23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/1

(1)

Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2)

Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3)

Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4)

Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5)

Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

1)

„Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2)

„fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

3)

„zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4)

„zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5)

„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

a)

konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

a)

fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c)

zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d)

uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e)

Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

a)

odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

a)

dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b)

współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

a)

zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b)

zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

a)

na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b)

na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c)

wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/9

(1)

W rezolucji 1591 (2005) z dnia 29 marca 2005 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz zdecydowanie potępiając fakt, że rząd Sudanu, oddziały rebelianckie i inne uzbrojone grupy w Darfurze nie wypełniły własnych zobowiązań oraz żądań Rady Bezpieczeństwa, postanowiła nałożyć na Sudan pewne dodatkowe środki ograniczające.

(2)

Wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB przewiduje między innymi zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, utrudniających proces pokojowy, stanowiących zagrożenie dla stabilności sytuacji w Darfurze i w regionie, naruszających międzynarodowe prawo humanitarne, prawa człowieka lub dopuszczających się innych okrutnych czynów, naruszających embargo na broń lub odpowiedzialnych za niektóre loty wojskowe o charakterze ofensywnym w regionie Darfur i nad tym regionem. Środki te wchodzą w zakres Traktatu, w związku z czym, w celu uniknięcia wszelkich zakłóceń konkurencji, do ich wykonania, w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty, niezbędne jest zastosowanie środków wspólnotowych.

(3)

Do celów niniejszego rozporządzenia powinno uznawać się, że terytorium Wspólnoty obejmuje wszystkie terytoria Państw Członkowskich, na których mają zastosowanie postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustalonych.

(4)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5)

Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

1)

„Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, który został ustanowiony na mocy ust. 3 rezolucji 1591 (2005) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych;

2)

„fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści wszelkiego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

3)

„zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji z ich udziałem w jakikolwiek sposób powodujący zmianę ich wielkości, kwoty, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4)

„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju aktywa, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5)

„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

a)

konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych,

a)

fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 29 marca 2005 r., lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c)

zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d)

uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim,

e)

Państwo Członkowskie powiadomiło o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

a)

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań zawartych lub powstałych przed datą, w której rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

a)

przekazują bezzwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane o rachunkach i kwotach zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę, oraz Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów,

b)

współpracują z właściwymi organami, wymienionymi w załączniku II, we wszelkich sprawach dotyczących weryfikacji tych informacji.

a)

zmiany załącznika I na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji; oraz

b)

zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

a)

na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b)

na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c)

wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/17

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/19

(1)

Artykuł 2 rozporządzenia (WE) nr 2771/1999 przewiduje, że z chwilą zaobserwowania w którymś z Państw Członkowskich, że w ciągu dwóch kolejnych tygodni cena rynkowa jest, w zależności od przypadku, bądź niższa, bądź równa lub wyższa niż 92 % ceny interwencyjnej, Komisja, odpowiednio, rozpoczyna lub zawiesza w danym Państwie Członkowskim dokonywanie skupu.

(2)

Najnowsza lista Państw Członkowskich, w których interwencja została zawieszona, została przedstawiona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1145/2005 (3). Wymieniona lista powinna zostać dostosowana, aby uwzględniono nowe ceny rynkowe przekazane przez Estoni, w zastosowaniu art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2771/1999. W celu zachowania jasności należy zastąpić tę listę i uchylić rozporządzenie (WE) nr 1145/2005,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/20

(1)

Artykuł 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1859/82 (2) ustanawia dla każdego Państwa Członkowskiego próg wielkości ekonomicznej gospodarstw objętych zakresem badań sieci danych rachunkowości gospodarstw rolnych.

(2)

W przypadku Niemiec zmiany strukturalne doprowadziły do zmniejszenia liczby najmniejszych gospodarstw i ich udziału w całkowitej produkcji rolniczej. Fakt ten sprawia, że ich wykorzystanie w badaniach obejmujących najbardziej istotne części działalności rolnej nie jest już potrzebne. Z tego względu wskazane jest podniesienie progu z 8 ESU do 16 ESU.

(3)

W przypadku Cypru próg początkowo ustalony na 1 ESU powinien zostać podniesiony do 2 ESU, ponieważ gospodarstwa o wielkości ekonomicznej poniżej 2 ESU stanowią jedynie 7 % całkowitej standardowej nadwyżki bezpośredniej. Najbardziej istotną część działalności rolnej można objąć przy ustaleniu progu na poziomie wykluczającym mniejsze gospodarstwa.

(4)

Liczbę gospodarstw przekazujących dane, wybieranych w każdym Państwie Członkowskim według regionów, zawiera załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 1859/82. W przypadku Hiszpanii, Włoch, Austrii, Portugalii i Finlandii liczba gospodarstw przekazujących dane pozostaje od dłuższego czasu taka sama, mimo znaczącego zmniejszenia się liczby gospodarstw. Zmniejszeniu tej liczby towarzyszył wzrost jednolitości gospodarstw, która pozwala uzyskać zadowalającą reprezentatywność na podstawie mniejszej próby niż obecnie. Ze względu na tę zmianę strukturalną można zmniejszyć liczbę gospodarstw przekazujących dane wybieranych w Hiszpanii, Włoszech, Austrii, Portugalii i Finlandii. Jednak dla niektórych regionów w Hiszpanii i we Włoszech liczbę gospodarstw należy zwiększyć w wyniku udoskonalonych metod statystycznych zastosowanych przy wyborze.

(5)

Liczbę gospodarstw przekazujących dane na Malcie należy skorygować w oparciu o nowe informacje dotyczące jej struktury rolnej.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 1859/82.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Wspólnoty ds. Sieci Danych Rachunkowych Gospodarstw,

1)

artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Dla roku obrachunkowego 2006 (okres 12 kolejnych miesięcy rozpoczynający się między dniem 1 stycznia a dniem 1 lipca 2006 r.) i dla następnych lat obrachunkowych próg, określony w art. 4 rozporządzenia nr 79/65/EWG, wyrażony w ESU, ustala się następująco:

2)

w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/24

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 761/2005 (2) otworzyło destylację interwencyjną przewidzianą w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w odniesieniu do niektórych win gatunkowych produkowanych we Francji na okres od dnia 23 maja 2005 r. do dnia 15 lipca 2005 r.

(2)

Ponieważ wino gatunkowe produkowane we Francji po raz pierwszy było przedmiotem destylacji interwencyjnej, stwierdzono pewne trudności przy uruchamianiu systemu. Niektórzy producenci chętni do objęcia ich tym systemem mogą być pozbawieni możliwości uczestnictwa w destylacji w przewidzianym terminie. Konieczne jest zatem przedłużenie okresu zawierania umów na dostawy przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 761/2005 do dnia 31 lipca 2005 r., aby upewnić się, że środek jest skuteczny.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 761/2005.

(4)

Aby zapewnić ciągłość środka, niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 16 lipca 2005 r.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/25

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 27/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2005 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (3), ustanawia kwoty na 2005 r.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim określonym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia wyczerpały kwotę na połowy zasobu w nim określonego przyznaną na 2005 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów tego zasobu oraz jego przechowywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/27

(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zawiera wykaz osób, grup i podmiotów, w stosunku do których stosuje się zamrożenie funduszy, oraz zasobów gospodarczych na mocy tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 15 lipca 2005 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ postanowił zmienić wykaz osób, grup i podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I.

(3)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu musi ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/29

(1)

W dniu 22 stycznia 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/60/WE (1) dotyczącą mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2002 r. do dnia 25 stycznia 2006 r.

(2)

W związku z wygaśnięciem mandatów pana Stanislawa TILLICHA i pani Ulrike RODUST zwolniły się dwa stanowiska członków Komitetu Regionów oraz w związku z wygaśnięciem mandatów pana Volkera SCHIMPFFA i pani Heide SIMONIS zwolniły się dwa stanowiska zastępców członków Komitetu Regionów,

a)

na stanowisko członka:

b)

na stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów:

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/31

(1)

Dodatki do przepisów Rady Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa załączone do decyzji 2001/264/WE (2) zawierają tabelę porównawczą klauzul bezpieczeństwa. Tabela ta została zmieniona decyzją Rady 2004/194/WE z dnia 10 lutego 2004 r. zmieniającą decyzję 2001/264/WE (3).

(2)

Francja i Niderlandy notyfikowały Sekretariatowi Generalnemu Rady zmiany dotyczące ich odpowiednich stopni bezpieczeństwa.

(3)

Dlatego odpowiednio konieczna jest zmiana decyzji 2001/264/WE,

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/37

(1)

Decyzja Komisji 2000/86/WE (2) wyznacza „State Administration for Entry/Exit Inspection and Quarantine (CIQ SA)” jako właściwy organ w Chinach, w celu sprawdzania i poświadczania zgodności produktów rybołówstwa i akwakultury z wymaganiami dyrektywy 91/493/EWG.

(2)

W następstwie restrukturyzacji administracji w Chinach, właściwy organ został zmieniony na „General Administration for Quality Supervision, Inspection and Quarantine (AQSIQ)”.

(3)

Ten nowy organ jest w stanie skutecznie kontrolować stosowanie obowiązującego prawodawstwa.

(4)

AQSIQ złożył oficjalne zapewnienie dotyczące przestrzegania norm kontroli zdrowotnej oraz monitorowania produktów rybołówstwa i akwakultury określonych w dyrektywie 91/493/EWG, a także spełnienia wymogów higieny odpowiadających tym, które zostały określone w tej dyrektywie.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2000/86/WE.

(6)

Właściwym jest stosowanie niniejszej decyzji 45 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w celu zapewnienia niezbędnego okresu przejściowego.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

»General Administration for Quality Supervision, Inspection and Quarantine (AQSIQ)« jest właściwym organem w Chinach w celu sprawdzania i poświadczania zgodności produktów rybołówstwa i akwakultury z wymaganiami dyrektywy 91/493/EWG.”.

2)

Artykuł 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Świadectwa muszą zawierać nazwisko, stanowisko i podpis przedstawiciela AQSIQ oraz jego urzędową pieczęć, w kolorze innym niż pozostałe adnotacje.”.

3)

Załącznik A zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej decyzji.

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/41

(1)

W następstwie wykrycia pozostałości leków weterynaryjnych w niektórych produktach pochodzenia zwierzęcego przywożonych z Chin oraz w wyniku braków stwierdzonych podczas wizyty kontrolnej w przedmiotowym kraju w zakresie przepisów dotyczących leków weterynaryjnych i systemu kontroli pozostałości u żywych zwierząt oraz w produktach zwierzęcych Komisja przyjęła decyzję 2002/69/WE (2).

(2)

Władze Chin wprowadziły w życie środki korygujące oraz dostarczyły dodatkowych informacji i gwarancji. Wraz z korzystnymi wynikami kontroli przeprowadzonych przez służby Komisji i Państwa Członkowskie środki te pozwoliły na zmianę decyzji 2002/69/WE i przyjęcie różnych środków zezwalających na przywóz produktów pochodzenia zwierzęcego z Chin. Zmiany te zostały scalone w decyzji Komisji 2002/994/WE z dnia 20 grudnia 2002 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przywożonych z Chin (3), która uchyliła decyzję 2002/69/WE.

(3)

Wyniki przeprowadzonych przez Państwa Członkowskie kontroli produktów przywożonych z Chin od dnia wejścia w życie decyzji 2004/621/WE z dnia 16 sierpnia 2004 r. są ogólnie korzystne. Pozwala to na rozważenie zezwolenia na przywóz z Chin karmy dla zwierząt domowych. W świetle znikomego zagrożenia dla konsumentów należy zatem odpowiednio zmienić decyzję.

(4)

W celu poprawy spójności prawnej zakresu produktów zwierzęcych, których przywóz z Chin jest zakazany, należy uspójnić tekst decyzji 2002/994/WE.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2002/994/WE.

(6)

Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

artykuły 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 2

1.   Państwa Członkowskie zakazują przywozu produktów określonych w art. 1.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz produktów wymienionych w Załączniku do niniejszej decyzji zgodnie ze szczególnymi warunkami zdrowia zwierząt oraz zdrowia publicznego, mającymi zastosowanie do przedmiotowych produktów i zgodnie z art. 3 w przypadku produktów wymienionych w części II Załącznika.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek produktów wymienionych w części II Załącznika, którym towarzyszy dokument z deklaracją właściwej władzy Chin stwierdzający, że każda przesyłka była poddana przed wysyłką testom chemicznym w celu upewnienia się, że przedmiotowe produkty nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi. Test taki wykonuje się przede wszystkim w celu wykrycia obecności chloramfenikolu oraz nitrofuranu i jego metabolitów. Wyniki badań muszą być załączone.”;

2)

Załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej decyzji.

23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/44

(1)

Dnia 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, która w swoim rozdziale III zawiera listę środków mających na celu przeciwdziałanie takiemu rozprzestrzenianiu, które mają być podjęte zarówno w ramach UE, jak i w krajach trzecich.

(2)

UE aktywnie wdraża tę strategię i stosuje środki wymienione w jej rozdziale III w szczególności poprzez uruchamianie zasobów finansowych w celu wspierania poszczególnych projektów przeprowadzanych przez instytucje wielostronne, takie jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA).

(3)

W dniu 17 listopada 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/805/WPZiB w sprawie upowszechnienia i wzmocnienia porozumień wielostronnych w dziedzinie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków przenoszenia (1).

(4)

W dniu 17 maja 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/495/WPZiB dotyczące wspierania działań MAEA w ramach Planu Bezpieczeństwa Jądrowego i w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2).

(5)

Jeśli chodzi o UE, Rada przyjęła w dniu 22 grudnia 2003 r. dyrektywę 2003/122/Euratom w sprawie kontroli wysoce radioaktywynych źródeł zamkniętych i odpadów radioaktywnych (3), a wzmocnienie kontroli źródeł wysoce promieniotwórczych we wszystkich państwach trzecich, zgodnie z oświadczeniem G-8 i planem działań w sprawie zabezpieczenia źródeł promieniotwórczych, jest ważnym celem, który należy osiągnąć.

(6)

Upowszechnienie Protokołu dodatkowego MAEA (4) przyczynia się do wzmocnienia zdolności weryfikacyjnych oraz systemu zabezpieczeń MAEA.

(7)

MAEA dąży do tych samych celów jak określone w motywach 5 i 6. Czyni to w kontekście zmienionego Kodeksu postępowania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony materiałów jądrowych, zatwierdzonego przez zarząd MAEA we wrześniu 2003 r. oraz wdrażania jej Planu Bezpieczeństwa Jądrowego, który finansowany jest poprzez dobrowolne wpłaty do Funduszu Bezpieczeństwa Jądrowego. MAEA jest także zaangażowana w starania na rzecz wzmocnienia Konwencji o fizycznym zabezpieczeniu materiałów nuklearnych oraz propagowania zawarcia i wdrożenia Protokołu dodatkowego MAEA.

(8)

Komisja przyjęła powierzenie jej nadzoru nad właściwym wdrożeniem wkładu UE,

—

zwiększeniu poziomu ochrony materiału wrażliwego na rozprzestrzenianie, jak również pogłębieniu wiedzy eksperckiej w tej dziedzinie,

—

wzmocnieniu wykrywania i reagowania na nielegalny handel materiałami jądrowymi i substancjami promieniotwórczymi,

—

prowadzeniu prac na rzecz wzmocnienia zabezpieczeń MAEA, a w szczególności na rzecz upowszechnienia Protokołu dodatkowego MAEA.

—

wspieranie państw przy wzmocnieniu ochrony fizycznej materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych stosowanych, składowanych oraz transportowanych, a także obiektów jądrowych,

—

wspieranie państw przy zwiększeniu bezpieczeństwa materiałów promieniotwórczych w zastosowaniach niejądrowych,

—

zwiększenie potencjału państw w zakresie wykrywania i reagowania na nielegalny handel,

—

wspieranie państw przy przygotowywaniu niezbędnych środków ustawodawczych w celu wprowadzenia w życie Protokołu dodatkowego MAEA.