Strategia regionalna dla Azji na lata 2007–2013

Strategia regionalna dla Azji określa priorytety współpracy między UE a regionem na lata 2007–2013, a mianowicie wspieranie współpracy i integracji regionalnej, współpracę opartą na polityce i wiedzy w zakresie ochrony środowiska, zdrowia i edukacji oraz wsparcie dla przesiedlonej ludności azjatyckiej. Pozwala on w ten sposób odpowiednio ukierunkować pomoc na podstawie określonych działań w celu osiągnięcia tych priorytetów, a zarazem określić warunki ich realizacji w regionalnym programie indykatywnym na lata 2007–2013.

AKT

Komisja Europejska – Dokument w sprawie strategii współpracy regionalnej z Azją na lata 2007–2013.

STRESZCZENIE

Dokument w sprawie strategii regionalnej (RSP) określa cele i priorytety współpracy między Unią Europejską (UE) i Azją na lata 2007–2013. Azja obejmuje następujące kraje: Afganistan, Bangladesz, Bhutan, Kambodża, Chiny, Korea Północna, Indie, Indonezja, Laos, Malezja, Malediwy, Mongolia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Filipiny, Sri Lanka, Tajlandia i Wietnam.

Wyzwania stojące przed Azją

Na poziomie politycznym w Azji, w której ważnym zjawiskiem jest wzmocnienie pozycji Chin i Indii, istnieje wiele systemów rządów. Wiele wyzwań pojawia się w dziedzinie bezpieczeństwa, rozprzestrzeniania broni jądrowej, demokratyzacji, poszanowania praw człowieka, bezrobocia i zdrowia, niestabilnej sytuacji (Afganistan, Pakistan, Sri Lanka i Nepal), znacznych przepływów uchodźców i imigrantów, norm pracy, klęsk żywiołowych oraz ochrony środowiska.

W ciągu ostatnich dwóch dekad w Azji odnotowano silny wzrost gospodarczy dzięki większej otwartości i poważnym reformom gospodarczym. Obecnie jest ona największym partnerem handlowym UE, większość azjatyckich krajów należy do Światowej Organizacji Handlu (WTO), społeczeństwa obywatelskie są dobrze rozwinięte, tworzy się też dynamiczna klasa przedsiębiorców. Pomimo tych osiągnięć wzrost wskaźników społeczno-gospodarczych doprowadził do powstawania różnic w dochodach, w wielu krajach uległo spowolnieniu tworzenie miejsc pracy, korzyści płynące ze wzrostu nie są rozłożone równomiernie, a słabości instytucjonalne, klęski żywiołowe i słabość infrastruktury w dalszym ciągu hamują rozwój.

Zabezpieczenie społeczne w Azji jest słabe. Praca dzieci, sytuacja kobiet i ubóstwo są nadal istotnymi wyzwaniami, podobnie jak umieralność matek, niedożywienie dzieci, łamanie praw człowieka, ochrona socjalna, wzrost zachorowalności na choroby zakaźne, zagrożenia dla zdrowia, nierówność płci, dyskryminacja itp. Azja Południowa poczyniła postępy w osiąganiu milenijnych celów rozwoju (MCR) w przeciwieństwie do Azji Wschodniej, która rozwija się wolniej.

Azję charakteryzuje znacząca dywersyfikacja geograficzna. Środowisko naturalne ponosi jednak konsekwencje przeludnienia, szybkiego wzrostu gospodarczego, industrializacji, niewystarczających przepisów i inwestycji oraz niedostatecznego stosowania środków ochronnych, czego wynikiem jest nadmierna eksploatacja zasobów naturalnych. Oprócz tego zmiany klimatyczne mogą zwiększyć niestabilność geologiczną i klimatyczną.

Priorytetowe obszary strategii regionalnej na lata 2007–2013

Wspieranie współpracy i integracji regionalnejstanowi pierwszy priorytet strategii. W tym celu UE wspiera wspólne działania i dialog w ramach procesu spotkania Azja–Europa (ASEM), Fundacji Azja-Europa (ASEF), Transeurazjatyckiej Sieci Informacyjnej Trans-Eurasia (TEIN), Południowo-Azjatyckiego Stowarzyszenia Współpracy Regionalnej (SAARC), Strefy Wolnego Handlu Azji Południowej (AFTA), i Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN).

Drugi priorytet wspiera współpracę opartą na polityce i wiedzy w dziedzinach ochrony środowiska, edukacji i zdrowia. Jego celem jest wspieranie zrównoważonej konsumpcji i produkcji, handlu towarami i usług środowiskowych oraz wspieranie egzekwowania prawa leśnego, dobrych rządów i wymiany handlowej (FLEGT). Skupia się on także na wspieraniu równych szans i wartości demokracji, państwa prawa, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności. Ponadto udziela on również wsparcia dla regionu w kwestii ptasiej grypy i nowych, wysoce zjadliwych chorób i zamierza wdrożyć współpracę transgraniczną w dziedzinie opieki zdrowotnej.

Trzeci priorytet ma na celu wspieranie wysiedlonych populacji azjatyckich poprzez pomoc w powrocie i osiedlaniu się w krajach ich pochodzenia lub w państwach trzecich. Wsparcie to tworzy związki między pomocą, reintegracją i rozwojem, starając się wypełnić lukę pomiędzy pomocą interwencyjną dla uchodźców i pomocą długookresową. Działania są prowadzone w koordynacji z Biurem Pomocy Humanitarnej Komisji Europejskiej (ECHO) i zgodnie z operacjami określonymi w ramach programów dla poszczególnych krajów. Stopniowo będą tworzone lokalne partnerstwa i możliwości rozwoju.

Pewne tematy przekrojowe będą rozpatrywane na poziomie regionalnym lub w stosownych przypadkach włączane do ogólnego programu (prawa człowieka, demokracja, dobre rządy itp.).

Przepisy szczegółowe

W latach 2007–2013 budżet przyznany dla Azji wynosi 5,187 mld EUR, z czego 81% przeznacza się na wspieranie rozwoju krajów, 16% na pomoc regionalną, a 3% pozostaje w rezerwie. Niniejszy strategiczny dokument regionalny (RDS) zawiera wieloletni regionalny program indykatywny (RIP), który jest dokumentem programowym dla pomocy opartym na określonych działaniach mających na celu osiągnięcie priorytetów RDS. Pierwszy PIP został ustanowiony na lata 2007–2010 (400 mln EUR), drugi PIP zostanie ustanowiony na lata 2011–2013 (375 mln EUR). RDS uzupełnia krajowe dokumenty strategiczne dla każdego z krajów Azji i RDS dla Azji Środkowej. Instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju (DCI) stanowi główne ramy finansowania pomocy udzielanej w ramach tego RDS.

Wspierane działania są następujące: programy, kontakty, spotkania, działania promocyjne, dialog, wymiany najlepszych praktyk, spotkania ekspertów, współpraca regionalna i współpraca w trójkątach, seminaria, konferencje, warsztaty, programy bliźniacze, badania, szkolenia, wyjazdy naukowe, programy wymiany akademickiej oraz harmonizacja norm i przepisów. Na etapach określania celów projektu zostaną także zidentyfikowane inne działania.

Ustala się ponadto wskaźniki sukcesu mające na celu ocenę skuteczności prowadzonych działań. Określają one: cel zamierzony dla działania, wyniki i oczekiwane korzyści dla grup docelowych, bezpośrednie skutki i działania podejmowane w celu osiągnięcia oczekiwanych celów. Wyniki działalności będą mierzone jakościowo i ilościowo za pomocą wskaźników, ale również za pomocą kryteriów weryfikacji i innych mechanizmów realizacyjnych. Realizacja wszystkich programów będzie monitorowana i kontrolowana. Kontrola nad całym program będzie prowadzona śródokresowo (2009).

Kontekst

Współpraca między obydwoma regionami wpisuje się w ramy komunikatuEuropa i Azja i europejskiego konsensusu w sprawie rozwoju, który uczynił z likwidacji ubóstwa cel priorytetowy. Niniejszy strategiczny dokument regionalny (RDS) zapewnia ciągłość priorytetów, wyników i doświadczeń opartych na poprzednim RDS na lata 2005–2006.

03.03.2015