29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2252/2004

z dnia 13 grudnia 2004 r.

w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji (1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rada Europejska na posiedzeniu w Salonikach w dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. potwierdziła, że niezbędne jest spójne podejście w odniesieniu do identyfikatorów biometrycznych lub danych biometrycznych do dokumentów obywateli państw trzecich, paszportów obywateli Unii Europejskiej i systemów informacyjnych (VIS i SIS II).

(2)

Minimalne normy dotyczące zabezpieczeń w odniesieniu do paszportów zostały wprowadzone rezolucją przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie w dniu 17 października 2000 r. (3). Obecnie należy rozwinąć tą rezolucję poprzez wprowadzenie środka wspólnotowego w celu określenia wzmocnionych, zharmonizowanych norm dotyczących zabezpieczeń służących ochronie paszportów i dokumentów podróży przed fałszerstwami. Jednocześnie paszport lub dokument podróży powinien zawierać identyfikatory biometryczne w celu zapewnienia niebudzącego wątpliwości związku pomiędzy dokumentem a jego prawowitym posiadaczem.

(3)

Harmonizacja zabezpieczeń oraz włączenie identyfikatorów biometrycznych, biorąc pod uwagę przyszłe ustalenia na szczeblu europejskim, jest ważnym krokiem w kierunku zastosowania nowych elementów, które w większym stopniu zabezpieczają dokumenty podróży oraz w wiarygodny sposób określają związek miedzy posiadaczem a jego paszportem oraz dokumentem podróży, co stanowi istotny czynnik w dziedzinie ochrony przed ich bezprawnym użyciem. Należy wziąć pod uwagę wymogi Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w szczególności zawarte w dokumencie 9303 dotyczącym dokumentów podróży nadających się do odczytu maszynowego.

(4)

Niniejsze rozporządzenie ogranicza się do harmonizacji zabezpieczeń, z uwzględnieniem identyfikatorów biometrycznych wprowadzanych do paszportów i dokumentów podróży Państw Członkowskich. Wyznaczenie władz i organów uprawnionych do dostępu do danych zawartych w nośniku pamięci dokumentów następuje na mocy przepisów krajowych z zastrzeżeniem stosownych przepisów prawa wspólnotowego, prawa Unii Europejskiej oraz umów międzynarodowych.

(5)

Niniejsze rozporządzenie powinno ustanowić jedynie te wymogi, które nie są objęte tajemnicą. Należy je uzupełnić wymogami, które mogą pozostać tajne w celu uniknięcia ryzyka podrabiania i przerabiania dokumentów. Takie dodatkowe wymogi techniczne powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (4).

(6)	Komisja powinna być wspomagana przez Komitet ustanowiony na mocy art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającego jednolity formularz wizowy (5).

(7)

W celu zagwarantowania, by informacje, o których mowa, nie były udostępniane większej liczbie osób niż jest to konieczne, istotne jest, aby każde Państwo Członkowskie wyznaczyło nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za sporządzanie paszportów i dokumentów podróży, przy czym, w razie potrzeby, Państwa Członkowskie mogą zmienić ten organ. Ze względów bezpieczeństwa każde Państwo Członkowskie powinno przekazać do wiadomości Komisji oraz pozostałych Państw Członkowskich nazwę właściwego organu.

(8)

W odniesieniu do danych osobowych, które podlegają przetwarzaniu w związku z paszportami i dokumentami podróży, zastosowanie ma dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (6). Należy zagwarantować, że w paszporcie nie będą zawarte żadne dodatkowe informacje, chyba że stanowi o tym niniejsze rozporządzenie, jego załącznik lub informację o tym umieszczono w stosownym dokumencie podróży.

(9)

Zgodnie z zasadą proporcjonalności, aby osiągnąć podstawowy cel wprowadzenia wspólnych norm dotyczących zabezpieczeń i interoperacyjnych identyfikatorów biometrycznych, konieczne i właściwe jest określenie zasad obowiązujących wszystkie Państwa Członkowskie stosujące Konwencję wykonawczą do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (7). Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres tego, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu, zgodnie z art. 5 akapit trzeci Traktatu.

(10)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związana, ani nie jest objęta jego stosowaniem. Zważywszy że niniejsze rozporządzenie oparte jest na dorobku Schengen, zgodnie z postanowieniami części trzeciej tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, zgodnie z art. 5 powyższego Protokołu, w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia przez Radę niniejszego rozporządzenia podejmie decyzję, czy włączy niniejsze rozporządzenie do swojego prawa krajowego.

(11)

Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r., dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (8). Zjednoczone Królestwo nie bierze zatem udziału w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związane, ani nie jest objęte jego stosowaniem.

(12)

Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym nie uczestniczy Irlandia, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r., dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (9). Irlandia nie bierze zatem udziału w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana, ani nie jest objęta jego stosowaniem.

(13)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w rozumieniu Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii, dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (10), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tego Układu (11).

(14)

W odniesieniu do Szwajcarii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady z dnia 25 października 2004 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej oraz podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej, a także tymczasowego stosowania niektórych przepisów Umowy (12), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady z dnia 25 października 2004 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej oraz podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej, a także tymczasowego stosowania niektórych przepisów Umowy (13),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Paszporty i dokumenty podróży wydawane przez Państwa Członkowskie spełniają minimalne normy dotyczące zabezpieczeń określone w załączniku.

2. Paszporty oraz dokumenty podróży zawierają nośnik pamięci, w którym znajduje się obraz twarzy. Państwa Członkowskie mogą również dołączyć odciski palców w interoperacyjnych formatach. Dane są zabezpieczane, a nośnik pamięci posiada wystarczającą pojemność i wydajność, aby zagwarantować integralność, autentyczność i poufność tych danych.

3. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do paszportów i dokumentów podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie. Nie ma ono zastosowania do dowodów osobistych wystawianych przez Państwa Członkowskie swoim obywatelom lub do paszportów tymczasowych i dokumentów podróży, których okres ważności wynosi 12 miesięcy lub jest krótszy.

Artykuł 2

Dodatkowe wymogi techniczne dotyczące paszportów, odnoszące się do następujących kwestii, ustanawia się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 ust. 2:

a)	dodatkowe zabezpieczenia i wymagania, łącznie z normami dotyczącymi wzmocnionej ochrony przed fałszowaniem, podrabianiem oraz przerabianiem;

b)	wymogi techniczne dotyczące nośnika pamięci zawierającego cechy biometryczne i jego zabezpieczenia, w tym zapobiegania nieuprawnionemu dostępowi;

c)	wymagania dotyczące jakości i wspólnych norm w zakresie obrazu twarzy i odcisków palców.

Artykuł 3

1. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 ust. 2, można podjąć decyzję o objęciu tajemnicą i niepublikowaniu wymogów, o których mowa w art. 2. W takim wypadku są one udostępniane wyłącznie wyznaczonym przez Państwa Członkowskie organom odpowiedzialnym za druk oraz osobom należycie upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję.

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za drukowanie paszportów i dokumentów podróży. Nazwę tego organu przekazuje do wiadomości Komisji oraz innych Państw Członkowskich. Ten sam organ może zostać wyznaczony przez dwa lub więcej Państw Członkowskich. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadamia ono o tym, w stosowym trybie, Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla zasad ochrony danych, osoby, którym wydano paszport lub dokument podróży, mają prawo do weryfikacji danych osobowych zawartych w paszporcie lub w dokumencie podróży i, w stosownych przypadkach, do żądania ich poprawienia lub usunięcia.

2. W paszporcie lub dokumencie podróży nie umieszcza się żadnych informacji w formie nadającej się do odczytu maszynowego, o ile nie stanowi o tym niniejsze rozporządzenie lub załącznik do niego, lub o ile informacja o tym nie została umieszczona w paszporcie lub dokumencie podróży przez wydające Państwo Członkowskie zgodnie z jego przepisami krajowymi.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia cechy biometryczne w paszportach i dokumentach podróży są wykorzystywane wyłącznie w celu sprawdzenia:

a)	autentyczności dokumentu;

b)	tożsamości jego posiadacza za pomocą bezpośrednio dostępnych porównywalnych cech w przypadkach gdy okazanie paszportu lub dokumentu podróży jest wymagane zgodnie z przepisami.

Artykuł 5

1. Komisja jest wspierana przez Komitet ustanowiony na podstawie art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1683/95.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Państwa Członkowskie stosują niniejsze rozporządzenie:

a)	w odniesieniu do obrazu twarzy: nie później niż po upływie 18 miesięcy;

b)	w odniesieniu do odcisków palców: nie później niż po upływie 36 miesięcy

od przyjęcia środków określonych w art. 2. Jednakże nie ma to wpływu na ważność już wydanych paszportów i dokumentów podróży.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w Państwach Członkowskich, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 grudnia 2004 r.

W imieniu Rady

B. R. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 98 z 23.4.2004, str. 39.

(2) Opinia z dnia 2 grudnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. C 310 z 28.10.2000, str. 1.

(4) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(5) Dz.U. L 164 z 14.7.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(6) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(7) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19. Konwencja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 871/2004 (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 29).

(8) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.

(9) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.

(10) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.

(11) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

(12) Dokument Rady nr 13054/04 dostępny na stronie: http://register.consilium.eu.int

(13) Dokumenty Rady nr 13464/04 i 13466/04 dostępne na stronie: http://register.consilium.eu.int

ZAŁĄCZNIK

MINIMALNE NORMY DOTYCZĄCE ZABEZPIECZEŃ PASZPORTÓW I DOKUMENTÓW PODRÓŻY WYDAWANYCH PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE

Wstęp

Niniejszy Załącznik określa minimalny poziom zabezpieczenia, który powinien być zapewniony w odniesieniu do paszportów i dokumentów podróży Państw Członkowskich. Przepisy zawarte w Załączniku dotyczą przede wszystkim strony zawierającej dane osobowe. Ogólne zabezpieczenia stosuje się także do pozostałych części paszportów i dokumentów podróży.

Strona zawierająca dane osobowe może składać się z różnych materiałów podstawowych. W załączniku określa się minimalny poziom zabezpieczenia dla konkretnego, stosowanego materiału.

1. Materiał

Papier stosowany do tych części paszportu lub dokumentu podróży, w których znajdują się dane dotyczące osoby lub inne dane, spełnia następujące minimalne wymagania:

—	brak wybielaczy optycznych,

—	dwutonowe znaki wodne,

—	substancje zabezpieczające, chroniące przed próbami fałszowania poprzez wywabianie przy użyciu środków chemicznych,

—	barwne włókna (częściowo obserwowalne w świetle białym i częściowo obserwowalne w świetle UV lub niewidoczne i wykazujące luminescencję w co najmniej dwóch kolorach),

—	broki świecące w świetle UV (obowiązkowe na naklejkach),

—	zaleca się stosowanie nici łączącej kartki z okładką dokumentu.

Jeżeli strona z danymi osobowymi ma formę naklejki, można zrezygnować ze znaku wodnego na papierze tej strony. Można też zrezygnować ze znaku wodnego na papierze wewnętrznej strony okładki paszportów lub dokumentów podróży. Substancje zabezpieczające są wymagane na wewnętrznych stronach okładki, jeżeli umieszczone są ta tam dane.

Nić łącząca kartki z okładką powinna być zabezpieczona przed możliwością jej wymiany.

Jeżeli karta zawierająca dane osobowe w paszporcie lub w dokumencie podróży jest wykonana w całości z tworzywa sztucznego, zwykle nie jest możliwe zamieszczenie w niej znaków potwierdzających autentyczność, stosowanych na papierze paszportu lub dokumentu podróży. W przypadku naklejek i kart brak znaków w materiałach jest rekompensowany przez zastosowanie środków z zakresu technik druku zabezpieczonego, wprowadzania zabezpieczenia przed kopiowaniem lub techniki wydawania, zgodnie z pkt. 3, 4 i 5, wykraczających poza poniższe normy minimalne.

2. Strona z danymi osobowymi

Paszport lub dokument podróży zawiera stronę z danymi osobowymi nadającą się do odczytu maszynowego, która jest zgodna z wytycznymi zawartymi w części 1 (paszporty nadające się do odczytu maszynowego) dokumentu ICAO 9303, a sposób wydawania jest zgodny z określonymi tam wymogami dotyczącymi paszportów nadających się do odczytu maszynowego.

Zdjęcie posiadacza jest umieszczane również na tej stronie i nie jest dołączone, lecz scalone z materiałem, z którego wykonana jest strona zawierająca dane osobowe za pomocą technik personalizacji, o których mowa w pkt 5.

Dane osobowe są umieszczane na stronie następującej po stronie tytułowej paszportu lub dokumentu podróży. W żadnym przypadku wewnętrzna strona okładki nie może być już używana jako strona zawierająca dane osobowe.

Układ strony zawierającej dane osobowe odróżnia ją od pozostałych stron.

3. Techniki druku

Możliwe są następujące techniki druku:

Druk w tle:

—	dwutonowe gilosze lub ich odpowiedniki,

—	druk irysowy, w miarę możliwości fluoryzujący,

—	nadruk widoczny w świetle UV,

—	motywy skutecznie zapobiegające podrabianiu i przerabianiu (w szczególności na stronie zawierającej dane osobowe) z możliwością zastosowania mikrodruku,

—	na papierowych stronach paszportu lub dokumentu podróży i na naklejkach należy stosować farby reaktywne,

—	jeżeli papier paszportu lub dokumentu podróży jest dobrze zabezpieczony przed próbami fałszowania, użycie farb reaktywnych jest fakultatywne.

B.	Druk formularza: Z umieszczonym mikrodrukiem (o ile nie został już umieszczony w druku w tle).

Numeracja:

Na wszystkich wewnętrznych stronach paszportu lub dokumentu podróży powinien być wydrukowany (jeżeli to możliwe, przy użyciu specjalnego kroju cyfr lub liter oraz zastosowaniu farby widocznej w świetle UV) lub perforowany niepowtarzalny numer dokumentu, zaś na kartach paszportowych niepowtarzalny numer powinien być scalony z wykorzystaniem tej samej techniki, która stosowana jest w przypadku danych osobowych. Zaleca się, aby w kartach paszportowych niepowtarzalny numer dokumentu był widoczny po obu stronach karty. Jeżeli dane osobowe umieszczone są na naklejce, niepowtarzalny numer dokumentu powinien być wydrukowany przy zastosowaniu farby fluoryzującej, przy czym stosowanie specjalnego kroju cyfr lub liter jest obowiązkowe.

Jeżeli dane osobowe umieszczane są na naklejkach lub wewnętrznych stronach z nielaminowanego papieru, stosuje się również druk wklęsły z efektem kątowym, mikrotekst i farbę o właściwościach zmiennych optycznie oraz dyfrakcyjno-obrazowe elementy optycznie zmienne (DOVID). Na kartach paszportowych wykonanych w całości z tworzywa sztucznego stosuje się również dodatkowe zabezpieczenia w postaci hologramów zmiennoobrazowych, przez zastosowanie przynajmniej dyfrakcyjno-obrazowego elementu optycznie zmiennego (DOVID) lub równoważnych środków.

4. Zabezpieczenie przed kopiowaniem

Hologram zmiennoobrazowy (OVD) lub element o równoważnym charakterze, który zapewnia ten sam poziom identyfikacji i bezpieczeństwa co hologram mający obecnie zastosowanie w ujednoliconym formacie wizowym, jest stosowany na stronie zawierającej dane osobowe i przyjmuje formę struktur dyfrakcyjnych, zmieniających się w zależności od kąta nachylenia (DOVID), wbudowanych w laminat do laminowania na gorąco lub laminat o równoważnym charakterze (możliwie najcieńszy) lub w postaci powłoki OVD, bądź umieszczonych na naklejkach albo wewnętrznych stronach z nielaminowanego papieru w formie metalizowanych lub częściowo demetalizowanych zabezpieczeń holograficznych (OVD) (z nadrukiem wklęsłym), lub w formie elementów o równoważnym charakterze.

Hologramy OVD powinny być scalone z dokumentem jako element struktury warstwowej skutecznie chroniącej przed podrabianiem i przerabianiem. W dokumentach z papieru powinny być one scalone na możliwie największej powierzchni w formie elementu z laminatu do laminowania na gorąco lub laminatu o równoważnym charakterze (możliwie najcieńszego) albo w formie powłoki zabezpieczającej, zgodnie z wytycznymi podanymi w pkt. 5. W dokumentach wykonanych z tworzywa sztucznego powinny być wbudowane w warstwę karty na możliwie największej powierzchni.

Jeżeli karta z tworzywa sztucznego zawiera dane osobowe umieszczone na niej za pomocą grawerowania laserowego i jeżeli znajduje się na niej optycznie zmienny element laserowy (CLI), stosuje się element dyfrakcyjny OVD, przynajmniej w formie metalizowanego lub transparentnego DOVID, tak aby zapewnić możliwie najlepszą ochronę przed powielaniem.

Jeżeli strona zawierająca dane osobowe jest wykonana z tworzywa sztucznego z rdzeniem papierowym, stosuje się element dyfrakcyjny OVD, przynajmniej w formie umieszczonego metalizowanego lub transparentnego DOVID, tak aby zapewnić możliwie najlepszą ochronę przed powielaniem.

5. Technika wydawania

W celu zagwarantowania, że dane w paszporcie lub w dokumencie podróży są odpowiednio zabezpieczone przed próbami podrabiania i przerabiania, dane osobowe, w tym zdjęcie i podpis posiadacza oraz zasadnicze dane dotyczące wydawania, są zintegrowane z podstawowym materiałem dokumentu. Tradycyjne metody umieszczania zdjęcia nie są już stosowane.

Można stosować następujące techniki wydawania:

—	druk laserowy,

—	druk termotransferowy,

—	druk atramentowy,

—	techniki fotograficzne,

—	grawerowanie laserowe, które skutecznie penetruje warstwy karty przy zachowaniu cech bezpieczeństwa.

W celu zagwarantowania, że dane osobowe oraz dane dotyczące wydawania są odpowiednio chronione przed próbami fałszowania, laminowanie na gorąco lub laminowanie o równoważnym charakterze (możliwie najcieńsze) wraz z zabezpieczeniem przez kopiowaniem jest obowiązkowe wtedy, gdy stosuje się technikę druku laserowego, druku termotransferowego lub technik fotograficznych.

Dokumenty podróży muszą być wystawiane w formie nadającej się do odczytu maszynowego. Układ strony zawierającej dane osobowe odpowiada wymogom określonym w części 1 dokumentu ICAO 9303, a procedury wydawania odpowiadają wymogom, które zostały tam określone w odniesieniu do dokumentów nadających się do odczytu maszynowego.

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2253/2004

z dnia 23 grudnia 2004 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2237/77 w sprawie formatu sprawozdania z gospodarstwa rolnego, które ma być wykorzystywane do celów określania dochodów gospodarstw rolnych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady nr 79/65/EWG z dnia 15 czerwca 1965 r. ustanawiające sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i prowadzonej działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (1), w szczególności jego art. 7 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2237/77 (2) określa zawartość sprawozdania z gospodarstwa rolnego, które ma być wykorzystywane.

(2)

Dane zebrane dla celów sprawozdania z gospodarstwa rolnego muszą brać pod uwagę zmiany Wspólnej Polityki Rolnej. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach Wspólnej Polityki Rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/2001 (3) istotnie zmienia sposób wypłacania dotacji dla rolników we Wspólnocie. Zmiany te należy wziąć pod uwagę w sprawozdaniu z gospodarstwa rolnego, które ma być wykorzystywane do celów prawidłowego kontrolowania rozwoju dochodów gospodarstw rolnych oraz zapewnienia wystarczającej podstawy do analizy biznesowej gospodarstw.

(3)	Wraz z przystąpieniem Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji należy odpowiednio dostosować sprawozdanie z gospodarstwa rolnego.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2237/77.

(5)	Zważywszy, że niektóre zmiany będą obowiązywały od roku 2004, dokonane zmiany w sprawozdaniu z gospodarstwa rolnego stosuje się od roku obrachunkowego 2004.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Wspólnoty ds. Sieci Danych Rachunkowych z Gospodarstw Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki I i II do rozporządzenia (EWG) nr 2237/77 zastępuje się odpowiednio załącznikami I i II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od roku obrachunkowego 2004, który rozpoczyna się w okresie między dniem 1 stycznia a dniem 1 lipca 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 23 grudnia 2004 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. 109 z 23.6.1965, str. 1859/65. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 660/2004 (Dz.U. L 104 z 8.4.2004, str. 97).

(2) Dz.U. L 263 z 17.10.1977, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1837/2001 (Dz.U. L 255 z 24.9.2001, str. 1).

(3) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 864/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2237/77 wprowadza się następujące zmiany:

W tabeli A (INFORMACJE OGÓLNE DOTYCZĄCE GOSPODARSTWA), pozycje 1 i 2 otrzymują następujące brzmienie:

„Numer i treść pozycji

Numer porządkowy

Numer gospodarstwa

—

Region

—

Podregion

—	Numer porządkowy gospodarstwa

»Nieużywany«

4–5

Informacje dotyczące zapisów komputerowych i biura rachunkowego

—	Liczba grup 10 danych

»Nieużywany«

7–16

—	Numer biura rachunkowego (nieobowiązkowo)

17”

Tabela M otrzymuje następujące brzmienie:

„M. DOPŁATY BEZPOŚREDNIE DO POWIERZCHNI LUB PRODUKCJI ZWIERZĘCEJ – zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE) nr 1251/1999 (1), (WE) nr 1254/1999 (2) i (WE) nr 1782/2003 (3) (pozycje 601–680 i 700–772)

Produkt lub zestaw produktów (pozycja)			Liczba jednostek podstawowych do dopłat	Pomoc ogółem	Ilość referencyjna
(1)	(2)	(3)	(4)	(5)	(6)	(7)	(8)	(9)	(10)
xxx	nieużywany	nieużywany				nieużywany”

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 1.

(2) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.

(3) Dz.U L 270, z 21.10.2003, str. 1.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 2237/77 wprowadza się następujące zmiany:

Punkt 107 otrzymuje następujące brzmienie:

„107. System podatku VAT

Każde gospodarstwo powinno wskazać system VAT (liczba porządkowa 400), któremu podlega gospodarstwo według kodów zamieszczonych w poniższej tabeli:

	Numer porządkowy 400 Kod
BELGIA
Régime normal obligatoire	1
Régime normal sur option	2
Régime agricole	3
REPUBLIKA CZESKA
Zarejestrowany	1
DANIA
Moms (= normalny)	1
NIEMCY
Pauschalierender Betrieb	1
Optierender Betrieb	2
Getränke erzeugender Betrieb	3
Betrieb mit Kleinumsatz	4
ESTONIA
Normalny	1
Specjalny	2
GRECJA
System normalny	1
System rolny	2
HISZPANIA
System normalny	1
System uproszczony	2
System rolny	3
FRANCJA
TVA sur option avec autorisation pour animaux vivants	2
Remboursement forfaitaire	3
IRLANDIA
Rolny	1
Zarejestrowany (= normalny)	2
WŁOCHY
Regime esonerato	1
Regime speciale agricolo	2
Regime normal	3
CYPR
Normalny	1
Rolny	2
Nieobjęty podatkiem VAT	3
ŁOTWA
Normalny	1
Rolny	2
LITWA
Normalny	1
Nieobjęty podatkiem VAT	2
LUKSEMBURG
Régime normal obligatoire	1
Régime normal sur option	2
Régime forfaitaire de l'agriculture	3
WĘGRY
Normalny	1
Rolny	2
MALTA
Normalny	1
NIDERLANDY
Algemene regeling verplicht	1
Algemene regeling op aanvraag	2
Landbouwregeling	3
AUSTRIA
Pauschalierender Betrieb	1
Optierender Betrieb	2
POLSKA
Normalny	1
Rolny	2
PORTUGALIA
System rolny	1
System normalny	2
SŁOWENIA
Normalny	1
Rolny	2
SŁOWACJA
Zarejestrowany	1
Zwolniony	2
FINLANDIA
System normalny	1
SZWECJA
System normalny	1
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
Zwolniony	1
Zarejestrowany	2

Podpodział systemu VAT (tylko Hiszpania, Francja, Włochy, Węgry i Polska)

	Numer porządkowy 401
HISZPANIA
	Wprowadzić kod systemu VAT (używany w numerze porządkowym 400) dla systemu mniejszościowego, w przypadku gdy gospodarstwo podlega dwóm systemom
FRANCJA
Sans TVA obligatoire sur activités connexes	0
Avec TVA obligatoire sur activités connexés	1
WŁOCHY
System VAT dla agroturystyki (»agriturismo«) jako działalności drugorzędnej
Regime speciale agriturismo	1
Regime normale agriturismo	2
WĘGRY
	Wprowadzić kod systemu VAT (używany w numerze porządkowym 400) dla systemu mniejszościowego, w przypadku gdy gospodarstwo podlega dwóm systemom
POLSKA
	Wprowadzić kod systemu VAT (używany w numerze porządkowym 400) dla systemu mniejszościowego, w przypadku gdy gospodarstwo podlega dwóm systemom”.

Punkt 113 otrzymuje brzmienie:

„113. Z czego: szczegółowe informacje dotyczące sumy ogółem wykazanej w pozycji 112:

Kategorie (pozycje 22–50), z wyjątkiem dotacji do bydła wykazywanej pod kodem 700 i 770 poniżej.

Produkty (pozycje 120 do 313 i podpozycje), z wyjątkiem płatności obszarowych wykazywanych pod kodem 600 i płatności wykazywanych pod kodami 670 i 680 poniżej.

Poszczególne kody wymienione na poniższym wykazie:

—	Kod 600 odnosi się do łącznej kwoty płatności obszarowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003, w tym dopłat do obszarów odłogowanych i roślin energetycznych. Łączna kwota dopłat wraz ze szczegółowymi informacjami powinna zostać także wykazana w tabeli M,

—	Kod 670 odnosi do pomocy przyznawanej w ramach systemu jednolitej płatności na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003. Łączna kwota dopłat wraz ze szczegółowymi informacjami powinna zostać także wykazana w tabeli M,

—	Kod 680 odnosi do pomocy przyznawanej w ramach systemu jednolitej płatności obszarowej na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Łączna kwota dopłat wraz ze szczegółowymi informacjami powinna zostać także wykazana w tabeli M,

—	Kod 700 odnosi się do łącznej kwoty dopłat bezpośrednich w ramach wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1254/1999 i (WE) nr 1782/2003. Łączna kwota dopłat wraz ze szczegółowymi informacjami powinna zostać także wykazana w tabeli M,

—	Kod 770 odnosi się do premii mlecznej i płatności dodatkowych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1782/2003. Łączna kwota dopłat wraz ze szczegółowymi informacjami powinna zostać także wykazana w tabeli M,

—	Kod 800 odnosi się do bezpośredniej pomocy do metod produkcji rolnej służących ochronie środowiska, zachowaniu obszarów wiejskich i poprawie dobrostanu zwierząt,

—	Kod 810 odnosi się do kwot wypłaconych rolnikom podlegającym pewnym ograniczeniom ze względu na działalność w regionach o ograniczeniach środowiskowych,

—	Kod 820 odnosi się do wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania,

—	Kod 830 odnosi się do wspierania rolników w zakresie dostosowania do wymagających norm prawa wspólnotowego,

—	Kod 835 odnosi się do wsparcia w zakresie kosztów doradztwa rolniczego,

—	Kod 840 odnosi się do wsparcia w zakresie metod produkcji rolnej mających na celu podwyższenie jakości produktów rolniczych,

—	Kod 900 odnosi się do wsparcia udzielonego na rzecz zalesiania gruntów rolnych,

—	Kod 910 odnosi się do innych form wspierania leśnictwa,

—	Kod 951 odnosi się do dotacji i subsydiów dla produkcji zwierzęcej, nieuwzględnionych w żadnym z wyżej wymienionych kodów,

—	Kod 952 odnosi się do dotacji i subsydiów dla upraw, nieuwzględnionych w żadnym z wyżej wymienionych kodów,

—	Kod 953 odnosi się do dotacji i subsydiów na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, nieuwzględnionych w żadnym z wyżej wymienionych kodów,

—	Kod 955 odnosi się do dodatkowej pomocy opartej na rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003,

—	Kod 998 obejmuje zasiłki z tytułu klęsk, rekompensaty wypłacane przez władze publiczne za utratę produkcji lub środków produkcji (odszkodowania z prywatnych polis ubezpieczeniowych wykazuje się w tabeli F oraz w pozycji 181 w tabeli K),

—	Kod 999 obejmuje dotacje i subwencje o szczególnym charakterze (np. rekompensata agromonetarna). Biorąc pod uwagę ich szczególny charakter, płatności te wykazuje się w gotówce,

—	Kody 1052 i 2052 odnoszą się do rekompensat za zaprzestanie produkcji mleka. Wypłaty roczne wykazuje się w pozycji 1052, a płatności ryczałtowe w pozycji 2052,

—	Kod 950 wykorzystuje się dla subsydiów o charakterze ogólnym, które nie mogą być powiązane z żadnym konkretnym działaniem (= nie są wykazane pod żadnym z wyżej wymienionych kodów).”.

W dziale K tytuł i pierwsze trzy akapity otrzymują następujące brzmienie:

„K. PRODUKCJA (z wykluczeniem zwierząt)

Niektóre pozycje produktów podzielone są na podpozycje. W takich przypadkach, informacje z kolumn 4–10 powinny być podane zarówno dla danej podpozycji, jak i dla pozycji głównej. Sumę poszczególnych podpozycji wykazuje się w pozycji głównej.

Oddzielne zapisy są prowadzone dla upraw na gruntach odłogowanych, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003. Oddzielne zapisy powinny być także stosowane w sytuacji, gdy ta sama roślina jest uprawiana z nawodnieniem i bez nawodnienia.

Dane w odniesieniu do upraw na pniu powinny być wprowadzane w odpowiednich pozycjach, z wyjątkiem powierzchni, której się nie wykazuje. Ta sama zasada dotyczy także upraw z gruntów dodzierżawionych doraźnie, przez okres krótszy niż jeden rok.”.

Punkt 146 otrzymuje następujące brzmienie:

„146.

Grunty odłogowane: grunty, nie dające plonów w trakcie całego roku obrachunkowego. Także wpisać grunty odłogowane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003 i grunty nieuprawiane. Obejmuje również grunty odłogowane z zieloną pokrywą. Grunty odłogowane zagospodarowane pod dozwolone uprawy nieżywnościowe, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003 wykazuje się w odpowiedniej pozycji uprawy, oznaczonej kodem »rodzaju uprawy« 8 lub 9.”.

W podpodziale KOLUMN TABELI K, treść kolumny 2 (Rodzaj uprawy) oraz kolumny 3 (Dane brakujące) otrzymują następujące brzmienie:

„Rodzaj uprawy (kolumna 2)

Wyróżnia się następujące rodzaje upraw i odpowiadające im kody:

Kod 0

Kod ten stosuje się do produktów zwierzęcych, produktów przetworzonych, zapasów i produktów ubocznych.

A. Uprawy polowe (w tym świeże warzywa, melony i truskawki w uprawie polowej w płodozmianie z uprawami rolnymi; z wykluczeniem roślin uprawianych na gruntach odłogowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003).

Kod 1

Rośliny uprawiane w plonie głównym, nienawadniane

Rośliny uprawiane w plonie głównym obejmują:

—	uprawy pojedyncze tzn. uprawy, które są jedynymi uprawami na danym obszarze w danym roku obrachunkowym,

—	uprawy mieszane: uprawy siane, uprawiane i zbierane razem, których produktem końcowym jest mieszanka,

—	z upraw uprawianych kolejno na danym obszarze w danym roku obrachunkowym, uprawa pozostająca na danym obszarze najdłużej.

Kod 2

Uprawy mieszane nienawadniane

Uprawy uprawiane przez jakiś czas razem na tym samym gruncie, gdzie każda z nich normalnie składa się na znaczny plon w trakcie roku obrachunkowego. Łączny obszar podzielony jest między te uprawy proporcjonalnie do obszaru faktycznie zajmowanego przez każdą z nich.

Kod 3

Uprawy sukcesywne nienawadniane (poplony)

Uprawy uprawiane w dalszej kolejności podczas roku obrachunkowego na danym obszarze, nie traktowane jako rośliny uprawiane w plonie głównym.

Kod 6

Nawadniane uprawy główne lub mieszane

Kod 7

Nawadniane poplony

Uprawa jest uważana za nawadnianą, gdy woda jest dostarczana w sposób inny niż naturalny.

Te dwa rodzaje upraw wykazuje się, o ile informacje ich dotyczące dostępne są w księgach gospodarstwa.

B. Uprawy w ogrodach towarowych i kwiaty

Kod 4

Świeże warzywa, melony i truskawki uprawiane w ogrodach towarowych (patrz pozycja 137) oraz kwiaty i rośliny ozdobne w uprawie polowej (patrz pozycja 140).

C. Uprawy pod osłonami

Kod 5

Świeże warzywa, melony i truskawki uprawiane pod osłonami (patrz pozycja 138), oraz kwiaty i rośliny ozdobne (roczne lub wieloletnie) uprawiane pod osłonami (patrz pozycja 141), uprawy wieloletnie pod osłonami (patrz pozycja 156). Jeżeli konieczne, także pozycje 143, 285 i 157.

D. Uprawy na gruntach odłogowanych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003.

Kod 8	:	Uprawy nienawadniane na gruntach odłogowanych
Kod 9	:	Uprawy nawadniane na gruntach odłogowanych

E. Rośliny energetyczne

Kod 10

Rośliny energetyczne (art. 88 do 92 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)

Dane brakujące (kolumna 3)

Kod 0	:	Kod 0 wprowadza się gdy wszystkie dane są dostępne.
Kod 1	:	Kod 1 stosuje się w przypadku braku informacji dotyczącej obszaru wykorzystywanego pod daną uprawę (patrz kolumna 4), np. w przypadku sprzedaży nadających się do obrotu produktów z upraw zakupionych na pniu lub pochodzących z ziemi dodzierżawionej doraźnie na okres krótszy niż 1 rok lub okazjonalnie, oraz w przypadku produkcji uzyskanej w wyniku przetworzenia nabytych produktów zwierzęcych i roślinnych.
Kod 2	:	Kod 2 stosuje się dla upraw zakontraktowanych, kiedy ze względu na warunki sprzedaży niemożliwe jest ustalenie faktycznej wielkości produkcji (kolumna 5).
Kod 3	:	Kod 3 stosuje się, gdy ze względu na warunki sprzedaży niemożliwe jest ustalenie faktycznej wielkości produkcji, a uprawy nie są uprawami zakontraktowanymi.
Kod 4	:	Kod 4 stosuje się w przypadku braku danych dotyczących obszaru i faktycznego poziomu produkcji.
Kod 8	:	Kod 8 stosuje się w przypadku produktu opatrzonego kodem 146, gdzie obszar jest odłogowany jako środek zgodny z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1251/99 lub (WE) nr 1782/03 i nie jest uprawiany (ewentualnie łącznie z zieloną pokrywą).”.

Dział L otrzymuje następujące brzmienie:

„L. KWOTY I INNE PRAWA

Ilość posiadanych kwot zawsze podaje się w kolumnie 9.

Należy także podać kwoty pierwotnie pozyskane nieodpłatnie, według bieżącej wartości rynkowej, o ile mogą one być przedmiotem obrotu oddzielnie od gruntów. Kwoty, które nie mogą być przedmiotem obrotu w oderwaniu od gruntów, z którymi są powiązane, wykazuje się tylko w tabeli G.

Niektóre dane wykazuje się równocześnie, indywidualnie lub jako elementy wartości zagregowanych, w innych pozycjach tabel F, G i/lub K.

Stosuje się następujące pozycje:

401	Mleko
402	Premie za krowy mamki
404	Premie za owce maciorki i matki kozie
421	Buraki cukrowe
422	Tytoń
423	Ziemniaki przemysłowe (wysokoskrobiowe)
441	Amoniak
442	Nawóz organiczny
470	Uprawnienia do płatności z tytułu systemu jednolitej płatności (nieobowiązkowo)
499	Inne.

KOLUMNY TABELI L

Kwoty i inne prawa (kolumna 1)

Pozycja kwoty lub prawa

Typ danych (kolumna 2)

Kod 1	:	Wpisy związane z aktywami: zakup i sprzedaż
Kod 2	:	Wpisy związane z dochodami: leasing lub dzierżawa kwot

(Kolumna 3). nieużywana

Wydatki (kolumna 4)

Dla kodu 1 w kolumnie 2.

Kwota zapłacona za zakup kwot lub innych praw.

Dla kodu 2 w kolumnie 2:

Kwota zapłacona za leasing lub dzierżawę kwot lub innych praw. Także uwzględniona w pozycji 85 tabeli F – »Czynsz zapłacony«.

Wpływy (kolumna 5)

Dla kodu 1 w kolumnie 2:

Kwota otrzymana za sprzedaż kwot lub innych praw.

Dla kodu 2 w kolumnie 2:

Kwota otrzymana za dzierżawę lub leasing kwot lub innych praw. Także uwzględniona w pozycji 181 (Inne produkty i wpływy) w tabeli K.

Wartość początkowa (kolumna 6)

Dla kodu 1 w kolumnie 2:

Wartość według wyceny na początek roku obrachunkowego, ilości pozostających w dyspozycji właściciela, niezależnie od tego, czy pozyskane nieodpłatnie czy odpłatnie, należy wykazać według bieżącej wartości rynkowej, jeżeli kwoty można potraktować oddzielnie od powiązanych z nimi gruntów.

Dla kodu 2 w kolumnie 2:

Nie dotyczy.

Amortyzacja (kolumna 7)

W kolumnie tej wykazuje się amortyzację kwot i innych praw. Amortyzacji kwot i innych praw nie wolno jednak wykazywać w tabeli G (pozycja 340).

Wartość końcowa (kolumna 8)

Dla kodu 1 w kolumnie 2:

Wartość według wyceny na koniec roku obrachunkowego, ilości pozostających w dyspozycji właściciela, niezależnie od tego, czy zostały pozyskane nieodpłatnie czy odpłatnie, należy wykazać według bieżącej wartości rynkowej, jeżeli kwoty można potraktować oddzielnie od powiązanych z nimi gruntów.

Dla kodu 2 w kolumnie 2:

Nie dotyczy.

Ilość(kolumna 9)

Należy posługiwać się następującymi jednostkami miary:

—	pozycje 401, 421–442: kwintale,

—	pozycje 402 i 404: liczba bazowych jednostek dopłat,

—	pozycja 470: liczba uprawnień,

—	pozycja 499: brak wpisu.

Podatki, dodatkowe opłaty wyrównawcze (kolumna 10)

Wprowadzić tylko raz, kolumna 2 = 2.

Pozycja 401: dodatkowe opłaty wyrównawcze do mleka z tytułu produkcji w danym roku obrachunkowym, w innych przypadkach - zapłacona kwota. W przypadku kwoty przy braku płatności należy wprowadzić »0«.”.

Dział M. otrzymuje następujące brzmienie:

„M. DOPŁATY BEZPOŚREDNIE DO POWIERZCHNI LUB PRODUKCJI ZWIERZĘCEJ – zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999 i (WE) nr 1782/2003 (pozycje 600–680 i 700–772) (1)

600.

Płatności obszarowe zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE) nr 1251/1999 i (WE) nr 1782/2003.

Łączną kwotę płatności obszarowych wykazuje się także w tabeli J, kod 600. Obejmuje ona także płatności obszarowe w odniesieniu do gruntów odłogowanych.

Szczegóły pozycji 600:

Pozycje 621–638 są wprowadzane dla upraw nawadnianych jedynie wtedy, gdy podlegają one specjalnemu traktowaniu w ramach krajowego planu regionalizacji. W takiej sytuacji, obszarów i płatności nie wykazuje się w pozycjach 601–618. Jeżeli obszary nawadniane nie są traktowane w sposób szczególny w ramach krajowego planu regionalizacji, wykazuje się je w pozycjach 601–618.

601.

Płatności obszarowe dla gruntów nienawadnianych

Suma pozycji 602–618.

Należy podać informacje dla różnych podpozycji, przynajmniej w przypadku gdy Państwo Członkowskie przewidziało w swoim planie regionalizacji różne systemy rekompensat (ze względu na plon referencyjny, wypłaconą jednostkową kwotę pomocy, cały kwalifikujący się obszar) dla różnych kwalifikujących się upraw.

602.

Płatności obszarowe dla zbóż

603.

Płatności obszarowe dla roślin oleistych

604.

Płatności obszarowe dla roślin wysokobiałkowych

605.

Płatności obszarowe dla zbóż na kiszonkę

606.

Płatności obszarowe dla kukurydzy ziarnistej

607.

Dopłaty obszarowe dla kukurydzy na kiszonkę

608.

Dodatki do płatności obszarowych dla pszenicy durum na obszarach o produkcji tradycyjnej lub na obszarach objętych specjalną pomocą, zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/99 i rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003.

609.

Płatności obszarowe dla pozostałych roślin uprawnych

611.

Płatności obszarowe dla trawy na kiszonkę

612.

Płatności obszarowe dla lnu uprawianego na włókno

613.

Płatności obszarowe dla konopi uprawianych na włókno

614.

Premia z tytułu roślin wysokobiałkowych (jeśli nieujęta w pozycji 604)

618.

Specjalna premia jakościowa z tytułu pszenicy durum (jeśli nieujęta w pozycji 608)

621.

Płatności obszarowe dla gruntów nawadnianych

Suma pozycji 622–633.

Należy podać informacje dla różnych podpozycji, przynajmniej w przypadku, gdy Państwo Członkowskie przewidziało w swoim planie regionalizacji różne systemy rekompensat (ze względu na plon referencyjny, wypłaconą kwotę wsparcia, cały kwalifikujący się obszar) dla różnych kwalifikujących się upraw.

622.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw zbożowych

623.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw roślin oleistych

624.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw roślin wysokobiałkowych

625.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw zbóż na kiszonkę

626.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw kukurydzy ziarnistej

627.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw kukurydzy na kiszonkę

628.

Dodatek do płatności obszarowych na nawadniane uprawy pszenicy durum na obszarach o produkcji tradycyjnej lub na obszarach objętych specjalną pomocą, zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 i rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003.

629.

Płatności obszarowe dla innych nawadnianych roślin uprawnych

632.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw lnu uprawianego na włókno

633.

Płatności obszarowe dla nawadnianych upraw konopi uprawianych na włókno

634.

Premia z tytułu nawadnianych roślin wysokobiałkowych (jeśli nieujęta w pozycji 624)

638.

Specjalna premia jakościowa z tytułu nawodnionej pszenicy durum (jeśli nieujęta w pozycji 628)

650.

Płatności obszarowe za odłogowanie

655.

Pomoc z tytułu roślin energetycznych

670.

System jednolitej płatności zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1782/2003

Łączną kwotę pomocy przyznawanej w ramach systemu jednolitej płatności wykazuje się w tabeli J, z kodem 670.

Szczegóły pozycji 670 (nieobowiązkowo):

671.	Pomoc przyznawana w ramach systemu jednolitej płatności (za wyjątkiem płatności w pozycjach 672–674); obejmuje także pomoc z tytułu użytków zielonych / trwałych użytków zielonych, jeśli nieróżnicowane
672.	Pomoc przyznawana w ramach systemu płatności jednolitych z tytułu użytków zielonych / trwałych użytków zielonych
673.	Pomoc przyznawana w ramach systemu jednolitej płatności z tytułu odłogowania
674.	Pomoc przyznawana w ramach systemu jednolitej płatności, na podstawie specjalnych uprawnień

680.

System jednolitej płatności obszarowej zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1782/2003.

Łączną kwotę pomocy przyznawanej w ramach systemu jednolitej płatności obszarowej wykazuje się w tabeli J, z kodem 680.

700.

Dopłaty bezpośrednie do produkcji wołowiny zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1254/1999 i (WE) nr 1782/2003

Łączną kwotę dopłat bezpośrednich do wołowiny wykazuje się także w tabeli J, kod 700.

Poniższa tabela przedstawia pozycje dla wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich do wołowiny, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1254/1999 i (WE) nr 1782/2003. Udostępnienie niektórych informacji dotyczących »liczby jednostek podstawowych« i »kwoty pomocy ogółem« ma charakter opcjonalny. W odniesieniu do dodatkowych dopłat wprowadzonych przez rozporządzenie (WE) nr 1254/1999, ważne jest uniknięcie podwójnego zapisu. W związku z tym:

—	dopłatę uzupełniającą premii za krowy mamki należy wykazywać w pozycji 764 tylko w przypadku, gdy nie została ona wcześniej wykazana w pozycji 731,

—	dopłatę uzupełniającą premii z tytułu uboju należy wykazywać w pozycji 762 tylko w przypadku, gdy nie została ona wcześniej wykazana w pozycji 742,

—	dodatkowe dopłaty do bydła płci męskiej należy wykazywać w pozycji 763 tylko w przypadku, gdy nie zostały one wcześniej wykazane w pozycjach 710–715.

Pozycje		Liczba jednostek podstawowych do dopłat	Pomoc całkowita ogółem
700	Dopłaty do wołowiny ogółem (suma pozycji 710, 720, 730, 740, 750 i 760)	—	Obowiązkowo
710	Premia specjalna (suma pozycji 711 i 715)	Obowiązkowo	Obowiązkowo
711	Premia specjalna za byki	Obowiązkowo	Obowiązkowo
715	Premia specjalna za wolce	Obowiązkowo	Obowiązkowo
720	Premia pozasezonowa	Obowiązkowo	Obowiązkowo
730	Premia za krowy mamki (suma pozycji 731 i 735)	—	Obowiązkowo
731	Premia za krowy mamki i jałówki razem (lub suma pozycji 732 i 733)	Obowiązkowo	Obowiązkowo
732	Premia za krowy mamki	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
733	Premia za jałówki	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
735	Premia za krowy mamki: dodatkowa premia krajowa	Obowiązkowo	Obowiązkowo
740	Premia z tytułu uboju (suma pozycji 741 i 742)	—	Obowiązkowo
741	Premia z tytułu uboju: od 1 do 7 miesięcy	Nieobowiązkowo	Obowiązkowo
742	Premia z tytułu uboju: od 8 miesięcy wzwyż	Obowiązkowo	Obowiązkowo
750	Płatność za ekstensyfikację, razem (lub suma pozycji 751 i 753)	Obowiązkowo	Obowiązkowo
751	Premia z tytułu ekstensyfikacji dla bydła płci męskiej i krów mamek	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
753	Premia z tytułu ekstensyfikacji dla krów mlecznych	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
760	Płatności dodatkowe (koperty krajowe) (suma pozycji 761 i 769)	—	Obowiązkowo
761	Płatności od sztuki bydła, razem (lub suma pozycji 762, 763, 764, 765 i 766)	—	Obowiązkowo
762	Uzupełnienie premii z tytułu uboju dla bydła od 8 miesięcy wzwyż	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
763	Bydło płci męskiej	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
764	Uzupełnienie premii za krowy mamki	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
765	Krowy mleczne	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
766	Jałówki	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
769	Płatności obszarowe	Nieobowiązkowo	Obowiązkowo

770.

Premia mleczna w tym płatności dodatkowe zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003

Pozycja		Liczba jednostek podstawowych do dopłat	Pomoc całkowita ogółem
770.	Premia mleczna i płatności dodatkowe	Obowiązkowo	Obowiązkowo
771.	Premia mleczna	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo
772.	Płatności dodatkowe	Nieobowiązkowo	Nieobowiązkowo

KOLUMNY TABELI M

Produkt lub zestaw produktów (kolumna 1)

(Kolumny 2 i 3): nieużywane

Liczba jednostek podstawowych dla dopłat (kolumna 4)

Dla pozycji 600–650 i 769 należy wykazać powierzchnię w arach, w odniesieniu do której producent otrzymuje dopłaty. Dla pozycji 710–766 należy wykazać liczbę płatności. Dla pozycji 670–674 należy wykazać liczbę ilość aktywowanych uprawnień. Dla pozycji 770–772 należy wykazać indywidualną ilość referencyjną (w kwintalach).

Pomoc ogółem (kolumna 5)

Kwota łączna otrzymanej pomocy, do której nabyte zostało prawo w ciągu danego roku obrachunkowego.

Ilość referencyjna (kolumna 6)

Dla pozycji 601–650 należy wykazać plon referencyjny upraw (w kilogramach na hektar), zastosowany do wyliczenia dopłat. W przypadku braku takich danych w księgach gospodarstwa, dane te mogą być uzupełnione przez Agencje Łącznikowe stosujące dane regionalne, właściwe ze względu na lokalizację danego gospodarstwa.

(Kolumny 7–10): nieużywane.”

(1) Jeśli dotyczy, kody te mogą być stosowane także w systemach Uzupełniających Krajowych Płatności Bezpośrednich w Republice Czeskiej, Estonii, na Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, w Polsce i na Słowacji."

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/28

DECYZJA RADY

z dnia 2 czerwca 2004 r.

w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym dyrektywą Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek i towarzyszącego jej Protokołu ustaleń

(2004/911/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94, w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, ust. 3 akapit pierwszy i ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 16 października 2001 r. Rada upoważniła Komisję do negocjowania z Konfederacją Szwajcarską właściwej umowy dla zapewnienia przyjęcia przez Konfederację Szwajcarską środków równoważnych środkom, które mają być stosowane w ramach Wspólnoty, w celu zapewnienia skutecznego opodatkowania przychodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.

(2)	Stosowanie przepisów dyrektywy 2003/48/WE (2) zależy od stosowania przez Konfederację Szwajcarską środków równoważnych środkom zawartym w dyrektywie, zgodnie z Umową zawartą przez Konfederację Szwajcarską ze Wspólnotą.

(3)

Wspólnota zdecydowała przychylić się do wniosku Konfederacji Szwajcarskiej w sprawie włączenia do Umowy środków równoważnych systemom ustanowionym na podstawie dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (3) i dyrektywy Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich (4) w ich wersjach oryginalnych.

(4)	Umowa i Protokół ustaleń powinny być podpisane i zatwierdzone w imieniu Wspólnoty.

(5)	Należy koniecznie zapewnić prostą i szybką procedurę w sprawie możliwych dostosowań załączników I i II do Umowy.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiająca środki równoważne środkom ustanowionym dyrektywą Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek i towarzyszący jej Protokół ustaleń zostają niniejszym zatwierdzone w imieniu Wspólnoty Europejskiej.

Teksty Umowy i towarzyszącego jej Protokołu ustaleń są załączone do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Komisja jest niniejszym upoważniona do zatwierdzenia, w imieniu Wspólnoty, zmian do załączników do Umowy, które zapewniają, że odpowiadają one danym dotyczącym właściwych organów, określonych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 5 lit. a) dyrektywy 2003/48/WE, i danym zawartym w jej Załączniku.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do wyznaczenia osób uprawnionych do podpisania w imieniu Wspólnoty Umowy i towarzyszącego jej Protokołu ustaleń.

Artykuł 4

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Wspólnoty notyfikacji, o której mowa w art. 17 ust. 1 Umowy (5).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 2 czerwca 2004 r.

W imieniu Rady

C. McCREEVY

Przewodniczący

(1) Opinia wydana dnia 30 marca 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. L 157 z 26.6.2003, str. 38.

(3) Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 6.

(4) Dz.U. L 157 z 26.6.2003, str. 49.

(5) Data wejścia w życie Umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretarza Generalnego Rady.

UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiająca środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”,

oraz

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA, zwana dalej „Szwajcarią”,

lub „Umawiającymi się Stronami”,

UZGODNIŁY ZAWARCIE NINIEJSZEJ UMOWY:

Artykuł 1

Zatrzymanie podatku przez szwajcarskie podmioty wypłacające

1. Wypłaty odsetek, które są dokonywane przez podmiot wypłacający mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Szwajcarii, na rzecz właścicieli odsetek w rozumieniu artykułu 4, mających miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, zwanym dalej „Państwem Członkowskim”, podlegają, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 i artykułu 2 poniżej, zatrzymaniu podatku od kwoty wypłaty odsetek. Stawka podatku zatrzymanego wynosi 15 % w okresie pierwszych trzech lat stosowania niniejszej Umowy, 20 % przez następne trzy lata i 35 % po tym okresie.

2. Wypłaty odsetek dokonywane z tytułu wierzytelności wystawionych przez dłużników, którzy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, lub które odnoszą się do położonych w Szwajcarii zakładów osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii są wyłączone z zatrzymania. Do celów niniejszej Umowy termin „zakład” ma znaczenie, które zostało mu nadane w odpowiedniej umowie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawartej pomiędzy Szwajcarią a państwem miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika. W przypadku braku takiej umowy termin „zakład” oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza dłużnika.

3. Jednakże w przypadku gdy Szwajcaria zmniejszy stawki podatku zaliczkowego, nałożonego na wypłaty odsetek ze źródeł szwajcarskich na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Państwach Członkowskich, poniżej 35 %, nałoży ona podatek zatrzymany na takie płatności odsetek. Stawka takiego podatku zatrzymanego jest równa różnicy pomiędzy stawką podatku zatrzymanego, określoną w ustępie 1, oraz nową stawką podatku zaliczkowego. Jednakże nie może być wyższa od stawki, o której mowa w ustępie 1.

Jeżeli Szwajcaria ograniczy zakres stosowania swojego podatku zaliczkowego w odniesieniu do wypłaty odsetek na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, wszelkie wypłaty odsetek wyłączone w ten sposób spod podatku zaliczkowego podlegają podatkowi zatrzymanemu określonemu w ustępie 1.

4. Postanowienia ustępu 2 nie mają zastosowania do odsetek wypłacanych przez szwajcarskie fundusze inwestycyjne, które w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy lub po tym dniu są zwolnione ze szwajcarskiego podatku zaliczkowego od dokonywanych przez nie wypłat na rzecz osób fizycznych, które mają miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

5. Szwajcaria podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, by zadania wymagane dla wprowadzenia w życie niniejszej Umowy były wykonywane przez podmiot wypłacający, który ma siedzibę na terytorium Szwajcarii, oraz ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące procedur i sankcji.

Artykuł 2

Dobrowolne ujawnienie

1. Szwajcaria ustanawia procedurę, która umożliwia właścicielowi odsetek, określonemu w artykule 4, uniknięcie podatku zatrzymanego określonego w artykule 1 poprzez wyraźne upoważnienie jego podmiotu wypłacającego w Szwajcarii do zgłaszania wypłaty odsetek właściwemu organowi tego państwa. Takie upoważnienie obejmuje wszelkie płatności odsetek dokonane na rzecz właściciela odsetek przez ten podmiot wypłacający.

2. Informacje, które są przekazywane przez podmiot wypłacający w przypadku wyraźnego upoważnienia dokonanego przez właściciela odsetek, obejmują co najmniej:

a)	tożsamość i miejsce zamieszkania właściciela odsetek, ustalone zgodnie z artykułem 5;

b)	nazwę lub imię i nazwisko oraz adres podmiotu wypłacającego;

c)	numer rachunku właściciela odsetek lub, w przypadku braku numeru, określenie wierzytelności stanowiącej podstawę odsetek; oraz

d)	kwotę wypłaty odsetek obliczoną zgodnie z artykułem 3.

3. Właściwy organ szwajcarski przekazuje informacje, o których mowa w ustępie 2, właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania. Takie przekazywanie informacji dokonywane jest automatycznie i odbywa się co najmniej raz w roku, w ciągu sześciu miesięcy od końca roku podatkowego w Szwajcarii, w odniesieniu do wszystkich wypłat odsetek dokonanych w ciągu tego roku.

4. W przypadku gdy właściciel odsetek wybiera procedurę dobrowolnego ujawnienia lub w inny sposób składa oświadczenie organom podatkowym w swoim Państwie Członkowskim o swoich dochodach z odsetek, które otrzymał od szwajcarskiego podmiotu wypłacającego, to dochód z odsetek podlega opodatkowaniu w tym Państwie Członkowskim z zastosowaniem takich samych stawek, jak stosowane wobec podobnego dochodu, który powstał w tym państwie.

Artykuł 3

Podstawa obliczania podatku zatrzymanego

1. Podmiot wypłacający dokonuje potrącenia zgodnie z artykułem 1 ustęp 1 w następujący sposób:

a)	w przypadku wypłaty odsetek w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera a): od kwoty brutto odsetek wypłaconych lub naliczonych;

b)	w przypadku wypłaty odsetek w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera b) lub d): od kwoty odsetek lub dochodu, o którym mowa w tych literach;

c)	w przypadku wypłaty odsetek w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera c): od kwoty odsetek określonej w tej literze.

2. Dla celów ustępu 1 podatek zatrzymany jest potrącany proporcjonalnie do okresu, podczas którego właściciel odsetek posiada wierzytelność. Jeżeli podmiot wypłacający nie może określić okresu posiadania na podstawie dostępnych mu informacji, to traktuje on właściciela odsetek tak, jakby posiadał wierzytelność w ciągu całego okresu jej istnienia, o ile właściciel nie przedstawi dowodu dotyczącego daty jej uzyskania.

3. Podatki i potrącenia inne niż podatek zatrzymany, o którym mowa w niniejszej Umowie, dotyczące tej samej wypłaty odsetek są zapisywane w poczet kwoty podatku zatrzymanego obliczonej zgodnie z niniejszym artykułem.

4. Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 nie naruszają postanowień artykułu 1 ustęp 2.

Artykuł 4

Definicja właściciela odsetek

1. Do celów niniejszej Umowy „właściciel odsetek” oznacza każdą osobę fizyczną, której wypłacane są odsetki lub dla której wypłata odsetek jest zabezpieczana, chyba że osoba taka udowodni, że nie otrzymała takich odsetek ani nie zostały one zabezpieczone na jej rzecz. Osoba fizyczna nie jest uważana za właściciela odsetek, jeżeli:

a)	działała jako podmiot wypłacający w rozumieniu artykułu 6; lub

b)	działa w imieniu osoby prawnej, funduszu inwestycyjnego lub porównywalnego albo równoważnego podmiotu zajmującego się wspólnymi inwestycjami w papiery wartościowe; lub

c)	działa ona w imieniu innej osoby fizycznej będącej właścicielem odsetek, która ujawnia podmiotowi wypłacającemu swoją tożsamość oraz państwo, w którym ma miejsce zamieszkania.

2. Jeżeli podmiot wypłacający otrzyma informacje wskazujące na to, że osoba fizyczna, która otrzymuje wypłatę odsetek lub dla której wypłata odsetek jest zabezpieczona, może nie być właścicielem odsetek, to podmiot ten podejmuje właściwe kroki w celu ustalenia tożsamości właściciela odsetek. Jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie zidentyfikować właściciela odsetek, uznaje daną osobę fizyczną za właściciela odsetek.

Artykuł 5

Tożsamość i miejsce zamieszkania właścicieli odsetek

W celu ustalenia tożsamości i miejsca zamieszkania właściciela odsetek określonego w artykule 4 podmiot wypłacający rejestruje imię, nazwisko, adres oraz dane dotyczące miejsca zamieszkania, zgodnie ze szwajcarskimi przepisami prawnymi w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy. W odniesieniu do stosunków umownych powstałych lub, w przypadku braku stosunków umownych, transakcji przeprowadzonych po dniu 1 stycznia 2004 r., w stosunku do osób fizycznych, które legitymują się paszportem lub dowodem osobistym wydanym przez Państwo Członkowskie, które utrzymują, że posiadają miejsce zamieszkania w państwie innym niż Państwo Członkowskie lub Szwajcaria, miejsce zamieszkania jest ustalane na podstawie zaświadczenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych wydanego przez właściwe organy państwa, w którym dana osoba fizyczna utrzymuje, że ma miejsce zamieszkania. W przypadku nieprzedstawienia takiego zaświadczenia za państwo miejsca zamieszkania uznaje się Państwo Członkowskie, które wydało paszport lub inny urzędowy dokument tożsamości.

Artykuł 6

Definicja podmiotu wypłacającego

Do celów niniejszej Umowy „podmiot wypłacający” w Szwajcarii oznacza banki, w rozumieniu szwajcarskiego prawa bankowego, sprzedawców papierów wartościowych, w rozumieniu prawa federalnego dotyczącego giełdy i handlu papierami wartościowymi, osoby fizyczne i prawne, mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, spółki osobowe i zakłady spółek zagranicznych, które, nawet sporadycznie, przyjmują, przechowują, inwestują lub przekazują aktywa osób trzecich lub jedynie wypłacają odsetki lub zabezpieczają wypłatę odsetek w ramach swojej działalności.

Artykuł 7

Definicja wypłaty odsetek

1. Do celów niniejszej Umowy „wypłata odsetek” oznacza:

odsetki wypłacone lub zapisane na dobro rachunku, odnoszące się do wierzytelności wszelkiego rodzaju, włącznie z odsetkami wpłaconymi na depozyty powiernicze przez szwajcarskie podmioty wypłacające na rzecz właścicieli odsetek określonych w artykule 4, bez względu na to, czy są one zabezpieczone hipoteką lub czy wiąże się z nimi prawo uczestniczenia w zyskach dłużnika oraz, w szczególności, przychód z rządowych papierów wartościowych i z obligacji, w tym premii i nagród związanych z takimi papierami wartościowymi i obligacjami, ale z wyłączeniem odsetek od pożyczek między osobami fizycznymi, niedziałającymi w ramach swojej działalności gospodarczej. Opłaty karne z tytułu opóźnionych płatności nie uznaje się za wypłaty odsetek;

b)	odsetki narosłe lub skapitalizowane przy sprzedaży, zwrocie lub umorzeniu wierzytelności określonych w literze a);

przychód uzyskany z wypłat odsetek, bezpośrednio lub przez podmiot określony w artykule 4 ustęp 2 dyrektywy Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaty odsetek, zwanej dalej „dyrektywą”, rozdzielony przez:

i)	przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mające siedzibę w Państwie Członkowskim;

ii)	podmioty mające siedzibę w Państwie Członkowskim, które korzystają z możliwości przewidzianej w artykule 4 ustęp 3 dyrektywy i które informują podmiot wypłacający o tym fakcie;

iii)	przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mające siedzibę poza terytorium Umawiających się Stron;

iv)	szwajcarskie fundusze inwestycyjne, które w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy lub po tym dniu są zwolnione ze szwajcarskiego podatku zaliczkowego w przypadku dokonywania przez nie wypłat na rzecz osób fizycznych, które mają miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim;

przychód osiągany ze sprzedaży, zwrotu lub umorzenia akcji, udziałów lub jednostek uczestnictwa w następujących przedsiębiorstwach i podmiotach, jeżeli inwestują one bezpośrednio lub pośrednio przez inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub podmioty, określone poniżej, więcej niż 40 % ich aktywów w wierzytelności, jak określono w literze a):

i)	przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mające siedzibę w Państwie Członkowskim;

ii)	podmioty mające siedzibę w Państwie Członkowskim, które korzystają z możliwości przewidzianej w artykule 4 ustęp 3 dyrektywy i które informują podmiot wypłacający o tym fakcie;

iii)	przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mające siedzibę poza terytorium Umawiających się Stron;

iv)	szwajcarskie fundusze inwestycyjne, które w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy lub w późniejszym terminie są wyłączone spod szwajcarskiego podatku zaliczkowego w przypadku wypłat dokonywanych przez nich na rzecz osób fizycznych, które mają miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

2. W odniesieniu do ustępu 1 litera c), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących części przychodu, który uzyskiwany jest z wypłat odsetek, całkowita kwota przychodu jest uznawana za wypłatę odsetek.

3. W odniesieniu do ustępu 1 litera d), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących procentu aktywów zainwestowanych w wierzytelności lub w akcje, udziały lub jednostki określone w tym ustępie, procent ten jest uznawany za wyższy od 40 %. W przypadku gdy podmiot wypłacający nie może ustalić wysokości przychodu osiągniętego przez właściciela odsetek, przychód uznaje się za odpowiadający wpływom ze sprzedaży, zwrotu lub umorzenia akcji, udziałów lub jednostek.

4. Przychód odnoszący się do przedsiębiorstw lub podmiotów, które zainwestowały do 15 % swoich aktywów w wierzytelności w znaczeniu ustępu 1 litera a) nie jest uznawany za wypłatę odsetek zgodnie z ustępem 1 litery c) i d).

5. Stopa procentowa, o której mowa w ustępie 1 litera d) i w ustępie 3 od dnia 1 stycznia 2011 r. wynosi 25 %.

6. Stopa procentowa, o której mowa w ustępie 1 litera d) i w ustępie 4 ustala się przez odniesienie do polityki inwestycyjnej określonej w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich zainteresowanych przedsiębiorstw lub podmiotów, a jeżeli nie będzie to możliwe – przez odniesienie do rzeczywistej struktury aktywów zainteresowanych przedsiębiorstw lub podmiotów.

Artykuł 8

Podział przychodu

1. Szwajcaria zatrzymuje 25 % wpływów z podatku zatrzymanego, a 75 % wpływów przekazuje Państwu Członkowskiemu, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania.

2. Takie transfery są przeprowadzane każdego roku w jednej racie na rzecz każdego Państwa Członkowskiego najpóźniej w ciągu 6 miesięcy od końca roku podatkowego w Szwajcarii.

Artykuł 9

Zniesienie podwójnego opodatkowania

1. Jeżeli od odsetek otrzymanych przez właściciela odsetek podmiot wypłacający w Szwajcarii potrącił podatek zatrzymany, to Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych właściciela odsetek przyznaje mu ulgę podatkową równą wysokości podatku zatrzymanego. W przypadku gdy kwota ta, zgodnie z jego prawem krajowym, przekracza kwotę podatku należnego od łącznej kwoty odsetek podlegających podatkowi zatrzymanemu, Państwo Członkowskie zamieszkania do celów podatkowych zwróci nadpłaconą kwotę podatku właścicielowi odsetek.

2. Jeżeli odsetki otrzymane przez właściciela odsetek zostały objęte podatkami i potrąceniami innymi niż podatek zatrzymany określony w niniejszej Umowie, a Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych przyznaje ulgę podatkową dla takich podatków i potrąceń zgodnie ze swoim prawem krajowym lub umowami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, takie podatki lub potrącenia są naliczane przed zastosowaniem procedury z ustępu 1. Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych akceptuje zaświadczenia wydane przez szwajcarskie podmioty wypłacające jako właściwy dowód podatku lub podatku zatrzymanego, zakładając, że właściwy organ Państwa Członkowskiego zamieszkania dla celów podatkowych jest w stanie uzyskać od właściwych organów szwajcarskich potwierdzenie informacji zawartych w zaświadczeniach wydanych przez szwajcarskie podmioty wypłacające.

3. Państwo Członkowskie zamieszkania do celów podatkowych właściciela odsetek może zastąpić mechanizm ulgi podatkowej, o którym mowa w ustępach 1 i 2, zwrotem podatku zatrzymanego, o którym mowa w artykule 1.

Artykuł 10

Wymiana informacji

1. Właściwe organy Szwajcarii i każdego Państwa Członkowskiego wymieniają informacje w sprawie zachowania stanowiącego oszustwo podatkowe według prawa państwa, do którego się zwrócono, lub podobne przestępstwo w odniesieniu do dochodu objętego niniejszą Umową. „Podobne przestępstwo” oznacza jedynie przestępstwo o podobnym stopniu szkodliwości, jak w przypadku oszustwa podatkowego na podstawie prawa państwa, do którego się zwrócono. W odpowiedzi na właściwie umotywowany wniosek państwo, do którego się zwrócono, przekazuje informacje dotyczące kwestii, w sprawie których państwo wnioskujące prowadzi dochodzenie lub może prowadzić dochodzenie, lub na podstawie przepisów administracyjnych, cywilnych lub karnych. Bez uszczerbku dla zakresu wymiany informacji, jak określono to w niniejszym ustępie, informacje są wymieniane zgodnie z procedurami ustalonymi w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Szwajcarią a Państwem Członkowskim i są traktowane jako poufne, w sposób opisany w tej umowie.

2. Przy ustalaniu, czy informacje mogą być przekazane w odpowiedzi na wniosek, państwo, do którego się zwrócono, stosuje przepisy o przedawnieniu obowiązujące zgodnie z prawem państwa wnioskującego, a nie na podstawie przepisów o przedawnieniu państwa, do którego się zwrócono.

3. Państwo, do którego się zwrócono, przekazuje informacje w sytuacjach, gdy państwo wnioskujące ma uzasadnione podejrzenia, że zachowanie może stanowić oszustwo podatkowe lub podobne przestępstwo. Podejrzenie państwa wnioskującego co do zaistnienia oszustwa podatkowego lub podobnego przestępstwa może być oparte na:

a)	dokumentach uwierzytelnionych lub nieuwierzytelnionych, zawierających między innymi akta handlowe, księgi rachunkowe lub informacje o kontach bankowych;

b)	informacjach pochodzących z oświadczenia podatnika;

c)	informacjach przekazanych od informatora lub innej osoby trzeciej, które zostały potwierdzone w sposób niezależny lub w inny sposób mogą zostać uznane za wiarygodne; lub

d)	dowodach pośrednich.

4. Szwajcaria podejmuje dwustronne negocjacje z każdym Państwem Członkowskim w celu określenia kategorii przypadków, które zgodnie z procedurą podatkową tych państw stanowią „podobne przestępstwo”.

Artykuł 11

Właściwe organy

Do celów niniejszej Umowy organy wymienione w załączniku I stanowią właściwe organy.

Artykuł 12

Konsultacje

W przypadku pojawienia się jakiejkolwiek niezgodności pomiędzy właściwym organem szwajcarskim a jednym lub kilkoma właściwymi organami, o których mowa w artykule 11 w odniesieniu do interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, dołożą one starań, aby rozwiązać je w drodze wzajemnego porozumienia. Informują one natychmiast Komisję Wspólnot Europejskich i właściwe organy innych Państw Członkowskich o wynikach swoich konsultacji. Na wniosek dowolnego właściwego organu Komisja może brać udział w konsultacjach w odniesieniu do kwestii związanych z interpretacją Umowy.

Artykuł 13

Przegląd

1. Umawiające się Strony konsultują się nawzajem co najmniej raz na trzy lata lub na wniosek dowolnej z Umawiających się Stron, mając na uwadze analizę i, jeżeli Umawiające się Strony uznają to za konieczne, poprawę praktycznego funkcjonowania niniejszej Umowy oraz ocenę sytuacji międzynarodowej. Konsultacje odbywają się w ciągu miesiąca od złożenia wniosku lub, w przypadkach pilnych, najszybciej jak to możliwe.

2. Na podstawie takiej oceny Umawiające się Strony mogą konsultować się wzajemnie w celu zbadania, czy przy uwzględnieniu sytuacji międzynarodowej niezbędne są zmiany niniejszej Umowy.

3. Po zdobyciu odpowiedniego doświadczenia związanego z pełnym wprowadzaniem w życie artykułu 1 ustęp 1 Umawiające się Strony przeprowadzają ze sobą konsultacje w celu zbadania, czy po uwzględnieniu sytuacji międzynarodowej niezbędna jest zmiana niniejszej Umowy.

4. Do celów konsultacji, o których mowa w ustępach 1, 2 i 3 każda Umawiająca się Strona informuje drugą Umawiającą się Stronę o rozwoju sytuacji, która mogłaby mieć wpływ na właściwe funkcjonowanie niniejszej Umowy. Obejmuje to również wszelkie stosowne umowy między jedną z Umawiających się Stron i państwem trzecim.

Artykuł 14

Powiązanie z dwustronnymi umowami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania

Postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Szwajcarią a Państwami Członkowskimi nie stanowią przeszkody w nakładaniu podatku zatrzymanego, który przewiduje niniejsza Umowa.

Artykuł 15

Płatności dywidend, odsetek i należności licencyjnych między spółkami

1. Bez uszczerbku dla zastosowania przepisów wewnętrznych lub opierających się na umowie, a dotyczących zapobiegania oszustwom lub nadużyciom w Szwajcarii i w Państwach Członkowskich, dywidenda płacona spółce dominującej przez spółkę zależną nie podlega opodatkowaniu w państwie źródłowym, jeżeli:

—	spółka dominująca posiada minimum 25 % kapitału spółki zależnej przez co najmniej dwa lata, i

—	jedna spółka ma siedzibę do celów podatkowych w Państwie Członkowskim, a druga spółka ma siedzibę dla celów podatkowych w Szwajcarii, i

—	zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z dowolnym państwem trzecim żadna ze spółek nie ma siedziby do celów podatkowych w tym państwie trzecim, i

—	obie spółki podlegają podatkowi od spółek i nie są z niego zwolnione i obie mają formę spółki kapitałowej (1).

Jednakże Estonia może, tak długo jak nakłada podatek dochodowy na wydzielone zyski i nie opodatkowuje niewydzielonych zysków, i nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2008 r., nadal stosować ten podatek od zysków wydzielonych przez estońskie spółki zależne na rzecz ich spółek dominujących, które mają siedzibę w Szwajcarii.

2. Bez uszczerbku dla zastosowania przepisów wewnętrznych lub opierających się na umowie, a dotyczących zapobiegania oszustwom lub nadużyciom w Szwajcarii i w Państwach Członkowskich, odsetki i należności licencyjne płacone przez spółkę zależną spółce dominującej nie podlegają opodatkowaniu w państwie źródła, jeżeli:

—	takie spółki są powiązane posiadaniem co najmniej 25 % udziałów (akcji) przez co najmniej dwa lata lub obie należą do trzeciej spółki, która bezpośrednio posiada co najmniej 25 % kapitału zarówno jednej, jak i drugiej spółki przez co najmniej dwa lata, i

—	spółka ma siedzibę dla celów podatkowych lub zakład w Państwie Członkowskim, a druga spółka ma siedzibę dla celów podatkowych lub zakład w Szwajcarii, i

—	zgodnie z umowami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartymi z państwami trzecimi żadna ze spółek nie ma siedziby dla celów podatkowych w tym państwie trzecim i żaden z ich zakładów nie znajduje się w tym państwie trzecim, i

—	wszystkie spółki podlegają podatkowi dochodowemu od przedsiębiorstw i nie są z niego zwolnione w szczególności w odniesieniu do odsetek i należności licencyjnych i każda ma formę spółki kapitałowej (1).

Jednakże w przypadkach, w których dyrektywa Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich ustanawia okres przejściowy w odniesieniu do danego Państwa Członkowskiego, państwo to stosuje powyższe ustalenia w sprawie płatności odsetek i należności licencyjnych dopiero po upływie tego okresu przejściowego.

3. Istniejące umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarte pomiędzy Szwajcarią a Państwami Członkowskimi, które ustanawiają bardziej korzystne opodatkowanie wypłat dywidend, odsetek i należności licencyjnych w momencie przyjęcia niniejszej Umowy, pozostają niezmienione.

Artykuł 16

Postanowienia przejściowe dotyczące zbywalnych dłużnych papierów wartościowych (2)

1. Od daty rozpoczęcia stosowania niniejszej Umowy i tak długo, jak co najmniej jedno Państwo Członkowskie stosuje również podobne przepisy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2010 r., krajowe i międzynarodowe obligacje i inne zbywalne dłużne papiery wartościowe, których pierwsza emisja miała miejsce przed dniem 1 marca 2001 r. lub w odniesieniu do których pierwotny prospekt emisyjny został zatwierdzony przed tą datą przez właściwe organy państwa emisji, nie są uznawane za wierzytelności w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera a), o ile nie były dokonywane dalsze emisje zbywalnych dłużnych papierów wartościowych w dniu 1 marca 2002 r. lub po tym dniu.

Jednakże w przypadku gdy co najmniej jedno Państwo Członkowskie stosuje również podobne przepisy, postanowienia niniejszego artykułu będą nadal stosowane po dniu 31 grudnia 2010 r. w odniesieniu do zbywalnych dłużnych papierów wartościowych, które:

—	zawierają klauzule o ubruttowieniu i o wcześniejszym umorzeniu, oraz

—	w przypadkach gdy podmiot wypłacający, w rozumieniu artykułu 6, ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, i

—	gdy ten podmiot wypłacający dokonuje wypłat odsetek bezpośrednio lub zabezpiecza wypłatę odsetek na bezpośrednią korzyść właściciela odsetek mającego miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

W przypadku gdy wszystkie Państwa Członkowskie zaprzestaną stosowania podobnych przepisów, postanowienia niniejszego artykułu stosują się jedynie w odniesieniu do zbywalnych papierów, które:

—	zawierają klauzule o ubruttowieniu i o wcześniejszym umorzeniu, oraz

—	w przypadku kiedy podmiot wypłacający emitenta ma siedzibę w Szwajcarii, i

—	gdy ten podmiot wypłacający dokonuje wypłat odsetek bezpośrednio lub zabezpiecza wypłatę odsetek na bezpośrednią korzyść właściciela odsetek mającego miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

W przypadku gdy w dniu 1 marca 2002 r. lub po tym dniu dokonano kolejnej emisji wyżej wymienionego zbywalnego dłużnego papieru wartościowego wyemitowanego przez rząd lub podmiot powiązany działający w charakterze organu władzy publicznej, lub którego rola uznawana jest na mocy umowy międzynarodowej (podmioty te są wymienione w załączniku II), cała emisja takiego papieru wartościowego, obejmująca pierwotną emisję i wszelkie kolejne emisje, jest uznawana za wierzytelność w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera a).

W przypadku gdy w dniu 1 marca 2002 r. lub po tym dniu dokonano kolejnej emisji wyżej wymienionego zbywalnego dłużnego papieru wartościowego wyemitowanego przez jakiegokolwiek innego emitenta nieobjętego akapitem czwartym, taka kolejna emisja jest uznawana za wierzytelność w rozumieniu artykułu 7 ustęp 1 litera a).

2. Niniejszy artykuł nie uniemożliwia Szwajcarii i Państwom Członkowskim utrzymania opodatkowania dochodów pochodzących ze zbywalnych papierów dłużnych, o których mowa w ustępie 1 zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł 17

Podpisanie, wejście w życie i czas trwania

1. Niniejsza Umowa wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Umawiające się Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami. Umawiające się Strony notyfikują sobie nawzajem zakończenie tych procedur. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po ostatniej notyfikacji.

2. Pod warunkiem spełnienia wymogów konstytucyjnych Szwajcarii i wymogów prawa wspólnotowego dotyczących przystępowania do umów międzynarodowych i bez uszczerbku dla artykułu 18, Szwajcaria i, tam gdzie to stosowne, Wspólnota w sposób skuteczny wprowadzą w życie i stosują niniejszą Umowę od dnia 1 stycznia 2005 r. i notyfikują to sobie wzajemnie.

3. Niniejsza Umowa pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez jedną z Umawiających się Stron.

4. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez notyfikację drugiej Umawiającej się Stronie jej wypowiedzenia. W takim przypadku niniejsza Umowa wygasa po upływie 12 miesięcy od notyfikacji.

Artykuł 18

Stosowanie i zawieszenie stosowania

1. Stosowanie niniejszej Umowy jest uzależnione od przyjęcia i wprowadzenia w życie przez zależne i stowarzyszone terytoria Państw Członkowskich, o których mowa w sprawozdaniu Rady (sprawy gospodarcze i finansowe) ze szczytu Rady Europejskiej w Santa Maria da Feira z 19–20 czerwca 2000 r., jak również przez Stany Zjednoczone Ameryki, Andorę, Liechtenstein, Monako i San Marino, odpowiednio, środków, które są zgodne ze środkami lub równoważne środkom zawartym w dyrektywie lub w niniejszej Umowie, z wyłączeniem artykułu 15 niniejszej Umowy, przy zapewnieniu tych samych terminów wprowadzenia w życie.

2. Umawiające się Strony podejmują decyzję, za wspólnym porozumieniem, na co najmniej sześć miesięcy przed terminem, o którym mowa w artykule 17 ustęp 2 niniejszej Umowy, czy warunki ustalone w ustępie 1 zostaną spełnione, uwzględniając daty wejścia w życie odpowiednich środków w Państwach Członkowskich, wyżej wymienionych państwach trzecich i odpowiednich terytoriach zależnych i stowarzyszonych. Jeżeli Umawiające się Strony zdecydują, że warunki nie zostaną spełnione, przyjmują one, za wspólnym porozumieniem, nową datę dla celów artykułu 17 ustęp 2.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, artykuł 15 stosuje się w odniesieniu do Hiszpanii z mocą od dnia wejścia w życie dwustronnej umowy pomiędzy Hiszpanią a Szwajcarią w sprawie wymiany informacji na wniosek w sprawach administracyjnych, cywilnych lub karnych dotyczących oszustw podatkowych, określonych w przepisach państwa, do którego się zwrócono, lub podobnych przestępstw, w odniesieniu do części dochodu, niepodlegających niniejszej Umowie, ale objętych umową lub porozumieniem zawartym pomiędzy Hiszpanią a Szwajcarią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania dochodu i kapitału.

4. Stosowanie niniejszej Umowy lub jej części może zostać zawieszone przez jedną z Umawiających się Stron ze skutkiem natychmiastowym poprzez notyfikację drugiej stronie, jeżeli dyrektywa lub jej część przestanie mieć zastosowanie tymczasowo bądź na stałe, zgodnie z prawem Wspólnoty Europejskiej lub w przypadku, gdy Państwo Członkowskie zawiesi stosowanie przepisów wykonawczych.

5. Każda z Umawiających się Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy poprzez notyfikację drugiej stronie, jeżeli jedno z państw trzecich lub terytoriów, określonych w ustępie 1 przestanie w związku z tym zawieszeniem stosować przepisy określone w tym ustępie. Zawieszenie stosowania rozpoczyna się nie wcześniej niż po dwóch miesiącach od notyfikacji. Przywraca się stosowanie niniejszej Umowy, kiedy tylko nastąpi przywrócenie obowiązywania tych przepisów.

Artykuł 19

Roszczenia i ostateczne ustalenia

1. W przypadku gdyby niniejsza Umowa została wypowiedziana lub jej stosowanie zostało zawieszone w całości lub części, roszczenia osób fizycznych zgodnie z artykułem 9 pozostają nienaruszone.

2. W takim przypadku Szwajcaria sporządza ostateczne wyliczenie na koniec okresu stosowania niniejszej Umowy i dokonuje ostatecznej płatności Państwom Członkowskim.

Artykuł 20

Zasięg terytorialny

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i zgodnie z warunkami ustalonymi w tym Traktacie, a z drugiej strony – do terytorium Szwajcarii.

Artykuł 21

Załączniki

1. Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

2. Wykaz właściwych organów w załączniku I może być zmieniany w drodze notyfikacji Szwajcarii przez inną Umawiającą się Stronę w odniesieniu do organu, o którym mowa w literze a) i notyfikacji Wspólnoty w odniesieniu do innych organów.

Wykaz powiązanych podmiotów w załączniku II może być zmieniony za wspólnym porozumieniem.

Artykuł 22

System językowy

1. Niniejsza Umowa sporządzona jest w dwóch egzemplarzach w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

2. Maltańska wersja językowa zostanie uwierzytelniona przez Umawiające się Strony w drodze wymiany listów. Będzie ona autentyczna, w taki sam sposób, jak wersje językowe, o których mowa w ustępie 1.

EN FE DE LO CUAL, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben el presente Acuerdo.

NA DŮKAZ ČEHOŽ připojili níže podepsaní zplnomocnění zástupci k této smlouvě své podpisy.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne aftale.

ZU URKUND DESSEN haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Abkommen gesetzt.

SELLE KINNITUSEKS on täievolilised esindajad käesolevale lepingule alla kirjutanud.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα συμφωνία.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned Plenipotentiaries have hereunto set their hands.

EN FOI DE QUOI, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leurs signatures au bas du présent accord.

IN FEDE DI CHE, i plenipotenziari sottoscritti hanno apposto la propria firma in calce al presente accordo.

TO APLIECINOT, attiecīgi pilnvarotas personas ir parakstījušas šo nolīgumu.

TAI PALIUDYDAMI, šį Susitarimą pasirašė toliau nurodyti įgaliotieji atstovai.

FENTIEK HITELÉÜL e megállapodást az alulírott meghatalmazottak alább kézjegyükkel látták el.

B'XIEHDA TA' DAN, il-Plenipotenzjari hawn taħt iffirmati ffirmaw dan il-Ftehim.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze overeenkomst hebben geplaatst.

W DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy.

EM FÉ DO QUE, os plenipotenciários abaixo assinados apuserem as suas assinaturas no final do presente Acordo.

NA DÔKAZ ČOHO dolupodpísaní splnomocnení zástupcovia podpísali túto dohodu.

V POTRDITEV TEGA so spodaj podpisani pooblaščenci podpisali ta sporazum.

TÄMÄN VAKUUDEKSI allamainitut täysivaltaiset edustajat ovat allekirjoittaneet tämän sopimuksen.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade befullmäktigade undertecknat detta avtal.

Hecho en Luxemburgo, el veintiseis de octubre del dos mil cuatro.

V Lucemburku dne dvacátého šestého října dva tisíce čtyři.

Udfærdiget i Luxembourg den seksogtyvende oktober to tusind og fire.

Geschehen zu Luxemburg am sechsundzwanzigsten Oktober zweitausendundvier.

Kahe tuhande neljanda aasta oktoobrikuu kahekümme kuuendal päeval Luxembourgis.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις είκοσι έξι Οκτωβρίου δύο χιλιάδες τέσσερα.

Done at Luxembourg on the twenty-sixth day of October in the year two thousand and four.

Fait à Luxembourg, le vingt-six octobre deux mille quatre.

Fatto a Lussembourgo, addì ventisei ottobre duemilaquattro.

Luksemburgā, divi tūkstoši ceturtā gada divdesmit sestajā oktobrī.

Priimta du tūkstančiai ketvirtų metų spalio dvidešimt šeštą dieną Liuksemburge.

Kelt Luxembourgban, a kettőezer negyedik év október huszonhatodik napján.

Magħmula fil-Lussemburgu fis-sitta u għoxrin jum ta' Ottubru tas-sena elfejn u erbgħa.

Gedaan te Luxemburg, de zesentwintigste oktober tweeduizendvier.

Sporządzono w Luksemburgu w dniu dwudziestym szóstym października roku dwutysięcznego czwartego.

Feito em Luxemburgo, em vinte e seis de Outubro de dois mil e quatro.

V Luxemburgu dvadsiateho šiesteho októbra dvetisícštyri.

V Luxembourgu, dne šestindvajsetega oktobra leta dva tisoč štiri.

Tehty Luxemburgissa kahdentenakymmenentenäkuudentena päivänä lokakuuta vuonna kaksituhattaneljä.

Som skedde i Luxemburg den tjugosjätte oktober tjugohundrafyra.

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Za Európske spoločenstvo

za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

(1) W odniesieniu do Szwajcarii termin „spółka kapitałowa” obejmuje:

—	société anonyme/Aktiengesellschaft/società anonima,

—	société à responsabilité limitée/Gesellschaft mit beschränkter Haftung/società a responsabilità limitata,

—	société en commandite par actions/Kommanditaktiengesellschaft/società in accomandita per azioni.

(2) Podobnie jak w dyrektywie, te przepisy przejściowe stosują się również do zbywalnych papierów dłużnych będących w posiadaniu za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ WŁAŚCIWYCH ORGANÓW

Do celów niniejszej Umowy „właściwe organy” to:

a)	w Szwajcarii: Le Directeur de l'Administration fédérale des contributions/Der Direktor der Eidgenössischen Steuerverwaltung/il direttore dell'Amministrazione federale delle contribuzioni lub jego pełnomocnik albo agent;

b)	w Królestwie Belgii: De Minister van Financiën/Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel;

c)	w Republice Czeskiej: Ministr financí lub upoważniony przedstawiciel;

d)	w Królestwie Danii: Skatteministeren lub upoważniony przedstawiciel;

e)	w Republice Federalnej Niemiec: Der Bundesminister der Finanzen lub upoważniony przedstawiciel;

f)	w Republice Estońskiej: Rahandusminister lub upoważniony przedstawiciel;

g)	w Republice Greckiej: Ο Υπουργός των Οικονομικών lub upoważniony przedstawiciel;

h)	w Królestwie Hiszpanii: El Ministro de Hacienda lub upoważniony przedstawiciel;

i)	w Republice Francuskiej: Le Ministre chargé du budget lub upoważniony przedstawiciel;

j)	w Irlandii: The Revenue Commissioners lub ich upoważniony przedstawiciel;

k)	w Republice Włoskiej: Il Capo del Dipartimento per le Politiche Fiscali lub upoważniony przedstawiciel;

l)	w Republice Cypryjskiej: Υπουργός Οικονομικών lub upoważniony przedstawiciel;

m)	w Republice Łotewskiej: Finanšu ministrs lub upoważniony przedstawiciel;

n)	w Republice Litewskiej: Finansų ministras lub upoważniony przedstawiciel;

o)	w Wielkim Księstwie Luksemburga: Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel; jednak, dla celów artykułu 10, właściwym organem jest „le Procureur Général d’État luxemburgeois”;

p)	w Republice Węgierskiej: A pénzügyminiszter lub upoważniony przedstawiciel;

q)	w Republice Malty: Il-Ministru responsabbli għall-Finanzi lub upoważniony przedstawiciel;

r)	w Królestwie Niderlandów: De Minister van Financiën lub upoważniony przedstawiciel;

s)	w Republice Austrii: Der Bundesminister für Finanzen lub upoważniony przedstawiciel;

t)	w Rzeczypospolitej Polskiej: Minister Finansów lub upoważniony przedstawiciel;

u)	w Republice Portugalskiej: O Ministro das Finanças lub upoważniony przedstawiciel;

v)	w Republice Słowenii: Minister za finance lub upoważniony przedstawiciel;

w)	w Republice Słowackiej: Minister financií lub upoważniony przedstawiciel;

x)	w Republice Finlandii: Valtiovarainministeriö/Finansministeriet lub upoważniony przedstawiciel;

y)	w Królestwie Szwecji: Finansdepartementet lub upoważniony przedstawiciel;

w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i na terytoriach europejskich, za których stosunki zewnętrzne jest odpowiedzialne Zjednoczone Królestwo: the Commissioners of Inland Revenue lub ich upoważniony przedstawiciel i właściwy organ w Gibraltarze, który Zjednoczone Królestwo wyznaczy zgodnie z uzgodnionym Porozumieniem odnoszącym się do władz Gibraltaru w kontekście UE oraz instrumentami WE i związanymi z nimi traktatami notyfikowanymi Państwom Członkowskim i instytucjom Unii Europejskiej z dnia 19 kwietnia 2000 r., którego kopia jest notyfikowana Szwajcarii przez Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i które stosuje się do niniejszej Umowy.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz powiązanych podmiotów

Do celów artykułu 16 niniejszej Umowy następujące podmioty będą uznawane za „powiązane podmioty działające w charakterze organu władzy publicznej lub którego rola uznawana jest na mocy umowy międzynarodowej”:

PODMIOTY W UNII EUROPEJSKIEJ:

Belgia

Vlaams Gewest (Region Flamandzki)

Région wallonne (Region Waloński)

Région bruxelloise/Brussels Gewest (Region Brukselski)

Communauté française (Wspólnota Francuska)

Vlaamse Gemeenschap (Wspólnota Flamandzka)

Deutschsprachige Gemeinschaft (Wspólnota Niemieckojęzyczna)

Hiszpania

Xunta de Galicia (Organ Wykonawczy Regionu Galicji)

Junta de Andalucía (Organ Wykonawczy Regionu Andaluzji)

Junta de Extremadura (Organ Wykonawczy Regionu Extremadury)

Junta de Castilla-La Mancha (Organ Wykonawczy Regionu Castilla-La Mancha)

Junta de Castilla-León (Organ Wykonawczy Regionu Castilla-León)

Gobierno Foral de Navarra (Władze Regionalne Nawarry)

Govern de les Illes Balears (Władze Balearów)

Generalitat de Catalunya (Autonomiczne Władze Katalonii)

Generalitat de Valencia (Autonomiczne Władze Walencji)

Diputación General de Aragón (Regionalna Rada Aragonii)

Gobierno de las Islas Canarias (Władze Wysp Kanaryjskich)

Gobierno de Murcia (Władze Murcji)

Gobierno de Madrid (Władze Madrytu)

Gobierno de la Comunidad Autónoma del País Vasco/Euzkadi (Władze Autonomicznej Wspólnoty Kraju Basków)

Diputación Foral de Guipúzcoa (Regionalna Rada Guipúzcoa)

Diputación Foral de Vizcaya/Bizkaia (Regionalna Rada Biskajska)

Diputación Foral de Alava (Regionalna Rada Alavy)

Ayuntamiento de Madrid (Rada Miasta Madrytu)

Ayuntamiento de Barcelona (Rada Miasta Barcelony)

Cabildo Insular de Gran Canaria (Rada Wyspy Gran Canaria)

Cabildo Insular de Tenerife (Rada Wyspy Teneryfa)

Instituto de Crédito Oficial (Instytucja Kredytu Publicznego)

Instituto Catalán de Finanzas (Instytucja Finansowa Katalonii)

Instituto Valenciano de Finanzas (Instytucja Finansowa Walencji)

Grecja

Оργανισμός Тηλεπικοινωνιών Ελλάδος (Krajowa Organizacja Telekomunikacyjna)

Оργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (Krajowa Organizacja Kolei)

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Publiczna Spółka Energetyczna)

Francja

La Caisse d'amortissement de la dette sociale (CADES) (Fundusz Umorzenia Długu Publicznego)

L'Agence française de développement (AFD) (Francuska Agencja Rozwoju)

Réseau Ferré de France (RFF) (Koleje Francuskie)

Caisse Nationale des Autoroutes (CNA) (Fundusz Autostrad Krajowych)

Assistance publique Hôpitaux de Paris (APHP) (Pomoc Publiczna Szpitali Paryskich)

Charbonnages de France (CDF) (Francuska Rada ds. Węgla)

Entreprise minière et chimique (EMC) (Spółka Górnicza i Chemiczna)

Włochy

Regiony

Prowincje

Władze miejskie

Cassa Depositi e Prestiti (Fundusz Depozytowy i Pożyczkowy)

Łotwa

Pavaldîbas (samorządy lokalne)

Polska

gminy

powiaty

województwa

związki gmin

związki powiatów

związki województw

miasto stołeczne Warszawa

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Agencja Nieruchomości Rolnych

Portugalia

Região Autónoma da Madeira (Autonomiczny Region Madery)

Região Autónoma dos Açores (Autonomiczny Region Azorów)

Władze miejskie

Słowacja

mestá a obce (gminy)

Železnice Slovenskej republiky (Słowackie Koleje Państwowe)

Štátny fond cestného hospodárstva (Narodowy Fundusz Zarządzania Drogami)

Slovenské elektrárne (Słowackie Zakłady Energetyczne)

Vodohospodárska výstavba (Przedsiębiorstwo Wodociągów)

PODMIOTY MIĘDZYNARODOWE:

Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju

Europejski Bank Inwestycyjny

Azjatycki Bank Rozwoju

Afrykański Bank Rozwoju

Bank Światowy/IBRD/MFW

Międzynarodowa Korporacja Finansowa

Międzyamerykański Bank Rozwoju

Fundusz Rozwoju Społecznego Rady Europy

Euratom

Wspólnota Europejska

Andyjska Korporacja Rozwoju (CAF)

Eurofima

Europejska Wspólnota Węgla i Stali

Nordycki Bank Inwestycyjny

Karaibski Bank Rozwoju

Przepisy artykułu 16 pozostają bez uszczerbku dla wszelkich zobowiązań międzynarodowych, jakie Umawiające się Strony mogły zaciągnąć w stosunku do wyżej wymienionych podmiotów międzynarodowych.

PODMIOTY W PAŃSTWACH TRZECICH:

Podmioty spełniające następujące kryteria:

1)	podmiot wyraźnie uznawany za podmiot publiczny według kryteriów krajowych;

2)	taki podmiot publiczny jest producentem nierynkowym, zarządzającym i finansującym zespół działań, głównie zapewniając towary i usługi nierynkowe, przeznaczone na użytek społeczności, skutecznie kontrolowany przez władze centralne;

3)	taki podmiot publiczny jest dużym i regularnym emitentem skryptów dłużnych;

4)	zainteresowane państwo może zapewnić, aby taki podmiot publiczny nie korzystał z wcześniejszego umorzenia w przypadku klauzul dotyczących ubruttowienia.

PROTOKÓŁ USTALEŃ

między Wspólnotą Europejską, Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Federalną Republiką Niemiec, Republiką Estonii, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypru, Republiką Łotwy, Republiką Litwy, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgier, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Konfederacją Szwajcarską

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTONII,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRU,

REPUBLIKA ŁOTWY,

REPUBLIKA LITWY,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIER,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

oraz

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA, zwana dalej „Szwajcarią”,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

1. WPROWADZENIE

Szwajcaria i Wspólnota przystępują do Umowy ustanawiającej środki równoważne środkom zawartym w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (zwanej dalej dyrektywą). Niniejszy Protokół ustaleń uzupełnia tę Umowę.

2. POMOC ADMINISTRACYJNA W PRZYPADKACH PRZESTĘPSTW PODATKOWYCH LUB PODOBNYCH PRZESTĘPSTW

Bezzwłocznie po podpisaniu niniejszej Umowy Szwajcaria i każde z Państw Członkowskich Unii Europejskiej przystąpią do dwustronnych negocjacji w odniesieniu do:

—

włączania do ich odpowiednich umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania dochodów i kapitału przepisów o pomocy administracyjnej w formie wymiany informacji na wniosek, dotyczących wszelkich postępowań administracyjnych, cywilnych lub karnych w sprawie przestępstw podatkowych, zgodnie z prawem państwa, do którego zwrócono się o informacje, lub podobnych przestępstw w odniesieniu do części dochodu nieobjętych niniejszą Umową, ale objętych ich odpowiednimi umowami,

—	określania odrębnych kategorii przypadków, które zgodnie z procedurą podatkową stosowaną przez te państwa stanowią „podobne przestępstwo”.

3. NEGOCJACJE W CELU USTALENIA ŚRODKÓW Z INNYMI PAŃSTWAMI TRZECIMI

W czasie okresu przejściowego ustanowionego w dyrektywie Wspólnota rozpocznie rozmowy z innymi ważnymi centrami finansowymi, mając na uwadze wspieranie przyjęcia przez te administracje środków równoważnych środkom, które mają być stosowane przez Wspólnotę.

4. DEKLARACJA WOLI

Sygnatariusze niniejszego Protokołu ustaleń oświadczają, że Umowa, o której mowa w punkcie 1, i niniejszy Protokół stanowią nadające się do przyjęcia i zrównoważone ustalenia, które mogą być uznane za odpowiednie do zabezpieczenia interesów Stron. Zatem wprowadzają w życie, w dobrej wierze, te uzgodnione środki i nie będą dokonywać jednostronnie, bez istotnej przyczyny, działań w celu podważania tego ustalenia.

W przypadku gdyby wykryto istotną różnicę między kwestiami objętymi przez dyrektywę przyjętą w dniu 3 czerwca 2003 r. a kwestiami objętymi niniejszą Umową, w szczególności w odniesieniu do artykułu 1 ustęp 2 i artykułu 6 Umowy, Umawiające się Strony podejmą niezwłocznie konsultacje zgodnie z artykułem 13 ustęp 1 Umowy, mając na uwadze zapewnienie, by równoważny charakter środków ustanowionych na mocy Umowy był zachowany.

Podpisano w Luksemburgu, dnia 26 października 2004 r. w dwóch egzemplarzach w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Maltańska wersja językowa niniejszej umowy zostanie uwierzytelniona przez strony podpisujące w drodze wymiany listów Jest ona autentyczna, w taki sam sposób, jak wersje językowe, o których mowa w poprzednim ustępie.

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

Za Českou republiku

På Kongeriget Danmarks vegne

Für die Bundesrepublik Deutschland

Eesti Vabariigi nimel

Για την Ελληνική Δημοκρατία

Por el Reino de España

Pour la République française

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

Per la Repubblica italiana

Για την Κυπριακή Δημοκρατία

Latvijas Republikas vārdā

Lietuvos Respublikos vardu

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

A Magyar Köztársaság részéről

Għar-Republikka ta' Malta

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

Für die Republik Österreich

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Pela República Portuguesa

Za Republiko Slovenijo

Za Slovenskú republiku

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

För Konungariket Sverige

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Za Európske spoločenstvo

za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/50

DECYZJA RADY

z dnia 25 października 2004 r.

w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie terminu zastosowania Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

(2004/912/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94 w związku z jego art. 300 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 17 ust. 2 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek stanowi, z zastrzeżeniem warunków określonych w tym artykule, że Szwajcaria i, jeżeli ma to zastosowanie, Wspólnota są zobowiązane do skutecznego przyjęcia i wdrożenia Umowy z dniem 1 stycznia 2005 r.

(2)

Zgodnie z art. 18 ust. 1, warunkiem wejścia w życie Umowy jest przyjęcie i wdrożenie przez terytoria zależne i stowarzyszone Państw Członkowskich i odpowiednio przez Stany Zjednoczone, Andorę, Liechtenstein, Monako i San Marino, środków zgodnych lub równoważnych tym, które zawiera dyrektywa lub Umowa. Zgodnie z art. 18 ust. 2, jeżeli Umawiające się Strony nie stwierdzą, co najmniej 6 miesięcy przed terminem określonym w art. 17 ust. 2 (1 stycznia 2005 r.), że warunek ten zostanie spełniony, są one zobowiązane do przyjęcia, za wspólnym porozumieniem, nowego terminu do celów art. 17 ust. 2. Nie podjęto takiej decyzji.

(3)

Nie wszystkie państwa trzecie, o których mowa, będą w stanie wdrożyć środki określone w art. 18 ust. 1 do 1 stycznia 2005 r. Ponadto, jedynie Szwajcaria będzie mogła przyjąć i wdrożyć niniejszą Umowę od 1 lipca 2005 r., pod warunkiem że będą wówczas spełnione wymogi konstytucyjne Szwajcarii. Wydaje się, że wszystkie państwa trzecie oraz terytoria zależne i stowarzyszone, o których mowa w art. 18 ust. 1 Umowy będą także w stanie spełnić warunki określone w tym ustępie do 1 lipca 2005 r.

(4)	Termin 1 lipca 2005 r. należy zatem przyjąć jako nowy termin do celów art. 17 ust. 2 Umowy, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy.

(5)	Należy zatwierdzić Porozumienie w formie wymiany listów ustanawiające nowy termin zastosowania Umowy w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie terminu zastosowania Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającą środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek zostaje niniejszym zatwierdzone w imieniu Wspólnoty Europejskiej.

Tekst Porozumienia zostaje załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do zawarcia Umowy tak, aby stała się ona wiążąca dla Wspólnoty.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 października 2004 r.

W imieniu Rady

R. VERDONK

Przewodniczący

POROZUMIENIE W FORMIE WYMIANY LISTÓW

między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie terminu zastosowania umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt nawiązać do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek. Umowa, która zostanie ratyfikowana lub zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich własnymi procedurami, wejdzie w życie w terminie określonym zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 ust. 2 Umowy.

Artykuł 18 ust. 2 stanowi, że Umawiające się Strony zadecydują, za wspólnym porozumieniem, co najmniej na sześć miesięcy przed terminem określonym w art. 17 ust. 2 Umowy (1 stycznia 2005 r.), czy warunek określony w art. 18 ust. 1 Umowy zostanie spełniony, a jeśli stwierdzą one, że warunek ten nie zostanie spełniony, przyjmą, za wspólnym porozumieniem, nowy termin zastosowania Umowy.

Artykuł 18 ust. 1 stanowi, że warunkiem wejścia w życie Umowy jest przyjęcie i wdrożenie, przez terytoria zależne lub stowarzyszone Państw Członkowskich wymienione w sprawozdaniu Rady (ds. Ekonomicznych i Finansowych) na posiedzeniu Rady Europejskiej w Santa Maria da Feira w dniach 19 i 20 czerwca 2000 r., jak również odpowiednio przez Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Andorę, Liechtenstein, Monako i San Marino środków, które są zgodne lub równoważne tym, które zawiera dyrektywa lub Umowa, z wyjątkiem art. 15 Umowy, i przewiduje te same terminy wdrożenia.

Na podstawie negocjacji prowadzonych między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, rozumiem, że zgodnie z art. 17 ust. 2 Umowy jedynym możliwym terminem, w którym Konfederacja Szwajcarska może zastosować Umowę, jest 1 lipca 2005 r. zakładając, że do tego dnia zostaną spełnione wymogi konstytucyjne Szwajcarii.

Zwracam się z prośbą o potwierdzenie, czy termin 1 lipca 2005 r. jest dla Pana możliwy do przyjęcia jako nowy termin zastosowania Umowy zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy, oraz że rząd Szwajcarii dołoży wszelkich starań, aby zapewnić, że termin ten zostanie dotrzymany. Prosiłbym także o potwierdzenie, że na podstawie informacji uzyskanych w trakcie negocjacji prowadzonych 21 czerwca 2004 r. oraz bez uszczerbku dla następnego akapitu Konfederacja Szwajcarska przyjmuje, że warunki określone w art. 18 ust. 1 zostaną spełnione.

Przyjmuję do wiadomości, że Szwajcaria jest zobowiązana do stosowania postanowień Umowy od 1 lipca 2005 r., jedynie pod warunkiem że wszystkie Państwa Członkowskie UE oraz każdy z krajów i terytoriów określonych w art. 18 ust. 1 Umowy zastosuje środki opodatkowania oszczędności, przewidziane w Umowie od tego samego dnia. Ten sam warunek ma zastosowanie do każdego Państwa Członkowskiego UE.

Z wyrazami głębokiego szacunku,

Hecho en Luxemburgo, el

V Lucemburku dne

Udfærdiget i Luxembourg, den

Geschehen zu Luxemburg am

Luxembourg,

Έγινε στις Λουξεμβούργο, στις

Done at Luxembourg,

Fait à Luxembourg, le

Fatto a Lussembourgo, addì

Luksemburgā,

Priimta Liuksemburge,

Kelt Luxembourgban,

Magħmul fil-Lussemburgu,

Gedaan te Luxemburg,

Sporzÿdzono w Luksemburgu, dnia

Feito em Luxemburgo,

V Luxemburgu

V Luxembourgu,

Tehty Luxemburgissa

Utfärdat i Luxemburg den

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Za Európske spoločenstvo

za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór Pańskiego listu z dnia dzisiejszego, o następującej treści:

„Szanowny Panie,

Z wyrazami głębokiego szacunku,”

Na podstawie negocjacji prowadzonych między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską jestem w stanie zatwierdzić przyjęcie przez Konfederację Szwajcarską nowego terminu zastosowania wyżej wymienionej Umowy z 1 lipca 2005 r., pod warunkiem że wymogi konstytucyjne Szwajcarii będą wówczas spełnione. Potwierdzam, że rząd Szwajcarii zrobi co w jego mocy, aby zapewnić, że termin ten zostanie dotrzymany.

Potwierdzam, że zgodnie z weryfikacją techniczną informacji dostarczonych w trakcie negocjacji, które odbyły się 21 czerwca 2004 r., dokonaną przez podległe mi służby, która zostanie przeze mnie potwierdzona z odpowiednim wyprzedzeniem przed podpisaniem Umowy na podstawie ostatecznych wersji odpowiednich umów, Konfederacja Szwajcarska przyjmuje do wiadomości, że warunki określone w art. 18 ust. 1 zostaną spełnione, bez uszczerbku dla zapisu zawartego w następnym akapicie.

Zgadzam się, że Szwajcaria jest zobowiązana do stosowania postanowień Umowy od 1 lipca 2005 r., jedynie pod warunkiem że wszystkie Państwa Członkowskie UE oraz każdy z krajów i terytoriów określonych w art. 18 ust. 1 Umowy zastosuje środki opodatkowania oszczędności, przewidziane w Umowie od tego samego dnia. Przyjmuję do wiadomości, że ten sam warunek ma zastosowanie do każdego Państwa Członkowskiego UE.

Z wyrazami głębokiego szacunku,

Geschehen zu Luxemburg am

Fait à Luxembourg, le

Fatto a Lussembourgo, addì

Hecho en Luxemburgo, el

V Lucemburku dne

Udfærdiget i Luxembourg, den

Luxembourg,

Έγινε στις Λουξεμβούργο, στις

Done at Luxembourg,

Luksemburgā,

Priimta Liuksemburge,

Kelt Luxembourgban,

Magħmul fil-Lussemburgu,

Gedaan te Luxemburg,

Sporzÿdzono w Luksemburgu, dnia

Feito em Luxemburgo,

V Luxemburgu

V Luxembourgu,

Tehty Luxemburgissa

Utfärdat i Luxemburg den

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/55

ZALECENIE KOMISJI

z dnia 14 grudnia 2004 r.

w sprawie wspierania odpowiedniego systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na giełdzie

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/913/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211 tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W maju 2003 r. Komisja przyjęła komunikat w sprawie „Modernizacji prawa spółek i wzmocnienia ładu korporacyjnego w Unii Europejskiej – plan dalszych działań” (1). Wśród szeregu propozycji wzmocnienia praw akcjonariuszy i modernizacji zarządu komunikat przewiduje inicjatywę, której celem jest zachęcenie do wdrożenia odpowiedniego systemu regulującego wynagrodzenia dyrektorów w Państwach Członkowskich.

(2)

Forma, struktura i poziom wynagrodzeń dyrektorów pozostają w kompetencjach spółek i ich akcjonariuszy. Umożliwia to rekrutację i zatrzymanie dyrektorów spełniających kryteria wymagane do prowadzenia przedsiębiorstw. Niemniej jednak wynagrodzenie to jeden z kluczowych obszarów, gdzie dyrektorzy zarządzający mogą napotkać na konflikt interesów i gdzie powinno się w należyty sposób uwzględnić interesy akcjonariuszy. Z tego względu systemy wynagrodzeń winny podlegać odpowiednim środkom kontroli zarządzania, w oparciu o stosowne prawa do informacji. W tym względzie ważne jest pełne poszanowanie różnorodności systemów ładu korporacyjnego w obrębie Wspólnoty, które odzwierciedla różne poglądy Państw Członkowskich na temat roli korporacji oraz organów odpowiedzialnych za określanie polityki wynagrodzeń dyrektorów i ustalenie wynagrodzeń dla poszczególnych dyrektorów.

(3)

Ujawnianie dokładnych i terminowych informacji przez emitentów papierów wartościowych buduje trwałe zaufanie inwestorów i stanowi istotne narzędzie promowania właściwego ładu korporacyjnego w całej Wspólnocie. W tym celu spółki notowane na giełdzie powinny zapewnić odpowiednią przejrzystość wobec inwestorów, aby umożliwić im wyrażenie swoich poglądów.

(4)

Wdrażając niniejsze zalecenie, Państwa Członkowskie powinny uwzględnić specyfikę przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania typu korporacyjnego i unikać niepożądanego nierównego traktowania różnych typów przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Dla przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania określonych w dyrektywie Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (2) dyrektywa ta przewiduje już zestaw specyficznych mechanizmów zarządzania. Jednak aby uniknąć niepożądanego nierównego traktowania tych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania typu korporacyjnego niepodlegającego wspólnotowej harmonizacji, Państwa Członkowskie powinny wziąć pod uwagę, czy i w jakim zakresie te niezharmonizowane przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania podlegają równoważnym mechanizmom zarządzania.

(5)

Akcjonariuszom należy przedstawić jasny i wszechstronny opis polityki wynagrodzeń spółki. Ujawnienie tej polityki umożliwi akcjonariuszom ocenę podejścia spółki do kwestii wynagrodzeń i wpłynie pozytywnie na wzrost odpowiedzialności spółki wobec akcjonariuszy. Powinno to obejmować elementy związane z wynagrodzeniem, nie powinno jednak zobowiązywać do ujawnienia przez spółkę informacji sensytywnych z punktu widzenia handlowego, co mogłoby szkodliwie wpłynąć na strategiczną pozycję spółki.

(6)

Ponadto należy zapewnić odpowiednią przejrzystość polityki zawierania umów z dyrektorami. Powinno to obejmować ujawnianie informacji w kwestiach takich, jak okresy wypowiedzenia i odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy na mocy tych umów, które są bezpośrednio związane z wynagrodzeniem dyrektorów.

(7)

Aby zapewnić akcjonariuszom realną mozliwość wyrażenia ich poglądów oraz możliwość przedyskutowania polityki wynagrodzeń na podstawie ujawnionych wyczerpujących informacji, bez konieczności inicjowania procesu przedłożenia uchwały akcjonariuszy, polityka wynagrodzeń powinna stanowić odrębną pozycję w planie corocznego walnego zgromadzenia.

(8)

W celu zwiększenia odpowiedzialności politykę wynagrodzeń należy poddać pod głosowanie na corocznym walnym zgromadzeniu. Głosowanie na zgromadzeniu może być głosem doradczym, a wtedy prawa odpowiednich organów odpowiedzialnych za wynagrodzenia dyrektorów pozostają niezmienione. Głosowanie doradcze nie pociąga za sobą żadnego obowiązku zmiany uprawnień dyrektorów wynikających z umowy ani zmiany polityki wynagrodzeń.

(9)

Akcjonariuszom należy także dostarczyć informacje stanowiące podstawę do rozliczania poszczególnych dyrektorów z wynagrodzeń, jakie otrzymują lub otrzymali. A zatem ujawnienie wynagrodzeń, jakie w ubiegłym roku otrzymywali poszczególni dyrektorzy spółki, zarówno członkowie zarządu (dyrektorzy zarządzający), rady nadzorczej, jak i dyrektorzy nieetatowi, stanowi cenną pomoc dla akcjonariuszy w ocenie ich wynagrodzenia w świetle ogólnych wyników działalności spółki.

(10)

Zróżnicowane systemy wynagrodzeń, w ramach których dyrektorzy wynagradzani są akcjami, opcjami na akcje lub innymi prawami nabycia akcji bądź otrzymują wynagrodzenie w oparciu o zmiany cen akcji, jak również wszelkie istotne zmiany w tych systemach podlegają wcześniejszemu zatwierdzeniu przez coroczne walne zgromadzenie. Przedmiotem zatwierdzenia winien być sam system wynagrodzeń oraz zasady stosowane przy ustalaniu wynagrodzeń indywidualnych, ale nie wynagrodzenia poszczególnych dyrektorów w ramach systemu.

(11)	Z uwagi na znaczenie, jakie przywiązuje się do kwestii wynagrodzeń dyrektorów, należy monitorować wykonanie niniejszego zalecenia, a w przypadku niewystarczającego wykonania – rozważyć przyjęcie dalszych środków,

ZALECA, CO NASTĘPUJE:

Sekcja I

Zakres i definicje

1. Zakres

1.1.

Państwa Członkowskie powinny podjąć wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, aby spółki notowane na giełdzie, które posiadają siedziby na ich terytoriach, uwzględniały niniejsze zalecenie. Należy jednak w należyty sposób uwzględnić specyfikę przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania typu korporacyjnego podlegających zakresowi stosowania dyrektywy 85/611/EWG. Państwa Członkowskie powinny także uwzględnić specyfikę tych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania typu korporacyjnego, które nie podlegają wymienionej dyrektywie, mających za cel jedynie inwestowanie pieniędzy pozyskanych od inwestorów w szereg zróżnicowanych aktywów i nie dążących do przejęcia kontroli prawnej lub zarządczej nad emitentami papierów wartościowych związanymi z ich inwestycjami.

1.2.

Ponadto Państwa Członkowskie powinny podjąć wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, aby spółki notowane na giełdzie, które nie są zarejestrowane w jednym z Państw Członkowskich, ale ich pierwsze notowanie ma miejsce na rynku regulowanym ustanowionym na ich terytorium, uwzględniały niniejsze zalecenie.

1.3.

Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby niniejsze zalecenie miało zastosowanie wobec wynagrodzeń dyrektorów naczelnych w przypadku, gdy nie są oni członkami organów administracji, zarządu lub nadzoru spółki notowanej na giełdzie.

2. Definicje dla celów niniejszego zalecenia

2.1.

„Dyrektor” oznacza członka organu administracji, zarządu lub nadzoru spółki notowanej na giełdzie.

2.2.

„Spółka notowana na giełdzie” oznacza spółkę, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w rozumieniu dyrektywy 2004/39/WE w jednym lub więcej niż jednym Państwie Członkowskim.

Sekcja II

Polityka wynagrodzeń

3. Ujawnianie polityki wynagrodzeń dyrektorów

3.1.

Każda spółka notowana na giełdzie powinna przedstawić deklarację ujawniającą politykę wynagrodzeń spółki („deklaracja dotycząca wynagrodzeń”). Stanowi ona część osobnego raportu w sprawie wynagrodzeń oraz/lub jest ujęta w rocznych sprawozdaniach finansowych lub w notach do rocznych sprawozdań finansowych spółki. Deklarację dotyczącą wynagrodzeń należy zamieścić na stronie internetowej spółki notowanej na giełdzie.

3.2.

Deklaracja dotycząca wynagrodzeń powinna koncentrować się głównie na polityce spółki w zakresie wynagrodzeń dyrektorów na kolejny rok obrachunkowy oraz, w stosownych przypadkach, na lata następne. Powinna także zawierać ogólny opis sposobu, w jaki polityka wynagrodzeń była wdrażana w poprzednim roku obrachunkowym. Szczególny nacisk należy położyć na znaczące zmiany w polityce wynagrodzeń spółki notowanej na giełdzie w porównaniu z poprzednim rokiem obrachunkowym.

3.3.

Deklaracja dotycząca wynagrodzeń powinna zawierać co najmniej następujące informacje:

a)	wyjaśnienie względnego znaczenia zmiennych i stałych elementów wynagrodzenia dyrektorów;

b)	wystarczającą informację na temat kryteriów wydajności, stanowiących podstawę uprawnień do opcji na akcje, akcji lub zmiennych elementów wynagrodzenia;

c)	wystarczającą informację na temat związku między wydajnością a wynagrodzeniem;

d)	główne parametry oraz uzasadnienie systemu premii rocznych i wszelkich innych świadczeń niepieniężnych;

e)	opis głównych cech charakterystycznych dodatkowych programów emerytalno-rentowych lub programów wcześniejszych emerytur dla dyrektorów.

Niemniej jednak, ujawniając informacje w deklaracji dotyczącej wynagrodzeń, nie należy ujawniać informacji o charakterze sensytywnym z punktu widzenia handlowego.

3.4.

Deklaracja dotycząca wynagrodzeń powinna ponadto zawierać skrócony opis i wyjaśnienie polityki spółki notowanej na giełdzie w odniesieniu do warunków umów zawieranych z dyrektorami zarządzającymi (członkami zarządu). To powinno obejmować, między innymi, informację o okresach obowiązywania umów z dyrektorami zarządzającymi, obowiązujące okresy wypowiedzenia oraz szczegółowe postanowienia dotyczące odpraw z tytułu rozwiązania stosunku pracy oraz innych płatności związanych z wcześniejszym rozwiązaniem umów z dyrektorami zarządzającymi.

3.5.

Należy ujawnić także informacje dotyczące stosowanego procesu przygotowawczego i podejmowania decyzji prowadzącego do określenia polityki wynagrodzeń dyrektorów spółki notowanej na giełdzie. Powinno to obejmować, o ile dotyczy, informacje o zakresie uprawnień i składzie komisji ds. wynagrodzeń, nazwiska konsultantów zewnętrznych, z których usług skorzystano przy określeniu polityki wynagrodzeń, oraz rolę corocznego walnego zgromadzenia akcjonariuszy.

4. Głosowanie akcjonariuszy

4.1.

Bez uszczerbku dla roli i organizacji odpowiednich organów odpowiedzialnych za ustalenie wynagrodzeń dyrektorów, polityka wynagrodzeń oraz wszelkie znaczące zmiany w niej powinny stanowić odrębny punkt w planie corocznego walnego zgromadzenia.

4.2.

Bez uszczerbku dla roli i organizacji odpowiednich organów odpowiedzialnych za ustalenie wynagrodzeń dyrektorów, deklarację dotyczącą wynagrodzeń należy poddać pod głosowanie corocznego walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Głos akcjonariuszy może mieć charakter wiążący lub doradczy.

Niemniej jednak Państwa Członkowskie mogą postanowić, że takie głosowanie zostanie zorganizowane wyłącznie na wniosek akcjonariuszy reprezentujących co najmniej 25 % ogólnej liczby głosów akcjonariuszy obecnych lub reprezentowanych na walnym zgromadzeniu. Jednakże postanowienie to nie wyklucza prawa akcjonariuszy do przedłożenia uchwały zgodnie z przepisami krajowymi.

4.3.

Spółka notowana na giełdzie informuje akcjonariuszy uprawnionych do otrzymania powiadomienia o zwołaniu zgromadzenia o zamiarze przedłożenia uchwały zatwierdzającej deklarację dotyczącą wynagrodzeń na dorocznym walnym zgromadzeniu.

Sekcja III

Wynagrodzenia poszczególnych dyrektorów

5. Ujawnienie wynagrodzeń poszczególnych dyrektorów

5.1.

Łączne wynagrodzenie oraz inne świadczenia przyznane poszczególnym dyrektorom w ciągu danego roku obrachunkowego będą szczegółowo ujawniane w rocznych sprawozdaniach finansowych lub w notach do sprawozdań finansowych lub, w stosownych przypadkach, w raporcie w sprawie wynagrodzeń.

5.2.

Roczne sprawozdania finansowe, noty do sprawozdań finansowych lub, w stosownych przypadkach, raport w sprawie wynagrodzeń, powinny zawierać przynajmniej informacje wymienione w pkt 5.3–5.6 dla każdej osoby, która pełniła funkcję dyrektora spółki notowanej na giełdzie przez dowolny okres w ciągu danego roku obrachunkowego.

5.3.

W odniesieniu do wynagrodzenia oraz/lub uposażenia należy przedstawić następujące informacje:

a)	łączna kwota wynagrodzenia wypłaconego lub należnego dyrektorowi za pracę wykonaną w danym roku obrachunkowym, obejmująca, o ile to stosowne, honorarium za obecność ustalone przez coroczne walne zgromadzenie akcjonariuszy;

b)	wynagrodzenie i korzyści otrzymane od przedsiębiorstw należących do tej samej grupy;

c)	wynagrodzenie wypłacone w formie podziału zysku i/lub premii oraz uzasadnienie przyznania premii lub udziału w zyskach;

d)	o ile taka wypłata jest prawnie dozwolona, wszelkie znaczące dodatkowe świadczenia wypłacane dyrektorom za specjalne usługi pozostające poza zakresem zwykłych obowiązków dyrektora;

e)	rekompensata wypłacona lub należna każdemu z dyrektorów zarządzających w związku z zakończeniem jego działalności w ciągu danego roku obrachunkowego;

f)	łączna szacowana wartość świadczeń niepieniężnych traktowanych jako wynagrodzenie, innych niż te objęte lit. a)–e).

5.4.

W odniesieniu do akcji i/lub praw do nabycia opcji na akcje i/lub innych systemów bodźców opartych na akcjach, należy przedstawić następujące informacje:

a)	liczba oferowanych opcji na akcje lub akcji przyznanych przez spółkę w ciągu danego roku obrachunkowego oraz związane z nimi warunki;

b)	liczba opcji na akcje wykonanych w ciągu danego roku obrachunkowego oraz, w przypadku każdej opcji – liczba objętych nią akcji oraz cena wykonania opcji lub wartość udziału w systemie bodźców opartych na akcjach na koniec roku obrachunkowego;

c)	liczba opcji na akcje niewykonanych na koniec roku obrachunkowego, cena wykonania opcji, data wykonania oraz podstawowe warunki skorzystania z tych praw;

d)	wszelkie zmiany warunków istniejących opcji na akcje, dokonane w ciągu roku obrachunkowego.

5.5.

W odniesieniu do dodatkowych programów emerytalno-rentowych, należy przedstawić następujące informacje:

a)	w przypadku, gdy program emerytalny jest programem o określonym poziomie świadczeń, zmiany w świadczeniach objętych prawami nabytymi przez dyrektorów w ramach tego programu w ciągu danego roku obrachunkowego;

b)	w przypadku, gdy program jest programem o określonym poziomie składek, szczegóły dotyczące składek zapłaconych lub płatnych przez spółkę notowaną na giełdzie w odniesieniu do tego dyrektora w ciągu danego roku obrachunkowego.

5.6.

Jeśli prawo krajowe lub statut spółki notowanej na giełdzie zezwala na takie wypłaty, należy ukazać te kwoty, które spółka, jedna z jej filii lub spółek objętych rocznymi skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi zapłaciła tytułem pożyczek, zaliczek i gwarancji udzielonych poszczególnym osobom, które pełniły funkcję dyrektora przez dowolny okres w ciągu danego roku obrachunkowego, włącznie z kwotami pozostającymi do spłaty i odsetkami od nich.

Sekcja IV

Wynagrodzenie oparte na akcjach

6. Zatwierdzenie przez akcjonariuszy

6.1.

Systemy, w ramach których dyrektorzy wynagradzani są akcjami, opcjami na akcje lub innymi prawami nabycia akcji bądź otrzymują wynagrodzenie w oparciu o zmiany cen akcji, podlegają uprzedniemu zatwierdzeniu przez akcjonariuszy w drodze uchwały podjętej na corocznym walnym zgromadzeniu. Przedmiotem zatwierdzenia winien być sam system a nie świadczenia oparte na akcjach przyznane w ramach niego poszczególnym dyrektorom.

6.2.

Zatwierdzenia przez coroczne walne zgromadzenie wymagają:

a)	wprowadzenie systemów wynagrodzeń dla dyrektorów, które są oparte na akcjach, włącznie z opcjami na akcje;

b)	ustalenie maksymalnej liczby akcji i opcji, o których mowa powyżej oraz podstawowych warunków ich przyznania;

c)	okres, w jakim należy wykonać opcje;

d)	warunki wszelkich późniejszych zmian w cenie wykonania opcji, jeśli jest to właściwe i prawnie dozwolone;

e)	inne długoterminowe systemy bodźców, do których uprawnieni są dyrektorzy, a które nie są oferowane na podobnych warunkach innym pracownikom.

6.3.

Ponadto coroczne walne zgromadzenie powinno ustalić nieprzekraczalny termin, w którym organ odpowiedzialny za wynagrodzenia dyrektorów może przyznać tego rodzaju wynagrodzenie poszczególnym dyrektorom.

6.4.

Wszelkie istotne zmiany w warunkach systemów wynagrodzeń również podlegają uprzedniemu zatwierdzeniu przez akcjonariuszy w drodze uchwały podjętej na corocznym walnym zgromadzeniu. W takich przypadkach akcjonariusze powinni zostać w pełni poinformowani o warunkach proponowanych zmian wraz z wyjaśnieniem ich skutków.

6.5.

Jeśli prawo krajowe lub statut spółki notowanej na giełdzie na to zezwala, zatwierdzenia przez akcjonariuszy wymagają także wszelkie ustalenia odnośnie do opcji z dyskontem, na podstawie których przyznaje się prawo do zapisu na akcje po cenie niższej niż ich wartość rynkowa w dniu ustalenia ceny wykonania opcji lub niższej niż średnia wartość rynkowa w ciągu pewnego okresu poprzedzającego datę ustalenia ceny wykonania opcji.

6.6.

Pkt. 6.1–6.4 nie mają zastosowania do systemów zatwierdzonych przez coroczne walne zgromadzenie, oferujących uczestnictwo na podobnych warunkach pracownikom spółki notowanej na giełdzie lub jej filiom, których pracownicy są uprawnieni do uczestnictwa w takim systemie.

Sekcja V

Informacje i postanowienia końcowe

7. Informacje

7.1.

Przed corocznym walnym zgromadzeniem, na którym przedkładany jest projekt uchwały zgodnie z pkt. 6.1 oraz zgodnie z prawem krajowym i/lub statutem spółki notowanej na giełdzie, akcjonariusze otrzymają informację dotyczącą uchwały.

Informacja ta powinna zawierać pełen opis systemów wynagrodzeń opartych na akcjach lub opis ich podstawowych warunków, jak również nazwiska uczestników systemu. W powiadomieniu należy również określić związek systemów z ogólną polityką wynagrodzeń dyrektorów.

Projekt uchwały powinien wyraźnie odnosić się do samego systemu lub do streszczenia jego podstawowych warunków.

7.2.

Akcjonariuszom należy także udostępnić informację o tym, w jaki sposób spółka zamierza zapewnić akcje potrzebne do wypełnienia jej zobowiązań podjętych w ramach systemów bodźców. W szczególności powinno zostać wyraźnie określone, czy spółka zamierza zakupić niezbędne akcje na rynku, przechowywać je w skarbcu czy też wyemitować nowe akcje.

7.3.

Informacja ta powinna także zawierać zarys kosztów, jakie poniesie spółka w związku z planowanym zastosowaniem systemu.

7.4.

Informacja, o której mowa, może być przedmiotem publikacji na stronach internetowych spółki notowanej na giełdzie.

8. Postanowienia końcowe

8.1.

Zachęca się Państwa Członkowskie do podjęcia niezbędnych działań propagujących stosowanie się zainteresowanych podmiotów do niniejszego zalecenia do 30 czerwca 2006 r. oraz do poinformowania Komisji o środkach podjętych zgodnie z niniejszym zaleceniem, w celu umożliwienia Komisji ścisłego monitorowania sytuacji oraz dokonania oceny potrzeby przyjęcia dalszych środków.

8.2.

Niniejsze zalecenie skierowane jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2004 r.

W imieniu Komisji

Charlie McCREEVY

Członek Komisji

(1) COM(2003) 284 końcowy.

(2) Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, str. 1).

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/60

DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 grudnia 2004 r.

zmieniająca decyzję 2003/858/WE w sprawie żywych ryb pochodzących z akwakultury i uzyskanych z nich produktów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi

(notyfikowana jako dokument nr K(2004) 4560)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/914/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącą warunków zdrowotnych zwierząt obowiązujących przy wprowadzaniu do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (1), a w szczególności jej art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja 2003/858/WE z dnia 21 listopada 2003 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt oraz wymogi dotyczące świadectw przy przywozie żywych ryb, ich ikry i gamet przeznaczonych do celów hodowlanych oraz żywych ryb pochodzących z akwakultury i uzyskanych z nich produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2), określa szczególne warunki zdrowotne zwierząt przy przywozie żywych ryb i niektórych produktów pochodzących z akwakultury do Wspólnoty z państw trzecich.

(2)	Definicja terminu „hodowla” znajdująca się w decyzji 2003/858/WE spowodowała różnice interpretacyjne dotyczące zakresu decyzji. Dla jasności tekstu należy ją uściślić.

(3)

Wymogi określone w dyrektywie Rady 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa (3) dotyczą również żywych ryb przywożonych do celów spożycia przez ludzi. Dla jasności tekstu art. 4 decyzji 2003/858/WE należy odpowiednio uściślić.

(4)

Wymogi dotyczące przywozu produktów rybnych do dalszej przeróbki określone w decyzji 2003/858/WE powinny odnosić się również do gatunków podatnych na choroby zakaźne, o których mowa w wykazie II do załącznika A dyrektywy 91/67/EWG lub chorób uważanych we Wspólnocie za egzotyczne. Doświadczenie pokazało, że treść art. 5.2. w sposób jednoznaczny nie opisuje tych wymogów i dla poprawy jednoznaczności, należy artykuł ten zmienić.

(5)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzające dokument do deklaracji i kontroli zwierząt pochodzących z krajów trzecich wjeżdżających na teren Wspólnoty (4) zastąpiło decyzję 92/527/WE (5). W przypadku przeznaczenia żywych ryb do celów hodowli lub ponownego zarybienia łowisk, należy użyć procedury kontrolnej opisanej w art. 8 dyrektywy Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. określającej zasady rządzące organizacją kontroli weterynaryjnej zwierząt wjeżdżających na teren Wspólnoty z krajów trzecich i zmieniającej dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (6), a urzędowy lekarz weterynarii powinien sporządzić odpowiednie wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu określone w rozporządzeniu Komisji (WE) 282/2004.

(6)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 136/2004 ustanawiające procedury kontroli weterynaryjnych na wspólnotowych punktach kontroli granicznej w stosunku do produktów sprowadzanych z krajów trzecich (7) zastąpiło decyzję 93/13/WE (8). W przypadku przeznaczenia niektórych produktów pochodzących z akwakultury do dalszej przeróbki we Wspólnocie, należy użyć procedury kontrolnej opisanej w art. 8 dyrektywy Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającej zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (9), a urzędowy lekarz weterynarii powinien sporządzić odpowiednie wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu określone w rozporządzeniu Komisji (WE) 136/2004.

(7)	Należy odpowiednio zmienić procedury certyfikacji ustanowione w art. 7 decyzji 2003/858/WE, a jej załącznik VI usunąć.

(8)

Aby uprościć i sformułować w sposób bardziej przejrzysty deklaracje znajdujące się we wzorach świadectw określonych w załącznikach do decyzji 2003/858/WE i zharmonizować je z tymi znajdującymi się we wzorach świadectw określonych w dyrektywie Rady 91/493/EWG dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa. Należy odpowiednio zmienić załączniki II, III, IV i V do decyzji 2003/858/WE.

(9)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2003/858/WE wprowadza się następujące zmiany:

tekst art. 2. ust. 2 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g)	»hodowla« oznacza przetrzymywanie zwierząt wodnych w gospodarstwie.”;

artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Warunki odnoszące się do przywozu żywych ryb pochodzących z akwakultury przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz na ich terytorium żywych ryb pochodzących z akwakultury, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub do dalszego przetworzenia poprzedzającego spożycie przez ludzi, tylko w przypadku, gdy:

a)	ryby pochodzą z krajów trzecich wymienionych w art. 11 dyrektywy 91/493/EWG i spełniają wymogi odnoszące się do publicznych świadectw zdrowia określonych w tej dyrektywie; oraz

b)	przesyłka spełnia warunki ustanowione w art. 3 ust. 1; lub

c)	ryby są wysyłane bezpośrednio do zatwierdzonego ośrodka przywozu, celem dokonania uboju i wypatroszenia.”;

tekst art. 5. ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa Członkowskie zobowiązane są zapewnić, aby przetwarzanie produktów rybnych pochodzących z akwakultury z gatunków podatnych na EHN, ISA, VHS oraz IHN odbywało się w zatwierdzonych ośrodkach przywozu, chyba że:

a)	ryby zostały wypatroszone przed wysyłką do Wspólnoty Europejskiej; lub

b)	stan zdrowia w miejscu pochodzenia w kraju trzecim jest równoważny temu w miejscu przetwarzania odnośnie do EHN, ISA, VHS oraz IHN.”;

artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Warunki odnoszące się do przywozu produktów rybnych pochodzących z akwakultury przeznaczonych bezpośrednio do spożycia przez ludzi

Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz na ich terytorium produktów rybnych pochodzących z akwakultury, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi, tylko w przypadku, gdy:

a)	ryby pochodzą z państw trzecich oraz z zakładów autoryzowanych na mocy art. 11 dyrektywy 91/493/EWG oraz spełniają wymogi dotyczące świadectw zdrowia publicznego, ustanowione na mocy tej dyrektywy; oraz

b)	przesyłka składa się z produktów rybnych nadających się do sprzedaży detalicznej w restauracjach lub bezpośrednio konsumentom bez dalszego przerabiania i oznaczonych zgodnie z zapisami dyrektywy Rady 91/493/WE; oraz

c)	przesyłka jest zgodna z gwarancjami wyszczególnionymi w świadectwie zdrowia zwierząt sporządzonym zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku V, z uwzględnieniem objaśnień przedstawionych w załączniku III.”;

artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Procedury kontrolne

1. W przypadku żywych ryb, ich ikry i gamet przywożonych w celach hodowli, oraz żywych ryb pochodzących z akwakultury przywożonych w celu ponownego zarybienia łowisk typu »wpuść i złów«, podlegają one kontroli weterynaryjnej w punkcie kontroli granicznej w Państwie Członkowskim przybycia zgodnie z art. 8 dyrektywy 91/496/EWG i wypełnione zostaje wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu określone w rozporządzeniu Komisji (WE) 282/2004.

2. W przypadku żywych ryb pochodzących z akwakultury i ich produktów przywożonych, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub do dalszego przetworzenia przed bezpośrednim spożyciem przez człowieka, podlegają one kontroli weterynaryjnej w punkcie kontroli granicznej w Państwie Członkowskim przybycia zgodnie z art. 8 dyrektywy 91/496/EWG i wypełnione zostaje wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu określone w rozporządzeniu (WE) 136/2004.”;

artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Zapobieganie skażeniu wód naturalnych

1. Państwa Członkowskie zapewnią, że przywożone żywe ryby pochodzące z akwakultury przeznaczone do spożycia przez ludzi nie są umieszczane w wodach naturalnych znajdujących się na ich terytorium.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, że przywożone produkty pochodzące z akwakultury przeznaczone do spożycia przez ludzi nie powodują skażenia wód naturalnych znajdujących się na ich terytorium.

3. Państwa Członkowskie zapewnią, że woda służąca do transportu przesyłek nie doprowadzi do skażenia wód naturalnych znajdujących się na ich terytorium.”;

7)	załącznik II zastępuje się tekstem załącznika I do niniejszej decyzji;

8)	załącznik III zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszej decyzji;

9)	załącznik IV zastępuje się tekstem załącznika III do niniejszej decyzji;

10)	załącznik V zastępuje się tekstem załącznika IV do niniejszej decyzji;

11)	załącznik VI skreśla się.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2004 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

(2) Dz.U. L 324 z 11.12.2003, str. 37. Decyzja zmieniona decyzją 2004/454/WE (Dz.U. L 156 z 30.4.2004, str. 29).

(3) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 15. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003.

(4) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, str. 11. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 585/2004 (Dz.U. L 91 z 30.3.2004, str. 17).

(5) Dz.U. L 332 z 18.11.1992, str. 22.

(6) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56. Dyrektywa zmieniona aktem dotyczącym warunków przystąpienia (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381).

(7) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, str. 11.

(8) Dz.U. L 9 z 15.1.1993, str. 33.

(9) Dz.U. L 24 z 30.1.1998, str. 9. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

”

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK III

WYJAŚNIENIA

a)	Świadectwo sporządzane jest przez właściwe władze kraju wywozu, na podstawie odpowiedniego wzoru przedstawionego w załączniku II, IV lub V do niniejszej decyzji, z uwzględnieniem sposobu miejsca przeznaczenia lub wykorzystania ryb lub produktów po ich przybyciu do WE.

Uwzględniając status miejsca przeznaczenia w zakresie wirusowej posocznicy krwotocznej ryb łososiowatych (VHS), zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN), wiosennej wiremii u karpi (SVC), bakteryjnej choroby nerek (BKD), epizootycznej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IPN) oraz Gyrodactylus salaris (G. salaris) w Państwie Członkowskim WE, świadectwo powinno zawierać i wypełniać właściwe dodatkowe wymogi szczególne.

Oryginał każdego świadectwa składa się z jednej dwustronnej kartki, lub, jeżeli istnieje potrzeba zastosowania większej liczby kartek, dokument posiada taką formę, aby wszystkie kartki tworzyły jedną niepodzielną całość.

W prawym górnym rogu każdej strony umieszczony jest napis „oryginał” oraz specjalny numer kodu, nadany przez właściwy organ. Wszystkie strony świadectwa są ponumerowane – (numer strony) z (łącznej liczby stron).

Oryginał świadectwa oraz etykiety określone we wzorze świadectwa sporządza się przynajmniej w jednym języku urzędowym Państwa Członkowskiego WE, w którym przeprowadzana jest inspekcja w urzędzie kontroli granicznej, oraz Państwa Członkowskiego przeznaczenia. Niemniej jednak, dane Państwa Członkowskie mogą zezwolić, w razie potrzeby, na użycie innych, do których dołączone będzie urzędowe tłumaczenie.

Świadectwo wydane dla żywych ryb, ich ikry i gamet, musi zostać wypełnione w dniu załadunku przesyłki celem jej wywozu do WE. Oryginał świadectwa musi zostać opatrzony pieczęcią urzędową i podpisany przez urzędowego inspektora wyznaczonego przez właściwy organ. Czyniąc to, właściwy organ kraju wywozu zapewnia, że przestrzegane są zasady certyfikacji równoważne tym ustanowionym w dyrektywie Rady 96/93/WE.

Pieczęć, jeżeli nie jest tłoczona, oraz podpis, są w kolorze innym niż kolor druku.

f)	Jeżeli do celów identyfikacji zawartości przesyłki, do świadectwa dołączone są dodatkowe strony, uważa się je za część oryginału, a każda z nich jest opatrzona pieczęcią i podpisana przez poświadczającego inspektora urzędowego.

g)	Oryginał świadectwa musi towarzyszyć przesyłce do punktu kontroli granicznej WE.

h)	Świadectwo wydane dla żywych ryb, ich jaj i gamet jest ważne przez 10 dni od daty wystawienia. W przypadku transportu statkiem, termin ważności przedłuża się o czas podróży morskiej.

i)	Żywych ryb, ich ikry i gamet nie transportuje się z innymi rybami, ikrą lub gametami, które nie są przeznaczone do WE lub odznaczają się gorszym stanem zdrowia. Ponadto, nie można ich transportować w warunkach, które mogłyby wpłynąć na ich stan zdrowia.

Ewentualna obecność czynników chorobotwórczych w wodzie ma związek ze stwierdzeniem stanu zdrowia żywych ryb, ikry i gamet. Dlatego też, urzędnik poświadczający musi mieć na uwadze, co następuje: „Miejscem pochodzenia” powinno być miejsce, w którym ryby, ikra lub gamety były hodowane do momentu osiągnięcia rozmiarów handlowych, odpowiadających przesyłce wyszczególnionej w niniejszym świadectwie.”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK IV

”

ZAŁĄCZNIK IV

„ZAŁĄCZNIK V

”

29.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 385/74

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 grudnia 2004 r.

zmieniająca decyzję 2001/497/WE w zakresie wprowadzenia alternatywnego zestawu standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich

(notyfikowana jako dokument nr K(2004) 5271)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/915/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (1), w szczególności jej art. 26 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu ułatwienia przepływu danych ze Wspólnoty jest pożądane, aby administratorzy danych mieli możliwość globalnego przekazywania danych w ramach jednego pakietu zasad ochrony danych. Wobec braku globalnych norm ochrony danych ważnym narzędziem umożliwiającym przekazywanie danych osobowych ze wszystkich Państw Członkowskich w ramach wspólnego pakietu zasad są standardowe klauzule umowne. W związku z powyższym decyzja Komisji 2001/497/WE z dnia 15 czerwca 2001 r. w sprawie standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich na mocy dyrektywy 95/46/WE (2) ustanawia modelowy pakiet standardowych klauzul umownych, gwarantujący właściwy poziom ochrony transferu danych do państw trzecich.

(2)

Od czasu przyjęcia tej decyzji zgromadzono wiele nowych doświadczeń. Ponadto koalicja zrzeszeń przedsiębiorców (3) zgłosiła pakiet alternatywnych standardowych klauzul umownych mający zapewnić taki poziom ochrony danych jak ustanowiony pakietem standardowych klauzul umownych na mocy decyzji 2001/497/WE, aczkolwiek przy użyciu odmiennych mechanizmów.

(3)

Ponieważ stosowanie standardowych klauzul umownych do międzynarodowego przekazywania danych jest dobrowolne, gdyż klauzule te stanowią jedną z kilku możliwości zgodnego z prawem przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego na mocy dyrektywy 95/46/WE, zatem przekazujący dane ze Wspólnoty oraz odbierający dane w państwach trzecich mogą wybrać dowolny pakiet standardowych klauzul umownych tudzież skorzystać z innej podstawy prawnej transferu danych. Jednakże ponieważ każdy pakiet jako całość stanowi model, przekazującym dane nie powinno zezwalać się na zmianę tych pakietów tudzież w jakikolwiek sposób ich łączyć, całkowicie lub częściowo.

(4)	Standardowe klauzule umowne przedłożone przez organizacje przedsiębiorców mają na celu zwiększenie wykorzystywania klauzul umownych przez operatorów poprzez takie mechanizmy, jak bardziej elastyczne wymagania kontrolne czy bardziej szczegółowe zasady dotyczące prawa dostępu.

(5)

Ponadto obecnie przedłożony pakiet zawiera alternatywę dla systemu odpowiedzialności solidarnej przewidzianego w decyzji 2001/497/WE, tj. system odpowiedzialności oparty na zobowiązaniu należytej staranności, gdzie przekazujący i odbierający dane za naruszenia zobowiązań umownych, których się dopuszczą, będą odpowiedzialni, każdy z osobna, wobec osób, których te dane dotyczą; przekazujący dane ponosi ponadto odpowiedzialność za niepodjęcie odpowiednich działań w celu ustalenia, czy importer danych może spełnić swoje zobowiązania prawne wynikające z tych klauzul (culpa in eligendo – wina w wyborze), a osoba, której dane dotyczą może podjąć kroki przeciwko przekazującemu dane w związku z wyżej opisanym niepodjęciem działań. W tym względzie wykonanie klauzuli I pkt b) nowego pakietu standardowych klauzul umownych ma szczególne znaczenie, w szczególności w związku z możliwością przeprowadzania przez przekazujących dane kontroli w siedzibie odbierającego dane tudzież żądania przez nich przedstawienia dowodu na posiadanie przez odbierającego dane środków finansowych wystarczających do realizacji jego zobowiązań.

(6)

Jeśli chodzi o realizację klauzuli beneficjenta – osoby trzeciej, przez osoby, których dotyczą dane, klauzule przewidują większe zaangażowanie przekazującego dane w rozstrzyganie zażaleń tych osób; w szczególności przekazujący dane jest zobowiązany do skontaktowania się z odbierającym dane i, jeśli jest to konieczne, realizacji umowy w zwykłym terminie jednego miesiąca; jeśli przekazujący dane odmówi realizacji umowy, a naruszenie jej postanowień przez odbierającego dane będzie trwać, wówczas osoba, której dane dotyczą, może rozpocząć realizację klauzul odpowiedzialności importera, a ostatecznie pozwać go do sądu w Państwie Członkowskim. Niniejsza zgoda na poddanie się jurysdykcji oraz na podporządkowanie się decyzji właściwego sądu lub organu nadzorczego nie wyklucza innych praw proceduralnych odbierających dane, jakie mogą posiadać w państwach trzecich, w tym prawa do odwołania.

(7)

Jednakże aby zapobiec nadużyciom mogącym wyniknąć ze zwiększenia elastyczności postanowień, organy nadzorcze powinny mieć większą możliwość zakazania lub zawieszenia transferu danych na podstawie nowego pakietu standardowych klauzul umownych, w przypadkach gdy przekazujący dane odmówi podjęcia stosownych kroków w celu realizacji zobowiązań umownych dotyczących odpowiedzialności odbierającego dane lub odbierający dane odmówi współpracy w dobrej wierze z właściwymi organami nadzorczymi w zakresie ochrony danych.

(8)

Standardowe klauzule umowne będą wykonywane bez uszczerbku dla zastosowania postanowień przepisów krajowych przyjętych na mocy dyrektywy 95/46/WE lub dyrektywy 2002/58/WE (4) dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej), w szczególności jeśli chodzi o łączność handlową dla celów marketingu bezpośredniego.

(9)	Na tej podstawie można uznać, że środki ochrony uwzględnione w przedłożonym pakiecie standardowych klauzul umownych są adekwatne w znaczeniu art. 26 ust. 2 dyrektywy 95/46/WE.

(10)	Grupa Robocza ds. Ochrony Osób Fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych powołana na mocy art. 29 dyrektywy 95/46/WE wydała opinię (5) o poziomie bezpieczeństwa zapewnianego przez standardowe klauzule umowne, która została uwzględniona.

(11)	Aby zapewnić realizację poprawek do decyzji 2001/497/WE, powinny one zostać poddane ocenie Komisji trzy lata po notyfikacji Państwom Członkowskim.

(12)	W związku z powyższym należy wprowadzić zmiany w decyzji 2001/497/WE.

(13)	Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 31 dyrektywy 95/46/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2001/497/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)	w art. 1 dodaje się następujący ustęp: „Administratorzy danych mogą wybrać pakiet I lub II z zamieszczonych w Załączniku. Nie mogą jednak zmieniać klauzul ani łączyć poszczególnych klauzul lub pakietów.” ;

w art. 4 ust. 2 i 3 otrzymują następujące brzmienie:

„2. Do celów ust. 1, na mocy którego administrator danych powołuje się na odpowiednie środki ochrony wynikające ze standardowych klauzul umownych zamieszczonych w pakiecie II Załącznika, właściwe organy nadzorcze są uprawnione do zastosowania przysługującego im prawa do zakazania lub wstrzymania przekazywania danych w następujących przypadkach:

a)	odmowy współpracy w dobrej wierze z organami nadzorczymi ds. ochrony danych lub wypełniania zobowiązań jasno określonych w umowie przez odbierającego dane;

b)	odmowy przekazującego dane podjęcia stosownych kroków w celu wyegzekwowania realizacji umowy przez odbierającego dane w zwyczajowym okresie jednego miesiąca od powiadomienia przekazującego dane o tym fakcie przez właściwe organy nadzorcze.

Do celów pierwszego akapitu odmowa w złej wierze lub odmowa realizacji umowy przez odbierającego dane nie dotyczy przypadków, w których współpraca lub wykonanie byłoby sprzeczne z wymaganiami ustawodawstwa krajowego, które obowiązują odbierającego dane, a nie wykraczają poza ograniczenia konieczne w demokratycznym społeczeństwie w rozumieniu art. 13 dyrektywy 95/46/WE, w szczególności sankcje ustanowione instrumentami międzynarodowymi i/lub krajowymi, zobowiązania związane ze sprawozdawczością podatkową lub dotyczącą prania pieniędzy.

Dla celów pkt. a) pierwszego akapitu współpraca może obejmować w szczególności przedłożenie celem kontroli urządzeń przetwarzania danych odbierającego dane lub obowiązek poddania się zaleceniom organu nadzorczego ds. ochrony danych we Wspólnocie.

3. Zakaz lub zawieszenie na mocy ust. 1 i 2 znosi się natychmiast po ustaniu powodów wprowadzenia takiego zakazu lub zawieszenia.

4. Gdy Państwa Członkowskie podejmą środki na mocy ust. 1, 2 i 3, powiadomią o tym niezwłocznie Komisję, która prześle informacje na ten temat pozostałym Państwom Członkowskim.”;

3)	w art. 5 pierwsze zdanie otrzymuje następujące brzmienie: „Komisja oceni funkcjonowanie niniejszej decyzji na podstawie dostępnych informacji trzy lata po notyfikacji tej decyzji i wszelkich zmian Państwom Członkowskim.” ;

w Załączniku wprowadza się następujące zmiany:

1.	po tytule dodaje się określenie „PAKIET I”;

2.	dodaje się treść Załącznika do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 kwietnia 2005 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 grudnia 2004 r.

W imieniu Komisji

Charlie McCREEVY

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 281 z 23.11.95, str. 31. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1883/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(2) Dz.U. L 181 z 4.7.2001, str. 19.

(3) Międzynarodowa Izba Handlowa (ICC), Japońska Rada Biznesu w Europie (JBCE), Europejskie Stowarzyszenie Producentów Technologii Informacyjnych i Komunikacyjnych (EICTA), Komitet UE Amerykańskiej Izby Handlowej w Belgii (Amcham), Konfederacja Przemysłu Brytyjskiego (CBI), Międzynarodowy Okrągły Stół Firm Branży Komunikacyjnej (ICRT) oraz Europejska Federacja Stowarzyszeń Marketingu Bezpośredniego (FEDMA).

(4) Dz.U. L 201 z 31.7.2002, str. 37.

(5) Opinia nr 8/2003, dostępna na stronie internetowej: http://europa.eu.int/comm/privacy

Załącznik

„

PAKIET II

Standardowe klauzule umowne w sprawie przekazywania danych osobowych ze Wspólnoty do państw trzecich (transfer między administratorami)

Umowa o przekazywaniu danych

pomiędzy

_ (nazwa)

_ (adres i kraj siedziby)

(zwanym dalej »przekazującym dane«)

_ (nazwa)

_ (adres i kraj siedziby)

zwanym dalej »odbierającym dane«,

Każdy z nich zwany »Stroną«, a wspólnie »Stronami«.

Definicje

Do celów klauzul:

»dane osobowe«, »szczególne kategorie danych/dane sensytywne«, »przetwarzać/przetwarzanie«, »administrator danych«, »przetwarzający dane«, »osoba, której dane dotyczą« oraz »organ nadzorczy« mają takie samo znaczenie jak w dyrektywie 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. (gdzie »organ nadzorczy« oznacza właściwy organ nadzoru ochrony danych na terytorium państwa, w którym siedzibę ma przekazujący dane);

b)	»przekazujący dane« oznacza administratora danych, który przesyła dane osobowe;

»odbierający dane« oznacza administratora danych, który wyraża zgodę na odbiór danych osobowych od przekazującego w celu ich dalszego przetwarzania na zasadach określonych w niniejszych klauzulach, a który nie podlega obowiązującemu w państwie trzecim systemowi zapewniającemu właściwy poziom ochrony danych;

d)	»klauzule« oznaczają niniejsze klauzule umowne, będące samodzielnym dokumentem, który nie uwzględnia warunków handlowych ustalonych pomiędzy stronami osobną umową handlową.

Szczegóły przekazania danych (jak również rodzaje danych osobowych) są wyszczególnione w załączniku B, który stanowi integralną część klauzul.

I. Obowiązki przekazującego dane

Przekazujący dane zgadza się na poniższe warunki i zapewnia, co następuje:

a)	że dane osobowe będzie zbierał, przetwarzał i przekazywał zgodnie z przepisami obowiązującego go prawa;

b)	że podjął zasadne kroki w celu ustalenia, że odbierający dane jest w stanie wywiązać się z obowiązków prawnych określonych w niniejszych klauzulach;

c)	na życzenie odbierającego dane udostępni mu kopie właściwych przepisów dotyczących ochrony danych państwa, w którym przekazujący dane ma siedzibę, tudzież poinformuje go, gdzie szukać informacji o takich przepisach (tam gdzie jest to zasadne i nie obejmuje porady prawnej);

będzie odpowiadać wyczerpująco i w rozsądnym terminie na zapytania organu nadzorczego i osoby, której dane dotyczą odnośnie do przetwarzania przez odbierającego dane, o ile strony nie uzgodniły, że takich odpowiedzi będzie udzielać odbierający dane, w którym to przypadku przekazujący dane nadal będzie udzielać, w zasadnych przypadkach i zakresie, odpowiedzi na zapytania, jeśli odbierający dane nie może lub nie chce udzielić takiej odpowiedzi. Odpowiedzi będą udzielane w rozsądnym terminie;

na życzenie osoby, której dane dotyczą, lub beneficjentów – strony trzeciej w rozumieniu klauzuli 3, udostępni im kopię niniejszych klauzul, o ile klauzule nie zawierają informacji poufnych, w którym to wypadku przekazujący dane może usunąć takie informacje przed udostępnieniem klauzul. W przypadku usunięcia informacji przekazujący dane poinformuje na piśmie osobę, której dane dotyczą, o przyczynie usunięcia tych informacji oraz o przysługującym jej prawie poinformowania o takim usunięciu organu nadzorczego. Jednakże przekazujący dane zastosuje się do decyzji organu nadzorczego w sprawie pełnego dostępu osób, których dane dotyczą, do klauzul, o ile osoby takie zobowiążą się do przestrzegania poufności usuniętych danych. Przekazujący dane na życzenie organu nadzorczego udostępni mu kopię niniejszych klauzul.

II. Obowiązki odbierającego dane

Odbierający dane zgadza się na poniższe warunki i zapewnia:

że zastosuje stosowne środki techniczne i organizacyjne, aby chronić dane osobowe przed przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą, zmianą oraz ujawnieniem lub udostępnieniem osobom nieupoważnionym, oraz że zapewni poziom bezpieczeństwa właściwy ze względu na zagrożenia powstające przy przetwarzaniu i związane z naturą danych;

że zastosuje procedury zapewniające zachowanie bezpieczeństwa i poufności danych osobowych przez strony trzecie, także przetwarzających dane, które upoważnił do przetwarzania takich danych. Wszystkie osoby działające z upoważnienia odbierającego dane, w tym przetwarzający dane, zobowiązują się do przetwarzania danych osobowych tylko z polecenia odbierającego dane. To postanowienie nie dotyczy osób uprawnionych do dostępu do danych osobowych lub mających takie uprawnienia z tytułu prawa;

że nie ma żadnego powodu, aby sądzić, że ustawodawstwo, któremu podlega, mogłoby mieć znaczący negatywny skutek dla gwarancji określonych w niniejszych warunkach, a w przypadku gdy taka sytuacja miałaby miejsce, powiadomi o tym przekazującego dane (który, jeśli jest to konieczne, przekaże tę informację organowi nadzorczemu);

d)	że będzie przetwarzać dane osobowe do celów opisanych w załączniku B oraz że podlega organowi nadzorczemu, który gwarantuje wypełnienie zobowiązań określonych w niniejszych klauzulach;

że poinformuje przekazującego dane o osobie, która w jego organizacji zajmuje się zapytaniami dotyczącymi przetwarzania danych osobowych, i będzie współpracować w dobrej wierze z przekazującym dane, osobami, których dane dotyczą oraz organem nadzorczym i rozpatrywać takie zapytania w rozsądnym terminie. W przypadku rozwiązania organizacji przekazującego dane lub jeśli strony tak ustalą, odbierający dane przyjmie odpowiedzialność za zapewnienie zgodności z postanowieniami klauzuli I lit. e);

f)	że na życzenie przekazującego dane, przedstawi mu dowody posiadania środków finansowych wystarczających do wypełnienia swoich zobowiązań określonych w klauzuli III (łącznie z ubezpieczeniem);

że na zasadne życzenie przekazującego dane umożliwi mu (tudzież innym niezależnym lub bezstronnym agentom kontrolującym albo rewidentom wskazanym przez przekazującego dane i niezakwestionowanym niezasadnie przez odbierającego dane) po uprzedzeniu w rozsądnym terminie i w godzinach pracy przegląd, kontrolę i/lub certyfikację posiadanych urządzeń do przetwarzania danych oraz akt i dokumentów związanych z przetwarzaniem danych w celu sprawdzenia zgodności z gwarancjami i zobowiązaniami określonymi w niniejszych klauzulach. Życzenie takie musi być poparte potwierdzeniem lub zgodą organu prawnego lub nadzorczego państwa odbierającego dane, który to uzyska takie potwierdzenie lub zgodę w rozsądnym terminie;

że będzie przetwarzać dane osobowe w miarę swoich możliwości zgodnie z:

i)	przepisami dotyczącymi ochrony danych kraju przekazującego dane, lub

ii)

właściwymi przepisami (1) każdej decyzji Komisji wydanej na podstawie art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE, jeśli odbierający dane spełnia właściwe postanowienia takiego upoważnienia lub decyzji i działa w kraju, gdzie przepisy te obowiązują, ale nie dotyczą go takie upoważnienia lub decyzje w zakresie przekazywania danych osobowych (2), lub

iii)	zasadami przekazywania danych określonymi w załączniku A. Odbierający dane wpisuje wybraną opcję:_ Podpis odbierającego dane:_;

że nie ujawni i nie przekaże danych osobowych administratorowi danych spoza Europejskiego Obszaru Ekonomicznego (EEA), chyba że poinformuje o tym fakcie przekazującego dane, i

i)	administrator danych z takiego kraju będzie przetwarzać dane osobowe zgodnie z decyzją Komisji stwierdzającą, że państwo trzecie zapewnia adekwatną ochronę, lub

ii)	administrator danych z państwa trzeciego podpisze niniejsze klauzule lub inną umowę o przekazaniu danych zatwierdzoną przez właściwy organ z terenu UE, lub

iii)	osoby, których dane dotyczą, po otrzymaniu informacji o celu takiego przekazania danych, kategorii odbiorców danych oraz fakcie, że w państwie, do którego przekazywane są dane, mogą obowiązywać inne normy ochrony danych, będą miały prawo sprzeciwu, lub

iv)	osoby, których dane dotyczą, wyraziły jednoznaczną zgodę na dalsze przekazanie danych sensytywnych.

III. Odpowiedzialność i prawa strony trzeciej

Strony będą wzajemnie odpowiedzialne wobec siebie za szkody powstałe w wyniku naruszenia przepisów określonych w niniejszych klauzulach. Odpowiedzialność wzajemna stron jest ograniczona do rzeczywistych szkód. W szczególności wyklucza to możliwość odszkodowania za straty moralne (tj. odszkodowania mającego na celu ukaranie strony za jej znieważające zachowanie). Każda ze stron będzie odpowiedzialna wobec osoby, której dane dotyczą, za szkody powstałe w wyniku naruszenia przez nią praw osób trzecich określonych w niniejszych klauzulach. Nie wyklucza to odpowiedzialności przekazującego dane wynikającej z obowiązujących go przepisów dotyczących ochrony danych.

Strony postanawiają, że osoba, której dane dotyczą, jest uprawniona jako beneficjant – osoba trzecia do zastosowania wobec odbierającego lub przekazującego dane, w przypadku naruszenia przez nich zobowiązań umownych w zakresie dotyczącym danych osobowych tej osoby, postanowień niniejszej klauzuli oraz klauzuli I lit. b), I lit. d), I lit. e), II lit. a), II lit. c), II lit. d), II lit. e), II lit. h), II lit. i), III lit. a), V, VI lit. d) oraz VII. Do tych celów zastosowanie ma prawodawstwo kraju przekazującego dane. W sprawach obejmujących stwierdzenie naruszenia postanowień przez odbierającego dane osoba, której dane dotyczą, musi najpierw zwrócić się do przekazującego dane z prośbą o podjęcie przez niego stosownych kroków w celu egzekucji praw dotyczących działań, jakie może podjąć wobec odbierającego dane, a jeśli przekazujący dane nie podejmie takich kroków w rozsądnym terminie (w zwykłych okolicznościach jest to termin jednego miesiąca), wówczas osoba, której dane dotyczą, może dochodzić swoich praw bezpośrednio wobec odbierającego dane. Osoba, której dane dotyczą, ma prawo do bezpośredniego dochodzenia swoim praw wobec przekazującego dane, który nie spełnił obowiązku ustalenia, czy odbierający dane ma możliwość spełnienia zobowiązań prawnych określonych w niniejszych klauzulach (na przekazującym dane spoczywa obowiązek udowodnienia, że podjął w tym celu zasadne kroki).

IV. Prawo właściwe dla niniejszych klauzul

Prawem właściwym dla niniejszych klauzul jest prawo kraju przekazującego dane, z wyjątkiem przepisów i praw związanych z przetwarzaniem danych osobowych przez odbierającego dane na mocy klauzuli II lit. h), które mają zastosowanie jedynie, jeśli tak postanowi odbierający dane.

V. Rozstrzyganie sporów z osobami, których dane dotyczą, lub organem nadzorczym

W przypadku sporów lub roszczeń związanych z przetwarzaniem danych między osobą, której dane dotyczą, lub organem nadzorczym a każdą ze stron lub oboma stronami strony powiadomią się wzajemnie o zaistnieniu takiego sporu lub roszczenia i będą współpracować na rzecz polubownego rozstrzygnięcia sporu w rozsądnym terminie.

Strony postanawiają, że będą uczestniczyć w każdym publicznie dostępnym niewiążącym procesie mediacyjnym zainicjowanym przez osobę, której dane dotyczą, lub organ nadzorczy. Strony mogą zdecydować o zdalnym udziale w postępowaniach mediacyjnych (poprzez połączenie telefoniczne lub inną drogą przekazu elektronicznego). Strony postanawiają ponadto, że rozważą udział w innych postępowaniach rozstrzygających, arbitrażowych lub mediacyjnych mających na celu rozstrzygnięcie sporu związanego z ochroną danych.

Każda ze stron poddaje się jurysdykcji sądu właściwego kraju przekazującego dane lub organu nadzorczego, a decyzję takiego sądu lub organu uznaje za ostateczną i niepodlegającą odwołaniu.

VI. Wypowiedzenie

W przypadku gdy odbierający dane narusza zobowiązania wynikające z niniejszych klauzul, przekazujący dane może czasowo, do chwili ustania takiego naruszenia lub rozwiązania umowy, wstrzymać przekazywanie danych odbierającemu.

W przypadku gdy:

i)	przekazywanie danych osobowych odbierającemu dane zostało czasowo wstrzymane przez przekazującego dane na okres dłuższy niż jeden miesiąc na mocy ust. a),

ii)	wypełnianie zobowiązań określonych w niniejszych klauzulach przez odbierającego dane spowodowałoby naruszenie przez niego zobowiązań wynikających z przepisów prawnych lub uregulowań obowiązujących w kraju, do którego przekazywane są dane,

iii)	odbierający dane w poważnym stopniu lub uporczywie narusza którekolwiek gwarancje lub postanowienia określone w niniejszych klauzulach,

iv)	wydana zostanie ostateczna decyzja właściwego sądu państwa przekazującego dane lub przepisów organu nadzorczego, od której nie przysługuje odwołanie, o naruszeniu postanowień niniejszych klauzul przez przekazującego lub odbierającego dane, lub

złożony zostanie wniosek o ustanowienie zarządu lub likwidację odbierającego dane, niezależnie od tego, czy jest on przedsiębiorstwem czy osobą indywidualną, który nie zostanie odrzucony w przewidzianym dla takich wniosków terminie, zostanie wystawiony nakaz likwidacji, na dowolnej części jego majątku zostanie ustanowiony syndyk, powołany zostanie syndyk masy upadłości – jeśli odbierający dane jest osobą fizyczną, zostanie wszczęte postępowanie prowadzące do zawarcia ugody lub zaistnieje podobne zdarzenie prawne,

wówczas przekazujący dane może, bez uszczerbku dla innych zobowiązań, jakie ma wobec odbierającego dane na mocy niniejszych klauzul, wypowiedzieć niniejsze klauzule, informując w takim przypadku organ nadzorczy. W przypadkach, o których mowa w i), ii) lub iv), także odbierający dane może wypowiedzieć niniejsze klauzule.

Każda ze stron może wypowiedzieć niniejsze klauzule, jeśli i) w odniesieniu do państwa (lub jego sektora), do którego są przekazywane dane lub w którym dane są przetwarzane przez odbierającego, zostanie wydana decyzja Komisji o adekwatności przepisów na mocy art. 25 ust. 6) dyrektywy 95/46/WE (lub tekstu, który ją zastępuje) lub ii) w takim państwie będzie bezpośrednio stosowana dyrektywa 95/46/WE (lub tekst, który ją zastępuje).

Strony postanawiają, że wypowiedzenie niniejszych klauzul w każdym czasie, z jakiejkolwiek przyczyny i z powodu jakichkolwiek okoliczności [z wyjątkiem wypowiedzenia na mocy klauzuli VI c)] nie zwalnia z wynikających z klauzul zobowiązań i/lub warunków dotyczących przetwarzania przekazanych danych.

VII. Zmiany niniejszych klauzul

Strony nie mogą zmieniać niniejszych klauzul z wyjątkiem aktualizacji wszelkich informacji zawartych w załączniku B, w którym to wypadku, i jeśli jest to wymagane, poinformują o tym fakcie organ nadzorczy. Nie wyklucza to możliwości dodawania przez strony innych klauzul handlowych.

VIII. Opis przekazywania danych

Szczegóły przekazywania danych osobowych są sprecyzowane w załączniku B. Strony postanawiają, że załącznik B może zawierać poufne informacje handlowe, których nie ujawnią stronom trzecim, chyba że będzie to wymagane przepisami prawa lub z nakazu właściwej agencji regulacyjnej lub rządowej, zgodnie z wymogiem klauzuli I lit. e). Strony mogą sporządzić dodatkowe załączniki dotyczące dodatkowych transferów danych, które, jeśli to konieczne, przedłożą organowi nadzorczemu. Alternatywnie załącznik B może obejmować wiele transferów danych.

Data: _

ODBIERAJĄCY DANE

PRZEKAZUJĄCY DANE

…

ZAŁĄCZNIK A

ZASADY PRZEKAZYWANIA DANYCH

Ograniczenia celu: dane osobowe mogą być przetwarzane, a następnie wykorzystywane lub dalej przekazywane wyłącznie do celów opisanych w załączniku B lub po uzyskaniu zgody na takie dalsze przetwarzanie przez osobę, której dane dotyczą.

Jakość danych i zasada proporcjonalności: dane muszą być zgodne z prawdą i, w miarę potrzeb, aktualizowane. Dane muszą być odpowiednie i nie wykraczać poza to, co jest potrzebne dla realizacji celów, dla których zostały one przekazane i są dalej przetwarzane.

Przejrzystość: osobie, której dane dotyczą, powinny zostać przekazane informacje konieczne do zapewnienia rzetelnego przekazywania danych (takie jak dotyczące celu przetwarzania oraz przekazywania danych), o ile informacje te nie zostały wcześniej przekazane przez przekazującego dane.

Środki bezpieczeństwa i poufność: administrator danych jest obowiązany przedsięwziąć techniczne i organizacyjne środki w celu zapewnienia poziomu bezpieczeństwa właściwego ze względu na zagrożenia powstające przy przetwarzaniu danych, jak na przykład przypadkowe lub bezprawne zniszczenie lub przypadkowa utrata, zmiana, bezprawne ujawnienie lub dostęp. Żadnej osobie działającej z upoważnienia administratora danych, włączając w to osobę, której powierzono przetwarzanie danych, nie wolno przetwarzać danych w inny sposób niż zgodny z instrukcjami administratora danych.

Prawo do dostępu do danych, sprostowania, usuwania danych ze zbioru i wstrzymywania przetwarzania danych: zgodnie z art. 12 dyrektywy 95/46/WE osoba, której dane dotyczą, powinna mieć zapewniony dostęp, bezpośredni lub przez stronę trzecią, do wszystkich danych osobowych odnoszących się do niej, z wyjątkiem sytuacji, gdy osoba, której dane dotyczą, ostentacyjnie nadużywa tego prawa poprzez nieuzasadnione częste, powtarzające się lub systematyczne prośby o udostępnienie tych danych lub w przypadku, gdy przepisy prawa kraju przekazującego dane nie nakazują udostępnienia takich danych. Pod warunkiem uprzedniej zgody organu nadzorczego osoba, której dane dotyczą, może również nie uzyskać prawa dostępu do danych, jeśli udzielenie takiego dostępu poważnie naruszyłoby interesy odbierającego dane lub innych organizacji mających do czynienia z odbierającym dane, a spełnienie tego warunku nie naruszałoby podstawowych praw i wolności osoby, której dotyczą dane. Źródło danych osobowych nie musi być ujawniane, jeśli nie jest to możliwe mimo podjęcia zasadnych kroków lub gdy spowodowałoby to pogwałcenie praw innych osób. Osoba, której dane dotyczą, musi mieć prawo do sprostowania lub usuwania danych ze zbioru, jeśli są niedokładne lub są przetwarzane niezgodnie z zasadami wymienionymi w niniejszym Załączniku. Jeśli istnieją ważne podstawy, by wątpić w zasadność takiej prośby, przed przystąpieniem do sprostowania, poprawiania lub usuwania danych ze zbioru organizacja może zażądać wyjaśnień. Zawiadomienie stron trzecich, którym ujawniono zmienione, poprawione lub usunięte ze zbioru dane, nie jest konieczne, jeśli wymagałoby to niewspółmiernych wysiłków. Z prawnie uzasadnionych przyczyn wynikających ze szczególnej sytuacji, w jakiej znajduje się osoba, której dane dotyczą, powinna mieć ona również prawo do sprzeciwienia się przetwarzaniu jej danych. Obowiązek udowodnienia zasadności odmowy dostępu do danych spoczywa na odbierającym dane, a osoba, której dane dotyczą, ma zawsze prawo do odwołania się od tej odmowy do organu nadzorczego.

Dane sensytywne: Odbierający dane musi podjąć takie dodatkowe środki (jak na przykład związane z ochroną danych), jakie są konieczne do zapewnienia ochrony danych sensytywnych zgodnie z jego obowiązkami wynikającymi z klauzuli II.

Dane wykorzystywane do celów marketingu bezpośredniego: w przypadku gdy dane przetwarza się dla celów marketingu bezpośredniego, powinny istnieć skuteczne procedury zapewniające osobie, której te dane dotyczą, możliwość zabronienia w każdej chwili wykorzystywania danych do takich celów.

Decyzje podejmowane w sposób automatyczny: do celów niniejszych klauzul określenie „decyzje podejmowane w sposób automatyczny” oznaczają decyzję przekazującego lub odbierającego dane, która powoduje skutki prawne dotyczące osoby, której dane dotyczą, lub mają znaczący wpływ na jej sytuację, a która opiera się jedynie na automatycznym przetwarzaniu danych w celu oceny niektórych cech osobistych, takich jak osiągnięcia w pracy, zdolność kredytowa, rzetelność, zachowanie itd. Odbierający dane nie może podejmować w sposób automatyczny żadnych decyzji dotyczących osoby, której dane dotyczą, z wyjątkiem sytuacji, gdy:

i)	takie decyzje są podejmowane przez odbierającego dane w trakcie zawierania lub realizacji umowy z osobą, której dotyczą dane, lub

ii)	osoba, której dane dotyczą, ma możliwość omówienia skutków decyzji podjętej w sposób automatyczny z przedstawicielem strony, która podejmuje taką decyzję lub w inny sposób przedstawienia swojego punktu widzenia tej stronie;

lub

b)	taka decyzja jest wymagana prawem kraju przekazującego dane.

ZAŁĄCZNIK B

OPIS PRZEKAZYWANIA DANYCH

[wypełniają strony]

PRZYKŁADOWE KLAUZULE HANDLOWE (DOBROWOLNE)

Odszkodowania wzajemne między przekazującym a odbierającym dane:

»Strony zobowiązują się do wzajemnego wynagrodzenia wszelkich kosztów, opłat, wydatków lub strat poniesionych przez jedną ze stron w wyniku naruszenia przez drugą stronę postanowień niniejszych klauzul. Odszkodowanie wzajemne na mocy niniejszej klauzuli uzależnione jest od spełnienia następujących warunków: a) strona (strony), która(-e) jest uprawniona (są uprawnione) do odszkodowania [‘strona poszkodowana’ (‘strony poszkodowane’)] niezwłocznie poinformuje o roszczeniu drugą stronę (strony) [‘stronę odpowiedzialną’ (‘strony odpowiedzialne’)], b) strona odpowiedzialna (strony odpowiedzialne) jest jedyną stroną uprawnioną do obrony i zaspokojenia takiego roszczenia oraz c) strona poszkodowana (strony poszkodowane) zapewni(-ą), w rozsądnym zakresie, współpracę i pomoc stronie odpowiedzialnej (stronom odpowiedzialnym) w zakresie zaspokojenia takiego roszczenia.«.

Rozstrzyganie sporów pomiędzy przekazującym a odbierającym dane (strony mogą naturalnie zastosować dowolną inną metodę rozstrzygania sporu lub uzgodnić inną klauzulę jurysdykcyjną):

»W przypadku zaistnienia sporu dotyczącego rzekomego naruszenia któregokolwiek postanowienia niniejszych klauzul pomiędzy odbierającym a przekazującym dane spór taki zostanie ostatecznie rozstrzygnięty zgodnie z regulaminem arbitrażu Międzynarodowej Izby Handlowej przez jednego lub więcej arbitrów powołanych na mocy wspomnianych zasad. Miejscem postępowania arbitrażowego będzie […]. Powołanych zostanie […] arbitrów.«.

Podział kosztów:

»Każda ze stron będzie realizować zobowiązania wynikające z niniejszych klauzul na własny koszt.«.

Dodatkowa klauzula o wypowiedzeniu:

»W przypadku wypowiedzenia niniejszych klauzul odbierający dane musi niezwłocznie zwrócić przekazującemu dane wszystkie dane osobowe i wszystkie kopie danych objęte postanowieniami niniejszych klauzul lub, zgodnie z życzeniem przekazującego dane, zniszczyć wszystkie kopie powyższych i przedstawić przekazującemu dane dowód dokonania takiego zniszczenia, pod warunkiem że prawo krajowe lub lokalne odbierającego dane nie zabrania mu zniszczenia lub zwrotu całości lub części takich danych. W takim przypadku dane muszą być traktowane jak poufne i nie mogą być aktywnie przetwarzane do żadnych celów. Odbierający dane zgadza się, że na życzenie przekazującego dane umożliwi mu lub wskazanemu przez niego, a zatwierdzonemu przez odbierającego dane, kontrolerowi wstęp do swojej siedziby, po uprzednim powiadomieniu i w godzinach pracy, w celu sprawdzenia, czy zastosował się do postanowień powyższych klauzul.«

”.

(1) Określenie »właściwe przepisy« oznacza przepisy każdych zezwoleń lub decyzji z wyjątkiem przepisów wykonawczych do tych zezwoleń lub decyzji (które są objęte niniejszymi klauzulami).

(2) Jednakże postanowienia pkt. 5 załącznika A dotyczące prawa do dostępu, naprawy, usuwania danych oraz sprzeciwu muszą być stosowane, jeśli zostanie wybrana niniejsza opcja i mają pierwszeństwo przed innymi porównywalnymi postanowieniami decyzji Komisji.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 385

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 47 29 grudnia 2004

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2253/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2237/77 w sprawie formatu sprawozdania z gospodarstwa rolnego, które ma być wykorzystywane do celów określania dochodów gospodarstw rolnych	7
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2254/2004 z dnia 27 grudnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz odnośnego znakowania produktów rolnych i środków spożywczych	20
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2255/2004 z dnia 27 grudnia 2004 r. w sprawie dowodu zakończenia formalności celnych przy przywozie cukru do państw trzecich, przewidzianego w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999	22
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2256/2004 z dnia 14 pażdziernika 2004 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty pochodzące z Egiptu, Malty i Cypru oraz dotyczące ilości referencyjnych w odniesieniu do niektórych produktów pochodzących z Malty i Cypru	24

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Rada
*	2004/911/WE: Decyzja Rady z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym dyrektywą Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek i towarzyszącego jej Protokołu ustaleń	28
	Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiająca środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek	30
	Protokół ustaleń	43
*	2004/912/WE: Decyzja Rady z dnia 25 października 2004 r. w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie terminu zastosowania Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek	50
	Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie terminu zastosowania umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne tym, które zostały określone w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek	51
	Komisja
*	2004/913/WE: Zalecenie Komisji z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie wspierania odpowiedniego systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na giełdzie ( 1 )	55
*	2004/914/WE: Decyzja Komisji z dnia 16 grudnia 2004 r. zmieniająca decyzję 2003/858/WE w sprawie żywych ryb pochodzących z akwakultury i uzyskanych z nich produktów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi (notyfikowana jako dokument nr K(2004) 4560) ( 1 )	60
*	2004/915/WE: Decyzja Komisji z dnia 27 grudnia 2004 r. zmieniająca decyzję 2001/497/WE w zakresie wprowadzenia alternatywnego zestawu standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich (notyfikowana jako dokument nr K(2004) 5271) ( 1 )	74
	Europejski Bank Centralny
*	2004/916/WE: Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 grudnia 2004 r. zmieniające wytyczne EBC/2004/13 dotyczące świadczenia przez Eurosystem na rzecz pozaunijnych banków centralnych, państw nienależących do Unii Europejskiej oraz organizacji międzynarodowych usług w zakresie zarządzania rezerwami wyrażonymi w euro (EBC/2004/20)	85

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1974/2004 z dnia 29 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 795/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu płatności jednolitych przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników ( Dz.U. L 345 z 20.11.2004 )	87