22.4.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 93/3

OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 5 marca 2009 r.

na wniosek Rady Unii Europejskiej w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru i zarządzania kryzysowego

(CON/2009/17)

2009/C 93/03

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniu 22 października 2008 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru i zarządzania kryzysowego (1) (zwanej dalej „projektowaną dyrektywą”) (2).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 105 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

Uwagi ogólne

Reforma europejskiego systemu nadzoru nad sektorem finansowym

EBC podkreśla, że szczegółowe uwagi zawarte w niniejszej opinii pozostają bez uszczerbku dla możliwego przyszłego wkładu w szerszą europejską debatę dotyczącą reformy europejskiego systemu nadzoru (3), w szczególności w kontekście zaleceń grupy ekspertów wysokiego szczebla powołanej przez Komisję (4).

Instrumenty prawne służące spójnej implementacji europejskiego ustawodawstwa bankowego

Przy wielu okazjach EBC wyrażał pogląd (5), że obecna struktura dyrektyw 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przekształcona) (6) oraz 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych (wersja przekształcona) (7) nie powinna być postrzegana jako ostateczny właściwy rezultat, lecz raczej jako pojedynczy krok w długotrwałym procesie zmierzającym do ustalenia (zgodnie z zasadami i celami wypracowanymi w ramach procedury Lamfalussy’ego) środków wykonawczych poziomu 2, mających bezpośrednie zastosowanie do instytucji finansowych w ramach Unii Europejskiej. Dyrektywa 2006/48/WE w ograniczonym zakresie korzysta z procedury komitologii, jak również w niewielkim zakresie można na jej podstawie przyjmować środki wykonawcze (8). Implementacja Umowy Bazylejskiej II (9) dostarczyła wyjątkowej okazji do przeprowadzenia przeglądu dyrektywy 2006/48/WE pod tym kątem, lecz nie została ona wykorzystana. Co za tym idzie, w dziedzinie bankowości pozostało jeszcze wiele do uczynienia, aby w pełni skorzystać z regulacyjnego podejścia Lamfalussy’ego. Proces ten wymagałby: (i) ograniczenia zakresu wspólnotowych aktów prawnych poziomu 1 do zasad ramowych odzwierciedlających podstawowe wybory o charakterze politycznym i kwestie o podstawowym znaczeniu; oraz (ii) skupienia postanowień technicznych w jednej lub kilku bezpośrednio stosowanych regulacjach poziomu 2, które przy większym wykorzystaniu procedury komitologii stopniowo przekształciłyby się w główny zbiór zasad technicznych mających zastosowanie do instytucji finansowych w UE. W tym zakresie EBC wyraża pogląd, że większość załączników o charakterze technicznym do dyrektyw 2006/48/WE i 2006/49/WE powinna zostać przyjęta bezpośrednio jako środki poziomu 2, oraz – w takim zakresie, w jakim da się to pogodzić z niezbędną elastycznością dla implementacji na poziomie krajowym – jako rozporządzenia Komisji.

Ograniczona możliwość wykorzystania materialnych, prawidłowo skonstruowanych środków wykonawczych poziomu 2 w kontekście dyrektyw 2006/48/WE i 2006/49/WE sprawia, że większą rolę pełnią wytyczne poziomu 3 ram Lamfalussy’ego. W zakresie tym EBC zauważa, że projektowana dyrektywa wprowadza po raz pierwszy w dyrektywie 2006/48/WE bezpośrednie odniesienia do wytycznych i zaleceń wydanych przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego (Committee of European Banking Supervisors – CEBS) (10). EBC w pełni uznaje korzyści płynące z tych wytycznych, znaczącą pracę wykonaną przez CEBS w zakresie zbliżania standardów i praktyk nadzoru oraz potrzebę zapewnienia ich przestrzegania przez państwa członkowskie. Niemniej jednak, z uwagi na ich niewiążący charakter, wytyczne te nie zapewniają zharmonizowanego stosowania prawa wspólnotowego w państwach członkowskich. Zgodnie z zasadami „Lepszego stanowienia prawa” (11) należy unikać powoływania w treści aktów prawa wspólnotowego takich niewiążących wytycznych. EBC zaleca w zamian, aby projektowana dyrektywa wyszczególniała obszary, w których należy zwrócić się do CEBS o wsparcie w zakresie intensyfikacji zbliżania praktyk nadzorczych. Ponadto, zgodnie z podejściem Lamfalussy’ego oraz zaleceniami wyrażonymi w punkcie 2, w celu dalszego przyczyniania się do przyjęcia zharmonizowanych ram prawnych na poziomie UE, pożądane byłoby również, aby w niektórych przypadkach ustawodawca wspólnotowy przeniósł material nątreść niewiążących wytycznych poziomu 3 wydanych przez CEBS do wiążących norm prawa wspólnotowego – czy to na poziomie 1 w ramach procedury współdecydowania, czy też w postaci środków wykonawczych poziomu 2, które mogłyby zostać przyjęte przez Komisję na podstawie uprawnień przysługujących jej w ramach procedury komitologii i byłyby jednolicie stosowane w państwach członkowskich (12).

EBC jest świadomy, że przyczyną części z proponowanych przez Komisję poprawek do dyrektyw 2006/48/WE oraz 2006/49/WE są niedawne zawirowania finansowe, i że w obecnym kontekście za niemożliwą należy uznać zmianę struktury tych dyrektyw. Niemniej jednak w opinii EBC radykalna zmiana tych dyrektyw według powyżej wskazanych zasad w znacznym stopniu przyczyniłaby się do wzmocnienia przejrzystości i pewności prawnej we wspólnotowym ustawodawstwie bankowym. Obecne zawirowania na rynkach finansowych uwypukliły znaczenie instrumentów prawnych, które mogą być szybko zmieniane w celu dostosowania do zmieniających się okoliczności, tj. środków wykonawczych poziomu 2, z pozostawieniem w sztywnych aktach prawnych poziomu 1 – z uwagi na ich większą stałość – jedynie zasad o charakterze ramowym. EBC pragnie zachęcić ustawodawcę unijnego do uwzględnienia powyższych zaleceń, również w świetle wniosków grupy ekspertów wysokiego szczebla.

Procedura komitologii

W ostatnim okresie Komisja przedstawiła dwa projekty dyrektyw wykonawczych w zakresie postanowień technicznych dotyczących zarządzania ryzykiem (13). EBC zauważa, że niektóre z tych postanowień technicznych dotyczą sekurytyzacji i metodologii stosowanej przez zewnętrzne instytucje oceniające portfel kredytów. EBC nie wyraża żadnych szczególnych uwag co do tych postanowień, podziela jednak stanowisko Komisji co do kolejności przyjmowania środków poziomu 1 i poziomu 2 (14), wskazujące, że: (i) co do zasady, w celu zapewnienia spójności prawnej i przejrzystości, środki pozio mu 2 nie powinny poprzedzać środków poziomu 1 i w ten sposób stwarzać ryzyka wyprzedzenia dyskusji co do ich treści; oraz (ii) prace nad środkami poziomu 1 i 2 powinny być w najszerszym możliwym zakresie prowadzone równolegle. Usprawniłoby to również wykonywanie przez EBC roli doradczej przewidzianej w art. 105 ust. 4 Traktatu w odniesieniu do projektowanych aktów prawa wspólnotowego (w tym projektowanych środków wykonawczych poziomu 2).

Uwagi szczegółowe

Ekspozycje międzybankowe oraz realizacja polityki pieniężnej (nowy projektowany art. 113 ust. 3 i 4 dyrektywy 2006/48/WE)

EBC ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje cel projektowanej dyrektywy polegający na poprawie zarządzania ryzykiem i płynnością w instytucjach kredytowych, w tym w związku z ekspozycjami międzybankowymi (15). W szczególności EBC podziela stanowisko Komisji, że ekspozycje międzybankowe powodują duże ryzyko z uwagi na możliwość upadłości banków, mimo podlegania przez nie regulacji, oraz że duże ekspozycje międzybankowe wymagają niezwykle ostrożnego zarządzania (16).

EBC zauważa, że projektowana dyrektywa wprowadza wyłączenie dla „pozycji aktywów stanowiących należności od bądź też inne ekspozycje wobec instytucji, pod warunkiem że … ich termin zapadalności nie przekracza następnego dnia roboczego i są denominowane w walucie państwa członkowskiego korzystającego z tej możliwości, pod warunkiem, że walutą tą nie jest euro” (17). W opinii EBC wskazany powyżej przepis nasuwa wątpliwości z punktu widzenia zachowania równych warunków konkurencji i wobec tego powinien on zostać zmieniony w celu zapewnienia równego traktowania między państwami członkowskimi.

Ponadto EBC wzywa do zachowania ostrożności przy ustalaniu środków dotyczących limitów ekspozycji międzybankowych, jako że projektowane środki nie powinny doprowadzać do zakłóceń w sprawnym przepływie płynności na rynku międzybankowym. Z perspektywy realizacji polityki pieniężnej ograniczenia w sprawnym przepływie płynności na rynku międzybankowym nie byłyby pożądane, w szczególności przy bardzo krótkich terminach zapadalności, takich jak depozyty overnight lub terminy nieprzekraczające tygodnia, zarówno w normalnych okolicznościach jak i w obecnych warunkach zawirowań na rynku finansowym. Istotnie w zwykłych okolicznościach, zawieranie transakcji przez kontrahentów Eurosystemu jest kluczowym narzędziem redystrybucji krótkoterminowej płynności na rynku, w związku z czym nie powinno ono być ograniczane, gdyż wpłynęłoby to niekorzystnie na sprawne sterowanie krótkoterminowymi stopami rynku pieniężnego w kierunku ustalanej przez EBC minimalnej stopy ofertowej dla głównych operacji refinansowych Eurosystemu.

W związku z powyższym EBC pragnie podkreślić, że pożyczki o krótkim terminie zapadalności nie pociągają za sobą tak dużego ryzyka, jak pożyczki o dłuższym terminie zapadalności. Ponadto jakość kredytu również różni się w zależności od partnerów. W odniesieniu do proponowanego limitu ekspozycji międzybankowych wynoszącego do 25 % funduszy własnych instytucji kredytowej lub kwoty 150 milionów EUR (18), niezależnie od terminów zapadalności takich ekspozycji, analiza ilościowa przeprowadzona wewnętrznie przez EBC sugeruje, że – jeżeli limit ten byłby wprowadzony w życie przed rozpoczęciem zawirowań na rynkach finansowych w sierpniu 2007 r. – niemała liczba banków byłaby ograniczona w prowadzonej działalności pożyczkowej w zakresie znacznej ilości transakcji dotyczących depozytów jednodniowych. Stanowi to znaczącą i niekorzystną zmianę w stosunku do obecnie obowiązującego w UE stanu prawnego, który zezwala państwom członkowskim wyłączać częściowo lub całkowicie stosowanie zasad dotyczących dużych ekspozycji do „pozycj[i] aktywów stanowiąc[ych] wierzytelności wobec instytucji o terminie zapadalności do jednego roku” (19). Z perspektywy realizacji polityki pieniężnej EBC wyraża pogląd, że wskazany powyżej limit mógłby ograniczyć swobodne przepływy płynności na rynku międzybankowym, jak również niekorzystnie wpłynąć na płynne funkcjonowanie rynku pieniężnego euro. W tym kontekście – mimo tego, że EBC podkreśla, iż instytucje kredytowe powinny wprowadzić środki ograniczania ryzyka i narzędzia monitorowania płynności zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku V do dyrektywy 2006/48/WE w celu przeciwdziałania potencjalnym ryzykom związanym z ekspozycjami międzybankowymi o bardzo krótkim terminie zapadalności – EBC z zadowoleniem przyjąłby wyłączenie stosowania reżimu ustanowionego dla dużych ekspozycji do wierzytelności o bardzo krótkim terminie zapadalności, np. nieprzekraczającym tygodnia.

Kwestie dotyczące płynności (proponowane nowe załączniki V i XI oraz art. 41)

10.

W opinii EBC zmiany dyrektywy 2006/48/WE dotyczące ryzyka utraty płynności (20), które implementują prace wykonane przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (Basel Committee on Banking Supervision – BCBS) (21) oraz CEBS (22) są niezbędnym i prawidłowym krokiem w kontekście znaczenia zarządzania ryzykiem utraty płynności, ujawnionego w kontekście obecnych zawirowań na rynku. W tym zakresie, biorąc również pod uwagę potencjalną przyszłą pracę Komisji, ważne jest przekazanie dalszych wytycznych w odniesieniu do kluczowych aspektów takich jak definicja i wyznaczenie tolerancji ryzyka (23) oraz odpowiednich poziomów ochrony przed utratą płynności (24). Biorąc pod uwagę zadania banków centralnych w zakresie stabilności finansowej, konieczne jest zapewnienie tym bankom dostępu do informacji dotyczących planów awaryjnych przyjmowanych przez banki na wypadek zagrożenia utraty płynności.

11.

EBC pragnie zauważyć, że w technicznej opinii doradczej wydanej w ostatnim czasie przez CEBS na wniosek Komisji a dotyczącej zarządzania ryzykiem utraty płynności (25) CEBS zaleciło, aby organy sprawujące nadzór nad transgranicznymi grupami bankowymi blisko ze sobą współpracowały, zwłaszcza poprzez zwiększoną wymianę informacji, a w szczególności w ramach kolegiów organów nadzorczych, co umożliwi lepsze zrozumienie profilów ryzyka utraty płynności tych grup oraz uniknięcie zbędnego powielania wymogów. CEBS sugeruje, aby tam, gdzie to możliwe organy nadzoru poważnie rozważyły możliwość przekazywania uprawnień w zakresie nadzoru nad płynnością oddziałów organom nadzoru w państwie pochodzenia. Mając na uwadze obecnie toczące się prace dotyczące zarządzania ryzykiem utraty płynności oraz praktyk przekazywania kompetencji w zakresie nadzoru nad płynnością (liquidity concessions) (26), EBC pragnie zauważyć, że jedną z konsekwencji unii monetarnej i walutowej jest fakt, że wyłącznie państwo członkowskie pochodzenia powinno być odpowiedzialne za nadzór nad płynnością oddziałów instytucji kredytowych w ramach strefy euro. W ramach przyszłych przeglądów dyrektywy 2006/48/WE można rozważyć rozróżnienie między tymi państwami członkowskimi pochodzenia i państwami przyjmującymi, które przyjęły walutę euro a tymi, które tego nie uczyniły. W sytuacji, gdy organy nadzoru w państwie członkowskim pochodzenia i w państwie przyjmującym posiadają inną walutę, do oddziału mogłyby być stosowane wymogi w zakresie płynności obowiązujące w przyjmującym państwie członkowskim. Jednakże w ramach strefy euro rozróżnienie to straciło na znaczeniu dla oddziałów, gdyż są one objęte tym samym bilansem, co siedziba główna, wyrażonym w tej samej walucie, i nie potrzebują szczególnych funduszy własnych lub kapitału. Ponadto systemy gwarancji depozytów wprowadzone i oficjalnie uznane w jednym państwie członkowskim muszą obejmować deponentów w oddziałach ustanowionych przez instytucje kredytowe w innych państwach członkowskich.

12.	EBC rekomenduje również zmianę art. 41 dyrektywy 2006/48/WE znajdującego zastosowanie do odpowiedzialności za środki wynikające z implementacji polityki monetarnej celem uwzględnienia funkcjonowania Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC).

Wymiana informacji i współpraca między bankami centralnymi i organami nadzoru (proponowany nowy art. 42a ust. 2, art. 49 i art. 130 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE)

13.

EBC wyraża poparcie dla objaśnienia zasad dotyczących istniejących obowiązków w zakresie koordynacji i wymiany informacji między organami odpowiedzialnymi za zachowanie stabilności finansowej w sytuacjach nadzwyczajnych, obejmujących niekorzystny rozwój wypadków na rynkach finansowych. Objaśnienie istniejących obowiązków jest szczególnie wskazane w odniesieniu do wymiany informacji między organami nadzoru i bankami centralnymi dotyczących konkretnych grup bankowych.

14.

EBC pragnie zauważyć, że podczas gdy dyrektywa 2006/48/WE przewiduje, że organy nadzoru są uprawnione do przekazywania informacji bankom centralnym, w tym EBC (27), w kontekście wykonywania ich zadań (28), projektowana dyrektywa stanowi, że w sytuacjach nadzwyczajnych określonych w dyrektywie 2006/48/WE (29) państwa członkowskie muszą zezwolić organom nadzoru na przekazywanie informacji wspólnotowym bankom centralnym. Projektowana dyrektywa przewiduje, że zarówno w „normalnych okolicznościach”, jak i w sytuacji nadzwyczajnej informacje podlegają wymianie, gdy są one istotne dla wykonywania zadań powierzonych bankom centralnym. EBC z zadowoleniem przyjmuje te zmiany (w szczególności wprowadzenie w dyrektywie 2006/48/WE wyraźnego odniesienia do wykazu o charakterze niewyczerpującym zadań powierzonych bankom centralnym, obejmującego realizację polityki pieniężnej, nadzór nad systemami płatności i rozliczeń papierów wartościowych oraz ochron stabilności finansowej), w odniesieniu do których przekazanie informacji mogłoby być istotne. EBC pragnie również wyrazić następujące dwie uwagi. Po pierwsze, podczas gdy wykaz zadań obejmuje „nadzór nad systemami płatności i rozliczeń papierów wartościowych” (30), wskazane byłoby uzupełnienie wykazu o odniesienie do „systemów rozrachunku” i spójne użycie następującego brzmienia: „systemy płatności, rozrachunku i rozliczeń” w całym tekście dyrektywy 2006/48/WE. Po drugie, odniesienie do zadań „ustawowych” zakłada, że zadania te zostały powierzone bankom na mocy ustawy. Zważywszy, że w niektórych przypadkach funkcje sprawowane przez bank centralny w zakresie stabilności finansowej mogą nie być określone ustawowo, wyraz „ustawowych” powinien zostać wykreślony.

15.

EBC jest świadomy, że proponowane zmiany nie mają na celu przekształcenie obecnie obowiązujących ram prawnych w zakresie wymiany informacji między organami nadzoru i bankami centralnymi w zwykłych okolicznościach, lecz zmierzają do dalszej poprawy wymiany informacji między tymi organami w sytuacjach nadzwyczajnych. EBC uważa, że może okazać się potrzebne dalsze zbliżenie charakteru tych obowiązków, aby uniknąć niepożądanej asymetrii między zakresem informacji udostępnianych bankom centralnym w normalnych okolicznościach i w sytuacjach nadzwyczajnych (31). Doświadczenie zdobyte przez krajowe banki centralne Eurosystemu sugeruje, że istnieją znaczące synergie związane z wymianą informacji między bankami centralnymi a organami nadzoru ostrożnościowego. Potwierdza to potrzebę wzmocnienia koordynacji pomiędzy ocenami stabilności finansowej dokonywanymi przez banki centralne a nadzorem ostrożnościowym nad poszczególnymi instytucjami finansowymi (32). W praktyce, jak wynika z treści poprzednich opinii (33), nadzór nad poszczególnymi instytucjami powinien korzystać z wyników oceny stabilności finansowej dokonywanej przez bank centralny, który z kolei powinien również polegać na danych przekazywanych przez organy nadzoru. Tytułem przykładu można wskazać, że w normalnych okolicznościach organy nadzoru powinny na bieżąco porozumiewać się z innymi organami nadzoru i bankami centralnymi, zarówno wewnątrz kraju, jak i poza jego granicami, aby ułatwić efektywną współpracę w sprawowaniu nadzoru, również w kontekście zarządzania ryzykiem utraty płynności. W normalnych okolicznościach organy nadzoru powinnyo porozumiewać się regularnie, zaś w sytuacjach nadzwyczajnych charakter i częstotliwość wymiany informacji powinnya być odpowiednio dostosowanea (34).

Kolegia organów nadzoru (proponowany nowy art. 42a, 129 i 131a)

16.

EBC z zadowoleniem przyjmuje proponowane wzmocnienie ram prawnych będących podstawą działania kolegiów organów nadzoru (35). Jest to krok w kierunku zbliżenia ram nadzoru, sprzyjający zachowaniu spójności w państwach członkowskich. W szczególności EBC uważa, że wykorzystanie kolegiów organów nadzoru wzmocni współpracę w ramach bieżącego sprawowania nadzoru nad transgranicznymi grupami bankowymi, oceny ryzyka w zakresie stabilności finansowej i koordynacji zarządzania sytuacjami kryzysowymi.

Wymiar wspólnotowy mandatu krajowych organów nadzoru

17.

EBC w pełni popiera wyrażony wielokrotnie przez Radę ECOFIN cel wzmocnienia wspólnotowego wymiaru krajowych organów nadzoru, tak jak został on odzwierciedlony w projektowanej dyrektywie, zważywszy, że kwestie stabilności finansowej powinny być oceniane na poziomie transgranicznym (36). W tym kontekście EBC z zadowoleniem przyjmuje postanowienia dotyczące konieczności rozważenia potencjalnego wpływu przyjmowanych decyzji na stabilność systemów finansowych we wszystkich innych państwach członkowskich. Mając na uwadze spójność przepisów, EBC sugeruje odniesienie się w każdym wypadku do „potencjalnego wpływu” decyzji, zamiast do jej „skutku” (37). EBC wyraża również pogląd, że dla celów praktycznego zastosowania powyżej wskazanych postanowień, jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie dla tych celów kolegiów organów nadzoru, należy rozważyć wprowadzenie mechanizmów konsultacji z innymi zainteresowanymi państwami członkowskimi analogicznych do tych, które są zawarte w innych dyrektywach dotyczących sektora finansowego (38).

Sekurytyzacja (proponowany nowy art. 122a)

18.

Cele projektowanych postanowień dotyczących wymogów kapitałowych i zarządzania ryzykiem w odniesieniu do sekurytyzacji (39) obejmują w szczególności: (i) obowiązek, aby sponsorzy i/lub inicjatorzy utrzymywali „istotny interes gospodarczy netto” (40) w transakcjach sekurytyzacji; (ii) wymóg, aby instytucje kredytowe były bardziej świadome ryzyka, jakie podejmują w charakterze inwestorów w transakcjach sekurytyzacyjnych; (iii) wzmocnienie praktyk w zakresie ujawniania informacji przez instytucje kredytowe działające w charakterze inicjatorów lub sponsorów; oraz (iv) wzmocnienie praktyk w zakresie nadzoru sprawowanego przez właściwe organy w odniesieniu do sekurytyzacji. Ogólnie rzecz biorąc EBC wspiera wprowadzenie proponowanych zmian, mających na celu ujednolicenie zachęt dla uczestników rynku sekurytyzacji (41). Jednocześnie EBC pragnie podkreślić potrzebę korzystania z szerokiego, płynnego i prawidłowo funkcjonującego wtórnego rynku sekurytyzacji, w szczególności w odniesieniu do kwalifikowalności papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami (ABS) jako zabezpieczeń w operacjach polityki pieniężnej.

Po pierwsze, jeżeli projektowana dyrektywa pozostanie aktem prawnym poziomu 1, pomimo uwag wskazanych w punktach 2–4 niniejszej opinii, EBC podkreśla potrzebę (i) wyjaśnienia zakresu stosowania wskazanych powyżej postanowień; (ii) wprowadzenia definicji „istotnego interesu gospodarczego netto”; oraz (iii) konsekwentnego używania określonych wyrażeń, aby zwiększyć spójność ich implementacji i uniknąć zjawiska tzw. „arbitrażu regulacyjnego” (przenoszenia działalności do jurysdykcji o niższym poziomie restrykcyjności regulacyjnej). Należy również rozważyć ustanowienie wymogów w zakresie należytej staranności rozróżniających między portfelami handlowymi i portfelami bankowymi instytucji kredytowych, współmiernych do horyzontów inwestycyjnych, w celu uniknięcia potencjalnych negatywnych skutków dla działań w zakresie tworzenia rynku (market-making).

Po drugie, EBC pragnie zauważyć, że pomimo tego, że zachowanie istotnego interesu gospodarczego może w teorii być skutecznym narzędziem ujednolicania zachęt, jego praktyczna implementacja może stanowić pewne wyzwanie (42). Wobec powyższego, EBC z zadowoleniem przyjmuje intencję Komisji, aby przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania w zakresie stosowania i skuteczności proponowanych postanowień w świetle rozwoju sytuacji na rynku, również biorąc pod uwagę konieczność przywrócenia funkcjonowania rynków sekurytyzacyjnych. Ponadto EBC odnotowuje treść proponowanego przez Radę motywu dotyczącego środków stosowanych w przypadku ewentualnych rozbieżności struktur sekurytyzacyjnych i potrzebę zapewnienia spójności i jednolitości we wszystkich stosownych regulacjach dotyczących sektora finansowego (43).

Po trzecie, EBC dostrzega potrzebę przeprowadzenia ogólnego przeglądu terminologii używanej w kontekście sekurytyzacji zarówno w dyrektywie 2006/48/WE, jak i w projektowanej dyrektywie, aby ujednolicić ją w większym stopniu z powszechnie używaną terminologią prawną i wzmocnić pewność prawną (44).

Ostatnim elementem, jaki należy zbadać, jest zależność między wymogiem utrzymania istotnego interesu gospodarczego netto a wymogami w zakresie rachunkowości (45). W tym kontekście EBC dostrzega potrzebę rozwinięcia wytycznych opracowanych przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standards Board – IASB) w sprawie Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (International Financial Reporting Standards – IFRS) 39 (46) oraz Stały Komitet ds. Interpretacji (Standing Interpretation Committee – SIC) wydanie nr 12 (47), w celu oszacowania możliwego wpływu postanowień w zakresie sekurytyzacji w projektowanej dyrektywie na zasady dotyczące cofnięcia uznania i konsolidacji.

Dodatkowe uwagi prawne i techniczne

19.

EBC zaleca, aby w przypadkach odniesień do EBC, ESBC i krajowych banków centralnych ESBC używana była terminologia, która jest spójna z postanowieniami Traktatu i Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych (zwanego dalej „statutem ESBC”), aby uniknąć dalszego powielania pojęć już nieaktualnych i ułatwić odczytywanie dyrektywy.

20.

Dyrektywa 2006/48/WE zawiera szereg odesłań zwrotnych i wielokrotnych, które wpływają na jej zrozumiałość i przejrzystość (48). Ponadto pewna ilość odesłań nie została sformułowana „w taki sposób, aby zasadniczy element przywoływanego przepisu był zrozumiały bez potrzeby sięgania do tego przepisu” (49). Ta niefortunna praktyka jest nadal stosowana w projektowanej dyrektywie (50). Mając na uwadze względy pewności prawnej i przejrzystości, EBC zaleca przeredagowanie tych postanowień w taki sposób, aby było możliwe ich odczytanie i zrozumienie bez konieczności sięgania do wielu innych postanowień dyrektywy 2006/48/WE.

21.

Dyrektywa 2006/48/WE odnosi się do „innych organów publicznych odpowiedzialnych za nadzorowanie systemów płatniczych” (51). EBC wielokrotnie zwracał uwagę, że art. 105 ust. 2 Traktatu i art. 3 ust. 1 Statutu ESBC stanowią podstawę prawną działań nadzorczych Eurosystemu, i że ponadto uprawnienia nadzorcze Eurosystemu wynikają z art. 22 Statutu ESBC (52). EBC uważa, że art. 105 ust. 2 Traktatu i art. 3 ust. 1 Statutu ESBC wyłączają jakąkolwiek ingerencję w uprawnienia nadzorcze Eurosystemu przez jakikolwiek organ wspólnotowy lub krajowy z wyjątkiem banków centralnych działających w ramach ESBC/Eurosystemu (53). Na tym tle, zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w odniesieniu do innych aktów prawa wspólnotowego (54), EBC zaleca wykreślenie wskazanego powyżej odniesienia (55).

22.

Działalność w zakresie rozrachunku, rozliczenia i przechowywania powoduje szczególny rodzaj ekspozycji, którego nie należy traktować w ten sam sposób, jak ekspozycji wynikających ze zwykłych pożyczek międzybankowych. Jest to głównie spowodowane tym, że ekspozycje te cechują się bardzo krótkimi terminami zapadalności, jako że zazwyczaj nie przekraczają one jednego dnia, oraz tym, że pozostają one poza kontrolą zainteresowanych instytucji, ponieważ są głównie wynikiem działalności klientów. Choć ryzyko związane z taką działalnością powinno być ograniczane przy użyciu odpowiednich środków i narzędzi monitoringu, EBC popiera wprowadzenie w treści projektowanej dyrektywy wyłączenia w tym zakresie (56). Propozycje zmian zamieszczone w załączniku dokładniej wyjaśniają zakres tego wyłączenia.

Propozycje zmian

Propozycje zmian brzmienia projektowanej dyrektywy wynikające z ewentualnego przyjęcia powyższych uwag zostały zawarte w załączniku.

Sporzadzano we Frankfurt nad Menem, dnia dnia 5 marca 2009 r.

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC

(1) KOM(2008) 602 wersja ostateczna dnia 1 października 2008 r. Dokument dostępny pod adresem: www.eur-lex.europa.eu

(2) Niniejsza opinia opiera się na wersji z dnia 1 października 2008 r., której dotyczył formalny wniosek o wydanie opinii przez EBC. Treść projektowanej dyrektywy została poddana dalszym zmianom przez grupę roboczą Rady.

(3) Zob. Konkluzje Prezydencji, punkt 8, Rada Europejska, 15 - 16 października 2008 r., dostępne na stronie internetowej Rady pod adresem www.consilium.europa.eu oraz komunikat Komisji „From financial crisis to recovery: A European framework for action” (Od kryzysu finansowego do naprawy – europejski plan działania), KOM(2008) 706 wersja ostateczna dnia 29 października 2008 r., dostępny na stronie internetowej Komisji pod adresem www.ec.europa.eu

(4) Mandat Grupy de Larosière’a z dnia 25 lutego 2009 r. jest dostępny pod adresem www.europa.eu

(5) Zob. punkt 6 opinii EBC CON/2004/7 z dnia 20 lutego 2004 r. wydanej na wniosek Rady Unii Europejskiej w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 85/611/EWG, 91/675/EWG, 93/6/EWG i 94/19/WE oraz dyrektywy 2000/12/WE, 2002/83/WE i 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, celem ustalenia nowego sposobu organizacji komitetów usług finansowych (KOM(2003) 659 wersja ostateczna) uf, (Dz.U. C 58 z 6.3.2004, s. 23); punkt 6–10 opinii EBC CON/2005/4 z 17 lutego 2005 r. wydanej na wniosek Rady Unii Europejskiej dotyczącej projektu dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady dokonujących gruntownej nowelizacji dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz dyrektywy Rady 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie adekwatności kapitałowej przedsiębiorstw inwestycyjnych oraz instytucji kredytowych (Dz.U. C 52 z 2.3.2005, s. 37) oraz punkt 3.5 opinii EBC CON/2006/60 z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie projektu dyrektywy zmieniającej niektóre dyrektywy wspólnotowe w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w przedsiębiorstwach sektora finansowego (Dz.U. C 27 z 7.2.2007, s. 1).

(6) Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.

(7) Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201.

(8) Zob. art. 150 i art. 151 dyrektywy 2006/48/WE i zmiany tych postanowień w projektowanej dyrektywie.

(9) Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego „International Convergence of Capital Measurement and Capital Standards: A Revised Framework” (Międzynarodowa konwergencja w zakresie szacowania kapitału i wymogów kapitałowych), Bank Rozliczeń Międzynarodowych (BIS), czerwiec 2004 r., dostępny na stronie internetowej BIS pod adresem www.bis.org

(10) Zob. w tym zakresie nowe motywy 1 i 7, art. 42b, art. 63a ust. 6 i drugi akapit art. 131a ust. 2.

(11) Zob. w tym zakresie „Joint Practical Guide of the European Parliament, the Council and the Commission for persons involved in the drafting of legislation within the Community institutions” (Łączne praktyczne wytyczne Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji dla osób uczestniczących w procesie tworzenia prawa w ramach instytucji wspólnotowych), w szczególności zalecenia 12 i 17, s. 38 i 54, dostępne na stronie internetowej Europa pod adresem www.europa.eu

(12) Komitet Lamfalussy’ego sam podkreślił w 2001 r., że takie zalecenia dotyczące wykładni i wspólne standardy „dotyczące spraw nieobjętych prawem UE – w potrzebnym zakresie mogłyby zostać przyjęte w prawie wspólnotowym poprzez procedurę poziomu 2” (zob. „Final report of the Committee of Wise Men on the regulation of European securities markets” (Raport końcowy Komitetu Mędrców w sprawie regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych) z dnia 15 iutego 2001, s. 37, dostępny na stronie internetowej Europa pod adresem www.europa.eu).

(13) Projekt dyrektywy Komisji zmieniającej niektóre załączniki do dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie postanowień technicznych dotyczących zarządzania ryzykiem i projekt dyrektywy Komisji zmieniającej niektóre załączniki do dyrektywy 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie postanowień technicznych dotyczących zarządzania ryzykiem, dostępne na stronie internetowej Komisji pod adresem www.ec.europa.eu

(14) Komunikat Komisji „Przegląd procedury Lamfalussy’ego. Wzmocnienie konwergencji w zakresie nadzoru”, dnia 20 listopada 2007 r., KOM(2007) 727 wersja ostateczna, dostępny na stronie internetowej Komisji pod adresem www.ec.europa.eu

(15) Zob. punkty 6.2.3 i 6.4.5 uzasadnienia projektowanej dyrektywy, s. 8 i 10.

(16) Zob. punkt 6.2.3 uzasadnienia projektowanej dyrektywy, s. 8.

(17) Proponowany art. 113 ust. 4 lit. f).

(18) Zob. drugi akapit proponowanego art. 111 ust. 1.

(19) Nowy art. 113 ust. 3 lit. i).

(20) Zob. nowy załącznik V.

(21) Zob. „Principles for Sound Liquidity Risk Management and Supervision” (Zasady prawidłowego zarządzania ryzykiem płynności i nadzoru), Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, wrzesień 2008 r, dostępny na stronie internetowej BIS pod adresem www.bis.org

(22) Zob. „First part of the CEBS’ technical advice on liquidity risk management – Survey of the current regulatory frameworks adopted by the EEA regulators” (Część pierwsza technicznych zaleceń CEBS w sprawie zarządzania ryzykiem płynności – badanie obecnych ram prawnych przyjętych przez organ nadzoru w obszarze EOG) z dnia 15 sierpnia 2007 r. oraz „Second part of the CEBS’s technical advice to the European Commission on liquidity risk management – Analysis of specific issues listed by the Commission and challenges not currently addressed in the EEA” (Część druga technicznych zaleceń CEBS dla Komisji Europejskiej w sprawie zarządzania ryzykiem płynności – analiza szczególnych kwestii wskazanych przez Komisję i wyzwań nie będących obecnie przedmiotem regulacji w ramach EOG) z dnia 18 września 2008 r., CEBS 2008 147, dostępne na stronie internetowej CEBS pod adresem www.c-ebs.org

(23) Zob. nowy ustęp 14a załącznika V.

(24) Zob. nowe ustępy 14 i 18 załącznika V i nowy ustęp 1 lit. e) załącznika XI.

(25) „Second part of the CEBS’s technical advice to the European Commission on liquidity risk management – Analysis of specific issues listed by the Commission and challenges not currently addressed in the EEA” (Część druga technicznych zaleceń CEBS dla Komisji Europejskiej w sprawie zarządzania ryzykiem płynności – analiza szczególnych kwestii wskazanych przez Komisję i wyzwań nie będących obecnie przedmiotem regulacji w ramach EOG) z dnia 18 września 2008 r., CEBS 2008 147, zalecenie 29, s. 11 i s. 64–66, dostępne na stronie internetowej CEBS pod adresem www.c-ebs.org

(26) Zob. „Główne punkty dotyczące prac podejmowanych przez CEBS.”, dokument z dnia 3 września 2008 r., dostępny na stronie internetowej CEBS pod adresem www.c-ebs.org

(27) Artykuł . 4 ust. 23 dyrektywy 2006/48/WE.

(28) Zob. art. 49 lit. a) dyrektywy 2006/48/WE i nowy art. 49 lit. a).

(29) Nowy art. 130 ust. 1.

(30) Zob. drugi akapit art. 46 ust. 2 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

(31) Należy porównać ustęp pierwszy art. 49 dyrektywy 2006/48/WE z proponowanym nowym ostatnim ustępem tego samego artykułu w projektowanej dyrektywie.

(32) „Report of the Financial Stability Forum on Enhancing Market and Institutional Resilience” (Raport Forum Stabilności Finansowej w sprawie zwiększenia prężności rynkowej i instytucjonalnej) z dnia 7 kwietnia 2008 r., zalecenie V.8, s. 42–43 stanowi, że „organy nadzoru i banki centralne powinny zwiększyć współpracę i wymianę informacji, włączając w to informacje dotyczące oceny ryzyka dla stabilności finansowej. Wymiana informacji powinna być szybka w okresach, gdy rynek przechodzi trudności”. Dostępny na stronie internetowej Forum Stabilności Finansowej pod adresem www.fsforum.org

(33) Zob. na przykład punkt 2.4.1 opinii EBC CON/2007/33 z dnia 5 listopada 2007 r. wydanej na wniosek austriackiego Ministerstwa Finansów w sprawie projektu ustawy zmieniającej ustawę prawo bankowe, ustawę o kasach oszczędności, ustawę o organie nadzoru rynku finansowego i ustawę o Oesterreichische Nationalbank oraz punkt 2.4.1 opinii EBC CON/2006/15 z dnia 9 marca 2006 r. wydanej na wniosek Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie projektu ustawy o nadzorze nad instytucjami finansowymi. Wszystkie opinie EBC są dostępne na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu

(34) Zob. zasada 17 na s. 14–36 w „Principles for Sound Liquidity Risk Management and Supervision” (Zasady prawi dłowego zarządzania ryzykiem płynności i nadzoru), dostępny na stronie internetowej BIS pod adresem www.bis.org Pozostałe aspekty dotyczące płynności są ujęte w punktach 11 i 12 niniejszej opinii.

(35) Zob. nowy art. 131a.

(36) Zob. konkluzje Rady (ECOFIN) z dnia 7 października 2008 r., s. 17, dostępne na stronie internetowej Rady Unii Europejskiej pod adresem www.consilium.europa.eu

(37) Należy porównać motyw 6 projektowanej dyrektywy z nowym art. 40 ust. 3 i trzecim zdaniem nowego ustępu 1a załącznika XI.

(38) Zob. na przykład art. 132 ust. 3 dyrektywy 2006/48/WE i art. 12 ust. 2 dyrektywy 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1).

(39) Zob. nowy art. 122a.

(40) Jak to zostało wskazane w nowym art. 122a ust. 1.

(41) EBC jest świadomy, że nowy artykuł projektowanej dyrektywy był przedmiotem dalszych zmian wprowadzonych przez grupę roboczą w Radzie.

(42) Zob. analiza przedstawiona w raporcie EBC w sprawie „The incentive structure of the »originate and distribute model«” (Struktura zachęt modelu opartego na »originate and distribute«), grudzień 2008 r., dostępnego na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu

(43) Zob. proponowany motyw 15, ostatnie zdanie podejścia ogólnego przyjętego przez Radę w dniu 19 listopada 2008 r. (dokument dostępny na stronie internetowej pod adresem: http://register.consilium.europa.eu/pdf/pl/08/st16/st16216.pl08.pdf), który również stanowi, że Komisja zamierza przedstawić odpowiednie wnioski prawodawcze, po należytej analizie wpływu proponowanych środków.

(44) W przedmiocie ogólnego opisu krajowych przepisów prawnych znajdujących zastosowanie do sekurytyzacji w 15 państwach członkowskich, zob. raport European Financial Markets Lawyers Group (grupy europejskich prawników rynku finansowego) (EFMLG) w sprawie przeszkód w transgranicznej sekurytyzacji w ramach Unii Europejskiej z dnia 7 maja 2007 r. dostępny na stronie internetowej EFMLG pod adresem www.efmlg.org

(45) Raport EBC w sprawie struktur bankowych, s. 24.

(46) „Financial Instruments: Recognition and Measurement” (Instrumenty finansowe: uznanie i szacowanie), wydane w grudniu 2003 r.

(47) „Consolidation – Special Purpose Entities” (Konsolidacja – jednostki specjalnego przeznaczenia).

(48) Zob. „Joint Practical Guide” (Wspólny przewodnik praktyczny), w szczególności zalecenie 16, dostępny na stronie internetowej Europa pod adresem www.europa.eu

(49) Zalecenie 16.7 w „Joint Practical Guide” dostępnym na stronie internetowej Europa pod adresem www.europa.eu

(50) Zobacz na przykład zdanie pierwsze art. 129 ust. 2 dyrektywy 2006/48/WE i nowy art. 129 ust. 1 lit. b).

(51) Artykuł. 49 lit. b) dyrektywy 2006/48/WE.

(52) Zob. na przykład punkt 7 opinii EBC CON/99/19 z dnia 20 stycznia 2000 r. na wniosek luksemburskiego Ministerstwa Skarbu i Budżetu w sprawie projektu ustawodawczego wykonującego dyrektywę 98/26/WE o ostateczności rozrachunku w systemach płatności z dnia 5 kwietnia 1993 r., ze zmianami, w sprawie sektora finansowego i uzupełniającej ustawę z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia komisji odpowiedzialnej za nadzór ostrożnościowy sektora finansowego, jak również punkt 7.2 opinii EBC CON/2006/23 z dnia 22 maja 2006 r. na wniosek Central Bank of Malta w sprawie projektu ustawy zmieniającej ustawę o Central Bank of Malta.

(53) EBC zwracał również uwagę w niedawnych opiniach w sprawie projektów ustaw krajowych w państwach członkowskich spoza strefy euro, że banki centralne Eurosystemu wykonują nadzór nad systemami płatności zgodnie ze wspólną polityką nadzoru określoną przez Radę Prezesów, która również znajdzie zastosowanie do innych banków centralnych po przyjęciu przez określone państwo członkowskie waluty euro (zob. np. punkt 13–16 opinii EBC CON/2005/24 z dnia 15 lipca 2005 r. na wniosek Ministra Finansów Republiki Czeskiej w sprawie projektu ustawy o integracji organów nadzoru rynków finansowych, oraz w niedawnym okresie, punkty 3.9.uf i 3.10 opinii EBC CON/2008/83 z dnia 2 grudnia 2008 r. na wniosek węgierskiego Ministerstwa Finansów w sprawie projektu ustawy zmieniającej ustawę o Magyar Nemzeti Bank (węgierskim banku centralnym). Ponadto, inne państwa członkowskie spoza strefy euro zmieniły odpowiednie ustawy. W chwili obecnej, w Zjednoczonym Królestwie, Bank of England sprawuje nadzór na systemami płatności na zasadzie pozaprawnej. Część 5 Banking Bill (ustawy o bankowości) obecnie rozpatrywanej przez parlament brytyjski (dostępnej na stronie internetowej parlamentu Zjednoczonego Królestwa pod adresem www.parliament.uk, s. 87) nadałaby podstawę prawną sprawowanej przez Bank of England roli w zakresie nadzoru nad systemami płatności.

(54) Zob. punkt 14 opinii EBC CON/2001/25 z dnia 13 września 2001 r. wydanej na wniosek Rady Unii Europejskiej w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nadzoru uzupełniającego nad instytucjami kredytowymi, przedsiębiorstwami ubezpieczeniowymi i firmami inwestycyjnymi w konglomeracie finansowym oraz zmiany dyrektyw Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG oraz 93/22/EWG, i dyrektyw 98/78/WE oraz 2001/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. C 271 z 26.9.2001, s. 10).

(55) Również w motywie 26 dyrektywy 2006/48/WE.

(56) Nowy art. 106 ust. 2 lit. c).

ZAŁĄCZNIK

PROPOZYCJE ZMIAN

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawki proponowane przez EBC (1)

Poprawka 1

Motyw 6 proponowanej dyrektywy

(6)	Uprawnienia właściwych organów powinny uwzględniać wymiar wspólnotowy. Właściwe organy powinny zatem uwzględniać wpływ ich decyzji na stabilność systemów finansowych we wszystkich innych państwach członkowskich.

(6)	Uprawnienia właściwych organów powinny uwzględniać wymiar wspólnotowy. Właściwe organy powinny zatem uwzględniać wpływ potencjalny wpływ ich decyzji na stabilność systemów finansowych we wszystkich innych państwach członkowskich.

Uzasadnienie – zob. punkt 17 opinii

Poprawka 2

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 4 ust. 23

Artykuł 4

23.	„banki centralne” obejmują Europejski Bank Centralny, o ile nie wskazano inaczej;

[Brak poprawki w projektowanej dyrektywie]

Artykuł 4

23.	„banki centralne” obejmują krajowe banki centralne Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejski Bank Centralny, o ile nie wskazano inaczej;

Uzasadnienie – zob. punkt 19 opinii

Poprawka 3

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 41

Artykuł 41

Do czasu dalszej koordynacji przepisów przyjmujące Państwa Członkowskie zachowują obowiązek nadzorowania płynności oddziałów instytucji kredytowych we współpracy z właściwymi organami Państw Członkowskich pochodzenia.

Bez uszczerbku dla środków niezbędnych dla wzmocnienia Europejskiego Systemu Walutowego przyjmujące Państwa Członkowskie pozostają w pełni odpowiedzialne za działania wynikające z realizacji ich polityki pieniężnej.

[Brak poprawki w projektowanej dyrektywie]

Artykuł 41

Do czasu dalszej koordynacji przepisów przyjmujące państwa członkowskie zachowują obowiązek nadzorowania płynności oddziałów instytucji kredytowych we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich pochodzenia.

Bez uszczerbku dla środków niezbędnych dla wzmocnienia Europejskiego Systemu Walutowego Europejski System Banków Centralnych oraz, w odpowiednim zakresie, przyjmujące państwa członkowskie pozostają w pełni odpowiedzialne za działania wynikające z realizacji ich polityki pieniężnej.

Uzasadnienie – zob. punkt 11 oraz 12 opinii

Poprawka 4

Art. 1 ust. 4 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 42a

Artykuł 42a

Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym utworzono oddział istotny pod względem systemowym, informacje określone w art. 132 ust. 1 lit. c) i d) oraz wykonują zadania określone w art. 129 ust. 1 lit. c) we współpracy z właściwymi organami przyjmującego państwa członkowskiego.

W przypadku, gdy właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia uzyskuje wiedzę o sytuacji nadzwyczajnej w ramach instytucji kredytowej zgodnie z art. 130 ust. 1, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie organy określone w art. 49 akapit czwarty i w art. 50.

Artykuł 42a

W przypadku, gdy właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia uzyskuje wiedzę o sytuacji nadzwyczajnej w ramach instytucji kredytowej zgodnie z art. 130 ust. 1, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie banki centralne Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz organy określone w art. 49 akapit czwarty i w art. 50.

Uzasadnienie – zob. punkt 19 opinii

Poprawka 5

Art. 1 ust. 6 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 49

Artykuł 49

Przepisy niniejszej sekcji nie stanowią przeszkody w przekazywaniu przez właściwe organy informacji następującym podmiotom do celów wykonywania ich zadań:

bankom centralnym i innym organom pełniącym podobną funkcję w zakresie ich uprawnień jako organów monetarnych, w przypadku gdy informacje te są istotne w kontekście wykonywania ich odpowiednich zadań ustawowych, w tym prowadzenia polityki monetarnej, nadzoru nad systemami płatności i rozliczeń papierów wartościowych i zabezpieczenia stabilności finansowej; oraz

b)	gdzie sytuacja tego wymaga – innym organom publicznym odpowiedzialnym za nadzorowanie systemów płatniczych.

Przepisy niniejszej sekcji nie stanowią też przeszkody dla tych organów lub podmiotów w przekazywaniu właściwym organom informacji, które mogą im być potrzebne do celów określonych w art. 45.

…

W sytuacji nadzwyczajnej, określonej w art. 130 ust. 1, państwa członkowskie zezwalają właściwym organom na przekazywanie informacji wspólnotowym bankom centralnym, w przypadku gdy takie informacje są istotne w kontekście wykonywania ich odpowiednich zadań ustawowych, w tym prowadzenia polityki monetarnej, nadzoru nad systemami płatności i rozliczeń papierów wartościowych i zabezpieczenia stabilności finansowej.

Artykuł 49

Przepisy niniejszej sekcji nie stanowią przeszkody w przekazywaniu przez właściwe organy informacji następującym podmiotom do celów wykonywania ich zadań:

a) bankom centralnym i innym organom pełniącym podobną funkcję w zakresie ich uprawnień jako organów monetarnych, w przypadku gdy informacje te są istotne w kontekście wykonywania ich odpowiednich zadań ustawowych, w tym prowadzenia polityki monetarnej, nadzoru nad systemami płatności, i rozliczeń i rozrachunku papierów wartościowych i zabezpieczenia stabilności finansowej; oraz

…

Uzasadnienie – zob. punkt 14, 19 i 21 opinii

Poprawka 6

Art. 1 ust. 16 lit. a) projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 106 ust. 2 lit. c)

Artykuł 106

2.	Ekspozycje nie obejmują żadnej z następujących pozycji:

…

c)	w przypadku świadczenia klientom usług transferu środków pieniężnych lub usług w zakresie rozrachunków i rozliczeń papierów wartościowych, opóźnione wpływy w formie finansowania i inne ekspozycje wynikające z działalności klienta, które trwają nie dłużej niż do następnego dnia roboczego.

Artykuł 106

2.	Ekspozycje nie obejmują żadnej z następujących pozycji:

…

w przypadku świadczenia klientom usług transferu środków pieniężnych lub usług w zakresie rozrachunków, i rozliczeń i przechowywania instrumentów finansowych papierów wartościowych, opóźnione wpływy w formie finansowania i inne ekspozycje wynikające z działalności klienta, które trwają nie dłużej niż do następnego dnia roboczego.

Uzasadnienie – zob. punkt 22 opinii

Poprawka 7

Art. 1 ust. 21 lit. d) projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 113 ust. 4

Artykuł 113

4.	Państwa członkowskie mogą całkowicie lub częściowo wyłączyć poniższe ekspozycje ze stosowania art. 111 ust. 1:

…

pozycje aktywów stanowiące należności od bądź też inne ekspozycje wobec instytucji, pod warunkiem że ekspozycje te nie stanowią funduszy własnych tych instytucji, ich termin zapadalności nie przekracza następnego dnia roboczego i są denominowane w walucie państwa członkowskiego korzystającego z tej możliwości, pod warunkiem, że walutą tą nie jest euro.

Artykuł 113

4.	Państwa członkowskie mogą całkowicie lub częściowo wyłączyć poniższe ekspozycje ze stosowania art. 111 ust. 1:

…

pozycje aktywów stanowiące należności od bądź też inne ekspozycje wobec instytucji, pod warunkiem że ekspozycje te nie stanowią funduszy własnych tych instytucji oraz ich termin zapadalności nie przekracza siedmiu dni roboczych następnego dnia roboczego i są denominowane w walucie państwa członkowskiego korzystającego z tej możliwości, pod warunkiem, że walutą tą nie jest euro.

Uzasadnienie – zob. punkt 6-9 opinii

Poprawka 8

Art. 1 ust. 29 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2006/48/WE, art. 130 ust. 1

Artykuł 130

W razie wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, w tym gdy zaistnieje niekorzystny rozwój sytuacji na rynkach finansowych, co może zagrozić stabilności sytemu finansowego w jednym z państw członkowskich, w którym przedsiębiorstwa należące do grupy uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności lub w którym ustanowiono oddziały istotne pod względem systemowym, o których mowa w art. 42a, wówczas organ odpowiedzialny za nadzór konsolidujący, z zastrzeżeniem rozdziału 1 sekcji 2, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie organy określone w art. 49 akapit czwarty i w art. 50 oraz przekazuje wszystkie informacje mające zasadnicze znaczenie przy realizacji ich zadań. Obowiązki te mają zastosowanie w stosunku do wszystkich właściwych organów na mocy art. 125 i 126 oraz do właściwego organu określonego w art. 129 ust. 1.

Jeżeli organ, o którym mowa w art. 49 akapit czwarty, uzyskuje wiedzę o sytuacji opisanej w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie organy określone w art. 125 i 126.

O ile to możliwe właściwy organ i organ określony w art. 49 akapicie czwartym wykorzystują wszystkie istniejące kanały komunikacji.

Artykuł 130

W razie wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, w tym gdy zaistnieje niekorzystny rozwój sytuacji na rynkach finansowych, co może zagrozić stabilności sytemu finansowego w jednym z państw członkowskich, w którym przedsiębiorstwa należące do grupy uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności lub w którym ustanowiono oddziały istotne pod względem systemowym, o których mowa w art. 42a, wówczas organ odpowiedzialny za nadzór konsolidujący, z zastrzeżeniem rozdziału 1 sekcji 2, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie banki centralne Europejskiego Systemu Banków Centralnych i organy określone w art. 49 akapit czwarty i w art. 50 oraz przekazuje wszystkie informacje mające zasadnicze znaczenie przy realizacji ich zadań. Obowiązki te mają zastosowanie w stosunku do wszystkich właściwych organów na mocy art. 125 i 126 oraz do właściwego organu określonego w art. 129 ust. 1.

Jeżeli bank centralny Europejskiego Systemu Banków Centralnych organ, o którym mowa w art. 49 akapit czwarty, uzyskuje wiedzę o sytuacji opisanej w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, powiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie organy określone w art. 125 i 126.

O ile to możliwe, właściwy e organy i banki centralne Europejskiego Systemu Banków Centralnych organ określony w art. 49 akapicie czwartym wykorzystują wszystkie istniejące kanały komunikacji.

Uzasadnienie – zob. punkt 19 opinii

(1) Przekreślenie w tekście oznacza, że EBC proponuje wykreślenie fragmentu tekstu. Pogrubienie w tekście wskazuje, w którym miejscu EBC proponuje umieszczenie nowego tekstu.

22.4.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 93/17

Zestawienie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001

2009/C 93/05

Numer XA: XA 432/08

Państwo członkowskie: Republika Federalna Niemiec

Nazwa programu pomocy: Landwirtschaft - Nachhaltigkeit

Podstawa prawna: Gesetz über die Landeskreditbank Baden-Württemberg – Förderbank vom 11.11.1998 (Gesetz für Baden-Württemberg (GBl.) vom 18.11.1998, S. 581), zuletzt geändert durch Gesetz vom 11.12.2007 (GBl. vom 14.12.2007, S. 581) in Verbindung mit dem Programmmerkblatt Landwirtschaft – Nachhaltigkeit

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Przyznawane są pożyczki o obniżonej stopie oprocentowania. Przewidywana wartość pożyczek stanowiących środek pomocy wynosi 500 000 EUR. Kwota ta jest udostępniana przez Landwirtschaftliche Rentenbank; sam L-Bank nie wykłada żadnych środków własnych.

Maksymalna intensywność pomocy: Maksymalnie 20 % kosztów kwalifikowalnych. Maksymalna kwota pomocy przyznana jednemu przedsiębiorstwu nie może w żadnym okresie obejmującym trzy lata gospodarcze przekroczyć 400 000 EUR. W przypadku kumulacji z inną pomocą ze środków publicznych, mającą zastosowanie do tych samych kosztów kwalifikowalnych, obowiązują limity wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 1857/2006.

Data realizacji: Zgodnie z terminem określonym w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, jednak najwcześniej w dniu 2.1.2009 r.

Czas trwania programu pomocy:

Cel pomocy: Pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw, które prowadzą działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych zgodnie z załącznikiem I do Traktatu WE (oprócz rybołówstwa i akwakultury), poprzez wspieranie inwestycji w produkcję podstawową produktów rolnych. Inwestycje służące zachowaniu i poprawy stanu środowiska naturalnego lub poprawę warunków higieny lub dobrostanu zwierząt. Inwestycje służące poprawie jakości produkcji (art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006). Koszty kwalifikowalne obejmują: a) koszty budowy, nabycia lub ulepszenia nieruchomości, b) koszty zakupu lub zakupu w formie leasingu maszyn i sprzętu, w tym oprogramowania komputerowego, do wartości rynkowej składnika majątku, oraz c) koszty ogólne związane z wydatkami wymienionymi w lit. a) i b), takie jak honoraria dla architektów i inżynierów, opłaty za konsultacje, studia wykonalności. Gwarantuje się przy tym, że pomoc nie jest przyznawana wbrew zakazom lub ograniczeniom ustalonym w rozporządzeniach Rady ustanawiających wspólne organizacje rynków, nawet jeżeli takie zakazy i ograniczenia dotyczą jedynie wsparcia Wspólnoty.

Sektory gospodarki: Rolnictwo, uprawa winorośli, ogrodnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Landeskreditbank Baden-Württemberg – Förderbank

Postfach 10 29 43

70025 Stuttgart

DEUTSCHLAND

Adres internetowy: www.l-bank.de/landwirtschaft-nachhaltigkeit

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 435/08

Państwo członkowskie: Hiszpania.

Region: Castilla y León (provincia de Salamanca) (Kastylia-Leon, prowincja Salamanka)

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Subvenciones dirigidas a las Denominaciones de Origen, Indicaciones Geográficas Protegidas, Asociaciones con Marca de Garantía, Asociaciones de Vinos de Calidad Producidos en Región Determinada de la provincia de Salamanca y a las entidades asociativas que promuevan el reconocimiento de alguna de estas figuras de calidad, anualidad 2009. (Dotacje przeznaczone dla „chronionych nazw pochodzenia”, „chronionych oznaczeń geograficznych”, stowarzyszeń oznaczeń jakości, stowarzyszeń win wysokiej jakości wytwarzanych na określonym obszarze prowincji Salamanka oraz podmiotów o charakterze stowarzyszeniowym promujących uznanie jednego z wymienionych oznaczeń jakości w roku 2009 r.)

Podstawa prawna: Proyecto de bases reguladoras de la convocatoria de subvenciones dirigidas a a las Denominaciones de Origen, Indicaciones Geográficas Protegidas, Asociaciones con Marca de Garantía, Asociaciones de Vinos de Calidad Producidos en Región Determinada de la provincia de Salamanca y a las entidades asociativas que promuevan el reconocimiento de alguna de estas figuras de calidad, anualidad 2009.

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Planowane w ramach programu pomocy wydatki w 2009 r. wynoszą 60 000,00 EUR (sześćdziesiąt tysięcy euro).

Maksymalna intensywność pomocy: Maksymalna wysokość dotacji nie może przekroczyć w zależności od przypadku 50 % lub 70 % wydatków kwalifikowalnych i kwoty 12 000,00 EUR na podmiot składający wniosek.

Data realizacji: Począwszy od dnia publikacji numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie, na stronie internetowej Komisji – Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2009 r.

Cel pomocy: Celem niniejszej pomocy jest wspieranie produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wysokiej jakości wytwarzanych na obszarze prowincji Salamanka, objętych chronioną nazwą pochodzenia, chronionym oznaczeniem geograficznym, oznaczeniem jakości lub oznaczeniem win wysokiej jakości wytwarzanych na określonym obszarze.

Niniejszy program pomocy jest realizowany na podstawie art. 14 i 15 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych.

Do działań kwalifikujących się do otrzymania dotacji zalicza się działania związane z uczestniczeniem w targach organizowanych przez Diputación de Salamanca lub w targach rolno-spożywczych, w których uczestniczy Diputación de Salamanca, prowadzeniem badań, które promowałyby uznanie oznaczenia jakości lub poprawę jakości produktów objętych jednym z oznaczeń jakości, a także działania promujące wysoką jakość żywności.

Koszty kwalifikowalne:

1.	Opłaty rejestracyjne, wynajem powierzchni i stoiska, zabezpieczenie, hostessy i opłaty z tytułu uczestnictwa.

2.	Publikacje związane z działalnością.

3.	Koszty podróży.

Koszty badań mających na celu stworzenie i uznanie oznaczenia jakości (chronionej nazwy pochodzenia, chronionego oznaczenia geograficznego, oznaczenia jakości lub oznaczenia wina wysokiej jakości wytwarzanego na określonym obszarze) produktów rolno-spożywczych wytwarzanych na obszarze prowincji Salamanka.

2.	Koszty związane z przeprowadzaniem innych badań ukierunkowanych na podniesienie jakości produktów rolno-spożywczych pochodzących z prowincji Salamanka, objętych jednym z oznaczeń jakości wymienionych powyżej.

1.	Wydatki związane z uczestniczeniem w targach krajowych: wynajem powierzchni i stoiska, zabezpieczenie, hostessy, opłaty z tytułu uczestnictwa, koszty podróży i publikacje związane z tą działalnością.

2.	Prezentacja produktów wysokiej jakości na poziomie krajowym i na terenie prowincji: dotacja może zostać przyznana wyłącznie na wynajem obiektów, w których odbędzie się prezentacja oraz na pokrycie kosztów podróży i publikacji związanych z tą działalnością.

Publikacje, takie jak katalogi lub strony internetowe przedstawiające informacje dotyczące producentów z danego regionu lub producentów danego produktu, pod warunkiem że informacja oraz jej prezentacja są neutralne oraz że wszyscy zainteresowani producenci mają takie same szanse na zaprezentowanie się w publikacji.

Sektor(y) gospodarki: Sektor rolno-spożywczy

Nazwa i adres programu przyznającego pomoc:

Excma. Diputación Provincial de Salamanca.

C/Felipe Espino no 1

37002 Salamanca

ESPAÑA

Adres internetowy: http://www.lasalina.es/areas/eh//ProyConvocatorias/2009/ Denominaciones.pdf

Inne informacje: Niniejsza dotacja może być łączona z inną dotacją, pomocą, środkiem lub dochodem przeznaczonymi na dotowaną działalność, które mogą zostać przyznane przez inne organy administracji publicznej, podmioty publiczne lub prywatne, Unię Europejską lub organizacje międzynarodowe. Tryb postępowania w przypadku, w którym podmiotowi ubiegającemu się o dotację została przyznana na ten sam cel inna dotacja, której nie można łączyć z pomocą udzieloną przez Diputación Provincial de Salamanca, regulują przepisy art. 33 Real Decreto 887/2006, de 21 de julio, por el que se aprueba el Reglamento de la Ley General de Subvenciones.

Jednakże kwota dotacji przyznanej przez Diputación liczona osobno bądź łącznie z inną dotacją, pomocą, dochodem lub środkiem nie może w żadnym wypadku przekroczyć kwoty odpowiadającej kosztom dotowanej działalności.

Jednocześnie dotacja nie może być łączona z jakąkolwiek inną dotacją, pomocą, środkiem lub dochodem przyznanymi na działalność, której dotyczy dotacja udzielona przez Diputación de Salamanca – czy to bezpośrednio, czy też w trybie postępowania konkursowego – jeżeli miałaby one służyć pokryciu tych samych wydatków kwalifikowalnych.

Numer XA: XA 439/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Provincia autonoma di Bolzano

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Criteri e modalità relativi alla concessione di aiuti per l'assistenza tecnica in agricoltura

Podstawa prawna: Articolo 4, comma 1, lettera p) della legge provinciale 14 dicembre 1998, n. 11, e successive modifiche

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 3,00 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 100 %

Data realizacji: Od dnia 7/1/2009.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 30/6/2014.

Cel pomocy: Pomoc techniczna w sektorze rolnym zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Sektor(y) gospodarki: Szeroko pojęta produkcja zwierzęca i roślinna

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Ripartizione provinciale agricoltura,

Via Brennero, 6

39100 Bolzano

ITALIA

Adres internetowy: http://www.egov.bz.it/DownloadAttachment.aspx?id=1013721

Inne informacje: —

Numer XA: XA 440/08

Państwo członkowskie: Hiszpania

Region: Castilla-La Mancha (Kastylia-La Mancha)

Nazwa programu pomocy: Ayudas para la integración cooperativa sin vinculación patrimonial (Pomoc na rzecz integracji spółdzielczej bez powiązań majątkowych)

Podstawa prawna: Ogłoszenie pomocy dla spółdzielni rolniczych

Orden de 08/06/2000 de la Consejería de Agricultura y Medio Ambiente por la que se establecen los programas de fomento de la calidad agroalimentaria en Castilla-La Mancha (FOCAL 2000) programa 1 cooperativismo agrario

Orden de de la Consejería de Agricultura y Desarrollo Rural, por la que se aprueban las bases reguladoras de las ayudas para la mejora de las estructuras asociativas agrarias en Castilla-La Mancha y se convocan dichas ayudas para el año 2009.

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi:: Łączna kwota w wysokości 50 000,00 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 80 % kwalifikowalnych kosztów, do których należą

koszty utworzenia jednostki;

koszty zatrudnienia pracowników biurowych;

zakup materiałów biurowych, w tym komputerów i oprogramowania;

wydatki ogólne, opłaty prawne i administracyjne.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: do 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Grupy producentów (art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006).

Sektor(-y) gospodarki: Rolnictwo, leśnictwo i rybactwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Consejería de Agricultura y Desarrollo Rural,

C/Pintor Matías Moreno, no 4,

45004 Toledo

Adres internetowy: Tymczasowo: http://www.jccm.es/agricul/paginas/ayudas/cooperativismo/cooperativismo.htm po publikacji – na stronie internetowej: www.jccm.es/cgi-bin/docm.php3.

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2009.093.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 93

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 52 22 kwietnia 2009

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	ZALECENIA
	Europejski Bank Centralny
2009/C 093/01	Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 3 kwietnia 2009 r. udzielane Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych audytorów De Nederlandsche Bank (EBC/2009/8)	1

	OPINIE
	Komisja
2009/C 093/02	Opinia Komisji z dnia 21 kwietnia 2009 r. dotycząca zmodyfikowanego planu usuwania odpadów radioaktywnych powstałych w elektrowni jądrowej Civaux, znajdującej się na terenie Francji, przedłożonego zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom	2

	Europejski Bank Centralny
2009/C 093/03	Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 marca 2009 r. na wniosek Rady Unii Europejskiej w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru i zarządzania kryzysowego (CON/2009/17)	3

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2009/C 093/04	Kursy walutowe euro	16

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2009/C 093/05	Zestawienie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	17

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ADMINISTRACYJNE
	Europejskie Biuro Doboru Kadr (EPSO)
2009/C 093/06	Ogłoszenie o konkursach otwartych EPSO/AD/166/09 i EPSO/AD/167/09	21

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2009/C 093/07	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu żelazokrzemu pochodzącego z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii	22

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2932
JPY	Jen	126,82
DKK	Korona duńska	7,4492
GBP	Funt szterling	0,88860
SEK	Korona szwedzka	11,1760
CHF	Frank szwajcarski	1,5114
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,7940
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,035
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	300,35
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7093
PLN	Złoty polski	4,4177
RON	Lej rumuński	4,2438
TRY	Lir turecki	2,1511
AUD	Dolar australijski	1,8509
CAD	Dolar kanadyjski	1,6051
HKD	Dolar hong kong	10,0223
NZD	Dolar nowozelandzki	2,3347
SGD	Dolar singapurski	1,9493
KRW	Won	1 744,00
ZAR	Rand	11,8312
CNY	Yuan renminbi	8,8354
HRK	Kuna chorwacka	7,3839
IDR	Rupia indonezyjska	14 063,55
MYR	Ringgit malezyjski	4,7131
PHP	Peso filipińskie	62,700
RUB	Rubel rosyjski	44,1807
THB	Bat tajlandzki	45,986
BRL	Real	2,9052
MXN	Peso meksykańskie	17,3677
INR	Rupia indyjska	65,2710