13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/1

Kursy walutowe euro (1)

12 grudnia 2006

(2006/C 303/01)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3244
JPY	Jen	154,94
DKK	Korona duńska	7,4549
GBP	Funt szterling	0,67460
SEK	Korona szwedzka	9,0605
CHF	Frank szwajcarski	1,5928
ISK	Korona islandzka	91,73
NOK	Korona norweska	8,1320
BGN	Lew	1,9558
CYP	Funt cypryjski	0,5781
CZK	Korona czeska	27,905
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	253,98
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6970
MTL	Lir maltański	0,4293
PLN	Złoty polski	3,8141
RON	Lej rumuński	3,4294
SIT	Tolar słoweński	239,67
SKK	Korona słowacka	35,027
TRY	Lir turecki	1,8879
AUD	Dolar australijski	1,6850
CAD	Dolar kanadyjski	1,5246
HKD	Dolar hong kong	10,2945
NZD	Dolar nowozelandzki	1,9185
SGD	Dolar singapurski	2,0410
KRW	Won	1 221,89
ZAR	Rand	9,2652
CNY	Juan renminbi	10,3711
HRK	Kuna chorwacka	7,3579
IDR	Rupia indonezyjska	12 008,33
MYR	Ringgit malezyjski	4,6877
PHP	Peso filipińskie	65,545
RUB	Rubel rosyjski	34,7740
THB	Bat tajlandzki	46,714

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/2

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/37.956 — Pręty okrągłe zbrojeniowe

(zgodnie z art. 15 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2006/C 303/02)

Przedstawiony Komisji projekt decyzji w wyżej wymienionej sprawie stwarza podstawy do szeregu uwag na temat prawa stron do złożenia ustnych wyjaśnień.

1. Dostęp do akt

Nie osiągnąwszy porozumienia z dyrekcją generalną, strony wielokrotnie zgłaszały skargi do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji oraz do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające.

Po otrzymaniu przez przedsiębiorstwa pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, przyjętego przez Komisję w dniu 26 marca 2002 r., nastąpiła wymiana kilkudziesięciu pism i faksów.

Skargi odnosiły się przede wszystkim do sposobu, w jaki udostępniano akta, a także dotyczyły w dużej mierze błędów na płytach CD-ROM przesłanych przedsiębiorstwom. Wskutek błędnego zakwalifikowania dostępności dokumentów w kilku przypadkach udostępniono dokumenty, które nie powinny być dostępne, natomiast w innych — nie udostępniono dokumentów, choć przedsiębiorstwa miały prawo wglądu do nich.

Tego rodzaju błędy nie powinny mieć miejsca, zostały jednak skorygowane w zakresie dokumentów przekazywanych przedsiębiorstwom zgodnie z ich prawem dostępu. Przedłużono również terminy, aby zapobiec w ten sposób potencjalnemu ograniczeniu prawa stron do złożenia ustnych wyjaśnień.

Uwzględniając fakt przedłużenia terminów, strony miały praktycznie dwa miesiące na odpowiedź, co jest wystarczającym okresem na przeanalizowanie faktów i przygotowanie linii obrony.

Należy pamiętać o tym, że w porównaniu do spraw z dużą liczbą stron biorących udział w praktykach ograniczających konkurencję czy też takich, w których występują wyjątkowo trudne do zinterpretowania fakty, omawiana sprawa nie jest szczególnie skomplikowana.

Należy zatem stwierdzić, że Komisja wywiązała się z obowiązku przyznania przedsiębiorstwom wystarczającego czasu na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i postąpiła zgodnie z zasadami określonymi przez Sąd Pierwszej Instancji oraz Trybunał Sprawiedliwości, szczególnie ponieważ zorganizowano także spotkania wyjaśniające, podczas których strony mogły ustnie wyjaśnić i omówić pisemne odpowiedzi na zgłoszenie zastrzeżeń, oraz przedstawić dodatkowe wyjaśnienia w formie pisemnej.

2. Spotkania wyjaśniające

Jest to szczególna sprawa w sensie proceduralnym, ponieważ postępowanie zostało wszczęte na mocy traktatu EWWiS, zgodnie z którym w formalnym spotkaniu wyjaśniającym nie uczestniczą przedstawiciele państw członkowskich. Spotkanie takie odbyło się w dniu 13 czerwca 2002 r.

Jednakże w związku z potrzebą oceny wszystkich podniesionych kwestii, a przede wszystkim tych poruszonych podczas samego spotkania wyjaśniającego, departamenty nie były w stanie przedstawić Komisji projektu decyzji końcowej przed datą wygaśnięcia traktatu EWWiS, czyli przed dniem 23 czerwca 2002 r.

W związku z powyższym w dniu 12 sierpnia 2002 r. do stron wysłano dodatkowe pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

Charakter tego działania był czysto techniczny; zgodnie z komunikatem Komisji dotyczącym niektórych aspektów postępowania w sprawach z zakresu konkurencji, wynikających z wygaśnięcia traktatu EWWiS, opublikowanym w dniu 26 czerwca 2002 r., w zgłoszeniu poinformowano, że dalsze postępowanie będzie prowadzone zgodnie z prawem proceduralnym określonym w traktacie WE, natomiast meritum sprawy będzie nadal oceniane zgodnie z traktatem EWWiS.

Następnie zorganizowano drugie spotkanie wyjaśniające, na które zaproszono przedstawicieli państw członkowskich. Zgodnie z zasadą określoną w art. 10 ust. 5 rozporządzenia nr 17/62 Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji przesłała im główne dokumenty dotyczące sprawy.

3.	Porównawszy teksty pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń oraz ostatecznej wersji projektu decyzji, stwierdzam, że projekt decyzji nie zawiera żadnych nowych elementów, innych niż te określone w zgłoszeniu zastrzeżeń.

Bruksela, dnia 9 grudnia 2002 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/4

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującejwydana na 373. posiedzeniu w dniu 11 maja 2004 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/C-3/37.980 — Souris bleue/Topps

(2006/C 303/03)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że definicję właściwego rynku można pozostawić otwartą.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że:

a)	Topps Company Inc. oraz jej cztery europejskie spółki zależne (adresaci projektu decyzji) oraz

b)	pośrednicy Topps (Cards Inc., LDX, Dolber, Rautakirja, DOK, NMPP i ESTE)

są przedsiębiorstwami w rozumieniu art. 81 ust. 1 traktatu WE.

Komitet Doradczy zgadza się jednomyślnie z Komisją, że wszystkie wyszczególnione w projekcie decyzji sytuacje stanowią, z jednym tylko wyjątkiem, porozumienia i/lub uzgodnione praktyki w rozumieniu art. 81 ust. 1 TWE. W odniesieniu do sytuacji dotyczących Topps i LDX mniejszość członków Komitetu Doradczego nie zgadza się z opinią Komisją, że stanowią one porozumienia i/lub uzgodnione praktyki w rozumieniu art. 81 ust. 1 TWE.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że przedmiotowe umowy i uzgodnione praktyki określone w projekcie decyzji spełniają wymagania dotyczące pojedynczego i długotrwałego naruszenia art. 81 ust. 1 TWE.

5.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że przedmiotowe umowy i uzgodnione praktyki określone w projekcie decyzji mogą odczuwalnie wpływać na handel między państwami członkowskimi.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że przedmiotowe umowy i uzgodnione praktyki określone w projekcie decyzji

a)	nie są objęte ani wyłączeniem grupowym zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 1983/83, ani wyłączeniem grupowym zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 2790/1999;

b)	nie kwalifikowałyby się do wyłączenia indywidualnego na mocy art. 81 ust. 3 TWE.

7.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że na adresatów projektu decyzji należy nałożyć grzywnę.

8.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą ciężaru naruszenia.

9.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą czasu trwania naruszenia.

10.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w przedmiotowej sprawie nie powinny być brane pod uwagę okoliczności obciążające.

11.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją w kwestii okoliczności łagodzących.

12.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/5

(2006/C 303/04)

1.	Komitet Doradczy, uwzględniając przedstawione przez Komisję na posiedzeniu rozumowanie dotyczące wysokości grzywien, zgadza się z metodą obliczania grzywny stosowaną przez Komisję w projekcie decyzji, biorąc pod uwagę ciężar naruszenia.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z wysokością grzywien zaproponowaną przez Komisję.

3.	Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii z dnia 11 i 24 maja 2004 r. w Dzienniku Urzędowym.

4.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/6

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C-3/37.980 — Souris/Topps

(zgodnie z art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2006/C 303/05)

Projekt decyzji w tej sprawie prowadzi do następujących spostrzeżeń:

Sprawę wszczęto z powodu skargi wniesionej przez S.A.R.L La Souris Bleue dnia 3 października 2000 r.

Dnia 16 czerwca 2003 r. Komisja skierowała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń The Topps Company Inc („Topps USA”), Topps Europe Limited, Topps International Limited, Topps UK Limited oraz Topps Italia SRL.

Termin odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń wynosił dwa miesiące.

W dniach 25 czerwca i 24 lipca 2003 r. prawni pełnomocnicy wszystkich stron postępowania przesłali wnioski o przedłużenie tego terminu. Termin został przedłużony o jeden miesiąc.

Akta sprawy udostępniono europejskim spółkom zależnym dnia 3 lipca 2003 r. Przedsiębiorstwo Topps USA otrzymało dostęp do akt dnia 13 sierpnia 2003 r.

Wszystkie strony udzieliły odpowiedzi dnia 18 września 2003 r. i zwróciły się z wnioskiem o przeprowadzenie spotkania wyjaśniającego zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2842/98, które odbyło się dnia 23 października 2003 r.

Strona skarżąca nie złożyła wniosku o wzięcie udziału w spotkaniu wyjaśniającym.

W związku z powyższym stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo do złożenia ustnych wyjaśnień zostało zachowane. Projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

Bruksela, dnia 13 maja 2004 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/7

Opinia Komitetu Doradczego ds. koncentracji wydana na 129. posiedzeniu w dniu 19 października 2004 r. dotycząca projektu decyzji odnoszącej się do Sprawy COMP/M.3436 — Continental/Phoenix

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/06)

1.	Operacja, o której powiadomił Continental, mająca na celu osiągnięcie wyłącznej kontroli nad Phoenix, stanowi koncentrację w znaczeniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie łączenia przedsiębiorstw.

2.	Operacja, o której powiadomiono ma wymiar wspólnotowy, zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia w sprawie łączenia przedsiębiorstw.

3.	Komitet Doradczy zgadza się z podanym przez Komisję określeniem odpowiednich rynków produktowych zawartych w projekcie decyzji.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z podanym przez Komisję określeniem odpowiednich rynków geograficznych zawartych w projekcie decyzji.

Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji, że koncentracja, o której początkowo powiadomiono stworzyłaby lub wzmocniłaby dominującą pozycję na

a)	europejskim rynku OEM/OES amortyzatorów pneumatycznych stosowanych w pojazdach użytkowych; oraz

b)	europejskim rynku taśm przenośnikowych z linkami z ciężkiej stali.

6.	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji, że kwestia czy koncentracja stworzyłaby lub wzmocniłaby dominującą pozycję na rynku amortyzatorów pneumatycznych stosowanych w pojazdach może pozostać otwarte, biorąc pod uwagę zobowiązanie do ograniczenia działalności zaproponowane przez Continental.

Większość Komitetu Doradczego podziela zdanie Komisji, że zobowiązania przedstawione przez strony w sprawie sprzedaży

a)	produkcji amortyzatorów pneumatycznych na Węgrzech;

b)	50 % udziału będącego w posiadaniu Phoenix w Vibracoustic; oraz

c)	linii produkcyjnej taśm przenośnikowych z linkami z ciężkiej stali

są wystarczające do usunięcia wątpliwości dotyczących konkurencji wspomnianych powyżej (pytanie 5).

Mniejszość nie zgadza się.

8.	W związku z tym większość Komitetu Doradczego zgadza się, że operacja, pod warunkiem pełnego przestrzegania zobowiązań podjętych przez strony, powinna zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz funkcjonowaniem porozumienia z EOG. Mniejszość nie zgadza się.

9.	Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji, aby uwzględniła wszystkie pozostałe kwestie poruszone podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/8

Sprawozdanie końcowe funkcjonariusza ds. przesłuchań w sprawie COMP/M.3436 — Continental/Phoenix

(zgodnie z art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach w dziedzinie konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/07)

Dnia 12 maja 2004 r. Komisja otrzymała zgłoszenie, na mocy art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady, o proponowanej fuzji, dzięki której Continental AG zamierzał nabyć wyłączną kontrolę nad Phoenix AG. Oba przedsiębiorstwa odgrywają wiodącą rolę na rynku produkcji produktów gumowych.

Po zbadaniu informacji przedłożonych przez strony w związku z proponowaną fuzją i po przeprowadzeniu badania rynku Komisja doszła do wniosku, że fuzja budziła poważne wątpliwości odnośnie do jej zgodności ze wspólnym rynkiem i Porozumieniem EOG.

Przeprowadzono konsultacje z uczestnikami rynku na temat skuteczności zobowiązań proponowanych przez strony w celu zmiany pierwotnej propozycji, ale nie były one w stanie rozwiać poważnych wątpliwości. W związku z tym dnia 29 czerwca 2004 r. Komisja wszczęła postępowanie przewidziane w art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia fuzyjnego.

Dnia 3 września Komisja przesłała stronom oświadczenie o sprzeciwie. Przesłano im również CD-ROM umożliwiający dostęp do akt. Dnia 17 września 2004 r. strony odpowiedziały na oświadczenie o zastrzeżeniach. Strony zrezygnowały z formalnego przesłuchania.

Po otrzymaniu odpowiedzi na oświadczenie o zastrzeżeniach Komisja nadal miała wątpliwości dotyczące następujących rynków: amortyzatory pneumatyczne do samochodów i pojazdów użytkowych i taśmy przenośnikowe z linkami z ciężkiej stali. Komisja wycofała swoje zastrzeżenia dotyczące rynku amortyzatorów pneumatycznych dla pojazdów szynowych.

Dnia 1 października 2004 r. strony złożyły propozycję kolejnych zobowiązań zmieniających pierwotną propozycję fuzji. Przeprowadzono konsultacje z uczestnikami rynku także w tej sprawie.

Uwzględniwszy te zobowiązania i odpowiedzi uzyskane od uczestników rynku, uznano, że można zezwolić na fuzję.

Nie otrzymałem żadnych zapytań od zaintersowanych stron ani stron trzecich. Niniejsza sprawa nie wymaga specjalnego komentarza dotyczącego prawa do złożenia ustnych wyjaśnień.

Bruksela, dnia 20 października 2004 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/9

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 386. posiedzeniu komitetu w dniu 6 grudnia 2004 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/C.37.773 — Amca

(2006/C 303/08)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji dotyczącą właściwego rynku geograficznego, o którym mowa w projekcie decyzji.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z oceną prawną przeprowadzoną przez Komisję dotyczącą zakwalifikowania stanu faktycznego jako porozumienia i/lub uzgodnionej praktyki w rozumieniu art. 81 ust. 1 traktatu WE i art. 53 ust. 1 porozumienia EOG.

3.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że celem i skutkiem naruszenia było ograniczenie konkurencji.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że naruszenie miało znaczny wpływ na handel między państwami członkowskimi.

5.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą beneficjentów decyzji.

6.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą czasu trwania naruszenia.

7.	W odniesieniu do nakładania grzywien, Komitet Doradczy zgadza się z wnioskiem Komisji, że naruszenie to należy traktować jako bardzo poważne.

8.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą okoliczności łagodzących i obciążających.

9.	Komitet Doradczy zgadza się z wnioskiem Komisji w sprawie stosowania komunikatu Komisji dotyczącego zwalniania z grzywien oraz zmniejszania grzywien w sprawach kartelowych (obwieszczenie w sprawie łagodzenia sankcji).

10.	Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

11.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/10

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.37.773 — Kwas monochlorooctowy

(w zastosowaniu przepisów art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2006/C 303/09)

W odniesieniu do projektu decyzji dotyczącej wyżej wymienionej sprawy stwierdzono co następuje:

Komisja wszczęła dochodzenie w sprawie ewentualnego naruszenia przepisów art. 81 ust. 1 traktatu WE oraz art. 53 ust. 1 porozumienia EOG na rynku kwasu monochlorooctowego po otrzymaniu wniosku o złagodzenie sankcji, złożonego na mocy przepisów zawiadomienia Komisji z 1996 r. w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych („zawiadomienie w sprawie obniżania grzywien”).

W dniu 7 kwietnia 2004 r. Komisja przesłała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń wymienionym poniżej 12 stronom, które wstępnie uznała za uczestników praktyki ograniczającej konkurencję:

—	Akzo Nobel NV, Akzo Nobel Nederland BV, Akzo Nobel Functional Chemicals BV, Akzo Nobel Chemicals BV, Akzo Nobel AB, Eka Chemicals AB, Akzo Nobel Base Chemicals AB. („Akzo Nobel”)

—	Clariant GmbH, Clariant AG („Clariant”)

—	Elf Aquitaine SA, Atofina SA oraz

—	Hoechst AG („Hoechst”)

Stronom dostarczono CD-ROMy zawierające dokumentację sprawy.

Kilka przedsiębiorstw (Akzo Nobel, Clariant, Elf Aquitaine SA oraz Atofina S.A.) uzyskało odroczenie terminu odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Wszystkie te przedsiębiorstwa nadesłały swoje odpowiedzi w terminie.

Pierwsza wersja pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń przesłana do przedsiębiorstwa Hoechst była niepełna. Przesłano mu następnie drugą, pełną wersję zgłoszenia i udzielono dodatkowego czasu na przesłanie odpowiedzi. W dniu 23 lipca 2004 r. przedsiębiorstwo nadesłało swoją odpowiedź, przestrzegając wyznaczonego terminu.

Pismem z dnia 22 czerwca i 28 lipca 2004 r. Hoechst zwrócił się z prośbą o udostępnienie mu odpowiedzi firmy Clariant na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Przedsiębiorstwo Hoechst zostało poinformowane, że odpowiedzi innych stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń nie są włączane do ogólnodostępnej części dokumentacji sprawy. Dostęp do odpowiedzi innych stron jest możliwy jedynie jeśli zawierają one informacje, które Komisja zamierza wykorzystać w swojej ostatecznej decyzji, co nie miało miejsca w omawianym przypadku.

Wszystkie strony, z wyjątkiem przedsiębiorstw Elf Aquitaine SA oraz Hoechst, wzięły udział w spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się 10 września 2003 r.

Przedłożony projekt decyzji Komisji zawiera jedynie te zastrzeżenia, w stosunku do których strony mogły przedstawić swoje stanowisko.

W związku z powyższym uważam, że prawo do bycia wysłuchanym zostało w pełni uwzględnione.

Bruksela, dnia 26 listopada 2004 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/11

Opinia Komitetu Doradczego ds. koncentracji wydana na 133. posiedzeniu w dniu 29 czerwca 2005 r. dotycząca projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/M.3653 — SIEMENS/VA Tech

(2006/C 303/10)

Komitet Doradczy zgadza się ze stanowiskiem Komisji, że zgłoszone działanie stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 139/2004 oraz że posiada ono wymiar wspólnotowy.

Komitet Doradczy zgadza się ze stanowiskiem Komisji, że dla celów dokonania oceny omawianej operacji właściwe rynki produktowe to:

Rynek wytwarzania energii elektrycznej:

a)	wyposażenie elektrowni wodnych;

b)	budowa gotowych elektrowni gazowych o cyklu kombinowanym;

c)	dostawy turbin gazowych, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

d)	dostawy generatorów, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

Rynek przesyłania i dystrybucji energii:

e)	Urządzenia do przesyłania prądu o wysokim napięciu (> 52 kV);

f)	Transformatory;

g)	Systemy automatyzacji i systemy informatyczne w sektorze energetycznym;

h)	Projekty gotowe;

i)	Usługi przesyłania i dystrybucji;

z możliwością dalszego zdefiniowania zależnie od poszczególnych elementów; kwestia dokładnej wielkości właściwego rynku pozostaje otwarta;

Rynek kolejowy:

j)	Trakcje elektryczne dla linii tramwajowych, metra, pociągów lokalnych i lokomotyw;

k)	Tramwaje, sieci metra oraz pociągi lokalne i lokomotywy zasilane energią elektryczną lub olejem napędowym;

l)	Linie nośne sieci trakcyjnych; kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

m)	Dostawy energii dla kolei: podstacje, podzespoły do podstacji oraz obsługa elektrowni dostarczających energię dla kolei;

n)	Przejazdy kolejowe;

Rynek przemienników częstotliwości:

o)	kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) może pozostać otwarta;

Rynek metalurgiczny:

p)	Budowa zakładów metalurgicznych (tylko żelazo/stal lub włącznie z metalami nieżelaznymi) lub budowa zakładów metalurgicznych według etapów procesu technologicznego i metalu, przy czym kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (lub rynków) pozostaje otwarta;

Budowa zakładów metalurgicznych (infrastruktura elektryczna) (jako całość) lub budowa zakładów metalurgicznych (infrastruktura elektryczna) według zakresu procesu technologicznego, etapów procesu technologicznego i metalu, lub automatyzacja zakładów metalurgicznych na poziomie 1 i 2 (jako całość lub część, dla całej metalurgii lub według etapów procesu technologicznego i metalu), lub automatyzacja na poziomie 3, przy czym kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (lub rynków) pozostaje otwarta;

r)	Usługi konserwacyjne zakładów metalurgicznych;

s)	Budowa zakładów elektrycznych dla zakładów przemysłowych spoza przemysłu metalurgicznego; kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

Rynek aparatury rozdzielczej prądu o niskim napięciu:

t)	W pełni wyposażone tablice rozdzielcze prądu o niskim napięciu lub oddzielne dla trzech elementów: dystrybutora automatycznego rozmów telefonicznych (ACD), miniaturowego bezpiecznika automatycznego (MCB) i płytki głównego układu sterującego (MCCB);

u)	Elementy: szynoprzewody, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

v)	Elementy: sterowniki programowalne (PLC) [kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta] i przewody zasilające;

Rynek technologii budownictwa i zarządzania infrastrukturą:

w)	Elementy dla technologii kontroli budowlanej, technologii bezpieczeństwa oddzielnie dla alarmu przeciwpożarowego oraz kontroli dostępu/systemu alarmowego i technologii instalacji elektrycznych;

x)	Systemy: kompletne systemy bezpieczeństwa i systemy kontroli;

y)	Budowa instalacji elektrycznych i mechanicznych z możliwością rynku ogólnych wykonawców technicznych

z)	Zarządzanie infrastrukturą, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

W sektorze infrastruktury i linii nośnych kolei linowej

aa)	Infrastruktura komunikacyjna: oświetlenie uliczne, sygnalizacja świetlna, kontrola miejsc parkingowych; kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

bb)	Kontrola ruchu drogowego, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

cc)	Oczyszczalnie wody;

dd)	Urządzenia elektryczne dla linii nośnych kolei linowej, kwestia dokładnego zdefiniowania tego rynku (rynków) pozostaje otwarta;

Komitet Doradczy zgadza się ze stanowiskiem Komisji, że dla celów dokonania oceny omawianej operacji właściwe rynki geograficzne to:

a)	zasięg rynków wytwarzania energii obejmuje EOG;

b)	zasięg rynków przesyłania i dystrybucji energii obejmuje EOG;

c)	zasięg rynków trakcji elektrycznych obejmuje EOG;

d)	rynki sieci tramwajowych, sieci metra, pociągów lokalnych i lokomotyw zasilanych energią elektryczną lub olejem napędowym mają zasięg krajowy w przypadku silnego przemysłu krajowego (tutaj: Austria, Belgia, Niemcy, Polska, Republika Czeska, Hiszpania) oraz zasięg EOG w pozostałych przypadkach;

e)	rynek linii nośnych sieci trakcyjnych ma zasięg krajowy;

f)	ocena rynków dostaw energii dla sektora kolejowego dokonywana jest na poziomie krajowym, ale kwestia tego, czy ich zasięg jest krajowy czy obejmuje EOG pozostaje otwarta;

g)	ocena rynku przejazdów kolejowych dokonywana jest na poziomie krajowym;

h)	zasięg rynku przemienników częstotliwości obejmuje EOG;

i)	zasięg rynków budowy zakładów metalurgicznych (infrastruktura elektryczna i mechaniczna) obejmuje co najmniej EOG, zasięg rynku (lub rynków) usług konserwacyjnych obejmuje EOG, a rynek (lub rynki) budowy zakładów spoza przemysłu metalurgicznego ma (mają) zasięg krajowy lub EOG;

j)	ocena rynków aparatury rozdzielczej prądu o niskim napięciu dokonywana jest na poziomie krajowym, ale kwestia ich zasięgu krajowego lub EOG pozostaje otwarta;

k)	ocena rynków technologii budownictwa i zarządzania infrastrukturą dokonywana jest na poziomie krajowym, ale kwestia ich zasięgu krajowego lub EOG pozostaje otwarta;

l)	ocena rynków infrastruktury i linii nośnych kolei linowej dokonywana jest na poziomie krajowym, ale kwestia tego, czy ich zasięg jest krajowy czy obejmuje EOG pozostaje otwarta;

Komitet Doradczy zgadza się ze stanowiskiem Komisji, że zgłoszona koncentracja będzie w sposób znaczący przeszkadzać skutecznej konkurencji w znacznej części wspólnego rynku w rozumieniu art. 2 ust. 3 rozporządzenia w sprawie łączenia przedsiębiorstw:

a)	Na rynku wytwarzania energii wodnej;

b)	Na rynku budowy zakładów metalurgicznych (infrastruktura mechaniczna) lub na rynkach budowy zakładów mechanicznych w sektorze stalownictwa i ciągłego odlewania.

Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji, że zobowiązania przedstawione przez strony wystarczają do usunięcia:

a)	ryzyka zagrażającego konkurencyjności na rynku energetyki wodnej, które wynika z częściowego horyzontalnego pokrywania się koncentracji;

b)	ryzyka zagrażającego konkurencyjności na rynku (lub rynkach) budowy zakładów metalurgicznych, które wynika z horyzontalnego efektu koncentracji, a w szczególności z uprzywilejowanego dostępu firmy Siemens do strategicznych informacji SMS Demag;

w rezultacie czego należy uznać koncentrację za zgodną z zasadami wspólnego rynku.

5.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji, aby uwzględniła wszystkie pozostałe kwestie poruszone podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/14

Sprawozdanie końcowe funkcjonariusza ds. przesłuchańw sprawie COMP/M.3653 — Siemens/VA TECH

(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2006/C 303/11)

Zgłoszona koncentracja

W dniu 10 stycznia 2005 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r.(„rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), Komisja otrzymała zgłoszenie w sprawie planowanej koncentracji, w wyniku której niemiecka spółka Siemens AG („Siemens”) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw kontrolę nad całością austriackiej spółki VA Tech AG. („VA Tech”) w drodze publicznej oferty przejęcia ogłoszonej w dniu 10 grudnia 2004 r.

Proponowana transakcja prowadziłaby do licznych przypadków poziomego i pionowego pokrywania się w dziedzinach wytwarzania energii, przesyłania i dystrybucji energii, automatyki i sterowania, urządzeń transportu kolejowego, hutnictwa i usług inżynierskich dla elektrowni, technologii budowlanej i infrastruktury komunalnej.

Wszczęcie postępowania oraz kwestia dostępu do kluczowych dokumentów

Po zakończeniu pierwszego etapu dochodzenia Komisja uznała, że wspomniana koncentracja budzi poważne wątpliwości co do zgodności ze wspólnym rynkiem i Porozumieniem EOG. W związku z tym w dniu 14 lutego 2005 r. Komisja wszczęła postępowanie zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Dnia 2 marca 2005 r. Siemens otrzymał dostęp do „kluczowych dokumentów” w aktach Komisji zgodnie z rozdziałem 7.2. „najlepszych praktyk dotyczących prowadzenia przez WE postępowań dotyczących łączenia przedsiębiorstw” („najlepszych praktyk”) określonych przez Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji. W piśmie z dnia 16 marca 2005 r. Siemens wystąpiła z wnioskiem o dostęp do dalszych dokumentów. W szczególności uznała, że dokumenty przekazane przez VA Tech mają szczególne znaczenie dla sprawy i dlatego powinny zostać zakwalifikowane jako dokumenty kluczowe. Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji w swojej odpowiedzi z dnia 6 kwietnia 2005 r. potwierdziła swoje stanowisko, zgodnie z którym przedmiotowe dokumenty nie stanowią dokumentów kluczowych. Uznano, że niezależnie od ich pochodzenia żądane dokumenty nie stanowią uzasadnionych wniosków od stron trzecich sprzecznych z opinią stron zgłaszających, jak to zostało określone w definicji kluczowych dokumentów w najlepszych praktykach. Spółka Siemens nie zwróciła się do mnie z oficjalnym wnioskiem o interwencję w tej kwestii.

Zgłoszenie sprzeciwu oraz kwestia proceduralna stworzona przez spółkę Voith Siemens poprzez złożenie przez nią wniosku o ustne przesłuchanie: Pojęcie innych zaangażowanych stron

Dnia 22 kwietnia 2005 r. przesłano Siemensowi zgłoszenie sprzeciwu. W następnych dniach przyznano dostęp do akt Komisji. Siemens została poproszona o udzielenie odpowiedzi do dnia 6 maja 2005 r. Termin został dotrzymany.

Ani Siemens ani VA Tech nie złożyły wniosku o rozpatrzenie ich argumentów w ramach formalnego ustnego przesłuchania.

Jednakże w piśmie z dnia 6 maja 2005 r., zarejestrowanym w dniu 10 maja 2005 r., wspólne przedsiębiorstwo (joint-venture) Siemens Voith Hydropower Generation GmbH & Co. KG („Voith Siemens”), J.M. Voith AG i Siemens AG, zwróciło się z pisemnym wnioskiem o ustne przesłuchanie zgodnie z art. 14 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) 802/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. („rozporządzenia wykonawczego”). Przedsiębiorstwo uznało, że z uwagi na fakt, że może zostać bezpośrednio dotknięte przez środek zapobiegawczy, który Siemens może zaproponować Komisji, powinno zostać uznane za „inną zaangażowaną stronę” w rozumieniu art. 11 lit. b) rozporządzenia wykonawczego.

W mojej pisemnej odpowiedzi z dnia 13 maja 2005 r. wyraziłem pogląd, że Voith Siemens nie kwalifikuje się jako „inna zaangażowana strona”, dlatego nie ma prawa do składania wniosku o ustne przesłuchanie w obecności Państw Członkowskich i powiązanych służb Komisji, chociaż oczywiście może zwrócić się w każdej chwili o pisemne lub ustne przesłuchanie przez osoby odpowiedzialne. Ponadto podmiot sprzedający oraz podmiot będący celem koncentracji, czyli przedsiębiorstwa, które są wskazane jako przykłady „stron proponowanej koncentracji” w art. 11 lit. b) rozporządzenia wykonawczego stanowią „inne zaangażowane strony”, gdyż są one bezpośrednio i nieodzownie dotknięte przeprowadzeniem proponowanej koncentracji. Stąd wynika fakt, że stanowią one „strony proponowanej koncentracji”, jak to zostało wyrażone w rozporządzeniu.

Niepewne jest natomiast, czy przedsiębiorstwa będą bezpośrednio dotknięte przez zobowiązania, które zostaną zaproponowane przez zgłaszające strony i które muszą zostać przyjęte przez Komisję, i może to zostać stwierdzone dopiero na końcu postępowania dotyczącego koncentracji przedsiębiorstw.

Dlatego też sam fakt, że środki zapobiegawcze uzgodnione w kontekście postępowania w zakresie koncentracji przedsiębiorstw mogłyby mieć wpływ na przedsiębiorstwo, nie może stanowić podstawy do zakwalifikowania przedsiębiorstwa jako „innej zaangażowanej strony”, gdyż nie mieści się ono w zakresie pojęcia „stron proponowanej koncentracji”.

Badanie rynkowe

W dniu 25 maja 2005 r. Siemens zaproponował zobowiązania, które zostały nieznacznie zmienione w dniu 7 czerwca 2005 r. Wynik badania rynkowego proponowanych zobowiązań był ogólnie dobry.

Nie zostałem proszony o sprawdzenie obiektywności wyżej wymienionego badania.

Dalsze wnioski o dostęp do dokumentów także w związku z pojęciem innych zaangażowanych stron.

W piśmie z dnia 9 czerwca 2005 r. skierowanym do odpowiedniej służby Komisji oraz w piśmie z dnia 22 czerwca 2005 r. skierowanym do mnie SMS Demag AG oraz jego spółka dominująca SMS GmbH („SMS”) zwróciły się z wnioskiem o dostęp do akt sprawy. Wniosek ten został odrzucony przez Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji w dniu 22 czerwca 2005 r. na podstawie faktu, że SMS została uznana za zainteresowaną stronę trzecią, a nie za „inną zaangażowaną stronę” w rozumieniu art. 11 lit. b) rozporządzenia wykonawczego, w związku z czym, zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym, nie miała prawa dostępu do dokumentacji.

Na mocy decyzji z dnia 6 czerwca 2005 r. zgodnie z art. 8 mandatu funkcjonariusza ds. przesłuchań potwierdzam stanowisko zajęte przez Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji na podstawie tego, że sam fakt wywierania przez środki zapobiegawcze przewidziane w kontekście postępowania dotyczącego koncentracji przedsiębiorstw wpływu na przedsiębiorstwo trzecie nie może w żadnym wypadku stanowić podstawy do zakwalifikowania go jako „innej zaangażowanej strony” w rozumieniu art. 11 lit. b) rozporządzenia wykonawczego.

Potwierdza to art. 11 rozporządzenia 802/2004 zgodnie z którym innym zaangażowanym stronom musi zostać przyznana, na ich wniosek, możliwość nieformalnego przedyskutowania z Komisja planowanej koncentracji przed dokonaniem zgłoszenia. Wskazuje to na fakt, że prawodawca działał w oparciu o założenie, że tożsamość „innej zaangażowanej strony” wynika z samej zamierzonej koncentracji, co zostaje określone zanim zaproponowane zostaną ewentualne środki zapobiegawcze.

W związku z tym uznanie przedsiębiorstwa za „zaangażowaną stronę” nie może zależeć od sposobu, w jakim środki zaradcze ostatecznie zaproponowane wpływają na pewne przedsiębiorstwa.

Bez względu na powyższe SMS otrzymała nieobjętą klauzulą poufności wersję zgłoszenia sprzeciwu oraz możliwość przedstawienia do niego uwag.

Ponadto SMS otrzymała nieobjętą klauzulą poufności wersję zobowiązań w kontekście badania rynkowego w stopniu, w jakim odnosiły się one do rynków metalurgicznych, którymi SMS było zainteresowane. W związku z tym uznaję, że SMS miała w czasie postępowania całkowicie wystarczającą możliwość wyrażenia swoich opinii.

W dniu 24 czerwca 2005 r. Siemens zwróciła się z wnioskiem o dostęp do akt zawierających dokumenty nieobjęte klauzulą poufności, które wpłynęły do Komisji od momentu zgłoszenia sprzeciwu. Przedsiębiorstwo otrzymało możliwość dostępu do tych dokumentów w dniu 1 lipca 2005 r.

W związku z powyższym, stwierdzam, że w niniejszym postępowaniu prawo do złożenia ustnych wyjaśnień zostało zachowane wobec wszystkich uczestniczących.

Bruksela, dnia 6 lipca 2005 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/16

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 396. posiedzieniu w dniu 10 października 2005 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/38.281/B.2 — Surowiec tytoniowy — Włochy

(2006/C 303/12)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że określenie rynku właściwego w wyżej wymienionej decyzji nie jest konieczne.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z oceną prawną przeprowadzoną przez Komisję, a zwłaszcza z uznaniem stanu faktycznego za porozumienia i/lub praktyki uzgodnione i/lub decyzje w rozumieniu art. 81 ust. 1 TWE.

3.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że przypadki naruszenia konkurencji będące przedmiotem niniejszego postępowania należy uznać za trzy odrębne, pojedyncze i ciągłe przypadki naruszenia konkurencji.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji, że porozumienia i/lub praktyki uzgodnione i/lub decyzje mają za cel ograniczenie konkurencji.

5.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że na adresatów projektu decyzji należy nałożyć grzywnę.

6.	Komitet Doradczy zgadza się z uzasadnieniem Komisji w sprawie podstawowej wysokości grzywien.

7.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności obciążające.

8.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją w kwestii okoliczności łagodzących.

9.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą zastosowania Obwieszczenia Komisji w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli.

10.	Komitet Doradczy zaleca publikację niniejszej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

11.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/17

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 397. posiedzieniu w dniu 17 października 2005 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/38.281/B.2 — Surowiec tytoniowy — Włochy

(2006/C 303/13)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie nałożenia grzywien w wysokości 1 000 EUR na stowarzyszenia APTI i UNITAB.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie podstawowych kwot dla pozostałych grzywien.

3.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie obniżenia kwot podstawowych w związku z wystąpieniem okoliczności łagodzących.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie kwot obniżenia grzywien w oparciu o Obwieszczenie Komisji w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli.

5.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą ostatecznej wysokości grzywny.

6.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji, aby uwzględniła wszystkie pozostałe kwestie poruszone podczas dyskusji.

7.	Komitet Doradczy zaleca publikację niniejszej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/18

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/38.281/B.2 — surowiec tytoniowy — Włochy

(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2006/C 303/14)

Projekt decyzji w wyżej wymienionej sprawie stwarza podstawy do następujących uwag:

Przedmiotowa sprawa ma wymiar szczególny, ponieważ została rozpoczęta po przekazaniu przez Dyrekcję Generalną ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji kopii porozumienia międzybranżowego zawartego pomiędzy Associazione Professionale Transformatori Tabacchi Italiani (APTI) a Unione Italiana Tabacco (UNITAB) w 2001 r. wraz z informacją od Trybunału Obrachunkowego. Następnie informacji dostarczyła spółka Deltafina S.p.A., a później spółki Dimon Italia (obecnie pod firmą Mindo) oraz Transcatab zgodnie z obwieszczeniem w sprawie łagodzenia sankcji z 2002 r.

W dniu 18 i 19 kwietnia 2002 r. Komisja przeprowadziła dochodzenie na terenie spółek Dimon, Transcatab, Trestina Azienda Tabacchi oraz Romana Tabacchi.

Procedura pisemna oraz dostęp do akt

W dniu 26 lutego 2004 r. pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało przekazane stowarzyszeniom APTI i UNITAB, a także spółkom Deltafina, Dimon, Transcatab, Trestina, Romana i Boselli S.A.L.T.O S.r.l (przetwórcy surowca tytoniowego) oraz spółkom macierzystym włoskich przetwórców, tj. Dimon Inc., Standard Commercial Corp. oraz Universal Corp.

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń wskazano na pojedyncze i ciągłe przypadki naruszenia przepisów art. 81 ust. 1 traktatu WE przez włoskich przetwórców oraz stowarzyszenia przetwórców — APTI oraz UNITAB.

Dostęp do akt został zapewniony poprzez przesłanie przygotowanej indywidualnie dla każdego z adresatów płyty CD-ROM wraz z pisemnym zgłoszeniem zastrzeżeń; pozwoliło to zainteresowanym przedsiębiorstwom i stowarzyszeniom na zastosowanie zasady równości stron zdefiniowanej przez Sąd Pierwszej Instancji w sprawach Soda Ash (T-31/91 oraz T-32/91).

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń na udzielenie odpowiedzi wyznaczono termin dwóch i pół miesiąca; na wniosek jednej ze stron przedłużyłem ten termin o dwa tygodnie w odniesieniu do wszystkich zainteresowanych przedsiębiorstw i stowarzyszeń.

Wszyscy adresaci pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń udzielili odpowiedzi w wyznaczonym terminie.

Procedura ustna

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2842/98 niektóre strony wniosły o przeprowadzenie formalnego spotkania wyjaśniającego, które miało miejsce 22 czerwca 2004 r. W spotkaniu wyjaśniającym udział wzięli wszyscy adresaci, z wyjątkiem trzech podmiotów (Dimon Incorporated, Standard Commercial Corporation i Boselli S.A.L.T.O.).

W tym czasie przedstawiciele spółki Dimon podnieśli nową kwestę, informując, że spółka Deltafina, której przedstawiciele jako pierwsi złożyli wniosek o złagodzenie sankcji, ujawniła swój wniosek konkurentom. Zdaniem przedstawicieli spółki Dimon w związku z tym powstało pytanie, czy spółka Deltafina, która uzyskała warunkowe zwolnienie z grzywny, nadal spełnia wymogi określone w pkt 11 obwieszczenia w sprawie łagodzenia sankcji z 2002 r. i czy spółka Dimon mogłaby uzyskać prawo do skorzystania ze zwolnienia z grzywny w miejsce spółki Deltafina.

Po spotkaniu wyjaśniającym Komisja dokładnie zbadała tę kwestię. Do faktów tych oraz ich konsekwencji prawnych odniesiono się w dodatkowym pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń przesłanym do wszystkich adresatów w dniu 22 grudnia 2004 r. (uzupełnienie), w którym wyrażono stanowisko, że spółka Deltafina nie dopełniła swoich obowiązków, czego skutkiem powinno być wycofanie warunkowego zwolnienia z grzywny.

Sześciu adresatów ustosunkowało się do uzupełnienia; czterech spośród nich wniosło o spotkanie wyjaśniające zgodnie z art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004. Spotkanie to odbyło się dnia 1 marca 2005 r., a uczestniczyły w nim spółki Deltafina, Universal Corporation, Mindo oraz Transcatab.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 spółka Deltafina zaproponowała, by Komisja przesłuchała osoby mogące potwierdzić fakty przedstawione w zgłoszeniu, na co wyraziłem zgodę.

Nie wyraziłem zgody na odroczenie spotkania, o co wnosiły spółki Deltafina oraz Universal Corp., tłumacząc, że okres dwóch tygodni od momentu ustosunkowania się do uzupełnienia do czasu spotkania wyjaśniającego jest zbyt krótki na skuteczne przygotowanie ustnej obrony i stanowi naruszenie prawa do obrony. Przyjąłem takie stanowisko, ponieważ w uzupełnieniu wniesiono tylko kwestie o ograniczonym zakresie pod względem faktycznym i prawnym, choć ich konsekwencje mogły być dalekosiężne dla zainteresowanych spółek. Spółki miały zatem dostatecznie dużo czasu na przygotowanie szczegółowej obrony od dnia, w którym otrzymały drugie pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Niemniej jednak zwrócono się do spółek Universal i Deltafina o przestawienie innych uwag po spotkaniu, jeżeli okaże się to konieczne, i spółki z możliwości tej skorzystały.

Projekt decyzji ostatecznej

Mając na uwadze należyty przebieg postępowania, muszę zwrócić uwagę na dwie kwestie.

W związku z twierdzeniem przedstawicieli spółki Deltafina, że Komisja nie może wycofać przyznanego warunkowego zwolnienia z grzywny, ponieważ stworzono w ten sposób uzasadnione oczekiwania co do poprowadzenia sprawy, w projekcie decyzji stwierdza się, że uzasadnione oczekiwania tracą ważność z chwilą, gdy strony zaprzestają wypełniać swoje obowiązki. Uważam to za rozsądne zastosowanie ogólnej zasady skuteczności („effet utile”) w zakresie, w jakim stosuje się ona do obwieszczenia w sprawie łagodzenia sankcji. Zasady określone w obwieszczeniu nie mogłyby być skuteczne, gdyby same podmioty składające wniosek o złagodzenie sankcji mogły zagrozić dochodzeniu, które zostało wszczęte dzięki ich pomocy, jak miało to miejsce w przedmiotowym przypadku. Zastosowanie zasad łagodzenia sankcji na tym etapie procedury zależy w istocie w dużej mierze od istnienia wniosku, co do którego zachowywana jest poufność.

Podstawowy warunek, zgodnie z którym oczekiwanie musi opierać się na właściwym zastosowaniu przepisu prawa, nie jest w tym przypadku spełniony, ponieważ spółka Deltafina nie wywiązała się ze swoich obowiązków. Fakt niepoinformowania Komisji przez spółkę Deltafina o przekazaniu pozostałym członkom komitetu zarządzającego stowarzyszenia sektorowego APTI informacji o złożeniu wniosku na wczesnym etapie procedury silnie wskazuje na to, że przedstawiciele spółki Deltafina byli świadomi swych obowiązków.

Dlatego też nie uważam, by wycofanie warunkowego zwolnienia z grzywny w odniesieniu do spółki Deltafina stanowiło naruszenie zasad należytego przebiegu postępowania.

W odniesieniu do prawa do złożenia wyjaśnień, a w szczególności kwestii tego, czy projekt decyzji odnosi się tylko do zastrzeżeń, w sprawie których strony miały możliwość zaprezentowania swoich stanowisk (art. 15 instrukcji dla urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające), wielu zastrzeżeń zawartych w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń nie podtrzymano w projekcie decyzji, ponieważ uwzględniono dowody przedłożone przez przedsiębiorstwa oraz stowarzyszenia.

Zatem w projekcie decyzji proponuje się:

—	zamknięcie postępowania przeciwko spółkom Boselli i Trestina;

—	skrócenie okresu trwania naruszeń przepisów, ponieważ dowodów dotyczących lat 1993 i 1994 nie uznano za jednoznaczne;

—

ograniczenie odpowiedzialności APTI za decyzje przyjęte w kontekście negocjacji umów międzybranżowych z UNITAB, ponieważ nie można było ustalić, czy stowarzyszenie APTI przyjęło ogólny plan przetwórców, ani potraktować postępowania tego stowarzyszenia tak jak postępowania UNITAB, czyli jako (pojedynczego i ciągłego) naruszenia przepisów w postaci decyzji stowarzyszeń przedsiębiorstw sprzecznych z art. 81 ust. 1;

—

uwzględnienie w określaniu wymiaru grzywien dowodów przedłożonych zarówno przez stowarzyszenie APTI, jak i UNITAB potwierdzających, że podmioty te działały w ramach przepisów włoskiej ustawy nr 88/88 z dnia 16 marca 1988 r., regulującej porozumienia międzybranżowe, umowy kontraktacji oraz sprzedaż produktów rolnych i stanowiącej m.in., że porozumienia międzybranżowe muszą określać cenę minimalną stosowaną w umowach indywidualnych.

Ponadto w projekcie decyzji nie dostrzegłem żadnych nowych zastrzeżeń.

W związku z tym stwierdzam, że w przedmiotowej sprawie prawo stron do złożenia wyjaśnień było przestrzegane.

Bruksela, dnia 11 października 2005 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/20

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 400. posiedzeniu w dniu 12 grudnia 2005 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.443 — Przemysł gumowy

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/15)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że określenie rynku właściwego w wyżej wymienionej decyzji nie jest konieczne.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z oceną prawną przeprowadzoną przez Komisję, a zwłaszcza z uznaniem stanu faktycznego za porozumienia i/lub praktyki uzgodnione i/lub decyzje w rozumieniu art. 81 ust. 1 traktatu WE.

3.	Komitet Doradczy podziela stanowisko Komisji, że przypadki naruszenia konkurencji będące przedmiotem niniejszego postępowania należy rozpatrywać w kategoriach pojedynczego, złożonego i ciągłego naruszenia konkurencji.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że porozumienia i/lub praktyki uzgodnione i/lub decyzje mają za cel ograniczenie konkurencji.

5.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją co do czasu trwania naruszenia.

6.	Komitet Doradczy zgadza się z decyzją Komisji o zamknięciu postępowania przeciwko firmom będącym adresatami pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, nie zaś adresatami projektu decyzji.

7.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że na adresatów projektu decyzji należy nałożyć grzywnę.

8.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą podstawowej wysokości grzywien.

9.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że nie istnieją okoliczności obciążające.

10.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją w sprawie okoliczności łagodzących.

11.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą zastosowania zawiadomienia Komisji w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien.

12.	Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

13.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/21

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 401. posiedzeniu w dniu 19 grudnia 2005 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.443 — Substancje chemiczne stosowane w przemyśle gumowym

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/16)

1.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą podstawowych wysokości grzywien.

2.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji w sprawie obniżenia kwot podstawowych w związku z wystąpieniem okoliczności łagodzących.

3.	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją co do wielkości obniżki wysokości grzywien na podstawie Zawiadomienia Komisji w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych.

4.	Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji dotyczącą ostatecznej wysokości grzywny.

5.	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

6.	Komitet doradczy zaleca opublikowanie niniejszej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/22

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.38.443 — Substancje chemiczne stosowane w przemyśle gumowym

(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/17)

Projekt decyzji w wyżej wymienionej sprawie stwarza podstawy do następujących uwag:

Dochodzenie Komisji w sprawie potencjalnego naruszenia art. 81 ust. 1 traktatu WE oraz art. 53 ust. 1 porozumienia EOG w sektorze substancji chemicznych stosowanych w przemyśle gumowym zostało wszczęte na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny przedłożonego w odpowiedzi na zawiadomienie Komisji w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych z 2002 r.

Procedura pisemna

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało wysłane dnia 12 kwietnia 2005 r. do czternastu stron wstępnie uznanych za członków kartelu lub ponoszących za niego odpowiedzialność, a mianowicie:

—

Bayer AG

—	Crompton Corporation

—	Crompton Europe Ltd. (wcześniej Uniroyal Chemical Ltd.)

—	Uniroyal Chemical Company, Inc.

—

Flexys NV

—	Akzo Nobel NV

—	Pharmacia Corporation (wcześniej Monsanto)

—	General Química SA

—	Repsol Química SA

—	Repsol YPF SA

—	Duslo, A.S.

—	Prezam, A.S.

—	Vagus, A.S.

—	Istrochem, A.S.

Dostęp do akt zapewniono w formie CD-ROM-u. Zainteresowanym stronom udostępniono na płycie CD-ROM większość z 10939 stron dokumentów otrzymanych przez Komisję w trakcie postępowania. Nie zostały udostępnione jedynie wewnętrzne dokumenty Komisji, tajemnice handlowe i inne informacje poufne dotyczące zainteresowanych stron.

Duslo AS, Prezam AS, Vagus AS i Istrochem AS zwróciły się z prośbą o przedłużenie terminów na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń z ośmiu do dwunastu dni. Na poparcie swojej prośby użyły one argumentu, że jako przedsiębiorstwom słowackim nie są im znane procedury postępowań dotyczących ochrony konkurencji, i że „nie wiedziały one co oznacza pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i jakie mogą być jego konsekwencje”. Przedsiębiorstwa te stwierdziły, że wysłały pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i odnośne informacje do swoich rad adwokackich w celu przygotowania odpowiedzi jedynie kilka tygodni po otrzymaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.

Uważam, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń było wystarczająco jasne, aby uczulić wszystkich adresatów co do wagi konsekwencji, jakie pociągnąć za sobą mogą postępowania Komisji. Przedsiębiorstwo, które zbyt późno zdecydowało o skorzystaniu z pomocy prawnej ponosi za to odpowiedzialność tak samo, jak w przypadku gdyby całkowicie zrezygnowało z pomocy prawnej.

Tym niemniej jednak uznałem, że zgoda na niewielkie przedłużenie terminu na złożenie odpowiedzi w tym przypadku nie naruszy znacząco uzasadnionego interesu Komisji, która chciałaby uniknąć opóźnień w postępowaniach.

Tym samym zgodziłem się na niewielkie przedłużenie każdego z terminów złożenia odpowiedzi o dwa dni. Wszyscy adresaci udzielili odpowiedzi w wyznaczonym terminie.

Wnioski dotyczące wglądu do akt

Duslo AS, Prezam AS, Vagus AS i Istrochem AS zwróciły się z wnioskiem o wgląd do akt Komisji, dotyczących danych kilku przedsiębiorstw zaangażowanych w sprawę na temat sprzedaży substancji chemicznych stosowanych w przemyśle gumowym na obszarze EOG i na świecie w 2001 r. Powodem wniosku był fakt, że informacje te mogłyby mieć znaczenie przy obliczaniu ewentualnej grzywny, która mogłaby zostać nałożona na te przedsiębiorstwa.

Po wnikliwym sprawdzeniu stwierdziłem, że wymagane informacje są natury poufnej. W związku z tym konieczne było zachowanie równowagi między respektowaniem praw obrony przedsiębiorstw zwracających się z prośbą o udostępnienie danych, a uzasadnioną potrzebą ochrony poufnych danych handlowych przedsiębiorstw, które je udostępniły (1).

W tym kontekście stwierdziłem, że dokładność danych dotyczących sprzedaży różnych stron może teoretycznie w ostatecznej decyzji Komisji mieć wpływ na naliczenie grzywny nałożonej na przedsiębiorstwa wnioskujące o dostęp do danych. Jednakże trzy argumenty świadczyły o tym, że wnioskowane informacje nie mają znaczenia dla obrony:

—

Po pierwsze, Komisja cieszy się daleko idącą niezależnością w określaniu odpowiedniego poziomu grzywny. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi metody określania wysokości grzywien, „w niektórych przypadkach, w odniesieniu do określonej kwoty, konieczne może być zastosowanie ważenia […] aby uwzględnić udział […] każdego z przedsiębiorstw” (podkreślenie własne). Dlatego też na obecnym etapie postępowania przypuszczenie, że dokładne kwoty dotyczące sprzedaży pozostałych adresatów pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń miałyby jakikolwiek wpływ na możliwą wysokość grzywny było jedynie hipotetyczne.

—

Po drugie, dane na temat wielkości sprzedaży członków domniemanego kartelu mogą stanowić obiektywny czynnik odgrywający rolę w określeniu wysokości grzywny. Jednakże nie mogą one stanowić okoliczności łagodzących, które Komisja musiałaby rozważyć na korzyść danej firmy, ponieważ nie są one wymienione w pkt 3 wytycznych dotyczących metod ustalania wysokości grzywien.

—

Po trzecie, przekazanie wnioskowanych danych odnośnemu przedsiębiorstwu nie miałoby jakiegokolwiek wpływu na możliwość wpłynięcia przez to przedsiębiorstwo na Komisję w kwestii ustalenia wysokości grzywny. W kwestii tej jedynym liczącym się faktem jest dokładność danych. Nie należy się spodziewać, że odnośne przedsiębiorstwa mogą posiadać bardziej wiarygodne dane dotyczące sprzedaży swoich konkurentów niż Komisja, która opiera się na sprawdzonych liczbach dostarczonych przez zainteresowane strony.

W związku z tym nie dopatrzyłem się związku wnioskowanych informacji z przygotowaniem obrony firm, które wystąpiły o udostępnienie tych danych. Ponieważ jednak firmy te przywiązywały dużą rolę do tych danych, zwróciłem się do odpowiednich służb Komisji o udostępnienie im danych dotyczących szacunkowych udziałów w rynku w roku 2001 (stosunek obrotów indywidualnych do szacunkowej wartości rynku, która podana była w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń), wyrażonych w przedziałach. Przedziały te były wystarczająco szerokie, aby zapewnić poufność rzeczywistych liczb. Odrzuciłem pozostałą część ich wniosku na mocy decyzji zgodnej z art. 8 mandatu urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające.

Procedura ustna

Wszystkie strony z wyjątkiem Akzo Nobel NV, Pharmacia Corporation i Repsol (YPF SA i Química SA) wzięły udział w przesłuchaniu ustnym, które odbyło się dnia 18 września 2005 r. Duslo AS, Prezam AS, Vagus AS, Istrochem AS i General Química SA brały szczególnie aktywny udział w przesłuchaniu i były w stanie wzbudzić daleko idące wątpliwości co do jakości dowodów zebranych przeciwko nim w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń.

Ostateczne stanowisko Komisji

W wyniku argumentów i faktów przedstawionych przez przedsiębiorstwa w pisemnych odpowiedziach i w czasie ustnych przesłuchań, projekt decyzji przedstawiony kolegium w dużym stopniu modyfikuje wstępną ocenę zawartą w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, dotyczącą dziewięciu z 14 przedsiębiorstw (2).

Stosując po pierwsze ogólną zasadę prawa mówiącą, że wątpliwości przemawiają na korzyść oskarżonego, należy stwierdzić, że nie ma wystarczających dowodów przeciwko Duslo AS, Prezam AS, Vagus AS, Istrochem AS i Pharmacia Corporation aby wyciągnąć wniosek, że naruszyły one prawo konkurencji UE. Dlatego też proponuję zrezygnować ze sprzeciwu przeciwko tym przedsiębiorstwom.

Podobnie Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji wykazała, że udział General Química SA w naruszeniu zasad konkurencji, który stwierdzono głównie na podstawie własnych zeznań przedsiębiorstwa, był znacznie krótszy i mniej ważny niż wstępnie założony w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń. Projekt decyzji odzwierciedla ten fakt.

Ponadto niedawne orzeczenie Sądu Pierwszej Instancji (3) podkreśla, że Komisja ma obowiązek uzasadnienia zasadności kierowania decyzji do przedsiębiorstw naruszających zasady konkurencji przez krótki okres czasu. Tym samym, biorąc pod uwagę fakt, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało skierowane do Akzo Nobel N.V w związku z bardzo ograniczonym w czasie naruszeniem zasad konkurencji, za które Komisja była uprawniona do nałożenia grzywny, ze względu na brak wymaganego uzasadnienia w tym przypadku projekt decyzji sugeruje, aby nie stwierdzać naruszenia zasad konkurencji.

Projekt decyzji przedłożony Komisji dotyczy jedynie zastrzeżeń, w odniesieniu do których stronom zapewniono możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

W związku z powyższym stwierdzam, że w przedmiotowej sprawie prawo stron do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.

Bruksela, dnia 16 grudnia 2005 r.

Serge DURANDE

(1) Por. zwłaszcza art. 27 ust. 2 rozporządzenia 1/2003 oraz art. 15 ust. 3 rozporządzenia773/2004. Patrz również komunikat Komisji dotyczący rewizji obwieszczenia Komisji w sprawie wewnętrznych zasad dotyczących procedury rozpatrywania wniosków o wgląd do akt, Dz.U. C 259 z 21.10.2004, str. 8-18, pkt 23.

(2) Przy uwzględnieniu, że zmiany dotyczące General Química SA mają wpływ również na Repsol YPF SA i Repsol Química SA.

(3) Połączone sprawy T-22/01 i T-23/02, Sumitomo Chemicals Co Ltd et al., Orzeczenie z dnia 6.10.2005 r., pkt 129-140.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/25

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 407. posiedzeniu w dniu 18 kwietnia 2006 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran sodu

(2006/C 303/18)

1)	Komitet Doradczy zgadza się ze stwierdzeniami Komisji Europejskiej, wyrażonymi w projekcie decyzji, dotyczącymi określenia produktu oraz obszaru geograficznego objętego działalnością kartelu.

2)	Komitet Doradczy podziela stanowisko Komisji Europejskiej co do wyłączenia peroksyhydratu węglanu sodu z postępowania w sprawie naruszenia przepisów.

3)	Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską, że działania należy uznać za porozumienie i/lub uzgodnione praktyki w rozumieniu art. 81 traktatu oraz art. 53 porozumienia EOG.

4)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji Europejskiej w zakresie oceny i hierarchii wniosków o złagodzenie sankcji.

5)	Komitet Doradczy zgadza się z projektem decyzji Komisji Europejskiej w zakresie adresatów decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do przypisania odpowiedzialności za naruszenie przepisów macierzystym przedsiębiorstwom grup, których ta decyzja dotyczy.

6)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji Europejskiej, przy jednym głosie wstrzymującym się, że dane naruszenie ma charakter pojedynczego i ciągłego naruszenia.

7)	Komitet Doradczy zaleca opublikowanie swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

8)	Komitet Doradczy zwraca się do Komisji o uwzględnienie wszystkich pozostałych kwestii poruszonych podczas dyskusji.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/26

Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 408. posiedzeniu w dniu 28 kwietnia 2006 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran sodu

(2006/C 303/19)

1)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji Europejskiej w sprawie podstawowych kwot grzywien.

2)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji Europejskiej w sprawie podwyższenia podstawowej kwoty z uwagi na okoliczności obciążające.

3)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji w sprawie obniżenia podstawowej kwoty z uwagi na okoliczności łagodzące.

4)	Komitet Doradczy podziela zdanie Komisji w sprawie kwot obniżki grzywien na podstawie zawiadomienia z 2002 r. w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych. Mniejszość członków nie podziela tego zdania.

5)	Komitet Doradczy zgadza się z ostatecznymi kwotami grzywien ustalonymi przez Komisję Europejską. Mniejszość członków nie podziela tego zdania.

6)	Komitet Doradczy zaleca opublikowanie swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/27

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran

(opracowane zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19 czerwca 2001, str. 21)

(2006/C 303/20)

Projekt decyzji w wyżej wymienionej sprawie skłania do następujących uwag:

Dochodzenie Komisji dotyczące możliwego naruszenia art. 81 ust. 1 traktatu WE i art. 53 porozumienia EOG w sektorze nadtlenku wodoru i nadboranu zostało wszczęte w następstwie otrzymania wniosku w sprawie zwolnienia z grzywny, przedłożonego na podstawie zawiadomienia Komisji z 2002 r. w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych („zawiadomienie w sprawie łagodzenia sankcji”).

Procedura pisemna

W dniu 26 stycznia 2005 r. przyjęto pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i skierowano je do osiemnastu stron uwzględnionych w pierwszej kolejności jako uczestniczące w kartelu lub jako biorące na siebie odpowiedzialność za takie uczestnictwo. Stronami tymi są przedsiębiorstwa:

Akzo Nobel N.V. i jego spółki zależne Akzo Nobel Chemicals Holding AB i EKA Chemicals AB; Degussa AG; Edison SpA; FMC Corporation i jego spółka zależna FMC Foret SA; Kemira OYJ; L'Air Liquide SA i jego spółka zależna Chemoxal SA; Snia SpA i jego spółka zależna Caffaro SpA; Solvay SA/NV i jego spółka zależna Finnish Peroxides OY/AB; Solvay Solexis SpA (dawniej Ausimont SpA); Total SA i jego spółki zależne Elf Aquitaine SA i Arkema SA.

Adresatom pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń przedstawiono do wglądu akta sprawy w formie elektronicznej na płycie CD-ROM. Z treścią ustnych oświadczeń, złożonych w ramach zawiadomienia w sprawie łagodzenia sankcji, można było zapoznać się tylko w pomieszczeniach Komisji. Żadnemu z przedsiębiorstw, do których skierowane było pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, nie pozwolono na skopiowanie tych dokumentów, ale umożliwiono im sporządzanie notatek i/lub nieoficjalnych stenogramów. Przedsiębiorstwom, do których było skierowane pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, zezwolono również na przeczytanie stenogramów dokonanych przez Komisję, ale nie zezwolono na ich skopiowanie.

Kilka ze stron domagało się odroczenia terminu przekazania odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. W kilku przypadkach wyraziłem zgodę na takie odroczenie z uzasadnionych względów. Wszystkie strony udzieliły odpowiedzi w wyznaczonych terminach.

Konkretny wniosek o udostępnienie akt sprawy:

Air Liquide/Chemoxal wyraziły niezadowolenie z zasad udostępniania treści oświadczeń ustnych, z którymi można było zapoznać się jedynie w pomieszczeniach Komisji, i domagały się kopii zarejestrowanych oświadczeń i ich stenogramów.

Uznałem, że wniosek ten nie był uzasadniony z następujących powodów: i) stenogramy są dokumentami wewnętrznymi Komisji i zgodnie z orzecznictwem Komisja nie ma obowiązku ich udostępniania stronom, oraz ii) zarejestrowane oświadczenia ustne są udostępniane, ale sposób ich udostępniania przez Komisję nie podlega szczególnym zasadom. Udostępniając te dokumenty w swoich pomieszczeniach Komisja w pełni przestrzega prawa stron do obrony, jednocześnie nie dopuszczając do tego, aby jej program łagodzenia sankcji kolidował z procedurami mającymi zastosowanie w pewnych krajach, w szczególności niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

Poszczególni adresaci złożyli wnioski o dodatkowe udostępnienie akt sprawy. Niektóre dokumenty dołączone do akt Komisji zostały bowiem uznane za poufne, chociaż ich udostępnienie nie mogło poważnie i nieodwracalnie zaszkodzić tym, którzy je przekazali. Dyrekcja generalna postąpiła zgodnie z moją radą, aby udostępnić im dokumenty, a wszystkie strony, z wyjątkiem Solvay i Solexis, uznały to rozwiązanie za zadawalające.

Solexis i Solvay zwróciły się z wnioskiem o udostępnienie pewnej liczby miesięcznych sprawozdań sektorowych sporządzonych przez Degussę. Sprawozdania te zostały sporządzone w okresie, w którym trwało naruszanie przepisów, i zawierają ocenę Degussy dotyczącą struktury rynku i tendencji na nim występujących, ostatnich zmian cen i reakcji konkurentów oraz przedstawiają jej własne krótkoterminowe strategie. Na mój wniosek wszystkie sprawozdania z lat 1996-1999 (włącznie) zostały przekazane Solvay i Solexis, ale przedsiębiorstwa te domagały się, aby udostępniono im również wszystkie sprawozdania z okresu od 1 stycznia 2000 r. do czerwca 2001 r. W decyzji, którą podjąłem na mocy art. 8 decyzji w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające, uznałem, że należy im przekazać opublikowaną wersję tych sprawozdań. Sprawozdania te z zasady były traktowane jako poufne, ze względu na reguły dostępu do akt, ale zawierały informacje, które mogły być przydatne do ich obrony. Opisywano w nich w szczególności zachowanie przedsiębiorstw na rynku i sygnalizowano pewne przypadki, w których wydawało się, że przedsiębiorstwa nie uwzględniały rzekomo niezgodnych z prawem przedmiotowych umów. Mogły być one zatem uznane za dokumenty oczyszczające je z zarzutów, nawet jeśli tylko częściowo. Mimo to uznałem, że najważniejsze informacje zawarte w tej drugiej serii sprawozdań mają jedynie bardzo ograniczone znaczenie dla prawa do obrony stron, które wystąpiły z wnioskiem, i że z racji swojego poufnego charakteru nie powinny być udostępnione.

Udostępnienie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń

Solvay wystąpił z wnioskiem o udostępnienie odpowiedzi pozostałych stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Uznałem ten wniosek za nieuzasadniony. Z utrwalonego orzecznictwa wynika (wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawach połączonych T-25/95 i innych, Cimenteries, pkt 380 i kolejne), że Komisja nie jest zobowiązana do przekazywania wszystkim stronom odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Jednakże z tego samego orzecznictwa wynika, że jeśli Komisja znajduje w odpowiedzi jednej ze stron informacje o charakterze obciążającym, które następnie wykorzystuje przeciwko drugiej stronie, jest ona zobowiązana do przekazania tych informacji i wyznaczenia tej drugiej stronie stosownego terminu na przedstawienie uwag. Tak też postąpiono w tym przypadku — informacje obciążające przedsiębiorstwa FMC Corp. i FMC Foret zawarte w odpowiedziach Solvay i Degussy zostały podane do wiadomości stron, aby te mogły wypowiedzieć się na ich temat.

Procedura ustna

Wszystkie strony brały udział w spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się w dniach 28 i 29 czerwca 2005 r. i na którym miała między nimi miejsce bardzo ożywiona wymiana zdań.

Związek między projektem decyzji i wstępną oceną umieszczoną w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń

Mając na uwadze uzasadnienie, jakie strony przedstawiły Komisji, i elementy faktyczne, które przedstawiły w odpowiedziach na piśmie oraz podczas spotkania wyjaśniającego, zakres naruszenia przepisów został w znacznym stopniu ograniczony.

Produkty, których dotyczył kartel

Nadwęglan sodu został usunięty, zatem projekt decyzji obejmuje jedynie nadtlenek wodoru i nadboranu.

Popełnione naruszenia przepisów oraz czas ich trwania na podstawie przedstawionych dowodów

—

Uznano, że Air Liquide i Chemoxal mogły korzystać z przedawnienia w odniesieniu do wymierzanych im grzywien, ponieważ ich udział w kartelu mógł zostać potwierdzony tylko w okresie do 31 grudnia 1997 r. i wobec powyższego nie można było im wymierzyć żadnej grzywny, jeśli naruszenia przepisów zaprzestano przed dniem 25 marca 1998 r.

—

Na ogół informacje o charakterze obciążającym, które opierały się na jednym zarzucie, były kwestionowane przez dane przedsiębiorstwo i nie potwierdzały ich inne dowody, nie zostały uwzględnione, przy czym ciężar dowodu spoczywał na Komisji. W związku z tym czas, w którym miało miejsce naruszenie przepisów, był w przypadku FMC i FMC Foret bardzo ograniczony, a w przypadku Caffaro skrócony.

—

Projekt decyzji zawiera jednak pewne fakty opierające się jedynie na pojedynczych oświadczeniach, ale niekwestionowane przez strony, do których się odnoszą. Fakty te są wiarygodne w ogólnym kontekście, w jakim zostały wykorzystane. W tych okolicznościach uważam, że podejście to nie jest sprzeczne z przestrzeganiem prawa do obrony, nawet jeśli pewne informacje o charakterze obciążającym opierają się na pojedynczym zarzucie.

Moim zdaniem projekt końcowej decyzji uwzględnia jedynie zastrzeżenia, odnośnie do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk, a ich prawo do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.

Bruksela, dnia 20 kwietnia 2006 r.

Serge DURANDE

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/30

Procedura informacyjna — przepisy techniczne

(2006/C 303/21)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dyrektywa 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37; Dz.U. L 217 z 5.8.1998, str. 18).

Notyfikacje projektów krajowych przepisów technicznych otrzymane przez Komisję

Pozycja (1)	Tytuł	Koniec trzymiesięcznego okresu status quo (2)
2006/0580/S	Przepisy Urzędu Żeglugi Morskiej w sprawie masowego przewozu skroplonych gazów luzem drogą morską (Kodeks GC)	1.2.2007
2006/0581/F	Dekret w sprawie wykonania Kodeksu konsumpcji w zakresie tłuszczów i olejów jadalnych	1.2.2007
2006/0582/D	Dodatkowe techniczne warunki zawierania umów i wytyczne dotyczące budowli inżynieryjnych (ZTV-ING), część 5 Budowa tuneli, rozdział 5 Uszczelnianie tuneli drogowych pasmami materiału uszczelniającego z tworzywa sztucznego	1.2.2007
2006/0583/D	Techniczne warunki dostawy oraz Techniczne przepisy kontrolne dla budowli inżynieryjnych (TL/TP-ING), część 5 Budowa tuneli, rozdział 5 Uszczelnianie tuneli drogowych pasmami materiału uszczelniającego z tworzywa sztucznego, Techniczne warunki dostawy i Techniczne przepisy kontrolne dla pasm materiału uszczelniającego z tworzywa sztucznego oraz przynależnych taśm profilowych (TL/TP KDB)	1.2.2007
2006/0584/D	Techniczne warunki dostawy oraz Techniczne przepisy kontrolne dla budowli inżynieryjnych (TL/TP-ING), część 5 Budowa tuneli, rozdział 5 Uszczelnianie tuneli drogowych pasmami materiału uszczelniającego z tworzywa sztucznego, Techniczne warunki dostawy i Techniczne przepisy kontrolne dla warstw ochronnych oraz odsączających z geotworzyw (TL/TP SD)	1.2.2007
2006/0585/PL	Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać odważniki oraz szczegółowego zakresu sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych	1.2.2007
2006/0586/D	BNetzA SSB FES 003 — opis interfejsu stacjonarnych nadawczych radiostacji satelitarnych naziemnych pracujących w zakresie częstotliwości 5 850–7 075 MHz	2.2.2007
2006/0587/D	BNetzA SSB FES 004 — opis interfejsu przenośnych nadawczych radiostacji satelitarnych naziemnych (MES) pracujących w zakresach częstotliwości 1 610–1 660,5 MHz oraz 1 670–1 675 MHz	2.2.2007
2006/0588/D	BNetzA SSB FES 005 — opis interfejsu przenośnych nadawczych radiostacji satelitarnych naziemnych pracujących w zakresie częstotliwości 1 980–2 010 MHz	2.2.2007
2006/0589/D	BNetzA SSB FES 006 — opis interfejsu przenośnych nadawczych radiostacji satelitarnych naziemnych pracujących w zakresach częstotliwości poniżej 1 GHz o niskiej prędkości transmisji danych	2.2.2007
2006/0590/D	BNetzA SSB FES 007 — opis interfejsu przenośnych nadawczych radiostacji satelitarnych naziemnych pracujących w zakresie częstotliwości (SNG TES) 14,0–14,5 GHz	2.2.2007
2006/0591/D	BNetzA SSB FES 008 — opis interfejsu przenośnych stacji radiowych nadziemnych (MES) pracujących w zakresie częstotliwości 14,00–14,25 GHz	2.2.2007
2006/0592/D	BNetzA SSB FES 009 — opis interfejsu interaktywnych terminali satelitarnych (SIT) oraz użytkowych terminami satelitarnych (SUT) pracujących w zakresie częstotliwości 29,5–30,0 GHz	2.2.2007
2006/0593/NL	Rozporządzenie o dotacjach na wytwarzanie energii elektrycznej przy pomocy instalacji wykorzystujących fermentację jako odnawialne źródło energii	(4)
2006/0594/D	Siódme rozporządzenie zmieniające przepisy dotyczące środków ochrony roślin	5.2.2007

Komisja zwraca uwagę na orzeczenie wydane w dniu 30 kwietnia 1996 r. w sprawie CIA Security (C-194/94 — ECR I, str. 2201), w którym Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że artykuły 8 i 9 Dyrektywy 98/34/WE (wcześniej 83/189/EWG) należy interpretować w taki sposób, że jednostki mogą powoływać się na nie przed sądami krajowymi, mającymi obowiązek zaniechać stosowania krajowego przepisu technicznego, który nie został notyfikowany zgodnie z Dyrektywą.

Orzeczenie to potwierdza komunikat Komisji z dnia 1 października 1986 r. (Dz.U. C 245 z 1.10.1986, str. 4).

W związku z tym, niedopełnienie obowiązku notyfikacji powoduje, że odnośne przepisy techniczne nie mogą być stosowane przez sąd, w rezultacie nie mają one mocy obowiązującej w stosunku do jednostek.

Więcej informacji na temat procedury notyfikacji można zasięgnąć pod adresem:

European Commission

DG Enterprise and Industry, Unit C3

B-1049 Brussels

e-mail: Dir83-189-Central@ec.europa.eu

Informacje także na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/enterprise/tris/

Aby uzyskać dalsze informacje na temat notyfikacji, prosimy o kontakt z krajowymi instytucjami wymienionymi poniżej:

WYKAZ INSTYTUCJI KRAJOWYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA WDRAŻANIE DYREKTYWY 98/34/WE

BELGIA

BELNotif

Qualité et Sécurité

SPF Economie, PME, Classes moyennes et Energie

NG III — 4ème étage

boulevard du Roi Albert II/16

B-1000 Bruxelles

Pani Pascaline Descamps

Tel.: (32-2) 277 80 03

Faks: (32-2) 277 54 01

e-mail: pascaline.descamps@mineco.fgov.be

paolo.caruso@mineco.fgov.be

e-mail ogólny: belnotif@mineco.fgov.be

Witryna internetowa: http://www.mineco.fgov.be

REPUBLIKA CZESKA

Czech Office for Standards, Metrology and Testing

Gorazdova 24

P.O. BOX 49

CZ-128 01 Praha 2

Pan Miroslav Chloupek

Director of International Relations Department

Tel.: (420) 224 907 123

Faks: (420) 224 914 990

e-mail: chloupek@unmz.cz

Pani Lucie Růžičková

Tel.: (420) 224 907 139

Faks: (420) 224 907 122

e-mail: ruzickova@unmz.cz

e-mail ogólny: eu9834@unmz.cz

Witryna internetowa: http://www.unmz.cz

DANIA

Erhvervs- og Byggestyrelsen

(National Agency for Enterprise and Construction)

Dahlerups Pakhus

Langelinie Allé 17

DK-2100 København Ø (or DK-2100 Copenhagen OE)

Pan Bjarne Bang Christensen

Legal adviser

Tel.: (45) 35 46 63 66 (bezpośredni)

e-mail: bbc@ebst.dk

Pani Birgit Jensen

Principal Executive Officer

Tel.: (45) 35 46 62 87 (bezpośredni)

Faks: (45) 35 46 62 03

e-mail: bij@ebst.dk

Ms Pernille Hjort Engstrøm

Head of Section

Tel.: (45) 35 46 63 35 (bezpośredni)

E-mail: phe@ebst.dk

Wspólna skrzynka pocztowa dla wiadomości dotyczących zawiadomień — noti@ebst.dk

Witryna internetowa: http://www.ebst.dk/Notifikationer

NIEMCY

Bundesministerium für Wirtschaft und Technologie

Referat EA3

Scharnhorststr. 34–37

D-10115 Berlin

Pani Christina Jäckel

Tel.: (49-30) 20 14 63 53

Faks: (49-30) 20 14 53 79

e-mail: infonorm@bmwa.bund.de

Witryna internetowa: http://www.bmwa.bund.de

ESTONIA

Ministry of Economic Affairs and Communications

Harju str. 11

EE-15072 Tallinn

Pan Karl Stern

Executive Officer of Trade Policy Division

EU and International Co-operation Department

Tel.: (372) 625 64 05

Faks: (372) 631 30 29

e-mail: karl.stern@mkm.ee

e-mail ogólny: el.teavitamine@mkm.ee

Witryna internetowa: http://www.mkm.ee

GRECJA

Ministry of Development

General Secretariat of Industry

Mesogeion 119

GR-101 92 ATHENS

Tel.: (30-210) 696 98 63

Faks: (30-210) 696 91 06

ELOT

Acharnon 313

GR-111 45 ATHENS

Pani Evangelia Alexandri

Tel.: (30-210) 212 03 01

Faks: (30-210) 228 62 19

e-mail: alex@elot.gr

e-mail ogólny: 83189in@elot.gr

Witryna internetowa: http://www.elot.gr

HISZPANIA

S.G. de Asuntos Industriales, Energéticos, de Transportes y Comunicaciones y de Medio Ambiente

D.G. de Coordinación del Mercado Interior y otras PPCC

Secretaría de Estado para la Unión Europea

Ministerio de Asuntos Exteriores y de Cooperación

Torres „Ágora”

C/ Serrano Galvache, 26-4a

E-20033 Madrid

Pan Angel Silván Torregrosa

Tel.: (34-91) 379 83 32

Pani Esther Pérez Peláez

Doradca Techniczny

e-mail: esther.perez@ue.mae.es

Tel.: (34-91) 379 84 64

Faks: (34-91) 379 84 01

e-mail ogólny: d83-189@ue.mae.es

FRANCJA

Délégation interministérielle aux normes

Direction générale de l'Industrie, des Technologies de l'information et des Postes (DiGITIP)

Service des politiques d'innovation et de compétitivité (SPIC)

Sous-direction de la normalisation, de la qualité et de la propriété industrielle (SQUALPI)

DiGITIP 5

12, rue Villiot

F-75572 Paris Cedex 12

Pani Suzanne Piau

Tel.: (33-1) 53 44 97 04

Faks: (33-1) 53 44 98 88

e-mail: suzanne.piau@industrie.gouv.fr

Pani Françoise Ouvrard

Tel.: (33-1) 53 44 97 05

Faks: (33-1) 53 44 98 88

e-mail: francoise.ouvrard@industrie.gouv.fr

e-mail ogólny: d9834.france@industrie.gouv.fr

IRLANDIA

NSAI

Glasnevin

Dublin 9

Ireland

Pan Tony Losty

Tel.: (353-1) 807 38 80

Faks: (353-1) 807 38 38

e-mail: tony.losty@nsai.ie

Witryna internetowa: http://www.nsai.ie

WŁOCHY

Ministero dello sviluppo economico

Direzione Generale per lo sviluppo produttivo e la competitività

Ufficio F1 — Ispettorato tecnico dell'industria

Via Molise 2

I-00187 Roma

Pan Vincenzo Correggia

Tel.: (39-6) 47 05 22 05

Faks: (39-6) 47 88 78 05

e-mail: vincenzo.correggia@attivitaproduttive.gov.it

Pan Enrico Castiglioni

Tel.: (39-6) 47 05 26 69

Faks: (39-6) 47 88 78 05

e-mail: enrico.castiglioni@attivitaproduttive.gov.it

e-mail ogólny: ucn98.34.italia@attivitaproduttive.gov.it

Witryna internetowa: http://www.attivitaproduttive.gov.it

CYPR

Cyprus Organization for the Promotion of Quality

Ministry of Commerce, Industry and Tourism

13-15, A. Araouzou street

CY-1421 Nicosia

Tel.: (357) 22 40 93 10

Faks: (357) 22 75 41 03

Pan Antonis Ioannou

Tel.: (357) 22 40 94 09

Faks: (357) 22 75 41 03

e-mail: aioannou@cys.mcit.gov.cy

e-mail ogólny: dir9834@cys.mcit.gov.cy

Witryna internetowa: http://www.cys.mcit.gov.cy

ŁOTWA

Ministry of Economics of Republic of Latvia

Trade Normative and SOLVIT Notification Division

SOLVIT Coordination Centre

55, Brīvības Street

LV-1519 Riga

Reinis Berzins

Deputy Head of Trade Normative and SOLVIT Notification Division

Tel.: (371) 70132 30

Faks: (371) 728 08 82

Zanda Liekna

Senior Officer of Division of EU Internal Market Coordination

Tel.: (371) 701 32 36

Tel.: (371) 701 30 67

Faks: (371) 728 08 82

e-mail: zanda.liekna@em.gov.lv

e-mail ogólny: notification@em.gov.lv

LITWA

Lithuanian Standards Board

T. Kosciuskos g. 30

LT-01100 Vilnius

Pani Daiva Lesickiene

Tel.: (370-5) 270 93 47

Faks: (370-5) 270 93 67

e-mail: dir9834@lsd.lt

Witryna internetowa: http://www.lsd.lt

LUKSEMBURG

SEE — Service de l'Energie de l'Etat

34, avenue de la Porte-Neuve B.P. 10

L-2010 Luxembourg

Pan J.P. Hoffmann

Tel.: (352) 46 97 46 1

Faks: (352) 22 25 24

e-mail: see.direction@eg.etat.lu

Witryna internetowa: http://www.see.lu

WĘGRY

Hungarian Notification Centre —

Ministry of Economy and Transport

Industrial Department

Budapest

Honvéd u. 13-15.

H-1880

Pan Zsolt Fazekas

Leading Councillor

e-mail: fazekas.zsolt@gkm.gov.hu

Tel.: (36-1) 374 28 73

Faks: (36-1) 473 16 22

e-mail: notification@gkm.gov.hu

Witryna internetowa: http://www.gkm.hu/dokk/main/gkm

MALTA

Malta Standards Authority

Level 2

Evans Building

Merchants Street

VLT 03

MT-Valletta

Tel.: (356) 21 24 24 20

Tel.: (356) 21 24 32 82

Faks: (356) 21 24 24 06

Pani Lorna Cachia

e-mail: lorna.cachia@msa.org.mt

e-mail ogólny: notification@msa.org.mt

Witryna internetowa: http://www.msa.org.mt

HOLANDIA

Ministerie van Financiën

Belastingsdienst/Douane Noord

Team bijzondere klantbehandeling

Centrale Dienst voor In-en uitvoer

Engelse Kamp 2

Postbus 30003

9700 RD Groningen

Nederland

Pan Ebel van der Heide

Tel.: (31-50) 523 21 34

Pani Hennie Boekema

Tel.: (31-50) 523 21 35

Pani Tineke Elzer

Tel.: (31-50) 523 21 33

Faks: (31-50) 523 21 59

e-mail ogólny:

Enquiry.Point@tiscali-business.nl

Enquiry.Point2@tiscali-business.nl

AUSTRIA

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Abteilung C2/1

Stubenring 1

A-1010 Wien

Pani Brigitte Wikgolm

Tel.: (43-1) 711 00 58 96

Faks: (43-1) 715 96 51 lub (43-1) 712 06 80

e-mail: not9834@bmwa.gv.at

Witryna internetowa: http://www.bmwa.gv.at

POLSKA

Ministerstwo Gospodarki

Departament Regulacji Gospodarczych

Plac Trzech Krzyży 3/5

PL-00-570 Warszawa

Pani Barbara H. Kozłowska

Tel.: (48-22) 693 54 07

Faks: (48-22) 693 40 25

e-mail: barbara.kozlowska@mg.gov.pl

Pani Agata Gągor

Tel.: (48-22) 693 56 90

e-mail ogólny: notyfikacja@mg.gov.pl

PORTUGALIA

Instituto Portugês da Qualidade

Rua Antonio Gião, 2

P-2829-513 Caparica

Pani Cândida Pires

Tel.: (351-21) 294 82 36 lub 81 00

Faks: (351-21) 294 82 23

e-mail: c.pires@mail.ipq.pt

e-mail ogólny: not9834@mail.ipq.pt

Witryna internetowa: http://www.ipq.pt

SŁOWENIA

SIST — Slovenian Institute for Standardization

Contact point for 98/34/EC and WTO-TBT Enquiry Point

Šmartinska 140

SLO-1000 Ljubljana

Pani Vesna Stražišar

Tel.: (386-1) 478 30 41

Faks: (386-1) 478 30 98

e-mail: contact@sist.si

SŁOWACJA

Pani Kvetoslava Steinlova

Director of the Department of European Integration,

Office of Standards, Metrology and Testing of the Slovak Republic

Stefanovicova 3

SK-814 39 Bratislava

Tel.: (421-2) 52 49 35 21

Faks: (421-2) 52 49 10 50

e-mail: steinlova@normoff.gov.sk

FINLANDIA

Kauppa-ja teollisuusministeriö

(Ministerstwo Handlu i Przemysłu)

Adres dla odwiedzających:

Aleksanterinkatu 4

FIN-00171 Helsinki

oraz

Katakatu 3

FIN-00120 Helsinki

Adres pocztowy:

PO Box 32

FIN-00023 Government

Pani Leila Orava

Tel.: (358-9) 16 06 46 86

Faks: (358-9) 16 06 46 22

e-mail: leila.orava@ktm.fi

Pani Katri Amper

Tel.: (358-9) 16 06 46 48

e-mail ogólny: maaraykset.tekniset@ktm.fi

Witryna internetowa: http://www.ktm.fi

SZWECJA

Kommerskollegium

(Krajowy Urząd Handlu)

Box 6803

Drottninggatan 89

S-113 86 Stockholm

Pani Kerstin Carlsson

Tel.: (46-8) 690 48 82 lub (46-8) 690 48 00

Faks: (46-8) 690 48 40 lub (46-8) 30 67 59

e-mail: kerstin.carlsson@kommers.se

e-mail ogólny: 9834@kommers.se

Witryna internetowa: http://www.kommers.se

WIELKA BRYTANIA

Department of Trade and Industry

Standards and Technical Regulations Directorate 2

151 Buckingham Palace Road

London SW1 W 9SS

United Kingdom

Pan Philip Plumb

Tel.: (44-207) 215 14 88

Faks: (44-207) 215 13 40

e-mail: philip.plumb@dti.gsi.gov.uk

e-mail ogólny: 9834@dti.gsi.gov.uk

Witryna internetowa: http://www.dti.gov.uk/strd

EFTA — ESA

EFTA Surveillance Authority

Rue Belliard 35

B-1040 Bruxelles

Pani Adinda Batsleer

Tel.: (32-2) 286 18 61

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: aba@eftasurv.int

Pani Tuija Ristiluoma

Tel.: (32-2) 286 18 71

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: tri@eftasurv.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGESA@eftasurv.int

Witryna internetowa: http://www.eftasurv.int

EFTA

Goods Unit

EFTA Secretariat

Rue Joseph II 12-16

B-1000 Bruxelles

Pani Kathleen Byrne

Tel.: (32-2) 286 17 49

Faks: (32-2) 286 17 42

e-mail: kathleen.byrne@efta.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGEFTA@efta.int

Witryna internetowa: http://www.efta.int

TURCJA

Undersecretariat of Foreign Trade

General Directorate of Standardisation for Foreign Trade

Inönü Bulvari no 36

TR-06510

Emek — Ankara

Pan Mehmet Comert

Tel.: (90-312) 212 58 98

Faks: (90-312) 212 87 68

e-mail: comertm@dtm.gov.tr

Witryna internetowa: http://www.dtm.gov.tr

(1) Rok — numer identyfikacyjny — Państwo Członkowskie nadsyłające.

(2) Okres, w którym projekt nie może zostać przyjęty.

(3) Okres status quo nie ma zastosowania, ponieważ Komisja przyjmuje uzasadnienie pilnego przyjęcia podane przez Państwo Członkowskie dokonujące notyfikacji.

(4) Okres status quo nie ma zastosowania, ponieważ przepisy dotyczą specyfikacji technicznych lub innych wymagań bądź przepisów dotyczących usług, związanych z przepisami podatkowymi lub finansowymi, zgodnie z art. 1 ust. 11 akapitem drugim tiret trzecie dyrektywy 98/34/WE.

(5) Procedura informacyjna zakończona.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/36

Procedura informacyjna — przepisy techniczne

(2006/C 303/22)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Notyfikacje projektów krajowych przepisów technicznych otrzymane przez Komisję

Pozycja (1)	Tytuł	Koniec trzymiesięcznego okresu status quo (2)
2006/0595/D	[Trzydzieste] Rozporządzenie dotyczące zmiany ustawy o dopuszczeniu osób i pojazdów do ruchu drogowego	5.2.2007
2006/0596/PL	Projekt rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dokumentów potwierdzających odrębnie odzysk i odrębnie recykling	(4)
2006/0597/B	Projekt rozporządzenia rządu walońskiego w sprawie zmiany rozporządzenia technicznego dotyczącego zarządzania sieciami dystrybucyjnymi w regionie walońskim oraz dostępu do tych sieci	8.2.2007
2006/0598/B	Projekt rozporządzenia rządu walońskiego w sprawie zmiany rozporządzenia technicznego dotyczącego zarządzania sieciami transportu lokalnego w regionie walońskim oraz dostępu do tych sieci	8.2.2007
2006/0599/NL	Zmiana NetCode: przetarg otwarty na prace przyłączeniowe	8.2.2007
2006/0600/NL	Porozumienie w sprawie importu draceny Lucky Bamboo na wodzie	(3)
2006/0601/DK	Duński interfejs radiowy nr 00 001 dla sprzętu radiowego o niskiej mocy do transmisji sygnałów dźwiękowych	12.2.2007
2006/0602/NL	Uchwała do ustawy o towarach w sprawie wykonywania tatuaży oraz kolczykowania	12.2.2007
2006/0603/PL	Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać mierniki poziomu dźwięku oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych	12.2.2007
2006/0604/F	Dekret zmieniający część wykonawczą Kodeksu rolnego	15.2.2007
2006/0605/F	Rozporządzenie w sprawie zasad sanitarnych mających zastosowanie do produktów pochodzenia zwierzęcego oraz zawierających je artykułów spożywczych	15.2.2007
2006/0606/I	Rozporządzenie zawierające dyspozycje dotyczące aparatury do uzdatniania wody pitnej przeznaczonej do użytku domowego i publicznego	19.2.2007
2006/0607/UK	Zatwierdzenie z 2006 roku w sprawie urządzeń pomiarowych (ustawa o przestrzeganiu ciszy nocnej z 1996 roku) (Anglia)	19.2.2007
2006/0608/FIN	Projekt ustawy o zmianie ustawy alkoholowej	19.2.2007
2006/0609/S	Przepisy Urzędu Drogowego w sprawie zmiany w przepisach dotyczących nośności, stabilności i wytrzymałości budynków podczas budowy dróg i ulic (przepisy UD 2004:31)	19.2.2007

Orzeczenie to potwierdza komunikat Komisji z dnia 1 października 1986 r. (Dz.U. C 245 z 1.10.1986, str. 4).

Więcej informacji na temat procedury notyfikacji można zasięgnąć pod adresem:

European Commission

DG Enterprise and Industry, Unit C3

B-1049 Brussels

e-mail: Dir83-189-Central@ec.europa.eu

Informacje także na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/enterprise/tris/

Aby uzyskać dalsze informacje na temat notyfikacji, prosimy o kontakt z krajowymi instytucjami wymienionymi poniżej:

WYKAZ INSTYTUCJI KRAJOWYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA WDRAŻANIE DYREKTYWY 98/34/WE

BELGIA

BELNotif

Qualité et Sécurité

SPF Economie, PME, Classes moyennes et Energie

NG III — 4ème étage

boulevard du Roi Albert II/16

B-1000 Bruxelles

Pani Pascaline Descamps

Tel.: (32-2) 277 80 03

Faks: (32-2) 277 54 01

e-mail: pascaline.descamps@mineco.fgov.be

paolo.caruso@mineco.fgov.be

e-mail ogólny: belnotif@mineco.fgov.be

Witryna internetowa: http://www.mineco.fgov.be

REPUBLIKA CZESKA

Czech Office for Standards, Metrology and Testing

Gorazdova 24

P.O. BOX 49

CZ-128 01 Praha 2

Pan Miroslav Chloupek

Director of International Relations Department

Tel.: (420) 224 907 123

Faks: (420) 224 914 990

e-mail: chloupek@unmz.cz

Pani Lucie Růžičková

Tel.: (420) 224 907 139

Faks: (420) 224 907 122

e-mail: ruzickova@unmz.cz

e-mail ogólny: eu9834@unmz.cz

Witryna internetowa: http://www.unmz.cz

DANIA

Erhvervs- og Byggestyrelsen

(National Agency for Enterprise and Construction)

Dahlerups Pakhus

Langelinie Allé 17

DK-2100 København Ø (or DK-2100 Copenhagen OE)

Pan Bjarne Bang Christensen

Legal adviser

Tel.: (45) 35 46 63 66 (bezpośredni)

e-mail: bbc@ebst.dk

Pani Birgit Jensen

Principal Executive Officer

Tel.: (45) 35 46 62 87 (bezpośredni)

Faks: (45) 35 46 62 03

e-mail: bij@ebst.dk

Ms Pernille Hjort Engstrøm

Head of Section

Tel.: (45) 35 46 63 35 (bezpośredni)

E-mail: phe@ebst.dk

Wspólna skrzynka pocztowa dla wiadomości dotyczących zawiadomień — noti@ebst.dk

Witryna internetowa: http://www.ebst.dk/Notifikationer

NIEMCY

Bundesministerium für Wirtschaft und Technologie

Referat EA3

Scharnhorststr. 34–37

D-10115 Berlin

Pani Christina Jäckel

Tel.: (49-30) 20 14 63 53

Faks: (49-30) 20 14 53 79

e-mail: infonorm@bmwa.bund.de

Witryna internetowa: http://www.bmwa.bund.de

ESTONIA

Ministry of Economic Affairs and Communications

Harju str. 11

EE-15072 Tallinn

Pan Karl Stern

Executive Officer of Trade Policy Division

EU and International Co-operation Department

Tel.: (372) 625 64 05

Faks: (372) 631 30 29

e-mail: karl.stern@mkm.ee

e-mail ogólny: el.teavitamine@mkm.ee

Witryna internetowa: http://www.mkm.ee

GRECJA

Ministry of Development

General Secretariat of Industry

Mesogeion 119

GR-101 92 ATHENS

Tel.: (30-210) 696 98 63

Faks: (30-210) 696 91 06

ELOT

Acharnon 313

GR-111 45 ATHENS

Pani Evangelia Alexandri

Tel.: (30-210) 212 03 01

Faks: (30-210) 228 62 19

e-mail: alex@elot.gr

e-mail ogólny: 83189in@elot.gr

Witryna internetowa: http://www.elot.gr

HISZPANIA

S.G. de Asuntos Industriales, Energéticos, de Transportes y Comunicaciones y de Medio Ambiente

D.G. de Coordinación del Mercado Interior y otras PPCC

Secretaría de Estado para la Unión Europea

Ministerio de Asuntos Exteriores y de Cooperación

Torres „Ágora”

C/ Serrano Galvache, 26-4a

E-20033 Madrid

Pan Angel Silván Torregrosa

Tel.: (34-91) 379 83 32

Pani Esther Pérez Peláez

Doradca Techniczny

e-mail: esther.perez@ue.mae.es

Tel.: (34-91) 379 84 64

Faks: (34-91) 379 84 01

e-mail ogólny: d83-189@ue.mae.es

FRANCJA

Délégation interministérielle aux normes

Direction générale de l'Industrie, des Technologies de l'information et des Postes (DiGITIP)

Service des politiques d'innovation et de compétitivité (SPIC)

Sous-direction de la normalisation, de la qualité et de la propriété industrielle (SQUALPI)

DiGITIP 5

12, rue Villiot

F-75572 Paris Cedex 12

Pani Suzanne Piau

Tel.: (33-1) 53 44 97 04

Faks: (33-1) 53 44 98 88

e-mail: suzanne.piau@industrie.gouv.fr

Pani Françoise Ouvrard

Tel.: (33-1) 53 44 97 05

Faks: (33-1) 53 44 98 88

e-mail: francoise.ouvrard@industrie.gouv.fr

e-mail ogólny: d9834.france@industrie.gouv.fr

IRLANDIA

NSAI

Glasnevin

Dublin 9

Ireland

Pan Tony Losty

Tel.: (353-1) 807 38 80

Faks: (353-1) 807 38 38

e-mail: tony.losty@nsai.ie

Witryna internetowa: http://www.nsai.ie

WŁOCHY

Ministero dello sviluppo economico

Direzione Generale per lo sviluppo produttivo e la competitività

Ufficio F1 — Ispettorato tecnico dell'industria

Via Molise 2

I-00187 Roma

Pan Vincenzo Correggia

Tel.: (39-6) 47 05 22 05

Faks: (39-6) 47 88 78 05

e-mail: vincenzo.correggia@attivitaproduttive.gov.it

Pan Enrico Castiglioni

Tel.: (39-6) 47 05 26 69

Faks: (39-6) 47 88 78 05

e-mail: enrico.castiglioni@attivitaproduttive.gov.it

e-mail ogólny: ucn98.34.italia@attivitaproduttive.gov.it

Witryna internetowa: http://www.attivitaproduttive.gov.it

CYPR

Cyprus Organization for the Promotion of Quality

Ministry of Commerce, Industry and Tourism

13-15, A. Araouzou street

CY-1421 Nicosia

Tel.: (357) 22 40 93 10

Faks: (357) 22 75 41 03

Pan Antonis Ioannou

Tel.: (357) 22 40 94 09

Faks: (357) 22 75 41 03

e-mail: aioannou@cys.mcit.gov.cy

e-mail ogólny: dir9834@cys.mcit.gov.cy

Witryna internetowa: http://www.cys.mcit.gov.cy

ŁOTWA

Ministry of Economics of Republic of Latvia

Trade Normative and SOLVIT Notification Division

SOLVIT Coordination Centre

55, Brīvības Street

LV-1519 Riga

Reinis Berzins

Deputy Head of Trade Normative and SOLVIT Notification Division

Tel.: (371) 70132 30

Faks: (371) 728 08 82

Zanda Liekna

Senior Officer of Division of EU Internal Market Coordination

Tel.: (371) 701 32 36

Tel.: (371) 701 30 67

Faks: (371) 728 08 82

e-mail: zanda.liekna@em.gov.lv

e-mail ogólny: notification@em.gov.lv

LITWA

Lithuanian Standards Board

T. Kosciuskos g. 30

LT-01100 Vilnius

Pani Daiva Lesickiene

Tel.: (370-5) 270 93 47

Faks: (370-5) 270 93 67

e-mail: dir9834@lsd.lt

Witryna internetowa: http://www.lsd.lt

LUKSEMBURG

SEE — Service de l'Energie de l'Etat

34, avenue de la Porte-Neuve B.P. 10

L-2010 Luxembourg

Pan J.P. Hoffmann

Tel.: (352) 46 97 46 1

Faks: (352) 22 25 24

e-mail: see.direction@eg.etat.lu

Witryna internetowa: http://www.see.lu

WĘGRY

Hungarian Notification Centre —

Ministry of Economy and Transport

Industrial Department

Budapest

Honvéd u. 13-15.

H-1880

Pan Zsolt Fazekas

Leading Councillor

e-mail: fazekas.zsolt@gkm.gov.hu

Tel.: (36-1) 374 28 73

Faks: (36-1) 473 16 22

e-mail: notification@gkm.gov.hu

Witryna internetowa: http://www.gkm.hu/dokk/main/gkm

MALTA

Malta Standards Authority

Level 2

Evans Building

Merchants Street

VLT 03

MT-Valletta

Tel.: (356) 21 24 24 20

Tel.: (356) 21 24 32 82

Faks: (356) 21 24 24 06

Pani Lorna Cachia

e-mail: lorna.cachia@msa.org.mt

e-mail ogólny: notification@msa.org.mt

Witryna internetowa: http://www.msa.org.mt

HOLANDIA

Ministerie van Financiën

Belastingsdienst/Douane Noord

Team bijzondere klantbehandeling

Centrale Dienst voor In-en uitvoer

Engelse Kamp 2

Postbus 30003

9700 RD Groningen

Nederland

Pan Ebel van der Heide

Tel.: (31-50) 523 21 34

Pani Hennie Boekema

Tel.: (31-50) 523 21 35

Pani Tineke Elzer

Tel.: (31-50) 523 21 33

Faks: (31-50) 523 21 59

e-mail ogólny:

Enquiry.Point@tiscali-business.nl

Enquiry.Point2@tiscali-business.nl

AUSTRIA

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Abteilung C2/1

Stubenring 1

A-1010 Wien

Pani Brigitte Wikgolm

Tel.: (43-1) 711 00 58 96

Faks: (43-1) 715 96 51 lub (43-1) 712 06 80

e-mail: not9834@bmwa.gv.at

Witryna internetowa: http://www.bmwa.gv.at

POLSKA

Ministerstwo Gospodarki

Departament Regulacji Gospodarczych

Plac Trzech Krzyży 3/5

PL-00-570 Warszawa

Pani Barbara H. Kozłowska

Tel.: (48-22) 693 54 07

Faks: (48-22) 693 40 25

e-mail: barbara.kozlowska@mg.gov.pl

Pani Agata Gągor

Tel.: (48-22) 693 56 90

e-mail ogólny: notyfikacja@mg.gov.pl

PORTUGALIA

Instituto Portugês da Qualidade

Rua Antonio Gião, 2

P-2829-513 Caparica

Pani Cândida Pires

Tel.: (351-21) 294 82 36 lub 81 00

Faks: (351-21) 294 82 23

e-mail: c.pires@mail.ipq.pt

e-mail ogólny: not9834@mail.ipq.pt

Witryna internetowa: http://www.ipq.pt

SŁOWENIA

SIST — Slovenian Institute for Standardization

Contact point for 98/34/EC and WTO-TBT Enquiry Point

Šmartinska 140

SLO-1000 Ljubljana

Pani Vesna Stražišar

Tel.: (386-1) 478 30 41

Faks: (386-1) 478 30 98

e-mail: contact@sist.si

SŁOWACJA

Pani Kvetoslava Steinlova

Director of the Department of European Integration,

Office of Standards, Metrology and Testing of the Slovak Republic

Stefanovicova 3

SK-814 39 Bratislava

Tel.: (421-2) 52 49 35 21

Faks: (421-2) 52 49 10 50

e-mail: steinlova@normoff.gov.sk

FINLANDIA

Kauppa-ja teollisuusministeriö

(Ministerstwo Handlu i Przemysłu)

Adres dla odwiedzających:

Aleksanterinkatu 4

FIN-00171 Helsinki

oraz

Katakatu 3

FIN-00120 Helsinki

Adres pocztowy:

PO Box 32

FIN-00023 Government

Pani Leila Orava

Tel.: (358-9) 16 06 46 86

Faks: (358-9) 16 06 46 22

e-mail: leila.orava@ktm.fi

Pani Katri Amper

Tel.: (358-9) 16 06 46 48

e-mail ogólny: maaraykset.tekniset@ktm.fi

Witryna internetowa: http://www.ktm.fi

SZWECJA

Kommerskollegium

(Krajowy Urząd Handlu)

Box 6803

Drottninggatan 89

S-113 86 Stockholm

Pani Kerstin Carlsson

Tel.: (46-8) 690 48 82 lub (46-8) 690 48 00

Faks: (46-8) 690 48 40 lub (46-8) 30 67 59

e-mail: kerstin.carlsson@kommers.se

e-mail ogólny: 9834@kommers.se

Witryna internetowa: http://www.kommers.se

WIELKA BRYTANIA

Department of Trade and Industry

Standards and Technical Regulations Directorate 2

151 Buckingham Palace Road

London SW1 W 9SS

United Kingdom

Pan Philip Plumb

Tel.: (44-207) 215 14 88

Faks: (44-207) 215 13 40

e-mail: philip.plumb@dti.gsi.gov.uk

e-mail ogólny: 9834@dti.gsi.gov.uk

Witryna internetowa: http://www.dti.gov.uk/strd

EFTA — ESA

EFTA Surveillance Authority

Rue Belliard 35

B-1040 Bruxelles

Pani Adinda Batsleer

Tel.: (32-2) 286 18 61

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: aba@eftasurv.int

Pani Tuija Ristiluoma

Tel.: (32-2) 286 18 71

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: tri@eftasurv.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGESA@eftasurv.int

Witryna internetowa: http://www.eftasurv.int

EFTA

Goods Unit

EFTA Secretariat

Rue Joseph II 12-16

B-1000 Bruxelles

Pani Kathleen Byrne

Tel.: (32-2) 286 17 49

Faks: (32-2) 286 17 42

e-mail: kathleen.byrne@efta.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGEFTA@efta.int

Witryna internetowa: http://www.efta.int

TURCJA

Undersecretariat of Foreign Trade

General Directorate of Standardisation for Foreign Trade

Inönü Bulvari no 36

TR-06510

Emek — Ankara

Pan Mehmet Comert

Tel.: (90-312) 212 58 98

Faks: (90-312) 212 87 68

e-mail: comertm@dtm.gov.tr

Witryna internetowa: http://www.dtm.gov.tr

(1) Rok — numer identyfikacyjny — Państwo Członkowskie nadsyłające.

(2) Okres, w którym projekt nie może zostać przyjęty.

(3) Okres status quo nie ma zastosowania, ponieważ Komisja przyjmuje uzasadnienie pilnego przyjęcia podane przez Państwo Członkowskie dokonujące notyfikacji.

(5) Procedura informacyjna zakończona.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/42

Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Rady nr 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy dyrektywy)

(2006/C 303/23)

ESO (1)	Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej (oraz dokument referencyjny)	Odniesienie do normy zastąpionej	Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej Przypis 1
CEN	EN ISO 3095:2005 Kolejnictwo — Akustyka — Pomiar hałasu emitowanego przez pojazdy szynowe (ISO 3095:2005)	—
CEN	EN ISO 3381:2005 Kolejnictwo — Akustyka — Pomiar hałasu wewnątrz pojazdów szynowych (ISO 3381:2005)	—
CEN	EN 12663:2000 Kolejnictwo — Wymagania konstrukcyjno-wytrzymałościowe dotyczące pudeł kolejowych pojazdów szynowych	—
CEN	EN 13129-1:2002 Kolejnictwo — Klimatyzacja pojazdów linii głównych — Część 1: Parametry komfortu	—
CEN	EN 13129-2:2004 Kolejnictwo — Klimatyzacja pojazdów linii głównych — Część 2: Typy badań	—
CEN	EN 13230-1:2002 Kolejnictwo — Tor — Podkłady i podrozjazdnice betonowe — Część 1: Wymagania ogólne	—
CEN	EN 13232-4:2005 Kolejnictwo — Tor — Rozjazdy i skrzyżowania — Część 4: Uruchamianie, zamykanie i wykrywanie	—
CEN	EN 13232-5:2005 Kolejnictwo — Tor — Rozjazdy i skrzyżowania — Część 5: Rozjazdy	—
CEN	EN 13232-6:2005 Kolejnictwo — Tor — Rozjazdy i skrzyżowania — Część 6: Stacjonarne krzyżownice zwyczajne i podwójne	—
CEN	EN 13232-7:2006 Kolejnictwo — Tor — Rozjazdy i skrzyżowania — Część 7: Krzyżownice z elementami ruchomymi	—
CEN	EN 13232-9:2006 Kolejnictwo — Tor — Rozjazdy i skrzyżowania — Część 9: Układy	—
CEN	EN 13260:2003 Kolejnictwo — Zestawy kołowe i wózki — Zestawy kołowe — Wymagania dotyczące wyrobu	—
CEN	EN 13262:2004 Kolejnictwo — Zestawy kołowe i wózki — Koła — Wymagania dotyczące wyrobu	—
CEN	EN 13272:2001 Kolejnictwo — Oświetlenie elektryczne pojazdów szynowych w systemach transportu publicznego	—
CEN	EN 13481-1:2002 Kolejnictwo — Tor — Wymagania eksploatacyjne systemów przytwierdzeń — Część 1: Definicje	—
CEN	EN 13481-1:2002/A1:2006	Przypis 3	28.2.2007
CEN	EN 13481-2:2002 Kolejnictwo — Tor — Wymagania eksploatacyjne systemów przytwierdzeń — Część 2: Systemy przytwierdzeń do podkładów betonowych	—
CEN	EN 13481-2:2002/A1:2006	Przypis 3	28.2.2007
CEN	EN 13481-5:2002 Kolejnictwo — Tor — Wymagania eksploatacyjne systemów przytwierdzeń — Część 5: Systemy przytwierdzeń w torze o nawierzchni bezpodsypkowej	—
CEN	EN 13481-5:2002/A1:2006	Przypis 3	28.2.2007
CEN	EN 13674-1:2003 Kolejnictwo — Tor — Szyna — Część 1: Szyny kolejowe Vignole'a o masie 46 kg/m i większej	—
CEN	EN 13674-2:2006 Kolejnictwo — Tor — Szyna — Część 2: Szyny do rozjazdów i skrzyżowań stosowane w połączeniu z szynami kolejowymi Vignole'a o masie 46 kg/m i większej	—
CEN	EN 13674-3:2006 Kolejnictwo — Tor — Szyna — Część 3: Szyny kierownice	—
CEN	EN 13715:2006 Kolejnictwo — Zestawy kołowe i wózki — Koła — Profil powierzchni tocznej koła	—
CEN	EN 13848-1:2003 Kolejnictwo/Tor — Jakość geometrii toru — Część 1: Charakterystyka geometrii toru	—
CEN	EN 14067-4:2005 Kolejnictwo — Aerodynamika — Część 4: Wymagania i procedury prowadzenia badań aerodynamicznych na wolnym szlaku	—
CEN	EN 14067-5:2006 Kolejnictwo — Aerodynamika — Część 5: Wymagania i procedury badań oddziaływań aerodynamicznych w tunelach	—
CEN	EN 14363:2005 Kolejnictwo — Badanie charaktesystyk biegowych pojazdów szynowych przed dopuszczeniem do ruchu — Próby podczas jazdy i postoju	—
CEN	EN 14531-1:2005 Kolejnictwo — Metody obliczeń dróg hamowania, zwalniania oraz funkcji zakończenia działania układu hamulcowego	—
CEN	EN 14535-1:2005 Kolejnictwo — Tarcze hamulcowe kolejowych pojazdów szynowych — Część 1 Tarcze hamulcowe wtłaczane lub mocowane skurczowo na osiach zestawów tocznych lub napędnych, wymiary i wymagania dotyczące jakości	—
CEN	EN 14601:2005 Kolejnictwo — Proste i kątowe kurki końcowe przewodu głównego hamulca i przewodu zasilającego	—
CEN	EN 14752:2005 Kolejnictwo — Systemy drzwiowe pojazdów szynowych	—
CEN	EN 14813-1:2006 Kolejnictwo — Klimatyzacja kabin maszynisty — Część 1: Parametry komfortu	—
CEN	EN 14813-2:2006 Kolejnictwo — Klimatyzacja kabin maszynisty — Część 2: Badania typu	—
CENELEC	EN 50119:2001 Zastosowania kolejowe — Urządzenia stosowane — Sieć jezdna górna trakcji elektrycznej	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-1:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 1: Wymagania ogólne	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-2:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 2: Oddziaływanie systemu kolejowego na otoczenie	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-3-1:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 3-1: Tabor; pociąg i pojazd całościowo	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-3-2:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 3-2: Tabor; aparaty	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-4:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 4: Emisja i odporność na zakłócenia urządzeń sygnalizacji i telekomunikacji	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50121-5:2000 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność elektromagnetyczna — Część 5: Emisja i odporność na zakłócenia aparatów i urządzeń stacjonarnych zasilania energią	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50122-1:1997 Zastosowania kolejowe — Urządzenia stacjonarne — Część 1: Środki ochrony dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego i uziemień	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50124-1:2001 Zastosowania kolejowe — Koordynacja izolacji — Część 1: Podstawowe wymagania, odstępy, odległości dla wyładowań pełzających dla całego wyposażenia elektrycznego i elektronicznego	NIE DOTYCZY	—
	Zmiana A1:2003 do EN 50124-1:2001	Uwaga 3	1.10.2006
	Zmiana A2:2005 do EN 50124-1:2001	Uwaga 3	1.5.2008
CENELEC	EN 50124-2:2001 Zastosowania kolejowe — Koordynacja izolacji — Część 2: Przepięcia i stosowanie zabezpieczeń	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50125-1:1999 Zastosowania kolejowe — Warunki środowiskowe stawiane urządzeniom — Część 1: Urządzenia taborowe	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50125-3:2003 Zastosowania kolejowe — Warunki środowiskowe stawiane urządzeniom — Część 3: Wyposażenie dla sygnalizacji i telekomunikacji	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50126-1:1999 Zastosowania kolejowe — Specyfikowanie i wykazywanie Nieuszkadzalności, Gotowości, Obsługiwalności i Bezpieczeństwa (RAMS) — Część 1: Wymagania podstawowe i procesy ogólnego przeznaczenia	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50128:2001 Zastosowania kolejowe. Łączność sygnalizacja i systemy sterowania — Programy dla kolejowych systemów sterowania i zabezpieczenia	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50129:2003 Zastosowania kolejowe — Łączność, sygnalizacja i systemy sterowania — Elektroniczne systemy sygnalizacji związane z bezpieczeństwem	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50149:2001 Zastosowania kolejowe. Urządzenia stacjonarne — Trakcja elektryczna — Profilowane druty jezdne z miedzi i jej stopów	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50155:2001 Zastosowania kolejowe — Wyposażenie elektroniczne stosowane w taborze	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	Zmiana A1:2002 do EN 50155:2001	Uwaga 3	Termin minął (1.9.2005)
CENELEC	EN 50159-1:2001 Zastosowania kolejowe łączność, sygnalizacja i systemy sterowania — Część 1: Łączność systemów bezpieczeństwa w układach zamkniętych	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50159-2:2001 Zastosowania kolejowe łączność, sygnalizacja i systemy sterowania — Część 2: Łączność systemów bezpieczeństwa w układach otwartych	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50163:2004 Zastosowania kolejowe — Napięcia zasilające systemów trakcyjnych	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50206-1:1998 Zastosowania kolejowe — Tabor — pantografy: Charakterystyki i badania — Część 1: Pantografy pojazdów linii głównych	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50238:2003 Zastosowania kolejowe — Kompatybilność pomiędzy taborem a urządzeniami wykrywania pociągów	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	EN 50317:2002 Zastosowania kolejowe — Systemy odbioru prądu — Wymagania dotyczące walidacji wyników pomiarów oddziaływania dynamicznego pomiędzy pantografem a siecią jezdną górną	NIE DOTYCZY	—
CENELEC	Zmiana A1:2004 do EN 50317:2002	Uwaga 3	1.10.2007
CENELEC	EN 50388:2005 Zastosowania kolejowe — Zasilanie energią a tabor — Kryteria techniczne dotyczące koordynacji zasilania energią (podstacja) z taborem w celu uzyskania interoperacyjności	NIE DOTYCZY	—

Przypis 1

Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dw”) określoną przez europejskie organizacje normalizacyjne. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame.

Przypis 3

W przypadku zmian, normą, do której dokonuje się odniesienia jest EN CCCCC:YYYY, z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, oraz nowa przytoczona zmiana. Zastąpiona norma (kolumna 3) składa się zatem z EN CCCCC:YYYY z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, ale nowa przytoczona zmiana nie wchodzi w jej skład. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi dyrektywy.

UWAGA:

—	Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych organach normalizacyjnych, których lista znajduje się w załączniku do dyrektywy 98/34/WE (2) Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienionej dyrektywą 98/48/WE (3).

—	Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach Wspólnoty.

—	Lista ta zastępuje wszystkie poprzednie listy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja czuwa nad uaktualnianiem listy.

Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm można uzyskać pod następującym adresem:

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/standardization/harmstds/

(1) ESO: Europejskie organizacje normalizacyjne:

—	CEN — Europejski Komitet Normalizacyjny: rue de Stassart 36, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 550 08 11; fax (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—	CENELEC — Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki: rue de Stassart 35, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 519 68 71; fax (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—	ETSI — Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, Tel. (33) 492 94 42 00; fax (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

(2) Dz.U. L 204, 21.7.1998, str. 37.

(3) Dz.U. L 217, 5.8.1998, str. 18.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/47

Informacje przekazane przez Państwa Członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/24)

Numer środka pomocy

XS 108/06

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

Provincie Zuid-Holland

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

Promolding B.V.

Podstawa prawna

Artikel 12 van de Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2005

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

161 650 EUR

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak, intensywność pomocy wynosi 60 % (badania przemysłowe)

Data realizacji

13.6.2006 r. Pomoc zostanie przyznana warunkowo po opublikowaniu zawiadomienia

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

Do 1.6.2007 r.

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

W ramach niniejszego projektu badawczo-rozwojowego rozwinięte zostaną technologie i wiedza dotyczące kompozytów wzmacnianych włóknami w przemysłowym wymienniku ciepła.

Celem projektu jest stwierdzenie, jakie techniczne i funkcjonalne wymagania muszą spełniać wymienniki ciepła w różnych warunkach funkcjonowania. Należy przy tym uwzględnić spadek temperatury i ciśnienia oraz skład chemiczny schładzanego noœnika. Ze względu na te wymagania badania skupiają się na odpowiednich kompozytach, technologii włókien, szczegółowej konstrukcji i strukturze. Ponieważ ze względu na zastosowanie włókien mamy do czynienia z materiałem niejednorodnym, a pod uwagę brane jest formowanie wtryskowe, dużą, choć jeszcze trudną do określenia rolę odgrywa wzajemne oddziaływanie materiałów, struktura i sposób produkcji. Nieznana jest odporność chemiczna, właściwości przeciwosadowe i trwałość. Kierunek i gęstość włókien mają rozstrzygające znaczenie dla przewodzenia i przekazywania ciepła. W odróżnieniu od metalowych wymienników ciepła jest to pozytywna innowacja, ale może ona też powodować komplikacje. Nie dotyczy to obecnej generacji metalowych wymienników ciepła. Ponadto w ich przypadku można stosować konwencjonalne techniki montażu. Jeśli chodzi o kompozyty wzmacniane włóknami aspekt ten również nie jest znany. W projekcie biorą udział naukowcy i badacze z różnych dziedzin. Są to eksperci w dziedzinie materiałoznawstwa, formowania wtryskowego, technolodzy-chemicy i specjaliści w dziedzinie procesów technologicznych. Instytut naukowy ECN bierze udział w projekcie na własny rachunek i odpowiedzialność. Udostępnia on wiedzę naukową i jest odpowiedzialny za zaprojektowanie wymiennika ciepła

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

Tak

Inne sektory związane z produkcją

Przemysł dostawczy dla sektora energetycznego i innych sektorów

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Numer środka pomocy

XS 109/06

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

Provincie Zuid-Holland

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

Ferendi B.V.

Podstawa prawna

Artikel 12 van de Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2005

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

276 052 EUR

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak, intensywność pomocy wynosi 45 % (badania przedkonkurencyjne)

Data realizacji

13.6.2006. Pomoc zostanie przyznana warunkowo po opublikowaniu zawiadomienia

Czas trwania programu pomocy lubprzyznanej pomocy indywidualnej

do 1.7.2007 r.

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

W ramach niniejszego projektu badawczo-rozwojowego rozwinięte zostaną technologie i wiedza dotyczące kompozytów i konstrukcji zespolonych wykorzystywanych w przemyśle budowlanym. Technologie i wiedza w dziedzinie materiałów złożonych odnoszą się często do zastosowań wysokospecjalistycznych. Przy innych zastosowaniach istnieją inne wymagania funkcjonalne, przez co materiały oraz technologie włókien i technologie żywiczne w odniesieniu do specyfikacji technicznych są zbyt drogie. W ramach niniejszego projektu opracowane zostaną technologie i wiedza w dziedzinie kompozytów i konstrukcji zespolonych, które mogą być wykorzystywane w architekturze i budownictwie. Chodzi tutaj głównie o konstrukcje nośne. Jest to najważniejszy warunek wymaganych badań. Posiadane informacjePPPP Uzyskane informacje zostaną zbadane i przetestowane w praktyce w różnych konfiguracjach. W dziedzinie konstrukcji budowlanych wiedza i doświadczenie zarówno wśród klientów jak i producentów są ograniczone bądź też żadne. Badania mają na celu wypracowanie warunków i specyfikacji technicznych dla rozwoju certyfikowanych konstrukcji. Osiągnięcie wymiernych rezultatów w tym zakresie będzie wstępem do stosowania konstrukcji zespolonych w sektorze budowlanym. W obecnej chwili rozwój taki jeszcze się nie dokonał. Niniejszy projekt jest krokiem w kierunku umożliwienia stosowania konstrukcji zespolonych. Instytut naukowy TNO Bouw bierze udział w projekcie na własny rachunek i odpowiedzialność. Udostępnia on wiedzę naukową i bierze udział w testach i w certyfikacji materiałów

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

Tak

Inne sektory związane z produkcją

Przemysł dostawczy sektora budowlanego

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Numer środka pomocy

XS 110/06

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

Provincie Zuid-Holland

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

N.V. ADO Den Haag

Podstawa prawna

Artikel 12 van de Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2005

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

488 700 EUR

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak, intensywność pomocy wynosi 45 % (badania przedkonkurencyjne)

Data realizacji:

13.6.2006 r. Pomoc zostanie przyznana warunkowo po opublikowaniu zawiadomienia

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

do 1.6.2008 r. Po nowelizacji rozporządzenia nr 70/2001 środek w miarę potrzeby zostanie dostosowany do odpowiednich przepisów Komisja zostanie o tym powiadomiona

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

W ramach niniejszego projektu badawczo-rozwojowego opracowane zostaną technologie i wiedza w dziedzinie zautomatyzowanych systemów kontroli tłumów. Dzięki kombinacji różnych nowych technik czujników pomiarowych i przetwarzania danych przestępcy będą mogli zostać automatycznie i bezbłędnie zidentyfikowani w miejscach publicznych wśród tysięcy osób. Celem projektu jest przemysłowy rozwój technologii w zakresie czujników optycznych i akustycznych, automatycznego gromadzenia i przetwarzania danych on-line oraz (wciąż nieistniejących) technologii w zakresie bezpieczeństwa. Opracowana zostanie konfiguracja testowa, w ramach której następuje gromadzenie danych w realistycznych warunkach. Gromadzenie i przetwarzanie danych powinno dostarczyć wymaganej wiedzy na potrzeby szeroko zakrojonych działań badawczo-rozwojowych na płaszczyźnie komponentów i systemów. Instytut naukowy TNO opracowuje technologię czujników oraz gromadzenia i przetwarzania danych i udostępnia ekspertyzę naukową. TNO jest odpowiedzialny za testy laboratoryjne systemu i praktyczne testy części systemu. ADO Den Haag wnosi ekspertyzę dotyczącą warunków funkcjonowania, a inne przedsiębiorstwa biorące udział w projekcie pracują nad technologią bezpieczeństwa

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

Tak

Inne usługi

Dotyczy to klubu piłkarskiego, który otrzymuje dotację na opracowanie systemu zwalczania przemocy wśród kibiców

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Nr środka pomocy

XS 120/06

Państwo członkowskie

Łotwa

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

Zasady przyznawania pomocy państwa na rzecz projektów w ramach programu EUREKA

Podstawa prawna

2006. gada 13. jūnija MK noteikumi Nr. 479

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

0,569 mln EUR

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak

Data realizacji

13.6.2006 r.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

Do 31.12.2011 r.

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory kwalifikujące się do pomocy dla MŚP

Tak

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Izglītības un zinātnes ministrija

Vaļņu iela 2

LV-1050, Rīga

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Nr środka pomocy

XS 140/05

Państwo członkowskie

Węgry

Region

Cały kraj

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

SIKERES MAGYARORSZÁGÉRT VÁLLALKOZÁSFEJLESZTÉSI HITELPROGRAM — KIS- ÉS KÖZÉPVÁLLALKOZÁSOK BERUHÁZÁSI TÁMOGATÁSI ALPROGRAM („Odnoszące sukcesy Węgry” — program pożyczek na rozwój przedsiębiorczości — program inwestycyjny na rzecz tworzenia miejsc pracy)

Podstawa prawna

A Magyar Fejlesztési Bank Rt. Igazgatóságának 79/2005. számú határozata

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

940 mln EUR

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak

Data realizacji

1 lipca 2005 r.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

do 31 grudnia 2006 r.

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory kwalifikujące się do pomocy dla MŚP

Tak

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Magyar Fejlesztési Bank Részvénytársaság

Nádor utca 31.

H-1051 Budapest

http://www.mfb.hu

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Nr środka pomocy

XS 141/06

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

Niedersachsen, Landkreis Verden

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

Carbox GmbH & Co. KG

Justus-von-Liebig-Straße 7-9

D-28832 Achim

Podstawa prawna

§ 23 und 44 der Niedersächsischen Landesaushaltsordnung

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

121 500 EUR

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak

Data realizacji

28.8.2006 r.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

Wypłata nastąpi do 31.8.2007 r.

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

Tak

Przemysł motoryzacyjny

Tak

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Investitions- und Förderbank Niedersachsen GmbH — NBank

Günther-Wagner-Allee 12-14

D-30177 Hannover

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

Nr środka pomocy

XS 145/06

Państwo członkowskie

Republika Federalna Niemiec

Region

Freie und Hansestadt Hamburg

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną

dtp AG

Goldbekplatz 3-5

D-22303 Hamburg

Podstawa prawna

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 10/33 z 13.1.2001);

Gesetz über die Kreditkommission vom 29.4.1997 (Hamburgisches Gesetz- und Verordnungsblatt 1997, Nr. 18, Seite 133)

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi

Program pomocy

Całkowita kwota roczna pomocy

Gwarantowane pożyczki

Pomoc indywidualna

Całkowita kwota pomocy

92 000 EUR

Gwarantowane pożyczki

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z art. 4 ust. 2-6 i art. 5 rozporządzenia

Tak

Data realizacji

6.9.2006

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej

Do 31.12.2008

Cel pomocy

Pomoc dla MŚP

Tak

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

Tak

inne usługi

Tak

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Freie und Hansestadt Hamburg

Behörde für Wirtschaft und Arbeit

Referat Finanzierungshilfen

Alter Steinweg 4

D-20459 Hamburg

Duża indywidualna pomoc w formie dotacji

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia

Tak

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/53

POMOC PAŃSTWA — FRANCJA

Pomoc państwa nr C 58/2002 (ex N 118/2002)

Pomoc na restrukturyzację na rzecz Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM)

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/25)

Pismem z dnia 13 września 2006 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Francję o podjęciu decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w sprawie wyżej wymienionego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków pomocy, w odniesieniu do których Komisja wszczyna procedurę, w ciągu jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim listu, kierując je na następujący adres lub numer faksu:

Komisja Europejska

Dyrekcja Generalna ds. Energii i Transportu

Dyrekcja A — Sprawy ogólne i zasoby

B-1049 Bruxelles/Brussel

Faks: (32-2) 296 41 04

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom francuskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

1. PROCEDURA

(1)

Pismem z dnia 18 lutego 2002 r. Republika Francuska powiadomiła Komisję o projekcie pomocy na restrukturyzację Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (Państwowej Spółki Morskiej Korsyka-Morze Śródziemne, zwanej dalej „SNCM”). Pomoc na restrukturyzację polegała na dokapitalizowaniu SNCM za pośrednictwem Compagnie Générale Maritime et Financière, (zwanej dalej CGMF) poprzez wniesienie sumy 76 mln EUR podwyższając kapitał własny SNCM z 30 mln EUR do 106 mln EUR (1).

(2)

W dniu 19 sierpnia 2002 r. Komisja podjęła decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE (2), rejestrując sprawę pod nowym numerem referencyjnym C 58/2002. Zainteresowane strony proszone są o przedstawienie uwag dotyczących projektu pomocy.

(3)

Decyzją nr 2004/166/WE z dnia 9 lipca 2003 r., notyfikowaną pod nr C(2003) 2153 (zwaną dalej „decyzją z 2003 r.”) (3), Komisja zatwierdziła, pod pewnymi warunkami, przyznanie pomocy na restrukturyzację na rzecz SNCM, płatnej w dwóch transzach, pierwszej w wysokości 66 mln EUR, drugiej o maksymalnej wysokości 10 mln EUR, do ustalenia w zależności od zysków netto pochodzących z cesji aktywów, przeprowadzonej po przyjęciu decyzji z 2003 r.

(4)	Decyzją z dnia 16 marca 2005 r. notyfikowaną pod nr referencyjnym C(2004) 4751 Komisja zatwierdziła przelanie drugiej transzy pomocy na restrukturyzację w wysokości 3,3 mln EUR.

(5)	W dniu 15 czerwca 2005 r., w sprawie T-349/03 Trybunał Sprawiedliwości unieważnił decyzję z 2003 r. z powodu mylnej oceny minimalnego charakteru pomocy.

(6)

Następnie władze francuskie dostarczyły nowych elementów dotyczących zaktualizowanego planu restrukturyzacji i odnowienia kapitału własnego SNCM oraz planowanej koncentracji, dzięki której przedsiębiorstwa Veolia Transport i Butler Capital Partners przejmują wspólną kontrolę nad SNCM (4). Komisja zatwierdziła przedmiotową koncentrację decyzją przyjętą w dniu 29 maja 2006 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (5).

(7)

Wspomniane informacje uzupełniające zmieniają w znacznym stopniu pierwotne powiadomienie z 2002 r., uzupełniając początkowo przewidziane środki. Zatem niniejsza decyzja stanowi rozszerzenie postępowania wyjaśniającego Komisji z dnia 19 sierpnia 2002 r. dotyczące nowych, opisanych powyżej elementów z uwzględnieniem planu restrukturyzacji zgłoszonego w 2002 r.

(8)	Zarówno decyzja o wszczęciu postępowania jak i o jego rozszerzeniu powinny być traktowane jako nierozerwalna całość.

2. OPIS ŚRODKA POMOCY

2.1. Cel środka pomocy i jego beneficjent

(9)

Przedmiotowa pomoc, nazwana „pomocą na restrukturyzację na rzecz SNCM”, została zarejestrowana pod nr C 58/2002 (ex N 118/2002) w następstwie decyzji Komisji z dnia 19 sierpnia 2002 r. o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w odniesieniu do planowanej pomocy. Środki pomocy opisane poniżej mają na celu właściwe przeprowadzenie restrukturyzacji i sprzedaż Société Nationale Maritime Corse Méditerranée (SNCM) sektorowi prywatnemu tak, aby zapewnić długotrwałą rentowność grupy.

(10)

Beneficjentem pomocy jest spółka SNCM posiadająca kilka filii działających w sektorze morskim, prowadząca działalność w zakresie transportu morskiego pasażerów, samochodów i ciężarówek na połączeniach z Korsyką, z Włochami (Sardynia) i krajami Maghrebu (Algieria i Tunezja). W momencie zgłoszenia przez władze francuskie nowego planu restrukturyzacji spółka w 93,26 % była w posiadaniu Compagnie Générale Maritime et Financière (zwanej dalej „CGMF”) oraz w 6,74 % w posiadaniu Société nationale des chemins de fer Français (SNCF), obydwie w 100 % w posiadaniu skarbu państwa. W wyniku prywatyzacji Butler Capital Partners posiada 38 % kapitału SNCM, Veolia Transport 28 %, CGMF jest obecna w 25 %, w tym 9 % znajdujące się w posiadaniu pracowników.

(11)

Należy przypomnieć, że regularna obsługa połączeń morskich między portami Francji kontynentalnej i portami Korsyki jest zapewniona od 1948 r. w ramach obowiązku użyteczności publicznej. SNCM i Compagnie méridionale de navigation (CMN) (6) posiadały koncesję na przedmiotową obsługę od 1976 r. do 2001 r. na mocy umowy ramowej zawartej pierwotnie na okres 25 lat (7). Zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi (8) oraz w wyniku zaproszenia do składania ofert, zorganizowanego na poziomie europejskim przez władze terytorialne Korsyki (9), SNCM i CMN wygrały wspólnie przetarg na przedmiotową umowę dotyczącą obsługi połączenia z Marsylii na Korsykę na okres 2002 r.-2006 r. w zamian za rekompensaty finansowe. Ponieważ przekazanie prawa do wykonywania obowiązku użyteczności publicznej wygasało z końcem 2006 r. wspomniana powyżej obsługa połączenia morskiego stała się ponownie przedmiotem zaproszenia do składania ofert ogłoszonego na poziomie europejskim przez Urząd ds. Transportu Korsyki (10). Przyznanie prawa do wykonywania obowiązku użyteczności publicznej musi nastąpić na jesieni, aby możliwe było jego wdrożenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

2.2. Unieważnienie decyzji z dnia 9 lipca 2003 r. na mocy orzeczenia Trybunału z dnia 15 czerwca 2005 r. oraz jego skutki prawne

(12)

W następstwie zgłoszenia w 2002 r. pomocy na restrukturyzację w wysokości 76 mln EUR, na mocy decyzji z 2003 r. Komisja uzależniła przyznanie pomocy na restrukturyzację na rzecz SNCM, płatnej w transzach, z których pierwsza wynosiła 66 mln EUR a druga maksymalnie 10 mln EUR do ostatecznego ustalenia, od spełnienia kilku warunków dotyczących utrzymania floty w należytym stanie (11 statków), cesji udziałów bezpośrednich i pośrednich w niektórych spółkach, niestosowania polityki taryfowej price leadership na trasach na Korsykę oraz przestrzegania pewnej liczby rejsów tam i z powrotem na Korsykę.

(13)

Należy przypomnieć, że w wyniku decyzji z 2003 r. i 2005 r. Francja przekazała SNCM 69,29 mln EUR ze zgłoszonej sumy 76 mln EUR, jako pomoc na restrukturyzację w 2002 r. W odniesieniu do ostatniej przedmiotowej sumy, w swej decyzji z 2003 r., Komisja uznała, że 53,48 mln EUR może zostać uznane zgodnie z art. 86 ust. 2 traktatu za rekompensatę z tytułu wykonywania obowiązku użyteczności publicznej, przekazaną przez Republikę Francuską w celu wyrównania strat poniesionych przez SNCM z tytułu wykonywania obowiązku użyteczności publicznej w całym okresie 1991-2001 r.

(14)

W dniu 15 czerwca 2005 r. Trybunał Sprawiedliwości unieważnił decyzję z 2003 r. z powodu mylnej oceny minimalnego charakteru pomocy. Trybunał Sprawiedliwości uznał (11), że „Komisja miała obowiązek uwzględnić cały zysk netto z cesji zrealizowanych z tytułu przeprowadzenia planu restrukturyzacyjnego (12)” oraz, że z tego względu nie mogła „dokonać oceny »szerokiego zakresu« środków płynnych, którymi dysponowała SNCM” (13), aby obliczyć wielkość potrzebnej pomocy. W tym samym orzeczeniu Trybunał wezwał (14) Komisję do ponownego zbadania czy przedmiotowy środek pomocy lub przynajmniej jego część mają charakter pomocy państwa, w świetle wyroku Altmark Trans i Regierungspräsidium Magdeburg.

(15)

W wyniku orzeczenia z dnia 15 czerwca 2005 r. zostało ponownie wszczęte formalne postępowanie wyjaśniające rozpoczęte na mocy decyzji z dnia 19 sierpnia 2002 r. oraz zostały unieważnione wszystkie poprzednie decyzje powzięte na podstawie unieważnionej decyzji z 2003 r. W rezultacie unieważnienia orzeczonego przez Trybunał Sprawiedliwości, Komisja powinna zatem podjąć nową decyzję oraz ponownie zbadać w świetle wyroku Altmark Trans całość lub część kwoty zgłoszonej w 2002 r. jako pomoc restrukturyzacyjna.

(16)

Jeśli chodzi o całkowitą zatwierdzoną kwotę pomocy wspomniane orzeczenie nie powinno jednakże skutkować podważeniem jej zasadności. Istotnie, w swojej decyzji z dnia 16 marca 2005 r. Komisja usunęła nieścisłości obecne w decyzji z 2003 r., opierając swoje wyliczenia na zyskach netto z cesji stwierdzonych ex post (15). W ten sposób Komisja w pełni uwzględniła zysk netto pochodzący ze sprzedaży nieruchomości.

2.3. Przypomnienie planu restrukturyzacji z 2002 r.

(17)	Pomoc na restrukturyzację zgłoszona w 2002 r. polegała na dokapitalizowaniu SNCM poprzez spółkę-matkę CGMF, sumą 76 mln EUR, z czego 46 mln EUR z tytułu kosztów restrukturyzacji (16). Takie zwiększenie kapitału własnego podwyższyło go prawdopodobnie z 30 mln EUR do 106 mln EUR.

(18)

Zgodnie z wytycznymi z 1999 r. władze francuskie przedstawiły Komisji plan restrukturyzacji SNCM polegający na przesunięciu statków na inne trasy; zmniejszeniu floty o cztery statki; redukcji liczby zatrudnionych o około 12 % oraz zlikwidowaniu dwóch filii — Compagnie Maritime Toulonnaise i spółki Corsica Marittima, których działalność zostałaby przejęta przez SNCM.

2.4. Przypomnienie wątpliwości wyrażonych podczas wszczęcia postępowania

(19)

Wszczynając postępowanie wyjaśniające Komisja, nie podważając faktu, że SNCM jest przedsiębiorstwem przeżywającym trudności, wyraziła swoje wątpliwości co do zgodności zgłoszonego środka z kryteriami przedstawionymi w pkt 3.2.2 wytycznych z 1999 r. ówcześnie obowiązujących, a które dotyczyły braku pomocy państwa, przywrócenia rentowności przedsiębiorstwa oraz zapobiegania niepożądanym zakłóceniom konkurencji.

2.5. Nowa analiza planu restrukturyzacji zgłoszonego w 2002 r. zaproponowana przez Francję w wyniku orzeczenia unieważniającego Trybunału Sprawiedliwości

(20)

W ramach niniejszego postępowania Francja wezwała Komisję do ponownego przeanalizowania sumy 53,48 mln EUR wchodzącej w skład 76 mln EUR stanowiących pomoc na restrukturyzację zgłoszoną w 2002 r. z przeznaczeniem na uzupełnienie niewystarczających rekompensat wynikających z konwencji o obowiązku użyteczności publicznej z 1991 r. i 1996 r., w świetle kryteriów ustanowionych wyrokiem Trybunału z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie Altmark, w celu określenia czy przedmiotowe rekompensaty stanowią pomoc państwa lub jej nie stanowią zgodnie z art. 87 ust. 1 traktatu WE, a jeżeli tak to do uznania ich za zgodne na mocy art. 86 ust. 2 traktatu WE.

(21)

W obu przypadkach Francja uznaje, że wysokość pomocy, która może być uznana za pomoc na restrukturyzację z 2002 r. wynosiłaby nie 76 mln EUR ale 15,81 mln EUR, co zostałoby dołączone do nowych środków pomocy zgłoszonych w 2006 r. i byłoby wspólnie z nimi przeanalizowane. Ponadto biorąc pod uwagę, że całkowita kwota pomocy na restrukturyzację z 2002 r. byłaby niższa niż pierwotnie zgłoszone 76 mln EUR, władze francuskie wzywają Komisję do ponownego zbadania środków kompensacyjnych nałożonych na mocy decyzji Komisji z dnia 9 lipca 2003 r.

2.6. Nowe środki

(22)	Władze francuskie zgłosiły również zmiany w planie restrukturyzacji zgłoszonym w 2002 r.

(23)

Mimo wprowadzenia planu naprawczego z 2002 r. sytuacja ekonomiczna i finansowa SNCM pogorszyła się znacznie w 2004 i 2005 r. Sytuacja ta sprawiła, że dyrekcja spółki, w porozumieniu z akcjonariuszem państwowym, przystąpiła w styczniu 2005 r. do poszukiwania partnera prywatnego w celu wprowadzenia w życie środków nadzwyczajnych. W dniu 13 października 2005 r. zawarto porozumienie z inwestorami prywatnymi (Butler Capital Partners i Veolia Transport (Connex)) w sprawie dokapitalizowania SNCM. W celu umożliwienia częściowej prywatyzacji SNCM, spółka CGMF subskrybowała najwyraźniej całość udziałów podwyższonego kapitału SNCM przed cesją mającą przynieść zysk w wysokości 142,5 mln EUR oraz przejęła w części zobowiązania socjalne SNCM w zakresie ubezpieczeń wzajemnych jej pracowników emerytowanych, co szacuje się na 15,5 mln EUR (przy wielkości ogółem 158 mln EUR). Drugie dokapitalizowanie w wysokości 35 mln EUR zostałoby przeprowadzone wspólnie przez Veolia, BCP i państwo, za pośrednictwem CGMF (8,75 mln EUR). Środki te były uzupełnione poza tym dodatkowymi środkami finansowymi i socjalnymi w wysokości 38,5 mln EUR przelanymi przez CGMF na rachunek powierniczy, z przeznaczeniem dla pracowników, którzy mogliby zostać objęci planem redukcji liczby zatrudnionych, wprowadzonym ewentualnie w życie przez podmioty przejmujące. Obecnie wszystkie wymienione wyżej działania zostały wprowadzone w życie.

(24)

Francja uważa, że zastrzyk finansowy w wysokości około 158 mln EUR nie zawiera elementów pomocy, gdyż jest niższy od kosztów jakie pociągnęłaby za sobą likwidacja przedsiębiorstwa. Francja uważa również, że drugie dokapitalizowanie w wysokości 8,75 mln EUR byłoby zgodne z zasadą „ostrożnego inwestora” (prudent inwestor), gdyż byłoby równoczesne i pozostawałoby w mniejszości w stosunku do inwestorów prywatnych BCP i Veolia Transport oraz że przynosiłoby stały zysk kapitałowy w wysokości […] (17) % rocznie. W odniesieniu do dodatkowych środków finansowych w wysokości 38,5 mln EUR, Francja uważa, że finansowanie to stanowi pomoc dla osób, która nie przynosi korzyści przedsiębiorstwu i nie może zostać zakwalifikowana jako pomoc.

3. OCENA

(25)

Komisja zauważa, że informacje uzupełniające przekazane przez władze francuskie po unieważnieniu decyzji z 2003 r. zmieniają informacje zgłoszone w dniu 18 lutego 2002 r. uzupełniając pierwotnie przewidziane środki. W związku z tym niniejsza decyzja stanowi rozszerzenie postępowania wyjaśniającego Komisji z 2002 r. opierające się również na wspomnianych nowych elementach.

(26)

W świetle wyroku Altmark Trans Komisja wyraża swoje wątpliwości co do faktu, że 53,48 mln EUR zgłoszone w 2002 r. nie stanowi pomocy. Komisja uważa bowiem, że parametry uwzględnione przy obliczaniu rekompensat za wykonywanie obowiązku użyteczności publicznej nie zostały wcześniej ustalone w sposób obiektywny i przejrzysty oraz że okazuje się niezwykle trudne do udowodnienia, że, w braku zaproszenia do składania ofert w odniesieniu do umów z 1991 i 1996 r., poziom rekompensat został ustalony na podstawie analizy kosztów, jakie poniosłoby przedsiębiorstwo średniej wielkości, dobrze zarządzane i wyposażone odpowiednio do wykonywania takiego obowiązku.

(27)

Komisja wyraża również swoje wątpliwości w odniesieniu do nowych elementów zgłoszonych przez władze francuskie. Na tym etapie postępowania wątpliwości te dotyczą w szczególności postępowania jakie przyjęłyby CGMF i Francja, właściwego dla inwestora prywatnego, dokonując dokapitalizowania przed cesją większości udziałów SNCM, a co za tym idzie wątpliwości te dotyczą charakteru przedmiotowej kwoty, niebędącej pomocą. Jeżeli Komisja miałaby stwierdzić zaistnienie pomocy, to wyraża jednak wątpliwości co do możliwości uzasadnienia środków finansowych wytycznymi dotyczącymi pomocy na rzecz ratowania przedsiębiorstw i restrukturyzacji. Nawet jeśli rzeczywiście SNCM wydaje się spełniać kryteria przedsiębiorstwa przeżywającego trudności określone we wspomnianych wytycznych, informacje jakimi dysponuje na tym etapie Komisja nie wydają się być wystarczające, aby umożliwić jej sprawdzenie czy pomoc ogranicza się do niezbędnego dla restrukturyzacji minimum, czy plan restrukturyzacji pozwoliłby na rentowność przedsiębiorstwa oraz czy można by uniknąć zakłócenia konkurencji.

(28)

W szczególności Komisja zauważa, że sukces planu restrukturyzacji jest ściśle związany z przekazaniem prawa do wykonywania obowiązku użyteczności publicznej na połączenia Marsylii z Korsyką na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz że ewentualne jego przyznanie na rzecz SNCM stanowi element, od którego może zależeć rentowność przedsiębiorstwa.

(29)	Komisja wyraża również wątpliwości co do drugiego podwyższenia kapitału w wysokości 8,75 mln EUR, jak również co do dodatkowych środków socjalnych w wysokości 38,5 mln EUR.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc bezprawnie przyznana beneficjentowi może podlegać zwrotowi.

TEKST PISMA

„Par la présente, la Commission a l'honneur d'informer la France qu'après avoir examiné les informations fournies par vos autorités sur la mesure citée en objet, elle a décidé d'ouvrir la procédure prévue à l'article 88, paragraphe 2, du traité CE.

1. ASPECTS PROCÉDURAUX

1.1. Eléments de procédure afférents à la décision de la Commission du 9 juillet 2003 concernant l'aide à la restructuration en faveur de la Société Nationale Maritime Corse — Méditerranée

(1)

Par lettre du 18 février 2002, la République française a notifié à la Commission un projet d'aide à la restructuration en faveur de la Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (ci-après “la SNCM”). L'aide à la restructuration proposée consistant à recapitaliser la SNCM, par le biais de la Compagnie Générale Maritime et Financière (ci-après “la CGMF”), d'un montant de 76 millions d'EUR, portant ainsi les capitaux propres de la SNCM de 30 millions à 106 millions d'EUR. Cette aide a été enregistrée par la Commission en tant qu'aide notifiée sous la référence N 118/2002. La notification avait été complétée par des lettres des autorités françaises en date du 3 juillet 2002 (18).

(2)

Au moment de la notification du plan de restructuration de 2002 la SNCM était détenue à 80 % par la CGMF, qui avait repris la participation de la Compagnie générale transatlantique, et à 20 % par la SNCF. L'État français détient directement 100 % de la CGMF. La SNCM est devenue filiale de la CGMF en 1992, en lieu et place de la Compagnie générale maritime (CGM) qui a été par la suite restructurée recapitalisée et privatisée.

(3)	Le 19 août 2002, la Commission a décidé d'ouvrir la procédure formelle d'investigation prévue à l'article 6 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil du 22 mars 1999 portant modalités d'application de l'article 93 du traité CE (19), le dossier étant enregistré sous la nouvelle référence C 58/2002.

(4)

Par télécopie du 11 septembre 2002 (20), les autorités françaises ont demandé la correction de quelques erreurs factuelles dans la décision du 19 août 2002. Par lettre également du 11 septembre 2002, les autorités françaises ont demandé un délai supplémentaire pour apporter leurs commentaires à la décision du 19 août 2002. Par lettre du 17 septembre 2002, les services de la Commission ont accordé un mois supplémentaire à la France afin qu'elle puisse préparer sa réponse.

(5)	Par lettre du 8 octobre 2002 (21), les autorités françaises ont apporté à la Commission des observations sur la décision du 19 août 2002 ouvrant la procédure, en insistant sur l'avancement de la mise en œuvre du plan de restructuration.

(6)	Par lettre du 15 octobre 2002 (22), les autorités françaises ont rappelé l'urgence de publier la décision d'ouverture de la procédure formelle d'investigation au Journal officiel des Communautés européennes.

(7)

Par télécopie du 19 novembre 2002, les autorités françaises ont transmis copie des conventions d'avance de trésorerie entre la SNCM et la Compagnie Générale Maritime et Financière (CGMF) ainsi que les preuves du remboursement de l'avance de la CGMF à la SNCM par deux virements en date des 13 mai et 14 juin 2002.

(8)

La Commission a adopté une décision le 27 novembre 2002 modifiant la décision du 19 août 2002, décision qu'elle a transmise à la Représentation permanente de la France auprès de l'Union européenne par lettre du 29 novembre 2002. Suite à cela, la décision de la Commission d'ouvrir la procédure formelle d'investigation dans la présente affaire a pu être publiée le 11 décembre 2002 au Journal officiel des Communautés européennes (23). Les parties intéressées ont été invitées à présenter leurs observations sur le projet d'aide à compter de cette date.

(9)	À la demande des autorités françaises, ces dernières ont pu avoir avec les services de la Commission une première réunion de travail le 24 octobre 2002, puis une seconde le 3 décembre 2002.

(10)

La Commission a reçu des observations de la part de deux entreprises, Corsica Ferries et le groupe Stef-TFE, et de différentes collectivités territoriales. Elle a transmis par lettres des 13 et 16 janvier et des 5 et 21 février 2003 leurs observations à la France en lui donnant la possibilité de les commenter.

(11)	Par lettre également du 16 janvier 2003, les services de la Commission ont envoyé une demande de renseignements complémentaires conformément aux dispositions de l'article 5 du règlement (CE) no 659/1999.

(12)

Par lettre du 10 février 2003 (24), les autorités françaises ont développé des arguments visant à démontrer que le projet d'aide respecte en tout point les lignes directrices communautaires pour les aides d'État au sauvetage et à la restructuration des entreprises (25) (ci-après dénommées “les lignes directrices de 1999”) ainsi qu'une description des engagements nouveaux sur l'évolution des effectifs et des salaires, sur la maîtrise des consommations intermédiaires et sur la politique tarifaire de la SNCM.

(13)	Par lettre du 13 février 2003 (26), les autorités françaises ont transmis à la Commission des premiers commentaires sur les observations initiales de Corsica Ferries et de Stef-TFE.

(14)	Par lettre du 21 février 2003, les autorités françaises ont répondu aux questions supplémentaires posées dans la lettre du 10 février 2003 des services de la Commission.

(15)	Par télécopie du 25 février 2003 (27), les autorités françaises ont transmis copie du pacte d'actionnaires liant la SNCM et le groupe Stef-TFE, à la demande de la Commission.

(16)	Le 25 février 2003, à la demande des autorités françaises, s'est tenue une réunion de travail entre les services de la Commission et les représentants de l'administration française.

(17)	Par courrier électronique du 14 mai 2003 (28), les autorités françaises ont transmis à la Commission la version provisoire du rapport d'activité de la SNCM pour l'année 2002.

(18)

Par télécopie du 27 mai 2003 (29), les autorités françaises ont transmis à la Commission leurs commentaires supplémentaires sur les documents que Corsica Ferries avait remis aux services de la Commission le 4 février 2003 et que cette dernière a retransmis aux autorités françaises par lettre du 21 février 2003.

(19)

Par décision no 2004/166/CE du 9 juillet 2003, notifiée sous le numéro C(2003) 2153, (ci-après appelée “la décision de 2003”) (30), la Commission a approuvé, sous certaines conditions, l'octroi d'une aide à la restructuration en faveur de la SNCM payable en deux tranches, l'une de 66 millions d'EUR, l'autre d'un montant maximal de 10 millions d'EUR qui sera à déterminer en fonction des produits nets issus des cessions d'actifs réalisés après l'adoption de la décision de 2003.

(20)

Par décision du 8 septembre 2004, notifiée sous le numéro C(2004) 3359, la Commission a apporté une modification marginale à la décision finale de 2003, permettant à la SNCM d'opérer le cas échéant une permutation entre les navires Aviso et Asco au moyen d'une modification de l'article 2 de la décision de 2003.

(21)	Le 13 octobre 2003 la décision de 2003 a fait l'objet d'un recours en annulation devant le Tribunal de première instance des CE (ci-après le “Tribunal”) par le principal concurrent de la SNCM, à savoir Corsica Ferries France (affaire T-349/03).

(22)	Par décision du 16 mars 2005, notifiée sous le numéro C(2004) 4751, la Commission a approuvé le versement d'une seconde tranche de l'aide à la restructuration, d'un montant de 3,3 millions EUR, ce qui a porté le montant total d'aide autorisé à 69 292 400 EUR.

(23)	Le 15 juin 2005, dans l'affaire T-349/03, le Tribunal a annulé la décision de 2003 en raison d'une appréciation erronée du caractère minimal de l'aide. Cet arrêt a également rendu caduque la décision du 16 mars 2005 qui était fondée sur la décision de 2003 annulée par la Tribunal.

1.2. Rappel historique des autres procédures liées à la décision de la Commission du 9 juillet 2003

(24)

Le 22 décembre 1998, à la suite de plaintes à l'encontre des aides octroyées à Corsica Marittima, filiale de la SNCM pour le transport de passagers entre la Corse et l'Italie, la Commission a communiqué à la République française sa décision (31) d'ouvrir la procédure formelle d'examen des aides au titre de l'article 93, paragraphe 2, du traité CE (devenu article 88, paragraphe 2, CE). Cette affaire a été enregistrée sous la référence C-78/98.

(25)

Le 28 février 2001, à la suite de nouvelles plaintes concernant les aides reçues par la SNCM pour couvrir le coût de ses obligations de service public, la Commission a communiqué à la République française sa décision (32) d'ouvrir la procédure formelle d'examen des aides au titre de l'article 88, paragraphe 2, CE. Cette affaire a été enregistrée sous la référence C-14/01.

(26)

Par décision 2002/149/CE, du 30 octobre 2001 (33), concernant les aides d'État versées par la France à la SNCM, la Commission, clôturant les procédures ouvertes dans les affaires C-78/98 et C-14/01, a estimé que les aides d'un montant de 787 millions d'EUR octroyées à la SNCM, pour la période entre 1991 et 2001, à titre de compensation des obligations de service public assurées vers la Corse à partir des trois ports de la France continentale, à savoir Nice, Toulon et Marseille, par la SNCM étaient compatibles avec le marché commun, en application de l'article 86, paragraphe 2, CE. Cette décision n'a pas fait l'objet d'un recours en annulation devant le Tribunal.

(27)

Le 20 décembre 2001, les autorités françaises ont notifié à la Commission une avance de trésorerie de la CGMF à la SNCM d'un montant de 22,5 millions d'EUR au titre d'aide au sauvetage. Cette aide a été enregistrée sous la référence NN 27/2002 (ex N 849/2001), ayant déjà été partiellement versée à la SNCM.

(28)

Par décision du 17 juillet 2002 notifiée sous la référence C (2002) 2611 fin (34), la Commission a autorisé l'aide au sauvetage en faveur de la SNCM dans le cadre de la procédure préliminaire d'examen des aides prévue par l'article 88, paragraphe 3, CE. Dans sa décision, la Commission a relevé que l'aide notifiée remplissait les cinq critères prévus à cet égard par les lignes directrices de 1999 (35), en particulier l'engagement par l'État français de notifier un plan de restructuration. Cette décision n'a pas fait l'objet d'un recours en annulation devant le Tribunal.

1.3. Nouveaux éléments de procédure (concernant deux recapitalisations de la SNCM, certaines mesures à caractère sociale à destination des salariés et sa privatisation)

(29)	Les autorités françaises ont transmis à la Commission par courrier du 25 octobre 2005 (36) des informations relatives à la situation financière de la compagnie depuis la notification du plan d'aide à la restructuration du 18 février 2002.

(30)

Le 17 novembre 2005 (37) les autorités françaises ont fourni des éléments relatifs à l'actualisation du plan de restructuration et à la reconstitution des capitaux propres de la SNCM. Des compléments d'information ont été transmis par courrier du 30 novembre 2005 (38), du 14 décembre 2005 (39) et du 30 décembre 2005 (40). Le 15 mars 2006 (41) une note de synthèse sur le marché, le business plan (partie revenus) et le compte de résultats prévisionnels ont été transmis à la Commission. D'autres documents ont été remis aux services de la Commission à l'occasion de la rencontre avec les autorités française le 28 mars 2006 et par courrier électronique du 7 avril 2006 (42).

(31)

Le 21 avril 2006 un projet de concentration, par lequel les entreprises Veolia Transport et Butler Capital Partners acquièrent le contrôle en commun de la SNCM (43), a été notifié aux services compétents de la Commission au titre de l'article 4 du règlement (CE) no 139/2004 du Conseil (44). Une décision approuvant cette opération a été adoptée par la Commission le 29 mai 2006 (45).

(32)

Par lettre du 21 juin 2006 (46) les autorités françaises ont transmis à la Commission l'arrêté du 26 mai 2006 du ministère de l'économie, des finances et de l'industrie approuvant des opérations financières réalisées par la compagnie CGMF, le décret no 2006-606 du 26 mai 2006 portant transfert de la SNCM au secteur privé ainsi que l'arrêté du 26 mai 2006 portant approbation des opérations financières réalisées par la SNCF.

(33)	Des renseignements concernant la délégation de service public et les aides à caractère sociales relatifs à la desserte de la Corse ont été transmis le 7 juin 2006 (DG TREN/A/24111).

2. DESCRIPTION DE LA MESURE

2.1. Titre de la mesure

(34)	L'aide en cause s'intitule “aide à la restructuration en faveur de la SNCM”, dossier enregistré sous le numéro C 58/2002 (ex N 118/2002), suite à la décision de la Commission du 19 août 2002 d'ouvrir la procédure formelle d'investigation à l'égard du projet d'aide.

2.2. Objectif de l'aide

(35)	Les mesures décrites ci-après visent à mener à bien le processus de restructuration et de cession de la Société Nationale Maritime Corse Méditerranée (SNCM) au secteur privé afin d'assurer la viabilité durable du groupe.

2.3. Bénéficiaire

(36)

Le bénéficiaire de l'aide est la Société Nationale Maritime Corse Méditerranée (SNCM) qui regroupe plusieurs filiales dans le secteur maritime et qui effectue du transport maritime de passagers, voitures et poids lourds sur les liaisons avec la Corse, l'Italie (Sardaigne) et le Maghreb (Algérie et Tunisie). Au moment de la notification du nouveau plan, la SNCM était détenue à 93,26 % par la CGMF à et 6,74 % par la Société nationale des chemins de fer Français (SNCF), toutes deux détenues à 100 % par l'État. À l'issue de l'opération de cession partielle, Butler Capital Partners détient 38 % du capital de la SNCM, Veolia Transport 28 %, la CGMF reste présente à hauteur de 25 % et 9 % est la partie détenue par le salariés.

(37)

Pour ce qui est de la description détaillée des activités de la SNCM, de ses filiales, de la flotte et du marché concerné, la Commission renvoie à la situation comme elle a été décrite dans la décision d'ouverture de 2002. Les modifications intervenues depuis lors seront précisées au fur et à mesure dans la description des faits de la présente décision.

(38)

Il y a lieu de rappeler que les services de transport maritime réguliers entre les ports de la France continentale et de la Corse ont été assurés depuis 1948 dans le cadre d'un service public. La SNCM et la Compagnie méridionale de navigation (CMN) (47) étaient les concessionnaires du service entre 1976 et 2001 en vertu d'une convention cadre conclue initialement pour vingt-cinq ans (48). Conformément aux règles communautaires en vigueur (49) et suite à appel d'offres européen (50) organisé par la collectivité territoriale de Corse (51), la SNCM et la CMN ont remporté conjointement ce contrat portant sur la desserte de la Corse au départ de Marseille en échange de compensations financières pendant la période 2002-2006. La délégation de service public (DSP) venant à échéance fin 2006, le service maritime susindiqué fait l'objet d'un nouvel appel d'offre de l'Office des transports de la Corse (OTC) au niveau européen (52). L'attribution de la délégation de service public doit intervenir à l'automne pour une mise en œuvre au 1er janvier 2007.

(39)

Aux termes du règlement d'appel d'offre et du cahier des charges adoptés par délibération no 06/22 de l'Assemblée de Corse et transmis à la Commission le 7 juin 2006, les conditions et les modalités de la délégation de service public reconduisent, dans les grandes lignes, celles mis en œuvre pour la délégation de service public 2002-2006, en tenant compte de quelques adaptations limitées et une réduction en volume. Ainsi, le service de base, qui permet une desserte régulière fret et passagers de l'Ile par cargos mixtes toute l'année, est reconduit avec quelques évolutions réduites. Pendant les périodes de forte affluence (vacances scolaires, période estivale), le service complémentaire est remplacé par de places supplémentaires sur les mêmes périodes comportant globalement une réduction des capacités de l'ordre de 10 % par rapport à la précédente délégation de service public.

(40)

Les opérateurs intéressés conservent la faculté de faire une offre globale ou de répondre ligne par ligne ou sur plusieurs lignes. Le choix se fera en fonction de l'engagement financier global pour la collectivité territoriale de Corse et des éléments de qualité de service et de développement économique de l'Ile, étant souligné que les offres globales de nature à optimiser la desserte de l'Ile dans son ensemble bénéficieront d'une prise en compte privilégiée.

(41)

La durée de la délégation de service public est fixée à 6 ans, avec une extension possible pour une durée de 7 ans dans la mesure où cette prolongation d'un an permettrait à l'opérateur de faire une réponse plus favorable financièrement à la Collectivité, en permettant notamment un meilleur étalement des frais fixes.

(42)

En parallèle, des obligations de fréquence de dessertes ont été imposées à tous les opérateurs desservant l'île au départ de Toulon et de Nice; sur ces lignes les résidents corses ainsi que d'autres catégories de passagers bénéficient également d'aides sociales mises en place depuis 2002 en vertu de la décision de la Commission du 2 juillet 2002 (53). Par sa délibération no 06/23 du 24 mars 2006, l'Assemblée de Corse a confirmé l'application du dispositif jusqu'au 31 décembre 2013.

2.4. Rappel des éléments de la décision du 9 juillet 2003 à l'origine de l'arrêt du Tribunal du 15 juin 2005

(43)

Il convient en premier lieu de rappeler que par sa décision de 2003, la Commission a soumis l'octroi d'une aide à la restructuration en faveur de la SNCM, payable en deux tranches, l'une de 66 millions d'EUR, l'autre d'un montant maximal de 10 millions d'EUR à déterminer successivement au respect de plusieurs conditions, liées au maintien de la flotte en l'état (11 navires) (article 2), à la cession de ses participations directes et indirectes dans certaines sociétés (article 3), à l'absence de toute pratique tarifaire de price leadership sur la desserte de la Corse (article 4) et au respect d'un certain nombre de rotations de navires vers la Corse (article 5).

(44)

Dans la notification du 18 février 2002, les autorités françaises avaient indiqué au point 7.2 que:

“Les cessions de navires programmées et inscrites dans le projet industriel portent sur:

—	le Napoléon (dès aujourd'hui à la vente): pour […] ( (17) millions d'EUR mi 2002,

—	le Liberté (à la vente à l'issue de la saison estivale 2002) pour […]millions d'EUR fin 2002,

—	le Monte Rotondo (dès aujourd'hui à la vente): pour […] fin 2002,

—	le NGV Asco pour […] millions d'EUR mi 2002.

Les autres actifs prévus à la vente concernent trois immeubles de bureaux situés à Marseille et essentiellement loués à des tiers. La cession est prévue courant 2002 pour […] millions d'EUR.

La cession des actifs logés dans les filiales entraînerait à la fois une légère plus-value de cession et une perte de dividende dont le solde est marginal.

L'ensemble de ces cessions représenterait, dans ces conditions, un apport de liquidités de 21 millions d'EUR pour la SNCM, déductions faites des remboursements résiduels”.

(45)

La Commission, dans l'indication de l'estimation des produits nets des cessions prévue par le plan de restructuration de 2002, précise au paragraphe 99 de la décision de 2003 que “Le produit attendu de ces cessions était de 40 millions d'EUR, soit un apport de liquidités (produit net de cession) de 21 millions d'EUR compte tenu des remboursements résiduels. Les navires Monte Rotondo et Napoléon ont été cédés en 2002 pour […] millions d'EUR de produit net de cession et […] millions d'EUR de plus-value comptable. Les navires Liberté et Southern Trader (54) ont ou auront été cédés en 2003 pour un produit net de cession et une plus-value comptable de […] millions d'EUR. Le total des produits nets de cessions de ces quatre navires s'est avéré supérieur de 1,2 million d'EUR aux hypothèses. Le NGV Asco, prévu pour […] millions d'EUR en produit net de cession et […] millions d'EUR en plus-value comptable, n'a pas encore été cédé”.

(46)

Elle ajoute au paragraphe 101 que “Parallèlement, la société avait prévu dans son plan de restructuration de céder les actifs immobiliers logés dans ses filiales (bureaux à Marseille). Ils ont été effectivement cédés en 2003 pour 12 millions d'EUR de produit net de cession et pour une plus-value comptable de 5,1 millions d'EUR”.

2.5. Raison ayant conduit le Tribunal à annuler la décision de 2003

(47)

Le 15 juin 2005 le Tribunal a jugé (55) que “la Commission avait l'obligation de prendre en compte l'intégralité du produit net des cessions réalisées en exécution du plan de restructuration” (56) et qu'à cet égard elle ne pouvait “effectuer une évaluation dans les grandes masses des liquidités à la disposition de la SNCM” (57) pour calculer le besoin d'aide. Sur base de ces considérations, le Tribunal a jugé que la Commission “ne pouvait pas, sans commettre d'erreur manifeste d'appréciation, retenir uniquement, pour la détermination du caractère minimal de l'aide au considérant 328 de la décision attaquée, l'évaluation de 21 millions d'EUR prévue par le plan de restructuration pour la cession des actifs navals” (58).

(48)

Au point 319 de l'arrêt le Tribunal a ajouté que: “En conséquence, dès lors que la détermination du caractère minimal de l'aide revêt une importance essentielle dans l'économie générale de la décision attaquée (arrêt Westdeutsche Landesbank Girozentrale/Commission, point 62 supra, point 420) et qu'il n'appartient pas au Tribunal, dans le cadre du contentieux de l'annulation, de substituer sa propre appréciation à celle de la Commission (arrêt SNCF et British Railways/Commission, point 309 supra, point 64), il y a lieu de prononcer l'annulation de cette décision, sans qu'il soit besoin d'examiner le bien-fondé des griefs avancés par la requérante concernant les conditions imposées par la décision attaquée”.

(49)

Toutefois, le Tribunal a indiqué (59) qu'il “ ne saurait, en particulier, être exclu que la Commission, notamment à la lumière de l'arrêt Altmark Trans et Regierungspräsidium Magdeburg (point 105 supra), puisse porter une appréciation nouvelle sur la nature d'aide d'État de la mesure en cause ou, du moins, d'une partie de celle-ci, au regard de l'article 87, paragraphe 1, CE, et qu'elle soit amenée à modifier, le cas échéant, les conditions imposées par la décision attaquée, pour autant que lesdites conditions demeurent nécessaires eu égard au montant de la mesure constituant une aide d'État (voir, en ce sens, arrêt SNCF et British Railways/Commission, point 309 supra, point 64)”.

2.6. Conséquences juridiques de l'arrêt du Tribunal du 15 juin 2005

(50)

L'arrêt du 15 juin 2005, en annulant la décision de 2003 a pour conséquence de renvoyer la Commission au stade de la procédure formelle d'examen ouverte par décision du 19 août 2002 et de rendre caduques toutes les décisions ultérieures prises sur la base de la décision de 2003 annulée, à savoir les décisions des 8 septembre 2004 et 16 mars 2005. Dès lors, il appartient à la Commission d'adopter une nouvelle décision finale qui corrige l'erreur manifeste d'appréciation identifiée par le Tribunal dans le dispositif de son jugement tenant compte également des motifs qui ont amené le Tribunal à annuler la décision de 2003 comme l'exige l'article 233 du traité CE..

(51)

Pour ce qui concerne le montant total de l'aide déclarée compatible, l'arrêt susmentionné ne devrait toutefois pas avoir pour effet de le remettre en cause. En effet, la Commission a, dans sa décision du 16 mars 2005, mis un terme aux imprécisions présentes dans la décision de 2003, en établissant ses calculs sur la base des chiffres de produits nets de cessions constatés ex post (60). Ainsi, la Commission a pleinement pris en compte le produit net de la cession des biens immobiliers. En conséquence, bien que l'arrêt du 15 juin 2005 ait pour conséquence de rendre caduque cette décision il n'a pas d'impact sur le calcul du montant cumulé des deux tranches approuvées qui, prises dans leur ensemble n'ont pas dépassé le besoin d'aide réel de la SNCM résultant du plan de restructuration notifié en 2002.

(52)

À cet effet, la Commission estime utile de reproduire le tableau 3 de la décision de 2005.

TABLEAU 3

Calcul ex post du besoin d'aide et du montant admissible de la seconde tranche d'aide

Calcul du besoin d'aide	Montants retenus dans la décision finale (EUR)	Montants définitifs (EUR)
Compensation pour OSP	53 480 000	53 480 000
Coût du plan de restructuration	46 000 000	46 000 000
Produit net des cessions prévues au plan de restructuration	-21 000 000 (61)	-25 165 000
Produit net des cessions exigées par la décision finale	-10 000 000 (61)	-5 022 600
Besoin d'aide	68 480 000 (61)	69 292 400
Tranche I	66 000 000	66 000 000
Tranche II	indéterminé	3 292 400

(53)

Au-delà de la nécessité pour la Commission de prendre une nouvelle décision à la suite de l'annulation par le Tribunal, elle devra examiner la totalité ou une partie du montant notifié en 2002 en tant qu'aide à la restructuration à la lumière de l'arrêt Altmark Trans, comme cela a été suggéré par le Tribunal au point 320 de son arrêt.

(54)

La Commission note que les informations complémentaires transmises par les autorités françaises postérieurement à l'annulation de la décision de 2003 modifient la notification initiale du 18 février 2002, en complétant les mesures prévues initialement. En conséquence, la présente décision constitue une extension de la procédure d'enquête de la Commission de 2002 reposant également sur ces nouveaux éléments.

(55)

La République française et les autres parties intéressées seront appelées à faire parvenir leurs commentaires sur ces seuls nouveaux éléments de fait, dans la mesure où elles ont déjà eu l'occasion d'exprimer leurs points de vue sur les faits antécédents dans le cadre de la procédure administrative préalable à l'adoption de la décision de 2003 et leurs droits procéduraux ayant en conséquence été respectés à cet égard.

(56)	Aux fins de l'adoption de la décision finale, la présente décision d'extension de procédure et la décision d'ouverture de 2002 doivent être regardées comme formant un ensemble indissociable.

2.7. Rappel du plan de restructuration notifié le 18.2.2002

(57)

L'aide à la restructuration notifiée en 2002 consistait à recapitaliser la SNCM, via sa société mère, la CGMF, d'un montant de 76 millions d'EUR, dont 46 millions d'EUR au titre de charges de restructuration (62). Cette augmentation de capital porterait ainsi ses capitaux propres de 30 millions d'EUR à 106 millions d'EUR.

(58)

Conformément aux lignes directrices de 1999, les autorités françaises avaient soumis à la Commission un plan de restructuration pour la SNCM portant sur quatre points:

—	le redéploiement de ses navires entre les différentes lignes;

—	une réduction de quatre navires de sa flotte;

—	une baisse des effectifs d'environ 12 %;

—	la suppression de deux de ses filiales, la Compagnie Maritime Toulonnaise et la société Corsica Marittima, dont les activités seraient reprises par la SNCM.

2.8. Rappel des doutes de la Commission du 19 août 2002

(59)

Dans son ouverture de la procédure d'enquête, la Commission, tout en reconnaissant à la SNCM le caractère d'entreprise en difficulté, avait exprimé ses doutes quant à la compatibilité de la mesure notifiée avec les critères exposés au point 3.2.2 des lignes directrices de 1999 en vigueur à l'époque.

(60)

La Commission avait notamment soulevés les points suivants:

a) Retour à la viabilité:

—	doutes sur le retour à la viabilité de l'entreprise dus au fait que le plan de restructuration n'indiquait pas comment l'entreprise allait réduire ses pertes sur les lignes faisant autrefois l'objet d'obligations de service public;

—	doutes sur le fait que le plan de restructuration proposé fut en mesure de garantir la viabilité de l'entreprise dans l'hypothèse où la SNCM n'obtiendrait pas après 2006 la délégation de services publics relatif aux obligations de service public sur les liaisons entre Marseille et la Corse;

—	besoin de vérifier que l'aide à la restructuration ne servirait pas à combler les pertes d'exploitation passées et que le plan de restructuration y afférent mettrait l'entreprise en état de dégager à l'avenir des bénéfices d'exploitation.

b) Prévention de distorsions de concurrence indues:

—

doutes sur l'efficacité du plan de restructuration à atténuer les conséquences de l'aide pour les concurrents car il ne semblait pas apporter de mesures concrètes pour contribuer à assainir l'excédent de l'offre sur le marché. Ces doutes étaient renforcés par le programme ambitieux de la SNCM d'achat de navires pour le renouvellement de sa flotte, alors que les résultats d'exploitation du groupe étaient restés relativement faibles sur la période 1997-2001.

c) Limitation de l'aide au minimum:

—

Le plan de restructuration ne fournissait pas suffisamment d'explications sur la fixation du montant de la recapitalisation. Doutes sur la méthode retenue par les autorités françaises justifiant le montant de 76 millions d'EUR pour la recapitalisation se basant sur une simulation financière qui n'exposait pas clairement toutes les hypothèses sous-jacentes.

2.9. La nouvelle analyse proposée par la France du plan de restructuration notifié en 2002 suite à l'arrêt d'annulation du Tribunal

(61)

L'exécution de l'arrêt du Tribunal nécessite l'adoption d'une nouvelle décision finale qui doit, par la même occasion, intégrer les nouvelles mesures communiquées par la République française. Une décision d'extension de la procédure d'examen existante doit dès lors être adoptée afin d'entendre les autorités françaises et les parties intéressées comme l'exige le règlement de procédure aides no 659/99.

(62)

L'examen des informations transmises à la Commission nécessite, d'après la République française, dans un premier temps, de régulariser l'analyse du plan initialement notifié pour tenir compte de l'arrêt du Tribunal du 15 juin 2005 puis, dans un second temps, d'examiner la conformité de l'ensemble formé du plan initial régularisé et des mesures nouvelles sur la base des les lignes directrices communautaires concernant les aides d'État au sauvetage et à la restructuration d'entreprises en difficulté. Par ailleurs, il est demandé à la Commission de constater que l'ensemble des mesures nouvelles, qui ont mené à la cession de la SNCM à des opérateurs privés, ne comporte aucun élément d'aide d'État.

(63)

Il convient de rappeler que suite aux décisions de 2003 et 2005, l'État français a versé 69,29 millions d'EUR à la SNCM des 76 millions d'EUR notifiés en tant qu'aide à la restructuration en 2002. Sur ce dernier montant, la Commission avait considéré dans sa décision de 2003 (point 258), que 53,48 millions d'EUR pouvaient être appréciés au titre de l'article 86 § 2 du traité comme compensation de services publics versée par la République française afin de compenser les pertes subies par la SNCM du fait d'obligations de service public supportées par cette société pour l'ensemble de la période 1991-2001. Néanmoins, ce montant faisant partie d'une somme globale plus importante notifiée au titre d'aide à la restructuration, la Commission avait décidé d'apprécier le tout à ce titre.

(64)

Les autorités françaises, en se référant à l'arrêt du Tribunal du 15 juin 2005 précité, invitent la Commission, dans leur courrier du 7 avril 2006, à considérer qu'en raison de sa nature de “compensation de service public”, une partie de l'aide à la restructuration de 2002, notamment le montant de 53,48 millions d'EUR, ne soit pas qualifiée de mesure prise dans le cadre d'un plan de restructuration mais de non-aide au titre de la jurisprudence Altmark (63) ou comme une mesure autonome et indépendante du plan de restructuration au titre de l'article 86 § 2 du traité.

2.9.1. Appréciation par les autorités françaises des 53,48 millions d'EUR à la lumière de la jurisprudence Altmark Trans

(65)

La France souligne que le Tribunal, au paragraphe 320 de l'arrêt du 15 juin 2005, a insisté sur le fait que, dans l'exécution de cet arrêt, il ne pouvait pas être exclu que la Commission soit amenée à requalifier tout ou partie des mesures initialement notifiées à la Commission et autorisées par elle dans ses décisions du 9 juillet 2003 et du 16 mars 2005, notamment à la lumière de l'arrêt rendu par la Cour de Justice le 24 juillet 2003 dans l'affaire Altmark Trans soit quelques jours après la décision du 9 juillet 2003.

(66)

Elle affirme, dans la note du 30 décembre 2005, que l'intervention financière étatique de 53,48 millions d' EUR ne devrait pas être considérée comme procurant un avantage à l'entreprise bénéficiaire, car les quatre conditions établies par la jurisprudence Altmark (64) seraient remplies. L'analyse des autorités françaises se concentre en fait sur le respect de la quatrième condition.

(67)	À cet égard, elles soulignent, en premier lieu, les difficultés d'interprétation de la jurisprudence précitée et le fait que son application peut s'avérer délicate dans la mesure où elle est postérieure à la convention de service public signée avec la SNCM et la CMN.

(68)

La France souligne, en outre, que l'opérateur public aurait été le seul à pouvoir satisfaire aux obligations de service public en termes de régularité annuelle et fréquence de service et cela malgré l'arrivée en 1996 d'un opérateur privé, lequel n'exploitait que certaines lignes et uniquement pendant la haute saison. Il n'existerait d'ailleurs pas stricto sensu d'entreprise dont les coûts pourraient servir de référence pour déterminer si le niveau de la compensation octroyée à la SNCM dépasserait ou non les coûts nécessairement occasionnés par l'exécution des obligations de service public. Il serait donc délicat, d'après les autorités françaises, d'opérer une comparaison entre la structure de coûts de la SNCM et celle d'autres compagnies maritimes, compte tenu des spécificités de l'activité et du marché de cette dernière.

(69)

Les autorités françaises précisent toutefois que la SNCM se serait comportée comme une entreprises moyennement bien gérée, que ses pertes ne seraient pas à imputer à une mauvaise gestion mais à la rigidité des conventions souscrites en 1991 et 1996 ainsi qu'au bouleversement soudain du marché historique de cette compagnie dû au passage d'une situation de monopole à un environnement fortement concurrentiel.

(70)

La République française estime que dans la décision de 2003 la Commission, ayant rejeté tous les arguments avancés par les plaignants tendant à démontrer que la SNCM aurait fait l'objet d'une mauvaise gestion sur la période 1991-2001, aurait elle-même implicitement estimé que la SNCM avait été gérée de manière appropriée et satisfaisante sur la période concernée au regard du 4ème critère Altmark.

(71)

La France considère en outre qu'une comparaison se fondant sur les éléments disponibles relatifs à la structure de coûts de Corsica Ferries et à celle de la SNCM, compagnies n'opérant d'ailleurs pas sur le même marché, serait loin de contredire la présomption de bonne gestion de la SNCM, surtout parce qu'ils ne permettent nullement de prendre en considération une partie non négligeable des coûts de l'activité de service public qui concerne le transport de marchandises.

(72)

Les autorités françaises ont fourni, dans leur courrier du 8 octobre 2002 (A/10050), des éléments, selon elles, aptes à démontrer que la structure des coûts d'exploitation de la SNCM pour la période 1991 à 2001 était très comparable à celle d'entreprises similaires de transport maritime de passagers, telles que Brittany Ferries, Seafrance et la CMN. En particulier, s'agissant de cette dernière, les autorités françaises auraient jugé de l'efficacité de la SNCM en comparant l'activité de cargos mixtes. Ces deux compagnies opèreraient en effet dans un contexte similaire, avec des navires quasi équivalents (3 cargos mixtes pour la CMN et 4 cargos mixtes pour la SNCM) et vers des destinations équivalentes. Les données récoltées sur la période 1991-2001 auraient permis de vérifier que les ratios de productivité (65) pour l'activité de cargos mixtes qui diffèrent en 1993, se rapprochent sensiblement sur la période examinée. Ainsi, ces données montreraient qu'au cours de cette période, les ratios de productivité de la SNCM se seraient rapprochés de ceux d'une entreprise moyenne du secteur.

(73)

Au-delà de l'analyse des éléments qui attestent du caractère raisonnable de la gestion de la SNCM, la France rappelle que, dans sa décision du 30 octobre 2001, la Commission avait levé les doutes concernant la compatibilité des aides versées à la SNCM dans le cadre des conventions quinquennales de 1991 et 1996 au motif que les subventions octroyées n'ont pas excédé les coûts effectivement supportés par la SNCM en raison des obligations de service public mises à sa charge.

(74)

Les autorités françaises rappellent également que, suite au rapport de l'expert désigné par la Commission sur les données comptables et de gestion présentées par les autorités françaises, cette dernière à conclu au paragraphe 98 de sa décision du 30 octobre 2001“que les subventions de service public n'ont pas servi à compenser les coûts des activités concurrentielles de la SNCM. La séparation des comptes relatifs à la prestation dudit service et les audits effectués par les instances de contrôle régionales et nationales permettent également de garantir que les comptes annuels retraçant l'emploi de la subvention de continuité territoriale donnent une image fidèle du coût de la prestation du service public”.

(75)	En conclusion, la France est de l'avis que la justification du service public combiné à l'absence de surcompensation sur la période 1991-2001 confirmerait le respect du 4ème critère Altmark.

2.9.2. Appréciation par les autorités françaises des 53,48 millions d'EUR à la lumière de l'article 86 § 2

(76)

La République française insiste sur le fait que même si la Commission devait considérer que ce montant constitue une aide au sens de l'article 87, paragraphe 1 du traité CE, elle ne pourrait que confirmer l'analyse développée dans sa décision de 2003 selon laquelle la partie de l'aide initialement notifiée correspondant au montant de 53,48 millions d'EUR est justifiée en tant que compensation de service public au titre de l'article 86, paragraphe 2 du traité CE, cette analyse n'ayant de surcroît pas été contestée par le Tribunal.

(77)	Elle devrait dès lors être déclarée compatible avec le marché commun sur cette seule base et non pas à la lumière de lignes directrices sur les aides à la restructuration.

(78)

Les autorités françaises affirment, en particulier, que le fait que le montant correspondant à la compensation de charges de service public ait été notifié par la République française lors de la notification du plan de restructuration de 2002 ne saurait empêcher la Commission de qualifier cette mesure comme compensation pour la prestation d'obligations de services publics suivant en cela l'invitation du Tribunal au point 320 de son arrêt du 15 juin 2005.

2.9.3. Conséquences de la nouvelle analyse sur le plan d'aide à la restructuration notifié en 2002

(79)

La nouvelle appréciation suggérée par les autorités françaises aurait pour effet mécanique de clarifier le montant des aides octroyées à la SNCM au titre du plan de restructuration notifié en 2002 de 76 millions d'EUR (- 53,48 millions d'EUR) à la somme de 15,81 millions d'EUR. Le plan de restructuration de 2002 soumis à l'examen de la Commission dans le cadre de l'extension de l'ouverture de procédure ne porterait que sur cette somme.

(80)

Étant donné que le montant global d'aide à la restructuration de 2002 serait inférieur aux 76 millions d'EUR initialement notifiés, sur la base desquels les contreparties décrites dans la décision de 2003 ont été imposée à SNCM, les autorités françaises invitent la Commission à revoir l'étendue de celles-ci, comme décrit ci-après, comme l'envisage le Tribunal. La France rappelle à cet égard que l'ensemble des contreparties structurelles exigées par la Commission en 2003, à savoir la cession des participations non stratégiques détenues par la SNCM, ont été mises en œuvre.

2.10. Nouveaux faits relatifs aux modifications du plan de restructuration notifié en 2002

(81)

Le redressement entamé par le plan de restructuration de 2002 n'a pas apporté tous les résultats escomptés et la situation économique et financière de la SNCM s'est fortement dégradée en 2004 et 2005. La dégradation de la situation économique et financière de la SNCM à partir de 2004 tient à la fois à des facteurs internes (multiplication des conflits sociaux, réalisation insuffisante et tardive des objectifs de productivité, perte de parts de marché), et à des facteurs exogènes à la SNCM: moindre attractivité de la destination de la Corse, politique de conquête de parts de marché menée par son concurrent Corsica Ferries (renforcement de l'offre avec un navire rapide de type “méga express” en 2004 et tarifs promotionnels), hausse du coût des carburants. Le résultat courant qui en est résulté est en perte de -32,6 millions d'EUR en 2004 et -25,8 millions d'EUR en 2005. Le résultat net, quant à lui, est négatif de -29,7 millions d'EUR en 2004 et de -28,8 millions d'EUR en 2005. Dans l'intervalle, les mouvements sociaux se sont amplifiés avec une grève de 24 jours à l'automne 2005 qui a partiellement bloqué l'approvisionnement de la Corse. Cette situation a conduit la direction de la compagnie, en liaison avec l'État actionnaire, à lancer en janvier 2005 le processus de recherche d'un partenaire privé et à mettre en oeuvre des mesures d'urgence [notamment la cession de l'Asco et de la participation dans Sud-Cargos (66)]. Toutefois, les mesures de réduction des effectifs (220 ETP équivalents-temps-plein, 10 millions d'EUR d'économies en année pleine) n'ont pu être mises en œuvre faute d'avis du comité d'entreprise. En particulier, la France expose que la réduction d'effectifs attendue sur le personnel sédentaire a été réalisée dans l'ensemble; en revanche les effectifs navigants n'ont baissés que marginalement en 2003 de 5 ETP et ont ensuite progressés.

(82)	Dans ce cadre, un accord de recapitalisation a été trouvé le 13 octobre 2005 avec la participation d'investisseurs privés [Butler Capital Partners et Veolia Transport (Connex) (67)]. Ce processus, et le mode de sélection des partenaires, seront exposés plus avant dans la présente décision.

(83)	Dans le cadre de la mise en œuvre de ce processus de cession au secteur privé, les autorités françaises ont notifié à la Commission les opérations suivantes:

2.10.1. Recapitalisation de la SNCM préalablement à sa privatisation

(84)

L'opération financière prévoit la souscription de la part de la CGMF de la totalité de l'augmentation du capital de la SNCM pour un montant de 142,5 millions d'EUR préalable à la cession et la prise en charge d'une partie des engagements sociaux de la SNCM au titre des frais de mutuelles de ses retraités, évalués à 15,5 millions d'EUR environ. Le 26 mai 2006, la France a autorisé cette souscription et a décrété le transfert au secteur privé de la propriété de la SNCM. Les autorités françaises considèrent, comme développé ci-après, que ce montant de 158 millions d'EUR, constituant le prix de marché négatif issu d'une procédure de mise en concurrence ouverte et non discriminatoire, est inférieur au coût de liquidation qu'un actionnaire privé aurait légalement dû assumer et qu'ainsi elles adoptent un comportement d'investisseur privé en économie de marché (IPEM), et que donc, selon elles, cette opération ne comporterait pas d'éléments d'aide d'État.

(85)

Dans ce contexte, la France fait observer que l'offre des repreneurs prévoit une garantie de passif. Elle prévoit également une clause résolutoire de la cession qui peut être exercée par les repreneurs en cas de survenance de l'un des événements suivants dans la mesure où ces hypothèses auraient pour effet de remettre en cause la crédibilité de leur plan d'affaires et le retour à la viabilité de la société; il s'agit de:

—	la non-attribution du contrat de délégation de service public de desserte maritime de la Corse pour la période débutant le 1er janvier 2007 […]*,

—

toute décision négative de la Commission européenne ou un arrêt du Tribunal ou de la Cour de Justice, tels qu'un refus de l'opération ou l'imposition de conditions ayant un impact substantiel sur la valeur de la société, et ce dans un délai de 6 ans à compter du jour de l'acquisition par les partenaires des droits sur la société,

2.10.2. D'après les autorités françaises, la recapitalisation préalable de la SNCM ne constituerait pas une aide

(86)

En application de la jurisprudence communautaire en la matière, les autorités françaises invitent la Commission à considérer que cette recapitalisation de la SNCM ne contient aucune mesure qualifiable d'aide au sens de l'article 87, paragraphe 1, du traité CE. En effet, les autorités françaises se comporteraient en l'occurrence comme le ferait un investisseur privé avisé, guidé uniquement par des considérations économiques pour les raisons suivantes:

a) La privatisation de la SNCM résulte d'un processus de mise en concurrence ouvert, transparent et non discriminatoire diligenté par les autorités françaises

(87)	Le prix offert par les repreneurs est la “ meilleure ” offre obtenue au terme de ce processus. Il s'agit d'un prix de marché; la France a exposé à ce titre le processus de sélection des actionnaires privés retenu.

(88)

Après l'annonce, faite à l'Assemblée nationale le 26 janvier 2005, de la décision gouvernementale de lancer un processus de privatisation, les autorités françaises déclarent avoir lancé deux actions pour garantir selon elles une mise en concurrence ouverte et non discriminatoire, conformément aux critères communautaires:

—	les ministres concernés ont nommé une personnalité indépendante, M. Claude Gressier, chargée de veiller notamment au bon déroulement de la procédure et à l'égalité de traitement des candidats, d'une part,

—	la CGMF a recruté HSBC-CCF comme banque conseil, d'autre part. Cette banque a contacté 70 sociétés communautaires et non communautaires, dont la liste a été fournie à la Commission, susceptibles d'être intéressées au premier stade de la mise en concurrence.

(89)

Parmi ces 70 sociétés, […]d'entre elles auraient exprimé des marques d'intérêt et […] mémorandums d'information ont été envoyés. […] offres préliminaires ont été reçues le 12 avril 2005. Connex, […] et Butler Capital Partners ont présenté une offre de second tour le 17 juin 2005. Ces offres avaient comme point commun d'être des offres d'acquisition de 100 % du capital. Elles étaient à ce stade indicatives et comportaient de nombreuses zones d'incertitude. Il a été alors décidé que les représentants de l'État auraient des contacts avec chacun des candidats pour faire préciser leurs offres. Les trois candidats ont chacun remis une nouvelle offre le 28 juillet 2005.

(90)

Ces offres, qui étaient fermes mais encore conditionnelles, ont été analysées pendant le mois d'août et diverses précisions ont été demandées aux candidats. À partir du 20 août, il a été décidé d'entrer en discussion avec chacun des candidats dans le but de les faire améliorer autant que possible leurs offres et de lever les zones d'incertitude. À cette fin, des réunions en nombre identique ont été organisées avec chacun des trois candidats fin août et début septembre. Ces réunions ont permis de clarifier leurs offres et de les conduire à les améliorer. Une ultime réunion avec chacun des trois candidats a eu lieu le mercredi 14 septembre 2005. Il a été demandé aux candidats de remettre leurs dernières offres pour le jeudi 15 septembre 2005 à 17 heures.

(91)	Cependant, le jeudi 15 septembre 2005 en début d'après-midi, Connex a fait savoir que le conseil d'administration de sa maison mère tenu le matin même avait décidé que le groupe ne remettrait pas d'offre. Deux offres ont donc été remises, l'une par le groupe […], l'autre par le groupe BCP.

(92)

La comparaison des deux offres effectuée par la banque conseil sous l'autorité de l'Agence des participations de l'État et sous le contrôle de M. Gressier a montré que l'offre du groupe BCP était nettement moins coûteuse pour l'État. Le mardi 27 septembre 2005, l'État a publié un communiqué indiquant qu'il retenait l'offre du groupe BCP. Le Ministre des Transports a indiqué peu après qu'il envisageait la possibilité que l'État reste au capital de la SNCM, mais de façon minoritaire et temporaire.

(93)

Le jeudi 29 septembre 2005, l'État a annoncé que le groupe BCP, soucieux d'avoir dans le tour de table de la SNCM un grand opérateur industriel, a accepté de rétrocéder une partie de ses parts au groupe Connex (qui serait l'opérateur industriel) de telle sorte que la participation de Connex serait de 30 %, celle de l'État à 25 % et celle des salariés à 5 %. Connex serait ainsi l'opérateur industriel de la SNCM tandis que BCP, retenu à l'issue de la procédure de mise en concurrence, en resterait l'actionnaire de référence. Ultérieurement, les nouveaux actionnaires ont accepté une montée de la participation des salariés de 5 % à 9 % (en renonçant chacun à 2 %), ce qui conduit BCP à 38 %, Veolia (Connex) à 28 % et l'État à 25 %.

(94)	Au total, la France considère que, dans la mesure où cette recherche d'un partenaire privé pour la SNCM a été opérée dans le cadre d'une procédure de mise en concurrence ouverte et non discriminatoire, à l'issue de laquelle la meilleure offre a été retenue, le prix de cession est un prix de marché.

b) Le prix négatif de 158 millions d'EUR serait inférieur aux coûts qu'aurait entraînés la liquidation de l'entreprise

(95)

La France estime que ceci est le cas que l'on considère, d'après une première méthode, l'ensemble des coûts réels qu'aurait à supporter en tant qu'actionnaire la République française, estimés par un rapport de la CGMF à […] millions d'EUR et contre-expertisés par le rapport Oddo-Hastings à […] ou […] millions d'EUR selon la méthodologie utilisée (68), ou que l'on s'en tienne, selon une seconde méthode, conformément à la pratique décisionnelle de la Commission, confirmée par la jurisprudence de la CJCE (69), aux seuls coûts de liquidation qu'un actionnaire privé placé dans une situation comparable serait légalement tenu d'assumer, correspondant en pratique à la seule valeur de liquidation des actifs de la SNCM, estimée par le rapport Oddo-Hastings à […] millions d'EUR.

(96)

S'agissant de la première méthode, qui tient compte entre autres du risque que l'État française soit appelé en “comblement de passif” si un tribunal devait le considérer comme dirigeant de fait da la SNCM, le rapport établi par la CGMF avec l'appui de Ernst & Young (rapport CGMF) a été transmis par les autorités françaises en mars 2006; il a été établi au 30 septembre 2005 et réactualisé selon les données provisoires au 31 décembre 2005, estimées au 8 mars 2006. À cette dernière date, la valeur résiduelle de l'actif de la SNCM (soit […] millions d'EUR) serait après paiement des dettes privilégiées de […] millions d'EUR. Les autres éléments de coûts pris en compte au titre de l'action en comblement de passif envers l'État comprennent notamment les coûts de résiliation des principaux contrats d'exploitation, les coûts liés à la résiliation des conditions de crédit-bail des navires et le paiement des dettes chirographaires, qui conduirait à un coût de liquidation estimé de l'ordre de […] millions d'EUR au titre de l'insuffisance d'actif.

(97)	En outre, la France considère que la CGMN ou l'État auraient été amenés à payer des indemnités complémentaires de licenciement aux salariés de la SNCM, pour un coût moyen de l'ordre de […] millions d'EUR, ce qui conduirait in fine à un coût total de liquidation de l'ordre de […] millions d'EUR.

(98)

Le rapport CGMF précise qu'une très forte variation peut exister sur le coût des indemnités complémentaires de licenciement avec des hypothèses basse et haute respectivement chiffrées à […] et -[…] millions d'EUR et une valeur moyenne retenue à -[…] millions d'EUR et auxquels s'ajoutent des coûts de contentieux estimés à […] millions d'EUR, soit au total […] millions d'EUR; ce chiffre correspond à une fourchette de […] à […] mois de salaire et une valeur moyenne retenue à 29 mois. Il s'ajouterait au coût du plan conventionnel, d'un coût voisin de -[…] millions d'EUR déjà pris en compte dans le calcul de l'actif net résiduel.

(99)

Le rapport établi le 29 mars 2006 par Oddo Corporate Finance et le cabinet Paul Hastings (rapport Oddo) a été transmis le 7 avril 2006 à la Commission. Il consiste en une revue critique, demandée par l'Agence des Participations de l'État (APE), des rapports CGMF et une approche des coûts de liquidation jugés acceptables au plan communautaire.

(100)

Le rapport Oddo considère qu'il existerait une insuffisance d'actif de […] millions d'EUR qui pourrait être mise à charge de l'État en cas d'action en comblement de passif pour un montant allant de […] %, soit -[…] millions d'EUR, à […] % de sa valeur. Il considère que cette évaluation, faite au 30 septembre 2005, et d'ailleurs confirmée au 31 décembre, correspond à la date pertinente voisine de la sélection de BCP effectuée le 27 septembre. Le rapport considère aussi que le risque d'action en comblement de passif est élevé, particulièrement au regard d'un précédent jugé par la Cour de Cassation (70), concernant la filiale d'un établissement public, le BRGM (Bureau de Recherches Géologiques et Minières) condamné à payer l'intégralité de l'insuffisance de l'actif de sa filiale, les Mines de Salsignes, au motif que le dirigeant de fait, le BRGM, malgré sa connaissance des conditions de dégradation de l'activité et des alertes données, avait eu un comportement fautif en laissant l'activité se poursuivre.

(101)

S'agissant des indemnités complémentaires de licenciement, le rapport Oddo considère également que, du fait du lien de dépendance de la SNCM envers son actionnaire, et selon une autre jurisprudence française récente (71), la liquidation de celle-ci pourrait conduire le juge à ordonner le versement de dommages et intérêts aux salariés. Comme dans le rapport CGMF, la fourchette d'indemnisation envisagée par le rapport Oddo est très large. Si l'évaluation de ces dommages est faite par référence au plan social mis en œuvre en 2002 et celui envisagé en 2005, elle atteindrait une valeur de […] à […] millions d'EUR, d'où un coût de liquidation total estimé à charge de l'État de […] (soit […] + […] millions d'EUR) à […] millions d'EUR (soit […] + […] millions d'EUR). Si le juge décide par contre de limiter l'indemnisation, eu égard au contexte et aux circonstances de l'affaire, à une valeur comprise entre […] et […] mois de salaire, le coût social serait, selon le rapport Oddo, de […] à […] millions d'EUR, soit un coût de liquidation total pouvant aller de […] à […] millions d'EUR en y incluant les valeurs estimées d'insuffisance d'actif déjà citées.

(102)

De surcroît, la France considère que l'approche développée ci-dessus est confortée par la récente décision de la Commission concernant l'aide d'État mise à exécution par la Belgique en faveur d'ABX Logistics (no C 53/2003), dans laquelle la Commission a été conduite à examiner un prix de cession négatif, présentant comme en l'espèce le caractère d'un prix de marché, et à le comparer avec les coûts qu'aurait effectivement supportés l'État actionnaire dans le cadre d'une liquidation amiable ou judiciaire tels qu'expertisés par un tiers indépendant. D'après la France, la Commission reconnaît notamment dans cette décision la validité d'un certain nombre de coûts, notamment ceux pouvant résulter d'une action en comblement de passif de la part des créanciers ou des effets de “contagion” de la liquidation aux autres branches du groupe liquidant sa filiale.

(103)

S'agissant de la seconde méthode, fondée sur l'arrêt Gröditzer (C 334/99), ler rapport de la CGMF et Oddo estiment la valeur de liquidation des actifs à […] millions d'EUR au 30 septembre 2005, compte tenu d'immobilisations corporelles ([…] millions d'EUR) et financières ([…] millions d'EUR), des créances clients ([…] millions d'EUR), d'autres créances ([…] millions d'EUR) et d'un déficit de trésorerie de — […] millions d'EUR.

(104)

Enfin, les autorités françaises invitent la Commission à tenir compte de la cession du contrôle de la SNCM au secteur privé comme l'un des éléments principaux du contexte dans lequel le plan de restructuration actualisé doit être examiné. Cette privatisation renforcerait en effet la crédibilité du plan de retour à la viabilité de l'entreprise et réduirait drastiquement le risque éventuel de nouvelle mesure d'aide.

2.10.3. Recapitalisation conjointe des actionnaires

(105)

Après que la SNCF, actionnaire de SNCM à hauteur de 6,74 % au côté de la CGMF qui en détient le solde, a transféré ses titres à celle-ci, la SNCM a réduit son capital à un montant de 37.005 EUR dont une quote-part de 75 % a été alors acquise par BCP et Veolia à sa valeur nominale. Une nouvelle augmentation de capital d'un montant de 35 millions d'EUR a ensuite eu lieu; elle a été souscrite à hauteur de […] millions d'EUR par BCP et de […] millions d'EUR par Veolia, soit un montant de […] millions d'EUR, auquel s'ajouter un montant de 8,75 millions d'EUR souscrit par la CGMF à hauteur de sa nouvelle quote-part de 25 %. Les deux partenaires privés ont apporté également une avance en compte courant de 8,75 millions d'EUR, dont respectivement […] èmes pour BCP et […] èmes pour Veolia.

(106)

La France considère que cette prise de participation constitue également un investissement avisé (IPEM). En effet, d'une part, elle est intervenue de manière concomitante et minoritaire aux côtés des investisseurs privés BCP et Veolia Transport. D'autre part, la France expose que cette participation bénéficie d'une rémunération en capital fixe de […] % par an, et considère que ce taux de rentabilité est très satisfaisant pour un investisseur privé et exonère l'État du risque d'exécution du plan d'affaires. Il est cependant précisé qu'en cas de redressement ou liquidation judiciaire de la SNCM cette rémunération ne sera pas applicable.

2.10.4. Mesures financières complémentaires (aide à la personne)

(107)

La CGMF a versé enfin 38,5 millions d'EUR dans un compte séquestre afin de financer uniquement les mesures sociales supplémentaires que l'État s'est engagé à prendre en charge dans l'éventualité d'un plan de réduction des effectifs mis en oeuvre par les repreneurs. La France considère à ce titre, en invoquant la pratique décisionnelle de la Commission, notamment dans le dossier “SFP — Société française de production (72)”, que ce financement constitue une aide à la personne qui ne bénéficie pas à l'entreprise. Dans ce cas, la mise en œuvre grâce à des fonds publics de mesures sociales supplémentaires en faveur des personnes licenciées, sans que ces mesures allègent l'employeur de ses charges normales, relèverait de la politique sociale des États membres et ne constituerait pas une aide d'État.

2.10.5. Mode de direction de la SNCM et rôle de l'État

(108)

Dans le cadre de l'opération, l'État n'exerce plus le contrôle de la société, le mode de gouvernance choisi permettant une répartition des rôles entre les deux partenaires privés.

(109)

Le conseil de surveillance, dont les compétences sont détaillées dans les statuts, sera présidé par un représentant de BCP. Depuis la réalisation de l'opération jusqu'à l'attribution de la délégation de service public la présidence est exercée par un représentant de l'État.

(110)

Au sein du conseil de surveillance à 14 membres, BCP et Veolia Transport ont respectivement 4 et 3 membres. Les salariés ont 2 représentants et les salariés actionnaires ont désigné ultérieurement 2 représentants. L'État ne dispose que de 3 membres. Chaque membre dispose d'une voix et les décisions au conseil de surveillance se prend à la majorité des voix. En cas de partage, la voix du président est prépondérante.

(111)

Le directoire est le véritable organe de gestion de l'entreprise. Son président est le dirigeant et le représentant de l'entreprise. Ses membres sont nommés par le conseil de surveillance sur proposition de Veolia Transport.

(112)

Les actions détenues par l'État ne disposent d'aucune prérogative particulière en matière de droit de vote. Chaque action dispose du même droit de vote que les autres.

(113)

Les accords passés entre la CGMF et les partenaires BCP et Veolia Transport donnent à ceux-ci la priorité pour acquérir, le moment venu, les actions détenues par la CGMF. Par ailleurs, BCP et Veolia Transport se sont consentis des droits mutuels, notamment de préemption, qui permettront notamment à Veolia Transport de racheter ultérieurement les parts de BCP. Les accords prévoient enfin que, dans l'hypothèse où la CGMF devrait vendre ses parts, les opérations réalisées à cette occasion conduiraient à ce que l'actionnariat soit in fine détenu à hauteur de […] % par Veolia Transport, […] % par BCP et […] % par les salariés.

2.10.6. Le plan d'affaires des repreneurs

(114)

Le plan d'affaires des repreneurs s'étend sur la durée la plus courte possible conformément aux règles posées par les lignes directrices de 2004. Il permettrait, d'après la France, de rétablir la viabilité à long terme de l'entreprise dès 2008/2009, sur la base d'hypothèses réalistes concernant ses conditions d'exploitation futures et grâce principalement à la mise en œuvre de mesures internes.

(115)

À l'issue du plan, la SNCM retrouve la viabilité économique. Elle est en mesure de financer ses investissements et de rémunérer ses capitaux propres. Le résultat courant serait positif de […] millions d'EUR en 2009. En résultat analytique, les activités actuellement déficitaires auront atteint la viabilité économique à cette date.

(116)

Le redressement repose sur un ensemble d'hypothèses jugées réalistes et acceptables par la France. Il ne s'appuierait pas sur une amélioration artificielle de facteurs externes sur lesquels la SNCM ne peut pas influer. Une étude de marché indépendante (projet Sirène) transmise à la Commission par courrier du 16 mars 2006 aurait permis d'établir des prévisions réalistes de croissance du marché pour l'élaboration du plan d'affaires: […] % par an en moyenne entre 2005 et 2009 sur la Corse (contre une tendance de […] % entre 1993 et 2004); […] % par an en moyenne sur le Maghreb (contre une tendance entre 2001 et 2004 de +[…] % sur l'Algérie et + […] % sur la Tunisie). Le plan d'affaires prévoit une stabilité globale des parts de marché de la SNCM sur ses différents segments d'activité ([…] % sur Marseille-Toulon, […] % sur Nice, […] % sur l'Algérie et […] % sur la Tunisie).

(117)

Le retour à la viabilité est principalement obtenu grâce à la mise en œuvre de mesures internes, visant notamment à abaisser le point mort d'exploitation de la société:

—

en premier lieu, un plan de réduction des effectifs de 400 équivalents temps plein et des mesures de productivité qui génèrent au total une économie d'environ […] millions d'EUR sur la masse salariale en année pleine (hors revalorisation salariale) devant mener la société à une augmentation de la productivité de […] %. À cet égard, il convient de rappeler que les réductions concernant les effectifs sédentaires établies par le plan social de 2002 ont été mise en œuvre en partie tandis que ni la réduction prévue de marins ni l'augmentation de la productivité de 10 % n'ont pu être atteintes;

—	en second lieu, des programmes de réduction des coûts, notamment en matière de maintenance.

(118)

Une analyse de sensibilité aux écarts de coûts et de chiffre d'affaires, autre que le volume de la délégation de service public, a été établie par le projet Sirène et fournie par la France; selon celle-ci, le résultat courant de +[…] millions d'EUR prévu en 2009 pourrait connaître un scénario bas à -[…] millions d'EUR et un scénario haut à +[…] millions d'EUR.

2.10.7. Levée des restrictions posées par la décision annulée

(119)

Pour assurer sa réussite, ce plan part de l'hypothèse que les restrictions posées par la décision annulée du 9 juillet 2003, en matière de remplacement de navires (article 2), de politique tarifaire (article 4) et de nombre de rotations de navires vers la Corse (article 5) seront levées. Selon l'analyse juridique développée par la France, compte tenu du niveau résiduel de l'aide octroyée in fine par l'État dans le cadre du plan de restructuration régularisé comme décrit ci-dessus, il ne serait plus justifié que la Commission maintienne l'ensemble de ces contreparties par rapport au montant approuvé à ce titre en 2003.

(120)

En particulier, la France insiste sur le caractère essentiel de l'intégrité de la desserte de Nice, sur le maintien actuel, après les cessions déjà intervenues, du format actuel (73) de la flotte et sur le caractère stratégique de la participation de la SNCM dans le groupe CMN.

(121)

S'agissant de la desserte de Nice, actuellement déficitaire, les autorités françaises soulignent que le positionnement de la SNCM après sa cession nécessite d'offrir une solution “réseau” et de donner le choix du départ entre les villes de Marseille et de Nice pour ne pas se priver d'une partie importante des clients potentiels situés en France et en Italie dans la zone de chalandise de Nice. De plus, près de […] % ([…] % en saison) de la clientèle de la SNCM utilise déjà aujourd'hui les billets “croisés”, permettant notamment de diversifier les ports d'origine et de destination, ce qui montre la valeur pour la clientèle d'une desserte caractérisée ainsi. De même, limiter la présence aux seuls mois de juillet et août sur la liaison Nice-Corse entraînerait non seulement un impact commercial négatif du fait des billets croisés perdus, mais pénaliserait fortement l'image et la promotion de la SNCM. Par contre, il est probable que le retrait de la SNCM de Nice, représenterait un impact négatif commercial estimé à environ […] millions d'EUR par an. D'après les prévision élaborées par les autorités françaises, l'arrêt du Liamone, desservant cette ligne, ne permettrait d'améliorer les comptes que de […] millions d'EUR, ce qui serait un niveau faible eu égard aux enjeux stratégiques de la liaison.

(122)

Sur le caractère stratégique de la participation de la SNCM dans le groupe CMN, la France considère que tant la Commission que le juge communautaire ont validé la position des autorités françaises selon laquelle la participation de la SNCM dans le groupe CMN était un actif stratégique et non pas un pur actif financier. Aucun élément nouveau depuis la décision du 9 juillet 2003 ne vient remettre en cause ce raisonnement, qui tend au contraire à être renforcé par la position, jugée dominante par les autorités françaises, acquise depuis lors par Corsica Ferries sur le marché corse:

—

l'obligation de céder cette participation signifierait sûrement la fin de la coopération industrielle actuelle (synergies, tarif unique, etc.); elle diminuerait substantiellement les chances de la SNCM de concourir à l'appel d'offres pour le renouvellement de la délégation de service public; et elle serait ainsi susceptible de remettre en cause la viabilité de la SNCM.

—

l'importance stratégique du partenariat entre la SNCM et la CMN pour chacune d'elles est la raison d'être du pacte d'actionnaires du 7 mars 1992 qui lie la SNCM et STIM d'Orbigny dans le contrôle de la CMP et dont la Commission a eu connaissance. Ce pacte offre précisément des garanties crédibles et fortes à la SNCM en cas de changement substantiel de la politique de la CMN (et vice-versa) par le biais d'une option d'achat. Historiquement, ces dispositions tiennent au fait qu'à l'époque, la SNCM ne pouvait pas détenir le contrôle majoritaire d'une société privée, pour des raisons étrangères à la compagnie, mais qu'elle se voyait octroyer des garanties cohérentes avec la détention de 69 % des intérêts économiques du groupe CMN.

(123)

Au total, il est exposé que les repreneurs privés reprennent à leur compte l'analyse constante de la société et des autorités françaises sur le caractère stratégique de la participation dans la CMN et la nécessité de son maintien dans le patrimoine de la SNCM.

2.10.8. Le maintien d'une structure concurrentielle du marché

(124)

L'opération envisagée par les autorités françaises, en assurant le retour à la viabilité de la SNCM, permettrait selon elles le maintien d'un jeu concurrentiel sur les destinations vers la Corse.

(125)

D'après la France, la prise en compte des enjeux concurrentiels dans le sauvetage d'une entreprise en difficulté est un des principes des lignes directrices. Elle considère que ce principe a été rappelé, dans le dossier présent, par la Commission (paragraphe 283 de sa décision annulée) et par le Tribunal dans son arrêt du 15 juin. Ce dernier a rappelé que la Commission pouvait estimer, dans l'exercice de son large pouvoir d'appréciation, que la présence d'une entreprise était nécessaire pour prévenir l'émergence d'une structure oligopolistique renforcée des marchés en cause (arrêt Kneissl Dachstein/Commission, point 97).

(126)

La détermination des contreparties éventuelles doit également tenir compte de la structure de marché (§ 39 des lignes directrices de 2004). Ainsi, une réduction des capacités de la SNCM serait de nature à renforcer la position désormais dominante de Corsica Ferries sur le marché avec la Corse, compte tenu notamment des parts de marché respectives des différentes compagnies et de leur évolution dans le temps.

(127)

À cet égard, d'après une étude de marché indépendante transmise par la France, il résulte que, depuis son arrivée en 1996, Corsica Ferries a fortement développé son offre et s'est imposé en quelques années comme le principal transporteur sur l'ensemble du marché entre la Corse et le continent. En effet, il détient à présent près de 60 % du marché passagers en volume et transporte chaque année 70 % de passagers de plus que la SNCM. Cette dernière au global est passée de 82 % de parts de marché en 2000 à 33 % en 2005. S'agissant du marché de fret, la SNCM est encore le principal transporteur grâce à sa participation dans la CMN, qui en détient 41,7 %. Néanmoins Corsica Ferries, qui a développé une offre à partir de 2002, a connu une très forte croissance depuis son lancement (+63 % par an entre 2002 et 2004) et en détient à présent environ 16,8 %.

(128)

D'après les autorités françaises, le plan de restructuration ainsi actualisé serait conforme aux critères de compatibilité énoncés par la Commission dans ses lignes directrices de 1999 et celles de 2004. Egalement, l'ensemble des mesures exposées dans le contexte de la privatisation de la SNCM permettrait de rétablir dès le 30.12.2009 la viabilité à long terme de la SNCM et serait limité au minimum nécessaire à ce retour à la viabilité.

3. APPRÉCIATION

(129)

La présente décision constitue une extension de la procédure d'ouverture de 2002 qui porte sur les nouveaux éléments décrits ci-dessus, tout en intégrant le plan de restructuration notifié en 2002. La Commission exprime les doutes additionnels par rapport à ceux exprimés dans l'ouverture de procédure de 2002, et qui découlent des nouveaux éléments notifiés par les autorités françaises entre octobre 2005 et mai 2006. En outre, comme cela a été suggéré par le Tribunal, la Commission se doit d'exprimer tout d'abord ses doutes sur la nature d'aide (à la lumière de l'arrêt Altmark Trans) et sur la compatibilité en tant que compensation de service public de tout ou partie du montant notifié en 2002.

3.1. Appréciation des 53,48 millions EUR versés au titre de compensations de service public

(130)

Ainsi que le Tribunal l'y a invitée, la Commission se doit d'examiner le montant de 53,48 millions d'EUR visant à combler les sous-compensations issues des conventions de service public de 1991 et 1996, à la lumière des critères établis par l'arrêt de la Cour du 24 juillet 2003 dans l'affaire Altmark, pour déterminer si ces compensations constituent ou non des aides d'État au sens de l'article 87, paragraphe 1, du traité CE.

(131)

Il convient de rappeler que l'arrêt de la Cour en question a dit pour droit que les subventions publiques visant à permettre l'exploitation de services réguliers de transports urbains, suburbains ou régionaux ne tombent pas sous le coup de cette disposition dans la mesure où de telles subventions sont à considérer comme une compensation représentant la contrepartie des prestations effectuées par les entreprises bénéficiaires pour exécuter des obligations de service public. Aux fins de l'application de ce critère, il incombe à la juridiction de renvoi de vérifier la réunion des conditions suivantes:

—	premièrement, l'entreprise bénéficiaire a effectivement été chargée de l'exécution d'obligations de service public et ces obligations ont été clairement définies;

—	deuxièmement, les paramètres sur la base desquels est calculée la compensation ont été préalablement établis de façon objective et transparente;

—	troisièmement, la compensation ne dépasse pas ce qui est nécessaire pour couvrir tout ou partie des coûts occasionnés par l'exécution des obligations de service public, en tenant compte des recettes y relatives ainsi que d'un bénéfice raisonnable pour l'exécution de ces obligations;

—

quatrièmement, lorsque le choix de l'entreprise à charger de l'exécution d'obligations de service public n'est pas effectué dans le cadre d'une procédure de marché public, le niveau de la compensation nécessaire a été déterminé sur la base d'une analyse des coûts qu'une entreprise moyenne, bien gérée et adéquatement équipée en moyens de transport afin de pouvoir satisfaire aux exigences de service public requises, aurait encourus pour exécuter ces obligations, en tenant compte des recettes y relatives ainsi que d'un bénéfice raisonnable pour l'exécution de ces obligations.

(132)

À supposer même qu'il soit possible d'établir que la première et la troisième condition établies par cette jurisprudence sont remplies, il est beaucoup plus difficile de prouver que le deuxième et surtout le quatrième critères sont remplis. En effet en ce qui concerne le deuxième critère la Commission note qu'il s'agit, dans le cas d'espèce, de compensations forfaitaires versées en application des conventions précitées et du montant complémentaire de 53,48 millions d'EUR, versés a posteriori pour des périodes parfois anciennes.

(133)

S'agissant du quatrième critère, il s'avère très difficile de démontrer que, en l'absence d'appels d'offres pour l'octroi de conventions de 1991 et 1996, le niveau de compensation “a été déterminé sur la base d'une analyse des coûts qu'une entreprise moyenne, bien gérée et adéquatement équipée en moyens de transport afin de pouvoir satisfaire aux exigences de service public requises, aurait encourus pour exécuter ces obligations, en tenant compte des recettes y relatives ainsi que d'un bénéfice raisonnable pour l'exécution de ces obligations”.

(134)

La Commission prend note du fait que la République française avance un certain nombre d'éléments visant à démontrer que la SNCM aurait agit comme une entreprise moyenne, bien gérée et adéquatement équipée. La Commission exprime néanmoins ses doutes sur le fait que les informations et les données transmises à cet égard par les autorités françaises permettent de constater que cette condition est remplie. Les éléments partiels de comparaison fournis à ce stade par les autorités françaises ne permettent pas d'arriver à une conclusion globale. En outre, en l'absence de précisions, les difficultés économiques récurrentes de l'entreprise conduisent la Commission à exprimer ses doutes sur le fait que la SNCM puisse être considérée comme ayant été une entreprise moyenne, bien gérée et adéquatement équipée, et donc sur la nature de non–aide du montant complémentaire de 53,48 millions d'EUR et invite la République française, le bénéficiaire et les tiers intéressés à lui transmettre leurs observations sur ce point.

(135)

Si la Commission devait donc considérer que ce montant constitue une aide au sens de l'article 87, paragraphe 1 du traité CE, elle pourrait confirmer l'analyse développée dans sa décision de 2003, particulièrement aux points 259 et suivants, selon laquelle le montant de 53,48 millions d'EUR serait justifié en tant que compensation de service public au titre de l'article 86, paragraphe 2 du traité CE, cette analyse n'ayant pas été contestée par le Tribunal, et l'approuver sur cette base.

(136)

Si le montant susmentionné est qualifié comme non-aide ou comme aide compatible au sens de l'article 86, paragraphe 2 du traité CE, la Commission devrait estimer que le montant d'aide à considérer comme aide à la restructuration au titre de la notification de 2002 s'élèverait, non à 76 millions d'EUR, mais à 15,81 millions EUR. Ce dernier montant viendrait donc s'ajouter aux mesures notifiées en 2006 et, dans la mesure où elles comporteraient des aides à la restructuration, serait examiné conjointement avec celles-ci; dans le second cas (aides compatibles sur la base de l'article 86), selon les lignes directrices de 2004, l'examen des aides à la restructuration devrait prendre en compte l'effet de ces aides compatibles sur l'ensemble du plan de restructuration.

(137)

La Commission devrait s'interroger sur l'opportunité de maintenir l'ensemble des contreparties imposées à la SNCM par décision de 2003. En effet, l'imposition de celles-ci avait été considérée comme nécessaire pour que la concurrence ne soit pas faussée dans une mesure contraire à l'intérêt commun en considération du montant plus important de 76 millions d'EUR examiné initialement en tant qu'aide à la restructuration. Le réexamen à la baisse de ce montant devrait entraîner une réduction de ces contreparties, comme suggéré par le Tribunal, d'autant que, à présent, la SNCM a déjà mis en œuvre définitivement certaines contreparties [comme la cession de participations non stratégiques dans d'autres compagnies (74)] et que l'échéance (31 décembre 2006) pour le maintien des contreparties en matière de remplacement de navires, de politique tarifaire et de nombre de rotations de navires vers la Corse est presque atteinte sous réserve toutefois que les nouvelles injections publiques ne contiennent pas d'aide à la restructuration supplémentaire susceptibles de compenser ou de dépasser le montant d'aide initial une fois réduit à sa partie relative à la restructuration.

(138)

À cet égard, la Commission se doit, en premier lieu, de vérifier si toutes les contreparties imposées par sa décision de 2003 ont été dans la pratique respectées. Même si elle note que les participations jugées non stratégiques dans des sociétés ont été cédées entre 2003 et 2004 et que la SNCM a maintenu sa flotte à 10 navires (soit une unité inférieure à la limite de 11 navires, à la suite de la cession de l'Asco le 24.5.2005 et au remplacement de l'Aliso en 2004), elle exprime ses doutes sur le fait que la limitation de price leadership et de nombre de rotations sur la Corse aient été respectées et que leur suppression soit justifiée. En outre, si la Commission devait estimer que les nouvelles mesures contiennent des aides à la restructuration d'un montant supérieur à celui approuvé dans le cadre du plan de restructuration de 2002, il ne peut pas être exclu qu'elle soit menée à imposer à la SNCM le maintien de contreparties imposées en 2003 ou des contreparties additionnelles adéquates afin de sauvegarder les conditions de concurrence.

(139)

Elle invite dès lors la République française et les parties intéressées à lui faire parvenir leurs commentaires sur ce point.

3.2. Appréciation de la nature d'aide ou de non aide de la recapitalisation initiale de 158 millions d'EUR

(140)

La Commission constate que les fonds qui ont été apportés par la CGMF à la SNCM à ce titre sont clairement des ressources d'État, ce que ne conteste pas la France. Elle constate aussi que cet apport fait partie d'un plan annoncé par le gouvernement français et négocié sous son autorité ce qui traduit bien l'imputabilité à l'État de cette décision. La Commission doit alors vérifier si ce comportement de l'État constitue un investissement avisé compte tenu des difficultés de la SNCM.

(141)

À titre liminaire, la Commission croit utile de rappeler le point 133 de l'arrêt Gröditzer précité “En vue de déterminer si la privatisation de GS pour un prix de vente négatif de 340 millions de DEM comporte des éléments d' aide d'État, il y a lieu d'apprécier si, dans des circonstances similaires, un investisseur privé d'une taille qui puisse être comparée à celle des organismes gérant le secteur public aurait pu être amené à procéder à des apports de capitaux de cette importance dans le cadre de la vente de ladite entreprise ou aurait opté pour la liquidation de celle-ci (voir, en ce sens, notamment, arrêt du 16 mai 2002, France/Commission, C-482/99, Rec. p. I-4397, point 70)”.

(142)

La Commission précise également que au point 26 de l'arrêt Espagne/Commission (75) la Cour dit pour droit que “…la Commission est fondée à affirmer qu' un investisseur privé poursuivant une politique structurelle, globale ou sectorielle, guidée par des perspectives de rentabilité à long terme, ne saurait raisonnablement se permettre, après des années de pertes ininterrompues, de procéder à un apport en capital qui, en termes économiques, s'avère non seulement plus coûteux qu' une liquidation des actifs, mais est en outre lié à la vente de l' entreprise, ce qui lui enlève toute perspective de bénéfice, même à terme”.

(143)

Dans une première approche, les autorités françaises ont comparé le prix de marché négatif payé par la CGMN au coût de liquidation judiciaire de la SNCM, tel qu'il ressort des deux études qu'elles ont fournies. Comme indiqué ci-avant, ce coût de liquidation serait compris, selon ces études, entre […] et […] millions d'EUR, avec une valeur médiane de l'ordre de […] millions d'EUR, et dont une large partie serait due au coût de l'action en comblement de passif qui serait intentée à l'encontre de l'a CGMN ou de l'État et d'autre part au coût des indemnités complémentaires de licenciement. En appui à son raisonnement, la France évoque notamment la décision ABX prise le 7 décembre 2005 (76) par la Commission.

(144)

S'agissant du coût lié au risque de comblement de passif, la Commission note que si, dans cette décision, “ la Commission ne nie pas que, dans certains cas exceptionnels, certaines législations nationales prévoient la possibilité pour des tiers de se retourner contre les actionnaires d'une société liquidée, notamment si ces actionnaires peuvent être considérés comme des […] et/ou ayant commis des fautes de gestion”. (§ 208), comme l'avancent ici les autorités françaises, elle conclut toutefois dans cette même décision que “en l'espèce, bien qu'une telle possibilité existe en droit français et que les autorités belges aient fourni un certain nombre d'indications quant à un tel risque, elles n'ont pas suffisamment levé les doutes exprimés, dans le cas d'espèce, lors de l'extension de procédure d'avril 2005 dans le présent dossier. La Commission en conclut qu'il n'est pas légitime, dans le cas présent, de retenir parmi les coûts de ce scénario les 58 millions d'EUR liés, selon les autorités belges, au risque de […]” (§ 209).

(145)

La Commission note certes que le précédent cité par les autorités françaises (action en comblement de passif contre le BRGM) témoigne de ce qu'une entreprise publique peut être condamnée à ce titre, suite aux difficultés d'une de ses filiales dont elle aurait été dirigeant de fait.

(146)

La Commission rappelle cependant, comme elle l'a fait à l'occasion du dossier ABX, qu'une telle qualification ne pourrait être retenue qu'à titre exceptionnel, une société comme la SNCM devant en principe répondre de ses obligations avec son propre patrimoine. En l'espèce, il n'est pas clair à ce stade que les conditions requises par le droit national pour la poursuite d'une action en comblement de passif, et notamment la qualification de “dirigeant de fait” de la CGMN ou de l'État français, soient remplies. La Commission doit donc exprimer des doutes à ce sujet.

(147)

De même, s'agissant des indemnités complémentaires, la Commission ne considère pas comme suffisamment démontré, à ce stade, le risque que la CGMN ou l'État auraient pu être condamnés à payer des indemnités de licenciement aux salariés de la SNCM en cas de liquidation judiciaire, et doit exprimer des doutes à ce sujet.

(148)

Plus généralement, la Commission souligne qu'aux paragraphes 196 à 216 de sa décision ABX, qui traitent justement du comportement d'investisseur avisé qu'aurait eu la SNCB en vendant une partie de son activité ABX-France à un prix négatif, après avoir rejeté (comme indiqué ci-dessus) les coûts imputables au risque de comblement de passif, parce que ce risque n'avait pas été suffisamment caractérisé, elle se livre à une analyse détaillée des autres coûts liés à la liquidation et qui avaient pu, dans le cas ABX, être pris en compte, en particulier l'impact de la liquidation d'une filiale sur la valeur du reste du groupe. Or, dans le cas d'espèce, la Commission ne dispose pas à ce stade d'une description suffisamment détaillée des coûts avancés par les autorités françaises. En outre, elle exprime ses doutes sur le fait que les circonstances du cas ABX soient transposables au cas d'espèce, notamment l'impact de la liquidation sur les autres composantes du groupe, qui tenait à la nature tout à fait particulière d'activité de réseau européen de l'entreprise concernée.

(149)

Par ailleurs, sur la base des éléments dont elle dispose, s'agissant des coûts sociaux qui seraient, selon elle, vraisemblablement à la charge de la France en cas de liquidation de la SNCM, la Commission note, toujours selon les études fournies par les autorités françaises, que si celles-ci font référence à une valeur moyenne de […] millions d'EUR pour les indemnités complémentaires de licenciement, elles font également état d'une très forte dispersion en la matière. Ainsi, le rapport CGMF, qui dans sa première version (septembre 2005) évoquait une première fourchette de […] à […] millions d'EUR, avec une valeur moyenne de […] millions d'EUR, est passé dans sa mise à jour de mars 2006, évoquée plus haut, à une seconde fourchette de […] à […] millions d'EUR, aboutissant à cette valeur moyenne de […] millions d'EUR. Le rapport Oddo, quant à lui, a évoqué des chiffres compris, selon la méthode retenue, soit entre […] et […] millions d'EUR, soit entre […] et […] millions d'EUR.

(150)

En outre, comme la Court l'a dit au point 22 de l'arrêt Espagne/Commission (Hytasa), précité, il faut établir une distinction entre les obligations que l'État doit assumer en tant que propriétaire actionnaire d'une société et les obligations qui peuvent lui incomber en tant que puissance publique. L'État en tant que propriétaire actionnaire d'une société n'est responsable de ses dettes qu'à concurrence de la valeur de liquidation de ses actifs. Cela signifie en l'espèce que certains coûts liés au plan social extra-conventionnel et certains coûts sociaux complémentaires ne pourraient pas être pris en considération pour l'application du critère de l'investisseur privé. À cet effet, la Commission invite la France à développer cet aspect et notamment détailler tous les coûts sociaux.

(151)

L'imprécision de ces chiffres comme l'impact déterminant de leur prise en compte ou non, sur le coût de liquidation forcée de la SNCM, impose à la Commission d'analyser plus avant cette probabilité comme sa portée.

(152)

À ce titre la Commission fait également observer qu'il peut paraître contradictoire d'inclure des coûts sociaux élevés, et notamment celui d'éventuelles indemnités complémentaires de licenciement, dans le coût théorique de liquidation servant à démontrer l'agissement d'un investisseur privé et, par ailleurs, de retenir, comme exposé plus avant, un montant de 38,5 millions d'EUR de charges extra-conventionnelles au titre d'“aide à la personne”. La Commission s'interroge sur le fait de savoir si ces deux mesures interviendraient simultanément et viseraient le même public, et se demande si dans ce cas ce montant ne devrait pas réduire d'autant le coût de liquidation annoncé comme référentiel de l'action de l'investisseur privé. Elle fait d'ailleurs observer que, dans cette hypothèse, et dans le cas de l'appréciation minimale fournie par le rapport Oddo, le coût de liquidation, soit […] millions d'EUR, diminué du montant des aides à la personne de 38,5 millions d'EUR, soit […] millions d'EUR, serait inférieur à celui de la recapitalisation (158 millions d'EUR).

(153)

La Commission note plus généralement que le montant de 158 millions d'EUR est le prix de marché négatif déterminé à l'issue d'une procédure de marché ouverte et transparente. Elle considère toutefois que même si la mise en ouvre d'un processus de mise en concurrence permet d'aboutir à un prix de marché, il n'est pas exclu que ce prix de marche contienne des éventuels éléments d'aides. Elle note à cet égard que, au-delà de la somme de 15,5 millions d'EUR, destinée à couvrir les engagements de la SNCM relatifs à la mutuelle de ses retraités, élément lui-même à préciser, les 142,5 millions d'EUR restants n'ont pas été, à ce stade de la procédure, détaillés par la France ni justifiés au regard de l'impératif de limitation au minimum de la participation financière de l'État ni comparés au détail des coûts de restructuration.

(154)

La deuxième approche utilisée par la France pour apprécier le caractère avisé de son comportement d'actionnaire est fondée sur l'application au cas d'espèce de la jurisprudence “Gröditzer” précitée. Selon la France, cette jurisprudence aurait confirmé l'appréciation de la Commission dans la décision du 8 juillet 1999 (77), selon laquelle “seule la valeur de liquidation […] des actifs, …, doit être prise en considération comme coût de la liquidation”. Dans le cas d'espèce, selon la France, la valeur de liquidation des actifs de la compagnie évaluée selon la méthodologie retenue dans l'arrêt Gröditzer serait de […] millions d'EUR, soit un montant supérieur au prix négatif de 158 millions d'EUR.

(155)

La Commission n'est à ce stade pas certaine que, d'une part, l'interprétation de l'arrêt et de la décision Gröditzer à laquelle se livre les autorités françaises soit correcte et, d'autre part, que l'arrêt Gröditzer puisse être transposé à la situation de la SNCM.

(156)

En effet, comme cela ressort du point 79 de la Décision Gröditzer, précitée, un investisseur privé poursuivant une politique structurelle, globale ou sectorielle, guidée par des perspectives de rentabilité à long terme, ne saurait raisonnablement se permettre, après des années de pertes ininterrompues, de procéder à un apport en capital qui, en termes économiques, s'avère non seulement plus coûteux qu'une liquidation des actifs, mais est en outre lié à la vente de 75 % de sa participation dans l' entreprise, ce qui lui enlève des perspectives substantielles de bénéfice, même à terme. Par ailleurs la Commission est d'avis que la comparaison entre les coûts de liquidation et les coûts d'une recapitalisation devraient également prendre en compte la valeur des actifs, qui est, dans les deux cas, transférée à l'acquéreur.

(157)

En outre, la Commission rappelle que en cas de vente dont les modalités auraient été inacceptables pour un investisseur privé, le prix de vente négatif devrait alors constituer dans son ensemble une aide d'État.

(158)

Enfin, la Commission tient également à préciser qu'elle manque d'éléments permettant d'assurer que l'application de cette jurisprudence mènerait effectivement à une estimation de la valeur de la liquidation de […] millions d'EUR. Elle invite donc la France et les parties tierces à fournir tout élément utile à cet égard.

(159)

La Commission émet donc à ce stade de la procédure des doutes quant au comportement d'investisseur privé qu'auraient eu la CGMF et la France en procédant à cette recapitalisation préalable à la cession de la majorité de la SNCM; elle attend des contributions à venir en la matière des autorités françaises et des tiers, ainsi que de ses propres investigations des éléments supplémentaires lui permettant de lever, en tout ou en partie, ses doutes.

(160)

Dans ce cadre, en complément des observations de la France et des tiers, la Commission souhaite vérifier, au moyen d'une expertise indépendante confiée à un expert qu'elle missionnera, les éléments de nature à justifier que le prix de vente négatif au moyen de la recapitalisation correspondait effectivement au comportement d'un investisseur avisé.

(161)

À ce stade, la Commission ne peut donc pas exclure que tout ou partie du montant de la recapitalisation de 158 millions d'EUR doive être considéré comme constitutif d'une aide d'État, et doive alors être apprécié ensemble avec l'aide à la restructuration retenue au titre du plan de 2002, comme une aide à la restructuration globale dont il conviendrait alors d'examiner la compatibilité.

3.3. Appréciation relative aux aides à la restructuration

(162)

La Commission note que le plan de restructuration de 2002 a été examiné dans le cadre des lignes directrices sur les aides au sauvetage et à la restructuration de 1999 en vigueur à l'époque. Toutefois, elle note que les nouvelles mesures intégrant ce plan sont postérieures à l'entrée en vigueur de nouvelles lignes directrices de 2004 et ont été mises en œuvre avant que la Commission ne les autorise. Dès lors, s'il s'avérait dans le cadre de la procédure d'enquête que les nouvelles mesures constituent des aides d'état apportant une augmentation substantielle du montant d'aide à la restructuration examiné au titre du plan de 2002, elle examinera leur compatibilité à la lumière des les lignes directrices communautaires concernant les aides d'État au sauvetage et à la restructuration d'entreprises en difficulté publiées le 1er octobre 2004.

3.3.1. Caractère d'entreprise en difficulté

(163)

Pour être éligible à une aide à la restructuration, l'entreprise doit pouvoir être considérée comme étant en difficulté au sens des lignes directrices sur les aides au sauvetage et à la restructuration.

(164)

Le critère d'entreprise en difficulté avait été vérifié dans la décision de la Commission du 9 juillet 2003 sur la base des comptes annuels de la SNCM pour les années 2001 et 2002.

(165)

Il convient de vérifier que la SNCM vérifie toujours cette condition, au regard cette fois du rapport annuel le plus récent, à savoir celui de l'année 2005, non encore approuvé par les actionnaires de la SNCM mais dont le projet a déjà été fourni à la Commission. La Commission souligne à titre liminaire, comme le rappellent les lignes directrices (78), qu'il n'existe pas de définition communautaire de l'entreprise en difficulté. Néanmoins, la Commission a vérifié que la SNCM remplit bien le test prévu au point 10 des lignes directrices de 2004, qui permet de vérifier sans conteste qu'une entreprise est en difficulté.

(166)

En effet, la SNCM dispose au 31/12/2005 d'un capital de 55 586 100 EUR (55,6 millions d'EUR) et de primes d'émission de 1,4 millions d'EUR, soit 57 millions d'EUR au total, à comparer à un report à nouveau de -60,5 millions d'EUR, dont -28,8 millions d'EUR pour le seul résultat net de 2005, et de réserves à hauteur de 1,75 millions d'EUR. Ainsi, les capitaux propres hors provisions réglementées (79), encore appelés situation nette en terminologie comptable française, sont négatifs à –1,7 millions d'EUR en 2005, en baisse de 25,5 millions d'EUR par rapport à 2004. Un tel niveau traduit la disparition de plus de la moitié du capital social de l'entreprise, capital social dont plus d'un quart a disparu au cours des 12 derniers mois, vérifiant ainsi la condition suffisante décrite au point 10 a) des lignes directrices (80) et permettant de prouver que l'entreprise est bien en difficulté.

3.3.2. Doutes sur la viabilité de l'entreprise

(167)

Le plan de restructuration, dont la durée doit être aussi limitée que possible, doit permettre de rétablir dans un délai raisonnable la viabilité à long terme de l'entreprise, sur la base d'hypothèses réalistes concernant les conditions d'exploitation future. Le plan de restructuration doit proposer une mutation de l'entreprise telle que cette dernière puisse couvrir, une fois la restructuration achevée, tous ses coûts, y compris les coûts d'amortissement et les charges financières. La rentabilité de l'entreprise restructurée devra être suffisante pour lui permettre d'affronter la concurrence en ne comptant plus que sur ses seules forces.

(168)

La Commission note que le transfert de la SNCM au secteur privé est un élément important dans la restructuration de l'entreprise et crédibilise fortement la perspective de son retour à la viabilité. Elle note toutefois que ce transfert n'est actuellement que partiel. En outre, notamment au vu des difficultés récurrentes de l'entreprise (y compris suite à la restructuration notifiée en 2002) et de la réduction de sa présence sur le marché avec la Corse, la Commission n'est à ce stade pas convaincue que le plan de restructuration actualisé offre tous les éléments nécessaires à garantir la viabilité durable de l'entreprise.

(169)

Par ailleurs, entre autres questions, une restructuration devrait normalement impliquer l'abandon des activités, qui, même après restructuration, resteraient structurellement déficitaires. Or, la Commission note que la SNCM n'envisage pas la suppression de toutes ses activités déficitaires et doit donc à ce stade exprimer ses doutes actuels sur l'effet de cette décision sur les perspectives de viabilité de la compagnie. La Commission souhaite également avoir davantage de précisions sur l'impact que le redéploiement sur le Maghreb aurait sur le retour à la viabilité de la compagnie.

(170)

En outre, la Commission note que la réussite du plan de restructuration est liée étroitement à l'attribution de la DSP sur les liaisons entre Marseille et la Corse pour la période comprise entre le 1er janvier 2007 et le 31 décembre 2012 et que l'éventuelle non attribution de la DSP à la SNCM constitue un élément d'incertitude sur la viabilité de l'entreprise.

(171)

La Commission s'interroge sur la réalisation du plan social de 2002 et sur l'impact que les nouvelles mesures sociales auront sur l'ensemble du plan de restructuration. La Commission note que si, d'une part, comme exposé par les autorités françaises, la réduction d'effectifs attendue sur le personnel sédentaire aurait été réalisée dans l'ensemble, d'autre part, les réductions des effectifs navigants n'ont pas respectées les prévisions et que l'augmentation de la productivité prévue de 10 % n'a pas été atteinte.

(172)

La Commission note également que le nouveau plan social prévoit une réduction de la masse salariale de […] millions d'EUR avec un départ de 400 ETP et une augmentation de la productivité de […] %. En particulier, elle exprime ses doutes sur le fait que une réduction des effectifs de 400 ETP (équivalents temps plein) et l'adoption de mesures de productivité qui génèrent au total une économie d'environ […] millions d'EUR suffirait à contribuer au retour à la viabilité de la SNCM compte tenu des écarts avec les prévisions du plan social de 2002. Dès lors, elle invite les autorités françaises et les tiers à lui fournir tout élément utile à clarifier ce point.

3.3.3. Doutes sur la limitation de l'aide au minimum

(173)

Le montant des aides à la restructuration doit être limité au minimum possible, notamment au regard des coûts et besoins de restructuration de l'entreprise. À cet égard, la Commission note que les autorités françaises n'ont pas indiqué de manière détaillée quels sont les différents postes de coûts de restructuration. En outre, dans la mesure où tout ou partie du montant de la recapitalisation préalable de 158 millions d'EUR pourrait être qualifié d'aide à la restructuration, la Commission considère que les autorités françaises n'ont à ce stade pas suffisamment démontré que ce montant est limité au strict minimum. Entre autres questions, la France est également invitée à préciser si ce montant inclut ou non des coûts sociaux normalement à charge de l'entreprise, et si il inclut la prise en charge de pertes futures et/ou d'autres éléments et à quel niveau.

(174)

La Commission rappelle que les lignes directrices exigent également que les entreprises bénéficiaires d'aides à la restructuration contribuent de manière importante au plan de restructuration sur leurs propres ressources; pour les grandes entreprises, selon les lignes directrices de 2004, une contribution d'au moins 50 % est en principe considérée comme appropriée. La Commission note à cet égard que, si les cessions proposées par la France dans sa notification de 2002, pour une valeur finale de 25.165.000 EUR, et celles effectuées suite à la décision de 2003 de la Commission, soit 5.022.600 EUR, soit un total final de 30.187.600 EUR, constituent une contribution substantielle au regard du montant des coûts de restructuration au titre du plan notifié en 2002, soit 46 millions d'EUR, il n'en serait plus nécessairement de même en tenant compte de l'adaptation du plan de restructuration suite aux nouvelles mesures. Elle invite donc la France d'une part à détailler les coûts de restructuration et d'autre part à justifier le caractère suffisant du niveau de contribution propre au sens des lignes directrices. À cet égard il est à rappeler, comme indiqué précédemment, que même si la Commission devait qualifier les 53,48 millions d'EUR d'aide compatible au titre de l'article 86(2), l'octroi de toute aide pendant la période de restructuration est susceptible d'influer sur l'appréciation des aides à la restructuration et devrait donc être pris en compte conformément aux points 68-71 des lignes directrices de 2004.

3.3.4. Doutes sur la prévention de distorsion de la concurrence

(175)

Des mesures doivent être prises pour atténuer, autant que possible, les conséquences défavorables de l'aide pour les concurrents. À défaut, l'aide devrait être considérée comme contraire à l'intérêt commun et donc incompatible avec le marché commun. Dans le cas présent, la Commission note que la SNCM a réalisé plusieurs cessions dans le cadre du plan initial de 2002, mais que la France n'a pas proposé de cession d'actif supplémentaire; elle a au contraire souligné que la flotte de la SNCM, sans s'accroître, est destinée à être renouvelée à hauteur de deux bateaux en 2006 et 2008. De même, la France a précisé que la condition d'absence de price leadership doit être supprimée selon le plan et l'accord présenté par les parties pour leur participation à l'opération de recapitalisation présente.

(176)

Comme indiqué précédemment, et comme suggéré par le Tribunal, le réexamen du montant des aides à la restructuration pourrait conduire à revoir le niveau des contreparties à exiger de la SNCM, en tenant compte du fait que les contreparties exigées lors de la décision de 2003, sur la base d'un montant d'aide de 76 millions d'EUR, auraient été largement ou totalement réalisées. Toutefois, compte tenu des doutes qui existent à ce stade sur le montant total qui devra être considéré au titre des aides à la restructuration, et qui pourrait in fine être supérieur ou inférieur au montant initial de 76 millions d'EUR, la Commission ne peut pas exclure à ce stade que les contreparties établies par sa décision de 2003 soient maintenues ou que des contreparties additionnelles soient imposées si le montant des aides à la restructuration était supérieur à celui notifié en 2002.

(177)

Dans le cadre de son analyse, en complément des observations de la France et des tiers sur les point précités, la Commission vérifiera, au moyen d'une expertise indépendante, les éléments de nature à justifier que le plan de restructuration permettra la viabilité de l'entreprise, que les éventuelles aides à la restructuration sont limitées au minimum et que la participation en terme de contribution propres à la restructuration de la part de la SNCM soit suffisante au regard des lignes directrices. La Commission examinera également, à l'aide de son expert, dans quelle mesure les contreparties imposées en 2003 ont été respectées.

3.4. Appréciation des 8,75 millions d'EUR d'apport CGMF

(178)

La France expose que la recapitalisation de 8,75 millions d'EUR par l'État a été faite de manière concomitante à l'apport des investisseurs privés. Elle explique également que la concomitance est renforcée par la part minoritaire prise par l'État alors que la majorité des fonds sont apportés par le marché. Cette modalité permettrait de respecter l'engagement de privatisation pris par les autorités françaises.

(179)

La Commission estime, en effet, qu'au cas où la concomitance de l'investissement privé et public serait démontrée, la recapitalisation de la SNCM à la quelle l'État, via la CGMF, participerait de manière minoritaire ne constituerait pas une aide d'État. À cet égard, elle observe également que la CGMF bénéficierait, hormis le cas d'un règlement judiciaire affectant la SNCM, d'une rentabilité en capital fixe établie à […] % par an au cas où elle devait céder sa participation. En revanche, elle note que la présence de conditions résolutoires stipulées au seul bénéfice des repreneurs pourrait remettre en cause le respect du principe d'égalité des investisseurs.

(180)

Pour pouvoir parvenir à une conclusion sur ces points, la Commission, au delà de l'analyse commanditée à un expert indépendant, souhaite obtenir des autorités françaises des précisions quant aux modalités de ces opérations, de nature à lui permettre de vérifier si l'avance en capital apportée par les repreneurs a une rémunération adéquate, et si la concomitance entre l'investissement privé et public, et notamment l'identité des conditions de souscription, est bien garantie.

3.5. Appréciation des 38,5 millions d'EUR d'apport en compte courant CGMF (aide à la personne)

(181)

La Commission note que la France, en invoquant la pratique décisionnelle de la Commission, notamment la décision “SFP — Société française de production”, considère que ce financement constitue une aide à la personne qui ne bénéficie pas à l'entreprise et qui ne serait pas donc à qualifier d'aide d'État.

(182)

À cet égard, tout en reconnaissant que la mise en œuvre de mesures sociales supplémentaires par les biais de fonds publics en faveur des personnes licenciées, ne libérant pas l'employeur de ses charges normales, pourraient en principe ne pas constituer une aide d'État, la Commission s'interroge sur la possibilité qu'une telle mesure puisse constituer un avantage indirect à l'entreprise. Elle estime qu'il est prématuré à ce stade de se prononcer sur la nature du montant de 38,5 millions d'EUR et qu'elle doit reporter son évaluation au moment où les autorités françaises auront fourni plus de détails sur le montant même ainsi que sur les modalités de son octroi.

(183)

Au-delà de l'analyse qu'elle conduira à l'aide de son expert, la Commission invite la France à fournir toute information de nature à préciser les éléments pris en compte pour déterminer ce montant, les destinataires de la mesure, si les mesures seront mises en œuvre exclusivement lors que ces destinataires auront quitté l'entreprise, en quoi cette mesure se différencie des coûts du plan social conventionnel et des coûts sociaux hors plan conventionnel, l'existence des éventuelles conditions liées à l'octroi de ce bénéfice et tout autre élément utile à cet égard. Elle invite également la France à répondre au doute exprimé plus haut sur le risque de contradiction avec la prise en compte des indemnités complémentaires de licenciement comme faisant partie des risques supportés par un investisseur avisé.

4. CONCLUSION

Compte tenu des considérations qui précédent, la Commission invite la France, dans le cadre de la procédure de l'article 88, paragraphe 2, du traité CE, à présenter ses observations et à fournir toute information utile pour l'évaluation de la mesure dans un délai d'un mois à compter de la date de réception de la présente. Elle invite vos autorités à transmettre immédiatement une copie de cette lettre au bénéficiaire potentiel de l'aide.

La Commission rappelle à la France l'effet suspensif de l'article 88, paragraphe 3, du traité CE et se réfère à l'article 14 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil qui prévoit que toute aide illégale pourra faire l'objet d'une récupération auprès de son bénéficiaire.

Par la présente, la Commission avise la France qu'elle informera les intéressés par la publication de la présente lettre et d'un résumé de celle-ci au Journal officiel de l'Union européenne. Elle informera également les intéressés dans les pays de l'AELE signataires de l'accord EEE par la publication d'une communication dans le supplément EEE du Journal officiel, ainsi que l'autorité de surveillance de l'AELE en leur envoyant une copie de la présente. Tous les intéressés susmentionnés seront invités à présenter leurs observations dans un délai d'un mois à compter de la date de cette publication”.

(1) Zarejestrowane pod nr TREN A/61846.

(2) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.

(3) Dz.U. C 61 z 27.2.2004, str. 13.

(4) Dz.U. C 103 z 29.4.2006.

(5) Dz.U. L 24 z 29.1.2004.

(6) CMN jest w posiadaniu SNCM w 45 % i w posiadaniu Compagnie méridionale de Participation (CMP) w 55 %. Rzeczywista kontrola jest od 1992 r. powierzona grupie Stef-TFE, która jest w posiadaniu 49 % CMP.

(7) Patrz pkt 24.

(8) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, str. 7).

(9) Organ udzielający od 1991 r. koncesji na wykonywanie obowiązku użyteczności publicznej zgodnie ze wspomnianą ustawą ustawodawstwa francuskiego nr 91-428 z dnia 13 maja 1991 r.

(10) Oferenci mogą składać oferty do dnia 4 sierpnia.

(11) Konkluzje uzasadnienia wyroku są wymienione w pkt 316-321 wyroku.

(12) Patrz pkt 268 orzeczenia.

(13) Patrz pkt 283 orzeczenia.

(14) Patrz pkt 320 orzeczenia.

(15) Z decyzji z dnia 16 marca 2005 r. wynika, że ostateczna wysokość zysku netto z cesji przewidzianych w planie restrukturyzacji wynosiłaby 25 mln EUR.

(16) W skład przedmiotowej kwoty wchodziły następujące elementy: 20,4 mln EUR z tytułu samego tylko planu restrukturyzacji, 1,8 mln EUR na koszty wycofania z eksploatacji statków sprzedawanych, 14,8 EUR z tytułu amortyzacji Liamone oraz 9 mln EUR na koszty ukierunkowania działalności na kraje Maghrebu.

(17) Dane poufne

(18) Enregistrées sous le no TREN A/61846.

(19) JO L 83 du 27.3.1999, p. 1.

(20) Enregistrée sous la référence TREN(2002) A/65862.

(21) Enregistrée sous la référence SG(2002) A/10050.

(22) Enregistrée sous la référence SG(2002) A/10252.

(23) JO C 308 du 11.12.2002, p. 29.

(24) Enregistrée par les services de la Commission sous le no SG(2003) A/1546.

(25) JO C 288 du 9.10.1999, p. 2.

(26) Enregistrée par les services de la Commission sous le no SG(2003) A/1691.

(27) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/21701.

(28) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/20745.

(29) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/21531.

(30) JO L 61 du 27.2.2004, p. 13.

(31) JO 1999, C 62, p. 9.

(32) JO 2001, C 117, p. 9.

(33) JO 2002, L 50, p. 66.

(34) JO C 148 du 25.6.2003.

(35) JO C 288 du 9.10.1999.

(36) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/27546.

(37) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/30842.

(38) Enregistré sous le no SG(2005) A/10782.

(39) Enregistré sous le no SG(2005)A/11122.

(40) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/10016.

(41) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/16904.

(42) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/19105.

(43) JO C 103 du 29.4.2006.

(44) JO L 24 du 29.1.2004.

(45) OJ C 148 of 24.6.2006.

(46) Enregistré par les services de la Commission sous le no TREN A/25295.

(47) La CMN est détenue à 45 % par la SNCM et à 55 % par la Compagnie méridionale de Participation (CMP). Son contrôle effectif a été ainsi confié depuis 1992 au groupe Stef-TFE qui possède 49 % de la CMP.

(48) Voir le point 24.

(49) Règlement (CEE) no 3577/92 du Conseil du 7 décembre 1992 concernant l'application du principe de la libre circulation des services aux transports maritimes à l'intérieur des États membres (règlement cabotage) (JO L 364 du 12.12.1992, p. 7).

(50) JO S 2001/10 — 007005.

(51) Autorité concédante pour les obligations de service public depuis 1991 en vertu de ladite loi française no 91-428 du 13 mai 1991.

(52) JOUE 2006/S 100-107350. Les candidats ont jusqu'au 4 août pour remettre leurs offres.

(53) Aide d'État N 781/2001 autorisée par décision de la Commission du 2.7.2002, JO C 186/2002.

(54) Le Southern Trader fait actuellement l'objet d'une promesse de vente.

(55) Les conclusions des motifs de l'arrêt sont mentionnées aux points 316 à 321de son arrêt.

(56) Voir point 268 de l'arrêt.

(57) Voir point 283 de l'arrêt.

(58) Voir point 284 de l'arrêt.

(59) Voir point 320 de l'arrêt.

(60) De la décision du 16 mars 2005 il résulte que le montant définitif du produit net des cessions prévues au plan de restructuration s'élèverait à 25 165 000 EUR.

(61) Estimation

(62) Ce montant étant détaillé comme suit : 20,4 millions d'EUR en tant que plan de restructuration proprement dit, 1,8 millions d'EUR frais de désarmement de navires en vente, 14,8 millions d'EUR dépréciation du Liamone et 9 millions d'EUR coût de redéploiement de l'activité vers le Maghreb.

(63) Arrêt de la Cour du 24 juillet 2003, Altmark Trans GmbH e. Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH, aff. C-280/00, Rec. 2003, p. 7747.

(64) Les quatre conditions sont les suivantes :

(i)	l'entreprise bénéficiaire doit effectivement être chargée de l'exécution d'obligations de service public et ces obligations doivent être clairement définies

(ii)	les paramètres sur la base desquels est calculée la compensation doivent être préalablement établis de façon objective et transparente, afin d'éviter qu'elle comporte un avantage économique susceptible de favoriser l'entreprise bénéficiaire par rapport à des entreprises concurrentes ;

(iii)

la compensation ne saurait dépasser ce qui est nécessaire pour couvrir tout ou partie des coûts occasionnés par l'exécution des obligations de service public, en tenant compte des recettes y relatives ainsi que d'un bénéfice raisonnable pour l'exécution de ces obligations ;

(iv)

lorsque le choix de l'entreprise à charger de l'exécution d'obligations de service public, dans un cas concret, n'est pas effectué dans le cadre d'une procédure de marché public permettant de sélectionner le candidat capable de fournir ces services au moindre coût pour la collectivité, le niveau de la compensation nécessaire doit être déterminé sur la base d'une analyse des coûts qu'une entreprise moyenne, bien gérée et adéquatement équipée en moyens de transport afin de pouvoir satisfaire aux exigences de service public requises, aurait encourus pour exécuter ces obligations, en tenant compte des recettes y relatives ainsi que d'un bénéfice raisonnable pour l'exécution de ces obligations.

(65) Rapports entre les charges salariales d'une part et le chiffre d'affaires, les traversées et les navires d'autre part.

(66) Les autorités françaises avaient défendu en 2002 le caractère stratégique de la participation de la SNCM dans Sud-Cargos. L'évolution du trafic de marchandises (développement du conteneur au détriment du trafic roro), le rachat de Delmas, autre actionnaire de Sud-Cargos, par CMA CGM et les difficultés économiques de Sud-Cargos sont autant de facteurs qui expliquent que cette participation n'est plus stratégique et a pu être cédée en 2005 par la SNCM.

(67) Veolia Transport est une filiale à 100 % de Veolia Environnement. Elle exploite sous le nom de Connex des services de transport de voyageurs pour le compte de collectivités publiques (transports collectifs en agglomération, transports collectifs interurbains et régionaux) et gère à ce titre des réseaux routiers et ferroviaires et, dans une moindre mesure, des services de transport maritime

(68) Chiffrage ne tenant pas compte: (i) d'une période intercalaire plus longue qu'un mois (hypothèse d'une liquidation quasi-immédiate) et donc beaucoup plus coûteuse, par exemple dans le cas d'une liquidation amiable dont le surcoût peut être estimé à environ […]* millions d'EUR ; (ii) d'éventuels surcoûts “collatéraux” pour l'État puissance publique (impact sur le fonctionnement du Port de Marseille et le service public de continuité territoriale vers la Corse, etc.).

(69) Arrêt de la Cour du 28 janvier 2003, aff. C-334/99, Allemagne c/ Commission (arrêt “Gröditzer”).

(70) Cass.com 6 février 2001 no 98-15129

(71) Affaire Aspocomp Group Oyj ; arrêt de la Cour d'Appel de Rouen du 22 mars 2005

(72) Décision de la Commission du 17 juillet 2002, Société Française de Production, C(2002)2593fin.

(73) La flotte initiale de 11 navires a été réduite d'une unité avec la cession du NGV Aliso. Par décision du 8.9.2004 la Commission avait autorisé à vendre soit l'Alisco, soit l'Aliso, deux navires sistership, dès lors que le nombre des navires utilisés ne dépassaient pas onze.

(74) En effet, entre 2003 et 2004, la SNCM a cédé ses participations jugées non stratégiques dans quatre sociétés, à savoir Amadeus France, la société civile immobilière Schuman, la Société Méditerranéenne d'Investissements et de Participations (SMIP) et la SOMECA. S'agissant de la vente de la participation de la SNCM dans la Compagnie Corse Méditerranée (CCM), la SNCM n'a pu trouver acquéreur malgré un processus de mise en vente et l'offre de la céder même à une valeur symbolique aux actionnaires de la CCM.

(75) Arrêt de la Court du 14 septembre 1994, affaires C 278/92, C-279/92 et C 208/92, Espagne c. Commission“Hytasa”, Rec. 1999, p. I-4/03.

(76) Aide d'État no C 53-2003 (no NN62/2003) — Belgique — Aide à la restructuration d'ABX Logistics,

(77) Décision C 1999/720 concernant l'aide d'État mise à exécution par l'Allemagne en faveur de Grödizer Stahlwerke GmbH et de sa filiale Walzwerk Burg GmbH, JO L 292 du 13.11.1999.

(78) Point 9 des lignes directrices.

(79) Les provisions réglementées sont des charges passées en comptabilité en application de règles fiscales, comme par exemple l'amortissement dérogatoire.

(80)

Voir le point 10 a) des lignes directrices:

“… une entreprise est, en principe et quelle que soit sa taille, considérée comme étant en difficulté aux fins des présentes lignes directrices…:

a)	s'il s'agit d'une société à responsabilité limitée, lorsque plus de la moitié de son capital social a disparu, plus du quart de ce capital ayant été perdu au cours des douze derniers mois”.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/77

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/26)

Data przyjęcia decyzji	4.7.2006
Numer pomocy	N 43/06
Państwo członkowskie	Włochy
Nazwa	Cetena & Insean
Podstawa prawna	Art. 5 Legge 9 gennaio 2006, n. 13
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Badania i rozwój
Forma pomocy	Dotacje bezpośrednie
Budżet	Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy 1 mln EUR; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 3 mln EUR
Czas trwania	31 grudzień 2007 r.
Sektory gospodarki	Budownictwo okrętowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	25.1.2006
Numer pomocy	N 118/05
Państwo członkowskie	Irlandia
Region	Cork
Nazwa	MSF z 2002 r. — Pomoc dla Centocor
Podstawa prawna	Industrial Development Act of 1986 (as amended) — Section 21
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Rozwój regionalny
Forma pomocy	Dotacja bezpośrednia
Budżet	Całkowita wielkość planowanej pomocy: 45,47 mln EUR WBN (1)
Intensywność pomocy	7,39 % EDN
Sektory gospodarki	Ograniczona do przemysłu chemicznego i farmaceutycznego

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	7.6.2006
Numer pomocy	N 262/06
Państwo członkowskie	Hiszpania
Nazwa	Ayuda a Indonesia (construcción naval)
Podstawa prawna	Disposición adicional vigésima segunda: Fondo de Ayuda al Desarrollo, de la Ley 62/2003, de 30 de diciembre
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Pomoc na rzecz rozwoju
Forma pomocy	Dotacje bezpośrednie
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 6,92 mln EUR
Intensywność pomocy	35 %
Sektory gospodarki	Budownictwo okrętowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Ministerio de Industria, Turismo y Comercio

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

20.9.2006

Numer pomocy

N 267/06

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

Cataluña

Nazwa

Subvención para la promoción del cine de autor

Podstawa prawna

Resolución CLT/245/2006, de 2 de febrero, por la que se convoca concurso público para la concesión de subvenciones para la promoción del cine de autor (DOGC 4571 de 13.2.2006)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Promowanie kultury

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy 0,62 mln EUR; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 3,5 mln EUR

Intensywność pomocy

18 %

Czas trwania

31 grudzień 2010 r.

Sektory gospodarki

Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem, Środki masowego przekazu

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Institut Català de les Industries Culturals (ICIC)

C/Rambla Sta. Mònica, 8

E-08001 Barcelona

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	19.10.2006
Numer pomocy	N 297/06
Państwo członkowskie	Hiszpania
Region	La Rioja
Nazwa	Reindustrialización en zonas afectadas por deslocalización industrial — La Rioja
Podstawa prawna	Propuesta de Bases Reguladoras de la concesión de subvenciones a la inversión de finalidad regional para actuaciones de reindustrialización en zonas afectadas por deslocalización industrial
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Rozwój regionalny
Forma pomocy	Dotacje bezpośrednie — Dopłata do odsetek
Budżet	Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy 3 mln EUR; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 3 mln EUR
Intensywność pomocy	20 %
Czas trwania	31 grudzień 2006 r.
Sektory gospodarki	Wszystkie sektory
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	ADER — Agencia de Desarrollo Económico de La Rioja

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

6.11.2006

Numer pomocy

N 592/06

Państwo członkowskie

Szwecja

Nazwa

Skattebefrielse för biodrivmedel — förlängd tillämpning

Podstawa prawna

Lagen 1994:1776 om skatt på energi.

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Ochrona środowiska

Forma pomocy

Ulga podatkowa

Budżet

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy 1 800 mln SEK; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 9 000 mln SEK

Czas trwania

1 styczeń 2009 r. — 31 grudzień 2013 r.

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Finansdepartementet

S-103 33 Stockholm

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	29.11.2002
Numer pomocy	N 681/02
Państwo członkowskie	Belgia
Region	Vlaanderen
Nazwa	Staatssteun voor het Vlaams Audiovisueel Fonds
Podstawa prawna	Decreet van 13 april 1999 houdende machtiging van de Vlaamse Regering om toe te treden tot en om mee te werken aan de oprichting van de vzw Vlaams Audiovisueel Fonds
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Promowanie kultury
Forma pomocy	Pożyczka uprzywilejowana
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 5,5 mln EUR
Intensywność pomocy	85 %
Czas trwania	27 listopad 2002 r. — 31 grudzień 2004 r.
Sektory gospodarki	Środki masowego przekazu
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Administratie Media van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

(1) WBN = Wartość bieżąca netto

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/81

Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/16/WE z dnia 29 czerwca 1995 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dźwigów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy dyrektywy)

(2006/C 303/27)

ESO (1)	Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej (oraz dokument referencyjny)	Pierwsza publikacja DzU	Odniesienie do normy zastąpionej	Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej Przypis 1
CEN	EN 81-1:1998 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Część 1: Dźwigi elektryczne	31.3.1999	—
	EN 81-1:1998/A2:2004	6.8.2005	Przypis3	Termin minął (6.8.2005)
	EN 81-1:1998/A1:2005	2.8.2006	Przypis3	Termin minął (2.8.2006)
	EN 81-1:1998/AC:1999
CEN	EN 81-2:1998 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Część 2: Dźwigi hydrauliczne	31.3.1999	—
	EN 81-2:1998/A2:2004	6.8.2005	Przypis3	Termin minął (6.8.2005)
	EN 81-2:1998/A1:2005	2.8.2006	Przypis3	Termin minął (2.8.2006)
	EN 81-2:1998/AC:1999
CEN	EN 81-28:2003 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Dźwigi osobowe i towarowe — Część 28: Zdalne alarmowanie w dźwigach osobowych i towarowych	10.2.2004	—
CEN	EN 81-58:2003 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Badania i próby — Część 58: Próba odporności ogniowej drzwi przystankowych	10.2.2004	—
CEN	EN 81-70:2003 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych — Część 70: Dostępność dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych	6.8.2005	—
CEN	EN 81-70:2003/A1:2004	6.8.2005
CEN	EN 81-72:2003 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych — Część 72: Dźwigi pożarowe	10.2.2004	—
CEN	EN 81-73:2005 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów — Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych — Część 73: Funkcjonowanie dźwigów w przypadku pożaru	2.8.2006	—
CEN	EN 12016:2004 Kompatybilność elektromagnetyczna — Dźwigi, schody i chodniki ruchome — Odporność	6.8.2005	EN 12016:1998	Termin minął (30.6.2006)
CEN	EN 12385-5:2002 Liny stalowe — Bezpieczeństwo — Część 5: Liny splotkowe dla dźwigów	6.8.2005	—
CEN	EN 13015:2001 Konserwacja dźwigów i schodów ruchomych — Zasady opracowywania instrukcji konserwacji	10.2.2004	—
CEN	EN 13411-7:2006 Zakończenia lin stalowych — Bezpieczeństwo — Część 7: Symetryczne nasadki klinowe	Pierwsza publikacja	—

Przypis 1

Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dow”) określoną przez europejskie organizacje normalizacyjne. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame.

Przypis 3

UWAGA:

—	Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych organach normalizacyjnych, których lista znajduje się w załączniku do dyrektywy 98/34/WE (2) Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienionej dyrektywą 98/48/WE (3).

—	Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach Wspólnoty.

—	Lista ta zastępuje wszystkie poprzednie listy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja czuwa nad uaktualnianiem listy.

Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm można uzyskać pod następującym adresem:

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/standardization/harmstds/

(1) ESO: Europejskie organizacje normalizacyjne:

—	CEN: rue de Stassart 36, B-1050 Bruksela, Tel. (32-2) 550 08 11; fax (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—	CENELEC: rue de Stassart 35, B-1050 Bruksela, Tel. (32-2) 519 68 71; fax (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—	ETSI: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, Tel. (33) 492 94 42 00; fax (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

(2) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37.

(3) Dz.U. L 217 z 5.8.1998, str. 18.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/83

Wykaz kombinacji kodów stosowanych w polu 36 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD)

(2006/C 303/28)

Kombinacja kodów	Stosowane uregulowania taryfowe (art. 20 ust. 3 lit. c)-f) Wspólnotowego Kodeksu Celnego)
1XX	Erga Omnes
100	Stawki celne dla krajów trzecich erga omnes (zwykłe stawki celne zgodnie z art. 20 ust. 3 lit. c) WKC) W takim przypadku nie występuje się o preferencyjną stawkę celną lub stawka taka nie istnieje.
110	Zawieszenie ceł autonomicznych erga omnes Czasowego zawieszenia ceł autonomicznych udziela się w przypadku niektórych towarów z sektorów rolnictwa, chemii, lotnictwa i mikroelektroniki. Większość z nich ujęta jest w corocznych rozporządzeniach. Inne są ujęte w przypisach do niektórych kodów CN i są stosowane przez czas nieokreślony. Zwykłe stawki celne można zawiesić całkowicie (np. rozdział 27) lub częściowo (np. 2905 44, 3201 20 00, 3824 60 itd.)
115	Zawieszenie ceł autonomicznych uwarunkowane przeznaczeniem końcowym erga omnes Niektórych zawieszeń kodu 110 udziela się wyłącznie w przypadku uzyskania przez towar określonego przeznaczenia końcowego zgodnie z art. 82 WKC.
118	Zawieszenie ceł autonomicznych ze świadectwem poświadczającym szczególny charakter produktu erga omnes W chwili obecnej sytuacja taka nie występuje w TARIC.
119	Zawieszenie ceł autonomicznych ze względu na „certyfikat zdatności do lotu” erga omnes Zawieszeń tych udziela się wyłącznie w przypadku przedstawienia certyfikatu zdatności do lotu.
120	Niepreferencyjne kontyngenty taryfowe Obejmuje kontyngenty taryfowe WTO i autonomiczne, erga omnes i związane z pochodzeniem.
123	Niepreferencyjne kontyngenty taryfowe uwarunkowane przedstawieniem autoryzacji przeznaczenia końcowego Niektóre kontyngenty taryfowe w ramach kodu 120 przyznaje się wyłącznie w przypadku uzyskania przez towar określonego przeznaczenia końcowego zgodnie z art. 82 WKC.
125	Niepreferencyjne kontyngenty taryfowe uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa Są to dokumenty inne niż świadectwa pochodzenia, np. świadectwa rodowodowe, świadectwa wyrobów rękodzielniczych lub tkanych ręcznie.
128	Kontyngenty taryfowe po uszlachetnianiu biernym
140	Szczególne przeznaczenie końcowe wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej Zastosowanie stawek celnych dla krajów trzecich pod warunkiem przedstawienia autoryzacji przeznaczenia końcowego.
150	Dopuszczenie do kodów CN uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa Większość przypadków i odpowiednich świadectw ujęta jest w Nomenklaturze Scalonej (patrz przepisy wstępne). Inne są ujęte w przypisach do odpowiednich kodów CN, np. 0202 30 50.
2XX	System ogólnych preferencji taryfowych (GSP)
200	Stawka celna GSP bez warunków lub ograniczeń Nie jest wymagane spełnienie żadnych warunków poza przedstawieniem formularza A świadectwa pochodzenia. Na formularzu A można również poświadczyć spełnienie warunków klauzul socjalnej i środowiskowej w celu uzyskania dodatkowej obniżki stawek celnych. (Kod obejmuje również przypadki, w których kraje nie objęte już systemem nadal korzystają z obniżek stawek celnych wynikających z WTC, np. Mołdowa).
218	Zawieszenia GSP ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu Obecnie nie ma zastosowania.
220	Kontyngenty taryfowe GSP
223	Kontyngenty taryfowe GSP uwarunkowane przeznaczeniem końcowym Uzyskanie kontyngentu taryfowego GSP wymaga przedstawienia autoryzacji przeznaczenia końcowego.
225	Niepreferencyjne kontyngenty taryfowe GSP uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa
240	Preferencyjne stawki celne GSP uwarunkowane przeznaczeniem końcowym Uzyskanie preferencji GSP wymaga przedstawienia autoryzacji przeznaczenia końcowego.
250	Dopuszczenie do kodów CN ze specjalnymi stawkami GSP uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa Obecnie nie ma zastosowania.
3XX	Umowy preferencyjne (łącznie z uniami celnymi)
300	Preferencyjne stawki celne bez warunków lub ograniczeń (oraz pułapów) Zastosowanie preferencyjnych stawek celnych w ramach odpowiedniej umowy.
310	Umowy preferencyjne: zawieszenia taryf
315	Zawieszenia preferencyjne uwarunkowane przeznaczeniem końcowym Uzyskanie zawieszenia preferencyjnego wymaga przedstawienia autoryzacji przeznaczenia końcowego.
318	Zawieszenia preferencyjne ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu Obecnie nie ma zastosowania.
320	Preferencyjne kontyngenty taryfowe Preferencyjne stawki celne mają zastosowanie wyłącznie w ramach kontyngentu. Są one przyznawane według kolejności zgłoszeń lub na podstawie licencji.
323	Prreferencyjne kontyngenty taryfowe uwarunkowane przeznaczeniem końcowym Niektóre kontyngenty w ramach kodu 320 przyznaje się wyłącznie w przypadku uzyskania przez towar określonego przeznaczenia końcowego zgodnie z art. 82 WKC.
325	Preferencyjne kontyngenty taryfowe uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa
340	Preferencyjne stawki celne uwarunkowane przeznaczeniem końcowym Uzyskanie preferencji wymaga przedstawienia autoryzacji przeznaczenia końcowego.
350	Dopuszczenie do kodów CN ze specjalnymi stawkami preferencyjnymi uwarunkowane przedstawieniem specjalnego świadectwa Obecnie przypadek taki nie istnieje.
4XX
400	Nieobciążanie należnościami celnymi na mocy przepisów wynikających z zawartych przez Wspólnotę umów o unii celnej

Dla ułatwienia kolejne wersje niniejszego wykazu zamieszczane będą w portalu internetowym EUROPA na stronie

http://ec.europa.eu/taxation_customs/customs/procedural_aspects/general/sad/index_en.htm

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/86

Uprzednie zgłoszenie koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4519 — Lagardère/Sportfive)

Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/29)

W dniu 5 grudnia 2006 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Groupe Lagardère („Lagardère”, Francja) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady całkowitą kontrolę nad przedsiębiorstwem Sportfive Group SAS („Sportfive”, Francja), w drodze zakupu akcji.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku przedsiębiorstwa Lagardère: książki, prasa, usługi transmisyjne (TV, radio) i multimedialne;

—	w przypadku przedsiębiorstwa Sportfive: prawa do transmisji sportowych, usługi marketingowe.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie procedury uproszczonej stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta kwalifikuje się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.	Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.4519 — Lagardère/Sportfive, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition,

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/87

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4402 — UCB/Schwarz Pharma)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/30)

W dniu 21 listopada 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4402. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://eur-lex.europa.eu)

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/87

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4436 — Cinven/Gondola)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/31)

W dniu 4 grudnia 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4336. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://eur-lex.europa.eu)

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/88

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4452 — SWISS RE/GE LIFE)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 303/32)

W dniu 6 grudnia 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4452. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://eur-lex.europa.eu)

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/89

Dokumenty KOM, inne niż wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję

(2006/C 303/33)

Dokument	Część	Data	Tytuł
KOM(2004) 755		16.11.2004	Komunikat Komisji dla Rady dotyczący konkluzji porozumienia o współpracy w dziedzinie badań i rozwoju na rzecz pokojowego wykorzystania energii jądrowej między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej (Euratom) a rządem Chińskiej Republiki Ludowej
KOM(2005) 313		21.9.2005	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Rekrutacji terrorystów: analiza czynników wpływających na gwałtowną radykalizację postaw
KOM(2005) 565		10.11.2005	Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego: Globalny Monitoring Środowiska i Bezpieczeństwa (GMES): od koncepcji do realizacji
KOM(2005) 629		1.12.2005	Biała Księga: Polityka w dziedzinie usług finansowych na lata 2005-2010
KOM(2005) 655		15.12.2005	Sprawozdanie Komisji postępy wspólnoty w realizacji celu z Kioto (wymagane na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 280/2004/WE dotyczącej mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie i wykonania Protokołu z Kioto)
KOM(2005) 702		23.12.2005	Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: Usuwanie przeszkód związanych z podatkiem od osób prawnych w działalności małych i średnich przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym — zarys ewentualnego projektu pilotażowego „opodatkowanie według zasad państwa macierzystego”
KOM(2006) 40		8.2.2006	Komunikat Komisji: czwarte krajowe sprawozdanie Wspólnoty Europejskiej dotyczące ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu
KOM(2006) 189		3.5.2006	Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno–Społecznego oraz Komitetu Regionów dotyczące wdrożenia pierwszego pakietu kolejowego
KOM(2006) 349		29.6.2006	Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Realizacja wspólnotowego programu lizbońskiego: Finansowanie rozwoju MŚP — tworzenie europejskiej wartości dodanej
KOM(2006) 367		4.7.2006	Komunikat Komisji w kierunku strategii UE na rzecz praw dziecka
KOM(2006) 378		12.7.2006	Sprawozdanie Komisji dla Parlementu Europejskiego i Rady: Ochrona interesów finansowych Wspólnot — zwalczanie nadużyć finansowych — Sprawozdanie roczne 2005
KOM(2006) 379		12.7.2006	Komunikat Komisji: Wspólny Unijny program sondaży wśród przedsiębiorstw i konsumentów
KOM(2006) 385		13.7.2006	Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego: Polityka spójności i miasta: rola miast i aglomeracji w odniesieniu do wzrostu i zatrudnienia w regionach
KOM(2006) 417		20.7.2006	Komunikat Komisji dla Rady w sprawie polityki europejskiej dotyczącej uczestnictwa młodzieży i informacji Kontynuacja białej księgi „Nowe impulsy dla młodzieży europejskiej”: Wdrażanie wspólnych celów w zakresie uczestnictwa i informowania młodzieży w celu promowania ich aktywnego obywatelstwa europejskiego
KOM(2006) 437		7.8.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: Opracowanie kompleksowej i spójnej strategii UE w zakresie statystyk dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych: plan działania UE na lata 2006–2010
KOM(2006) 446		9.8.2006	Sprawozdanie Komisji z prac komitetów w roku 2005
KOM(2006) 452		10.8.2006	Sprawozdanie Komisji dla władzy budżetowej w sprawie gwarancji pokrytych z budżetu ogólnego stan na dzień 31 grudnia 2005 r.
KOM(2006) 451		11.8.2006	Sprawozdanie Komisji: Roczne sprawozdanie Komisji Europejskiej dla Parlamentu Europejskiego dotyczące funkcjonowania systemu szkół europejskich 2005
KOM(2006) 459		14.8.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Siódmy komunikat w sprawie stosowania art. 4 i 5 dyrektywy 89/552/EWG „Telewizja bez granic”, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, w latach 2003-2004
KOM(2006) 463		24.8.2006	Komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego: Realizacja strategii Wspólnoty mającej na celu zmniejszenie emisji CO2 z samochodów: Szósty coroczny komunikat dotyczący skuteczności strategii
KOM(2006) 465		28.8.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji ustanawiającej program Młodzież w działaniu na okres 2007-2013
KOM(2006) 467		28.8.2006	Komunikat Komisji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program działań w zakresie uczenia się przez całe życie
KOM(2006) 421		30.8.2006	Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego oraz do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i do Komitetu Regionów: Sposób sprawowania rządów w świetle konsensusu europejskiego w sprawie polityki rozwoju W stronę zharmonizowanego podejścia w Unii Europejskiej
KOM(2006) 491		5.9.2006	Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Roczne sprawozdanie z programu Tempus za 2005 r.
KOM(2006) 482		7.9.2006	Sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego: Specjalny Region Administracyjny Hongkong — sprawozdanie roczne za rok 2005
KOM(2006) 481		8.9.2006	Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego: Skuteczność i równy dostęp do europejskich systemów kształcenia i szkolenia
KOM(2006) 502		13.9.2006	Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Gospodarczo-Społecznego i Komitetu Regionów: Wykorzystanie wiedzy w praktyce: Szeroko zakrojona strategia innowacyjna dla UE
KOM(2006) 496		14.9.2006	Sprawozdanie Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: Trzecie sprawozdanie na temat stosowania dyrektywy Rady w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe (85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r., zmienionej dyrektywą 1999/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 maja 1999 r.)
KOM(2006) 504		14.9.2006	Sprawozdanie Komisji dla Rady: Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu zapisywalnych uniwersalnych dysków wideo (DVD+/-R) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Hongkongu i Tajwanu
KOM(2006) 499		15.9.2006	Komunikat Komisji do Rady: Wielkości dopuszczalne połowów na 2007 r. — Deklaracja polityczna Komisji Europejskiej
KOM(2006) 508		15.9.2006	Komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego: Opracowanie rolno-środowiskowych wskaźników monitorowania włączenia problematyki ochrony środowiska do wspólnej polityki rolnej
KOM(2006) 512		20.9.2006	35. Sprawozdanie Finansowe Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Sekcja Gwarancji — Rok budżetowy 2005
KOM(2006) 514		21.9.2006	Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie wykonania dyrektywy 1997/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość
KOM(2006) 500	1	22.9.2006	Sprawozdanie Komisji dla Rady w sprawie przeglądu systemu upraw roślin energetycznych (zgodnie z postanowieniami art. 92 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej oraz ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników)

Te dokumenty dostępne są na stronie EUR-lex: http://europa.eu.int/eur-lex/lex/

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/92

Wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję

(2006/C 303/34)

Dokument	Część	Data	Tytuł
KOM(2006) 168		26.4.2006	Zmieniony wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków prawa karnego mających na celu zapewnienie egzekwowania praw własności intelektualnej
KOM(2006) 195		4.5.2006	Wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych
KOM(2006) 228		24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca program „Młodzież w działaniu” na okres 2007–2013. Zmiana po porozumieniu z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ram finansowych 2007-2013
KOM(2006) 230	1	24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca na lata 2007–2013 program szczegółowy „Walka z przemocą (Daphne)” jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość”
KOM(2006) 230	2	24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca na lata 2007–2013 program szczegółowy „Profilaktyka i informacja antynarkotykowa” jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość”
KOM(2006) 235		24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca drugi wspólnotowy program działań w dziedzinie zdrowia na lata 2007-2013. Zmiany wprowadzone w następstwie porozumienia z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ram finansowych na lata 2007-2013
KOM(2006) 236		24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca program działań Wspólnoty w dziedzinie zdrowia i polityki ochrony konsumentów (2007-2013). Dostosowanie w następstwie porozumienia z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ram finansowych na lata 2007-2013
KOM(2006) 245		24.5.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca program działań w zakresie uczenia się przez całe życie. Dostosowanie w następstwie porozumienia z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ram finansowych na lata 2007-2013
KOM(2006) 301		13.6.2006	Zmieniony wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady określające ogólne zasady przyznawania pomocy finansowej Wspólnoty w zakresie transeuropejskich sieci transportowych i energetycznych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2236/95. Zmiany wprowadzone w następstwie porozumienia z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ram finansowych na lata 2007-2013
KOM(2006) 308		13.6.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczącego wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego Europejskiego Funduszu Socjalnego
KOM(2006) 309		13.6.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady na temat przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT)
KOM(2006) 355		28.6.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady na temat przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
KOM(2006) 364	1	28.6.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady w sprawie instrumentu finansowego na rzecz środowiska (LIFE+)
KOM(2006) 364	2	28.6.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady dotycząca siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)
KOM(2006) 374		4.7.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Rady dotycząca siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) w zakresie działań badawczych i szkoleniowych w dziedzinie jądrowej (2007-2011)
KOM(2006) 381		6.7.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego procedurę dotyczącą europejskiego nakazu zapłaty
KOM(2006) 368		12.7.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, dotycząca zmian Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego Decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wytyczne dotyczące transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylającej decyzje 96/391/WE i 1229/2003/WE, COM(2003) 742 wersja ostateczna, C5-0064/2004, 2003/0297(COD)
KOM(2006) 369		12.7.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, dotycząca zmian Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności
KOM(2006) 373		12.7.2006	Opinia Komisji zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji
KOM(2006) 375		12.7.2006	Wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz osiągnięcia zrównoważonego stosowania pestycydów
KOM(2006) 388		12.7.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów oraz zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE; oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 67/548/EWG w celu dostosowania jej do rozporządzenia (WE) nr …/2006 (REACH)
KOM(2006) 390		14.7.2006	Wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rad dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin
KOM(2006) 234		19.7.2006	Wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniająca dyrektywę Rady 89/391/EWG, jej dyrektywy szczegółowe oraz dyrektywy Rady nr: 83/477/EWG, 91/383/EWG, 92/29/EWG i 94/33/WE, w celu uproszczenia i racjonalizacji sprawozdań z praktycznego wdrażania dyrektyw
KOM(2006) 401		19.7.2006	Wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rad ustanawiające mechanizm tworzenia zespołów szybkiej interwencji na granicy oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 w odniesieniu do tego mechanizmu
KOM(2006) 403		19.7.2006	Wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rad ustanawiające wspólnotowy kodeks wizowy
KOM(2006) 407	1	19.7.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) zmieniające rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 300/76 określające kategorie urzędników uprawnionych do pobierania dodatków za pracę zmianową oraz stawki i warunki ich przyznawania
KOM(2006) 407	2	19.7.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) zmieniające rozporządzenie (WE, Euratom, EWWiS) nr 495/77 określające kategorie uprawnionych urzędników, warunki i stawki dodatków za regularne pozostawanie w gotowości do pracy
KOM(2006) 408		19.7.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, dotycząca zmian Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie produktów leczniczych stosowanych w pediatrii oraz zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 1768/92, dyrektywę 2001/20/WE, dyrektywę 2001/83/WE i rozporządzenie (WE) nr 726/2004
KOM(2006) 424		25.7.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usług na rynku wewnętrznym
KOM(2006) 422	1	27.7.2006	Wniosek: Decyzja Rady dotycząca podpisania umowy o współpracy naukowej i technicznej między Wspólnotą Europejską a Republiką Korei
KOM(2006) 422	2	27.7.2006	Wniosek: Decyzja Rady dotycząca zawarcia umowy o współpracy naukowej i technicznej między Wspólnotą Europejską a Republiką Korei
KOM(2006) 436		31.7.2006	Wniosek dotyczący Rozporządzenie Rady nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych lodówek side-by-side pochodzących z Republiki Korei.
KOM(2006) 432		1.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rad w sprawie zniesienia kontroli przeprowadzanych na granicach Państw Członkowskich w dziedzinie transportu drogowego i żeglugi śródlądowej (Wersja skodyfikowana)
KOM(2006) 434		1.8.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, dotycząca zmian Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem
KOM(2006) 440		4.8.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wspólnotowy program na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej — PROGRESS
KOM(2006) 449	1	9.8.2006	Wniosek: Decyzja Rady w sprawie zawarcia porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem
KOM(2006) 449	2	9.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady dotyczące wdrożenia Porozumienia zawartego przez WE w następstwie negocjacji w ramach art. XXIV.6 GATT 1994, uzupełniające załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie taryfy i nomenklatury statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.
KOM(2006) 450		10.8.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji parlamentu europejskiego i rady dotyczącej wdrożenia programu wsparcia Europejskiego sektora audiowizualnego (MEDIA 2007)
KOM(2006) 455		10.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady w sprawie zmiany definicji dla niektórych kontyngentów przywozowych wołowiny wysokiej jakości
KOM(2006) 456		10.8.2006	Wniosek: Decyzja Rady w sprawie zastosowania niektórych wytycznych w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych
KOM(2006) 453		11.8.2006	Wniosek: Decyzja Rady w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów dotyczącego tymczasowego stosowania Protokołu ustanawiającego wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie między Wspólnotą Europejską a Republiką Gabońską w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Gabonu na okres od dnia 3 grudnia 2005 r. do dnia 2 grudnia 2011 r.
KOM(2006) 454		11.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gabońską
KOM(2006) 462		11.8.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) traktatu WE, w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG
KOM(2006) 457		14.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1907/90 w odniesieniu do odstępstwa dotyczącego mycia jaj
KOM(2006) 458		14.8.2006	Wniosek: Decyzja Rady o utworzeniu wspólnego europejskiego przedsięwzięcia na rzecz realizacji projektu ITER i rozwoju energii syntezy jądrowej oraz przyznaniu mu określonych korzyści
KOM(2006) 460		16.8.2006	Wniosek: Decyzja Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty dotyczącego decyzji nr 1/2006 Wspólnego Komitetu Zarządzającego powołanego na mocy Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, dotyczącej zmianę dodatków IC, IIIA, IIIB i XI do załącznika IV do Układu o stowarzyszeniu
KOM(2006) 461		24.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniające rozporządzenie (WE) nr 51/2006 i (WE) nr 2270/2004 w odniesieniu do wielkości dopuszczalnych połowów i związanych z nimi warunków dla niektórych zasobów rybnych
KOM(2006) 464		24.8.2006	Wniosek dotyczący Decyzji Rady dotycząca stanowiska Wspólnoty w ramach Międzynarodowej Rady ds. Kawy w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania Międzynarodowej Umowy w sprawie Kawy z 2001 r.
KOM(2006) 468		29.8.2006	Wniosek: Decyzja ramowa Rady w sprawie zastosowania europejskiego nakazu nadzoru w postępowaniu przedprocesowym pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej
KOM(2006) 469		29.8.2006	Wniosek dotyczący Decyzji Rady dotycząca stanowiska Wspólnoty w ramach Międzynarodowej Rady ds. Drewna Tropikalnego odnośnie do przedłużenia Międzynarodowej umowy w sprawie drewna tropikalnego z 1994 r.
KOM(2006) 470		30.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych worków i toreb plastikowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz kończące postępowanie dotyczące przywozu niektórych worków i toreb plastikowych pochodzących z Malezji
KOM(2006) 471		30.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniający rozporządzenie Rady (WE) 1676/2001 nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz ustanawiające ostateczne pobranie nałożonego cła tymczasowego na przywóz folii z politereftalanu polietylenu pochodzącej z Indii i Republiki Korei
KOM(2006) 472		30.8.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady nakładające ostateczne cła antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu
KOM(2006) 476		1.9.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji ustanawiającej program Kultura 2007 (2007–2013)
KOM(2006) 477		4.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie (Euratom, WE) Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (Wersja skodyfikowana)
KOM(2006) 478		5.9.2006	Wniosek: Dyrektywa WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie miejsca montażu tylnej tablicy rejestracyjnej dwu- i trzykołowych pojazdów silnikowych (Wersja skodyfikowana)
KOM(2006) 488		5.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady dotyczące określonych restrykcji wobec Libanu
KOM(2006) 492		5.9.2006	Zmieniony wniosek: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego (2008)
KOM(2006) 485		6.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady ustalające wielkości dopuszczalne połowów i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych mające zastosowanie do Morza Bałtyckiego na 2007 r.
KOM(2006) 486		8.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę 92/84/EWG w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych
KOM(2006) 487		8.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady w sprawie wprowadzania do obrotu wołowiny i cielęciny pochodzących z bydła w wieku do dwunastu miesięcy
KOM(2006) 495		12.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady uchylające cło antydumpingowe nałożone na przywóz syntetycznych włókien odcinkowych z poliestru pochodzących z Australii, Indii, Indonezji i Tajlandii oraz kończące postępowania prowadzone względem tego przywozu, w następstwie przeglądów wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 i kończące częściowy przegląd okresowy zgodnie z art. 11 ust. 3 dotyczący tego przywozu pochodzącego z Tajlandii.
KOM(2006) 484		13.9.2006	Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) traktatu WE, w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE)
KOM(2006) 497		14.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania przez Państwa Członkowskie prowadzące połowy na Północno-Wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Wersja skodyfikowana)
KOM(2006) 536		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia flusilazolu jako substancji czynnej
KOM(2006) 537		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia metamidofosu jako substancji czynnej
KOM(2006) 538		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia fenarimolu jako substancji czynnej
KOM(2006) 539		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia dinokapu jako substancji czynnej
KOM(2006) 540		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia procymidonu jako substancji czynnej
KOM(2006) 541		14.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia karbendazymu jako substancji czynnej
KOM(2006) 498		15.9.2006	Wniosek dotyczący Decyzja Rady zmieniająca decyzję 2003/583/WE w sprawie ponownego przydziału funduszy otrzymanych przez Europejski Bank Inwestycyjny na działania prowadzone w Demokratycznej Republice Konga w ramach drugiego, trzeciego, czwartego, piątego i szóstego Europejskiego Funduszu Rozwoju
KOM(2006) 515		18.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi obrębie systemu kolejowego Wspólnoty
KOM(2006) 516		18.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych oraz dyrektywę 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa
KOM(2006) 517		18.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady dotyczącego przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw i obowiązków podróżnych w międzynarodowym ruchu kolejowym
KOM(2006) 511		19.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniające rozporządzenia (WE) nr 894/97, (WE) nr 812/2004 oraz (WE) nr 2187/2005 w odniesieniu do pławnic
KOM(2006) 513		20.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady w sprawie wywozu dóbr kultury
KOM(2006) 501		21.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady na temat przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia Europejskiego Instytutu ds. Równości Mężczyzn i Kobiet
KOM(2006) 518		21.9.2006	Wniosek dotyczący Decyzji Rady zatwierdzająca przystąpienie Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej do Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych i obiektów jądrowych
KOM(2006) 546		21.9.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony małoletnich i godności ludzkiej oraz prawa do odpowiedzi w związku z konkurencyjnością europejskiego sektora usług audiowizualnych i informacyjnych on-line
KOM(2006) 547		21.9.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady dotyczącego przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw jazdy (wersja przeredagowana)
KOM(2006) 500	2	22.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniające i poprawiające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)
KOM(2006) 520		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie swobodnego przepływu towarów w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 521		22.9.2006	Wniosek dotyczący Dyrektywy Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie swobodnego przepływu towarów w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 522		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie podatków w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 523		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie prawa spółek w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 525		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie swobodnego przepływu osób w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 526		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie swobodnego przepływu usług w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 527		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca dyrektywę 67/548/EWG w sprawie klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 528		22.9.2006	Wniosek dotyczący Dyrektywy Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie polityki transportowej w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 529		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie rolnictwa (prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne) w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 530		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie środowiska naturalnego w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 531		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywy Rady dostosowująca dyrektywę 94/80/WE ustanawiającą szczegółowe warunki wykonywania prawa głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych przez obywateli Unii mających miejsce zamieszkania w państwie członkowskim, którego nie są obywatelami, w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 532		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca dyrektywę 89/108/EWG w sprawie głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i dyrektywę 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 533		22.9.2006	Wniosek: dotyczący Dyrektywy Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie energii w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 534		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca dyrektywę 94/45/WE z dnia 22 września 1994 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Rady Zakładowej lub trybu informowania i konsultowania pracowników w przedsiębiorstwach lub w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 535		22.9.2006	Wniosek: Dyrektywa Rady dostosowująca niektóre dyrektywy w dziedzinie statystyki w związku z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
KOM(2006) 544		25.9.2006	Wniosek: Rozporządzenie Rady zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 379/2004 w zakresie zwiększenia kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rybołówstwa na okres od 2004 do 2006 r.
KOM(2006) 542		26.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji ustanawiającej program „Europa dla obywateli” (2007–2013)
KOM(2006) 548		26.9.2006	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)
KOM(2006) 566		27.9.2006	Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych („Rzym II”)
KOM(2006) 591		10.10.2006	Opinia Komisji zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE, w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (UE-OPS)

Te dokumenty dostępne są na stronie EUR-lex: http://europa.eu.int/eur-lex/lex/

13.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/101

Ostatnia publikacja dokumentów KOM, innych niż wnioski legislacyjne oraz wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję

(2006/C 303/35)

Dz.U. C 225 z 19.9.2006.

Poprzednie publikacje:

Dz.U. C 184 z 8.8.2006.

Dz.U. C 176 z 28.7.2006.

Dz.U. C 151 z 29.6.2006.

Dz.U. C 130 z 3.6.2006.

Dz.U. C 122 z 23.5.2006.

Dz.U. C 107 z 6.5.2006.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 303

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 49 13 grudnia 2006

	III Powiadomienia
	Komisja
2006/C 303/5	Ostatnia publikacja dokumentów KOM, innych niż wnioski legislacyjne oraz wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję Dz.U. C 225 z 19.9.2006.	101

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacje
	Komisja
2006/C 303/1	Kursy walutowe euro	1

2006/C 303/2	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/37.956 — Pręty okrągłe zbrojeniowe (zgodnie z art. 15 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	2

2006/C 303/3	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującejwydana na 373. posiedzeniu w dniu 11 maja 2004 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/C-3/37.980 — Souris bleue/Topps	4

2006/C 303/4	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującejwydana na 373. posiedzeniu w dniu 11 maja 2004 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/C-3/37.980 — Souris bleue/Topps	5

2006/C 303/5	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C-3/37.980 — Souris/Topps (zgodnie z art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	6

2006/C 303/6	Opinia Komitetu Doradczego ds. koncentracji wydana na 129. posiedzeniu w dniu 19 października 2004 r. dotycząca projektu decyzji odnoszącej się do Sprawy COMP/M.3436 — Continental/Phoenix ( 1 )	7

2006/C 303/7	Sprawozdanie końcowe funkcjonariusza ds. przesłuchań w sprawie COMP/M.3436 — Continental/Phoenix (zgodnie z art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach w dziedzinie konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001) ( 1 )	8

2006/C 303/8	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 386. posiedzeniu komitetu w dniu 6 grudnia 2004 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/C.37.773 — Amca	9

2006/C 303/9	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.37.773 — Kwas monochlorooctowy (w zastosowaniu przepisów art. 15 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	10

2006/C 303/0	Opinia Komitetu Doradczego ds. koncentracji wydana na 133. posiedzeniu w dniu 29 czerwca 2005 r. dotycząca projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/M.3653 — SIEMENS/VA Tech	11

2006/C 303/1	Sprawozdanie końcowe funkcjonariusza ds. przesłuchańw sprawie COMP/M.3653 — Siemens/VA TECH (zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	14

2006/C 303/2	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 396. posiedzieniu w dniu 10 października 2005 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/38.281/B.2 — Surowiec tytoniowy — Włochy	16

2006/C 303/3	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 397. posiedzieniu w dniu 17 października 2005 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji odnoszącej się do sprawy COMP/38.281/B.2 — Surowiec tytoniowy — Włochy	17

2006/C 303/4	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/38.281/B.2 — surowiec tytoniowy — Włochy (zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	18

2006/C 303/5	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 400. posiedzeniu w dniu 12 grudnia 2005 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.443 — Przemysł gumowy ( 1 )	20

2006/C 303/6	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 401. posiedzeniu w dniu 19 grudnia 2005 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.443 — Substancje chemiczne stosowane w przemyśle gumowym ( 1 )	21

2006/C 303/7	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.38.443 — Substancje chemiczne stosowane w przemyśle gumowym (zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21) ( 1 )	22

2006/C 303/8	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 407. posiedzeniu w dniu 18 kwietnia 2006 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran sodu	25

2006/C 303/9	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 408. posiedzeniu w dniu 28 kwietnia 2006 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran sodu	26

2006/C 303/0	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.38.620 — Nadtlenek wodoru i nadboran (opracowane zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19 czerwca 2001, str. 21)	27

2006/C 303/1	Procedura informacyjna — przepisy techniczne ( 1 )	30

2006/C 303/2	Procedura informacyjna — przepisy techniczne ( 1 )	36

2006/C 303/3	Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Rady nr 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości ( 1 )	42

2006/C 303/4	Informacje przekazane przez Państwa Członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw ( 1 )	47

2006/C 303/5	Pomoc państwa — Francja — Pomoc państwa nr C 58/2002 (ex N 118/2002) — Pomoc na restrukturyzację na rzecz Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM) — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE ( 1 )	53

2006/C 303/6	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	77

2006/C 303/7	Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/16/WE z dnia 29 czerwca 1995 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dźwigów ( 1 )	81

2006/C 303/8	Wykaz kombinacji kodów stosowanych w polu 36 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD)	83

2006/C 303/9	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4519 — Lagardère/Sportfive) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	86

2006/C 303/0	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4402 — UCB/Schwarz Pharma) ( 1 )	87

2006/C 303/1	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4436 — Cinven/Gondola) ( 1 )	87

2006/C 303/2	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4452 — SWISS RE/GE LIFE) ( 1 )	88

2006/C 303/3	Dokumenty KOM, inne niż wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję	89

	II Akty przygotowawcze
	Komisja
2006/C 303/4	Wnioski legislacyjne przyjęte przez Komisję	92