16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/1

(1)

W dniu 15 lipca 2013 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji z niektórymi pozostałymi członkami Światowej Organizacji Handlu na podstawie art. XXIV ust. 6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji do Unii.

(2)

Negocjacje były prowadzone przez Komisję zgodnie z wytycznymi negocjacyjnymi przyjętymi przez Radę.

(3)

Negocjacje te zakończono, a w dniu 12 lipca 2016 r. parafowano Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacyjną Republiką Brazylii na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII GATT z 1994 r. w sprawie zmiany list koncesyjnych Republiki Chorwacji w związku z jej przystąpieniem do Unii Europejskiej (zwane dalej „Porozumieniem”).

(4)

Porozumienie powinno zostać podpisane,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/3

(1)

W dniu 18 stycznia 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii.

(2)

Dwa podmioty należy usunąć z wykazu podmiotów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonym w załączniku II sekcja B do rozporządzenia (UE) nr 36/2012.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/5

(1)

W art. 4 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 808/2014 (2) określono maksymalną liczbę zmian w programach rozwoju obszarów wiejskich, które państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji. Doświadczenie pokazało, że maksymalna liczba zmian w programach powinna zostać zwiększona, aby umożliwić państwom członkowskim przedłożenie ograniczonej liczby dodatkowych zmian w danym okresie programowania. Należy wyjaśnić przypadki, w których maksymalna liczba zmian w programach nie ma zastosowania, oraz uwzględnić zmiany odnoszące się do przyjęcia pewnych środków nadzwyczajnych lub do nowego wytyczenia obszarów ze znaczącymi ograniczeniami naturalnymi, o których to obszarach mowa w art. 32 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

(2)

Sukces programów rozwoju obszarów wiejskich zależy nie tylko od dobrego zarządzania i pełnego wdrożenia, ale również od gotowości do dostosowania się do nowych wyzwań i zmieniających się okoliczności, takich jak kryzys migracyjny. W celu zapewnienia dobrej koordynacji wszystkich istniejących mechanizmów interwencji, wsparcie z EFRROW na działania ukierunkowane na integrację obywateli państw trzecich należy kontrolować na szczeblu Unii.

(3)

W części 2 pkt 1 załącznika III do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 808/2014 pomyłkowo nie zamieszczono logo LEADER. Błąd ten należy poprawić. W pkt 1 załącznika IV należy poprawić odniesienie do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania. Należy je zastąpić odniesieniem do obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 808/2014.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,

1)

art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Zmiany w programie w rodzaju tych, o których mowa w art. 11 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, można zaproponować nie częściej niż trzy razy w ciągu okresu programowania.

W przypadku wszystkich innych rodzajów zmian łącznie:

Maksymalna liczba zmian, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, nie ma zastosowania:

2)

art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Z wyjątkiem przypadków środków nadzwyczajnych wynikających z klęsk żywiołowych, katastrof lub niekorzystnych zjawisk klimatycznych oficjalnie uznanych przez właściwy krajowy organ publiczny lub ze względu na znaczne i nagłe zmiany warunków społeczno-ekonomicznych danego państwa członkowskiego lub regionu, w tym znacznych i nagłych zmian demograficznych wynikających z migracji lub przyjmowania uchodźców, zmian ram krajowych lub zmian w następstwie przeglądu wyników, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wnioski w sprawie zmiany ram krajowych, o których mowa w ust. 2, mogą być zgłoszone tylko jeden raz w ciągu roku kalendarzowego przed dniem 1 kwietnia. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 2 akapit drugi zmiany w programach wynikające z takiego przeglądu można wprowadzać w uzupełnieniu wniosku w sprawie zmiany przedłożonego zgodnie z tym ustępem.”;

3)

art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   W odniesieniu do rodzajów operacji, dla których wskazano potencjalny wkład w cele szczegółowe, o których mowa w art. 5 akapit pierwszy pkt 2 lit. a), art. 5 akapit pierwszy pkt 5 lit. a)–d) oraz art. 5 akapit pierwszy pkt 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, lub w odniesieniu do rodzajów operacji, dla których wskazano potencjalny wkład w integrację obywateli państw trzecich, elektroniczny zapis operacji, o których mowa w art. 70 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, musi zawierać oznakowanie(-a) identyfikujące te przypadki, w których operacja posiada element składowy przyczyniający się do realizacji jednego lub więcej z tych celów szczegółowych.”;

4)

w załącznikach III, IV i VII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/8

(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 (3) Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii Europejskiej („Unia”) modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego („moduły”) i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Grupa producentów eksportujących upoważniła Chińską Izbę Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych („CCCME”) do złożenia Komisji w jej imieniu zobowiązania cenowego, co izba ta uczyniła. Z treści tego zobowiązania cenowego jasno wynika, że stanowi ono zbiór indywidualnych zobowiązań cenowych dla każdego producenta eksportującego, który to zbiór z praktycznych względów administracyjnych jest koordynowany przez CCCME.

(3)

Decyzją 2013/423/UE (4) Komisja przyjęła to zobowiązanie cenowe w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego. Rozporządzeniem (UE) nr 748/2013 (5) Komisja zmieniła rozporządzenie (UE) nr 513/2013 w celu wprowadzenia koniecznych zmian technicznych w związku z przyjęciem zobowiązania w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1238/2013 (6) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL („produkty objęte postępowaniem”). Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2013 (7) Rada nałożyła również ostateczne cło wyrównawcze na przywóz do Unii produktów objętych postępowaniem.

(5)

W następstwie powiadomienia o zmienionej wersji tego zobowiązania cenowego dokonanego przez grupę producentów eksportujących („producenci eksportujący”) wspólnie z CCCME Komisja potwierdziła w decyzji wykonawczej 2013/707/UE (8) przyjęcie zmienionego zobowiązania cenowego („zobowiązanie”) na okres obowiązywania środków ostatecznych. W załączniku do tej decyzji wymieniono producentów eksportujących, w odniesieniu do których zobowiązanie przyjęto, między innymi:

(6)

Decyzją wykonawczą 2014/657/UE (9) Komisja przyjęła wniosek złożony wspólnie przez producentów eksportujących i CCCME o udzielenie wyjaśnień dotyczących realizacji zobowiązania w odniesieniu do produktów objętych postępowaniem i przedmiotowym zobowiązaniem, tj. modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL, obecnie objętych kodami CN ex 8541 40 90 (kody TARIC 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039), wytwarzanych przez wymienionych producentów eksportujących („produkt objęty zobowiązaniem”). Cła antydumpingowe i wyrównawcze, o których mowa w motywie 4 powyżej, oraz zobowiązanie są wspólnie zwane „środkami”.

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/866 (10) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do trzech producentów eksportujących.

(8)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/1403 (11) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do kolejnego producenta eksportującego.

(9)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/2018 (12) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do dwóch producentów eksportujących.

(10)

Komisja wszczęła, na mocy zawiadomienia o wszczęciu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (13) w dniu 5 grudnia 2015 r., dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(11)

Komisja wszczęła, na mocy zawiadomienia o wszczęciu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (14) w dniu 5 grudnia 2015 r., dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków wyrównawczych.

(12)

Komisja wszczęła również, na mocy zawiadomienia o wszczęciu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (15) w dniu 5 grudnia 2015 r., dochodzenie dotyczące częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych i wyrównawczych.

(13)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/115 (16) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do kolejnego producenta eksportującego.

(14)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/185 (17) Komisja rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1238/2013 na przywóz produktów objętych postępowaniem pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz omawianych produktów z Malezji i Tajwanu, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji i Tajwanu.

(15)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/184 (18) Komisja rozszerzyła ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2013 na przywóz produktów objętych postępowaniem pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz omawianych produktów z Malezji i Tajwanu, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji i Tajwanu.

(16)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/1045 (19) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do kolejnego producenta eksportującego.

(17)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/1382 (20) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do kolejnych pięciu producentów eksportujących.

(18)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/1402 (21) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do kolejnych trzech producentów eksportujących.

(19)

Każdy producent eksportujący może dobrowolnie wycofać swoje zobowiązanie w trakcie jego stosowania.

(20)

W sierpniu 2016 r. Wuxi Suntech powiadomiło Komisję o swoim zamiarze wycofania zobowiązania.

(21)

We wrześniu 2016 r. Jinko Solar, Risen Energy, JA Solar i Sumec również powiadomiły Komisję o swoim zamiarze wycofania zobowiązania.

(22)

Komisja uznała zatem, że zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego oraz zgodnie z warunkami zobowiązania należy wycofać przyjęcie zobowiązania w przypadku Wuxi Suntech, Jinko Solar, Risen Energy, JA Solar i Sumec.

(23)

W związku z powyższym, zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i z art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1238/2013 i ostateczne cło wyrównawcze nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1239/2013 automatycznie mają zastosowanie do przywozu pochodzącego lub wysyłanego z ChRL produktu objętego postępowaniem i wytwarzanego przez Wuxi Suntech (dodatkowy kod TARIC: B796), Jinko Solar (dodatkowy kod TARIC: B845), Risen Energy (dodatkowy kod TARIC: B868), JA Solar (dodatkowy kod TARIC: B794) i Sumec (dodatkowy kod TARIC: B866) z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(24)

Do celów informacyjnych w tabeli w załączniku do niniejszego rozporządzenia wymieniono producentów eksportujących, w przypadku których przyjęcie zobowiązania decyzją wykonawczą 2013/707/UE pozostaje bez zmian,

a)

Wuxi Suntech Power Co. Ltd, Suntech Power Co. Ltd, Wuxi Sunshine Power Co. Ltd, Luoyang Suntech Power Co. Ltd, Zhenjiang Rietech New Energy Science Technology Co. Ltd oraz Zhenjiang Ren De New Energy Science Technology Co. Ltd wraz z powiązanymi spółkami w Unii Europejskiej, wspólnie objętych dodatkowym kodem TARIC: B796 („Wuxi Suntech”);

b)

Jinko Solar Co. Ltd, Jinko Solar Import and Export Co. Ltd, ZHEJIANG JINKO SOLAR CO. LTD oraz ZHEJIANG JINKO SOLAR TRADING CO. LTD wraz z powiązanymi spółkami w ChRL i w Unii, wspólnie objętych dodatkowym kodem TARIC: B845 („Jinko Solar”);

c)

Risen Energy Co., Ltd, wraz z jego powiązaną spółką w Unii, wspólnie objętych dodatkowym kodem TARIC: B868 („Risen Energy”);

d)

JingAo Solar Co. Ltd, Shanghai JA Solar Technology Co. Ltd, JA Solar Technology Yangzhou Co. Ltd, Hefei JA Solar Technology Co. Ltd oraz Shanghai JA Solar PV Technology Co. Ltd wraz z powiązaną spółką w Unii Europejskiej, wspólnie objętych dodatkowym kodem TARIC: B794 („JA Solar”); oraz

e)

Sumec Hardware & Tools Co. Ltd oraz Phono Solar Technology Co. Ltd, wraz z powiązanymi spółkami w Unii Europejskiej, wspólnie objętych dodatkowym kodem TARIC: B866 („Sumec”),

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/18

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/20

(1)

W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii.

(2)

Z wykazu podmiotów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku I sekcja B do decyzji 2013/255/WPZiB należy usunąć dwa podmioty.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji 2013/255/WPZiB,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/22

(1)

W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwaną dalej „strategią”), która w rozdziale III zawiera listę środków mających na celu zwalczanie takiego rozprzestrzeniania; środki te należy przyjąć zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich.

(2)

Unia aktywnie wdraża strategię i stosuje środki wymienione w jej rozdziale III, w szczególności przez przeznaczanie zasobów finansowych na wspieranie określonych projektów prowadzanych przez instytucje wielostronne, takie jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA).

(3)

Artykuł IV Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) przewiduje nieodłączne prawo wszystkich Stron NPT do rozwoju badań, produkcji i wykorzystania energii jądrowej dla celów pokojowych, bez dyskryminacji i zgodnie z art. I i II NPT. Przewiduje on także, że wszystkie Strony NPT zobowiązują się współpracować w przyczynianiu się, indywidualnie lub wspólnie z innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi, do dalszego rozwoju wykorzystania energii jądrowej dla celów pokojowych, w szczególności na terytoriach państw Stron Układu niedysponujących bronią jądrową, z należytym uwzględnieniem potrzeb rozwijających się regionów świata.

(4)

Wielostronne podejścia w zakresie jądrowego cyklu paliwowego mogą zapewniać państwom, które postanowiły korzystać z energii jądrowej do celów pokojowych, alternatywę dla opracowywania krajowych jądrowych cykli paliwowych, przy jednoczesnym uniknięciu ryzyka rozprzestrzeniania.

(5)

Na mocy art. III swojego statutu MAEA jest upoważniona do wykonywania czynności, w tym nabywania paliwa jądrowego, usług i sprzętu oraz ustanawiania własnych obiektów i zakładów, w celu ułatwienia praktycznego stosowania energii jądrowej do celów pokojowych.

(6)

We wrześniu 2006 r. Nuclear Threat Initiative (NTI), niezależna organizacja pozarządowa z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, zaoferowała MAEA dotację w wysokości 50 000 000 USD, by pomóc stworzyć zasoby uranu nisko wzbogaconego będące własnością MAEA i przez nią zarządzane, pod warunkiem że Agencja będzie w stanie zebrać dodatkową kwotę 100 000 000 USD, w tym dotacje z innych państw członkowskich MAEA i od darczyńców, oraz utworzyć rezerwę paliwa jądrowego.

(7)

W dniu 8 grudnia 2008 r. Rada przyjęła konkluzje popierające ustanowienie banku paliwa jądrowego pod kontrolą MAEA i bezpieczne nim zarządzanie. Stwierdziła ona również, że Unia planuje wnieść wkład na rzecz tego projektu w wysokości do 25 000 000 EUR, gdy tylko Rada Zarządzających MAEA określi i zatwierdzi warunki i sposób utworzenia tego banku. Komisja Europejska przekazała już 20 000 000 EUR na nabycie uranu nisko wzbogaconego.

(8)

W dniu 3 grudnia 2010 r. Rada Zarządzających MAEA przyjęła rezolucję GOV/2010/70 zatwierdzającą ustanowienie banku uranu nisko wzbogaconego (LEU) pod kontrolą MAEA i potwierdziła, że działalność tego banku będzie finansowana wyłącznie z wkładów pozabudżetowych.

(9)

Punkt 15 dokumentu GOV/2010/67, zatytułowany „Zapewnienie dostaw”: ustanowienie banku uranu nisko wzbogaconego (LEU) pod kontrolą MAEA w celu zapewniania dostaw LEU państwom członkowskim, przewiduje, że „Agencja jest właścicielem LEU znajdującego się w banku LEU pod kontrolą MAEA i LEU jest pod kontrolą Agencji i w jej formalnym posiadaniu. Agencja odpowiada za przechowywanie i ochronę materiałów znajdujących się w jej posiadaniu przez zapewnienie, za pośrednictwem umowy w sprawie siedziby, że LEU jest chroniony przed klęskami żywiołowymi i innymi zagrożeniami, nieuprawnionym usunięciem lub przekierowaniem, uszkodzeniem lub zniszczeniem, w tym sabotażem, oraz przymusowym zajęciem. Ponadto Agencja, za pośrednictwem umowy w sprawie siedziby, zapewnia stosowanie środków zabezpieczających MAEA do LEU przechowywanego w banku LEU pod kontrolą MAEA, jak również stosowanie norm i środków bezpieczeństwa, a także środków ochrony fizycznej przez państwo lub państwa siedziby”. Punkt 16 GOV/2010/67 stanowi ponadto, że „Agencja, pod warunkiem zatwierdzenia przez Radę, zawiera z każdym państwem siedziby umowę w sprawie siedziby, podobną do obowiązującej umowy w sprawie siedziby MAEA, w celu zapewnienia magazynom bezpieczeństwa i ochrony oraz odpowiedniego ubezpieczenia od odpowiedzialności i w celu przyznania Agencji tych przywilejów i immunitetów, które są niezbędne do niezależnego funkcjonowania banku LEU pod kontrolą MAEA, w tym prawa do transportu LEU z banku i do niego, zgodnie z tym, co Agencja określiła na mocy statutu i umowy (umów) w sprawie siedziby. Ponadto, w razie potrzeby, z państwami sąsiadującymi z państwem siedziby zawiera się umowy w sprawie gwarantowanego tranzytu”.

(10)

W banku LEU pod kontrolą MAEA będzie składowane do 60 cylindrów typu 30B zawierających standardowy, komercyjny, nisko wzbogacony heksafluorek uranu. Bank LEU pod kontrolą MAEA będzie znajdował się w magazynie LEU pod kontrolą MAEA i będzie obsługiwany przez zakład metalurgiczny Ulba i kontrolowany w Republice Kazachstanu przez Komitet ds. Nadzoru i Kontroli Atomowej i Energetycznej.

(11)

MAEA uzgodniła z Kazachstanem, państwem siedziby, podstawowe ramy prawne. Z Federacją Rosyjską podpisano umowę w sprawie tranzytu, zatwierdzoną przez Radę Zarządzających MAEA (GOV/2015/36). Ukończono projektowanie nowego magazynu LEU pod kontrolą MAEA, a MAEA stwierdziła, że spełnia on obowiązujące przepisy MAEA dotyczące norm bezpieczeństwa i wytyczne MAEA w zakresie ochrony. Szczegółowy kosztorys nowego magazynu LEU pod kontrolą MAEA został sporządzony i zatwierdzony w sposób niezależny. Umowa o partnerstwie między MAEA a podmiotem zarządzającym magazynem określająca warunki współpracy w zakresie budowy magazynu LEU pod kontrolą MAEA została sfinalizowana. Agencja planuje obecnie prace przygotowawcze do nabycia LEU.

(12)

Zgodnie z projektem i planem finansowym, jak opisano w zaktualizowanym sprawozdaniu dyrektora generalnego MAEA (GOV/INF/2016/8) pt. „Zapewnienie dostaw: ustanowienie banku uranu nisko wzbogaconego (LEU) pod kontrolą MAEA w celu zapewniania dostaw LEU państwom członkowskim”, całkowity koszt projektu LEU jest szacowana na 118 863 000 EUR,

a)

umożliwić państwom wykonywanie ich praw na podstawie art. IV NPT przy jednoczesnym uniknięciu ryzyka proliferacji; oraz

b)

służyć jako mechanizm ostatniej szansy w celu wsparcia rynku komercyjnego bez powodowania zakłóceń na rynku, w przypadku gdy dostawa LEU do państwa członkowskiego MAEA jest zakłócona i nie może zostać przywrócona za pomocą środków handlowych oraz gdy takie państwo członkowskie MAEA spełnia kryteria kwalifikowalności.

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/29

(1)

W dyrektywie 91/68/EWG określono warunki dotyczące zdrowia zwierząt regulujące wewnątrzunijny handel owcami i kozami. Dyrektywa ta stanowi między innymi, że podczas transportu do miejsca przeznaczenia owcom i kozom musi towarzyszyć świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem I, II lub III określonym w załączniku E do tej dyrektywy.

(2)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 (3) ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (TSE) u bydła, owiec i kóz. W załączniku VII do tego rozporządzenia ustanowiono środki kontroli i zwalczania TSE. Ponadto w rozdziale A załącznika VIII do tego rozporządzenia ustanowiono między innymi warunki wewnątrzunijnego handlu żywymi zwierzętami.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zostało niedawno zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/1396 (4). Zmiany te przewidują między innymi zwolnienie z warunków określonych w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, mających na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu trzęsawki klasycznej u zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych w gospodarstwach, w odniesieniu do owiec i kóz przemieszczanych wyłącznie między zatwierdzonymi jednostkami, instytutami lub ośrodkami zdefiniowanymi w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 92/65/EWG.

(4)

Rozporządzeniem (UE) 2016/1396 wprowadzono również szczególne warunki dotyczące wewnątrzunijnego handlu owcami i kozami rzadkich ras, które nie spełniają wymogów określonych w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001. Wspomniane szczególne warunki wprowadzono, aby zachować możliwość regularnej wymiany takich zwierząt między państwami członkowskimi w celu uniknięcia chowu wsobnego oraz zachowania różnorodności genetycznej w populacjach rzadkich ras zwierząt.

(5)

Należy zatem zmienić świadectwa zdrowia odpowiadające wzorom II i III zawartym w załączniku E do dyrektywy 91/68/EWG w celu odzwierciedlenia wymogów, które odnoszą się do wewnątrzunijnego handlu owcami i kozami rzadkich ras lub owcami i kozami przemieszczanymi między zatwierdzonymi jednostkami, instytutami lub ośrodkami i są określone w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 zmienionym rozporządzeniem (UE) 2016/1396.

(6)

Niektóre państwa członkowskie poinformowały ponadto Komisję o problemach związanych z dodatkową pracą administracyjną wynikającą z konieczności podania – w pkt I.31 świadectw zdrowia odpowiadających wzorom I, II i III zawartym w załączniku E do dyrektywy 91/68/EWG – szczegółów dotyczących m.in. rasy i liczby zwierząt wchodzących w skład przesyłki. Aby ograniczyć obciążenie administracyjne urzędowych lekarzy weterynarii, należy wykreślić z pkt I.31 we wspomnianych wzorach świadectw zdrowia informację dotyczącą rasy, gdyż nie jest ona niezbędna w odniesieniu do statusu zdrowia zwierząt wchodzących w skład przesyłki, oraz informację dotyczącą liczby tych zwierząt, gdyż jest już ona podana w pkt I.20, a w pkt I.31 należy podać urzędowe oznakowanie indywidualne każdego zwierzęcia.

(7)

Ponadto, aby dokładniej określić warunki indywidualnego oznakowania zwierząt w pkt II.5 i II.6 świadectw zdrowia odpowiadających wzorom II i III w załączniku E do dyrektywy 91/68/EWG, należy wprowadzić w tych punktach odniesienie do rozporządzenia Rady (WE) nr 21/2004 (5).

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/68/EWG.

(9)

W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające zastosowanie między innymi do handlu nasieniem owiec i kóz oraz jego przywozu do Unii.

(10)

W załączniku III do decyzji Komisji 2010/470/UE (6) ustanowiono wzory świadectw zdrowia na potrzeby handlu przesyłkami nasienia owiec i kóz w Unii. W części A tego załącznika określono wzór świadectwa zdrowia dla nasienia pozyskanego po dniu 31 sierpnia 2010 r. i wysyłanego z zatwierdzonego centrum pozyskiwania nasienia, w którym nasienie to pozyskano.

(11)

W załączniku II do decyzji Komisji 2010/472/UE (7) ustanowiono między innymi wzory świadectw zdrowia na potrzeby przywozu do Unii przesyłek nasienia owiec i kóz. W części 2 sekcja A tego załącznika zawarto wzór świadectwa zdrowia dla nasienia wysyłanego z zatwierdzonego centrum pozyskiwania nasienia, w którym nasienie to pozyskano.

(12)

W rozdziale A sekcja A pkt 4.2 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określono warunki dotyczące trzęsawki, które należy spełnić w przypadku wewnątrzunijnego handlu nasieniem owiec i kóz. W rozdziale H załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określono warunki dotyczące trzęsawki, które należy spełnić w przypadku przywozu nasienia owiec i kóz.

(13)

Rozporządzeniem (UE) 2016/1396 do warunków dla gospodarstw, które mają być uznane za gospodarstwa o znikomym lub kontrolowanym ryzyku trzęsawki klasycznej, określonych w rozdziale A sekcja A pkt 1.2 i 1.3 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, dodano szczególne warunki dla centrów pozyskiwania nasienia, ze względu na to, że ryzyko rozprzestrzeniania trzęsawki przez samce owiec i kóz trzymane w centrach pozyskiwania nasienia zatwierdzonych i nadzorowanych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku D do dyrektywy Rady 92/65/EWG jest ograniczone. Odniesienie do tych szczególnych warunków zawarto również w warunkach dotyczących handlu nasieniem owiec i kóz i jego przywozu, określonych odpowiednio w załącznikach VIII i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(14)

W celu odzwierciedlenia wymogów określonych dla centrów pozyskiwania nasienia w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 zmienionym rozporządzeniem (UE) 2016/1396 należy zatem zmienić wzór świadectwa zdrowia na potrzeby wewnątrzunijnego handlu przesyłkami nasienia owiec i kóz zawarty w części A załącznika III do decyzji 2010/470/UE oraz wzór świadectwa zdrowia na potrzeby przywozu do Unii przesyłek nasienia owiec i kóz zawarty w części 2 sekcja A załącznika II do decyzji 2010/472/UE.

(15)

Rozdział H załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2016/1396 stanowi ponadto, że pojęcie „mączka mięsno-kostna” należy rozumieć zgodnie z definicją Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) (8), a nie zgodnie z pkt 27 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 142/2011 (9).

(16)

Należy zatem zmienić pkt II.4.10.4 wzoru świadectwa zdrowia na potrzeby przywozu do Unii przesyłek nasienia owiec i kóz zawartego w części 2 sekcja A załącznika II do decyzji 2010/472/UE zgodnie ze zmienionymi przepisami rozdziału H załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(17)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2010/470/UE i 2010/472/UE.

(18)

Rozporządzenie (UE) 2016/1396 stanowi, że zmiany wprowadzone w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i dotyczące przywozu niektórych towarów mają mieć zastosowanie od dnia 1 lipca 2017 r. Ponadto, aby uniknąć zakłóceń w przywozie do Unii przesyłek nasienia owiec i kóz, w okresie przejściowym – z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków – należy zezwolić na stosowanie świadectw wydanych zgodnie z decyzją 2010/472/UE w jej wersji mającej zastosowanie przed zmianami wprowadzanymi niniejszą decyzją.

(19)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/59

(1)

Decyzja Komisji 2009/300/WE (2) traci moc dnia 31 grudnia 2016 r.

(2)

Decyzja Komisji 2011/263/UE (3) traci moc dnia 31 grudnia 2016 r.

(3)

Decyzja Komisji 2011/264/UE (4) traci moc dnia 31 grudnia 2016 r.

(4)

Decyzja Komisji 2011/382/UE (5) traci moc dnia 31 grudnia 2016 r.

(5)

Decyzja Komisji 2011/383/UE (6) traci moc dnia 31 grudnia 2016 r.

(6)

Decyzja Komisji 2012/720/UE (7) traci moc dnia 14 listopada 2016 r.

(7)

Decyzja Komisji 2012/721/UE (8) traci moc dnia 14 listopada 2016 r.

(8)

Przeprowadzono ocenę potwierdzającą znaczenie i odpowiedniość obecnych kryteriów ekologicznych oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji ustanowionych w decyzjach 2009/300/WE, 2011/263/UE, 2011/264/UE, 2011/382/UE, 2011/383/UE, 2012/720/UE i 2012/721/UE. Ponieważ nie zakończono jeszcze nowego przeglądu obecnych ekologicznych kryteriów oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji określonych w tych decyzjach, należy przedłużyć okresy obowiązywania tych kryteriów ekologicznych oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji do dnia 31 grudnia 2017 r. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2009/300/WE, 2011/263/UE, 2011/264/UE, 2011/382/UE, 2011/383/UE, 2012/720/UE i 2012/721/UE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

16.11.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 308/62

(1)

Dyrektywa 2000/29/WE przewiduje środki ochronne przed wprowadzaniem do Unii z państw trzecich organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych. W art. 1 decyzji wykonawczej Komisji 2013/780/UE (2) przewiduje się odstępstwo od środków ochronnych na mocy dyrektywy 2000/29/WE i upoważnia się państwa członkowskie do zezwalania, do dnia 30 listopada 2016 r., na wprowadzanie na ich terytoria okorowanej tarcicy gatunków Quercus L., Platanus L. i Acer saccharum Marsh. pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, jeżeli nie towarzyszy jej świadectwo fitosanitarne, pod warunkiem że tarcica ta spełnia wymagania określone w załączniku do tej decyzji wykonawczej.

(2)

W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/893 (3) ustanowiono wymogi dotyczące wprowadzania do Unii okorowanej tarcicy gatunków Platanus L. i Acer spp. pochodzącej z państw trzecich. Wymogi te uważa się za niezbędne dla ochrony fitosanitarnej terytorium Unii od Anoplophora glabripennis (Motschulsky) i żadnego odstępstwa od nich nie powinno uznawać się za uzasadnione. Okorowana tarcica tych gatunków nie powinna być już zatem przedmiotem odstępstwa przewidzianego w decyzji wykonawczej 2013/780/UE.

(3)

W świetle informacji okresowo przedkładanych Komisji przez państwa członkowskie można stwierdzić, że stosowanie szczególnych warunków ustanowionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2013/780/UE jest wystarczające, aby zapobiec wprowadzaniu organizmów szkodliwych do Unii. Państwa członkowskie powinny nadal stosować te warunki w odniesieniu do okorowanej tarcicy gatunku Quercus L. pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Z oceny informacji technicznych przedłożonych przez Stany Zjednoczone wynika, że program certyfikacji suszenia komorowego tarcicy liściastej (Kiln Drying Sawn Hardwood Lumber Certification Program), o którym mowa w art. 2 ust. 3 decyzji wykonawczej 2013/780/UE, funkcjonuje skutecznie.

(4)

W związku z tym zezwolenie na stosowanie odstępstwa w odniesieniu do okorowanej tarcicy gatunku Quercus L. pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych Ameryki należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2026 r., aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń w handlu tym drewnem.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2013/780/UE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE państwa członkowskie upoważnia się do zezwalania na wprowadzanie na ich terytoria okorowanej tarcicy gatunku Quercus L. pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych Ameryki i objętej jednym z kodów CN oraz opisami podanymi w części B sekcja I pkt 6 załącznika V do tej dyrektywy, jeżeli nie towarzyszy jej świadectwo fitosanitarne, pod warunkiem że tarcica ta spełnia wymagania określone w załączniku do niniejszej decyzji.”;

2)

w art. 3 datę „30 listopada 2016 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2026 r.”.