8.7.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1072/2005

z dnia 7 lipca 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 lipca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 lipca 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 7 lipca 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	45,3
	096	42,0
	999	43,7
0707 00 05	052	102,8
0707 00 05	999	102,8
0709 90 70	052	82,1
0709 90 70	999	82,1
0805 50 10	388	58,3
	528	53,7
	999	56,0
0808 10 80	388	84,5
	400	96,1
	404	94,3
	508	64,4
	512	76,0
	528	56,8
	720	76,1
	804	89,2
	999	79,7
0808 20 50	388	80,7
	512	47,8
	528	60,4
	800	35,3
	999	56,1
0809 10 00	052	180,1
0809 10 00	999	180,1
0809 20 95	052	282,8
	400	316,1
	999	299,5
0809 40 05	624	113,7
0809 40 05	999	113,7

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

8.7.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1073/2005

z dnia 7 lipca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1725/2003 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do KIMSF-2

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (1), w szczególności jego art. 3 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1725/2003 (2) przyjęto określone międzynarodowe standardy i interpretacje istniejące na dzień 14 września 2002 r.

(2)

W dniu 17 grudnia 2003 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB) opublikowała zmieniony Międzynarodowy Standard Rachunkowości (MSR) 32 „Instrumenty finansowe: ujawnianie i prezentacja”. MSR 32 ustanawia podstawowe zasady klasyfikacji instrumentów jako zobowiązania lub kapitał własny; został on przyjęty przez Komisję Europejską rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2237/2004 (3) na dzień 29 grudnia 2004 r.

(3)	W następstwie rozmów dwustronnych z przedstawicielami środowisk spółdzielczych oraz na wniosek Komisji, IASB poprosiła Międzynarodowy Komitet ds. Interpretacji Sprawozdawczości Finansowej (KIMSF) o opracowanie interpretacji ułatwiającej stosowanie zmienionego MSR 32.

(4)

Interpretacja KIMSF-2 „Udziały członkowskie w spółdzielniach i podobne instrumenty” została opublikowana dnia 25 listopada 2004 r. Interpretacja ta wyjaśnia, że zaklasyfikowanie udziałów członków jako zobowiązań finansowych lub kapitału własnego zależy od cech szczególnych takich udziałów, w szczególności tych dotyczących ich wykupu. Data wejścia w życie tej interpretacji jest taka sama jak dla MSR 32, zgodnie z tym co zostało wskazane w motywie 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2237/2004 z dnia 29 grudnia 2004 r. przyjmującym MSR 32.

(5)	Konsultacje z ekspertami w tej dziedzinie potwierdzają, że interpretacja KIMSF-2 „Udziały członkowskie w spółdzielniach i podobne instrumenty” spełnia techniczne kryteria przyjęcia określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002.

(6)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1725/2003.

(7)

Zmiana taka wyjątkowo powinna zacząć obowiązywać w odniesieniu do okresu obrotowego spółki rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 2005 r. i później, tj. od momentu poprzedzającego opublikowanie niniejszego rozporządzenia. Wsteczne zastosowanie jest wyjątkowo usprawiedliwione tym, że ma ono umożliwić spółdzielniom przygotowanie sprawozdań finansowych zgodnie z MSR 32, jak wyjaśnia KIMSF-2, oraz tym, że przedmiotowe spółki mogły zgodnie z prawem oczekiwać takiego zastosowania już w momencie przyjęcia MSR 32.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Rachunkowości,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W Załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1725/2003 wprowadza się następujące zmiany:

włącza się tekst interpretacji KIMSF-2 „Udziały członkowskie w spółdzielniach i podobne instrumenty” zamieszczony w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się w okresach obrotowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia 2005 r. i później.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 lipca 2005 r.

W imieniu Komisji

Charlie McCREEVY

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 243 z 11.9.2002, str. 1.

(2) Dz.U. L 261 z 13.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 211/2005 (Dz.U. L 41 z 11.2.2005, str. 1).

(3) Dz.U. L 393 z 31.12.2004, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

MIĘDZYNARODOWE STANDARDY SPRAWOZDAWCZOŚCI FINANSOWEJ

KIMSF-2

Udziały członkowskie w spółdzielniach i podobne instrumenty

Powielanie dozwolone w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Wszystkie istniejące prawa zastrzeżone poza EOG, za wyjątkiem prawa do powielania dla celów osobistego użytku lub innych uczciwych celów. Więcej informacji można uzyskać w IASB na stronie www.iasb.org.uk

INTERPRETACJA KIMSF-2

Udziały członkowskie w spółdzielniach i podobne instrumenty

Dotyczy

—	MSR 32 Instrumenty finansowe: ujawnianie i prezentacja (zaktualizowany w 2003 r.)

—	MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena (zaktualizowany w 2003 r.)

Wprowadzenie

Spółdzielnie i inne podobne do nich jednostki tworzone są przez grupy osób na potrzeby zaspokajania określonych potrzeb gospodarczych i społecznych tworzących je osób. Krajowe przepisy zazwyczaj definiują spółdzielnię jako społeczność dążącą do promowania rozwoju gospodarczego własnych członków poprzez podejmowanie wspólnych działań gospodarczych (zasada samopomocy). Udziały członkowskie w spółdzielni określa się zwykle mianem udziałów lub jednostek członkowskich itp. i na potrzeby niniejszego opracowania przyjęto określenie „udziały członkowskie”.

MSR 32 określa zasady, na podstawie których dokonuje się klasyfikacji instrumentów finansowych na zobowiązania finansowe i kapitał własny. W szczególności zasady te stosuje się w odniesieniu do instrumentów z opcją sprzedaży, która daje posiadaczowi możliwość sprzedaży tych instrumentów emitentowi w zamian za środki pieniężne bądź inne instrumenty finansowe. Zastosowanie tych zasad w odniesieniu do udziałów członkowskich w spółdzielni oraz do podobnych instrumentów jest trudne. Niektórzy użytkownicy standardów zwrócili się do Rady Międzynarodowych Standardów Rachunkowości o pomoc w zrozumieniu, w jaki sposób zasady MSR 32 stosują się do udziałów członkowskich i podobnych instrumentów posiadających określone cechy oraz w zrozumieniu okoliczności, w których cechy te wpływają na zaklasyfikowanie instrumentów jako zobowiązań lub kapitału własnego.

Zakres

Niniejsza interpretacja stosuje się w odniesieniu do instrumentów finansowych objętych postanowieniami MSR 32, w tym także do instrumentów finansowych wyemitowanych dla członków spółdzielni, które stwierdzają właścicielskie prawa członków do udziału w jednostce. Interpretacja nie stosuje się do instrumentów finansowych, które będą lub mogą być rozliczone poprzez wydanie własnych instrumentów kapitałowych jednostki.

Problem

Wiele instrumentów finansowych, w tym udziały członkowskie posiadają cechy instrumentów kapitałowych, przykładowo prawa głosu oraz prawa do otrzymywania dywidend. Niektóre instrumenty finansowe dają ich posiadaczowi prawo domagania się wykupu w zamian za środki pieniężne lub inny składnik aktywów finansowych, ale mogą zawierać w sobie ograniczenia lub podlegać ograniczeniom w zakresie prawa ich wykupu. W jaki sposób należy więc traktować warunki wykupu przy określaniu, czy instrumenty finansowe należy zaklasyfikować jako zobowiązania finansowe lub kapitał własny?

Uzgodnione stanowisko

Umowne prawo posiadacza instrumentu finansowego (w tym udziałów członkowskich w spółdzielni) do żądania wykupu nie sprawia samo w sobie, że ten instrument finansowy należy zaklasyfikować jako zobowiązanie finansowe. Jednostka powinna raczej rozważyć wszystkie postanowienia i warunki związane z danym instrumentem finansowym, aby na ich podstawie zaklasyfikować go jako zobowiązanie finansowe lub kapitał własny. Te postanowienia i warunki dotyczą odnośnych lokalnych przepisów prawa, regulacji oraz statutu jednostki, które obowiązują na dzień przeprowadzania klasyfikacji, nie uwzględniając oczekiwanych w przyszłości zmian tych przepisów, regulacji lub statutu.

Udziały członkowskie, które zostałyby zaklasyfikowane jako kapitał własny, gdyby członkowie nie posiadali prawa żądania ich wykupu, stanowią kapitał własny, o ile występują warunki przedstawione w paragrafach 7 i 8. Depozyty płatne na żądanie, w tym rachunki bieżące, depozyty terminowe oraz podobne kontrakty powstające w sytuacji, kiedy członkowie spółdzielni występują w charakterze klientów, są zobowiązaniami finansowymi jednostki (spółdzielni).

7.	Udziały członkowskie stanowią kapitał własny, jeśli jednostka posiada bezwarunkowe prawo odmowy wykupu udziałów członkowskich.

Lokalne przepisy prawa, regulacje lub też statut jednostki mogą nakładać różne rodzaje ograniczeń w zakresie wykupu udziałów członkowskich, np. ograniczenia bezwarunkowe lub ograniczenia uzależnione od spełnienia kryteriów utrzymania płynności. Jeżeli wykup jest bezwarunkowo zakazany przez lokalnie obowiązujące przepisy prawa, regulacje lub statut jednostki, udziały członkowskie uznaje się za kapitał własny. Tym niemniej, jeśli lokalnie obowiązujące przepisy prawa, regulacje lub statut jednostki zakazują wykupu tylko w przypadku spełnienia (lub niespełnienia) pewnych warunków – np. ograniczeń związanych z płynnością – wówczas udziałów członkowskich nie uznaje się za kapitał własny.

Bezwarunkowy zakaz może być całkowity, w którym to przypadku wszelkie wykupy są zakazane. Bezwarunkowy zakaz może być częściowy, to jest może zakazywać wykupu udziałów członkowskich, jeżeli ich wykup doprowadziłby do tego, że liczba udziałów członkowskich lub kwota wpłaconego kapitału utworzonego z udziałów członkowskich spadłaby poniżej określonego poziomu. Udziały członkowskie powyżej wielkości objętej zakazem wykupu stanowią zobowiązani chyba że jednostka posiada bezwarunkowe prawo odmowy wykupu zgodnie z postanowieniami paragrafu 7. W niektórych przypadkach liczba udziałów lub kwota kapitału wpłaconego ograniczające możliwość wykupu mogą zmieniać się w czasie. Tego rodzaju zmiana w zakresie obowiązywania zakazu wykupu prowadzi do przeniesienia pomiędzy pozycjami zobowiązań finansowych i kapitału własnego.

10.

W momencie początkowego ujęcia jednostka wycenia swoje zobowiązanie finansowe do wykupu w wartości godziwej. W przypadku udziałów członkowskich posiadających cechę wykupu, jednostka wycenia wartość godziwą zobowiązania finansowego do wykupu w kwocie nie mniejszej niż maksymalna kwota przypadająca do zapłaty na podstawie statutu jednostki lub mających zastosowanie przepisów prawa, zdyskontowana począwszy od pierwszego dnia, w którym kwota ta byłaby wymagana do zapłaty (patrz: przykład 3).

11.

Zgodnie z wymogami paragrafu 35 MSR 32 wypłaty na rzecz posiadaczy instrumentów kapitałowych ujmuje się bezpośrednio w kapitale własnym po potrąceniu korzyści z tytułu podatku dochodowego. Udziały, dywidendy i innego rodzaju zwroty dotyczące instrumentów finansowych zaklasyfikowanych jako zobowiązania finansowe stanowią koszty, niezależnie od tego, czy w rozumieniu prawa kwoty te posiadają cechy dywidend, udziałów czy innych świadczeń.

12.	Załącznik stanowiący integralną część uzgodnionego stanowiska zawiera przykłady jego zastosowania.

Ujawnianie informacji

13.	Jeśli zmiana w zakresie obowiązywania zakazu wykupu powoduje przeniesienie pomiędzy pozycjami zobowiązań finansowych oraz kapitału własnego, jednostka osobno ujawnia kwotę, terminy oraz przyczyny powodujące przeniesienie.

Data wejścia w życie

14.

Data wejścia w życie i przepisy przejściowe dotyczące niniejszej interpretacji są takie same jak w przypadku MSR 32 (zaktualizowanego w 2003 r.). Jednostka stosuje niniejszą interpretację w odniesieniu do rocznych okresów obrotowych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. i później. Jeśli jednostka zastosuje niniejszą interpretację w odniesieniu do okresu rozpoczynającego się przed 1 stycznia 2005 r., to fakt ten ujawnia. Interpretację niniejszą stosuje się retrospektywnie.

Dodatek

PRZYKŁADY ZASTOSOWANIA UZGODNIONEGO STANOWISKA

Niniejszy załącznik stanowi integralną część interpretacji.

A1.

Niniejszy załącznik zawiera siedem przykładów zastosowań uzgodnionego stanowiska KIMSF. Przykłady nie stanowią wyczerpującej listy i możliwy jest inny rozwój wydarzeń. W każdym przykładzie przyjęto założenie, że nie występują inne warunki aniżeli te wynikające z danych przytoczonych w przykładzie, które wymagałyby zaklasyfikowania instrumentu finansowego jako zobowiązania finansowego.

BEZWARUNKOWE PRAWO ODMOWY WYKUPU (paragraf 7)

Przykład 1

Dane

A2.

Statut jednostki stanowi, że wykup dokonywany jest według wyłącznego uznania jednostki. Statut nie zawiera dalszych wyjaśnień ani nie nakłada żadnych ograniczeń w związku z uznaniowym charakterem wykupu. Nigdy w przeszłości nie miał miejsca przypadek odmowy wykupu udziałów członkowskich, mimo iż organ zarządzający ma takie prawo.

Klasyfikacja

A3.

Jednostka posiada bezwarunkowe prawo odmowy wykupu, dlatego udziały członkowskie stanowią kapitał własny. MSR 32 określa zasady klasyfikacji w oparciu o warunki instrumentu finansowego i stwierdza, że dotychczasowa praktyka lub zamiar dokonywania uznaniowych płatności nie powoduje klasyfikacji instrumentu jako zobowiązania. Paragraf OS 26 MSR 32 stanowi, że:

Udziały uprzywilejowane, które nie reprezentują praw lub obowiązków dotyczących wykupienia, klasyfikuje się na podstawie innych praw z nimi związanych. Klasyfikacja następuje na podstawie oceny treści ekonomicznej postanowień umowy oraz definicji zobowiązania finansowego i instrumentu kapitałowego. Jeśli wypłaty dla posiadaczy związane z uprzywilejowanymi udziałami, skumulowane lub nieskumulowane, zależą od wyłącznego uznania emitenta, to udziały takie uznaje się za instrumenty kapitałowe. Na klasyfikację uprzywilejowanych udziałów do instrumentów kapitałowych lub zobowiązań finansowych nie mają wpływu, na przykład:

a)	historia wypłat dokonywanych na rzecz udziałowców;

b)	intencja dokonywania wypłat na rzecz udziałowców w przyszłości;

c)	możliwość negatywnego wpływu na cenę zwykłych udziałów emitenta, w przypadku gdy wypłaty z tych udziałów nie będą dokonane (wypłata dywidendy dla posiadaczy zwykłych udziałów zostaje wstrzymana ze względu na brak wypłaty dywidendy dla posiadaczy udziałów uprzywilejowanych);

d)	stan kapitału rezerwowego emitenta;

e)	ocena emitenta, co do spodziewanego zysku lub straty za okres; lub

f)	możliwość lub brak możliwości wpływania przez emitenta na poziom zysków lub strat za dany okres.

Przykład 2

Dane

A4.

Statut jednostki stanowi, że wykup dokonywany jest według wyłącznego uznania jednostki. Tym niemniej statut dalej precyzuje, że zatwierdzenie żądania wykupu następuje automatyczne, chyba że jednostka nie ma możliwości dokonania płatności bez naruszenia lokalnych regulacji dotyczących płynności lub wymogów kapitałowych.

Klasyfikacja

A5.

Jednostka nie ma bezwarunkowego prawa odmowy wykupu, dlatego udziały członkowskie stanowią zobowiązanie finansowe. Powyższe ograniczenia opierają się na zdolności jednostki do uregulowania własnych zobowiązań. Ograniczają one wykup tylko wówczas, gdy nie zostały spełnione wymogi dotyczące płynności i wymogów kapitałowych, które to ograniczenie obowiązuje do czasu, gdy wymogi te zostaną spełnione. Dlatego też, zgodnie z postanowieniami MSR 32, ograniczenia te nie prowadzą do klasyfikacji instrumentu finansowego do kapitału własnego. Paragraf OS 25 MSR 32 stwierdza:

Udziały uprzywilejowane mogą reprezentować różne prawa. W celu ustalenia, czy uprzywilejowany udział jest zobowiązaniem finansowym, czy też jest instrumentem kapitałowym, emitent ocenia prawa wynikające z udziału, aby stwierdzić, czy udział wykazuje charakter zobowiązania finansowego. Na przykład, uprzywilejowany udział z określonym terminem umorzenia lub dający posiadaczowi opcję przedstawienia do wykupienia, zawiera zobowiązanie finansowe, ponieważ obciąża emitenta obowiązkiem przekazania udziałowcowi aktywów finansowych. Potencjalna niezdolność emitenta do spełnienia obowiązku wykupu uprzywilejowanego udziału na żądanie wynikające z umowy, spowodowana brakiem funduszy, ograniczeniami prawnymi albo niewystarczającymi zyskami lub rezerwami, nie zwalnia emitenta z tego obowiązku. [dodano podkreślenie].

ZAKAZ WYKUPU (paragrafy 8 i 9)

Przykład 3

Dane

A6.

Spółdzielnia wyemitowała w przeszłości dla swoich członków udziały w następujących terminach i kwotach:

a)	1 stycznia 20x1 r. 100 000 udziałów o wartości 10 j.p. każdy (1 000 000 j.p.);

b)	1 stycznia 20x2 r. 100 000 udziałów o wartości 20 j.p. każdy (następne 2 000 000 j.p., w związku z tym łączna wartość wyemitowanych udziałów wyniosła 3 000 000 j.p.).

Udziały podlegają wykupowi na żądanie w kwocie równej kwocie ich emisji.

A7.

Statut jednostki stwierdza, że łączne wykupy nie mogą przekroczyć 20 procent kiedykolwiek występującej najwyższej liczby udziałów członkowskich. Na dzień 31 grudnia 20x2 r. liczba udziałów wynosiła 200 000 i stanowiła najwyższą liczbę udziałów członkowskich kiedykolwiek występujących; w przeszłości nie umarzano żadnych udziałów. 1 stycznia 20x3 r. jednostka wprowadziła zmianę do statutu, która podniosła poziom łącznych wykupów do 25 procent kiedykolwiek występującej najwyższej liczby udziałów członkowskich.

Klasyfikacja

Przed wprowadzeniem zmiany do statutu

A8.

Udziały członkowskie nie objęte zakazem wykupu stanowią zobowiązania finansowe. Przy początkowym ujęciu spółdzielnia wycenia takie zobowiązanie finansowe w wartości godziwej. Ze względu na to, że udziały te podlegają wykupowi na żądanie, spółdzielnia ustala wartość godziwą takich zobowiązań finansowych zgodnie z wymogami paragrafu 49 MSR 39, który stwierdza: „Wartość godziwa zobowiązania finansowego płatnego na żądanie (np. depozyt na żądanie), nie może być niższa od kwoty płatnej na żądanie…” Zatem spółdzielnia maksymalną kwotę płatną na żądanie na mocy postanowień dotyczących wykupu klasyfikuje jako zobowiązanie finansowe.

A9.

W dniu 1 stycznia 20x1 r. maksymalna kwota przypadająca do zapłaty na mocy przepisów dotyczących wykupu odpowiada 20 000 udziałów o wartości 10 j.p. każda, a zatem jednostka klasyfikuje 200 000 j.p. jako zobowiązanie finansowe a 800 000 j.p. jako kapitał własny. Tym niemniej w dniu 1 stycznia 20x2 r. ze względu na nową emisję udziałów o wartości 20 j.p. każdy, maksymalna kwota przypadająca do zapłaty na mocy postanowień dotyczących wykupu zwiększa się do 40 000 udziałów o wartości 20 j.p. każdy. Emisja dodatkowych udziałów o wartości 20 j.p. każdy stwarza nowe zobowiązanie, które w momencie jego początkowego ujęcia wycenia się w wartości godziwej. Zobowiązanie powstałe na skutek emisji tych udziałów wynosi 20 procent łącznych wyemitowanych udziałów (200 000) wycenionych po 20 j.p. lub w wysokości 800 000 j.p. Wymaga to ujęcia dodatkowego zobowiązania w kwocie 600 000 j.p. W niniejszym przykładzie nie ujmuje się żadnego zysku ani straty. Jednostka klasyfikuje zatem 800 000 j.p. jako zobowiązanie finansowe a 2 200 000 j.p. jako kapitał własny. W niniejszym przykładzie przyjęto założenie, że kwoty te nie zmieniły się między 1 stycznia 20x1 r. a 31 grudnia 20x2 r.

Po wprowadzeniu zmiany do statutu

A10.

W związku ze zmianą w statucie spółdzielni można żądać od niej wykupu maksymalnie 25 procent istniejących udziałów lub maksymalnie 50 000 udziałów o wartości 20 j.p. każdy. W związku z powyższym spółdzielnia w dniu 1 stycznia 20x3 r. zaklasyfikowała jako zobowiązanie finansowe kwotę 1 000 000 j.p. stanowiącą maksymalną kwotę płatną na żądanie na mocy postanowień dotyczących wykupu, ustaloną zgodnie z paragrafem 49 MSR 39. Z tego względu w dniu 1 stycznia 20x3 r. jednostka przenosi kwotę 200 000 j.p. z kapitału własnego do zobowiązań finansowych, pozostawiając kwotę 2 000 000 jako kapitał własny. W niniejszym przykładzie jednostka nie ujmuje zysku ani straty z tytułu przeniesienia.

Przykład 4

Dane

A11.

Lokalne przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności przez spółdzielnie lub też postanowienia statutu spółdzielni zakazują jej wykupu udziałów członkowskich, jeśli na skutek wykupu nastąpi zmniejszenie kapitału wpłaconego utworzonego z udziałów członkowskich do poziomu poniżej 75 procent najwyższej kwoty kapitału wpłaconego utworzonego z udziałów członkowskich. Najwyższą kwotę dla tej spółdzielni stanowi 1 000 000 j.p. Na dzień bilansowy stan kapitału wpłaconego wynosi 900 000 j.p.

Klasyfikacja

A12.

W tym przypadku 750 000 j.p. byłoby zaklasyfikowane jako kapitał własny a 150 000 j.p. jako zobowiązanie finansowe. Oprócz powyżej cytowanych paragrafów, paragraf 18 b) MSR 32 stwierdza:

… instrument finansowy dający posiadaczowi prawo przedstawienia go emitentowi do wykupienia za środki pieniężne lub inny składnik aktywów finansowych (tzw. „instrument z opcją sprzedaży”) jest zobowiązaniem finansowym. Tak jest nawet wtedy, gdy kwota środków pieniężnych lub innych aktywów finansowych jest ustalona na podstawie przyjętego indeksu lub innego czynnika, które mogą zwiększać się lub zmniejszać, albo gdy z formy prawnej instrumentu z opcją sprzedaży wynika tytuł do udziału w rezydualnych aktywach emitenta. Istnienie opcji udzielonej posiadaczowi do przedstawienia emitentowi instrumentu do wykupienia za środki pieniężne lub inny składnik aktywów finansowych oznacza, że instrument z opcją sprzedaży spełnia definicję zobowiązania finansowego.

A13.

Zakaz wykupu opisany w tym przykładzie różni się od ograniczeń opisanych w paragrafach 19 i OS25 MSR 32. Ograniczenia te wiążą się ze zdolnością jednostki do wypłaty kwoty należnej z tytułu zobowiązania finansowego, tj. ograniczenia te zapobiegają uregulowaniu zobowiązania tylko wówczas, gdy spełnione są określone warunki. W przeciwieństwie do paragrafów MSR 32, niniejszy przykład opisuje bezwarunkowy zakaz wykupu wykraczającego poza określoną kwotę, niezależnie od zdolności jednostki do wykupu udziałów członkowskich (np. posiadania środków pieniężnych, wypracowanych zysków i przeznaczonych do wypłaty rezerw). W konsekwencji zakaz wykupu uniemożliwia jednostce podejmowania jakichkolwiek zobowiązań finansowych do wykupu wyższych niż określona kwota wpłaconego kapitału. Dlatego część udziałów objętych zakazem wykupu nie stanowi zobowiązania finansowego. O ile udziały każdego z członków mogą być wykupione indywidualnie, pewna część całości wyemitowanych udziałów jest nieumarzalna w żadnych okolicznościach za wyjątkiem likwidacji jednostki.

Przykład 5

Dane

A14.

Dane w tym przykładzie są takie same jak w przykładzie 4. Ponadto w dniu bilansowym wymogi dotyczące płynności obowiązujące zgodnie z lokalnymi przepisami zakazują jednostce wykupu udziałów członkowskich, o ile posiadane przez nią środki pieniężne i inwestycje krótkoterminowe nie są większe od określonej kwoty. Na skutek wymogów dotyczących utrzymania płynności jednostka nie może na dzień bilansowy wypłacić więcej niż 50 000 j.p. w celu wykupu udziałów członkowskich.

Klasyfikacja

A15.

Tak jak w przykładzie 4, jednostka klasyfikuje 750 000 j.p. jako kapitał własny a 150 000 jako zobowiązanie finansowe. Wynika to z faktu, iż kwota zaklasyfikowana jako zobowiązanie opiera się na bezwarunkowym prawie jednostki do odmowy wykupu a nie na warunkowych ograniczeniach, które uniemożliwiają wykup tylko wtedy, gdy warunki dotyczące utrzymania płynności lub inne warunki nie są spełnione, które to ograniczenia obowiązują do czasu, gdy warunki te zostaną spełnione. W tym przypadku zastosowanie mają paragrafy 19 i 25OS MSR 32.

Przykład 6

Dane

A16.

Statut jednostki zakazuje jej wykupu udziałów członkowskich, chyba że w stopniu odpowiadającym wpływom z tytułu emisji dodatkowych udziałów dla nowych lub istniejących członków mającej miejsce w ciągu poprzednich trzech lat. Wpływy z emisji udziałów członkowskich należy wykorzystać do wykupu udziałów członkowskich objętych wyrażonym przez członków żądaniem wykupu. W ciągu poprzedzających trzech lat wpływy z emisji udziałów członkowskich wyniosły 12 000 j.p. i nie wykupiono żadnych udziałów członkowskich.

Klasyfikacja

A17.

Jednostka klasyfikuje 12 000 j.p. udziałów członkowskich jako zobowiązania finansowe. Zgodnie z wnioskami przedstawionymi w przykładzie 4, udziały członkowskie objęte bezwarunkowym zakazem wykupu nie są zobowiązaniami finansowymi. Taki bezwarunkowy zakaz odnosi się do kwoty odpowiadającej wpływom z tytułu udziałów wyemitowanych w okresie poprzedzającym trzy poprzednie lata, a zatem kwota ta jest zaklasyfikowana jako kapitał własny. Jednakże kwota wpływów z tytułu jakichkolwiek udziałów wyemitowanych w ciągu trzech poprzednich lat nie jest objęta bezwarunkowym zakazem wykupu. Zatem powstałe w ciągu trzech poprzednich lat wpływy z emisji udziałów członkowskich powodują powstanie zobowiązań finansowych do momentu, do kiedy mogą być wykorzystane na potrzeby wykupu udziałów członkowskich. W konsekwencji jednostka posiada zobowiązanie finansowe odpowiadające wpływom z tytułu udziałów wyemitowanych w ciągu trzech poprzednich lat, pomniejszone o wszelkie wykupy dokonane w tym okresie.

Przykład 7

Dane

A18.

Jednostka jest bankiem spółdzielczym. Lokalne przepisy prawa dotyczące banków spółdzielczych określają, że przynajmniej 50 procent „niespłaconych zobowiązań” (zgodnie z definicją zawartą w regulacjach termin ten obejmuje rozrachunki udziałów członkowskich) musi mieć formę kapitału wpłaconego. Z regulacji tej wynika, że jeśli wszystkie niespłacone zobowiązania spółdzielni są w formie udziałów członkowskich, jest ona w stanie wszystkie je wykupić. W dniu 31 grudnia 20x1 r. niespłacone zobowiązania jednostki wynoszą 200 000 j.p., z czego 125 000 j.p. odpowiada rozrachunkom udziałów członkowskich. Warunki dotyczące rozrachunków udziałów członkowskich zezwalają posiadaczowi na ich wykup na żądanie i statutu jednostki nie zawiera żadnych ograniczeń dotyczących wykupu.

Klasyfikacja

A19.

W tym przykładzie udziały członkowskie są zaklasyfikowane do zobowiązań finansowych. Zakaz wykupu opisany w tym przykładzie jest podobny w swym charakterze do ograniczeń opisanych w paragrafach 19 i OS25 MSR 32. Ograniczenia te wiążą się z warunkową zdolnością jednostki do wypłaty kwoty należnej z tytułu zobowiązania finansowego, tj. ograniczenia te uniemożliwiają uregulowanie zobowiązania tylko wówczas, gdy spełnione są określone warunki. Innymi słowy, można wymagać od jednostki wykupu całej kwoty udziałów członkowskich (125 000 j.p.), jeśli spłaci wszystkie pozostałe zobowiązania (75 000 j.p.). Zatem zakaz wykupu nie zapobiega powstaniu zobowiązania finansowego jednostki do wykupu większej niż ustalona liczby udziałów lub wpłaconego kapitału. Pozwala on jedynie jednostce na odroczenie wykupu aż do czasu spełnienia wymogu, tj. spłaty innych zobowiązań. Udziały członkowskie w niniejszym przykładzie nie są objęte bezwarunkowym zakazem wykupu, dlatego klasyfikuje się je jako zobowiązania finansowe.

8.7.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/12

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1074/2005

z dnia 7 lipca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1227/2000 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w odniesieniu do potencjału produkcyjnego

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (1), w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zharmonizowania wspólnotowego systemu pomocy obszarowej na rzecz wszystkich sektorów rolnych należy zmienić zasady mające zastosowanie do sektora wina w zakresie tolerancji odnoszącej się do systemu restrukturyzacji i konwersji winnic.

(2)	Zmiana ta wiąże się z poważnymi kosztami administracyjnymi. Zważywszy, że rok winiarski rozpoczyna się co roku dnia 1 sierpnia, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane w odniesieniu do wniosków o pomoc zatwierdzonych od dnia 1 sierpnia 2005 r.

(3)	Artykuły 16 i 17 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1227/2000 (2) ustalają zasady dotyczące finansowania systemu restrukturyzacji i konwersji.

(4)

W odniesieniu do roku budżetowego 2005 przydziały finansowe zostały przyznane Państwom Członkowskim decyzją Komisji 2004/687/WE z dnia 6 października 2004 r. ustalającą orientacyjne przydziały finansowe między Państwa Członkowskie w odniesieniu do liczby hektarów przeznaczonych na restrukturyzację i konwersję winnic na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 na rok gospodarczy 2004/2005 (3).

(5)

Zasady określone w art. 16 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1227/2000 przewidują w szczególności, że wydatki w ramach kwot przyznanych danemu Państwu Członkowskiemu, które nie zostały poniesione ani dokonane do dnia 30 czerwca zostają ponownie przyznane Państwom Członkowskim, których wszystkie wydatki poniesione i dokonane odpowiadają wysokości przyznanego im przydziału. Ponadto zasady przewidują obniżenie kwot przyznanych Państwom Członkowskim na kolejny rok obrachunkowy, jeżeli ich wydatki poniesione do dnia 30 czerwca są niższe niż 75 % wysokości ich pierwotnych przydziałów.

(6)

Niektóre Państwa Członkowskie, dla których rok gospodarczy 2004/2005 stanowi pierwszy rok stosowania systemu restrukturyzacji i konwersji, mają trudności z wdrożeniem omawianego systemu. Stosowanie zasad przewidzianych w art. 16 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1227/2000 doprowadziłoby w odniesieniu do tych Państw Członkowskich do nadmiernego obniżenia kwot dostępnych na restrukturyzację i konwersję w bieżącym i kolejnym roku budżetowym.

(7)

Tak więc tymczasowo i w odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005 należy unikać nadmiernej obniżki kwot poprzez przewidywanie możliwości ponownego przyznania w stosownych granicach kwot, w ramach których właściwe wydatki nie zostały poniesione ani dokonane do dnia 30 czerwca 2005 r. Państwom Członkowskim, które nie wykorzystały jeszcze w pełni swoich przydziałów do tej daty i dla których rok gospodarczy 2004/2005 stanowi pierwszy rok stosowania systemu restrukturyzacji i konwersji.

(8)

Analogiczny przepis został wdrożony w 2001 r. podczas pierwszego roku stosowania systemu restrukturyzacji i konwersji winnic. Biorąc pod uwagę, że starania podjęte przez Państwa Członkowskie, dla których rok gospodarczy 2004/2005 stanowi pierwszy rok stosowania tego systemu, są wyższe niż te, które zostały zaobserwowane dla niektórych Państw Członkowskich w roku gospodarczym 2000/2001, należy rozpatrzyć możliwość ponownego przyznania kwot na poziomie wyższym niż poziom stosowany w 2001 r.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1227/2000.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1227/2000 wprowadza się następujące zmiany:

1)	artykuł 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do celów wykonania niniejszego artykułu dopuszcza się 5 % tolerancję w odniesieniu do weryfikacji przedmiotowych obszarów. Margines tolerancji przewidziany w akapicie pierwszym nie stosuje się do wypłacania pomocy.”;

2)	artykuł 15a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do celów wykonania niniejszego artykułu dopuszcza się 5 % tolerancję w odniesieniu do weryfikacji przedmiotowych obszarów. Margines tolerancji przewidziany w akapicie pierwszym nie stosuje się do wypłacania pomocy.”;

w art. 17 dodaje się ust. 9 w brzmieniu:

„9. W odniesieniu do roku budżetowego 2005:

każde Państwo Członkowskie, dla którego rok gospodarczy 2004/2005 stanowi pierwszy rok stosowania systemu restrukturyzacji i konwersji i które podaje do wiadomości Komisji, zgodnie z art. 16 ust. 1 lit a) i b) kwotę niższą niż 90 % przydziału finansowego przyznanego mu na mocy decyzji Komisji 2004/687/WE (4), może skierować do Komisji najpóźniej do dnia 10 lipca 2005 r. wniosek o późniejsze finansowanie wydatków w roku budżetowym 2005, a ponadto kwoty zgłoszonej Komisji zgodnie z art. 16 ust.1 lit. a) i b) i w granicach 90 % przydziału finansowego, który został mu przyznany na mocy decyzji 2004/687/WE;

wnioski o późniejsze finansowanie, składane Komisji zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. c) przez Państwa Członkowskie niewymienione w lit. a) tego ustępu są przyjmowane pro rata z zastosowaniem kwoty dostępnej po odjęciu w stosunku do wszystkich Państw Członkowskich łącznej kwoty zgłoszonej zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) i b) i przyjętej oraz całkowitej kwoty przyjętej na mocy lit. a) tego ustępu;

c)	Komisja powiadamia bezzwłocznie wszystkie Państwa Członkowskie o ich ostatecznych przydziałach na rok budżetowy 2005.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 1 i 2 mają zastosowanie do wniosków o pomoc zatwierdzonych od dnia 1 sierpnia 2005 r.

Artykuł 1 pkt 3 ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 lipca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1795/2003 (Dz.U. L 262 z 14.10.2003, str. 13).

(2) Dz.U. L 143 z 16.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1389/2004 (Dz.U. L 255 z 31.7.2004, str. 7).

(3) Dz.U. L 313 z 12.10.2004, str. 23.

(4) Dz.U. L 313 z 12.10.2004, str. 23.”.

8.7.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/16

DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 lipca 2005 r.

przyznająca odstępstwa w celu dostosowania systemów statystycznych Państw Członkowskich do wymogów rozporządzenia (WE) nr 501/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kwartalnych rachunków finansowych instytucji rządowych i samorządowych

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 1861)

(Jedynie teksty w językach czeskim, duńskim, niemieckim, estońskim, greckim, hiszpańskim, francuskim, angielskim, włoskim, łotewskim, litewskim, polskim, słoweńskim i słowackim są autentyczne)

(2005/488/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 501/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie kwartalnych rachunków finansowych instytucji rządowych i samorządowych (1), w szczególności jego art. 6 ust. 3 i 4,

uwzględniając wnioski złożone przez Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estonii, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotwy, Republikę Litwy, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Malty, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii i Republikę Słowacką,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Celem rozporządzenia (WE) nr 501/2004 jest wyliczenie i zdefiniowanie głównych cech kategorii danych Europejskiego Systemu Rachunków (ESA 95) dotyczących wykazu transakcji finansowych i finansowych aktywów i pasywów sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz każdego z podsektorów w ramach instytucji rządowych i samorządowych. Państwa Członkowskie są zobowiązane – stosując podejście krok po kroku – przekazywać kwartalnie dane do Komisji (Eurostatu).

(2)

Niemniej jednak na mocy art. 6 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 501/2004 Komisja ma prawo przyznać Państwom Członkowskim jedno lub większą ilość odstępstw od ustalonego rozporządzeniem harmonogramu przesyłania danych kwartalnych. Odstępstwa te są przyznawane dla różnych celów i na zróżnicowanych warunkach.

(3)	Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 501/2004 kilkanaście władz Państw Członkowskich zwróciło się w formie listu z wnioskiem o przyznanie odstępstw celem umożliwienia im dostosowania swoich narodowych systemów statystycznych do wymogów rozporządzenia.

(4)

Zgodnie z informacjami dostarczonymi Eurostatowi wnioski Państw Członkowskich o odstępstwa wynikają z potrzeby zasadniczego dostosowania narodowych systemów statystycznych w celu zapewnienia ich pełnej zgodności z rozporządzeniem (WE) nr 501/2004. W związku z powyższym odstępstwa stanowiące przedmiot wniosków należy przyznać w całości,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyznaje się odstępstwa Państwom Członkowskim wymienionym w Załączniku, na warunkach i w granicach w nim określonych, celem umożliwienia tym Państwom Członkowskim dostosowania swoich narodowych systemów statystycznych do wymogów rozporządzenia (WE) nr 501/2004.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estonii, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotwy, Republiki Litwy, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Malty, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 lipca 2005 r.

W imieniu Komisji

Joaquín ALMUNIA

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 81 z 19.3.2004, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

Kraj

Kwartalne dane, dla których przyznano odstępstwo, w odniesieniu do transakcji finansowych i finansowych aktywów i pasywów oraz odnośnych sektorów lub podsektorów

Termin składania wniosków

Republika Czeska

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Dania

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Niemcy

—	F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.62/AF.62, F.7/AF.7 – aktywa dla sektora S.13 i podsektorów S.1311, S.1312 i S.1313, oraz F.511/AF.511 – aktywa dla podsektora S.1311

—	F.34/AF.34, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 – pasywa dla sektora S.13 i podsektorów S.1311, S.1312, S.1313 i S.1314

—	F.34/AF.34, F.5/AF.5, F.62/AF.62, F.7/AF.7 – aktywa dla podsektora S.1314

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Estonia

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Grecja

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Hiszpania

—	F.34/AF.34 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

Grudzień 2005

Francja

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i podsektorów S.1313 i S.1314

—	F.7/AF.7 – aktywa i pasywa dla podsektora S.1311

Grudzień 2005

Irlandia

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Czerwiec 2005

Włochy

—	F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

Grudzień 2005

Cypr

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Łotwa

—	F.1, F.2, F.331, F.332, F.34, F.41, F.42, F.5, F.61, F.62, F.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów oraz F.511 i F.21 dla podsektora S.1311

—	Aktywa AF.5 dla sektora S.13 i podsektorów S.1311 i S.1313, oraz aktywa AF.511 dla podsektora S.1311

—	Aktywa AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla aktywów AF.41 dla podsektora S.1311 i dla aktywów AF.5 dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Litwa

—	F.5/AF.5, F.511/AF.511 i F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla F.5/AF.5 dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Luksemburg

—	F.61/AF.61, F.62/AF.62 i F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

Grudzień 2005

Malta

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Austria

—	F.41/AF.41, F.42/AF.42 – aktywa dla sektora S.13 i podsektorów S.1312 i S.1313

—	F.7/AF.7 – aktywa i pasywa dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

Grudzień 2005

Polska

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Słowenia

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

Słowacja

—	F.1/AF.1, F.2/AF.2, F.331/AF.331, F.332/AF.332, F.34/AF.34, F.41/AF.41, F.42/AF.42, F.5/AF.5, F.61/AF.61, F.62/AF.62, F.7/AF.7 dla sektora S.13 i wszystkich jego podsektorów

—	F.511/AF.511 i F.21/AF.21 dla podsektora S.1311

—	Dane w podziale na sektor odpowiadający dla podsektorów S.1311 i S.1314

Grudzień 2005

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 175

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 8 lipca 2005

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1072/2005 z dnia 7 lipca 2005 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1073/2005 z dnia 7 lipca 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1725/2003 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do KIMSF-2 ( 1 )	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1074/2005 z dnia 7 lipca 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1227/2000 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w odniesieniu do potencjału produkcyjnego	12
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1075/2005 z dnia 7 lipca 2005 r. w sprawie wydawania pozwoleń na wywóz w sektorze wina	14
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1076/2005 z dnia 7 lipca 2005 r. ustalające ceny rynku światowego nieodziarnionej bawełny	15

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Komisja
*	Decyzja Komisji z dnia 6 lipca 2005 r. przyznająca odstępstwa w celu dostosowania systemów statystycznych Państw Członkowskich do wymogów rozporządzenia (WE) nr 501/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kwartalnych rachunków finansowych instytucji rządowych i samorządowych (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 1861)	16
*	Decyzja Komisji z dnia 6 lipca 2005 r. przyznająca odstępstwa niektórym Państwom Członkowskim dotyczące pierwszego przekazania kwartalnych danych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1222/2004 (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 1874)	20
*	Decyzja Komisji z dnia 7 lipca 2005 r. kończąca postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu niektórych łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z Tajwanu i Wietnamu	21