Uczciwe warunki rynkowe dla bezprzewodowych aparatów telefonicznych i innych urządzeń komunikacyjnych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2008/63/WE w sprawie konkurencji na rynkach końcowych urządzeń telekomunikacyjnych

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Celem niniejszej dyrektywy jest otwarcie rynków końcowych urządzeń telekomunikacyjnych* na konkurencję.
Ponadto ma ona na celu poprawę jakości informacji dostępnych dla konsumentów w zakresie różnych rodzajów urządzeń, aby użytkownicy mogli w pełni korzystać z postępu techniki i dokonywać świadomych wyborów jako konsumenci.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Kraje UE nie mogą przyznawać specjalnych lub wyłącznych praw na przywóz, wprowadzanie do obrotu, podłączanie, oddawanie do eksploatacji lub utrzymywanie końcowego urządzenia telekomunikacyjnego.
Kraje UE nie mogą odmówić przyłączenia końcowych urządzeń do publicznej sieci telekomunikacyjnej lub uruchomienia urządzeń naziemnych stacji satelitarnych* w kraju, chyba że nie spełniają one określonych wymogów zasadniczych.
Dnia 13 czerwca 2016 r. ustanowiono przepisy dotyczące bezpieczeństwa i kompatybilności elektromagnetycznej końcowych urządzeń radiowych, zawarte w dyrektywie nr 2014/53/UE (i wszelkich aktach delegowanych przyjętych w następstwie tej dyrektywy), określającej przepisy przejściowe na okres jednego roku.
Dyrektywa w sprawie niskiego napięcia (2014/35/UE) określa wymagania bezpieczeństwa dla stacjonarnych (nieradiowych) urządzeń końcowych w zależności od ich cech charakterystycznych. W przypadku sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytku przy napięciu z zakresów między 50 V a 1 000 V prądu przemiennego oraz między 75 V a 1 500 V prądu stałego wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej zostały określone w dyrektywie w sprawie kompatybilności elektromagnetycznej (2014/30/UE).
W celu umożliwienia użytkownikom dostępu do końcowych urządzeń telekomunikacyjnych według ich wyboru niezbędna jest znajomość i uczynienie przejrzystymi parametrów interfejsów sieci publicznych, do których ma być dołączane końcowe urządzenie telekomunikacyjne (bezpośrednio lub pośrednio). Państwa członkowskie muszą zatem upewnić się co do opublikowania tych parametrów oraz co do umożliwienia użytkownikom dostępu do interfejsów sieci publicznych.
Podmioty, którym kraje UE powierzyły monitorowanie zastosowania specyfikacji muszą być niezależne od przedsiębiorstw prywatnych lub publicznych, oferujących towary lub usługi w sektorze telekomunikacji.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od dnia 11 lipca 2008 r. Państwa UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do dnia 8 sierpnia 1995 r., wskazanego w dyrektywie 88/301/EWG, której wersję ujednoliconą* zawiera dyrektywa 2008/63/WE.

KONTEKST

Niniejsza dyrektywa stanowiła pierwszy etap polityki mającej na celu liberalizację rynków telekomunikacyjnych, która doprowadziła do całkowitej liberalizacji tych rynków 1 stycznia 1998 r.

* KLUCZOWE POJĘCIA

Końcowe urządzenia telekomunikacyjne: urządzenia bezpośrednio lub pośrednio podłączone do interfejsu publicznej sieci telekomunikacyjnej w celu wysłania, przetwarzania lub odbierania informacji. Ta kategoria obejmuje urządzenia stacji naziemnych.

Urządzenia naziemnych stacji satelitarnych: oznaczają urządzenia, które mogą być wykorzystane jedynie dla celów transmisji („transmitujące”), jedynie do odbioru („odbiorcze”) lub do transmisji i odbioru („nadawczo-odbiorcze”) sygnałów radiokomunikacyjnych przy pomocy satelitów lub innych systemów umieszczonych w przestrzeni kosmicznej.

Wersja ujednolicona: nowy akt prawny, zastępujący inny akt, który został znacząco zmieniony. Nowy akt zachowuje przepisy ustanowione w akcie poddanym ujednoliceniu i w związku z tym przechodzi przez bardzo szybki proces decyzyjny w ramach przyspieszonej procedury.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Komisji 2008/63/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. w sprawie konkurencji na rynkach końcowych urządzeń telekomunikacyjnych (wersja skodyfikowana) (Dz.U. L 162 z 21.6.2008, s. 20–26)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 79–106)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357–374)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylająca dyrektywę 1999/5/WE (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62–106)

Ostatnia aktualizacja: 14.11.2016