Porównanie klauzuli tajności

Klauzule UE	Très secret UE/EU top secret	Secret UE	Confidentiel UE	Restreint UE
Belgia	Très Secret Zeer Geheim	Secret Geheim	Confidentiel Vertrouwelijk	Diffusion restreinte Beperkte Verspreiding
Bułgaria	Cтpoгo ceкретно	Ceкретно	Поверително	За служебно ползване
Republika Czeska	Přísně tajné	Tajné	Důvěrné	Vyhrazené
Dania	Yderst hemmeligt	Hemmeligt	Fortroligt	Til tjenestebrug
Niemcy	Streng geheim	Geheim	VS (1) — Vertraulich	VS — Nur für den Dienstgebrauch
Estonia	Täiesti salajane	Salajane	Konfidentsiaalne	Piiratud
Grecja	Άκρως Απόρρητο Abr: ΑΑΠ	Απόρρητο Abr: (ΑΠ)	Εμπιστευτικό Αbr: (ΕΜ)	Περιορισμένης Χρήσης Abr: (ΠΧ)
Hiszpania	Secreto	Reservado	Confidencial	Difusión Limitada
Francja	Très Secret Défense (2)	Secret Défense	Confidentiel Défense	Néant (3)
Irlandia	Top Secret	Secret	Confidential	Restricted
Włochy	Segretissimo	Segreto	Riservatissimo	Riservato
Cypr	Άκρως Απόρρητο Αbr: (AΑΠ)	Απόρρητο Αbr: (ΑΠ)	Εμπιστευτικό Αbr: (ΕΜ)	Περιορισμένης Χρήσης Αbr: (ΠΧ)
Łotwa	Sevišķi slepeni	Slepeni	Konfidenciāli	Dienesta vajadzībām
Litwa	Visiškai slaptai	Slaptai	Konfidencialiai	Riboto naudojimo
Luksemburg	Très Secret Lux	Secret Lux	Confidentiel Lux	Restreint Lux
Węgry	Szigorúan titkos!	Titkos!	Bizalmas!	Korlátozott terjesztésű!
Malta	L-Ghola Segretezza	Sigriet	Kunfidenzjali	Ristrett
Niderlandy	STG Zeer Geheim	STG Geheim	STG Confidentieel	Departementaalvertrouwelijk
Austria	Streng Geheim	Geheim	Vertraulich	Eingeschränkt
Polska	Ściśle Tajne	Tajne	Poufne	Zastrzeżone
Portugalia	Muito Secreto	Secreto	Confidencial	Reservado
Rumunia	Strict secret de importanță deosebită	Strict secret	Secret	Secret de serviciu
Słowenia	Strogo tajno	Tajno	Zaupno	Interno
Słowacja	Prísne tajné	Tajné	Dôverné	Vyhradené
Finlandia	ERITTÄIN SALAINEN	SALAINEN	LUOTTAMUKSELLINEN	KÄYTTÖ RAJOITETTU
Szwecja	Kvalificerat hemlig	Hemlig	Hemlig	Hemlig
Zjednoczone Królestwo	Top Secret	Secret	Confidential	Restricted

Klauzule NATO	Cosmic Top Secret	NATO Secret	NATO Confidential	NATO Restricted
Klauzule WEU	Focal Top Secret	WEU Secret	WEU Confidential	WEU Restricted

”

(1) Niemcy: VS = Verschlusssache.

(2) Francja: klasyfikacja »Très secret défense«, obejmująca priorytetowe kwestie rządowe, może zostać zmieniona jedynie z upoważnienia premiera.

(3) Francja nie stosuje kategorii klasyfikacji »DIFFUSION RESTREINTE« w swoim systemie krajowym. Francja traktuje i chroni dokumenty noszące oznaczenie »RESTREINT UE« zgodnie ze swoimi obowiązującymi przepisami krajowym, które nie mają charakteru mniej surowego niż przepisy Rady dotyczące bezpieczeństwa.

26.6.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 164/32

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

uchylająca decyzję 2005/704/WE przyjmującą zobowiązanie złożone w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu niektórych rodzajów cegieł magnezytowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2007/440/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 8 i art. 9,

po konsultacji z komitetem doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ISTNIEJĄCE ŚRODKI

(1)	W październiku 2005 r. Rada rozporządzeniem (WE) nr 1659/2005 (2) nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów cegieł magnezytowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”).

(2)	Komisja decyzją 2005/704/WE (3) przyjęła zobowiązanie cenowe złożone przez Yingkou Qinghua Refractories Co. Ltd. („przedsiębiorstwo”).

B. NARUSZENIA ZOBOWIĄZANIA

1. Zobowiązanie

a) Obowiązki przedsiębiorstwa w odniesieniu do zobowiązania

(3)	W ramach zobowiązania przedsiębiorstwo zgodziło się między innymi nie sprzedawać produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty Europejskiej poniżej określonych cen minimalnych (minimalne ceny importowe – MIP) ustanowionych w zobowiązaniu.

(4)	Warunki zobowiązania zobowiązują przedsiębiorstwo do regularnego i szczegółowego informowania Komisji i do przedkładania kwartalnych sprawozdań ze sprzedaży do Wspólnoty Europejskiej produktu objętego postępowaniem.

(5)

Aby zagwarantować przestrzeganie warunków zobowiązania, przedsiębiorstwo zgodziło się zezwolić na wizyty weryfikacyjne na miejscu, na swoim terenie, w celu sprawdzenia dokładności i prawdziwości danych zawartych we wspomnianych sprawozdaniach kwartalnych i dostarczenia wszelkich informacji, które Komisja uzna za niezbędne.

b) Inne postanowienia zobowiązania

(6)	Ponadto, jak ustanowiono w zobowiązaniu, przyjęcie zobowiązania przez Komisję Europejską jest oparte na zaufaniu i wszelkie działanie, które naruszyłoby stosunki oparte na zaufaniu ustanowione z Komisją Europejską, może spowodować natychmiastowe wycofanie zobowiązania.

(7)	Co więcej, jak ustanowiono w zobowiązaniu, wszelkie zmiany okoliczności zachodzące w okresie wykonywania zobowiązania – tych okoliczności, które istniały w czasie jego przyjęcia i miały wpływ na decyzję o przyjęciu zobowiązania – mogą prowadzić do wycofania zobowiązania przez Komisję Europejską.

2. Wizyta weryfikacyjna w przedsiębiorstwie

(8)	W tym kontekście przeprowadzono wizytę weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa w Chińskiej Republice Ludowej.

(9)

Dwa dni przed wizytą weryfikacyjną przedsiębiorstwo przedłożyło zaktualizowane wersje sprawozdań dotyczących zobowiązania za drugi i trzeci kwartał 2006 r. Aktualizacja dotyczyła między innymi przedłużenia terminów płatności za pięć transakcji. W konsekwencji tych dostosowań ceny spadły poniżej MIP.

(10)

Ponadto w czasie wizyty weryfikacyjnej stwierdzono zmianę w strukturze handlu ze Wspólnotą Europejską po nałożeniu środków antydumpingowych. W okresie dochodzenia, które skutkowało nałożeniem obecnych środków, przedsiębiorstwo sprzedawało do Wspólnoty wyłącznie omawiany produkt. Po nałożeniu środków przedsiębiorstwo zaczęło sprzedawać swoim klientom we Wspólnocie również inne produkty.

(11)	Taka zmiana w strukturze handlu wpływa na zobowiązanie o tyle, że zachodzi poważne ryzyko krzyżowego kompensowania, tj. że produkt nieobjęty zobowiązaniem mógłby być sprzedawany po sztucznie zaniżonych cenach w celu skompensowania MIP produktu objętego zobowiązaniem.

(12)	Aby dokładniej ocenić, czy taka kompensacja rzeczywiście miała miejsce, przedsiębiorstwo zostało poproszone o dostarczenie kopii faktur za produkt nieobjęty zobowiązaniem, wydanych innym klientom na terytorium Wspólnoty Europejskiej i poza nim.

(13)

Przedsiębiorstwo utrzymywało, że analiza cen innych produktów nie ma znaczenia dla określenia krzyżowego kompensowania, ponieważ klasy jakości i związane z nimi ceny tych produktów mogą się różnić w zależności od klienta. W odpowiedzi na te obawy poproszono przedsiębiorstwo o dostarczenie wykazu cen z podziałem według klas jakości i klientów, ale przedsiębiorstwo odmówiło i utrzymywało, że wykaz zawiera poufne informacje dotyczące produktów nieobjętych środkami.

(14)

Ostatecznie przedsiębiorstwo dostarczyło kopie pięciu faktur za produkty nieobjęte zobowiązaniem, wydanych w 2005 r. i w 2006 r. Jedną fakturę wydano klientowi kupującemu równocześnie produkt objęty zobowiązaniem, druga dotyczyła klienta z terytorium Wspólnoty, który nie kupił produktu objętego postępowaniem od przedsiębiorstwa. Pozostałe faktury wydano klientom spoza terytorium Wspólnoty.

(15)

Zważywszy na różne klasy jakości produktu nabytego przez wspomnianych pięciu klientów, ustalono, że cena dla klienta ze Wspólnoty, który kupił też produkt objęty zobowiązaniem, była znacznie niższa niż cena za podobne klasy jakości dla innych klientów ze Wspólnoty, którzy nie kupili produktu objętego zobowiązaniem. Podobna różnica w cenie była stosowana w przypadku innych klientów spoza terytorium Wspólnoty. Można uznać, że ta polityka cenowa wyraźnie wskazuje, że rzeczywiście doszło do krzyżowego kompensowania.

3. Powody wycofania przyjęcia zobowiązania

(16)	Przedsiębiorstwo nie dopełniło obowiązku przestrzegania MIP podczas sprzedaży produktu objętego zobowiązaniem, jak opisano w motywie 9 powyżej.

(17)	Ponadto zmiana w strukturze handlu od czasu nałożenia środków doprowadziła do powstania znacznego ryzyka krzyżowego kompensowania, pozbawiając Komisję możliwości skutecznego monitorowania zobowiązania, tak iż zobowiązanie w praktyce nie ma zastosowania.

(18)	Najwyraźniej dzięki tej zmianie w strukturze handlu przedsiębiorstwo mogło zaoferować klientom we Wspólnocie wyrównanie za sprzedaż podlegającą MIP w postaci sztucznie zaniżonych cen produktu nieobjętego zobowiązaniem.

(19)	Wspomnianą zmianę w strukturze handlu należy uznać za znaczącą w okolicznościach porównywalnych do okoliczności istniejących w czasie przyjmowania zobowiązania i zważywszy na ustalenia określone powyżej w motywach 10 do 12, powinna ona skutkować wycofaniem zobowiązania.

(20)	Ponadto, odmawiając dostarczenia wykazu cen produktów nieobjętych zobowiązaniem, przedsiębiorstwo nie dopełniło obowiązku dostarczenia odpowiednich informacji zgodnie z art. 8 ust. 7 rozporządzenia podstawowego i postanowieniami zobowiązania.

(21)	Ponadto brak gotowości przedsiębiorstwa do dostarczenia wspomnianych wykazów cen naruszył wzajemne stosunki oparte na zaufaniu, które były podstawą przyjęcia zobowiązania.

4. Pisemne uwagi

a) Proporcjonalność

(22)

W odniesieniu do naruszenia zobowiązania cenowego przedsiębiorstwo przyznało, że do takiego naruszenia doszło. Jednak przedsiębiorstwo twierdziło, że ceny sprzedaży we wszystkich innych transakcjach były jak najbardziej zgodne z MIP. Ponadto argumentowano, że cena ostateczna nie była znacznie niższa od MIP. Przedsiębiorstwo utrzymywało, że na tej podstawie wycofanie zobowiązania byłoby nieproporcjonalne do dokonanych naruszeń.

(23)	Odpowiadając na te argumenty, w kwestii proporcjonalności należy zauważyć, że zgodnie ze zobowiązaniem przedsiębiorstwo zobowiązało się zapewnić, że ceny sprzedaży netto przy sprzedaży objętej zobowiązaniem powinny być co najmniej równe MIP określonym w zobowiązaniu.

(24)	Ponadto rozporządzenie podstawowe pośrednio lub bezpośrednio nie nakłada wymogu, że naruszenie zobowiązania musi dotyczyć minimalnej wartości procentowej sprzedaży lub minimalnej wartości procentowej MIP.

(25)	Orzecznictwo Sądu Pierwszej Instancji również potwierdza tę interpretację, bowiem Sąd orzekł, że wszelkie naruszenie zobowiązania jest wystarczającym uzasadnieniem wycofania przyjęcia zobowiązania (4).

(26)	Dlatego argumenty przedstawione przez przedsiębiorstwo w odniesieniu do proporcjonalności nie zmieniają opinii Komisji, że doszło do naruszenia zobowiązania i że wycofanie zobowiązania byłoby proporcjonalne do tego naruszenia.

b) Zmiana w strukturze handlu

(27)	W odniesieniu do zmiany w strukturze handlu przedsiębiorstwo argumentowało, że struktura handlu nie została umyślnie zmieniona w celu zaoferowania klientom we Wspólnocie wyrównania za sprzedaż podlegającą MIP w postaci sztucznie zaniżonych cen produktu nieobjętego zobowiązaniem.

(28)	Twierdzono, że wzrost ceny był spowodowany nałożeniem środków antydumpingowych, które doprowadziły do spadku sprzedaży produktu objętego postępowaniem do UE, w związku z czym przedsiębiorstwo opracowało nowe produkty nieobjęte zakresem środków w celu kontynuacji wymiany handlowej ze Wspólnotą.

(29)

W odpowiedzi na te argumenty należy podkreślić, że zmiana w strukturze handlu sama w sobie stanowi poważne ryzyko krzyżowego kompensowania niezależnie od przyczyny, która spowodowała tę zmianę. Zgodnie ze swoją stałą praktyką Komisja nie przyjmuje zobowiązań cenowych, jeśli ryzyko krzyżowego kompensowania jest wysokie. W konsekwencji, jeśli nastąpi tego rodzaju zmiana w strukturze handlu, sama w sobie, stanowi dla Komisji wystarczający powód do wycofania zobowiązania, ponieważ w praktyce nie można go należycie monitorować.

(30)	Dlatego argumenty przedstawione w tym kontekście przez przedsiębiorstwo nie zmieniają opinii Komisji, że zmiana w strukturze handlu doprowadziła do pojawienia się znacznego ryzyka krzyżowego kompensowania.

c) System rekompensat

(31)

Przedsiębiorstwo argumentowało też, że oferowanie korzystnych cen to rozsądna strategia i praktyka powszechnie stosowana w biznesie przy wprowadzaniu nowego produktu na rynek, zatem nie można wnioskować, że rzeczywiście doszło do kompensacji, zwłaszcza że wielkość sprzedaży nowego produktu w żaden sposób nie była w stanie w pełni skompensować straty w sprzedaży produktu objętego zobowiązaniem.

(32)

W odpowiedzi na ten argument należy podkreślić, że korzystną cenę zaoferowano jedynie klientowi kupującemu zarówno produkt objęty zobowiązaniem, jak i inne produkty. Innemu klientowi w UE, który nie kupuje produktu objętego zobowiązaniem, nie zaoferowano takiej ceny. Dlatego fakt, że inny klient w UE za porównywalną jakość zapłacił bardzo wysoką cenę, podważa tę argumentację i przemawia za argumentem, iż rzeczywiście doszło do krzyżowego kompensowania.

(33)

Co więcej, w odniesieniu do kwestii wagi naruszenia i proporcjonalności należy podkreślić, że oceniając, czy doszło do krzyżowego kompensowania, Komisja nie jest zobowiązana udowodnić, że spadek sprzedaży produktu objętego postępowaniem był wywołany odpowiadającym mu wzrostem sprzedaży nowego produktu.

d) Informacje, których należy dostarczyć

(34)	Ponadto przedsiębiorstwo zaprzeczyło, że odmówiło dostarczenia wykazu cen produktów nieobjętych zobowiązaniem, i utrzymywało, że nie ma uniwersalnego wykazu cen, ponieważ różne ceny są stosowane dla różnych klientów w różnych regionach.

(35)	W odpowiedzi na tę uwagę należy przypomnieć, że przedsiębiorstwo zostało poproszone o dostarczenie dostępnych wykazów cen w celu rozwiązania problemu, ale nie było gotowe tego uczynić, argumentując, że wykazy zawierają poufne informacje o produktach nieobjętych środkami.

(36)	Dlatego argumenty przedstawione przez przedsiębiorstwo w tym kontekście nie zmieniają opinii Komisji, że przedsiębiorstwo nie dopełniło obowiązku zezwolenia na weryfikację niezbędnych danych zgodnie z art. 8 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

C. UCHYLENIE DECYZJI 2005/704/WE

(37)	W związku z powyższym przyjęcie zobowiązania powinno zostać wycofane, a decyzja 2005/704/WE powinna zostać uchylona. Dlatego ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1659/2005 na przywóz produktu objętego postępowaniem z przedsiębiorstwa powinno obowiązywać,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym uchyla się decyzję 2005/704/WE.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Peter MANDELSON

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) Dz.U. L 267 z 12.10.2005, str. 1.

(3) Dz.U. L 267 z 12.10.2005, str. 27.

(4) W tym kontekście patrz: sprawa T-51/96 Miwon przeciwko Radzie [Rec. 2000, str. II-1841] pkt 52; sprawa T-340/99 Arne Mathisen AS przeciwko Radzie [Rec. 2002, str. II-2905] pkt 80.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 164

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 26 czerwca 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 719/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 234/2004 dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Liberii	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 720/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	2
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 721/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. dostosowujące rozporządzenie (WE) nr 884/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez EFRG środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich, ze względu na przystąpienie Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej	4
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 722/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. zmieniające załączniki II, V, VI, VIII, IX i XI do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii ( 1 )	7

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	41,5
	MK	39,3
	TR	96,0
	ZZ	58,9
0707 00 05	JO	159,1
	TR	152,1
	ZZ	155,6
0709 90 70	TR	88,0
0709 90 70	ZZ	88,0
0805 50 10	AR	49,6
	TR	92,6
	UY	68,9
	ZA	59,5
	ZZ	67,7
0808 10 80	AR	91,1
	BR	93,8
	CA	102,7
	CL	84,7
	CN	80,2
	CO	90,0
	NZ	97,7
	US	108,0
	UY	91,5
	ZA	101,5
	ZZ	94,1
0809 10 00	TR	206,1
0809 10 00	ZZ	206,1
0809 20 95	TR	275,3
	US	382,9
	ZZ	329,1
0809 30 10, 0809 30 90	CL	101,4
	ZA	88,5
	ZZ	95,0
0809 40 05	IL	251,9
0809 40 05	ZZ	251,9

Dziennik Urzędowy z dnia 27 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 370	L 30
L 371	L 45
L 373	L 121
L 375	L 70

Dziennik Urzędowy z dnia 29 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 387	L 34

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Rada
	2007/438/WE
*	Decyzja Rady z dnia 18 czerwca 2007 r. zmieniająca decyzję 2001/264/WE w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa	24
	Komisja
	2007/439/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. zmieniająca decyzję 2004/452/WE określającą wykaz instytucji, których naukowcy mogą uzyskać dostęp do poufnych danych w celach naukowych (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 2565) ( 1 )	30
	2007/440/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. uchylająca decyzję 2005/704/WE przyjmującą zobowiązanie złożone w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu niektórych rodzajów cegieł magnezytowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	32

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do decyzji Komisji 2003/369/WE z dnia 16 maja 2003 r. zmieniającej decyzję 85/377/EWG ustanawiającą wspólnotową typologię dla gospodarstw rolniczych (notyfikowana jako dokument nr C(2003) 1557) (Dz.U. L 127 z 23.5.2003)	36


	*	Informacja dla czytelników(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3

Dziennik Urzędowy z dnia 30 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 396	L 136
L 400	L 54
L 405	L 29
L 407	L 44
L 408	L 47
L 409	L 36
L 410	L 40
L 411	L 27
L 413	L 50